De P40 Pro is Huawei's nieuwste high-end telefoon, maar mist een Google-certificering. Wat merk je hiervan? En is de smartphone het kopen waard? We zoeken het uit in deze uitgebreide Huawei P40 Pro review.

Huawei presenteerde de P40 Pro eind maart als de opvolger van de P30 Pro, die vorig jaar hoge ogen gooide met zijn uitstekende cameraprestaties, lange accuduur en indrukwekkende hardware. De P40 Pro moet op alle vlakken beter presteren en voegt nieuwe functies toe als 5G-ondersteuning. In tegenstelling tot de concurrentie maakt Huawei zijn nieuwste toptoestel niet duurder dan de voorganger. De P40 Pro kost 999 euro, evenveel als de P30 Pro destijds. De reden is eenvoudig; de P40 Pro mist een Google-certificering en daarom Google-apps, de Play Store-appwinkel en Google Mobile Services (GMS). Hoe erg dat is, lees je in deze review.

Geen Google-certificatie

De P40 Pro en reguliere P40 zijn niet door Google gecertificeerd omdat Huawei geen zaken mag doen met Amerikaanse bedrijven. De Amerikaanse overheid heeft dit handelsverbod aan Huawei in mei 2019 opgelegd omdat het de Chinese techreus beschuldigt van spionage. Hier is tot dusver geen publiek bewijs voor geleverd. De Mate 30 Pro die in januari in Nederland uitkwam, was de eerste Huawei-smartphone zonder Google-certificering. Ik testte ‘m destijds en schreef in mijn Mate 30 Pro-review over alle beperkingen van een Google-loze Android-smartphone. Omdat de software van de P40 Pro op papier en in de praktijk bijna identiek is aan de Mate 30 Pro, zal ik mijn bevindingen niet nogmaals helemaal opschrijven. Hieronder vind je de belangrijkste aandachtspunten van de software van de P40 Pro.

©PXimport

Bij het installeren van het toestel kun je niet inloggen met je Google-account en kun je het beste gebruikmaken van Huawei’s PhoneClone-app. Die is echter veel minder compleet dan de back-up-en-herstel-functie van Google. Maak vooral een Huawei ID aan of log in als je die al hebt, want zo kun je apps installeren uit Huawei’s AppGallery-appwinkel en bijvoorbeeld op afstand je verloren smartphone terugvinden. Dat is geen overbodige luxe, want Google’s Vind mijn Apparaat-app werkt niet op de P40 Pro. Hetzelfde geldt voor apps als Google Foto’s, Netflix en NPO. Dit soort apps werken op de achtergrond met GMS, de technische softwarediensten die ontbreken op deze Google-loze telefoon.

AppGallery-winkel is nog erg leeg

Sowieso kun je officieel helemaal geen Google-apps installeren en gebruiken. Er zijn omwegen, maar Google en Huawei raden die met klem af. Laatstgenoemde hoopt Google-apps beschikbaar te kunnen stellen via zijn AppGallery-winkel, maar op moment van schrijven valt hier nog niet meer over te melden. Vooralsnog kun je Google-diensten alleen gebruiken via hun websites, wat niet ideaal is. Andere apps installeer je uit de AppGallery, maar die is nog angstvallig leeg.

Facebook, Netflix, Instagram, WhatsApp, NS Reisplanner, bankierenapps en nog veel ontbreken allemaal nog. Huawei navigeert je indien mogelijk naar de site van de app om het apk-bestand te installeren, maar via deze weg kan een app zichzelf niet automatisch updaten. Topman Richard Yu liet onlangs weten dat Huawei één a twee jaar nodig heeft om het appaanbod in AppGallery sterk te vergroten.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Updatebeleid en mogelijke na-certificering

Het ontbreken van een Google-certificering roept ook vragen op over het updatebeleid van de P40 Pro. Huawei heeft hier nog geen duidelijke uitspraken over gedaan, iets dat het wel deed bij de introductie van de P30 Pro (met Google-certificaat). Het uitblijven van een updatebeleid wekt geen vertrouwen. Normaliter werkt Google, de ontwikkelaar van Android, samen met een fabrikant om Android-updates compatibel te maken met smartphones. Huawei mag dat niet vanwege het handelsverbod.

