Als het om toegankelijke smarthomeplatformen gaat, dan behoren Google Home en Apple HomeKit tot de top. Maar niet elk platform past bij elke gebruiker. Daarom kijken we in dit artikel naar belangrijke onderdelen voor zo’n platform, zodat jij kunt zien welk smartphoneplatform de beste keuze is voor jou.

Heb je zelf nog geen keuze gemaakt voor een toegankelijk smarthomeplatform? Maar wil je daar wel eens iets mee doen? Bedenk dan voor jezelf wat je van de volgende onderdelen vindt: Compatibiliteit met een verscheidenheid aan apparaten | Het gebruikersgemak (en de toegankelijkheid) | En hoe zit het precies met de smarthomehubs?

Lees ook: Zo beveilig je een smarthome

Voordat we kunnen kijken of Google Home of Apple HomeKit een goed smarthomeplatform is voor jou, moeten we eerst een stapje terugdoen. Wat is zo’n platform eigenlijk? In het kort: dat is een centrale plek waar alle gekoppelde apparaten in huis samen kunnen komen. Zo kun je die slimme apparaten (die beschikken over een communicatieprotocollen als wifi, Zigbee, Matter of iets anders) vanuit één plek bedienen. Dat kan bijvoorbeeld via een app, zoals Google Home of Apple Woning. Maar ook via stembediening, wanneer je beschikt over een slimme speaker, smart display of een andere smarthomehub.

Lees ook: Dit moet je weten over smarthome-protocollen

Compatibiliteit met apparaten

Eén van de belangrijkste eigenschappen van een smarthomeplatform is de ondersteuning voor externe apparaten. Zowel Google als Apple bieden zelf slimme producten aan die gekoppeld kunnen worden aan Google Home of Apple HomeKit, maar die categorieën zijn niet breed en uitgebreid genoeg om te voldoen aan de eisen of wensen van gebruikers. Daarom is het belangrijk dat de systemen moeten kunnen werken met apparaten van derden. En in dit geval moeten we Google hier tot winnaar kronen, aangezien die veel meer apparaten ondersteunt.

De meest recente cijfers die we hebben laten zien dat Google Home per 2020 meer dan vijftigduizend apparaten van duizenden fabrikanten ondersteunt. Dat staat in schril contrast tegenover de cijfers van Apple HomeKit die, per 2019, op 450 apparaten is blijven steken (rond dezelfde periode stond de teller voor Google Home op tienduizend). De kans is groot dat voor beide platformen geldt dat het aantal ondersteunde devices inmiddels is toegenomen. De grote vraag is dan: kom je als HomeKit-gebruiker echt iets tekort? Of kun je wel uit de voeten met het beschikbare aanbod?

In principe is het zo dat Apple HomeKit producten ondersteunt uit een aantal belangrijke categorieën, zoals slimme lampen, beveiligingscamera’s, slimme stekkers, slimme sloten, audio & video en thermostaten. Maar binnen al die categorieën blijft de keuze beperkt. En als er dan niets tussen zit dat je interessant vindt, dan vis je achter het net. Google ondersteunt niet alleen meer productgroepen (namelijk veel verschillende soorten huishoudelijke apparaten en slimme stofzuigers, om maar een voorbeeld te geven), ook heb je per groep veel meer mogelijkheden.

©PXimport

Toegankelijkheid en gebruikersgemak

Wanneer je investeert in Google Home- of Apple HomeKit-producten, dan krijg je toegang tot verschillende bedieningsmogelijkheden. Je kunt de apparaten soms met eigen apps aansturen (voor HomeKit is dit niet altijd het geval) en altijd vanuit de Google Home- of Apple Woning-app bedienen. Daarnaast bieden zowel Google als Apple hun eigen stemassistenten aan, waardoor het mogelijk is stemcommando’s te geven. Met een slimme speaker, smart display of andere hub in huis (daarover straks meer) hoef je dus niet eens je telefoon te pakken om iets te regelen in huis.

