De eerste smartphones met 5G verschijnen langzaam maar zeker in de winkels, ondanks dat 5G op z’n vroegst pas (in beperkte mate) deze zomer beschikbaar is in Nederland. Met de Oppo Find X2 Pro heb je het beste dat Oppo te bieden heeft in handen en ben je klaar voor 5G. Maar rechtvaardigt dat het prijskaartje van 1200 euro?

Al eerder testte ik de Oppo Find X2, de iets minder luxe variant uit de Find X2-serie. Het toestel kwam positief uit de test, maar de prijs rond de duizend euro kon niet waargemaakt worden. Deze luxere Oppo Find X2 Pro is nog iets uitgebreider, maar ook nog eens 200 euro duurder. Voor dat geld krijg je een (eveneens waterdichte) behuizing terug van zwart keramiek, of zalmroze-achtig kunstleer (Oppo noemt het zelf oranje). Het geeft net even een wat meer luxe uitstraling. Zoals overduidelijk op de foto’s te zien is, krijgen wij de laatstgenoemde variant in bruikleen voor deze review. Tevens beschikt de Pro-uitvoering over een periscoopcamera, die geavanceerde zoomfuncties biedt en twee keer zoveel opslaggeheugen: 512GB.

Verder zijn de Oppo Find X2 Pro en de reguliere uitvoering hetzelfde gebleven. Hetzelfde indrukwekkende 120 hertz oledscherm, 12GB werkgeheugen en een waanzinnige 65 watt snellader. De krachtige Snapdragon 865 chipset met 5G modem is ook aanwezig. Maar of 5G nu al de investering waard is, dat valt nog te bezien. Op z’n vroegst zal 5G in Nederland in beperkte mate (de 700mHz-band) deze zomer pas beschikbaar zijn. Tegen die tijd zullen er meer 5G-smartphones op de markt verschijnen, die hopelijk wat interessanter geprijsd zijn.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Beeldscherm

Het beeldscherm van de Oppo Find X2 Pro is een van de beste die je kunt vinden op een smartphone. Het scherm is groot. Heel groot. Met z’n 6,7 inch in doorsnee is het niet geschikt voor iedere broekzak of eenvoudig gebruik met één hand. Dat is echter niet vreemd voor smartphones in deze prijsklasse. Kun je daarmee omgaan, dan heb je oledpaneel dat qua kleurweergave en helderheid zich met de beste kan meten. De QHD-resolutie (3168x1440) is misschien hoger dan nodig, maar zorgt er wel voor dat alles haarscherp wordt weergegeven.

Maar natuurlijk springt de verversingssnelheid met name in het oog, de 120 hertz zorgt ervoor dat alles enorm soepel en ‘snappy’ wordt weergegeven. Reguliere smartphones beschikken over een scherm met een verversingssnelheid van 60 hertz. Dat verschil merk je vooral bij scrollen, bladeren en sommige games. Hoewel het op papier een klein voordeel lijkt, is dat een fijn pluspunt waar je snel aan went.

Prestaties

Maar natuurlijk heb je ook onder de motorkap indrukwekkende specificaties nodig om alles zo vloeiend mogelijk te kunnen laten weergeven op het scherm met de snelle verversingssnelheid. Dankzij de krachtigste Snapdragon-processor en overdreven veel werkgeheugen (12GB) zit het wat dat betreft (meer dan) goed.

Zo’n enorm scherm en al die rekenkracht vergen veel energie. Een grote accu is daardoor absolute noodzaak. Een capaciteit van 4260 MaH is redelijk. Je merkt in gebruik dat de accu redelijk snel leeg kan lopen. Gelukkig heeft Oppo de optimalisatie redelijk op orde, bij gewoon gebruik kom je met een opgeladen accu de dag goed door. Het houdt echter niet over. In praktijk schakelde ik de scherminstellingen ook liever terug naar 60 hertz en een Full HD-resolutie, om de accu te ontzien.

Als verzachtende omstandigheid kan aangedragen worden dat de bijgeleverde oplader de krachtigste is die je kunt krijgen. Binnen enkele minuten heb je de accu van de Find X2 Pro al aardig wat procentjes omhoog. Nadeel is natuurlijk wel dat je die snelheid alleen bereikt met de bijgeleverde accu en dat de mogelijkheid om draadloos op te laden ontbreekt. Bij smartphones in deze prijsklasse zou eigenlijk niks mogen ontbreken.