Stel dat de Amerikaanse overheid morgen besluit het handelsverbod te schrappen en Huawei en Google weer samen mogen werken; wat dan? Kan Google de P40 Pro dan alsnog certificeren en Google-diensten via een update naar verkochte toestellen brengen? Computer!Totaal stelde deze vraag weken geleden aan Huawei en is nog steeds in afwachting van een inhoudelijke reactie. Ook dit schept geen positieve verwachtingen.

Los van de Google-perikelen is de software van de P40 Pro ook niet geweldig. Huawei legt zijn EMUI-schil over de Android 10-software heen. EMUI wijkt flink af van de standaard Android-versie en heeft veel extra functies, vooraf geïnstalleerde apps en instellingen. Dat was al jaren zo, maar het ontbreken van Google-diensten is voor Huawei reden geweest nóg meer in te zetten op eigen diensten en die van partners. Een begrijpelijke keuze, maar de uitvoering had beter gekund.

©PXimport

In mijn review van de Mate 30 Pro schreef ik: “de incomplete software en daaruit voortkomende matige gebruikservaring weerhoudt me ervan de Huawei Mate 30 Pro aan te raden en dat is jammer. De Mate 30 Pro zelf is namelijk een uitstekende smartphone.” Het eerste deel van deze conclusie geldt wat mij betreft ook voor de P40 Pro, hoe jammer is het ook is. Maar hoe goed is de P40 Pro als telefoon? Ook dat testte ik natuurlijk.

Huawei P40 ontwerp

De buitenkant van de P40 Pro mag er zijn. Het glazen toestel ziet er luxe uit, voelt degelijk aan en ligt door zijn gebolde achterkant prettig in de hand. Met 209 gram is de telefoon wel zwaar. Huawei verkoopt de P40 Pro in meerdere kleuren, waaronder zilver. Die zou met zijn matte afwerking nauwelijks vingerafdrukken tonen, maar dat klopt niet helemaal.

De smartphone is water- en stofdicht, heeft een infraroodsensor om geschikte apparatuur te bedienen en gebruikt een usb-c-poort om op te laden en bedraad naar muziek te luisteren. Een 3,5mm-hoofdtelefoonaansluiting ontbreekt namelijk. De cameramodule achterop de smartphone is fors en steekt wat uit de behuizing. Niet ideaal met oog op krassen en gewiebel als het toestel op zijn rug ligt en je het scherm aanraakt. Een hoesje is aan te raden.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Het scherm van de P40 Pro maakt indruk, maar kent ook eigenaardigheden. Met 6,58-inch is het display niet met één hand te bedienen. Dat vind ik persoonlijk geen minpunt, wel een aandachtspunt. Het oled-scherm toont hele fraaie kleuren, toont een scherpe full-hd-resolutie en gebruikt een 90Hz-ververssnelheid voor vloeiender beeld.

Steeds meer smartphones hebben een 90Hz-display, al zijn er in dit prijssegment ook modellen met een nog beter 120Hz-scherm. In het verleden hadden alle telefoons een 60Hz-scherm. Een hogere ververssnelheid levert prettiger beeld, maar verbruikt ook meer stroom. Met 90Hz heeft Huawei naar mijn mening een goede balans gevonden tussen de kijkervaring en accuduur. Achter het display zit overigens een snelle en accurate optische vingerafdrukscanner.

©PXimport

Minder gecharmeerd ben ik van het forse cameragat in de linkerbovenhoek van het scherm. In dit gat schuilen twee selfiecamera’s en een infraroodsensor. Met deze camera’s maak je mooie selfies en kun je de smartphone beveiligen met redelijk geavanceerde gezichtsherkenning. Prima allemaal, maar het gat is vooral in de breedte erg aanwezig en leidt wat af. Je ziet ook minder notificatie-icoontjes in de – veel smallere – balk. Een ander aandachtspunt zijn de flink gekromde verticale schermranden, die storend kunnen zijn omdat een klein deel van je scherminhoud schuin afloopt.

