De camera’s van het merk Eufy, inclusief de deurbellen, kunnen hun beelden opslaan in de cloud. Op die manier kun je er altijd en overal bij. Maar wist je dat je deze apparaten ook prima zonder abonnement kunt gebruiken? Je hebt dan wel de Eufy Homebase nodig. Wat kun je zoal zonder abonnement?

Wanneer je een camera of deurbel koopt van Eufy (onderdeel van Anker), dan is de kans groot dat je daar een Homebase bij krijgt. Niet elk model wordt hier standaard mee geleverd, maar in principe zijn alle camera’s en deurbellen te koppelen aan zo’n thuisbasis. Met die basis kun je beelden lokaal opslaan en bekijken, aangezien de Homebase interne opslagruimte aan boord heeft. De beelden kun je vervolgens (beveiligd) binnen de gratis beschikbare applicatie (zowel voor Android als iOS) bekijken.

Wat heb je dan aan Eufy Cloud Storage?

Ondertussen kun je ook een abonnement afsluiten bij Eufy, waarmee je precies hetzelfde kunt doen. De beelden die je normaal gesproken lokaal zou opslaan, sla je met een abonnement in de cloud op – op de servers bij het bedrijf, om precies te zijn. Dat betekent dat je de beelden altijd kunt bekijken, waar je ook ter wereld bent. Eufy biedt in totaal vier verschillende soorten abonnementen aan. We zetten de vier opties hieronder op een rijtje en vertellen je ook meteen wat je daar dan maandelijks of jaarlijks aan kwijt bent.

Met een abonnement kun je beelden vanaf een computer bekijken, maar je kunt ze ook downloaden en dus offline opslaan, bijvoorbeeld op een externe schijf of op een NAS. Dan loop je dus niet tegen de beperkingen aan van de Homebase. De opslagruimte van de eerste versie van die basis was nog uit te breiden met een microSD-kaart (tot 128 GB), maar de tweede versie van de Homebase houdt het bij 16 GB aan beschikbare ruimte om video’s op te slaan.

Wat kun je zónder Eufy-abonnement?

In principe kun je de Eufy-camera’s en -deurbellen prima zonder abonnement gebruiken. Je loopt daarmee geen functionaliteiten mis. In beide gevallen kun je de beelden opslaan en krijg je toegang tot alle opties die de apparaten bieden. Je hebt hiervoor dus wel die eerdergenoemde Homebase nodig. Eufy levert dat basisstation mee met een hoop producten, maar bijvoorbeeld niet bij de Eufy Video Doorbell Battery Slim. Die werkt geheel zonder basis (maar je kunt hem er wel aan koppelen).

Momenteel bestaan er drie soorten Homebase-modellen. De eerste Homebase heeft 4 GB interne opslagruimte en laat je die ruimte uitbreiden met een microSD-kaart. De Homebase 2 biedt 16 GB aan ruimte, maar is verder niet uit te breiden. Tot slot is er de Homebase S380 (ook wel Homebase 3 genoemd) die externe harde schijven tot 16 TB ondersteunt en zelf 16 GB ruimte biedt. Dan kun je dus jarenlange alle video’s opslaan die je wilt, zonder maandelijks aan kosten vast te zitten.

Maar dan moet je dus wel flink investeren in goede hardware. Niet alleen heb je recente Eufy-hardware nodig, ook dien je een goede, externe harde schijf te kopen. Op zich niets mis mee, maar onthoud dat overal kosten aan verbonden zijn. Eufy claimt dat je met 4 GB aan lokale ruimte een maand aan content kunt opslaan. 16 GB komt dan neer op ruim vier maanden, terwijl 16 TB het mogelijk uithoudt tot ruim 333 jaar. In deze berekening gaan we uit van één camera.

©PXimport

Maar wanneer kan zo’n abonnement nodig zijn?

Als je zonder abonnement werkt, moet je er ook rekening mee houden dat de Homebase kan worden gestolen bij een inbraak. Aangezien de beelden dan alleen lokaal opgeslagen zijn, en dus niet op online servers, ben ook meteen al je beelden kwijt. Je kunt die beelden dan niet delen met de politie en je kunt ook niet meer opnieuw bekijken wat al was opgenomen. Mocht je dat een beangstigend idee vinden, dan is de investering in een maand- of jaarabonnement misschien een idee.

Als de beelden op een externe server staan, heb je ze bij de hand wanneer dat nodig is (tot dertig dagen dan, want daarna worden ze automatisch gewist). Dat is niet ideaal, maar gelukkig kun je bepaalde opnames offline beschikbaar maken op de computer (mocht dat nodig zijn). Kortom: een abonnement nemen op Eufy-diensten is niet echt nodig, zeker niet als je een Homebase hebt staan. Wil je daar liever niet in investeren, dan kun je het abonnement overwegen.

Bekijk de video hieronder om meer te weten te komen over bewakingscamera's rond jouw huis en de regels daaromtrent!

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.