Draadloze routers zijn er in alle soorten en maten. Voor de veeleisende consument is vooral de nieuwste generatie routers interessant, omdat er steeds meer gevraagd wordt van het netwerk thuis. We testen voor u uitgebreid een aantal hotshots: dualbandrouters die simultaan op meerdere frequenties werken. De belofte is dat deze routers sneller zijn en beter bereik hebben dan hun voorgangers. Is dit ook echt het geval en is het de meerprijs waard?

Dit artikel bestaat uit zes pagina’s:

Pagina 1: Introductie; Dualband; Gebruikte testapparatuur;

Pagina 2: Netgear WNDR3700;

Pagina 3: Linksys WRT610N;

Pagina 4: Belkin Play Max Wireless Router;

Pagina 5: Sitecom Gaming Router II;

Pagina 6: DLNA; Conclusie; Is het nodig?

Consumenten kunnen tegenwoordig kiezen uit een overweldigend aanbod van draadloze routers. Niet alleen kunnen we eenvoudig meer dan tien verschillende merken opnoemen, ze hebben ook nog eens allemaal verschillende typen routers die bedoeld zijn voor verschillende soorten gebruikers. Grof gezegd kunnen we een onderscheid maken tussen routers die werken met de 2,4GHz-band en routers die werken met de 5GHz-band. De eerstgenoemde, de 2,4GHz-band, is de meest populaire frequentie voor huis-, tuin- en keukenapparatuur. Zo zitten draadloze telefoons, apparaten met Bluetooth en draadloze netwerkapparaten allemaal op deze frequentie, waardoor ze elkaar nog wel eens in de weg kunnen zitten. De 5GHz-band is veel rustiger, maar kent weer veel signaalverlies bij het afleggen van afstanden en kan moeilijker door muren, deuren of andere objecten reiken.

Dualband

De in deze test besproken routers beschikken op papier over het beste van twee werelden. Het zijn alle vier zogenaamde dualbandrouters, die communicatie op beide frequenties tegelijk ondersteunen. Uw nieuwe laptop of externe netwerkadapter kan gebruikmaken van de snelle en rustige 5GHz-frequentie, terwijl uw mobiele telefoon, spelcomputer en oudere computers communiceren via de 2,4GHz-band. Het resultaat? Op papier supersnelle verbindingen, vooral als het gaat om het transporteren van video of het spelen van games. Want los van de dualbandstack hebben de in deze test besproken routers nog veel meer gemeen. Zo beschikken ze allemaal over een vorm van traffic shaping, een techniek die de efficiëntie van het netwerk kan verbeteren door bepaalde verkeersstromen voorrang te geven. Bij Sitecom heet dit de StreamEngine, Belkin noemt het Bit Boost en de techniek blijft zonder verdere vermelding bij Linksys/Cisco en Netgear. Ook de hardware lijkt erg op elkaar: alle routers beschikken over vier gigabitpoorten voor computers die met een kabel verbonden moeten worden en ze hebben één of meerdere usb-poorten voor het aansluiten van een externe harde schijf, waarmee ze audio en video kunnen streamen naar compatibele apparaten of in sommige gevallen een printer kunnen delen.

Gebruikte testapparatuur

Er zijn verschillende methoden om draadloze netwerken aan de tand te voelen. Wij maken gebruik van simpele programma’s die het normale gebruik zo goed mogelijk nabootsen. Voor de bandbreedte jagen we met behulp van het programma Iperf gedurende tien seconden zoveel mogelijk data door een draadloze verbinding. We herhalen deze test viermaal om eventuele toevalligheden uit te sluiten. Na afloop van de tien seconden weten we hoeveel gegevens we hebben kunnen transporteren. Aan beide zijden van de verbinding staat een Apple Macbook Pro, de één verbonden met een bekabelde gigabit ethernetpoort en de andere via het draadloze netwerk.