Hardware

Zoals je van een 999 euro kostende smartphone mag verwachten, heeft de P40 Pro uitstekende hardware. De Kirin 990-processor en 8GB werkgeheugen maken de telefoon een snelheidsmonster. Toestellen met een Snapdragon 865-processor zijn echter nog beter geschikt voor zware gaming.

Het opslaggeheugen is met 256GB lekker ruim. Met een wat exotisch NM-kaartje kan je het opslaggeheugen vergroten. De P40 Pro heeft 5G-ondersteuning en kan straks dus gebruikmaken van 5G-internet.

De 4200 mAh-accu houdt het probleemloos anderhalve dag vol en laadt snel op met de meegeleverde 40W-stekker. Als je een andere usb-c-stekker gebruikt, gaat het opladen langzamer. De P40 Pro kan ook draadloos opladen met maximaal 27W, maar alleen via Huawei’s eigen oplaadstation. Je kan ook een andere draadloze oplader gebruiken maar dan heb je meer geduld nodig. Door een product dat draadloos kan opladen op de achterkant van de P40 Pro te leggen, geeft laatstgenoemde zijn stroom af aan het andere product. Zo kun je bijvoorbeeld je AirPods Pro of elektrische tandenborstel opladen. Geinig maar niet een hele nuttige functie omdat je tijdens dit oplaadproces de P40 Pro niet kan gebruiken.

©PXimport

Camera's: een uitgebreide test

De P30 Pro maakte vorig jaar erg veel indruk met zijn uitstekende, driedubbele camera. Met zijn primaire 40 megapixel camera wist de smartphone in het donker veel betere foto’s te schieten dan de concurrentie. De periscopische zoomcamera liet je vijf keer inzoomen zonder kwaliteitsverlies en tien keer met prima resultaat. Er was ook een goede groothoeklens aanwezig.

Met de P40 Pro wil Huawei de fotografieprestaties naar een hoger niveau tillen. De primaire camera is geüpgraded naar 50 megapixel en moet dankzij een bizar grote sensor nog betere nachtfotografie mogelijk maken. De zoomlens is ook aangepakt en zou met de nieuwe 12 megapixel camera scherpere foto’s maken. Aan de technische werking van de zoomcamera is niet gesleuteld. De P40 Pro biedt dus dezelfde functies als zijn voorganger: vijf keer optische zoom, tien keer hybride zoom en maximaal vijftig keer digitale zoom.

Wie gehoopt had op meer of betere zoom, moet wachten tot juni, als Huawei de 1399 euro kostende P40 Pro+ met tien keer optische zoom uitbrengt.

©PXimport

De afgelopen week heb ik de camera’s van de P40 Pro uitvoerig getest, ook in vergelijking met zijn voorganger. En ja: de P40 Pro maakt ’s nachts betere foto’s dan de P30 Pro. Het verschil is niet duizelingwekkend, maar de plaatjes zien er natuurlijker uit en hebben meer detail. Ook in vergelijking met andere dure smartphones is de nachtfotografie van de P40 Pro indrukwekkend. Hieronder zie je twee foto's gemaakt op de automatische stand.

©PXimport

©PXimport

Je ziet hieronder ook de speciale nachtmodus in actie. Links een foto gemaakt met de automatische stand, rechts een met de nachtmodus. De nachtmodus maakt meer realistisch plaatjes en doet zo'n vijf seconden over het maken van zo'n foto.

©PXimport

©PXimport

Ook overdag staat de camera van de P40 Pro zijn mannetje. De foto’s ogen scherp, kleurrijk en realistisch.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

En als je een beeld wil krijgen van de groothoekcamera; die maakt een wijde foto. Links de normale camera, rechts de groothoeklens.

©PXimport

©PXimport

De zoomfunctionaliteit van de P40 Pro werkt – zoals verwacht – ook uitstekend en blijft een hele waardevolle functionaliteit. In vergelijking met de Samsung Galaxy S20 en iPhone 11 Pro kan Huawei’s smartphone veel verder zoomen zonder in te boeten op kwaliteit. Het kwaliteitsverschil met de P30 Pro is een stuk kleiner en verschilt per stand. Met vijf en tien keer zoom doet de P40 Pro het veelal wat beter, maar maximaal ingezoomd vanuit de camera-app (vijftig keer) vind ik de foto’s van de P30 Pro doorgaans beter. Hoewel wazig zijn ze realistischer dan de plaatjes van de P40 Pro, die vaker ogen als een olieverfschilderij.

