ID.nl logo
Review Huawei P40 Pro  - De geplaagde topsmartphone
© PXimport
Huis

Review Huawei P40 Pro - De geplaagde topsmartphone

De P40 Pro is Huawei's nieuwste high-end telefoon, maar mist een Google-certificering. Wat merk je hiervan? En is de smartphone het kopen waard? We zoeken het uit in deze uitgebreide Huawei P40 Pro review.

Huawei presenteerde de P40 Pro eind maart als de opvolger van de P30 Pro, die vorig jaar hoge ogen gooide met zijn uitstekende cameraprestaties, lange accuduur en indrukwekkende hardware. De P40 Pro moet op alle vlakken beter presteren en voegt nieuwe functies toe als 5G-ondersteuning. In tegenstelling tot de concurrentie maakt Huawei zijn nieuwste toptoestel niet duurder dan de voorganger. De P40 Pro kost 999 euro, evenveel als de P30 Pro destijds. De reden is eenvoudig; de P40 Pro mist een Google-certificering en daarom Google-apps, de Play Store-appwinkel en Google Mobile Services (GMS). Hoe erg dat is, lees je in deze review.

Geen Google-certificatie

De P40 Pro en reguliere P40 zijn niet door Google gecertificeerd omdat Huawei geen zaken mag doen met Amerikaanse bedrijven. De Amerikaanse overheid heeft dit handelsverbod aan Huawei in mei 2019 opgelegd omdat het de Chinese techreus beschuldigt van spionage. Hier is tot dusver geen publiek bewijs voor geleverd. De Mate 30 Pro die in januari in Nederland uitkwam, was de eerste Huawei-smartphone zonder Google-certificering. Ik testte ‘m destijds en schreef in mijn Mate 30 Pro-review over alle beperkingen van een Google-loze Android-smartphone. Omdat de software van de P40 Pro op papier en in de praktijk bijna identiek is aan de Mate 30 Pro, zal ik mijn bevindingen niet nogmaals helemaal opschrijven. Hieronder vind je de belangrijkste aandachtspunten van de software van de P40 Pro.

©PXimport

Bij het installeren van het toestel kun je niet inloggen met je Google-account en kun je het beste gebruikmaken van Huawei’s PhoneClone-app. Die is echter veel minder compleet dan de back-up-en-herstel-functie van Google. Maak vooral een Huawei ID aan of log in als je die al hebt, want zo kun je apps installeren uit Huawei’s AppGallery-appwinkel en bijvoorbeeld op afstand je verloren smartphone terugvinden. Dat is geen overbodige luxe, want Google’s Vind mijn Apparaat-app werkt niet op de P40 Pro. Hetzelfde geldt voor apps als Google Foto’s, Netflix en NPO. Dit soort apps werken op de achtergrond met GMS, de technische softwarediensten die ontbreken op deze Google-loze telefoon.

AppGallery-winkel is nog erg leeg

Sowieso kun je officieel helemaal geen Google-apps installeren en gebruiken. Er zijn omwegen, maar Google en Huawei raden die met klem af. Laatstgenoemde hoopt Google-apps beschikbaar te kunnen stellen via zijn AppGallery-winkel, maar op moment van schrijven valt hier nog niet meer over te melden. Vooralsnog kun je Google-diensten alleen gebruiken via hun websites, wat niet ideaal is. Andere apps installeer je uit de AppGallery, maar die is nog angstvallig leeg.

Facebook, Netflix, Instagram, WhatsApp, NS Reisplanner, bankierenapps en nog veel ontbreken allemaal nog. Huawei navigeert je indien mogelijk naar de site van de app om het apk-bestand te installeren, maar via deze weg kan een app zichzelf niet automatisch updaten. Topman Richard Yu liet onlangs weten dat Huawei één a twee jaar nodig heeft om het appaanbod in AppGallery sterk te vergroten.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Updatebeleid en mogelijke na-certificering

Het ontbreken van een Google-certificering roept ook vragen op over het updatebeleid van de P40 Pro. Huawei heeft hier nog geen duidelijke uitspraken over gedaan, iets dat het wel deed bij de introductie van de P30 Pro (met Google-certificaat). Het uitblijven van een updatebeleid wekt geen vertrouwen. Normaliter werkt Google, de ontwikkelaar van Android, samen met een fabrikant om Android-updates compatibel te maken met smartphones. Huawei mag dat niet vanwege het handelsverbod.

