Een lezer heeft ons om hulp gevraagd bij het herstellen van de capaciteit van zijn SD-kaart: "Mijn SD-kaart laat een capaciteit van slechts 1GB zien, terwijl dat 4GB moet zijn. Kan ik dit repareren?" In deze how to laten we zien hoe je de volledige capaciteit weer terugkrijgt.

"Ik maak gebruik van een usb kaartlezer en wanneer ik mijn kaart inplug wordt hij weergegeven als een drive, maar Windows zegt dat hij geformatteerd moet worden voordat ik hem kan gebruiken. Als ik ga formatteren is er slechts 1GB beschikbaar, terwijl ik weet dat het een kaart van 4GB is. Ik ben naar de Disk Management tool in Windows 8 gegaan om daar naar de drive te kijken. Hier vond ik iets wat lijkt op verschillende partities, waarvan ik er een aantal heb kunnen verwijderen, maar er blijven er ook veel steevast staan. Hoe kan ik mijn kaart helemaal wissen en de volledige capaciteit van 4GB terugkrijgen?"

De beste oplossing

Je SD-kaart lijkt inderdaad een beetje een puinhoop te zijn, dus de beste oplossing is waarschijnlijk low-level formatteren. Je zei dat je al geprobeerd hebt om de kaart te formatteren, dus we nemen aan dat er niets op staat wat je wilt bewaren.

Bij het low-level formatteren zal je kaart volledig gewist worden, zonder dat er rekening gehouden wordt met partities of volumes. Dit principe is ook van toepassing op andere soorten opslagmedia, zoals harde schijven en SSD's.

Voor low-level formatteren kun je een gratis tool gebruiken zoals de HDD LLF Low Level Format Tool van Hddguru.com. De gratis versie van deze tool heeft een snelheidsbeperking van maximaal 180GB per uur, maar aangezien je slechts een SD-kaart van 4GB gaat formatteren is dit geen probleem. Als je ooit een 1TB drive op deze manier moet formatteren is het een goed idee om $3.30 te betalen voor de versie voor thuisgebruikers die geen snelheidsbeperking heeft.

Zorg dat je helemaal zeker weet dat je de juiste drive geselecteerd hebt voordat je verdergaat met formatteren, omdat alle data onherroepelijk van de geselecteerde drive verwijderd wordt. Als je per ongeluk je harde schijf selecteert, zul je daar veel spijt van krijgen. Zodra het low-level formatteren klaar is, zou je je kaart opnieuw moeten kunnen formatteren om de volledige 4GB te kunnen gebruiken.

In het geval van wispelturige SSD's zul je vaak zien dat fabrikanten software aanbieden met een veilige wisfunctie waarmee je alle locaties op de SSD op nul kunt zetten. Zelfs locaties die normaal gesproken niet door computersoftware benaderd kunnen worden. Dit werkt door middel van een Secure Erase commando dat naar de ingebouwde controller van de SSD gestuurd wordt, waardoor de SSD de opdracht krijgt om zichzelf te wissen.

Als je fabrikant geen hulpprogramma biedt waarmee je dit kunt doen, kun je een gratis tool met de naam HDDErase gebruiken die op een bootable USB-drive geïnstalleerd kan worden. Je kunt deze downloaden via de website van de maker - tinyurl.com/qf234gz. Deze tool is echter erg kieskeurig over de precieze configuratie van je drives en PC BIOS, en kan dan ook frustrerend zijn om te gebruiken.

©PXimport

Parted Magic is helaas niet langer gratis, maar voor slechts $4.99 biedt het een grafische interface en een enorme hoeveelheid opslag gerelateerde tools, waaronder een SSD Secure Erase hulpprogramma.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.