Ooit een smartphone-merk van formaat, nu weet LG zijn smartphones maar lastig te slijten. Kan LG het tij keren met V40? Dat lees je in deze LG V40 Thinq review.

Wanneer je een smartphone zoekt, dan denk je niet meer zo snel aan het merk LG. Een paar jaar terug was dat wel anders. LG is grotendeels de markt uit geconcurreerd, maar heeft desondanks geen plannen om te stoppen met het maken van smartphones. Dat komt omdat de smartphones een vrij centrale rol spelen in het ecosysteem van LG’s domotica en televisies. Omdat LG een groot bedrijf is, van meerdere markten thuis, kunnen ze de verliezen op de smartphonemarkt permitteren. Misschien komt het je bekend voor: Sony zit ook in een vergelijkbare situatie.

©PXimport

©PXimport

©CIDimport

Timing van de LG V40

LG probeert het tij te keren met de V40 Thinq . De smartphone begint echter al met een achterstand. Hoewel de smartphone in andere landen al in het najaar van 2018 is gepresenteerd is hij pas vanaf februari 2019 in Nederland verkrijgbaar. Vlak voordat Mobile World Congress plaatsvindt en veel concurrerende fabrikanten hun nieuwe smartphones presenteren. Waarom nu kiezen voor een dure topsmartphone van LG, en niet even wachten tot andere fabrikanten als Samsung, Nokia, Oppo en Huawei hun nieuwe smartphones uitbrengen? Ik kan de vraag niet beantwoorden.

LG moet dus veel uit de kast trekken om de V40 op te laten vallen en mensen te verleiden. Laten we beginnen met het positieve: de bouwkwaliteit is goed, de V40 is compleet, een drietal camera’s aan de achterzijde is opvallend en LG laat muziekliefhebbers niet in de kou staan door gewoon een koptelefoonpoort te plaatsen en de audiokwaliteit extra te benadrukken met een quad DAC.

Onopvallend

Maar er valt ook wel wat op aan te merken. Allereerst: de smartphone is nu al niet opvallend genoeg. Aan de voorzijde is hij niet te onderscheiden van andere smartphones, door zijn (nagenoeg randloze) display met iPhone-achtige scherminkeping. Ook de glazen achterzijde is wat generiek, hoewel de pijn ietsje verzacht wordt door de gebruikte kleuren en de drie cameralenzen.

Ook de specificaties - en dus de prestaties - zijn dik in orde, maar eveneens onopvallend. De Snapdragon 845-processor kennen we al van andere smartphones, zoals de OnePlus 6 (en 6T), Xiaomi PocoPhone F1, Asus Zenfone 5Z en vele andere. Bovendien, de smartphones die ik net noemde zijn goedkoper dan de LG V40. Het werkgeheugen (6GB), uitbreidbare opslaggeheugen (128GB), accucapaciteit van 3300 mAh (die je tevens draadloos of snel oplaadt en een dag of twee meegaat), alles is naar verwachting.

©CIDimport

©CIDimport

Drie camera’s van de LG V40

Zelfs de marketing van LG rondom de V40 is voorspelbaar: alles wordt op de driedubbele camera aan de achterzijde en dubbele camera aan de voorzijde gezet. Net als de marketeers van vele andere smartphonefabrikanten alleen maar oog lijken te hebben voor de camera. Maar springt de camera er uit ten opzichte van bijvoorbeeld de Galaxy Note 9, iPhone Xs of Huawei Mate 20 Pro? Ja en nee.

Aan de achterzijde vinden we dus drie cameralenzen, die alle drie een ander focuspunt hebben. Daarmee heb je in feite een smartphone met drie zoomniveau’s: groothoek, macro en gewoon. Aan de voorzijde zitten ook twee camera’s, waar naast de gewone lens een groothoeklens is geplaats om meer (mensen) op de foto te krijgen. Dat is zeker fijn om te hebben. De lenzen aan de voor- en achterzijde werken tevens samen om een scherptediepte-effect te krijgen.

Naast de opties die de meerdere lenzen bieden, heb je als gebruiker veel mogelijkheden in de camera-app van LG, zoals dat bij de vorige LG-smartphones ook het geval is. Van RAW-fotografie, tot geavanceerde opties als witbalans en iso-waardes. Automatische object- en sceneherkenning, zoals Huawei en Samsung dat doen, vind je overigens niet zo geavanceerd terug op de LG V40.

Wat wel uniek is aan de LG V40 is de Triple Shot-functie, waarmee je met alle drie de lenzen tegelijkertijd een foto maakt en dus in een klap drie foto’s hebt met een ander afstandspunt. Volgens LG een geweldige functie en deze werkt ook prima. Maar om eerlijk te zijn. Ik ben gedurende de testperiode nog geen moment ervaren waarop de Triple Shot van pas is gekomen. Sterker nog: ik kan me geen enkele situatie indenken waarbij de Triple Shot iets toevoegt.