Netgear WNDR3700

De Netgear WNDR3700 is een opvallende verschijning, want er zijn geen zichtbare antennes. Dat lijkt een nadelige keuze, want op het eerste gezicht past in de behuizing van de WNDR3700 geen antenne van het formaat dat we bij andere routers aantreffen. Netgear krijgt het echter toch voor elkaar om prestaties van formaat te leveren, door een nieuw soort antenne te gebruiken in combinatie met speciaal materiaal voor de behuizing. De gebruikte antennes heten metamateriaal-antennes en zijn gemaakt van een materiaal dat niet in de natuur voorkomt en dat zorgt voor een betere ontvangst. Hierdoor kunnen veel kleinere antennes gebruikt worden, zonder in te leveren op de kwaliteit van het radiosignaal. In het geval van Netgear zijn er acht antennes aanwezig, die als een soort ster in de behuizing zijn geplaatst, waardoor een goed bereik gehaald kan worden.

©PXimport

In de webinterface kan de router tot in details worden geconfigureerd. Zo kunnen de beide radiozenders los van elkaar geconfigureerd worden: het is mogelijk aan het deel dat op 5 GHz zendt een andere naam toe te kennen dan aan het radiodeel dat op 2,4 GHz werkt. Aangesloten computers kunnen dan eenvoudig zien op welke frequentie ze communiceren, omdat de beide radio’s verschillende namen hebben. Als extra functie kan de Netgear een gastnetwerk aanmaken, zodat u internet kunt aanbieden aan buren of gasten zonder dat uw eigen netwerk toegankelijk wordt gemaakt.

©PXimport

Het gastnetwerk van Netgear kan apart beveiligd worden.

De Netgear kent een ingebouwde functie voor het delen van bestanden. Dat houdt in dat het plaatsen van een usb-disk voldoende is om deze te delen met alle computers in het netwerk. Praktisch gezien kunnen aangesloten computers de netwerkschijf zien bij de netwerkverbindingen, maar het is ook mogelijk om de bestanden via een browser toegankelijk te maken. Standaard zijn gekoppelde harde schijven alleen via het interne netwerk te benaderen, maar indien gewenst kan dit zelfs via internet, zodat uw bestanden die thuis opgeslagen staan wereldwijd op te vragen zijn.

©PXimport

Bestanden kunnen niet alleen via de netwerkomgeving worden benaderd, maar ook vanuit een browser of via ftp.

De router van Netgear kent ingebouwde DLNA-functionaliteit. Hiermee kunt u muziek- en videobestanden verspreiden over alle DLNA-compatible apparaten, zoals een spelcomputer of mediaspeler. Zodra een usb-disk wordt aangesloten, zoekt de Netgear-router automatisch naar video en audio en stelt dit ter beschikking aan het netwerk. De Netgear is telkens de snelste of op één na snelste router in de test, waarmee het aantoont de juiste keuze gemaakt te hebben voor de metamateriaal-antennes. De Netgear-router haalt hiermee wat ons betreft de hoogste plaats in de test en die belonen we traditiegetrouw natuurlijk met het predicaat Best Getest.

©PXimport

Beide frequenties kennen eigen instellingen voor bijvoorbeeld de beveiliging.

Netgear RangeMax Dual Band Wireless-N Gigabit Router (WNDR3700)

Prijs € 119,-

Garantie 1 jaar

Pluspunten

Slim gebruik van materialen voor antennes

Gastnetwerk

Uitgebreide configuratie

Minpunten

Niet printen via usb

Linksys WRT610N

Linksys heeft een naam hoog te houden. Als onderdeel van netwerkgigant Cisco Systems zijn producten van Linksys met name bedoeld voor thuisgebruik en midden- en kleinbedrijf. Linksys heeft momenteel twee routers in haar portfolio die zowel de 5GHz-als de 2,4GHz-band ondersteunen, de WRT610N en de WRT320N. De laatstgenoemde is echter niet in staat om beide frequenties simultaan te ondersteunen.

©PXimport

Bij het testen van routers van Linksys zijn we al jarenlang gewend aan dezelfde interface. Ook nu verrast Linksys weer niet, met precies dezelfde interface als alle andere routers en slechts af en toe een knopje erbij of eraf. Voor mensen die wel eens eerder met een Linksys hebben gewerkt, zal het configureren van de WRT610N dan ook geen enkel probleem opleveren. De meegeleverde software bevat een installatieprogramma maar dat biedt nauwelijks extra functionaliteit boven configuratie via een webbrowser.

©PXimport

Iedereen die ooit met een Linksys heeft gewerkt, snapt meteen hoe het werkt.

