De P40 Pro is Huawei's nieuwste high-end telefoon, maar mist een Google-certificering. Wat merk je hiervan? En is de smartphone het kopen waard? We zoeken het uit in deze uitgebreide Huawei P40 Pro review.

Huawei presenteerde de P40 Pro eind maart als de opvolger van de P30 Pro, die vorig jaar hoge ogen gooide met zijn uitstekende cameraprestaties, lange accuduur en indrukwekkende hardware. De P40 Pro moet op alle vlakken beter presteren en voegt nieuwe functies toe als 5G-ondersteuning. In tegenstelling tot de concurrentie maakt Huawei zijn nieuwste toptoestel niet duurder dan de voorganger. De P40 Pro kost 999 euro, evenveel als de P30 Pro destijds. De reden is eenvoudig; de P40 Pro mist een Google-certificering en daarom Google-apps, de Play Store-appwinkel en Google Mobile Services (GMS). Hoe erg dat is, lees je in deze review.

Geen Google-certificatie

De P40 Pro en reguliere P40 zijn niet door Google gecertificeerd omdat Huawei geen zaken mag doen met Amerikaanse bedrijven. De Amerikaanse overheid heeft dit handelsverbod aan Huawei in mei 2019 opgelegd omdat het de Chinese techreus beschuldigt van spionage. Hier is tot dusver geen publiek bewijs voor geleverd. De Mate 30 Pro die in januari in Nederland uitkwam, was de eerste Huawei-smartphone zonder Google-certificering. Ik testte ‘m destijds en schreef in mijn Mate 30 Pro-review over alle beperkingen van een Google-loze Android-smartphone. Omdat de software van de P40 Pro op papier en in de praktijk bijna identiek is aan de Mate 30 Pro, zal ik mijn bevindingen niet nogmaals helemaal opschrijven. Hieronder vind je de belangrijkste aandachtspunten van de software van de P40 Pro.

©PXimport

Bij het installeren van het toestel kun je niet inloggen met je Google-account en kun je het beste gebruikmaken van Huawei’s PhoneClone-app. Die is echter veel minder compleet dan de back-up-en-herstel-functie van Google. Maak vooral een Huawei ID aan of log in als je die al hebt, want zo kun je apps installeren uit Huawei’s AppGallery-appwinkel en bijvoorbeeld op afstand je verloren smartphone terugvinden. Dat is geen overbodige luxe, want Google’s Vind mijn Apparaat-app werkt niet op de P40 Pro. Hetzelfde geldt voor apps als Google Foto’s, Netflix en NPO. Dit soort apps werken op de achtergrond met GMS, de technische softwarediensten die ontbreken op deze Google-loze telefoon.

AppGallery-winkel is nog erg leeg

Sowieso kun je officieel helemaal geen Google-apps installeren en gebruiken. Er zijn omwegen, maar Google en Huawei raden die met klem af. Laatstgenoemde hoopt Google-apps beschikbaar te kunnen stellen via zijn AppGallery-winkel, maar op moment van schrijven valt hier nog niet meer over te melden. Vooralsnog kun je Google-diensten alleen gebruiken via hun websites, wat niet ideaal is. Andere apps installeer je uit de AppGallery, maar die is nog angstvallig leeg.

Facebook, Netflix, Instagram, WhatsApp, NS Reisplanner, bankierenapps en nog veel ontbreken allemaal nog. Huawei navigeert je indien mogelijk naar de site van de app om het apk-bestand te installeren, maar via deze weg kan een app zichzelf niet automatisch updaten. Topman Richard Yu liet onlangs weten dat Huawei één a twee jaar nodig heeft om het appaanbod in AppGallery sterk te vergroten.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Updatebeleid en mogelijke na-certificering

Het ontbreken van een Google-certificering roept ook vragen op over het updatebeleid van de P40 Pro. Huawei heeft hier nog geen duidelijke uitspraken over gedaan, iets dat het wel deed bij de introductie van de P30 Pro (met Google-certificaat). Het uitblijven van een updatebeleid wekt geen vertrouwen. Normaliter werkt Google, de ontwikkelaar van Android, samen met een fabrikant om Android-updates compatibel te maken met smartphones. Huawei mag dat niet vanwege het handelsverbod.