Zie hieronder de vergelijkende fotosessie van een molen met eerst de P40 Pro, gevolgd door de P30 Pro.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Nog een voorbeeld, waarbij ik zoomde op de zwemmende zwanen. Boven de P40 Pro, onder de P30 Pro. Let vooral op de kleur van het water. De P40 Pro weet de blauwige kleur beter te behouden met de zoom, terwijl het water op de foto's van de P30 Pro fletser oogt.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Tot slot een vergelijking met de focus op een stilstaande tractor/trekker. Opnieuw zie je boven de P40 Pro en onder zijn voorganger.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Conclusie: Huawei P40 Pro kopen?

De titel van deze review verraadt het al: de P40 Pro is een geplaagde topsmartphone. Het toestel heeft alles in huis om het de Samsung Galaxy S20, iPhone 11 Pro en OnePlus 8 Pro lastig te maken, maar hinkt op één been. Het ontbreken van een Google-certificatie maakt de P40 Pro zo lastig in gebruik en levert een dusdanig onzeker updatebeleid op dat ik met pijn in mijn hart schrijf dat de meeste mensen de Huawei P40 Pro beter links kunnen laten liggen. Als Huawei de telefoon op termijn alsnog kan laten certificeren door Google, kan daar verandering in komen. Of dat daadwerkelijk gaat gebeuren, blijft vooralsnog echter koffiedik kijken.

De Philips HomeRun 5000 is een dweilende robotstofzuiger met een aantal fijne kwaliteiten. Met een adviesprijs van 549 euro is de robot niet goedkoop, maar wel relatief betaalbaar. De vraag is dan: wat haal je daar precies voor in huis?

Je zou misschien verwachten dat de Philips HomeRun 5000 een stap lager is dan de eerder geteste Philips HomeRun 7000 (waar we helaas niet zo tevreden over zijn). Hoewel die laatstgenoemde robotstofzuiger duurder is, zijn we veel meer te spreken over het 5000-model. Die scoort op vrijwel alle vlakken beter: zo is de waterbak groter, de accu gaat langer mee (ondanks de lagere capaciteit) en de zuigkracht is twee keer zo hoog. Ook 'mag' je dit keer een reiniger gebruiken tijdens het dweilen – dat werd bij de 7000 nog afgeraden.

Daarnaast wordt de Philips HomeRun 5000 geleverd met een eigen flesje zeep (Philips raadt aan geen andere middelen te gebruiken) en dit keer geen vieze dweillap, maar twee roterende dweilpads. In de doos tref je nog eens twee extra dweilen aan, waardoor je het ene setje kunt wassen en het andere kunt gebruiken. Verder is er dit keer tapijtdetectie, waardoor de 5000 daar automatisch rekening mee houdt tijdens het schoonmaken. De borstel heeft wederom een antiklitfunctie en de basis is vrij basaal: je zult de pads dus zelf moeten drogen na gebruik.

©Wesley Akkerman

Best nauwkeurig, maar niet heel slim

Via de gratis HomeRun-app kun je best nauwkeurig instellen wat je precies gedaan wilt krijgen. Wil je alleen stofzuigen en niet dweilen, dan moet je zelf nog wel even de pads verwijderen. Verder is het mogelijk de hoeveelheid water en de zuigkracht in te stellen. Je kunt virtuele muren instellen en niet-dweil-zones aanmaken. En via het kopje Onderhoud zie je precies welk onderdeel wat aandacht nodig heeft. Je kunt alleen niet zien hoe het met het zeepniveau zit, maar dat is niet gek gezien de prijs. Dit is immers geen premium robotstofzuiger.

