Het Portable Network Graphics is een grafisch bestandsformaat dat veel op het web gebruikt wordt. Lossless, waarin afbeeldingen zonder verlies van kwaliteit gecomprimeerd kunnen worden. Een opvallende eigenschap van png is dat het bestandsformaat transparantie ondersteunt. Wat zijn de voor- en nadelen?

Png is bedacht als tegenhanger voor gif toen in 1995 bleek dat de op gebruikte lzw-compressie een patent rustte waardoor er niet zomaar software gemaakt kon worden om gif-bestanden te bewerken en op te slaan. Tegenwoordig is dat patent overigens verlopen. Daarnaast had (en heeft) het gif-formaat de beperking dat er slechts 256 kleuren tegelijkertijd gebruik kunnen worden.

Er was dus behoefte aan een bestandsformaat dat gif kon vervangen én verbeteren. In 1996 werd versie 1.0 van de png-specificatie uitgebracht, die later dat jaar omarmt werd door de W3C, de organisatie achter webstandaarden. In 2003 werd png een heuse ISO/IEC-standaard onder nummer 15948:2003. Alle versies van png (1.0, 1.1, 1.2 en de ISO/IEC-versie die vrijwel gelijk is aan 1.2) zijn achter- en voorwaarts compatibel met elkaar.

Verliesloze compressie

Qua compressie kun je grafische bestandsformaten onderverdelen in twee soorten: lossless en lossy formaten. Bij lossy bestandsformaten wordt er compressie toegepast om de afbeelding kleiner te maken die de kwaliteit van het origineel verslechterd. Het bekendste lossy grafische bestandsformaat is jpg, op audiogebied is mp3 een voorbeeld van een lossy bestandsformaat. Iedere keer als je de afbeelding opnieuw opslaat, wordt de kwaliteit slechter.

Daar staan de lossless formaten tegenover: ook al wordt er gebruik gemaakt van compressie, de afbeelding blijft toch net zo goed als het origineel en kun je opnieuw opslaan zonder kwaliteitsverlies. Png maakt gebruik van het Deflate-compressiealgoritme dat het compressiealgoritme LZ7Z en de Huffman-codering als basis gebruikt. Deflate lig ook aan de basis van het zip-bestandsformaat. Een png-afbeelding wordt dan ook als het ware ingepakt bij het opslaan en weer uitgepakt als de afbeelding wordt weergegeven.

Voordat het bestand wordt ingepakt met Deflate wordt de afbeelding voorbereid voor optimale compressie via een filter. Het filter gebruikt rgb-waardes van aanliggende pixels voor het voorspellen van de waarde van een pixel. Het verschil tussen deze voorspelling en de werkelijke waarde wordt opgeslagen. Dit kan op verschillende manieren waarbij de pixel links of boven als basis gebruikt wordt. Sommige afbeeldingen met weinig kleur zijn nog kleiner te maken, omdat png net als gif gebruikt kan worden in combinatie met een kleurenpalet van 256 kleuren (8 bit) geselecteerd uit alle beschikbare kleuren ook wel png-8 genoemd. Het is echter ook mogelijk om net als in jpg 16,7 miljoen kleuren tegelijkertijd te gebruiken (24 bit), ook wel png-24 genoemd.

Als lossless compressie een afbeelding gecomprimeerd kan opslaan zonder verlies, waarom zijn er dan nog lossy bestandsformaten als jpg? Het antwoord is dat jpg afbeeldingen nog kleiner kan maken zonder dat er direct kwaliteitsverlies zíchtbaar is. Dat geldt vooral voor foto’s die doorgaans geen heel harde contrasten of kleurvlakken in dezelfde kleur hebben. Een foto opgeslagen als png kan wel vier keer zo groot zijn als dezelfde foto opgeslagen als jpg. Png is juist handig voor afbeeldingen die bestaan uit vlakken van dezelfde kleur en harde overgangen zoals grafieken en tekst. Een png-bestand wordt dan juist kleiner dan een jpg-bestand en ziet er ook nog eens beter uit. Kortom: beide soorten bestandsformaten hebben bestaansrecht.