Stel dat de Amerikaanse overheid morgen besluit het handelsverbod te schrappen en Huawei en Google weer samen mogen werken; wat dan? Kan Google de P40 Pro dan alsnog certificeren en Google-diensten via een update naar verkochte toestellen brengen? Computer!Totaal stelde deze vraag weken geleden aan Huawei en is nog steeds in afwachting van een inhoudelijke reactie. Ook dit schept geen positieve verwachtingen.

Los van de Google-perikelen is de software van de P40 Pro ook niet geweldig. Huawei legt zijn EMUI-schil over de Android 10-software heen. EMUI wijkt flink af van de standaard Android-versie en heeft veel extra functies, vooraf geïnstalleerde apps en instellingen. Dat was al jaren zo, maar het ontbreken van Google-diensten is voor Huawei reden geweest nóg meer in te zetten op eigen diensten en die van partners. Een begrijpelijke keuze, maar de uitvoering had beter gekund.

©PXimport

In mijn review van de Mate 30 Pro schreef ik: “de incomplete software en daaruit voortkomende matige gebruikservaring weerhoudt me ervan de Huawei Mate 30 Pro aan te raden en dat is jammer. De Mate 30 Pro zelf is namelijk een uitstekende smartphone.” Het eerste deel van deze conclusie geldt wat mij betreft ook voor de P40 Pro, hoe jammer is het ook is. Maar hoe goed is de P40 Pro als telefoon? Ook dat testte ik natuurlijk.

Het updatebeleid van de P40 Pro is onzeker.

-

Huawei P40 ontwerp

De buitenkant van de P40 Pro mag er zijn. Het glazen toestel ziet er luxe uit, voelt degelijk aan en ligt door zijn gebolde achterkant prettig in de hand. Met 209 gram is de telefoon wel zwaar. Huawei verkoopt de P40 Pro in meerdere kleuren, waaronder zilver. Die zou met zijn matte afwerking nauwelijks vingerafdrukken tonen, maar dat klopt niet helemaal.

De smartphone is water- en stofdicht, heeft een infraroodsensor om geschikte apparatuur te bedienen en gebruikt een usb-c-poort om op te laden en bedraad naar muziek te luisteren. Een 3,5mm-hoofdtelefoonaansluiting ontbreekt namelijk. De cameramodule achterop de smartphone is fors en steekt wat uit de behuizing. Niet ideaal met oog op krassen en gewiebel als het toestel op zijn rug ligt en je het scherm aanraakt. Een hoesje is aan te raden.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Het scherm van de P40 Pro maakt indruk, maar kent ook eigenaardigheden. Met 6,58-inch is het display niet met één hand te bedienen. Dat vind ik persoonlijk geen minpunt, wel een aandachtspunt. Het oled-scherm toont hele fraaie kleuren, toont een scherpe full-hd-resolutie en gebruikt een 90Hz-ververssnelheid voor vloeiender beeld.

Steeds meer smartphones hebben een 90Hz-display, al zijn er in dit prijssegment ook modellen met een nog beter 120Hz-scherm. In het verleden hadden alle telefoons een 60Hz-scherm. Een hogere ververssnelheid levert prettiger beeld, maar verbruikt ook meer stroom. Met 90Hz heeft Huawei naar mijn mening een goede balans gevonden tussen de kijkervaring en accuduur. Achter het display zit overigens een snelle en accurate optische vingerafdrukscanner.

©PXimport

Minder gecharmeerd ben ik van het forse cameragat in de linkerbovenhoek van het scherm. In dit gat schuilen twee selfiecamera’s en een infraroodsensor. Met deze camera’s maak je mooie selfies en kun je de smartphone beveiligen met redelijk geavanceerde gezichtsherkenning. Prima allemaal, maar het gat is vooral in de breedte erg aanwezig en leidt wat af. Je ziet ook minder notificatie-icoontjes in de – veel smallere – balk. Een ander aandachtspunt zijn de flink gekromde verticale schermranden, die storend kunnen zijn omdat een klein deel van je scherminhoud schuin afloopt.

Hardware

Zoals je van een 999 euro kostende smartphone mag verwachten, heeft de P40 Pro uitstekende hardware. De Kirin 990-processor en 8GB werkgeheugen maken de telefoon een snelheidsmonster. Toestellen met een Snapdragon 865-processor zijn echter nog beter geschikt voor zware gaming.

Het opslaggeheugen is met 256GB lekker ruim. Met een wat exotisch NM-kaartje kan je het opslaggeheugen vergroten. De P40 Pro heeft 5G-ondersteuning en kan straks dus gebruikmaken van 5G-internet.