Foto’s maken met de LG V40

Tot zover de mogelijkheden van de drie camera’s. Maar hoe goed is de LG V40 in het maken van foto’s? Onder de juiste omstandigheden, met voldoende licht. Dan zijn de foto’s ontzettend gedetailleerd. Maar wanneer de lichtomstandigheden wat lastiger zijn, dan vallen de foto’s me wat tegen. Er treedt veel ruis en bewegingsonscherpte op wanneer er weinig licht voorhanden is – terwijl juist bij veel of tegenlicht de foto’s ronduit flets zijn. Ik heb echter het idee dat LG met een software-update wel het een en ander kan verbeteren, om het fletse effect uit foto’s weg te halen.

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

Verouderde Android

Met het woord update komen we bij het grootste mankement van de LG V40. Tot dusver is de LG V40 een prima smartphone, die echter nog niet echt uit te blinken. Maar op het punt van de software en de ondersteuning valt de V40 negatief op. Ondanks dat er een update aan zit te komen naar de laatste Androidversie (9.0, Pie), draait de smartphone nog op Android 8 (Oreo), dat in 2017 verscheen. Anno 2019 nog een smartphone uitbrengen met Android 8, is een misser. Een misser die LG zich niet kan veroorloven, want de reputatie als het aankomt op Android-updates is slecht. Het duurt vreselijk lang voordat updates eindelijk uitgerold worden, áls ze überhaupt komen. Ik vrees dus dat de V40 geen snelle of lange ondersteuning gaat krijgen.

Dat werpt een donkere schaduw over het feit dat LG zijn Android-skin wel heeft verbeterd. Er zijn minder overbodige en reclame-apps te vinden, alles werkt een stuk soepeler en ook lijkt de skin wat overzichtelijker geworden. Alleen het instellingenscherm is nog erg onoverzichtelijk. Ook heb je met LG’s Smartworld een volkomen overbodige applicatiewinkel die in februari nog kerstthema’s aanbiedt en installeerde uit het niets McAfee’s ouderlijk toezichts-app op het toestel. Ik had liever een installatie van een recente veiligheidspatch of Android-update gezien. Het heeft iets ironisch.

Oledscherm

Waar de marketeers van LG zonder zorgen hun pijlen op kunnen richten is het scherm van de LG V40. Zoals je van een moderne smartphone mag verwachten, zijn de randen rondom het scherm flinterdun gehouden, wat er fraai uit ziet. Tel daarbij de beeldverhouding van 19,5 bij 9 en de scherminkeping op en je hebt aan de LG V40 een smartphone met een enorm 6,4 inch scherm, dat nog net aan broekzakbestendig is.

De beeldkwaliteit is dik in orde, zoals je mag verwachten van LG, producent van vele oledschermen – ook die van concurrenten. De kleurweergave en helderheid zijn uitstekend. Op papier heeft het scherm een wat overdreven hoge resolutie van 3120 bij 1440. In praktijk is de resolutie gewoon fullscreen (2340 bij 1080 pixels). Deze resolutie is scherp zat en bovendien wat minder belastend voor de accu.

Conclusie: LG V40 Thinq kopen?

De LG V40 is een erg complete smartphone, met degelijke specs en prima accuduur, voor een acceptabele verkoopprijs van 750 euro. Fijn is dat LG als een van de weinige fabrikanten de muziekluisteraar niet in de kou laat staan. De software van de smartphone is een pijnpunt en de camera is kwalitatief niet heel indrukwekkend, maar de mogelijkheden van drie cameralenzen met verschillende focuspunten aan de achterzijde (en twee aan de voorzijde) bieden een enorme meerwaarde. Desondanks weet de LG V40 zich niet genoeg te onderscheiden en je hebt met de OnePlus 6 en de Galaxy Note 9 goedkopere en betere alternatieven. Bovendien presenteren veel fabrikanten, waaronder LG zelf, binnenkort een veel nieuwe smartphones. Het loont dus om te wachten: wellicht dat fabrikanten gewoonweg op korte termijn met een veel betere smartphone komen. Ook is het niet ondenkbaar dat de prijs van de LG V40 op korte termijn sterk daalt.

Het 2025-aanbod van Hisense focust zich duidelijk op de verbetering van miniled, zo blijkt uit het persevent waar wij aanwezig waren. Lichte verbeteringen van het aantal zones en piekhelderheid zijn de grootste vernieuwingen. Bij de topmodellen is er een opmerkelijke vernieuwing met rgb-miniled, al zal dat voorlopig alleen in een extreem grote maat beschikbaar zijn.