Transparantie

Net als het bestandsformaat gif waar png een vervanger voor is, ondersteunt png transparantie. Hierbij is een gedeelte van een afbeelding doorzichtig en de achtergrond is zichtbaar. De doorzichtigheid is geavanceerder dan bij gif. Bij gif wordt één kleur in het palet van 256 kleuren gebruikt als transparantie waardoor pixels enkel geheel transparant kunnen zijn en dus niet heel fraai in de achtergrond kunnen overlopen. Bij png wordt ook gedeeltelijke transparantie ondersteunt en dit is mogelijk bij iedere pixel in de afbeelding dankzij een transparantie- of alfawaarde. Hierdoor kunnen afbeeldingen gemaakt worden waarbij de achtergrond licht door de afbeelding heen schijnt. Zo zijn onder andere vloeiendere overgangen en schaduwen mogelijk.

Animatie

Tegenwoordig staat gif vooral bekend om zijn animatie-ondersteuning, een korte animatie op het web wordt vrijwel altijd een gifje genoemd. Hoewel png bedoeld was als vervanger voor png, werd animatie niet geïmplementeerd (met ‘verwarring’ als één van de redenen). Want was een gif-afbeelding nu echt als afbeelding bedoeld of vooral als niet getoonde animatie?

Toch zijn geanimeerde png’s tegenwoordig wél mogelijk. In 2001 werd door de ontwikkelaars van png het formaat Multiple-image Network Graphics of mng bedacht. Een variant van png voor animaties. Mng is echter niet compatibel met decoders voor png en is nooit een succes geworden. In 2008 bedacht Mozilla het formaat Animated Portable Network Graphics (apng) bestandsformaat, een uitbreiding op png. Apng is net als mng gebaseerd op png, maar heeft als grote voordeel dat png-decoders die niet met het formaat om kunnen gaan in ieder geval het eerste frame van de animatie als png-afbeelding weergeven.

De browsers Chrome, Firefox, Opera en Safari kunnen apng wel geanimeerd weergeven, terwijl Internet Explorer en Edge dit niet kunnen en dus enkel het eerste frame als plaatje tonen. Hoewel apng goed ondersteund wordt, is het officieel geen onderdeel van de png-specificaties, waardoor een geanimeerde png officieel dus niet bestaat.

Toekomst van png

Png is uitontwikkeld en samen met jpg tegenwoordig het meestgebruikte grafische bestandsformaat is, waarbij het van de afbeelding afhangt welk formaat de voorkeur heeft. Er zijn verder geen plannen voor een volgende versie. Wellicht ligt de toekomst in een totaal ander bestandsformaat dat de eigenschappen van lossless en lossy bestandsformaten combineert.

Google heeft bijvoorbeeld webp bedacht, dat zowel lossy als lossless compressie ondersteunt. Verder is webp geschikt voor transparantie en animatie waardoor in potentie alle afbeeldingen in webp opgeslagen kunnen worden. Het grote probleem is de ondersteuning, want webp wordt enkel ondersteund in Chrome, Opera en Pale Moon. Google gebruikt webp-afbeeldingen in de Play Store als je daar met bijvoorbeeld Chrome heengaat. Gebruik je een andere browser, dan worden png-afbeeldingen getoond.

Motorola brengt in oktober de Edge 60 Neo naar Nederland. De smartphone valt op door zijn compacte ontwerp, stevige bescherming en een veelzijdig camerasysteem met telelens. Met een prijs van net geen 400 piek richt Motorola zich op het middensegment, waar AI en een lange accuduur belangrijke troeven zijn.

De Motorola Edge 60 Neo is op de IFA in Berlijn officieel onthuld en komt op de markt als een compacte en lichte smartphone met opvallend stevige specificaties. Het toestel combineert een helder scherm en een solide behuizing met een camerasysteem dat veel creatieve mogelijkheden biedt. Daarbovenop zet Motorola sterk in op - verrassing! - AI, dat zowel bij foto's als bij dagelijkse taken een rol speelt.

Compact maar robuust

De Edge 60 Neo is het lichtste toestel in zijn klasse, maar doet qua stevigheid opvallend weinig concessies. Het 6,36-inch scherm kan piekhelderheden tot 3000 nits halen, waardoor het zelfs in de volle zon goed leesbaar blijft. Het gebruik van Corning Gorilla Glass 7i en de MIL-STD-810H-certificering zorgen voor extra bescherming tegen vallen en krassen. Dankzij de IP68/69-norm is de smartphone bovendien bestand tegen water en stof, iets wat je meestal pas ziet bij meer robuuste of in elk geval duurdere modellen.

