De P40 Pro is Huawei's nieuwste high-end telefoon, maar mist een Google-certificering. Wat merk je hiervan? En is de smartphone het kopen waard? We zoeken het uit in deze uitgebreide Huawei P40 Pro review.

Huawei presenteerde de P40 Pro eind maart als de opvolger van de P30 Pro, die vorig jaar hoge ogen gooide met zijn uitstekende cameraprestaties, lange accuduur en indrukwekkende hardware. De P40 Pro moet op alle vlakken beter presteren en voegt nieuwe functies toe als 5G-ondersteuning. In tegenstelling tot de concurrentie maakt Huawei zijn nieuwste toptoestel niet duurder dan de voorganger. De P40 Pro kost 999 euro, evenveel als de P30 Pro destijds. De reden is eenvoudig; de P40 Pro mist een Google-certificering en daarom Google-apps, de Play Store-appwinkel en Google Mobile Services (GMS). Hoe erg dat is, lees je in deze review.

Geen Google-certificatie

De P40 Pro en reguliere P40 zijn niet door Google gecertificeerd omdat Huawei geen zaken mag doen met Amerikaanse bedrijven. De Amerikaanse overheid heeft dit handelsverbod aan Huawei in mei 2019 opgelegd omdat het de Chinese techreus beschuldigt van spionage. Hier is tot dusver geen publiek bewijs voor geleverd. De Mate 30 Pro die in januari in Nederland uitkwam, was de eerste Huawei-smartphone zonder Google-certificering. Ik testte ‘m destijds en schreef in mijn Mate 30 Pro-review over alle beperkingen van een Google-loze Android-smartphone. Omdat de software van de P40 Pro op papier en in de praktijk bijna identiek is aan de Mate 30 Pro, zal ik mijn bevindingen niet nogmaals helemaal opschrijven. Hieronder vind je de belangrijkste aandachtspunten van de software van de P40 Pro.

©PXimport

Bij het installeren van het toestel kun je niet inloggen met je Google-account en kun je het beste gebruikmaken van Huawei’s PhoneClone-app. Die is echter veel minder compleet dan de back-up-en-herstel-functie van Google. Maak vooral een Huawei ID aan of log in als je die al hebt, want zo kun je apps installeren uit Huawei’s AppGallery-appwinkel en bijvoorbeeld op afstand je verloren smartphone terugvinden. Dat is geen overbodige luxe, want Google’s Vind mijn Apparaat-app werkt niet op de P40 Pro. Hetzelfde geldt voor apps als Google Foto’s, Netflix en NPO. Dit soort apps werken op de achtergrond met GMS, de technische softwarediensten die ontbreken op deze Google-loze telefoon.

AppGallery-winkel is nog erg leeg

Sowieso kun je officieel helemaal geen Google-apps installeren en gebruiken. Er zijn omwegen, maar Google en Huawei raden die met klem af. Laatstgenoemde hoopt Google-apps beschikbaar te kunnen stellen via zijn AppGallery-winkel, maar op moment van schrijven valt hier nog niet meer over te melden. Vooralsnog kun je Google-diensten alleen gebruiken via hun websites, wat niet ideaal is. Andere apps installeer je uit de AppGallery, maar die is nog angstvallig leeg.

Facebook, Netflix, Instagram, WhatsApp, NS Reisplanner, bankierenapps en nog veel ontbreken allemaal nog. Huawei navigeert je indien mogelijk naar de site van de app om het apk-bestand te installeren, maar via deze weg kan een app zichzelf niet automatisch updaten. Topman Richard Yu liet onlangs weten dat Huawei één a twee jaar nodig heeft om het appaanbod in AppGallery sterk te vergroten.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Updatebeleid en mogelijke na-certificering

Het ontbreken van een Google-certificering roept ook vragen op over het updatebeleid van de P40 Pro. Huawei heeft hier nog geen duidelijke uitspraken over gedaan, iets dat het wel deed bij de introductie van de P30 Pro (met Google-certificaat). Het uitblijven van een updatebeleid wekt geen vertrouwen. Normaliter werkt Google, de ontwikkelaar van Android, samen met een fabrikant om Android-updates compatibel te maken met smartphones. Huawei mag dat niet vanwege het handelsverbod.

Stel dat de Amerikaanse overheid morgen besluit het handelsverbod te schrappen en Huawei en Google weer samen mogen werken; wat dan? Kan Google de P40 Pro dan alsnog certificeren en Google-diensten via een update naar verkochte toestellen brengen? Computer!Totaal stelde deze vraag weken geleden aan Huawei en is nog steeds in afwachting van een inhoudelijke reactie. Ook dit schept geen positieve verwachtingen.