Elk platform heeft ook hier voor- en nadelen. Zo is Apple HomeKit niet beschikbaar voor Android, waardoor je als eigenaar van een Android-smartphone dus helemaal geen toegang hebt tot dat platform. Google Home is daarentegen wel op iOS te gebruiken. Als we kijken naar stemassistenten dan zijn veel gebruikers vaak te spreken over de natuurlijke manier waarop je stemcommando’s kunt geven aan de Google Assistent, terwijl je bij Siri (via Apple HomeKit) vaak specifieke woorden en termen moet gebruiken. Daardoor is Google Home wederom iets toegankelijker te noemen.

Bovendien is het zo dat de Google Assistent, via Google Home, je mettertijd beter leert kennen. Daardoor kan die veel betere resultaten geven dan in het begin, iets wat Apple momenteel nog niet aanbiedt met Siri. Verder is het zo dat beide platformapps zeer toegankelijk en overzichtelijk zijn. Over het algemeen vinden gebruikers van de Apple Woning-app de applicatie heel intuïtief en vinden ze het fijn dat apparaten installeren zo gebeurd is. Dat kost slechts enkele stappen, terwijl dat bij Google wat meer voeten in aarde heeft. Beide apps bieden tot slot opties tot automatiseren aan.

Ook niet geheel onbelangrijk: privacy. Beide platformen bieden zo hun eigen voorzorgsmaatregelen aan. In beide gevallen is er sprake van een versleutelde verbinding, waardoor ongeautoriseerde toegang in theorie niet mogelijk is. Waar je wel rekening mee moet houden is dat Google over het algemeen meer data verzamelt van gebruikers (al dan niet geanonimiseerd), terwijl Apple dat niet in dezelfde mate doet. Verder geeft Google ontwikkelaars direct toegang tot zijn clouddiensten, waardoor Google Home-apparaten over het algemeen meer kunnen dan HomeKit-producten.

Google Home- en Apple HomeKit-hubs

Zoals gezegd kun je slimme apparaten, gekoppeld aan Google Home of Apple HomeKit, op verschillende manieren bedienen. De meest toegankelijke manier is misschien wel de smarthomehub. Dit kan een centraal onderdeel worden van je persoonlijke smarthomenetwerk. Een hub kan de vorm aannemen van een slimme speaker of smart display (of misschien wel een oude tablet of smartphone) en beschikt altijd over een microfoon en speaker. Zo kun je gemakkelijk stemcommando’s geven en dus de apparaten in huis aansturen wanneer nodig.

Een belangrijke kanttekening hier is dat zo’n hub niet nodig is om volop gebruik te kunnen maken van Google Home of Apple HomeKit. Maar het maakt het gebruik wel toegankelijker en gemakkelijker. Voor Google Home heb je een flink aantal opties tot je beschikking als het gaat om slimme speakers en displays. Je kunt ze kopen van Google zelf, onder de Nest-merknaam, of van derde partijen. Verschillende fabrikanten bieden eigen speakers, wekkers en displays aan (al trekt Google geregeld de autorisatie van bepaalde producten in, waardoor dat in feite dus een flinke gok is geworden).

Als gebruiker van HomeKit heb je enkel de beschikking over de HomePod-speakers en de Apple TV 4K-mediaspeler. Maar de kans dat Apple de ondersteuning van zijn eigen producten gaat terugtrekken is natuurlijk heel klein. Wat dat betreft lijk je dus een stuk veiliger te zitten bij Apple, omdat je minder vaak voor verrassingen komt te staan. Bij Google heb je echter nog steeds meer opties, omdat de zoekmachinegigant zelf veel slimme producten in zijn assortiment heeft. Zo biedt het de Google Nest Hub aan, een smart display dat Apple nog niet heeft.

Google Home versus Apple HomeKit

Het is duidelijk dat Google en HomeKit op elkaar lijken, maar dat beide platformen unieke eigenschappen hebben die voor jou een doorslaggevende factor kunnen zijn. Over het algemeen genomen is het platform van Google veel uitgebreider qua apparaten en functies, dankzij het open karakter, terwijl HomeKit juist meer nadruk op privacy en veiligheid legt. Ook heb je met Google Home meer opties wat een centrale hub betreft, terwijl dat bij Apple wederom beperkt blijft tot een aantal (solide) producten. Verder vinden veel mensen de app van HomeKit intuïtiever.