Net als de andere routers beschikt de Linksys over een usb-poort voor het delen van bestanden. Dat kan via het standaard Windows-protocol (CIFS), maar ook als mediaserver voor spelcomputer of mediaspeler. Het instellen van de router voor media is overigens niet eenvoudig: voor het handmatig scannen van een usb-disk moeten diverse taken worden uitgevoerd die op een onlogische manier over de configuratieschermen zijn verdeeld.

©PXimport

De router van Linksys kent Quality of Service, maar er is niet veel in te stellen.

De routers van Linksys zijn populair bij hobbyisten die aanpassingen willen maken in de hard- of software van Linksys. Zo zijn de antennes meestal eenvoudig te vervangen door betere exemplaren en zijn bepaalde soorten erg populair voor het modificeren van de firmware. Voor beide wijzigingen is het niet verstandig om op dit moment voor de WRT610N te kiezen: de antennes zijn ingebouwd in de behuizing en dus niet eenvoudig te vervangen, daarnaast maakt de router gebruik van firmware die nog niet ondersteund wordt door alternatieve firmwareversies zoals OpenWRT of DD-WRT.

Linksys Simultaneous Dual-N Band Wireless Router (WRT610N)

Prijs € 146,-

Garantie 1 jaar

Pluspunten

Vertrouwde interface

Draadloos printen via usb

Minpunten

Geen externe antennes

Omslachtig om handmatig usb-disk te scannen

Belkin Play Max Wireless Router

Belkin heeft de laatste tijd een aantal spectaculaire modellen uitgebracht, die qua uiterlijk écht afweken van concurrenten, bijvoorbeeld door de toevoeging van een klein schermpje op de router. De Play Max-router die wij tot onze beschikking hadden heeft in tegenstelling tot deze eerdere modellen een nogal basic uiterlijk en is onderdeel van een hele reeks routers die het 802.11n-protocol ondersteunen. De Play Max-router is de meest uitgebreide router uit de productportfolio, waarvan de andere routers naar namen luisteren als Play, Share en Surf.

©PXimport

De router van Belkin kent net als de Netgear een instelling voor ‘Guest Access’. Als deze instelling wordt ingeschakeld, verschijnt in de lijst met draadloze netwerken een extra netwerknaam voor gasten. Computers die met dit netwerk verbonden zijn, kunnen wél gebruik maken van internet, maar communicatie met het lokale netwerk is niet mogelijk. Op die manier schermt u uw lokale netwerk af en stelt u buren of bezoekers tóch in staat om via uw netwerk gebruik te maken van internet.

©PXimport

De 2,4GHz- en 5GHz-band worden bij Belkin in één scherm getoond.

Net als de Netgear kan de Belkin fungeren als DLNA-server. Bij Netgear is het mogelijk om daarbij wat opties mee te geven, zoals de naam van de DLNA-server, maar bij de Belkin kan de functie alleen aan of uit worden gezet. Bovendien vereist de Belkin dat alle muziek een speciaal label krijgt via de meegeleverde software, voordat ze op een usb-stick gezet kan worden en herkend wordt door de router. Voor het aanbieden van een grote muziekbibliotheek die slechts af en toe wordt bijgewerkt lijkt ons dat geen onoverkomelijk bezwaar, maar als de muziekbestanden dagelijks wijzigen is het telkens labelen van muziekbestanden alleen maar lastig.

©PXimport

Regular Maintenance betekent bij Belkin: regelmatig herstarten.

De twee usb-poorten van de Belkin kunnen voor diverse functies gebruikt worden. We meldden al even de mogelijkheid om muziek aan te bieden, maar de Belkin-router kan eveneens fungeren als printserver. Daarmee is het mogelijk om elke usb-printer te delen met alle computers op het draadloze netwerk. Een opmerkelijke functie is ‘Self Healing’. Met deze optie ingeschakeld (standaard vanuit de fabriek), herstart de router zich automatisch elke week om het netwerk ‘gezond’ te houden. Eerlijk gezegd kunnen we ons niet voorstellen wat iemand hiermee zou opschieten, tenzij de software die Belkin op haar router heeft geïnstalleerd periodieke reboots vereist.