Los van de Google-perikelen is de software van de P40 Pro ook niet geweldig. Huawei legt zijn EMUI-schil over de Android 10-software heen. EMUI wijkt flink af van de standaard Android-versie en heeft veel extra functies, vooraf geïnstalleerde apps en instellingen. Dat was al jaren zo, maar het ontbreken van Google-diensten is voor Huawei reden geweest nóg meer in te zetten op eigen diensten en die van partners. Een begrijpelijke keuze, maar de uitvoering had beter gekund.

©PXimport

In mijn review van de Mate 30 Pro schreef ik: “de incomplete software en daaruit voortkomende matige gebruikservaring weerhoudt me ervan de Huawei Mate 30 Pro aan te raden en dat is jammer. De Mate 30 Pro zelf is namelijk een uitstekende smartphone.” Het eerste deel van deze conclusie geldt wat mij betreft ook voor de P40 Pro, hoe jammer is het ook is. Maar hoe goed is de P40 Pro als telefoon? Ook dat testte ik natuurlijk.

Huawei P40 ontwerp

De buitenkant van de P40 Pro mag er zijn. Het glazen toestel ziet er luxe uit, voelt degelijk aan en ligt door zijn gebolde achterkant prettig in de hand. Met 209 gram is de telefoon wel zwaar. Huawei verkoopt de P40 Pro in meerdere kleuren, waaronder zilver. Die zou met zijn matte afwerking nauwelijks vingerafdrukken tonen, maar dat klopt niet helemaal.

De smartphone is water- en stofdicht, heeft een infraroodsensor om geschikte apparatuur te bedienen en gebruikt een usb-c-poort om op te laden en bedraad naar muziek te luisteren. Een 3,5mm-hoofdtelefoonaansluiting ontbreekt namelijk. De cameramodule achterop de smartphone is fors en steekt wat uit de behuizing. Niet ideaal met oog op krassen en gewiebel als het toestel op zijn rug ligt en je het scherm aanraakt. Een hoesje is aan te raden.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Het scherm van de P40 Pro maakt indruk, maar kent ook eigenaardigheden. Met 6,58-inch is het display niet met één hand te bedienen. Dat vind ik persoonlijk geen minpunt, wel een aandachtspunt. Het oled-scherm toont hele fraaie kleuren, toont een scherpe full-hd-resolutie en gebruikt een 90Hz-ververssnelheid voor vloeiender beeld.

Steeds meer smartphones hebben een 90Hz-display, al zijn er in dit prijssegment ook modellen met een nog beter 120Hz-scherm. In het verleden hadden alle telefoons een 60Hz-scherm. Een hogere ververssnelheid levert prettiger beeld, maar verbruikt ook meer stroom. Met 90Hz heeft Huawei naar mijn mening een goede balans gevonden tussen de kijkervaring en accuduur. Achter het display zit overigens een snelle en accurate optische vingerafdrukscanner.

©PXimport

Minder gecharmeerd ben ik van het forse cameragat in de linkerbovenhoek van het scherm. In dit gat schuilen twee selfiecamera’s en een infraroodsensor. Met deze camera’s maak je mooie selfies en kun je de smartphone beveiligen met redelijk geavanceerde gezichtsherkenning. Prima allemaal, maar het gat is vooral in de breedte erg aanwezig en leidt wat af. Je ziet ook minder notificatie-icoontjes in de – veel smallere – balk. Een ander aandachtspunt zijn de flink gekromde verticale schermranden, die storend kunnen zijn omdat een klein deel van je scherminhoud schuin afloopt.

Hardware

Zoals je van een 999 euro kostende smartphone mag verwachten, heeft de P40 Pro uitstekende hardware. De Kirin 990-processor en 8GB werkgeheugen maken de telefoon een snelheidsmonster. Toestellen met een Snapdragon 865-processor zijn echter nog beter geschikt voor zware gaming.

Het opslaggeheugen is met 256GB lekker ruim. Met een wat exotisch NM-kaartje kan je het opslaggeheugen vergroten. De P40 Pro heeft 5G-ondersteuning en kan straks dus gebruikmaken van 5G-internet.

De 4200 mAh-accu houdt het probleemloos anderhalve dag vol en laadt snel op met de meegeleverde 40W-stekker. Als je een andere usb-c-stekker gebruikt, gaat het opladen langzamer. De P40 Pro kan ook draadloos opladen met maximaal 27W, maar alleen via Huawei’s eigen oplaadstation. Je kan ook een andere draadloze oplader gebruiken maar dan heb je meer geduld nodig. Door een product dat draadloos kan opladen op de achterkant van de P40 Pro te leggen, geeft laatstgenoemde zijn stroom af aan het andere product. Zo kun je bijvoorbeeld je AirPods Pro of elektrische tandenborstel opladen. Geinig maar niet een hele nuttige functie omdat je tijdens dit oplaadproces de P40 Pro niet kan gebruiken.