Kijken we nog even naar de factoren die in dit artikel aan bod zijn gekomen, dan is Google de duidelijke winnaar als het gaat om compatibiliteit met een grote verscheidenheid aan apparaten. Ook lijkt Google met zijn Google Assistent een gebruiksvriendelijkere ervaring aan te bieden. Ook qua hubs geeft Google Apple het nakijken. Dat betekent niet dat HomeKit een slecht platform is – integendeel. Maar het is wel beperkter, zowel in het aanbod van apparaten als productgroepen. Wil je dus de vrijheid hebben om van alles uit te kunnen proberen of toe te voegen, dan is Google Home voor nu de beste optie.

🔒Breng je slimme woning naar een hoger niveau met een beveiligingssysteem!

De Panasonic TV-55Z90BE6 is een premium OLED-tv, net onder het topmodel. Hij mikt op uitmuntende beeldkwaliteit en zal heel wat kijkers aantrekken, ongeacht wat hun favoriete kijkvoer is. Maar de concurrentie is zwaar en we vragen ons af of de tv iets extra te bieden heeft.

9

Fantastisch

Samenvatting

De Panasonic Z90B levert prachtige beelden dankzij het heldere Master OLED Pro-paneel en uitstekende kalibratie. De tv ondersteunt alle HDR-formaten en is met snelle HDMI 2.1-poorten ideaal voor gamers. Het geluid is prima en de draaivoet handig. Minpunten zijn het gebrek aan DTS en ontbrekende Belgische apps op Fire TV.

Plus- en minpunten

• Zeer goede piekhelderheid
• OLED-contrast en zeer goed schaduwdetail
• Goede kalibratie af fabrikant
• Goede bewegingsscherpte

• Gebrek aan lokale smart tv-apps voor België
• Geen ondersteuning voor DTS
• Hoge adviesprijs

Panasonic heeft nooit voor opvallende designs gekozen en dat is dit keer niet anders. Het zwarte toestel combineert een slank scherm met een relatief grote behuizing voor de elektronica en aansluitingen achteraan. De afwerking is piekfijn in orde. In tegenstelling tot veel concurrenten staat de Z90B op een draaivoet, een detail dat voor velen handig kan zijn. Opvallend is dat de Z90B voorwaarts gerichte luidsprekers heeft die in een balk onderaan het scherm zitten. Het toestel staat nauwelijks 2cm boven het meubel, maar wie een soundbar wil gebruiken kan die toch voor de tv zetten als de luidsprekerbalk in dat geval toch niet wordt gebruikt.

De aansluitingen staan allemaal zijwaarts of naar onder gericht zodat ze wandmontage niet bemoeilijken. De vier HDMI-poorten zijn onderverdeeld in twee HDMI 2.0-poorten en twee HDMI 2.1-poorten. Die laatste twee leveren 48Gbps bandbreedte en ondersteunen alle belangrijke gamerfuncties, ALLM, HDMI VRR, AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync en kunnen gebruikt worden voor gaming in 4K120 (consoles) of 4K144 (pc). Gamers genieten van een lage input-lag, 6,0ms in 2K120 en 10,5ms in 4K60. Verder vinden we drie usb-poorten, ethernet, WiFi 5, Bluetooth, een optische digitale audio-uitgang en hoofdtelefoonaansluiting. Die laatste is via het menu om te schakelen naar een subwoofer-uitgang. Voor live tv is er een dubbele tuner (DVB-T2/C/S2) met een CI+-slot. 

Referentie kalibratie en goede piekhelderheid

De Z90B is verder voorzien van een Master OLED Pro paneel, dat is hetzelfde of een gelijkwaardig paneel die we ook op de Philips OLED810 of LG C5 aantreft. Het paneel in ons testexemplaar toonde een bijzonder goede uniformiteit in heldere en donkere beelden, er is geen spoor van verticale strepen. De kijkhoek is zeer goed, zoals bij alle OLED-tv’s, en de anti-reflectielaag is degelijk, al blijft het van belang om sterke reflecties in het scherm te vermijden. Het toestel pakt uit met een bijzonder goede piekhelderheid. In HDR10 Filmmaker mode meten we 1316 nits op het 10%-venster, en 220 nits op het volledig wit scherm.