Qua uiterlijk kiest Motorola voor een samenwerking met Pantone, het bedrijf dat internationale standaarden ontwikkelt voor kleurnamen en -codes. De Edge 60 Neo verschijnt dan ook in drie verrassende tinten met minstens zulke exotische namen: Frostbite, Poinciana en Grisaille. Daarmee wil het merk inspelen op gebruikers die hun telefoon ook gebruiken als een verlengstuk van hun imago. Het idee is dat een smartphone niet alleen praktisch moet zijn, maar ook kan passen bij de kleding en accessoires van de gebruiker.

Camera met telelens

De camera is een belangrijk speerpunt van dit model. Motorola benadrukt dat dit de enige smartphone in deze prijsklasse is met een telelens. Daarmee kun je 3x optisch zoomen zonder kwaliteitsverlies en tot 30x digitaal inzoomen. Het camerasysteem bestaat verder uit een 50MP-hoofdcamera met Sony-sensor en optische beeldstabilisatie, een 13MP-ultragroothoek- en macrolens en een 32MP-selfiecamera. Voor video's ondersteunt het toestel 4K-opnames.

Fotografie wordt ondersteund door AI-functies die automatisch details verscherpen, kleuren verbeteren en de belichting optimaliseren. Met Dynamic Bokeh bepaal je zelf hoe sterk de achtergrond onscherp wordt gemaakt, terwijl Signature Style foto's een herkenbare uitstraling geeft. Bij video-opnames zorgt adaptieve stabilisatie voor soepeler beelden, zelfs tijdens beweging. Daarmee lijkt Motorola zich duidelijk te richten op zogenaamde content creators.

AI in het dagelijks gebruik

Maar AI speelt ook buiten de camera een rol. Met de functie Next Move kan de Edge 60 Neo suggesties geven afhankelijk van wat er op het scherm staat, bijvoorbeeld bij het bekijken van een recept of een reisschema. Daarbij werkt Motorola samen met onder meer Microsoft Copilot en Perplexity, maar biedt het ook eigen tools zoals Playlist Studio en Image Studio. Zo kunnen gebruikers playlists samenstellen, beelden genereren of visuele elementen aanpassen zonder het gebruik van externe apps.

Accu en oplaadmogelijkheden

De smartphone beschikt over een 5000mAh-accu, goed voor (zo claimt Motorola) tot 44 uur gebruik. Met de (zowaar meegeleverde) 68W TurboPower-oplader is in zeven minuten alweer genoeg lading beschikbaar voor een volle dag gebruik. Daarnaast is draadloos opladen mogelijk met maximaal 15 watt, al moet die lader daarvoor wel apart worden aangeschaft.

De Motorola Edge 60 Neo ligt vanaf half oktober in de Nederlandse winkels. De richtprijs bedraagt zoals gezegd 399,99 euro. Daarmee positioneert Motorola het toestel in het middensegment, waar het concurreert met modellen van onder meer Samsung, Xiaomi en OnePlus.

Met de Oppo Reno 14 zet het Chinese merk een traditie voort. De midrange smartphonelijn vindt vaak een mooie balans tussen stijl en functie. Met een adviesprijs van 649 euro vraagt de fabrikant echter wel 100 euro meer dan voor zijn voorganger. Is de 14 die prijsstijging waard?

De Oppo Reno 14 beschikt over een indrukwekkend 6,59-inch amoledscherm met een adaptieve verversingssnelheid van 120 Hz, beschermd door Gorilla Glass 7i. Het display biedt een goede piekhelderheid tot 1200 nits in direct zonlicht en levert levendige kleuren, mede dankzij de HDR10-ondersteuning. Het ontwerp voelt premium aan dankzij de redelijk dunne schermranden en de punchhole voor de selfiecam. De versie die wij testen mist een beetje persoonlijkheid qua kleur, maar gelukkig bestaat er ook een Pearl White-variant.

De behuizing is gemaakt van aluminium. Het toestel ligt daardoor niet alleen comfortabel in de hand, maar voelt ook heel solide aan. Ondanks de forse 6000mAh-batterij is het toestel met 187 gram en een dikte van 7,42 mm opvallend slank en licht gebleven. Hij is bovendien heel duurzaam met IP66-, IP68- én IP69-certificeringen tegen stof en water. Extra functies als de in-display vingerafdrukscanner, een infraroodlaser aan de bovenkant en stereospeakers zorgen tot slot voor een behoorlijk compleet pakket.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Soepele prestaties

De Oppo Reno 14 wordt aangedreven door de MediaTek Dimensity 8350-processor. In het dagelijks gebruik levert de chipset meer dan prima prestaties. Taken als multitasken, browsen op social media en het openen van apps verlopen vloeiend en zonder haperingen. Ook voor gaming is de telefoon goed geschikt; zelfs grafisch intensieve games draaien soepel met stabiele framerates. Dankzij het koelsysteem blijft het toestel meestal comfortabel om vast te houden, al kan het bij lange en zware gamesessies na verloop van tijd wel warm aanvoelen.