Stel dat de Amerikaanse overheid morgen besluit het handelsverbod te schrappen en Huawei en Google weer samen mogen werken; wat dan? Kan Google de P40 Pro dan alsnog certificeren en Google-diensten via een update naar verkochte toestellen brengen? Computer!Totaal stelde deze vraag weken geleden aan Huawei en is nog steeds in afwachting van een inhoudelijke reactie. Ook dit schept geen positieve verwachtingen.

Los van de Google-perikelen is de software van de P40 Pro ook niet geweldig. Huawei legt zijn EMUI-schil over de Android 10-software heen. EMUI wijkt flink af van de standaard Android-versie en heeft veel extra functies, vooraf geïnstalleerde apps en instellingen. Dat was al jaren zo, maar het ontbreken van Google-diensten is voor Huawei reden geweest nóg meer in te zetten op eigen diensten en die van partners. Een begrijpelijke keuze, maar de uitvoering had beter gekund.

©PXimport

In mijn review van de Mate 30 Pro schreef ik: “de incomplete software en daaruit voortkomende matige gebruikservaring weerhoudt me ervan de Huawei Mate 30 Pro aan te raden en dat is jammer. De Mate 30 Pro zelf is namelijk een uitstekende smartphone.” Het eerste deel van deze conclusie geldt wat mij betreft ook voor de P40 Pro, hoe jammer is het ook is. Maar hoe goed is de P40 Pro als telefoon? Ook dat testte ik natuurlijk.

Huawei P40 ontwerp

De buitenkant van de P40 Pro mag er zijn. Het glazen toestel ziet er luxe uit, voelt degelijk aan en ligt door zijn gebolde achterkant prettig in de hand. Met 209 gram is de telefoon wel zwaar. Huawei verkoopt de P40 Pro in meerdere kleuren, waaronder zilver. Die zou met zijn matte afwerking nauwelijks vingerafdrukken tonen, maar dat klopt niet helemaal.

De smartphone is water- en stofdicht, heeft een infraroodsensor om geschikte apparatuur te bedienen en gebruikt een usb-c-poort om op te laden en bedraad naar muziek te luisteren. Een 3,5mm-hoofdtelefoonaansluiting ontbreekt namelijk. De cameramodule achterop de smartphone is fors en steekt wat uit de behuizing. Niet ideaal met oog op krassen en gewiebel als het toestel op zijn rug ligt en je het scherm aanraakt. Een hoesje is aan te raden.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Het scherm van de P40 Pro maakt indruk, maar kent ook eigenaardigheden. Met 6,58-inch is het display niet met één hand te bedienen. Dat vind ik persoonlijk geen minpunt, wel een aandachtspunt. Het oled-scherm toont hele fraaie kleuren, toont een scherpe full-hd-resolutie en gebruikt een 90Hz-ververssnelheid voor vloeiender beeld.

Steeds meer smartphones hebben een 90Hz-display, al zijn er in dit prijssegment ook modellen met een nog beter 120Hz-scherm. In het verleden hadden alle telefoons een 60Hz-scherm. Een hogere ververssnelheid levert prettiger beeld, maar verbruikt ook meer stroom. Met 90Hz heeft Huawei naar mijn mening een goede balans gevonden tussen de kijkervaring en accuduur. Achter het display zit overigens een snelle en accurate optische vingerafdrukscanner.

©PXimport

Minder gecharmeerd ben ik van het forse cameragat in de linkerbovenhoek van het scherm. In dit gat schuilen twee selfiecamera’s en een infraroodsensor. Met deze camera’s maak je mooie selfies en kun je de smartphone beveiligen met redelijk geavanceerde gezichtsherkenning. Prima allemaal, maar het gat is vooral in de breedte erg aanwezig en leidt wat af. Je ziet ook minder notificatie-icoontjes in de – veel smallere – balk. Een ander aandachtspunt zijn de flink gekromde verticale schermranden, die storend kunnen zijn omdat een klein deel van je scherminhoud schuin afloopt.