Lees ook: Zo testen we televisies voor ID.nl

Wat HDR-piekhelderheid betreft steekt de Z90B daarmee zelfs de LG C5 voorbij, al is het verschil klein. In SDR liggen de resultaten dichter bij elkaar, maar neem de LG C5 de leiding op het volledig wit veld waar hij 265 nits haalt, terwijl de Z90B op 202 nits zit. Voor SDR zal de C5 daardoor iets helderder lijken. Het kleurbereik van 98,3% P3 is wat we ondertussen al even gewend zijn van OLED-tv’s. Dat is zeer goed, en met die specificaties staat de Z90B uitstekend in de startblokken voor top HDR-beelden.

Veel hangt ook af van de kalibratie, en op dat vlak kunnen we de Z90B echt niets verwijten. We gebruiken graag Filmmaker Mode, in SDR is die erg donker ingesteld. Zet de Verlichtingssterkte op 70, en laat de lichtsensor aan en je bent klaar. De fouten die we meten zijn zo klein dat ze op een referentiemonitor niet zouden misstaan. Reken dan ook op mooie natuurlijke beelden, met veel kleurexpressie en goede schaduwdetails. Ook voor HDR10 is de Filmmaker Mode de beste keuze. De tv levert bijzonder goed schaduwdetail, zelfs in onze moeilijkste testscène, de strandscène uit House of Dragons.

Heb je iets meer detail nodig dan kan dat nog steeds door de ‘Dark Visibility’ instelling te gebruiken. Kleurweergave is erg goed, en heldere nuances blijven uitstekend bewaard. Enkel in de helderste tinten verliezen ze wat kleurintensiteit, dat is typisch voor W-OLED. De Z90B ondersteunt bovendien HDR10+ Adaptive en Dolby Vision IQ Precision Detail, voor de beste HDR-beeldkwaliteit. 

Beeldverwerking

De HCX Pro AI MkII processor die Panasonic ook in vorige modellen gebruikte levert bijzonder mooie prestaties. Deinterlacing van live tv (1080i) beeld en ruisonderdrukking scoren goed. Al dient gezegd dat Panasonic erg voorzichtig is met beeldverwerking. De ‘Min’ instelling is voor de meeste beeldverwerking een veilige keuze. Bevat de bron duidelijk ruis, dan zal dat vermoedelijk wat te voorzichtig zijn, de ‘Med’ instelling (voor ruisonderdrukking) levert dan betere resultaten. Upscaling zorgt voor mooie, scherpe beelden en met Resolutie Remasteren kan je zelfs wat extra accent leggen. Dat laat je echter best uitstaan bij erg oud (dvd-) beeldmateriaal, de processor accentueert immers ook ruis op dat soort bronnen.

In HDR was de processor erg goed in het vermijden van kleurstroken in zachte kleurovergangen. In SDR zien we nog wat ruimte voor verbetering op dat vlak. Zet ‘Vloeiende schakering’ op ‘Min’, eventueel kan je voor heel zware gevallen naar ‘Med’ schakelen. De processor vermijdt relatief goed dat er te veel detail verloren gaat. De bewegingsscherpte is uitstekend, en met Intelligent Frame Creation kan je de sportbeelden mooi vloeiend maken, of het schokken van het 24fps camerabewegingen in film wegwerken. 

Audiokwaliteit

De Z90B is uitgerust met een redelijk krachtige 2.1-audioconfiguratie van 60W. De stereoluidsprekers staan bovendien voorwaarts gericht, altijd een goed punt voor de audiokwaliteit. Hij ondersteunt Dolby Atmos, maar geen DTS. Voor wie de tv-luidsprekers gebruikt is dat geen belangrijk minpunt. Wie echter een soundbar of andere audio-oplossing gebruikt, moet weten dat de tv geen DTS-signalen doorgeeft via eARC/ARC. Sluit je bron in dat geval dan rechtstreeks aan op de soundbar. Onze filmfragmenten klonken vrij goed, met prima stereoscheiding en een vleugje surround. De woofermodule zorgt voor voldoende bas. De muziekpreset blies onze muziektesten wat extra leven in. De tv kan voldoende volume leveren, maar boven een bepaald niveau hoor je wel wat vervorming. 