In het configuratiescherm van de Belkin kunnen we verder alle overige functies terugvinden, zoals de beveiligingsinstellingen, de firewall en computers die vanaf het internet bereikbaar zouden moeten zijn. Qua snelheid hebben we niet zo veel te klagen over de Belkin, alhoewel de Netgear bijna dubbel zo snel is in de 5GHz-band als er geen encryptie gebruikt wordt. Schakelen we de encryptie wél in, dan liggen de snelheden erg dicht bij elkaar.

Belkin Play Max Wireless Router (F7D4301ed)

Prijs € 115,-

Garantie 2 jaar

Pluspunten

Twee usb-poorten

Gastnetwerk (Guest Access)

Minpunten

Applicaties moeten op pc worden uitgevoerd voor het delen bestanden

Self Healing-functie nutteloos

Sitecom Gaming Router II

De routers in deze test presenteren zich als uitermate geschikt voor video, audio en het spelen van games. Sitecom doet dat zelfs zeer specifiek door haar router een Gaming Router te noemen en alle vormgeving van verpakking, apparaat en webinterface helemaal af te stemmen op fervente gamers. Het is niet zo vreemd dat Sitecom juist gamers probeert aan te spreken. De populariteit van spelcomputers en computerspellen is immers zeer groot, dus is er een grote doelgroep. Bovendien vereist het spelen van online games een heel snelle en goede netwerkverbinding, zonder vertraging of problemen in de verbinding.

©PXimport

Deze Gaming Router II (WL-309), is het meest geavanceerde model van Sitecom. Hij kent dezelfde specificaties als de andere routers en is een opvolger van de eerder gelanceerde Gaming Router. De nieuwste router, de WL-309, kan echter simultaan dualband werken en dat kon de voorganger, de WL-308, niet. Daarnaast is de hoeveelheid antennes aangepast van drie externe antennes naar twee interne en twee externe exemplaren. De router van Sitecom beschikt over StreamEngine, een techniek die we ook al in eerdere routers van Sitecom aantroffen. StreamEngine is een combinatie van hard- en software die automatisch zorgt voor een optimale doorvoersnelheid van de internetverbinding. Concreet houdt het in dat de hardware binnen de router detecteert welk type packets precies langskomen en deze meer of minder prioriteit geeft al naar gelang de overige verkeersstromen.

©PXimport

Het is een kwestie van smaak, maar de webinterface van Sitecom is in elk geval niet saai.

De webinterface van de Sitecom is even wennen in vergelijking met de andere routers, want het geheel is nogal donker en zwart. In het scherm voor de firewall vinden we de voor gamers belangrijke opties voor Virtual Servers en Special Applications die de firewall eenvoudig aanpassen aan de programma’s die internet nodig hebben. Het delen van een usb-schijf verloopt wat minder intuïtief, maar uiteindelijk is het met een paar klikken voor elkaar. In de interface zien we geen mogelijkheid om printers te delen via het netwerk.

©PXimport

Het delen en beveiligen van bestanden is niet erg ingewikkeld.

Sitecom Gaming Router II (WL-309)

Prijs € 147,-

Garantie 10 jaar na registratie

Pluspunten

StreamEngine voor optimale doorvoersnelheid

Eenvoudig te configureren firewall

Minpunten

Webinterface niet altijd even duidelijk

Geen printerdeling

DLNA

Steeds meer routers kennen ondersteuning voor de protocollen die de DLNA (Digital Living Network Alliance) ontwikkelt. Dit is vaak eenvoudig terug te vinden op de verpakking van een router, want DLNA gebruikt een eigen logo om de DLNA-gecertificeerde producten herkenbaar te maken. Achter DLNA schuilt de gedachte dat steeds meer apparaten in huis met elkaar moeten kunnen communiceren en dat het instellen voor consumenten zo gemakkelijk mogelijk moet zijn. Op die manier kunnen bijvoorbeeld zowel de Playstation 3 als de Xbox 360 als een mediastreamer gebruikmaken van hetzelfde netwerk voor het ophalen van muziek en video. Ook televisies worden af en toe uitgerust met DLNA, zodat u direct kunt streamen vanaf uw

netwerk naar de televisie. De routers in onze test ondersteunen DLNA via de usb-functionaliteit.