Hardware

Zoals je van een 999 euro kostende smartphone mag verwachten, heeft de P40 Pro uitstekende hardware. De Kirin 990-processor en 8GB werkgeheugen maken de telefoon een snelheidsmonster. Toestellen met een Snapdragon 865-processor zijn echter nog beter geschikt voor zware gaming.

Het opslaggeheugen is met 256GB lekker ruim. Met een wat exotisch NM-kaartje kan je het opslaggeheugen vergroten. De P40 Pro heeft 5G-ondersteuning en kan straks dus gebruikmaken van 5G-internet.

De 4200 mAh-accu houdt het probleemloos anderhalve dag vol en laadt snel op met de meegeleverde 40W-stekker. Als je een andere usb-c-stekker gebruikt, gaat het opladen langzamer. De P40 Pro kan ook draadloos opladen met maximaal 27W, maar alleen via Huawei’s eigen oplaadstation. Je kan ook een andere draadloze oplader gebruiken maar dan heb je meer geduld nodig. Door een product dat draadloos kan opladen op de achterkant van de P40 Pro te leggen, geeft laatstgenoemde zijn stroom af aan het andere product. Zo kun je bijvoorbeeld je AirPods Pro of elektrische tandenborstel opladen. Geinig maar niet een hele nuttige functie omdat je tijdens dit oplaadproces de P40 Pro niet kan gebruiken.

©PXimport

Camera's: een uitgebreide test

De P30 Pro maakte vorig jaar erg veel indruk met zijn uitstekende, driedubbele camera. Met zijn primaire 40 megapixel camera wist de smartphone in het donker veel betere foto’s te schieten dan de concurrentie. De periscopische zoomcamera liet je vijf keer inzoomen zonder kwaliteitsverlies en tien keer met prima resultaat. Er was ook een goede groothoeklens aanwezig.

Met de P40 Pro wil Huawei de fotografieprestaties naar een hoger niveau tillen. De primaire camera is geüpgraded naar 50 megapixel en moet dankzij een bizar grote sensor nog betere nachtfotografie mogelijk maken. De zoomlens is ook aangepakt en zou met de nieuwe 12 megapixel camera scherpere foto’s maken. Aan de technische werking van de zoomcamera is niet gesleuteld. De P40 Pro biedt dus dezelfde functies als zijn voorganger: vijf keer optische zoom, tien keer hybride zoom en maximaal vijftig keer digitale zoom.

Wie gehoopt had op meer of betere zoom, moet wachten tot juni, als Huawei de 1399 euro kostende P40 Pro+ met tien keer optische zoom uitbrengt.

©PXimport

De afgelopen week heb ik de camera’s van de P40 Pro uitvoerig getest, ook in vergelijking met zijn voorganger. En ja: de P40 Pro maakt ’s nachts betere foto’s dan de P30 Pro. Het verschil is niet duizelingwekkend, maar de plaatjes zien er natuurlijker uit en hebben meer detail. Ook in vergelijking met andere dure smartphones is de nachtfotografie van de P40 Pro indrukwekkend. Hieronder zie je twee foto's gemaakt op de automatische stand.

©PXimport

©PXimport

Je ziet hieronder ook de speciale nachtmodus in actie. Links een foto gemaakt met de automatische stand, rechts een met de nachtmodus. De nachtmodus maakt meer realistisch plaatjes en doet zo'n vijf seconden over het maken van zo'n foto.

©PXimport

©PXimport

Ook overdag staat de camera van de P40 Pro zijn mannetje. De foto’s ogen scherp, kleurrijk en realistisch.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

En als je een beeld wil krijgen van de groothoekcamera; die maakt een wijde foto. Links de normale camera, rechts de groothoeklens.

