Apple noemt zijn nieuwe AirPods “een unieke combinatie van eenvoud en technologie”. De draadloze oordopjes werken op alle Apple-producten en beloven kwaliteit en comfort zonder een wirwar van draden. Wij mochten testen of Apple zich aan die belofte heeft gehouden.

Design

Van de verpakking tot het kleinste detail op de AirPods zelf, de draadloze oordopjes zijn onmiskenbaar een product van Apple. De AirPods hebben dezelfde kenmerkende witte kleur als de oordopjes die we in de verpakking van de allereerste iPod in 2001 aantroffen.

©PXimport

De bovenkant van de verpakking is gesierd met een reliëf van de AirPods. Bij het openen van het doosje treffen we de oplaadcase aan met daarin de AirPods. De draadloze oordopjes van Apple zien er strak uit en zijn in principe een set EarPods zonder kabel. Waar de kabel normaal gesproken begint, zit een klein zilverkleurig randje met een klein microfoontje voor bellen en opdrachten voor Siri. In de AirPods zit de niewe W1-chip die voor een stabiele verbinding en lange batterijduur moet zorgen. Hier komen we later op terug.

Verbinden

Je verbindt de AirPods met je iPhone of Mac via bluetooth. De AirPods koppelen zich niet alleen aan een apparaat, maar ook aan je iCloud-account. Ik koppelde de AirPods aan mijn iPhone en na het activeren van bluetooth op mijn MacBook, koppelden de oordopjes zich automatisch aan mijn laptop. Deze vlieger gaat echter alleen op als je een iPhone hebt met iOS 10, een Mac met macOS Sierra en natuurlijk een iCloud-account.

©PXimport

Het enige wat ik hoefde te doen om de oordopjes te verbinden, is de oplaadcase openen in de buurt van mijn iPhone. Op het scherm verscheen na een paar seconden een pop-up met de AirPods, waarna ik alleen maar op Verbinden hoefde te drukken. Nadat de AirPods zijn verbonden, kun je bij het openen van de oplaadcase gelijk het batterijpercentage zien van zowel de AirPods als de oplaadcase.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Twee keer tikken

In het Bluetooth-menu van je iPhone kun je ook wat instellingen wijzigen. Zo kun je de naam veranderen van de AirPods en kun je bepalen wat er gebeurt als je twee keer op de AirPods tikt.

©PXimport

Standaard is dubbel tikken een snelkoppeling naar Siri, maar ik vond het pauzeren van muziek een handigere functie. De AirPods worden in je verbonden apparaten weergegeven als AirPlay-apparaat.

Als de oordopjes verbinding maken, hoor je een kenmerken geluid waardoor je weet dat je kan beginnen met luisteren. Deze toon leer je snel te herkennen. De snelheid waarmee de AirPods zich met je apparaten verbindt is werkelijk fenomenaal. Op het moment dat je ze in je oor doet, hoor je vrijwel direct de toon en kun je beginnen met luisteren.

Oordetectie

Er zit een soort sensor in de AirPods, waardoor de oordopjes weten wanneer je ze in hebt. Deze sensor is verbonden aan de nieuwe W1-chip. Oordetectie heeft zo z’n voordelen en z’n nadelen. Het voordeel is dat de AirPods zich gelijk met je dichtstbijzijnde iPhone of MacBook verbinden als je deze indoet. Als je één AirPod uit je oor haalt, stop de muziek. Dit vond ik persoonlijk geen voordeel, aangezien ik de muziek zelf kon pauzeren door twee keer te tikken. Door te klikken op het i-icoon naast de naam van de AirPods, konden we de Oordetectie uitschakelen. Op je Mac doe je dit door bij Bluetooth-voorkeuren op Opties te klikken bij de AirPods. Vervolgens verschijnt er een klein menu, waar je Automatische oordetectie kan uitschakelen.

©PXimport

Door dit uit te schakelen, kon ik gewoon met één oor muziek luisteren en bleef de muziek altijd spelen. Het nadeel is dat de muziek niet stopt als je de AirPod uitdoet, maar dat vond ik persoonlijk geen ramp. Een risico van deze methode is natuurlijk wel dat je AirPods sneller leeg zijn, als je ze vergeet te pauzeren als je ze uitdoet. Tegelijkertijd was dit een eenvoudige methode om gelijk de batterijduur te testen.