Conclusie

De hoeveelheid routers in deze test is maar beperkt gebleven. Veel fabrikanten hebben nog geen model dat draadloos simultaan dualband aankan en dat maakt de groep kandidaten bijzonder klein. Dat maakt onze test echter niet minder interessant. Alle routers hebben ongeveer dezelfde specificaties, maar het zijn zeker geen identieke routers met slechts een andere behuizing erom. Bij Netgear treffen we een nieuw soort antenne en behuizing aan, Belkin heeft twee usb-poorten en een ingebouwd gastnetwerk en Sitecom prijst zichzelf aan met StreamEngine. Alleen Linksys heeft geen spetterende toeters en bellen die we exclusief bij de WRT610N aantreffen, maar dat maakt de router van Linksys natuurlijk nog geen slecht product. Dan is er nog het thema van de snelheid en performance. Een heikel punt bij testen van draadloze routers, want we testen deze niet in een laboratoriumopstelling. Die hebben jullie, onze lezers, namelijk ook niet. En in déze test zijn onze resultaten nog minder relevant dan in andere tests, omdat de behaalde snelheid erg afhankelijk is van het netwerk. De zenders in de 5GHz-band halen bijvoorbeeld zonder uitzondering slechte cijfers als onze testapparatuur verder dan enkele meters verwijderd is, maar dat hoeft in veel situaties geen enkel probleem te zijn. Het maakt ook nogal uit wat voor hardware de draadloze apparaten gebruiken: een dualband-netwerkkaart haalt natuurlijk heel wat meer performance dan een ingebouwde netwerkkaart van een iets oudere laptop. Toch kunnen we wel een aantal trends ontdekken als we naar de cijfers kijken van de routersnelheden. Werken op de 5GHz-band heeft zin, de snelheid neemt aanzienlijk toe, soms zelfs tot het dubbele van dezelfde configuratie in de 2,4GHz-band. Het bereik is echter zeer beperkt. Soms was een afstand van enkele meters al te ver, maar dit is sterk afhankelijk van de opstelling thuis. De testwinnaar is de Netgear WNDR3700. Dit is niet alleen een van de voordeligste routers uit de test, maar hij is ook nog eens zeer veelzijdig en maakt gebruik van geavanceerde antennes om prima bereik en dito snelheid te leveren.

©PXimport

Is het nodig?

De gemiddelde breedbandverbinding in Nederland haalt bijna nooit een hogere snelheid dan de door ons geteste routers aankunnen. Het is daarom rechtvaardig om de vraag te stellen of al die snelheid nu wel nodig is voor e-mail en wat surfen op het web. Voor het beantwoorden van die vraag is het belangrijk om te beseffen dat door dit soort hoge snelheden toepassingen als centraal back-uppen of het centraal aanbieden van een muziekcollectie via het thuisnetwerk, opeens binnen bereik komen. Bovendien is de dualbandfunctionaliteit heel wat waard: in menige stad is de 2,4GHz-band zó vol dat er bijna geen frequenties meer zijn waar u ongestoord gebruik van kunt maken.

Misschien heb je er wel een: een beveiligingscamera of videodeurbel waarmee je je woning via een online-verbinding in de gaten kunt houden. Dat kan handig zijn, maar er zijn ook privacyrisico's. Als je niet voorzichtig bent, kunnen onbevoegden namelijk toegang krijgen tot jouw camerabeelden. In dit artikel geven we wat tips om dat te voorkomen.

Kies een betrouwbaar merk

Er zijn natuurlijk heel veel soorten beveiligingscamera's voor consumenten, maar de privacyrisico's die wij bespreken spelen zich vooral af bij videodeurbellen en zogenoemde IP-camera's. Deze hebben als overeenkomst dat ze de opgenomen beelden online opslaan, zodat je via een website of app altijd toegang hebt tot de camerafeeds.

Mocht je op zoek zijn naar zo'n apparaat, zorg er dan voor dat het merk betrouwbaar en privacyvriendelijk is. Zo adviseren experts om op te passen met Chinese merken als Dahua en Hikvision, en Chinese smarthomeplatformen als Tuya (waar onder meer de camera's van Action, Woox en Marmitex gebruik van maken). Hoewel het niet is bewezen, is het goed mogelijk dat de software een achterdeurtje bevat waardoor de fabrikant met de beelden kan meekijken. De lokale wetgeving dwingt fabrikanten namelijk om data te verzamelen en af te staan aan de overheid.