We beginnen met een groot model. De UXQ is een schoolvoorbeeld van wat een vlaggenschip wordt genoemd. Het model is alleen beschikbaar in een 116 inch beeldmaat. Maar het is niet dat enorme formaat waarmee deze tv opvalt. De UXQ maakt gebruik van een gloednieuwe rgb-miniled-achtergrondverlichting. Daarin is elke miniled samengesteld uit een aparte rode, groene en blauwe miniled. Daardoor kan de UXQ niet alleen dimmen in enorm veel zones (een exact cijfer kregen we niet) om contrast te verbeteren, maar kan hij in die zones ook de kleuren individueel dimmen. Die aanpak heeft belangrijke voordelen.

De UXQ heeft een hogere helderheid (tot 10.000 nits), een breder kleurbereik (tot 97% Rec.2020) en efficiënter energieverbruik (tot 20% ten opzichte van qd-oled). Dat zijn bijzonder indrukwekkende getallen. Maar het mag wel duidelijk zijn dat dit toestel niet voor iedereen zal zijn. De 116 inch UXQ komt beschikbaar in de tweede helft van 2025.

Uitgebreid miniled-aanbod

Bij de miniled-modellen (te herkennen aan de vermelding miniled ULED), is er een nieuwkomer. De E8Q is nu het goedkoopste miniled-model. Hij voegt zich bij de U8Q, U7Q Pro en U7Q. Al die toestellen ondersteunen Dolby Vision IQ en HDR10+ Adaptive. Voor het eerst zijn er modellen met vier HDMI 2.1-poorten (de UXQ en de U7Q Pro). Verversingssnelheden gaan tot 165Hz (vanaf de U7Q Pro) en er is ondersteuning voor FreeSync Premium (vanaf de E8Q). Grote modellen winnen aan populariteit en Hisense komt om die reden met een ruim aanbod van tv's van 100 inch. Zowel de U8Q, U7Q Pro, U7Q en E7Q Pro zijn beschikbaar in die maat.

U8Q: heldere topper

De U8Q was helaas nog niet te zien op het Hisense-event, maar het toestel belooft in elk geval topprestaties. Deze miniled QLED-tv zal tot 5.000 nits piekhelderheid leveren; dat is een stevige upgrade tegenover de 3000 nits van vorig jaar. De achtergrondverlichting is onderverdeeld in 1000 tot 6000 zones. De tv is uitgerust met een Anti-Reflection Pro-laag en gebruikt een 4.1.2-kanaals audioconfiguratie. Het toestel beschikt over slechts drie HDMI 2.1-poorten die allemaal tot 4K165Hz aankunnen. De vierde HDMI-poort is vervangen door een usb-c-poort waar een DisplayPort-signaal doorheen kan lopen, erg handig voor moderne laptops. Het is voor het eerst dat we dit op een tv terugzien.  De Hisense U8Q is beschikbaar in 100, 85, 75, 65 en 55 inch.

U7Q Pro: premium middenklasse

De U7Q Pro moet het focusmodel van Hisense worden. De miniled QLED-tv is beschikbaar in 100, 85, 75, 65 en 55 inch. Met 300 tot 1000 zones in de achtergrondverlichting en een piekhelderheid van 2000 nits biedt ook dit model een stevige upgrade tegenover de voorganger. Voor gamers is deze televisie uitgerust met vier HDMI 2.1-poorten die tot 4K165Hz aankunnen. Een anti-reflectie-laag moet de contrastprestaties bij omgevingslicht verbeteren.

©Eric Beeckmans | ID.nl

U7Q: mainstream model in veel maten

Vorig jaar was de U6N het instap miniled-model; die plaats is nu ingenomen door de E8Q. De U6N kreeg een upgrade en is nu de U7Q. Samen met de U7Q Pro is dit een focusmodel voor Hisense. De miniled achtergrondverlichting gebruikt 100 - 600 zones, en levert een piekhelderheid tot 1.000 nits. Daarmee lijkt het prima uitgerust voor betaalbaar filmplezier. Er zijn vier HDMI-poorten waarvan twee HDMI 2.1 met een 48-144Hz refreshrate en ondersteuning voor AMD FreeSync Premium. De U7Q is beschikbaar in 100, 85, 75, 65, 55 en 50 inch.

©Eric Beeckmans | ID.nl

E8Q: de goedkoopste miniled

Een nieuw model dat ook mikt op gamers, maar dat wel een miniled QLED-achtergrondverlichting biedt met rond de 120 tot 240 zones. De maximale helderheid bedraagt 600 nits, en hij beschikt over vier HDMI-poorten waarvan twee HDMI 2.1 met een 48-144Hz refreshrate en ondersteuning voor AMD FreeSync Premium. De E8Q is beschikbaar in 75, 65 en 55 inch.