Dragen

De AirPods hebben dezelfde vorm als de EarPods die Apple in 2012 introduceerde. Vanaf de iPhone 5 zijn dit de oordopjes die standaard worden geleverd bij alle iOS-apparaten. Het is werkelijk bijzonder dat Apple allerlei functies in de AirPods heeft kunnen verwerken, zonder dat de AirPods zwaarder aanvoelen dan gewone EarPods.

©PXimport

Doordat de AirPods dezelfde vorm hebben, zitten ze net zo lekker, of net zo oncomfortabel als de oordopjes die we gewend zijn van Apple. Bij mij zaten ze goed en bleven ze goed zitten bij het lopen, rennen en zelfs springen. Als je EarPods probleemloos blijven zitten, is de kans groot dat de AirPods ook prima zullen zitten.

Bewegen

Het luxe uiterlijk van de AirPods heeft wel een groot nadeel; de glimmende buitenkant van de oordopjes is glad en totaal niet stroef. Apple heeft geen woord gerept over de eventuele water- of zweetbestendigheid van de AirPods, maar door de textuur zijn ze in ieder geval niet handig bij het sporten. Hoe licht ze ook zijn, als je ze tijdens het sporten gebruikt, glijden ze gegarandeerd uit je oor na de eerste zweetdruppel.

Ik moet wel toegeven, Apple heeft de AirPods nooit gepromoot als sport-oortjes. Daarvoor raadt Apple de Powerbeats3 Wireless Earphones aan. Of we het Apple kwalijk moeten nemen dat de AirPods niet geweldig zijn voor sport, laat ik over aan de lezer.

Bellen

Dankzij de W1-chip weten de AirPods wanneer je iets zegt. Op het moment dat je belt of Siri een opdracht geeft, worden de achtergrondgeluiden weggefilterd door de twee langwerpige microfoons op de AirPods. Deze gaten kennen we al van de normale EarBuds, ze zijn iets groter gemaakt en van een microfoon voorzien.

©PXimport

In rumoerige omgevingen konden we moeiteloos een telefoongesprek te voeren. Onze hoofdredacteur heeft ze ook even getest en kon zelfs moeiteloos een gesprek voeren in de overvolle grote hal van Schiphol. Persoonlijk vind ik het fijn dat de ruisonderdrukking alleen wordt geactiveerd bij het gebruiken van je stem. Hierdoor blijf je wel gewoon omgevingsgeluid horen terwijl je naar muziek luistert. Een eigenschap die ik ook bij de gewone EarBuds heel fijn vind.

Microfoon

In hetzelfde menu waar je op je iPhone en Mac oordetectie kan in- en uitschakelen, kun je ook bepalen welke AirPod er gebruikt wordt als microfoon als je wordt gebeld. Standaard staat deze op automatisch, maar als je er bijvoorbeeld maar eentje draagt op kantoor, kun je met die ene AirPod je oproepen beantwoorden.

©PXimport

Mono

Een opvallend gemis van de AirPods is dat je het geluid niet kunt omzetten naar mono. Als je dus langere tijd eentje draagt en je wil muziek luisteren, hoor je bij sommige nummers maar een half geluid. Dit gemis valt mij op doordat de iPod deze functie voorheen wel had; gericht op slechthorenden en gebruikers die maar één oortje wilden gebruiken.

Muziek

Tijdens het luisteren van muziek klinken de AirPods net zo goed als de eerdere oortjes van Apple. Zowel de hoge-, midden- als lage tonen komen goed tot hun recht en het klinkt allemaal kraakhelder Het was niet hoorbaar of de AirPods tijdens het luisteren naar muziek een duidelijkere ruisonderdrukking had dan de EarPods. Zowel de Air- als EarPods filteren door hun ontwerp op zichzelf ook al wat achtergrondgeluid weg, doordat de geluidsbron iets dieper in je oorschelp zit.

Het draadloos luisteren naar muziek is ideaal. Door het kleine formaat en het gewicht van de AirPods, vergeet je al snel dat je ze in hebt. Dankzij de sterke verbinding kun je probleemloos door de kamer lopen terwijl de muziek gewoon doorspeelt. Tijdens het weglopen van de muziekbron, ontdek ik dat er een belangrijke functie ontbreekt. De AirPods zelf hebben geen volumeregeling. Om de muziek harder of zachter te zetten, en dit geldt ook voor telefoneren, moet je toch de volumeknoppen op je iPhone of Mac gebruiken.