©PXimport

©PXimport

De zoomfunctionaliteit van de P40 Pro werkt – zoals verwacht – ook uitstekend en blijft een hele waardevolle functionaliteit. In vergelijking met de Samsung Galaxy S20 en iPhone 11 Pro kan Huawei’s smartphone veel verder zoomen zonder in te boeten op kwaliteit. Het kwaliteitsverschil met de P30 Pro is een stuk kleiner en verschilt per stand. Met vijf en tien keer zoom doet de P40 Pro het veelal wat beter, maar maximaal ingezoomd vanuit de camera-app (vijftig keer) vind ik de foto’s van de P30 Pro doorgaans beter. Hoewel wazig zijn ze realistischer dan de plaatjes van de P40 Pro, die vaker ogen als een olieverfschilderij.

Zie hieronder de vergelijkende fotosessie van een molen met eerst de P40 Pro, gevolgd door de P30 Pro.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Nog een voorbeeld, waarbij ik zoomde op de zwemmende zwanen. Boven de P40 Pro, onder de P30 Pro. Let vooral op de kleur van het water. De P40 Pro weet de blauwige kleur beter te behouden met de zoom, terwijl het water op de foto's van de P30 Pro fletser oogt.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Tot slot een vergelijking met de focus op een stilstaande tractor/trekker. Opnieuw zie je boven de P40 Pro en onder zijn voorganger.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Conclusie: Huawei P40 Pro kopen?

De titel van deze review verraadt het al: de P40 Pro is een geplaagde topsmartphone. Het toestel heeft alles in huis om het de Samsung Galaxy S20, iPhone 11 Pro en OnePlus 8 Pro lastig te maken, maar hinkt op één been. Het ontbreken van een Google-certificatie maakt de P40 Pro zo lastig in gebruik en levert een dusdanig onzeker updatebeleid op dat ik met pijn in mijn hart schrijf dat de meeste mensen de Huawei P40 Pro beter links kunnen laten liggen. Als Huawei de telefoon op termijn alsnog kan laten certificeren door Google, kan daar verandering in komen. Of dat daadwerkelijk gaat gebeuren, blijft vooralsnog echter koffiedik kijken.

Philips introduceert de Baristina Plus Stainless Steel, een semi-automatische koffiemachine met een roestvrijstalen design en iced coffee-functie. Dit derde apparaat in de Baristina-lijn combineert een robuuste uitstraling met veel gebruiksgemak. Kan er echt niks verkeerd gaan? ID.nl testte het uit.

Ontwerp & specificaties

De Baristina Plus Stainless Steel is een matte, zilverkleurige koffiemachine waarmee je espresso, lungo en cold brew kunt maken van je eigen gewenste soort koffiebonen. In het apparaat zit een grinder die de bonen maalt, de gemalen koffie komt in het portafilter terecht en daarmee zet de Baristina een kop koffie in de gewenste sterkte. De machine is met zijn 5,8 kilo makkelijk te verplaatsen en niet overdreven groot: 35 centimeter hoog, 38 centimeter diep en 15 centimeter breed. De buitenzijde is uitgevoerd in RVS. Smaakvol, maar wel gevoelig voor vingerafdrukken (zoals alle apparaten van roestvrij staal).

©Versuni

Plaats in de Baristina-lijn & techniek

Deze machine is de derde variant in de Baristina-lijn. De eerste, de Baristina, bood in vergelijking met dit apparaat geen ice koffie en was eenvoudiger uitgevoerd. De tweede, de Baristina met Bean swap, bood de gebruikers de keuze om bij elke bak koffie te kiezen tussen twee soorten bonen, of een mix van beide. Dit derde, nieuwe apparaat is een premium-machine die naast een luxe uitstraling de kwaliteit van versgemalen koffie combineert met gebruiksgemak. Als extraatje vergeleken met het instapmodel is er dus de ice coffee-optie. Voor het koffiezetten zet de machine 16 bar pompdruk in voor optimale extractie.

Uitpakken & installatie

De machine zit deugdelijk verpakt in een grote doos met kartonnen bescherming. Er zit geen handleiding bij, alleen een sticker met iconen die aangeven wat er ongeveer moet gebeuren. We vinden dat echt een minpunt; wie nieuw is 'in de koffie' heeft toch wat meer informatie nodig over wat de machine precies kan.