©Eric Beeckmans | ID.nl

E7Q Pro: instapper voor gamers

Met dit model hoopt Hisense gamers te verleiden. De E7N Pro gebruikt een Full Array QLED achtergrondverlichting  en beschikt over vier HDMI-poorten waarvan twee HDMI 2.1 met een 48-144Hz refreshrate. De E7Q Pro is beschikbaar in 100, 85, 75, 65 en 55 inch.

©Eric Beeckmans | ID.nl

TV als kunst: S7NQ Canvas TV

Hisense mikt net als Samsung en TCL op mensen die de tv willen laten dubbelen als kunstwerk. De S7NQ Canvas TV is enkel beschikbaar in 55 inch en werd vorig jaar in het najaar geïntroduceerd. Het toestel gebruikt een edge-led QLED-achtergrondverlichting die tot 400 nits levert, heeft een 144Hz refreshrate en een mat scherm om reflecties te weren. De omlijsting is beschikbaar in drie kleuren (wit, licht hout en donker hout).

©Eric Beeckmans | ID.nl

Het smart tv-platform: VIDAA U9

VIDAA U heeft, net als de andere smart tv-platformen, een relatief stabiele vorm bereikt. Er is voor versie 9 wat gesleuteld aan de lay-out. Zo staat de rij met persoonlijke aanbevelingen nu bovenaan, met op de eerste plaats de meest recente bron. De favoriete apps staan eronder, met daar op de eerste plaats de ingangen. Zodra je het pictogram van de ingangen selecteert, verschijnen de mogelijke keuzes onderaan.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Selecteer je een app, dan zie je aanbevelingen uit die app. Verder is er in de navigatiebalk links een sectie voor games en een voor kindercontent bijgekomen. De selectie lokale apps is wat verder uitgebreid. Zo is de app voor Tv Vlaanderen/Canal Digitaal er bijgekomen en voor België is alvast Streamz en VTM Go bevestigd. Voor een volledige lijst is het wachten op de eerste testen.  VIDAA U heeft nu ook MultiView toegevoegd waarbij je twee bronnen tegelijk op het scherm zet.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Met kop- en voetteksten in Microsoft Word zorg je ervoor dat de lezer de draad niet kwijtraakt in de structuur van lange teksten. Ze bevatten doorgaans belangrijke informatie, zoals de paginanummering, de naam van de auteur en de titel van een hoofdstuk. Ook kun je telkens een andere kop- en/of voettekst instellen voor ieder hoofdstuk.

Eindemarkeringen plaatsen

Om delen van een tekst een andere indeling te geven, gebruik je secties. Op die manier kun je bijvoorbeeld zorgen dat pagina 1 tot 5 uit doorlopende tekst bestaat, maar dat daarna de tekst in twee kolommen moet verschijnen. Secties zijn ook de manier om verschillende kop- en voetteksten in hetzelfde document toe te passen. Denk aan een document dat bestaat uit een inleiding en vijf hoofdstukken. Elk hoofdstuk willen we van aparte koptekst voorzien. Plaats de muisaanwijzer voor het eerste hoofdstuk en voeg een sectie-einde toe. Via het tabblad Indeling en de knop Eindemarkeringen plaats je een sectie-einde, namelijk een Pagina-einde.

Plaats een sectie-einde van het type Pagina-einde.

Eindemarkeringen controleren

Je kunt die sectie-einden beter zien door te klikken op de knop Alles weergeven in het tabblad Start. Deze knop noemt men vaak ook 'onzichtbare tekens'. Je roept deze functie nog gemakkelijker op met Ctrl+Shift+8. Ook bij de volgende hoofdstukken voeg je op dezelfde manier telkens een sectie-einde van het type Volgende pagina toe. Daarbij kun je ook de F4-toets gebruiken. Deze combinatie herhaalt telkens de laatste handeling. Dat gaat dus een stuk sneller.

Door de onzichtbare tekens weer te geven, worden de eindemarkeringen zichtbaar.

Kop- en voetteksten toevoegen

Wanneer je alle sectie-einden hebt toegevoegd, kun je de kopteksten aanbrengen. Op de eerste pagina dubbelklik je op de koptekst. Het tabblad Kop- en voettekst verschijnt dan. In het label lees je dat dit Koptekst (Sectie 1) is. Als je wilt dat de eerste pagina geen koptekst mag hebben, dan zet je een vinkje bij Eerste pagina afwijkend. Met de knop Volgend ga je naar de volgende koptekst. Op die manier kun je telkens een andere tekst invullen als koptekst. Dit werkt trouwens hetzelfde bij voetteksten. Wanneer de knop Aan vorige koppelen actief is, wordt deze koptekst dezelfde als de vorige sectie. Als je dat niet wilt, moet je deze optie uitschakelen. Als je nu door het document gaat, zul je zien dat er verschillende kopteksten staan.

Voeg de nieuwe inhoud aan de kopteksten toe.