Een van de sterkste punten van de Reno 14 is de accuduur. De grote batterij, met een vermogen van maar liefst 6000 mAh, zorgt ervoor dat de telefoon bij gemiddeld gebruik moeiteloos anderhalve dag meegaat. Zelfs bij intensief gebruik kun je een volledige dag verwachten zonder tussentijds opladen. Wanneer de batterij toch leeg is, laadt een 80W SuperVOOC-snellader het apparaat in minder dan 45 minuten volledig op. Het is wel goed om te weten dat de telefoon geen ondersteuning biedt voor draadloos opladen en dat je de oplader zelf moet aankopen.

©Wesley Akkerman

Behoorlijk wat bloatware

De Oppo Reno 14 draait op ColorOS 15, gebouwd op Android 15. Je mag daarna nog drie grote Android-upgrades en vijf jaar beveiligingspatches verwachten, wat netjes is in deze prijsklasse. De interface is strak en minimalistisch vormgegeven, met vernieuwde iconen en handige widgets. Alles reageert vlot en voelt verfijnd aan. Ook de slimme AI-functies springen eruit: ze kunnen foto's verbeteren door bijvoorbeeld onscherpte te verwijderen of hinderlijke reflecties weg te werken. Een nadeel is de forse hoeveelheid vooraf geïnstalleerde apps van derden, die de ervaring vertroebelen.

Het camerasysteem verdient een aparte vermelding. Aan de achterkant zit een 50MP-hoofdcamera met optische beeldstabilisatie (OIS), een 8MP-ultragroothoek en een 50MP-telefotolens met 3,5x optische zoom, eveneens voorzien van OIS; een zeldzaamheid in deze prijsklasse. Daarmee biedt de Reno 14 lekker veel flexibiliteit bij het fotograferen, van grootse landschappen tot ingezoomde details. Aan de voorkant vind je een 50MP-selfiecamera met autofocus, een toevoeging die niet vaak voorkomt en die ervoor zorgt dat ook zelfportretten haarscherp worden vastgelegd.

Overdag mooie prestaties

Overdag schiet de hoofdcamera scherpe, kleurrijke foto's met een prettig dynamisch bereik. De nieuwe telefotolens is een echte aanwinst en levert sterke resultaten bij portretten en zoomopnames. Tot 30x digitale zoom blijft de kwaliteit verrassend goed, al worden beelden bij de maximale 120x wazig. De selfiecamera legt huidtinten natuurgetrouw vast en maakt ook bij minder licht aantrekkelijke foto's voor bijvoorbeeld sociale media. De ultragroothoek is bruikbaar voor landschappen en groepsshots, maar springt verder niet echt in het oog.

Ook op videovlak stelt de Reno 14 niet teleur. Zowel de camera's op de voor- als op de achterzijde filmen in 4K met 60 fps, terwijl optische en elektronische stabilisatie zorgen voor vloeiende beelden, zelfs in beweging. De AI-functies bieden creatieve extra's, zoals het verwijderen van objecten of het aanpassen van composities. Wel kan er bij inzoomen soms een lichte gloed zichtbaar zijn.

Oppo Reno 14 kopen?

De Oppo Reno 14 is iets duurder geworden, maar daar staan duidelijke verbeteringen tegenover. Vooral het camerasysteem is een grote stap vooruit. De toevoeging van een 50MP-telefotolens met 3,5x optische zoom en beeldstabilisatie is bijzonder in dit segment en tilt samen met de hoofd- en selfiecamera's de fotografie-ervaring naar een hoger niveau. Ook de forse 6000mAh-accu en de waterbestendige, premium afwerking versterken de meerwaarde.

Het heldere 120Hz-scherm en de soepele prestaties maken het plaatje compleet. Er zijn wel wat kanttekeningen: de software staat vol met bloatware en de processor is niet meer helemaal bij de tijd, al doet hij zijn werk nog prima. Toch zorgen de flinke verbeteringen, vooral de camera, ervoor dat de hogere prijs voor veel gebruikers goed te verantwoorden is.