©PXimport

©PXimport

Camera’s

De Oppo Find X2 Pro verschilt ten opzichte van de reguliere variant ook in de camera. De telelens heeft plaatsgemaakt voor periscooplens, die dankzij spiegeltjes met een hoek van 90 graden in de behuizing geplaatst is en daarmee diepe zoom mogelijk maakt. Tot 5x optische zoom, 10x hybride zoom en tot 60x digitale zoom. Hoewel je merkt dat de periscooplens kwalitatief wat minder indrukwekkend is qua dynamisch bereik en meer moeite heeft met weinig licht, biedt deze lens enorm veel meerwaarde voor wie graag met fotografie bezig is.

De zoomfunctie tot 10 keer levert redelijk gedetailleerde plaatjes op. Boven de 10x zoom merk je wel dat de digitale zoom behoorlijk invloed heeft op de kwaliteit. Je merkt ruis en wat blokkerige details op. Daarentegen, het feit dat je zover kunt inzoomen is redelijk uniek. De optische stabilisatie wordt ook uitstekend toegepast om foto’s onbewogen te houden.

De reguliere camera en de groothoeklens van de Find X2 Pro is hetzelfde als de gewone Find X2. Qua veelzijdigheid heeft de Oppo Find X2 Pro veel te bieden: de hoofdlens schiet indrukwekkende foto’s, maar moet wel zijn meerdere erkennen in een iPhone 11 Pro of Huawei P40 Pro. Qua functionaliteit heb je naast de inzoommogelijkheid ook veel aan de portret- en nachtmodus.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Van links naar rechts: reguliere camera, 2x zoom, 5x zoom en 10x zoom.

Android 10 met ColorOS

Oppo smartphones draaien de ColorOS-skin, die over Android 10 is uitgerold. Deze is, net als bij veel andere Chinese smartphone-fabrikanten, behoorlijk ingrijpend. Er is aardig wat kritiek geweest op ColorOS, waar Oppo gelukkig wat mee lijkt te doen. Alles werkt stabieler en ook heeft Oppo besloten minder bloatware mee te leveren. Geen Facebook-app, geen misleidende virusscanner… Een paar voorgeïnstalleerde apps, met name uit de koker van Oppo zelf zijn op de smartphone te vinden.

Toch biedt ColorOS nog niet de ervaring die je verwacht van een smartphone in deze prijsklasse. Het oogt wat te kinderlijk kleurrijk en je loopt net even te vaak tegen slecht uitgelijnde woorden en vertalingen aan. Het is nog altijd geen verbetering ten opzichte van de Android-basis.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Alternatieven voor de Oppo Find X2 Pro

Net als bij de reguliere Oppo Find X2 is het vooral de prijs waar ik tegenaan hik. Ja, de smartphone heeft veel te bieden qua prestaties, camera, beeldscherm, luxe waterbestendige behuizing en razendsnelle oplader. Je moet genoegen nemen met ColorOS, het ontbreken van een 3,5mm jack en een draadloze oplaadmogelijkheid. En dus het prijskaartje, wat mogelijk zo hoog is vanwege de ondersteuning van 5G. Enerzijds maakt dat je smartphone toekomstbestendig. Op het moment van schrijven is 5G echter nog niet beschikbaar en het zal nog wel een paar jaar duren voordat we echt de grote meerwaarde van 5G kunnen benutten zodra de hoge frequentiebanden in gebruik worden genomen.

Als je dan toch al bereid bent zoveel geld voor een smartphone te betalen, dan kun je ook een iPhone 11 Pro overwegen. Hoewel deze geen 5G ondersteunt en niet over een periscoopcamera beschikt, heb je wel veel betere software-ondersteuning en een (minder veelzijdige, doch) betere camera. De Galaxy S20 Ultra valt in dezelfde prijsklasse en biedt ongeveer dezelfde ervaring als deze Oppo Find X2 Pro.

Natuurlijk is ook de reguliere Oppo Find X2 een prima alternatief. De meerwaarde van de Pro-uitvoering zit vooral in de periscoopcamera en de extra opslagruimte. Waar je wel rekening mee moet houden, want hoewel 256GB (of 512GB) ruim voldoende zou moeten zijn, is er geen geheugenkaartslot in het toestel.

Ook kun je voor minder geld alternatieven shoppen. De OnePlus 7T (circa 500 euro op het moment van schrijven) beschikt ook over een fraai scherm met hogere verversingssnelheid, betere software en update-ondersteuning, maar een wat minder presterende camera.

Conclusie

De Oppo Find X2 Pro is een uitstekende all-round smartphone. De beste specs, veelzijdige camera (waarbij met name de periscooplens van meerwaarde is) en het fantastische beeldscherm maken het toestel echt de moeite waard. Toch is de prijs niet in verhouding. Met name omdat je betaalt voor een 5G-chipset, die op het moment van schrijven niet benut kan worden. Je verwacht simpelweg een smartphone die meer uitblinkt voor 1200 euro.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.