Maar dat betekent niet dat het een slechte robotstofzuiger is. Dankzij de lasernavigatie vindt de Philips HomeRun redelijk goed zijn weg in huis. Het LDS-systeem – een soort LiDAR, maar dan met een enkele laser – houdt rekening met allerlei meubels en objecten en kan behoorlijk soepel om randen en hoeken rijden. Het systeem is alleen niet zo slim om af en toe even achteruit te rijden om overgeslagen plekjes alsnog mee te pakken. Dat geldt voor zowel het dweilen als het stofzuigen, waardoor het kan zijn dat er in sommige hoeken en rond stoel- of tafelpoten wat viezigheid blijft liggen.

©Wesley Akkerman

Veel te voorzichtig

Daarnaast merken we dat de Philips HomeRun 5000 lastige situaties minder goed trotseert dan bijvoorbeeld de robotstofzuigers van Dreame. De HomeRun 5000 heeft heel erg de neiging echt nergens tegenaan te willen rijden. Ook wil hij tapijten ontzien wanneer hij aan het dweilen is. Daar is op zich niets mis mee, ware het niet dat het apparaat daardoor een groot deel van je huiskamer kan overslaan. De 5000 is zó voorzichtig dat hij liever niet over dat ene hoekje van het kleed rijdt om de klus aan de zijkant van dat kleed te klaren en dat vinden we toch wel echt een kwalijke zaak.

Daardoor kunnen we er – eigenlijk wederom – niet van uitgaan dat de Philips-robotstofzuiger heel het huis netjes schoonmaakt. We willen nog best snappen dat bepaalde situaties, zeker voor een wat goedkoper model, lastig kunnen zijn voor een robot; maar de beschikbare ruimte om ergens langs of onderdoor te rijden ís er gewoon. We hebben het andere robots keer op keer zien doen.

Dat wat de 5000 schoonmaakt, ruikt en oogt fris. Dus als je geen kleed of veel obstakels in huis hebt hebt, dan kan deze robot goed dienstdoen. Maar anders kun je beter even verder kijken.

Tot slot is het goed om je te realiseren dat de thuisbasis alleen het droge vuil (stof, kruimels enzovoorts) uit de robot verwijdert. Alles met betrekking tot water moet je voor eigen rekening nemen. Je moet dus niet alleen zelf de dweilpads onderhouden, ook moet je het schone water handmatig bijvullen en het vieze water zelf weggooien. Niet de grootste problemen op de wereld, maar wel vermeldenswaardig.

Ook goed om te weten: je kunt hem aansturen met Google Home of Amazon Alexa, maar verder is er geen smarthome-integratie. En de app heeft verder dezelfde kuren als bij het 7000-model.

Philips HomeRun 5000 kopen?

Hoewel de Philips HomeRun 5000 in onze optiek veel beter scoort dan de 7000, en dat tegen een lagere adviesprijs, kan de fabrikant helaas nog geen overwinningsrondje over het veld maken. We zijn enorm blij met allerlei verbeteringen en aanpassingen, maar door de grote voorzichtigheid van het systeem laat de 5000 helaas veel steken vallen. Hij komt niet op alle plekken en rijdt ook niet even naar achteren om dat laatste beetje vuil mee te nemen. Heb je een redelijk open huis zonder vloerkleden, dan kan de HomeRun 5000 wel een aanwinst zijn.

Wil je een digitaal fotoalbum of leuk videootje naar iemand mailen? Vergeet het maar, want bekende maildiensten zoals Gmail en Outlook.com hanteren een bestandslimiet van slechts 25 MB. Met de haarscherpe foto’s en filmpjes van tegenwoordig zit je daar zo overheen. Geen nood, want er zijn genoeg alternatieve manieren om grote bestanden toch te kunnen bezorgen. We nemen verschillende gratis opties met je door.

De gemiddelde computergebruiker bezit veel meer data dan pakweg tien à twintig jaar geleden. Logisch, want tegenwoordig heeft vrijwel iedereen een foto- of videocamera op zak … die ook nog volop wordt gebruikt. Met een doorsnee (smartphone)camera kun je in een hoge kwaliteit filmen. De goedkoopste modellen ondersteunen een respectabele resolutie van 1920 × 1080 pixels (Full HD). Koop je een duurder mobiel toestel, dan zijn er nog hogere resoluties van 3840 × 2160 (4K) of zelfs 7680 × 4320 (8K) pixels haalbaar. Dat resulteert in nogal forse videobestanden. Om die reden zetten veel mensen de data over naar een pc of laptop. Hoe kun je deze loodzware video’s en andere ruimtevretende gegevens delen met bekenden?