©PXimport

Doordat je met de twee tikken hooguit de muziek kan pauzeren, moet je voor alle andere functies je iPhone of Mac erbij pakken of Siri inschakelen. Doorspoelen, terugspoelen, naar het volgende of vorige nummer skippen; het kan alleen door deze opdrachten aan Siri te vragen. Helaas werkt Siri niet met apps als Spotify, waardoor je alleen iets aan Siri hebt als je muziek luistert in de Muziek-app van Apple zelf. Voor mij was Siri hierdoor niet bruikbaar tijdens het luisteren naar muziek.

Zachter

Door het ontwerp van de AirPod en goede geluidskwaliteit, kun je op een relatief laag volume al volledig genieten van je favoriete muziek. Toen we toch bezig waren met een vergelijking met de EarPod, hebben we gelijk even het volume vergeleken. We kwamen tot een verrassende ontdekking: de AirPods zijn een stuk zachter dan de EarPods. Toen we beide koptelefoons op hetzelfde volume hadden gezet en tijdens hetzelfde nummer wisselen tussen de audiobronnen, bleek de EarPod veel meer geluid in huis te hebben op hetzelfde volume.

©PXimport

Gelukkig maakt dit de AirPod niet té zacht. Met het volume op 50% kun je al volledig genieten van je favoriete muziek en op standje maximaal kun je jezelf evengoed gehoorschade toebrengen. Misschien heeft Apple de AirPod bewust zachter gemaakt om batterij te besparen?

Meter

Tijdens het luisteren van muziek, besloten we te testen hoe sterk de verbinding is tijdens het afspelen van muziek. In een open ruimte kun je tot wel 20 meter verwijderd van je iPhone of Mac blijven doorluisteren. Op het moment dat ik een andere kamer inwandelde en er een muur tussen de verbinding stond, viel het signaal vrij snel weg. Door het hele huis muziek luisteren of een telefoongesprek voeren is er dus niet bij.

Buiten

Als de deur uitlopen, wordt het een ander verhaal. Zonder obstakels als meubels of muren kon ik tot maar liefst 50 meter vanaf mijn iPhone muziek blijven luisteren. Vanaf ruim 50 meter begon de muziek pas te haperen. Toch blijft het de vraag of je de AirPods op zulke afstanden zou gebruiken. De AirPods hebben dusdanig weinig bedieningsmogelijkheden dat je al snel je iPhone of Mac erbij moet pakken.

©PXimport

Batterij

Volgens Apple kunnen we de AirPods tot wel 5 uur onafgebroken gebruiken en in combinatie met de oplaadcase zouden de AirPods tot maar liefst 24 audio kunnen afspelen. We hebben de AirPods getest en ze hebben de 5 uur bijna op de minuut af gehaald. Een halfuurtje opladen in de oplaadcase gaf me genoeg stroom om de rest van de dag nog de AirPods te kunnen gebruiken.

©PXimport

De oplaadcase heeft nog een handig voordeel; door de AirPods hierin te doen als je ze niet gebruikt, raak je ze zelden kwijt! Nadat ik tijdens het testen regelmatig één van de AirPods even een paar seconden kwijt was, leerde ik mezelf aan om ze altijd in de case te stoppen als ik ze uit m’n oor haalde. Doordat de case een stuk opvallender is en iets groter dan een stroomadapter, was ik vrij snel van m’n angst af om de AirPods kwijt te raken.

Prijs

Het prijskaartje van 179 euro was voor veel mensen een pijnpunt toen de AirPods werden aangekondigd. Hoewel het nog steeds een hoop geld is, kan ik na deze testperiode wel meer begrip opbrengen voor de prijs. De AirPods zien er mooi uit en hebben een geweldige batterijduur.

Vergelijkbare oortelefoons zijn niet bijzonder veel goedkoper en Apple heeft niet bepaald een betaalbare reputatie. Door dit mee te nemen in het oordeel, is een krappe 180 euro geen belachelijke prijs. De vraag is of je het er voor over hebt.

Conclusie

De geluidskwaliteit is goed, het design is mooi en de bouw is stevig. De samenwerking met iPhone, iPad en Mac is vrijwel naadloos en dit maakt de AirPods een fijne aanvulling op je Apple-ecosysteem.

Het bereik is buitenshuis meer dan voldoende en ook binnen kun je met de AirPods probleemloos weglopen van je werkplek. Hoewel het beantwoorden van oproepen feilloos werkt, missen de AirPods voor het beluisteren van muziek nog enkele functies.