Ook andere bekende merken hebben in het verleden te maken gehad met beveiligingsproblemen. Zo belandden in 2019 duizenden inloggegevens van Ring-klanten op het darkweb en hadden Amazon-medewerkers jarenlang toegang tot de camerafeeds. Verder kwam Wyze vorig jaar in opspraak doordat sommige klanten ineens de camerabeelden van anderen in hun app te zien kregen.

De LSC Smart Connect-beveiligingscamera van de Action maakt gebruik van Chinese software.

Stel een eigen wachtwoord in

Het klinkt misschien als een open deur, maar het niet instellen van een eigen wachtwoord is de meest voorkomende oorzaak waardoor onbevoegden kunnen meekijken met camerabeelden. Veel fabrikanten leveren hun camera’s met een standaardgebruikersnaam en -wachtwoord, zoals 'admin' of '1234'. Er bestaan zelfs complete websites waarop lijsten circuleren met de standaardinloggegevens van tientallen cameramerken.

Hoewel het niet legaal is, kunnen pottenkijkers zo met wat trial-and-error relatief makkelijk toegang krijgen tot camerabeelden. Er zijn zelfs websites die deze onbeveiligde feeds verzamelen en openbaar op hun website plaatsen. Een bekend voorbeeld hiervan is Insecam, die hier in 2014 wereldwijd het nieuws mee haalde.

Na alle ophef heeft die website alle privacy-schendende streams van bijvoorbeeld deurbelcamera's of webcams in woningen verwijderd, maar er zijn nog andere plekken online waarop zulke beelden wél te zien zijn. Toegegeven, deze websites zijn niet makkelijk te vinden (het delen van deze beelden is immers illegaal), maar als je een beetje weet waar je moet zoeken, kom je ze zeker tegen.

Er zijn gelukkig steeds meer camerafabrikanten die klanten verplichten een uniek wachtwoord te gebruiken, waaronder Panasonic, maar als dat niet het geval is, is het dus ten zeerste aan te raden om meteen een nieuw wachtwoord te verzinnen en (mits die mogelijkheid er is) tweestapsverificatie te activeren.

Insecam stond tien jaar geleden vol met links naar onbeveiligde webcams.

Voorkom hacks

Hoewel het veel minder vaak voorkomt, is het mogelijk om beveiligingscamera's te 'hacken' en op die manier bij de beelden te komen. Voor sommige IP-camera's moet je namelijk bepaalde TCP-poorten op je router/modem openzetten, zoals 80 of 443, om van buitenaf met deze camera's te kunnen verbinden.

Als je dat handmatig (en zorgvuldig) doet, hoeft dat geen probleem te zijn. Het wordt pas echt gevaarlijk als je de camera deze poorten zelfstandig laat openzetten via uPnP (Universal Plug and Play). Deze functie vereist geen enkele vorm van authenticatie. Onbevoegden kunnen met malware daardoor eenvoudig allerlei poorten openen. Je kunt dus beter ver uit de buurt van uPNP blijven.

Zorg er tot slot ook voor dat je de firmware van de camera regelmatig bijwerkt, voor het geval er een kritieke kwetsbaarheid is gedicht. Malware als Mirai heeft in het verleden veel schade aangericht door kwetsbaarheden van slecht beveiligde camera's te misbruiken. Het is daarom ook een risico om je camera's en deurbellen met het internet te (laten) verbinden als de fabrikant geen updates meer uitbrengt.

Nederlanders besteden elke dag gemiddeld bijna 3,5 uur aan hun telefoon. Daarmee kun je gerust stellen dat smartphones een heel belangrijk onderdeel zijn van het dagelijks leven. Door meer taken te automatiseren kun je jezelf mogelijk wat tijd besparen.

Als je merkt dat je veel tijd op je telefoon doorbrengt en minder afhankelijk wilt zijn, kun je schermtijd beperken, pushmeldingen verminderen en bewust telefoonvrije momenten in je routine inplannen. Gratis apps als StayFree kunnen je hierbij ondersteunen. In dit artikel focussen we op een andere aanpak: het automatiseren van taken met ingebouwde functies en tools, zodat je daar minder tijd aan kwijt bent. We bekijken de belangrijkste mogelijkheden binnen Android en iOS (iPhone).