Externe opslagdragers

Kom je regelmatig bij een vriend(in) of familielid over de vloer? Zet die fotoverzameling of video dan gewoon even op een externe opslagdrager. Als de bestandsomvang meevalt, is een usb-stick daarvoor bij uitstek geschikt. Voor minder dan een tientje schaf je al een exemplaar met 64 GB of 128 GB opslagcapaciteit aan. Het voordeel van een usb-stick is dat je hem in zo’n beetje elke pc of laptop kunt steken. Kopieer de bestanden vervolgens gewoon naar de lokale schijf van de computer.

Deze piepkleine usb-stick van SanDisk neem je makkelijk overal mee naartoe.

Als alternatief is een geheugenkaart in principe ook geschikt. Dat vereist wel een geschikte geheugenkaartlezer op het systeem van de ontvanger. Vergeleken met een usb-stick is een microSD- of SD-kaart wel kwetsbaarder voor beschadigingen.

Een externe harde schijf leent zich het beste voor het delen van grote hoeveelheden data. Wie goed zoekt, vindt voor minder dan tachtig euro een opslagapparaat met 2 TB opslagruimte. Als je binnen korte tijd een digitale berg bestanden wilt overzetten, kun je ook de aanschaf van een externe ssd overwegen. Zo’n apparaatje is ten opzichte van een externe harde schijf sneller en compacter. Houd wel rekening met een hogere aanschafprijs. Een exemplaar met 2 TB opslag kost grofweg tussen de 120 en 160 euro.

Een externe ssd is ongeveer net zo groot als een stapeltje bankpassen.

WhatsApp op de pc

Heel veel mensen hebben WhatsApp. Handig, want je kunt met deze chatdienst heel makkelijk bestanden delen. Ook video’s, foto’s en documenten die op je computer staan opgeslagen, stuur je moeiteloos naar bekenden. Er geldt weliswaar een bestandslimiet van 2 GB, maar voor een fotoalbum of korte video is dat veelal voldoende.

Ga eerst naar www.whatsapp.com/download om het chatprogramma voor je pc, laptop of Mac te downloaden. Zodra je na de installatie op Aan de slag klikt, verschijnt er een QR-code. Open nu WhatsApp op je mobiel en tik in de instellingen op Gekoppelde apparaten / Een apparaat koppelen of Koppel apparaat / OK. Film met de smartphonecamera de QR-code op het computerscherm. Na even wachten komen alle openstaande chatgesprekken tevoorschijn.

Start een gesprek met de contactpersoon waarnaar je een bestand wilt sturen. Sleep vanuit Verkenner het bestand met ingedrukte muisknop naar het gespreksvenster en laat de muisknop daarna los. Je typt eventueel nog een bijschrift. Klik nu op de groene pijl om definitief te verzenden.

Zeker bij een groot bestand duurt het even voordat WhatsApp het bij de ontvanger aflevert.

WeTransfer

Een zogeheten deeldienst is erg geschikt voor het verzenden van grote bestanden. Hiermee upload je gegevens naar een server, waarna een of meerdere ontvangers de data kunnen downloaden. Jouw contactpersoon hoeft hiervoor alleen maar op een link te klikken.

WeTransfer is op dit gebied een bekende naam. Logisch, want gebruikers kunnen bij deze van oorsprong Nederlandse dienst al ruim vijftien jaar terecht. De gratis limiet ligt op 2 GB. Klik op Ik ga akkoord om het deelvenster te tonen. Via de opties Bestanden toevoegen of Mappen toevoegen wijs je in Verkenner de juiste data aan. Sluit dit venster met Openen.

WeTransfer heeft weliswaar een drukke vormgeving, maar tóch deel je eenvoudig 2 GB data.