©PXimport

Camera's: een uitgebreide test

De P30 Pro maakte vorig jaar erg veel indruk met zijn uitstekende, driedubbele camera. Met zijn primaire 40 megapixel camera wist de smartphone in het donker veel betere foto’s te schieten dan de concurrentie. De periscopische zoomcamera liet je vijf keer inzoomen zonder kwaliteitsverlies en tien keer met prima resultaat. Er was ook een goede groothoeklens aanwezig.

Met de P40 Pro wil Huawei de fotografieprestaties naar een hoger niveau tillen. De primaire camera is geüpgraded naar 50 megapixel en moet dankzij een bizar grote sensor nog betere nachtfotografie mogelijk maken. De zoomlens is ook aangepakt en zou met de nieuwe 12 megapixel camera scherpere foto’s maken. Aan de technische werking van de zoomcamera is niet gesleuteld. De P40 Pro biedt dus dezelfde functies als zijn voorganger: vijf keer optische zoom, tien keer hybride zoom en maximaal vijftig keer digitale zoom.

Wie gehoopt had op meer of betere zoom, moet wachten tot juni, als Huawei de 1399 euro kostende P40 Pro+ met tien keer optische zoom uitbrengt.

©PXimport

De afgelopen week heb ik de camera’s van de P40 Pro uitvoerig getest, ook in vergelijking met zijn voorganger. En ja: de P40 Pro maakt ’s nachts betere foto’s dan de P30 Pro. Het verschil is niet duizelingwekkend, maar de plaatjes zien er natuurlijker uit en hebben meer detail. Ook in vergelijking met andere dure smartphones is de nachtfotografie van de P40 Pro indrukwekkend. Hieronder zie je twee foto's gemaakt op de automatische stand.

©PXimport

©PXimport

Je ziet hieronder ook de speciale nachtmodus in actie. Links een foto gemaakt met de automatische stand, rechts een met de nachtmodus. De nachtmodus maakt meer realistisch plaatjes en doet zo'n vijf seconden over het maken van zo'n foto.

©PXimport

©PXimport

Ook overdag staat de camera van de P40 Pro zijn mannetje. De foto’s ogen scherp, kleurrijk en realistisch.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

En als je een beeld wil krijgen van de groothoekcamera; die maakt een wijde foto. Links de normale camera, rechts de groothoeklens.

©PXimport

©PXimport

De zoomfunctionaliteit van de P40 Pro werkt – zoals verwacht – ook uitstekend en blijft een hele waardevolle functionaliteit. In vergelijking met de Samsung Galaxy S20 en iPhone 11 Pro kan Huawei’s smartphone veel verder zoomen zonder in te boeten op kwaliteit. Het kwaliteitsverschil met de P30 Pro is een stuk kleiner en verschilt per stand. Met vijf en tien keer zoom doet de P40 Pro het veelal wat beter, maar maximaal ingezoomd vanuit de camera-app (vijftig keer) vind ik de foto’s van de P30 Pro doorgaans beter. Hoewel wazig zijn ze realistischer dan de plaatjes van de P40 Pro, die vaker ogen als een olieverfschilderij.

Zie hieronder de vergelijkende fotosessie van een molen met eerst de P40 Pro, gevolgd door de P30 Pro.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Nog een voorbeeld, waarbij ik zoomde op de zwemmende zwanen. Boven de P40 Pro, onder de P30 Pro. Let vooral op de kleur van het water. De P40 Pro weet de blauwige kleur beter te behouden met de zoom, terwijl het water op de foto's van de P30 Pro fletser oogt.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Tot slot een vergelijking met de focus op een stilstaande tractor/trekker. Opnieuw zie je boven de P40 Pro en onder zijn voorganger.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Conclusie: Huawei P40 Pro kopen?

De titel van deze review verraadt het al: de P40 Pro is een geplaagde topsmartphone. Het toestel heeft alles in huis om het de Samsung Galaxy S20, iPhone 11 Pro en OnePlus 8 Pro lastig te maken, maar hinkt op één been. Het ontbreken van een Google-certificatie maakt de P40 Pro zo lastig in gebruik en levert een dusdanig onzeker updatebeleid op dat ik met pijn in mijn hart schrijf dat de meeste mensen de Huawei P40 Pro beter links kunnen laten liggen. Als Huawei de telefoon op termijn alsnog kan laten certificeren door Google, kan daar verandering in komen. Of dat daadwerkelijk gaat gebeuren, blijft vooralsnog echter koffiedik kijken.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.