Monteren is een groot woord voor wat je zelf nog moet doen om je eerste kop koffie te zetten. Je pakt het portafilter uit, spoelt het goed om en vult het waterreservoir van 1,2 liter. Dat kan door het reservoir los te halen uit de machine en onder de kraan te vullen. Handiger is het om het klepje bovenaan even open te doen en dan met een kan of maatbeker het water aan te vullen. Bovenin zit een reservoir voor koffiebonen. Ook dit open je met een klepje en vul je tot de rand. Dat is alles!

Bediening & functies

Dit apparaat is duidelijk ontwikkeld voor de koffieliefhebber die houdt van gemak en kwaliteit. De kwaliteit heb je natuurlijk deels zelf in de hand door het type koffiebonen dat je gebruikt. Het gemak uit zich in de bediening van de machine. Aan de bovenzijde zitten verschillende knoppen: een voor espresso, een voor lungo, een voor koffie waar je een ijskoffiedrank mee wilt maken, en een knop voor extra sterke koffie, voor als de standaardinstelling niet voldoende voor je is. Voor de ice coffee wordt de koffie eerst warm gebouwen waarna het doorstroomproces traag verloopt zodat de koffie langzaam afkoelt tijdens het zetten.

De instelling van de molen is niet aanpasbaar, het volume van de koffie in het kopje wel. Hier uit zich het gemis aan een handleiding, deze functie ontdekten we pas toen we op het YouTube-kanaal van Philips wat filmpjes bekeken over de bediening en functies. HIER vind je de betreffende video.

©Versuni

Workflow: van boon tot kop

Je duwt het portafilter in de gleuf links tot deze vastklikt. Dan kies je de gewenste drank, en beweegt (swipet) het portafilter helemaal naar rechts, waar de grinder zit. Het filter zit dan vast en de machine maalt de koffiebonen. Dat maakt uiteraard geluid, vergelijkbaar met andere koffiezetapparaten. Het filter spring terug naar de beginpositie, en de machine zet de gewenste hoeveelheid koffie. Stopt de keuzeknop met knipperen, dan is je 'bakkie' klaar. Het portafilter kun je dan loshalen, ondersteboven boven de vuilnisbak houden en met een druk op de knop de koffiedrab eruit werpen. Dat is alles.

Hier zie je in een Duitstalige video precies hoe dit werkt:

Praktijktest

Koffiemachines moeten natuurlijk getest worden en het liefst door veel verschillende mensen. Ons testexemplaar beleefde de vuurdoop tijdens een drukke verjaardagsvisite, waarbij alle koffiedrinkende bezoekers een kopje Baristina kregen. De vraag was of de machine snel genoeg zou zijn om mensen niet nodeloos lang te laten wachten, en of het geluid van het malen de gesprekken niet zou overstemmen. Voor beide aspecten slaagde de machine met vlag en wimpel. Iedereen was erg te spreken over de smaak van de koffie. Het waterreservoir van 1,2 liter is natuurlijk na enige tijd leeg, dus moet tijdens zulke bijeenkomsten tussentijds wel worden bijgevuld.

Aandachtspunt

Wel dook er een klein aandachtspunt op. Na enige tijd kwam er nogal waterige koffie met een raar kleurtje uit de machine en klonk het malen ook een beetje gek. De koffiebonen bleken op te zijn. Daar komt verder geen signaal of melding van, maar is iets om in de gaten te houden. Het deksel van het koffiebonen-reservoir is semi-transparant, dus normaliter zou je dat wellicht snel zien. Echter, de machine wordt niet geleverd met een handleiding, maar... met een paarse sticker precies op die plek! Als je die er niet afhaalt, zie je dus niet hoe het gesteld is met de voorraad koffiebonen.