De 4200 mAh-accu houdt het probleemloos anderhalve dag vol en laadt snel op met de meegeleverde 40W-stekker. Als je een andere usb-c-stekker gebruikt, gaat het opladen langzamer. De P40 Pro kan ook draadloos opladen met maximaal 27W, maar alleen via Huawei’s eigen oplaadstation. Je kan ook een andere draadloze oplader gebruiken maar dan heb je meer geduld nodig. Door een product dat draadloos kan opladen op de achterkant van de P40 Pro te leggen, geeft laatstgenoemde zijn stroom af aan het andere product. Zo kun je bijvoorbeeld je AirPods Pro of elektrische tandenborstel opladen. Geinig maar niet een hele nuttige functie omdat je tijdens dit oplaadproces de P40 Pro niet kan gebruiken.

©PXimport

Camera's: een uitgebreide test

De P30 Pro maakte vorig jaar erg veel indruk met zijn uitstekende, driedubbele camera. Met zijn primaire 40 megapixel camera wist de smartphone in het donker veel betere foto’s te schieten dan de concurrentie. De periscopische zoomcamera liet je vijf keer inzoomen zonder kwaliteitsverlies en tien keer met prima resultaat. Er was ook een goede groothoeklens aanwezig.

Met de P40 Pro wil Huawei de fotografieprestaties naar een hoger niveau tillen. De primaire camera is geüpgraded naar 50 megapixel en moet dankzij een bizar grote sensor nog betere nachtfotografie mogelijk maken. De zoomlens is ook aangepakt en zou met de nieuwe 12 megapixel camera scherpere foto’s maken. Aan de technische werking van de zoomcamera is niet gesleuteld. De P40 Pro biedt dus dezelfde functies als zijn voorganger: vijf keer optische zoom, tien keer hybride zoom en maximaal vijftig keer digitale zoom.

Wie gehoopt had op meer of betere zoom, moet wachten tot juni, als Huawei de 1399 euro kostende P40 Pro+ met tien keer optische zoom uitbrengt.

©PXimport

De afgelopen week heb ik de camera’s van de P40 Pro uitvoerig getest, ook in vergelijking met zijn voorganger. En ja: de P40 Pro maakt ’s nachts betere foto’s dan de P30 Pro. Het verschil is niet duizelingwekkend, maar de plaatjes zien er natuurlijker uit en hebben meer detail. Ook in vergelijking met andere dure smartphones is de nachtfotografie van de P40 Pro indrukwekkend. Hieronder zie je twee foto's gemaakt op de automatische stand.

©PXimport

©PXimport

Je ziet hieronder ook de speciale nachtmodus in actie. Links een foto gemaakt met de automatische stand, rechts een met de nachtmodus. De nachtmodus maakt meer realistisch plaatjes en doet zo'n vijf seconden over het maken van zo'n foto.

©PXimport

©PXimport

Ook overdag staat de camera van de P40 Pro zijn mannetje. De foto’s ogen scherp, kleurrijk en realistisch.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

En als je een beeld wil krijgen van de groothoekcamera; die maakt een wijde foto. Links de normale camera, rechts de groothoeklens.

©PXimport

©PXimport

De zoomfunctionaliteit van de P40 Pro werkt – zoals verwacht – ook uitstekend en blijft een hele waardevolle functionaliteit. In vergelijking met de Samsung Galaxy S20 en iPhone 11 Pro kan Huawei’s smartphone veel verder zoomen zonder in te boeten op kwaliteit. Het kwaliteitsverschil met de P30 Pro is een stuk kleiner en verschilt per stand. Met vijf en tien keer zoom doet de P40 Pro het veelal wat beter, maar maximaal ingezoomd vanuit de camera-app (vijftig keer) vind ik de foto’s van de P30 Pro doorgaans beter. Hoewel wazig zijn ze realistischer dan de plaatjes van de P40 Pro, die vaker ogen als een olieverfschilderij.

Zie hieronder de vergelijkende fotosessie van een molen met eerst de P40 Pro, gevolgd door de P30 Pro.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Nog een voorbeeld, waarbij ik zoomde op de zwemmende zwanen. Boven de P40 Pro, onder de P30 Pro. Let vooral op de kleur van het water. De P40 Pro weet de blauwige kleur beter te behouden met de zoom, terwijl het water op de foto's van de P30 Pro fletser oogt.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Tot slot een vergelijking met de focus op een stilstaande tractor/trekker. Opnieuw zie je boven de P40 Pro en onder zijn voorganger.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Conclusie: Huawei P40 Pro kopen?