Google Assistent instellen

In afwachting van het moment waarop Google Gemini alle functies van Google Assistent overneemt, laten we zien hoe je met Google Assistent meerdere acties kunt koppelen en deze met een stemcommando of op een bepaald tijdstip activeert. Google Assistent is beschikbaar voor Android en iOS en apparaten als Google Nest (Hub).

Open de app (de eerste keer) en spreek Assistent instellingen in, of ga naar Instellingen / Apps / Assistent. Bij Voice Match kun je de app trainen op je stem en de functie Hey Google inschakelen, zodat de app reageert zodra je Hey Google zegt. Bij Languages kun je meerdere talen selecteren die assistent moet ondersteunen. Met Lock Screen zorg je dat de app ook bij een vergrendeld scherm reageert op je stem. Je kunt bij deze instellingen trouwens ook altijd schakelen tussen Gemini en Google Assistent. Test de werking met instructies als Welk weer wordt het morgen, Speel mijn afspeellijst op Spotify of Wat staat er op mijn agenda.

Ga na of alle opties van Google Assistent optimaal zijn ingesteld.

Krachtige routines

Een krachtige functie van Google Assistent zijn routines, waarmee je met één gesproken instructie meerdere acties achter elkaar kunt activeren. Open de app, ga naar Instellingen en kies Routines. Hier vind je suggesties om direct uit te proberen. Wil je een eigen routine maken, tik dan op +Nieuw en selecteer Persoonlijk (alleen jij kunt details beheren) of Huishouden (gezinsleden kunnen details bekijken en aanpassen). Kies Huishouden bijvoorbeeld voor acties waar ook huisgenoten mee te maken hebben, zoals het inschakelen van de lamp bij de voordeur bij beweging of het aanpassen van de helderheid en kleur van smartlampen wanneer de televisie aangaat. Geef daarna je routine een naam, bijvoorbeeld Thuiskomen.

Geef je nieuwe routine een zinvolle naam.

Start … en actie

Tik op +Starter toevoegen en kies uit vier opties: Als ik het de Google Assistent vraag, Op een specifieke tijd, Bij zonsopkomst of zonsondergang, of Als ik aankom op een locatie of deze verlaat. Voor dit voorbeeld selecteren we de laatste optie. Je moet hierbij de voorgestelde machtigingen aan de Google-app geven, zoals Locatie: Altijd toestaan en Exacte locatie gebruiken. We beantwoorden de vraag Wil je een Hele dag-routine plannen met Ja. Tik vervolgens op Selecteer een locatie en kies een bestaande locatie uit Mijn plaatsen of voeg er een toe via +Nieuwe plaats toevoegen. Stel de Straal in (in meters) en bevestig met Starter toevoegen.

Ga daarna naar het tweede deel: +Actie toevoegen. Kies uit opties zoals Informatie en herinneringen, Media afspelen en bedienen, Telefooninstellingen aanpassen, Smarthome-apparaten beheren (zoals lampen, stekkers, thermostaten of Google Chromecast) en Je eigen opdrachten uitvoeren. Voeg één of meerdere acties toe, bevestig met Klaar en vervolgens Opslaan. De routine verschijnt nu bij Je routines, waar je deze kunt (de)activeren en bewerken. Let op dat routines beperkt kunnen worden door Digitaal welzijn, bijvoorbeeld via filters of via de functie Time-out of Niet storen.

Je kunt ook slimme apparaten aansturen met een Google Assistent-routine.

Andere automatiseringen

Android biedt nog wel enkele standaardfuncties om taken te automatiseren of minstens te versnellen. Zo kun je via Instellingen / Digitaal welzijn en ouderlijk toezicht (Android 15) specifieke apps blokkeren binnen bepaalde tijdstippen. Selecteer Focusmodus, kies de storende apps die je wilt verbergen en tik op +Een schema instellen om de modus automatisch te starten en te stoppen.

Via Snelle instellingen (veeg naar beneden en tik op het potloodicoon) kun je tegels voor specifieke acties toevoegen en positioneren voor directe toegang. Voorbeelden zijn Zaklamp, Niet storen, QR-code scannen, Batterijbesparing en andere circa vijftig opties.