Onderhoud & schoonmaak

De machine heeft verder weinig nodig aan energie van de gebruiker. Het lekbakje is afneembaar en kun je periodiek schoonmaken. Als je zorgt voor voldoende water en bonen en het portafilter elke keer leegmaakt na het zetten van een kopje koffie, kun je een tijd vooruit. Overigens: als je vergeet de drab weg te gooien en aan een nieuwe bak koffie wilt beginnen, kun je het portafilter niet naar de grinder bewegen, dan zit 'ie vast. Je kunt dus nooit verse koffie gemaald krijgen over de drab van een eerdere sessie.

©Versuni

Eindoordeel & alternatieven

Deze machine blinkt uit in gebruiksgemak en het robuuste design zal zeker een grote groep koffiedrinkers aanspreken. Het reservoir bevat genoeg water om de dag door te komen, en er kan eigenlijk niets misgaan tijdens het gebruik. De prijs is stevig vergeleken met de eerder uitgebrachte Baristina Bean Swap, die geen optie heeft voor ice koffie, maar wel weer de keuze biedt uit twee soorten koffiebonen. Ben je erg prijsbewust en wil je wel de genoemde functies voor espresso, lungo en ice koffie, maar geef je niks om verse bonen, dan is de L'OR Barista Absolu zeker een optie. Die werkt met cups maar is in functionaliteit identiek. Kies je voor je eigen bonen, stijl en gebruiksgemak, dat is de Baristina Plus Stainless Steel een goede keuze.

☕ Bekijk alle koffieapparaten van Philips op Kieskeurig.nl

Met de huidige energieprijzen letten we allemaal extra op ons stroomverbruik. Zuinig aandoen klinkt logisch, maar is best lastig als je niet weet waar de echte energieslurpers zitten. Soms zitten de kosten in een onverwachte hoek. We zetten vijf apparaten op een rij die meer stroom verbruiken dan je waarschijnlijk denkt.

Altijd doen: energielabel checken of instellingen aanpassen

Als je iets in huis moet vervangen, kijk in de winkel dan altijd eerst naar het energielabel. Dat geeft een duidelijk beeld van het stroomverbruik. Blijf je liever nog even bij je huidige toestel, dan helpt het om zuiniger met de instellingen om te gaan. Denk aan het aanpassen van de standby-stand of het apparaat alleen gebruiken op momenten waarop de stroomprijs lager ligt. Dat levert al snel tientallen euro's voordeel op.

©EPREL

1. Kokendwaterkraan: 133 euro per jaar

Meteen kokend water uit de kraan: wie eenmaal een Quooker heeft, wil niet meer zonder. Maar realiseer je wel dat zo'n kraan het water doorlopend op temperatuur moet houden. En dat zie je terug op je energierekening. Een voorbeeld: een gezin van drie personen gebruikt gemiddeld zo'n 10 liter kokend water per dag via een Quooker. Om dit water te verwarmen, is jaarlijks ongeveer 423 kWh aan energie nodig (bron: ANWB Energie) . Daarnaast kost het op temperatuur houden van het water nog eens 87,5 kWh per jaar. Dit komt neer op een totaal energieverbruik van 511 kWh per jaar. Stel dat je een energiecontract hebt waarbij je gemiddeld 0,26 euro per kWh betaalt, dan kost de kraan je 133 euro per jaar. Je moet dus zelf de afweging maken of je het extra comfort vindt opwegen tegen de extra kosten.

2. Wifi-versterker: 23 euro per jaar

Overal goede wifi in huis: we kunnen niet meer zonder. Zeker wanneer je veel thuis werkt, graag streamt of kids hebt die niet achter hun gameconsole zijn weg te slaan, is een must. Grote kans dus dat je een of meerdere wifi-versterkers of repeaters gebruikt. Omdat die 24/7 hun werk doen, kost dat meer dan je misschien denkt. De gemiddelde wifi-versterker – je hebt ze met verschillende wattages – verbruikt jaarlijks 88 kWh. Dat kost je per jaar dus ongeveer 23 euro per repeater.