Fire TV

Fire TV, het smart tv-systeem van Amazon, vervangt sinds vorig jaar het in huis ontwikkelde My Home Screen. De layout loopt gelijk met die andere smart tv-systemen. Op het Home-scherm neemt een content-caroussel de bovenste helft van het scherm in. Fire TV toont daar op dit moment enkel content-aanbevelingen, geen ongerelateerde reclame. We hopen dat dit zo blijft. Centraal in beeld vind je snelkoppelingen naar het ingelogde profiel, ingangen, bookmarks en de zoekfunctie. Daarnaast is er ruimte voor zes pictogrammen van favoriete apps. Heb je er meer, dan moet je even doorklikken. Verder naar onder zijn er talrijke rijen met aanbevelingen uit verschillende streamingdiensten al krijgt Prime Video duidelijk meer aandacht. De app-store bevat alle belangrijke internationale streamingdiensten, en ook Nederlandse lokale apps zijn vrij goed vertegenwoordigd. Belgische kijkers vinden helaas geen enkele lokale app, een onbegrijpelijk minpunt in 2025. Lees het artikel over Fire TV voor alle details.

De overstap naar Fire TV heeft Panasonic niet aangezet om voor een modernere afstandsbediening te kiezen. De grote afstandsbediening met afgeronde vorm ligt goed in de hand, en de aangename toetsen hebben een lichte aanslag met goede feedback. We zijn ook erg tevreden over de “My App”-toets die je zelf kunt toewijzen aan een app naar keuze, en de “Picture”-toets waarmee je snel van beeldmode verandert. Het ontwerp heeft echter ook nadelen. Door de afmetingen kan je niet alle toetsen bereiken zonder je hand te verplaatsen. En de veelheid aan toetsen is toch wat verouderd. Een compactere versie, met minder toetsen en een oplaadbare batterij zou beter scoren.

Conclusie

Dat de Panasonic TV-55Z90BE6 uitstekende beeldkwaliteit levert, daar mag je van op aan. Wat jammer dan dat de prijs zo hoog is, dat kost hem een half punt. Als we even vergelijken met concurrenten, dan is de Z90B zonder meer de duurste terwijl hij geen exclusieve features biedt. Minpunten zijn er vooral voor Belgische kijkers die geen enkele lokale app op Fire TV vinden. Het gebrek aan DTS-ondersteuning, daar tillen we minder zwaar aan. Deze tv levert prachtige beelden, zowel in SDR als HDR en hij ondersteunt dan ook nog eens alle belangrijke HDR-formaten. De audio-oplossing levert goede geluidskwaliteit en zorgt samen met de knappe beelden voor een hele mooie filmbeleving. Fire TV heeft alle internationale streaming-apps in huis. Gamers zullen deze televisie ook waarderen want ook voor hen heeft hij alle belangrijke features.

De Motorola Edge 70 volgt de recente trend van dunne, lichte smartphones, maar dan met een zachter prijskaartje van net geen 800 euro. Hoewel het geen directe concurrent is van vlaggenschepen als de S25 Edge, bewijst de Edge 70 dat een uniek premium ontwerp niet de hoofdprijs hoeft te kosten.

Met een dikte van nét iets minder dan 6 millimeter en een gewicht van slechts 159 gram is de Edge 70 een van de lichtste en slankste telefoons op de markt. Desondanks voelt het toestel niet goedkoop aan, en dat is te danken aan een stevig aluminium chassis en een op nylon geïnspireerde bekleding. De Edge 70 biedt bovendien uitstekende duurzaamheid: hij heeft een MIL-STD-810H-certificering (MIL staat voor military grade), IP68- en IP69-ratings én is voorzien van Gorilla Glass 7i.