Een kleine greep uit het beschikbare arsenaal aan snelle tegels in Android.

Voorbeelden van opdrachten

Vanaf iOS 12, iPadOS 13, macOS Monterey en watchOS 7 is de app Opdrachten (Shortcuts) beschikbaar. Hiermee kun je meerdere stappen in één taak automatiseren, vergelijkbaar met Google Assistent Routines. De app is standaard geïnstalleerd, maar indien nodig te downloaden via de App Store.

Bij het opstarten vind je al enkele voorbeeldopdrachten. Tik op de drie puntjes bij een voorbeeld om de onderliggende taakopbouw te bekijken. Elke opdracht bestaat namelijk uit een of meer taken. Zo bestaat de opdracht Stuur laatste afbeelding als tekstbericht uit: Haal nieuwste [1 foto] op, Inclusief schermafbeeldingen, Stuur [Laatste foto] naar [Ontvangers] en Toon bij Uitvoeren (om de ontvangers direct in te voeren).

De opdracht Neem een pauze is complexer. Deze vraagt invoer van een getal voor de minuten dat de niet-storen-functie actief moet blijven. Een als-dan-regel controleert of het getal kleiner is dan één. In dat geval vraagt de app opnieuw om invoer. Deze kennis komt wellicht goed van pas bij het maken van je eigen opdrachten.

De logica achter de standaardopdracht ‘Neem een pauze’, inclusief een voorwaardelijke actie.

Nieuwe opdrachten

Stel, je wilt een ingegeven tekst opslaan als herinnering en tevens naar jezelf sturen als bericht, bijvoorbeeld om een taak of idee niet te vergeten. Open de app Opdrachten en tik op het plusteken bij Starteropdrachten. Typ Vraag om invoer in de zoekbalk Zoek taken en selecteer deze actie. Tik op instructie en typ een tekst als Wat wil je opslaan en versturen? Het onderdeel Tekst kun je laten staan, omdat je geen specifiek type invoer nodig hebt, zoals getal, url, datum of tijd.

Zoek vervolgens Herinneringen in Zoek taken en kies Voeg nieuwe herinnering toe. Tik op Herinnering en veeg de optiebalk boven het toetsenbord naar links tot je Vraag om invoer ziet. Selecteer deze en tik op Gereed. Via het pijlknopje bij de taak kun je nog extra opties instellen, zoals de Prioriteit of een Vlag.

Typ daarna Berichten in de zoekbalk Zoek taken en kies Verstuur bericht. Pas indien nodig de inhoud aan door Vraag om invoer te selecteren. Tik op Ontvangers en zoek naar je eigen telefoonnummer of een andere gewenste ontvanger. Tik op Gereed en vervolgens op het pijlknopje bij deze taak. Schakel desgewenst Toon bij uitvoeren uit.

Tik op Gereed om de opdracht af te ronden. Wil je de taak hernoemen, tik dan op de drie puntjes, gevolgd door het pijlknopje naast de opdrachtnaam. Kies in het menu Wijzig naam of selecteer (ook) andere opties, zoals Kies symbool of Zet op beginscherm. Je kunt de opdracht ook starten via Siri door de naam uit te spreken, bijvoorbeeld: Hé Siri, onthoud dit!

Controleer de logica achter je opdrachten.

Focus-modi

Net als Android biedt Apple een flexibele focusfunctie. Ga naar Instellingen en open Focus. Kies een bestaande focus, zoals Werk, of tik op de plusknop om een eigen modus te maken. Bij een aangepaste focus kun je aangeven waarop je wilt focussen, zoals Lezen of Gamen, en deze een naam en kleur geven.

Stel vervolgens de focus naar wens in. Bepaal bijvoorbeeld van welke personen of apps je geen meldingen wilt ontvangen, hoe je toegangsscherm of beginscherm eruit moet zien en hoe specifieke apps of je systeem zich moeten gedragen. Zo kun je instellen welke inkomende mails je wilt zien in Mail, of je de energiebesparingsmodus wilt activeren enzovoort. Tot slot kun je een tijdsschema instellen voor automatische activering van de focusmodus.

Je kunt diverse focusfilters inschakelen.