3. Televisie: afhankelijk van grootte en schermresolutie

Niet verrassend: het stroomverbruik van een televisie is afhankelijk van het formaat van het scherm. Een 65inch-televisie verbruikt bijvoorbeeld twee keer zo veel stroom als een 43inch-exemplaar met hetzelfde energielabel. Vooral de resolutie van het scherm maakt veel uit voor het verbruik. Grotere beeldschermen hebben een hogere resolutie om een scherp beeld te krijgen, zoals een 4K- of zelfs 8K-resolutie. 8K-televisies verbruiken flink meer energie dan een 4K-televisie die net zo groot is. Bij televisies wordt daarom ook vaak het stroomverbruik apart vermeld voor zowel de SDR- als de HDR-video. In dit geval staat SDR voor Standard Dynamic Range met een resolutie van 1080p en HDR voor 4K-content.

Doordat er hier zo veel variabelen een rol spelen, kunnen we geen richtbedrag berekenen. Met deze gegevens en de uitleg over verbruik uitrekenen in het kader hierboven kun je dit het beste zelf doen.
Lees ook: Dit zijn de 11 best geteste televisies van 2025

4. Extra koelkast - tussen de 30 en 36 euro

Wanneer ze een nieuwe koelkast kopen, zetten veel mensen hun oude koelkast in de schuur of garage. Handig, maar houd er rekening mee dat oude koelkasten wel een stuk minder zuinig zijn dan nieuwe. Stel dat je een simpele, eendeurs oude koelkast als extra koelruimte gaat gebruiken. Grote kans dat zo'n koelkast dan energielabel D, E of zelfs F heeft. Daarvan is het gemiddelde jaarverbruik respectievelijk 113, 130 en 139 kWh. Dat kost je op jaarbasis al snel tussen de 30 en 36 euro op jaarbasis extra.

Het kan dus slimmer zijn om in plaats daarvan één grotere koelkast in de keuken neer te zetten. Neem een energiezuinig model als de Samsung RB38C607AB1: die heeft een koelinhoud van 273 liter en een vriesinhoud van 114. Verbruik op jaarbasis? 108 kWh, dus ongeveer 28 euro. Dat is dus lager dan die simpele, oude eendeurs koelkasten die we hierboven hebben aangehaald!

Weet je niet zeker of je aan één koelkast genoeg hebt? Veel mensen leggen uit gewoonte alles in de koelkast, maar dat is zonde van de ruimte én de energie. Sommige producten horen er zelfs liever niet in: tomaten, komkommers, avocado's en aubergines verliezen door de kou hun smaak. Daarnaast zijn harde groenten zoals pompoen, knolselderij en winterpeen op een koele plek in huis wekenlang houdbaar zonder koeling. En waarom zou je zes flessen frisdrank tegelijk koelen? Er pas een nieuwe fles in zetten wanneer de oude bijna leeg is werkt net zo goed.

Wil je de tweede koelkast toch houden, zet hem dan alleen aan wanneer je hem echt nodig hebt, bijvoorbeeld wanneer je je hele familie hebt uitgenodigd voor het kerstdiner of wanneer je je verjaardag viert.

5. Consoles en gaming-pc's - tussen de 45 en 365 euro

Ben je een fervent gamer of heb je kinderen die dat zijn? Afhankelijk van het apparaat waarmee er gegamed wordt, kunnen de kosten flink oplopen. Gebeurt dat op een Xbox of PlayStation, dan verbruikt deze tussen de 150 en 160 watt per uur. Game je 3 uur per dag, dan zit je per jaar zo aan de 45 euro.

Maar pas écht in de papieren loopt het met een game-pc: het verbruik zo'n machine komt gemiddeld per jaar – inclusief monitor – uit op ongeveer 1.400 kWh. Je hebt het dan, bij een tarief van 0,26 euro/kWh, over zo'n 365 euro. En dat staat gelijk aan het energieverbruik van drie koelkasten. Wil je echt besparen, dan is een gameconsole dus de betere keuze. En door hem echt uit te zetten in plaats van op stand-by wanneer je hem niet gebruikt, ben je nog voordeliger uit.