Geef nu de e-mailadressen van maximaal drie personen op. Meer adressen (max tien) is trouwens ook mogelijk, mits je eerst een gratis account aanmaakt. Vul verder ook je eigen e-mailadres in en typ optioneel een persoonlijk bericht. Klik op Versturen. Je ontvangt op het opgegeven e-mailadres een verificatiecode. Plak die in het lege veld van WeTransfer en bevestig met Verifiëren en verzenden. Zodra de bestanden naar de server van de deeldienst zijn geüpload, ontvangt elke opgegeven contactpersoon een e-mail met een downloadlink. Zij hebben drie dagen de tijd om de boel binnen te halen.

Volg in WeTransfer nauwlettend de voortgang van de geüploade gegevens.

SwissTransfer

SwissTransfer is zeer de moeite waard. Deze Zwitserse deeldienst hanteert een riante gratis bestandslimiet van maar liefst 50 GB. Dat is in veel gevallen voldoende om een volledige kopie van een blu-ray-schijf te delen! Bovendien heeft de dienst ook diverse nuttige extra’s.

Ga via I Accept eerst akkoord met de gebruikersvoorwaarden. In het volgende venster klik je boven Click to add your files op het plusteken. Selecteer nu een of meerdere bestanden en kies Openen. Je kunt de gegevens op twee manieren delen, namelijk via e-mail of een link. In het laatste geval stuur je de downloadlink op eigen initiatief naar bekenden. Kies je voor delen per e-mail, dan geef je eventueel meerdere e-mailadressen op. Je vult ook een eigen mailadres in. Typ in het veld onder Your message vrijblijvend een bericht.

Via de optie Advanced parameters komen er enkele nuttige opties tevoorschijn. Bepaal in het uitrolmenu achter Valid for hoelang de download geldig blijft, bijvoorbeeld zeven, vijftien of dertig dagen. Verder geef je bij Download limit aan hoe vaak de data maximaal kunnen worden gedownload, zoals één, twintig of honderd keer. Tot slot beveilig je de downloadlink desgewenst met een wachtwoord. Vink in dat geval Protect via a password aan en verzin een wachtwoord. Klik tot slot op Transfer. SwissTransfer stuurt nu een verificatiecode naar jouw e-mailadres. Neem die in de deeldienst over.

Privacygevoelige gegevens bescherm je in SwissTransfer zo nodig met een wachtwoord.

Online opslagdiensten

Online opslagdiensten zijn er in overvloed. Met zo’n dienst bewaar je persoonlijke bestanden op een online server in een datacentrum. Het voordeel hiervan is dat je deze server vanaf elke pc, laptop, tablet en smartphone kunt bereiken. Hierdoor zijn de data altijd en overal toegankelijk. De enige voorwaarde is dat je verbinding met internet hebt. Verder deel je online opgeslagen gegevens eenvoudig met bekenden. Lees hoe dat werkt bij de bekendste online opslagdiensten.

Google Drive

Iedereen met een Google-account heeft automatisch ook toegang tot Drive. Vergeleken met diverse concurrerende diensten is Google redelijk scheutig met de gratis opslagcapaciteit van 15 GB. Bedenk wel dat Drive deze cloudruimte deelt met Gmail en Google Foto’s. De kosten voor een betaald Google One-abonnement met meer opslag vallen trouwens mee. Voor een jaarbedrag van 19,99 of 29,99 euro krijg je respectievelijk 100 of 200 GB online opslagcapaciteit tot je beschikking.

Heb je Drive eenmaal in gebruik, dan is het delen van grote bestanden een fluitje van een cent. Ga in een willekeurige browser naar https://drive.google.com en log zo nodig in met je Google-account. Je navigeert aan de linkerkant naar Mijn Drive en zoekt daarna een bestand dat je met iemand wilt delen. Klik bij een video, foto of document op de drie puntjes en kies Delen / Delen. Er verschijnt een nieuw venster. Op vergelijkbare wijze kun je trouwens ook een map delen.

Typ bovenaan in het lege veld een of meerdere namen van contactpersonen naar wie je de gegevens wilt versturen. Als je de maildienst Gmail gebruikt, herkent Drive vermoedelijk al heel wat vrienden, familie, collega’s en overige bekenden. Je kunt ook een volledig e-mailadres intikken. Laat optioneel een persoonlijk bericht achter en bevestig met Verzenden. Klik als laatste zo nodig op Toch delen.

