Apple noemt zijn nieuwe AirPods “een unieke combinatie van eenvoud en technologie”. De draadloze oordopjes werken op alle Apple-producten en beloven kwaliteit en comfort zonder een wirwar van draden. Wij mochten testen of Apple zich aan die belofte heeft gehouden.

Design

Van de verpakking tot het kleinste detail op de AirPods zelf, de draadloze oordopjes zijn onmiskenbaar een product van Apple. De AirPods hebben dezelfde kenmerkende witte kleur als de oordopjes die we in de verpakking van de allereerste iPod in 2001 aantroffen.

©PXimport

De bovenkant van de verpakking is gesierd met een reliëf van de AirPods. Bij het openen van het doosje treffen we de oplaadcase aan met daarin de AirPods. De draadloze oordopjes van Apple zien er strak uit en zijn in principe een set EarPods zonder kabel. Waar de kabel normaal gesproken begint, zit een klein zilverkleurig randje met een klein microfoontje voor bellen en opdrachten voor Siri. In de AirPods zit de niewe W1-chip die voor een stabiele verbinding en lange batterijduur moet zorgen. Hier komen we later op terug.

Verbinden

Je verbindt de AirPods met je iPhone of Mac via bluetooth. De AirPods koppelen zich niet alleen aan een apparaat, maar ook aan je iCloud-account. Ik koppelde de AirPods aan mijn iPhone en na het activeren van bluetooth op mijn MacBook, koppelden de oordopjes zich automatisch aan mijn laptop. Deze vlieger gaat echter alleen op als je een iPhone hebt met iOS 10, een Mac met macOS Sierra en natuurlijk een iCloud-account.

©PXimport

Het enige wat ik hoefde te doen om de oordopjes te verbinden, is de oplaadcase openen in de buurt van mijn iPhone. Op het scherm verscheen na een paar seconden een pop-up met de AirPods, waarna ik alleen maar op Verbinden hoefde te drukken. Nadat de AirPods zijn verbonden, kun je bij het openen van de oplaadcase gelijk het batterijpercentage zien van zowel de AirPods als de oplaadcase.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Twee keer tikken

In het Bluetooth-menu van je iPhone kun je ook wat instellingen wijzigen. Zo kun je de naam veranderen van de AirPods en kun je bepalen wat er gebeurt als je twee keer op de AirPods tikt.

©PXimport

Standaard is dubbel tikken een snelkoppeling naar Siri, maar ik vond het pauzeren van muziek een handigere functie. De AirPods worden in je verbonden apparaten weergegeven als AirPlay-apparaat.

Als de oordopjes verbinding maken, hoor je een kenmerken geluid waardoor je weet dat je kan beginnen met luisteren. Deze toon leer je snel te herkennen. De snelheid waarmee de AirPods zich met je apparaten verbindt is werkelijk fenomenaal. Op het moment dat je ze in je oor doet, hoor je vrijwel direct de toon en kun je beginnen met luisteren.

Oordetectie

Er zit een soort sensor in de AirPods, waardoor de oordopjes weten wanneer je ze in hebt. Deze sensor is verbonden aan de nieuwe W1-chip. Oordetectie heeft zo z’n voordelen en z’n nadelen. Het voordeel is dat de AirPods zich gelijk met je dichtstbijzijnde iPhone of MacBook verbinden als je deze indoet. Als je één AirPod uit je oor haalt, stop de muziek. Dit vond ik persoonlijk geen voordeel, aangezien ik de muziek zelf kon pauzeren door twee keer te tikken. Door te klikken op het i-icoon naast de naam van de AirPods, konden we de Oordetectie uitschakelen. Op je Mac doe je dit door bij Bluetooth-voorkeuren op Opties te klikken bij de AirPods. Vervolgens verschijnt er een klein menu, waar je Automatische oordetectie kan uitschakelen.

©PXimport

Door dit uit te schakelen, kon ik gewoon met één oor muziek luisteren en bleef de muziek altijd spelen. Het nadeel is dat de muziek niet stopt als je de AirPod uitdoet, maar dat vond ik persoonlijk geen ramp. Een risico van deze methode is natuurlijk wel dat je AirPods sneller leeg zijn, als je ze vergeet te pauzeren als je ze uitdoet. Tegelijkertijd was dit een eenvoudige methode om gelijk de batterijduur te testen.