Ondanks deze punten zijn de AirPods het meest innovatieve product dat Apple in 2016 op de markt heeft gebracht. De batterijduur is bijzonder goed en de oplaadcase is een slimme oplossing. Als je vaak gebruik maakt van Siri, kun je met de AirPods bijzonder veel doen zonder je iPhone te hoeven gebruiken. De AirPods zijn een welkome afwisseling na een periode van eenvoudige upgrades van eerdere producten. Met de draadloze oordopjes laat Apple voor het eerst in lange tijd weer eens zien dat het bedrijf innovatie in huis heeft.

QNED, het antwoord van LG op quantum dots, wordt toegepast in deze miniled lcd-tv. Dit type televisie is inmiddels erg populair geworden, ook in het subtop- en middensegment van het tv-aanbod. Heeft deze LG 65QNED91T6A genoeg in huis om de concurrentie de baas te blijven?

Deze LG-televisie past perfect in het rijtje van moderne, prima afgewerkte televisies die we dit jaar al vaker voorbij zagen komen. Het toestel is vrij slank dankzij het profiel van slechts 45mm, heeft een mooie metaalkleurige rand rondom en een vlakke rug. Aan de zijdes is de rug zoals bij de meeste toestellen wat afgeschuind. De centrale voet biedt geen verschillende draaiposities, maar het scherm staat desondanks toch 7cm hoog boven het tv-meubel, zodat een soundbar goed onder het scherm past. Het enige echt opvallende kenmerk? Het toestel is relatief zwaar, namelijk 35kg inclusief voet.

De tv beschikt over vier HDMI-poorten die allemaal de maximale HDMI 2.1-bandbreedte van 48Gbps bieden. Dat is nog steeds vrij zeldzaam, maar is wel goed nieuws voor gamers met meerdere high-end gaming-bronnen. Er is ondersteuning voor ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync) en op één poort kun je ARC/eARC gebruiken. De input-lag is iets hoger dan bij de oled-modellen, maar blijft zeer goed, 17,0ms (4K60) en 7,6ms (2K120). Wie de tv wil uitbreiden met draadloze luidsprekers, kan gebruik maken van het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association). Je bent wel beperkt tot 2.1-configuraties, een WiSA surround-opstelling is dan helaas niet mogelijk.

Niet alle minileds zijn gelijk

Het gebruik van minileds voor de achtergrondverlichting is iets waar fabrikanten graag mee uitpakken, maar het resultaat per merk en model kan sterk uiteenlopen. Minileds verdelen de achtergrondverlichting in meer segmenten dan wanneer er gewone leds worden toegepast. Het aantal zones kan sterk verschillen, van 100 tot meer dan 1.000. Dat heeft uiteraard impact op de prestaties wat betreft contrast en helderheid.

Deze LG heeft een achtergrondverlichting met 16x10 (160) zones, en dat is vandaag de dag toch redelijk weinig. Concurrenten zitten in dit segment al op 1.500 zones. Het eigen contrast van het VA-paneel is goed, 4.800:1, maar met dat beperkt aantal zones stijgt dat nauwelijks naar 5.000:1, en dat is vooral ook omdat LG erg voorzichtig is met de dimming. Op eenvoudigere testen kan dit wel naar 35.000:1 stijgen. Naar een reden hoeven we niet ver te zoeken, agressief dimmen met zo weinig zones maakt de zonegrenzen zichtbaar, ook omdat ze soms wat traag reageren. Dat stoort erg en hierdoor is een vage halo rond heldere voorwerpen op een donkere achtergrond dan ook onvermijdelijk.

©LG Electronics

Ook op het vlak van helderheid doet de LG op veel vlakken onder voor de concurrentie. Op een 10% venster meten we in de goed gekalibreerde HDR Filmmaker mode 1.099 nits, en op het volledig wit beeld haalt hij nog 644 nits. Dat was twee jaar geleden weliswaar nog acceptabel, maar nu concurrenten vlot over de 2.000 nits gaan, is dat toch wat te beperkt. Het kleurbereik scoort wel uitstekend, daar meten we 95% P3.

Toch heeft LG nog een sterke troef in handen, namelijk de uitstekende kalibratie af fabriek. De Filmmaker mode is zowel in SDR als HDR bijzonder goed gekalibreerd. Dat betekent dat je kunt rekenen op veel schaduwnuances, een neutrale grijsschaal en mooie, natuurlijke kleurweergave. Met HDR10-beeld kan LG’s dynamische tone mapping prachtige resultaten opleveren en daarmee maakt de tv het beste van zijn kleurbereik en helderheid. Witnuances en intense kleuren worden uitstekend bewaard. Alleen heel donkere HDR10-scènes lijden wat onder het beperkte aantal zones, die beelden worden iets té donker. De QNED91 ondersteunt ook Dolby Vision, maar geen Dolby Vision IQ zoals bij de oled-modellen.