De titel van deze review verraadt het al: de P40 Pro is een geplaagde topsmartphone. Het toestel heeft alles in huis om het de Samsung Galaxy S20, iPhone 11 Pro en OnePlus 8 Pro lastig te maken, maar hinkt op één been. Het ontbreken van een Google-certificatie maakt de P40 Pro zo lastig in gebruik en levert een dusdanig onzeker updatebeleid op dat ik met pijn in mijn hart schrijf dat de meeste mensen de Huawei P40 Pro beter links kunnen laten liggen. Als Huawei de telefoon op termijn alsnog kan laten certificeren door Google, kan daar verandering in komen. Of dat daadwerkelijk gaat gebeuren, blijft vooralsnog echter koffiedik kijken.

Oké
Conclusie

**Adviesprijs** € 999,- **Kleuren** Zwart en zilver **OS** Android 10 **Scherm** 6,58 inch oled (2640 x 1200) 90Hz **Processor** 2,86 GHz octacore (Huawei Kirin 990) **RAM** 8GB **Opslag** 256GB (uitbreidbaar) **Batterij** 4.200 mAh **Camera** 50, 40 + 8 megapixel + dieptesensor (achter), 32 megapixel (voor) **Connectiviteit** 5G, 4G (LTE), Bluetooth 5.0, wifi 6+, gps, **Formaat** 15,8 x 7,3 x 0,9 cm **Gewicht** 209 gram **Overig** Water- en stofdicht, draadloos opladen, 3D-gezichtsbeveiliging, e-sim **Website** [www.huawei.com/nl](https://consumer.huawei.com/nl/phones/p40-pro/)

Plus- en minpunten
  • Ontwerp en functies
  • Uitstekende hardware
  • Goede en veelzijdige camera's
  • Onduidelijkheid updatebeleid
  • Drukke EMUI-softwareschil
  • Geen Google-certificering is problematisch
▼ Volgende artikel
Review LG OLED EVO 65G56LS – Opnieuw de grens verlegd
Huis

Review LG OLED EVO 65G56LS – Opnieuw de grens verlegd

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

Fantastisch
Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De LG OLED EVO 65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit. De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Plus- en minpunten
  • Alpha11-processor met uitstekende beeldverwerking
  • Fantastische HDR-beelden in HDR10 en Dolby Vision
  • Goede kijkhoek en anti-reflectie
  • WebOS 25, met vijf jaar lang nieuwe versies
  • Advertenties op het Home-scherm
  • Geen ondersteuning voor HDR10+ en DTS
  • Voorlopig weinig meerwaarde met AI

 

LG OLED EVO 65G56LS (2025)

  • Adviesprijs: 3,299 euro
  • Wat: Ultra HD 4K 165 Hz W-OLED-tv
  • Aansluitingen: 4x HDMI (4x v2.1 (48 Gbps), ARC/eARC, ALLM, VRR, HFR), 3x usb, 1x optisch digitaal uit, 2x antenne, 1x IR-blaster, Wifi 6 (802.11ax), ethernet, Bluetooth 5.3, WiSA
  • Extra’s: HDR10, HLG, Dolby Vision IQ, Dolby Atmos, webOS 25, AirPlay 2, Google Cast, USB/DLNA-mediaspeler, DVB-T2/C/S2, CI+-slot, Alpha 11 gen2 processor
  • Afmetingen: 1.441 x 910 x 263 mm (incl. voet)
  • Gewicht: 26,6 kg (incl. voet)
  • Verbruik (per 1000 uur): SDR 85 kWh (E) / HDR 222 kWh (G) 

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Lees ook: Zo testen we televisies

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

▼ Volgende artikel
Tekst kopiëren en plakken? Zo krijg je toegang tot het klembord op Android
Huis

Tekst kopiëren en plakken? Zo krijg je toegang tot het klembord op Android

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Wat gaan we doen?

In dit artikel leggen we uit hoe kopiëren en plakken in Android precies werkt. Dat geldt voor zowel Android-smartphones en Android-tablets.

  • Zo werkt kopiëren, knippen en plakken
  • Knippen en plakken vanuit toetsenbord
  • Verbeteringen dankzij Android 13

Wil je meer weten over de veiligheid van Android? Lees dan het artikel Alles wat je moet weten over Android-beveiliging

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.