Wie Google Drive al gebruikt, deelt kinderlijk eenvoudig grote bestanden.

Microsoft OneDrive

Microsofts online opslagdienst OneDrive zit standaard al in Windows 10 en 11 verweven. Als Windows-gebruiker heb je hoogstwaarschijnlijk een Microsoft-account. Jouw e-mailadres eindigt in dat geval vermoedelijk op @outlook.com, @hotmail.com of @live.com. Goed nieuws, want je kunt dan 5 GB data bij OneDrive stallen.

Vind je dat te weinig? Overweeg dan een Microsoft 365 Basic-abonnement. Voor een jaarbedrag van 20 euro bewaar je 100 GB data in de cloud. Voor gezinnen is een Microsoft 365 Family-abonnement interessant. Dat kost weliswaar een stuk meer, maar hiermee brengen maximaal zes gezinsleden wel ieder 1 TB data bij OneDrive onder. Bovendien kunnen ze apps van Word, Excel, PowerPoint en Outlook op hun apparaten installeren.

Log in op de website van OneDrive en ga in het menu links naar Mijn bestanden. Blader naar de juiste locatie. Klik nu met de rechtermuisknop op een bestand of map, waarna je Delen kiest. Nadat je de naam of het e-mailadres van een contactpersoon hebt ingevuld, typ je desgewenst een persoonlijk bericht. Uiteraard kun je ook meerdere personen toevoegen. Stel via het tandwielpictogram naar eigen inzicht optioneel een vervaldatum en wachtwoord in. Dat is met name nuttig voor het beveiligen van privacygevoelige gegevens. Sluit dit venster met Toepassen en klik tot slot op Verzenden.

Vanuit Microsoft OneDrive deel je simpel een complete map met bekenden.

OneDrive-synchronisatieprogramma

Als je Windows 10 of 11 gebruikt, is de kans groot dat het synchronisatieprogramma van OneDrive op het systeem draait. Bestanden en mappen die je in de OneDrive-map stopt, uploadt dit programma automatisch naar de server. Nuttig is dat je rechtstreeks vanuit de OneDrive-map data met bekenden kunt delen.

Ga in Verkenner naar de OneDrive-map en klik met de rechtermuisknop op een map of bestand. Via Delen verschijnt er een nieuw venster. Typ een naam of e-mailadres; je kunt ook nog een bericht opstellen. Wil je een vervaldatum en wachtwoord instellen? Klik dan achter het invoerveld op het kleine pijltje omlaag en kies Instellingen voor delen. Zodra je de gewenste instellingen hebt gekozen, bevestig je met Toepassen / Verzenden.

Open in de OneDrive-map op een Windows-computer het deelvenster.

Delen vanaf een NAS

Een NAS (Network Attached Storage) is bij uitstek geschikt om grote bestanden op te bewaren. Dit apparaat telt meestal minimaal twee harde schijven. Een NAS is altijd verbonden met je netwerk, waardoor je de inhoud vanaf een computer of mobiel toestel kunt benaderen. De NAS-fabrikant ontwikkelt hiervoor gebruiksvriendelijke software en apps. Met name de gerenommeerde merken QNAP en Synology hebben op dit vlak een goede reputatie.

Een pluspunt is dat je vanaf een NAS eenvoudig gegevens met vrienden, familie, buren en kennissen kunt delen. Via een link downloaden de genodigden de gegevens van dit opslagapparaat.

We geven een voorbeeld met een Synology-NAS: log vanuit de browser in op het besturingssysteem DiskStation Manager. Selecteer in de app File Station een of meerdere mappen of bestanden. Je navigeert daarna in de menubalk naar Actie / Delen. Je kunt de weergegeven link(s) kopiëren en vervolgens sturen naar bekenden. Bekijk de resterende opties om onder meer een vervaldatum en wachtwoord in te stellen. Sluit het venster met Opslaan. Via het envelopje kun je de downloadlinks als alternatief ook mailen. Hiervoor is het wel een voorwaarde dat er een e-mailaccount op de NAS is ingesteld.

Kies op je NAS welke mediabestanden je wilt delen.