Uitstekende beeldverwerking

Naast een uitstekende kalibratie toont deze LG ook sterke prestaties voor beeldverwerking. Dat dankt de tv aan zijn Alpha 8-processor die verbeterd werd met eigenschappen en functies die vorig jaar nog exclusief voor de Alpha 9-processor waren. We kunnen zelfs zeggen dat de LG geen echte zwakke plekken meer heeft. Deinterlacen van 1080i-beelden zoals die van live tv, doet hij prima zodat je zelden nog een gekartelde rand ziet. Upscaling en ruisonderdrukking maken van oudere content mooie 4K-beelden, al kun je van oudere videocontent zoals dvd’s geen wonderen verwachten. Via een superresolutie-bewerking kan de tv wat fijn extra detail toevoegen, dat werkt goed voor HD-materiaal, maar kan bij dvd’s bijvoorbeeld wel voor een wat overbewerkt resultaat zorgen. De ruisonderdrukking kan ook kleurstroken in zachte gradiënten wegnemen.

©LG Electronics

Een lcd-paneel heeft minder bewegingsscherpte dan een oled-paneel, en dus maskeert het fijn detail in snelle actiescènes. Bewegende voorwerpen hebben soms een wazige rand of tonen een beperkt sleepspoor. LG biedt met Motion Pro verschillende opties om dat te elimineren, maar introduceren op hun beurt juist weer andere problemen, dus deze functie kun je beter uit laten staan. Heb je een hekel aan schokken in het beeld wanneer de camera snel beweegt, activeer dan de Trumotion-functie. Zeker voor sport is dat prettig, maar voor film blijft het vaak een kwestie van smaak.

Degelijke audio

De QNED91 is uitgerust met een 2.2-systeem van 40 watt, en ondersteuning voor Dolby Atmos en DTS:X. Onze filmfragmenten klonken prima met een aangename warme klank en een vleugje ruimtelijkheid. Die echte surround sound-ervaring kan je uit dit soort systeem niet halen, zelfs niet met ondersteuning voor de modernste audioformaten. Dat AI niet altijd de juiste resultaten geeft, werd hier bevestigd. De tv heeft een AI-Pro mode voor geluid, maar die klonk erg slecht, zeker voor muziek. In de muziek audiomode konden we het resultaat wél waarderingen, als loop je daar wel tegen beperkingen aan wanneer je voor hardere muziekgenres zoals metal kiest. Met het volume op ongeveer driekwart hoor je de woofer trillen in het chassis en gaat de bas uit de bocht. Al bij al een degelijk resultaat, in lijn met deze categorie. 

WebOS 24, helaas met reclame

De smart tv-omgeving van LG, WebOS, heeft veel goede punten. Zo vind je nagenoeg alle streaming-apps op dit platform, zowel internationaal als lokaal. Daarnaast heeft LG op de 2024-versie van webOS naast Airplay 2 ook Google Cast geïmplementeerd zodat je vanaf je smartphone, Android of iOS, moeiteloos content naar de tv kunt streamen. Apps en andere functies zijn gegroepeerd in zogeheten Quick Cards, zodat je gemakkelijk bepaalde functies kunt terugvinden.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Er zijn Quick Cards voor Thuis-hub, Sport, Thuiskantoor, Games, Muziek, Toegankelijkheid en sinds kort ook voor Leren en Groeien. De lay-out van WebOS zelf is vrij eenvoudig en ook redelijk compact zodat je niet nodeloos hoeft te scrollen om iets te vinden. De Magic Remote van LG waarmee je een cursor bestuurt door naar het scherm te wijzen blijft ook een belangrijke factor in het gebruiksgemak. Aangezien smart tv-platformen nog steeds evolueren is het ook erg fijn om te weten dat LG nu vijf jaar lang de nieuwste versie van WebOS op je tv belooft te plaatsen. In dit overzichtsartikel vind je alle info over webOS.

Toch heeft LG wat ons betreft een foute beslissing genomen. De fabrikant toont namelijk nu reclame op het Home-scherm, en die reclame is in tegenstelling tot bij andere fabrikanten niet beperkt tot content, maar kan bijvoorbeeld ook een sportwinkel of automerk tonen. Dat is echt wel het laatste wat we willen. Zelfs de screensaver kan reclame tonen (al zagen daar gelukkig alleen LG’s eigen LG Channel-dienst). Je kunt de reclame uitschakelen via de instellingen, iets dat we dan ook van harte aanraden.