Het 6,7-inch amoledscherm heeft een resolutie van 2712 bij 1220 pixels en een adaptieve verversingssnelheid van 1 tot 120 Hz. Het vlakke oledpaneel biedt daarnaast een hoog contrast. Vooral de levendige, licht verzadigde kleuren, mogelijk gemaakt door de Pantone-nabewerking, vallen positief op. Het enige nadeel aan het display is de laag geplaatste vingerafdrukscanner; om die te gebruiken moet je je duim in een oncomfortabele positie buigen.

©Wesley Akkerman

Uitstekende middenklasser

De Edge 70 wordt aangedreven door de middenklasse Qualcomm Snapdragon 7 Gen 4-processor, bijgestaan door 12 GB werkgeheugen en 256 GB aan opslagruimte. Vooral de cpu is op papier minder krachtig dan die van de duurdere vlaggenschepen, maar in de praktijk maakt dat weinig uit. Apps worden snel geopend en multitasking gaat het apparaat goed af. Een groot voordeel is dat de processor niet erg heet wordt onder hoge druk en zijn werk dus zonder morren doet.

Een ander voordeel is dat de 4800mAh-batterij het opvallend lang volhoudt; zelfs bij matig tot zwaar gebruik is dat al snel een volledige dag. Daarmee overtreft hij de duurdere concurrentie van Samsung en Apple. Opladen gaat eveneens vlot, met 68 W bedraad, waardoor je binnen 50 minuten weer een volledig opgeladen batterij hebt. Ook op dit punt scoort Motorola flink wat punten.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Typisch Motorola

Traditioneel doet Motorola het goed op het gebied van software dankzij de bijna stock Android 16-ervaring. Helaas treffen we deze keer behoorlijk wat bloatware aan en zijn er advertenties zichtbaar in de weerapp; dubieus voor een toestel van 800 euro. Tijdens de installatie word je bovendien meermaals gevraagd om voorgestelde apps te installeren. En als je daar nee op zegt, kom je alsnog applicaties tegen waar je niet om vroeg, zoals TikTok en Perplexity AI.

Wat betreft ondersteuning kan de Motorola Edge 70 rekenen op vier Android-upgrades (tot Android 20) en vijf jaar aan beveiligingspatches. Hoewel dat voldoende is voor een middenklasser, blijft het wel iets achter bij de langere support die Samsung en Google bieden. Daarnaast voelt Moto AI nog aan als een achtergesteld project. De functies werken niet allemaal in het Nederlands, waardoor de AI-knop op het toestel eigenlijk nog maar weinig waarde heeft.

Foto's maken gaat prima

Het camerasysteem bestaat uit een 50MP-hoofdcamera met optische beeldstabilisatie, een 50MP-ultragroothoeklens en een 50MP-selfiecamera. Bij voldoende licht leveren deze camera's prettig ogende foto's met een ruim dynamisch bereik. Vooral in het donker verrast het toestel: dankzij de grote sensoren blijven beelden helder en gedetailleerd. Jammer is wel dat de software kleuren soms te nadrukkelijk verzadigt, waardoor foto's iets minder natuurlijk overkomen. Voor gebruik op sociale media zijn ze echter meer dan prima.

Toch kent het camerasysteem duidelijke beperkingen. Video's kunnen slechts in 4K met 30 fps worden opgenomen, terwijl beeldstabilisatie alleen werkt bij 1080p en 30 fps. Daarnaast kan de handmatige scherpstelling onverwacht invloed hebben op de helderheid. En doordat er geen telelens aanwezig is, ben je volledig aangewezen op digitale zoom. Begrijpelijk gezien de slanke behuizing van de Edge 70, maar alsnog een teleurstellend compromis.

Motorola Edge 70 kopen?

De Motorola Edge 70 is een slimme aankoop als je een slank en licht toestel zoekt voor minder dan 1000 euro. De bouwkwaliteit, het scherm, de lange batterijduur en de robuustheid maken dit een fijne smartphone voor dagelijks gebruik. Ondanks de bloatware en de onvolwassen Moto AI bewijst dit toestel dat je geen duur vlaggenschip nodig hebt voor een vooruitstrevend ontwerp en vlotte prestaties.