Conclusie

De 65QNED91T6A kan zijn miniled-beloftes niet echt waarmaken. Het aantal zones in de achtergrondverlichting is vrij laag, waardoor er maar een beperkte verbetering van het contrast is. Ook op het gebied van piekhelderheid scoort hij niet overdreven goed. Als we naar concurrenten in deze categorie kijken, zoals Hisense of TCL, dan bieden die meer zones, beter contrast en meer piekhelderheid. LG slaat de plank verder ook mis door reclame op het Home-scherm toe te laten, dat zetten we onverbiddelijk uit.

Ondanks die beperking levert de tv nog voldoende contrast en piekhelderheid, en gecombineerd met een ruim kleurbereik en zeer goede beeldverwerking levert dat alsnog erg mooie beelden. De tv is op zijn best in verlichtte woonkamer. Hij ondersteunt Dolby Vision, maar geen HDR10+. LG vangt dat uitstekend op door zijn eigen dynamische tone mapping. Dat illustreert dat goede beeldverwerking net zo belangrijk als puur contrast of piekhelderheid. WebOS is een prima smart tv-systeem met ruim aanbod apps en functies en nu ook met de garantie voor vijf jaar nieuwe versies voor het OS. De prijs is wat ons betreft echter nog iets te hoog.

Je bent aan het videobellen, maar de achtergrond ziet er slordig uit. Of misschien wil je tussendoor een kort filmpje tonen, het beeld optimaliseren of opfleuren met enkele effecten. Software die je als virtuele webcam gebruikt, maakt dit en nog veel meer mogelijk.

Er zijn al langer applicaties beschikbaar waarmee je filters, effecten en virtuele achtergronden aan je videogesprek toevoegt. De populaire mobiele app Snapchat was een van de eerste. Met uitgebreide filters en lenzen kun je in realtime beelden aanpassen. Je geeft jezelf bijvoorbeeld kattenoren of verandert de omgeving. Snapchat gebruikt Augmented Reality (AR) om digitale elementen over echte beelden te plaatsen.

Inmiddels heeft ook Artificiële Intelligentie (AI) zijn intrede gedaan om effecten nauwkeurig op bewegende gebruikers toe te passen. Videoconferentietools zoals Teams en Zoom, gebruiken AI. Denk aan machinelearning-technologieën en convolutionele neurale netwerken. Daarmee is de gebruiker van zijn achtergrond te scheiden en kan er een virtuele achtergrond worden getoond. Een green screen is niet meer nodig.

In het gratis Microsoft Teams start je bijvoorbeeld een videogesprek via Nu vergaderen / Vergadering starten. Als je op Meer en Achtergrondeffecten klikt, kun je uit tientallen achtergronden kiezen of je achtergrond vervagen. Via Nieuwe toevoegen importeer je een specifieke achtergrond, bijvoorbeeld ontworpen door een AI-beeldgenerator.

Mogelijkheden

Virtuele webcams kun je gebruiken om speciale effecten, filters en grafische overlays aan je live-video toe te voegen, of om de achtergrond te vervagen of te vervangen. Als de gebruikte software dit toelaat, kun je ook afbeeldingen of andere video’s als webcam-uitvoer gebruiken. Zo kun je bijvoorbeeld je computerscherm delen. Tijdens je live-gesprek of -stream wissel je dan tussen video’s, afbeeldingen en zelfs verschillende camera’s, zoals een HDMI-camera die je gebruikelijke videoconferentietool mogelijk niet als (web)camera herkent.

Dit alles maakt dat virtuele webcam-software niet alleen leuk is voor persoonlijk gebruik, maar ook efficiëntere videoconferenties in een zakelijke context, of professionelere videostreams naar platforms als YouTube Live en Twitch mogelijk maakt. Je kunt zelfs de camera van je smartphone als webcam gebruiken. Dat is handig als je een optimaal beeld wilt hebben of als je computer niet over een webcam beschikt.

Applicaties

Er zijn verschillende programma’s voor virtuele webcams. In dit artikel focussen we ons op software die onder Windows draait en ook beschikbaar is als mobiele app. Op die manier kun je je smartphone of tablet als webcam gebruiken. Populaire applicaties zijn onder meer FineCam en ManyCam, die we beide kort voorstellen. Daarnaast besteden we aandacht aan een gratis opensource-alternatief: OBS Studio. Met deze tool combineer je meerdere videobronnen en creëer je scènes en overgangen. Dit maakt het bij uitstek geschikt voor live-streaming en schermopnames. OBS Studio ondersteunt bovendien een virtuele webcamfunctie, waardoor je OBS-uitvoer in videoconferentie-apps kunt gebruiken.

FineCam: set-up

Download FineCam. Met een druk op Install zet je de software op je pc. De gratis versie heeft een watermerk in de video. Wil je deze weg hebben? Dan heb je de betaalde Pro-versie nodig. Deze kost eenmalig zo’n 60 euro en ondersteunt ook resoluties van 1080p en hoger.

Na het opstarten kun je via het pijlknopje linksboven je aangesloten webcam selecteren. Een andere optie is om een mobiel Apple- of Android-apparaat te kiezen. Je moet dan wel de mobiele app van FineCam op dit apparaat draaien. Als het apparaat met hetzelfde netwerk is verbonden, druk je op de mobiele app op Connect en bevestig je met Agree in de desktop-app om een verbinding te maken. Het camerabeeld verschijnt dan direct in het applicatievenster.

FineCam: configuratie

FineCam kun je op verschillende manieren aansturen. We beperken ons tot de opties die ook in de gratis versie beschikbaar zijn. Zo kun je bijvoorbeeld het camerabeeld verplaatsen over de achtergrond, maar niet schalen. Bovenaan vind je knoppen om in- en uit te zoomen, het beeld te keren of te roteren en de vorm in te stellen, zoals Rectangle of Circle. Met Adjustment onderaan optimaliseer je de licht- en kleurinstellingen met schuifregelaars, zoals Brightness, Contrast, Saturation en White Balance.

Je kunt ook op Filter klikken om een van de ruim dertig vooraf ingestelde beeldweergaves te selecteren. Is je eigen fysieke achtergrond niet geschikt voor videobellen? Kies dan via Background uit twintig virtuele achtergronden. Of ontwerp je eigen achtergrond door bij AI Generated Background een prompt voor de AI-beeldgenerator in te voeren.

Kies je via Theme een lay-out waarbij je eigen webcambeeld niet het volledige scherm bedekt, dan kun je met Content tegelijkertijd andere inhoud tonen. Denk aan een webpagina, applicatievenster, video (ook via een YouTube-url), iPhone-beeld, PowerPoint-presentatie, tekst of eigen foto. In je videoconferentietool selecteer je FineShare FineCam om de virtuele camera te gebruiken. Mogelijk moet je nog bevestigen met de blauwe knop Virtual Camera rechtsonder in FineCam.

ManyCam: set-up

FineCam bevat ook de knop Multi-scenes waarmee je meerdere virtuele opzetten klaarzet en snel schakelt. Helaas is deze functie alleen beschikbaar in de Pro-versie. Een goed alternatief is dan ManyCam voor Windows en macOS. De betaalde versies zijn er vanaf ongeveer 45 euro per jaar. Je hebt dan geen watermerk en meer effecten, hogere resoluties (full HD tot 4K) en meerdere simultane videobronnen.

We beperken ons hier tot de gratis versie mét watermerk. Start de tool en klik op de plusknop in het hoofdvenster. In het uitklapvenster bij Camera’s selecteer je de gewenste (web)cam. In het rechtervenster kun je allerlei beeldinstellingen aanpassen, zoals Zoomen, Corner Radius, Ondoorzichtigheid en diverse opties bij Color Adjustment.

ManyCam: configuratie

In de gratis versie van ManyCam kun je maximaal twee presets klaarzetten, elk met verschillende beelden en instellingen. Klik op de plusknop in het tweede vakje onderaan het camerabeeld. Je kunt nu een andere camera selecteren of kiezen uit diverse opties, zoals Afbeeldingen en video’s, PowerPoint, PDF, YouTube URL en Desktop. Bij meerdere beeldschermen kun je zelf aangeven welk scherm je live wilt tonen. Andere opties zijn hier onder meer Gebied onder cursors (handig voor het volgen van je muisbewegingen) en App-venster. Net als bij FineCam kun je hier ook een mobiel apparaat gebruiken, waarmee je smartphone of tablet als webcam werkt.

Een preset verwijder je eenvoudig via het prullenbakicoon. Met het knopje met de drie puntjes stel je een visueel overgangseffect in bij het schakelen tussen presets. Er zijn nog vele andere effecten beschikbaar via de toverstaf bovenaan. Kies uit verschillende rubrieken, zoals GIFS (druk op het plusknopje om eigen afbeeldingen te gebruiken), Animals, Emojis en Face Accessories. Via Asset Store download je extra items.

OBS Studio: set-up

Zowel FineCam als ManyCam zijn gebruiksvriendelijke programma’s, maar helaas zijn de mogelijkheden in de gratis versies beperkt en wordt je video ontsierd door een watermerk. Een volledig gratis alternatief is OBS Studio. Download de tool (beschikbaar voor Windows, macOS en Linux) en installeer deze. Bij de opstart merk je al snel dat er veel functies zijn. We beperken ons hier tot enkele leuke opties voor het gebruik van een virtuele camera.

Allereerst controleer je de videoresolutie. Klik rechtsonder op Instellingen en open de rubriek Video. Stel de Basisresolutie bij voorkeur in op die van je monitor (bijvoorbeeld 1920x1080 en 16:9). De Uitvoerresolutie stel je normaal gesproken op dezelfde waarden in, tenzij je videoconferentietool andere waarden voorstelt. Bevestig met OK.

Linksonder in het hoofdvenster merk je dat OBS Studio al één scène heeft aangemaakt. Rechtsklik op deze scène en noem deze bijvoorbeeld Virtuele webcam. Nu moet je natuurlijk nog de gewenste bronnen aan je virtuele webcambeeld toevoegen.

OBS Studio: bronnen

Standaard heeft OBS Studio al één bron toegevoegd: Vensteropname. Je mag deze selecteren en met het prullenbakicoon verwijderen. Druk vervolgens op de plusknop en kies Video opname-apparaat om je fysieke webcam toe te voegen. Kies Nieuwe maken en geef deze als naam bijvoorbeeld Mijn webcam. Bevestig met OK en kies de juiste webcam bij Apparaat. Resolutie/FPS Type staat standaard op die van het apparaat, maar je kunt hier ook Aangepast kiezen. Klik op Video Instellen om allerlei beeldinstellingen te optimaliseren.

Na je bevestiging met OK verschijnt het webcambeeld op je canvas en kun je dit met de muis verplaatsen, roteren en schalen. Dit is vooral interessant als je nog andere content (bronnen) wilt toevoegen. Klik op (De)activeren om de video in één keer zichtbaar of onzichtbaar te maken.

Voor extra content klik je op het plusknopje bij Bronnen en voeg je onderdelen toe zoals Afbeelding, Beeldschermopname, Browser, Diashow, Vensteropname (van een nader te bepalen app) of Mediabron (om bijvoorbeeld een eigen videobestand te tonen). Elk van de toegevoegde bronnen kun je vervolgens positioneren en schalen op je canvas.

Wil je snel kunnen afwisselen tussen een beeld waarin je zelf prominent op de voorgrond staat met een applicatievenster verkleind op de achtergrond, en andersom? Maak dan twee scènes aan. Klik met rechts op je eerste scène, kies Dupliceren en noem deze bijvoorbeeld Applicatie (webcam). Vervolgens schaal je de objecten (bronnen) van de andere scène naar wens. Klik ook met rechts op zo’n object, want er zijn nog veel meer opties. Zo kun je bijvoorbeeld via Volgorde / Naar boven verplaatsen een object in één keer naar de voorgrond halen.

OBS Studio: camera

Vanuit ditzelfde contextmenu kun je nog veel andere bewerkingen uitvoeren. Bij Transformeren bijvoorbeeld vind je opties om het geselecteerde beeld te spiegelen of te draaien, en bij Filters kun je via de plusknop allerlei beeldeffecten toepassen.

Hoe krijg je de klaargemaakte scènes uit OBS Studio in je videoconferentie-app? Dit is wellicht eenvoudiger dan je denkt. Druk rechtsonder in OBS Studio op Start virtuele camera en selecteer in de videoconferentie-app OBS Virtual Camera (bij Skype bijvoorbeeld via Instellingen / Audio en Video, in het uitklapmenu bij Camera). De scène die op dat moment binnen OBS Studio actief is, komt nu in beeld. Een scène-wissel is niet moeilijker dan in OBS Studio de gewenste scène te selecteren.

Onder het camerabeeld bij Scène-overgangen kun je bovendien een transitie-effect instellen dat bij een scène-wissel ook binnen je videoconferentie-app te zien zal zijn. Je kunt op elk moment op Stop virtuele camera drukken om de videostream vanuit OBS Studio te onderbreken.