Dragen

De AirPods hebben dezelfde vorm als de EarPods die Apple in 2012 introduceerde. Vanaf de iPhone 5 zijn dit de oordopjes die standaard worden geleverd bij alle iOS-apparaten. Het is werkelijk bijzonder dat Apple allerlei functies in de AirPods heeft kunnen verwerken, zonder dat de AirPods zwaarder aanvoelen dan gewone EarPods.

©PXimport

Doordat de AirPods dezelfde vorm hebben, zitten ze net zo lekker, of net zo oncomfortabel als de oordopjes die we gewend zijn van Apple. Bij mij zaten ze goed en bleven ze goed zitten bij het lopen, rennen en zelfs springen. Als je EarPods probleemloos blijven zitten, is de kans groot dat de AirPods ook prima zullen zitten.

Bewegen

Het luxe uiterlijk van de AirPods heeft wel een groot nadeel; de glimmende buitenkant van de oordopjes is glad en totaal niet stroef. Apple heeft geen woord gerept over de eventuele water- of zweetbestendigheid van de AirPods, maar door de textuur zijn ze in ieder geval niet handig bij het sporten. Hoe licht ze ook zijn, als je ze tijdens het sporten gebruikt, glijden ze gegarandeerd uit je oor na de eerste zweetdruppel.

Ik moet wel toegeven, Apple heeft de AirPods nooit gepromoot als sport-oortjes. Daarvoor raadt Apple de Powerbeats3 Wireless Earphones aan. Of we het Apple kwalijk moeten nemen dat de AirPods niet geweldig zijn voor sport, laat ik over aan de lezer.

Bellen

Dankzij de W1-chip weten de AirPods wanneer je iets zegt. Op het moment dat je belt of Siri een opdracht geeft, worden de achtergrondgeluiden weggefilterd door de twee langwerpige microfoons op de AirPods. Deze gaten kennen we al van de normale EarBuds, ze zijn iets groter gemaakt en van een microfoon voorzien.

©PXimport

In rumoerige omgevingen konden we moeiteloos een telefoongesprek te voeren. Onze hoofdredacteur heeft ze ook even getest en kon zelfs moeiteloos een gesprek voeren in de overvolle grote hal van Schiphol. Persoonlijk vind ik het fijn dat de ruisonderdrukking alleen wordt geactiveerd bij het gebruiken van je stem. Hierdoor blijf je wel gewoon omgevingsgeluid horen terwijl je naar muziek luistert. Een eigenschap die ik ook bij de gewone EarBuds heel fijn vind.

Microfoon

In hetzelfde menu waar je op je iPhone en Mac oordetectie kan in- en uitschakelen, kun je ook bepalen welke AirPod er gebruikt wordt als microfoon als je wordt gebeld. Standaard staat deze op automatisch, maar als je er bijvoorbeeld maar eentje draagt op kantoor, kun je met die ene AirPod je oproepen beantwoorden.

©PXimport

Mono

Een opvallend gemis van de AirPods is dat je het geluid niet kunt omzetten naar mono. Als je dus langere tijd eentje draagt en je wil muziek luisteren, hoor je bij sommige nummers maar een half geluid. Dit gemis valt mij op doordat de iPod deze functie voorheen wel had; gericht op slechthorenden en gebruikers die maar één oortje wilden gebruiken.

Muziek

Tijdens het luisteren van muziek klinken de AirPods net zo goed als de eerdere oortjes van Apple. Zowel de hoge-, midden- als lage tonen komen goed tot hun recht en het klinkt allemaal kraakhelder Het was niet hoorbaar of de AirPods tijdens het luisteren naar muziek een duidelijkere ruisonderdrukking had dan de EarPods. Zowel de Air- als EarPods filteren door hun ontwerp op zichzelf ook al wat achtergrondgeluid weg, doordat de geluidsbron iets dieper in je oorschelp zit.

Het draadloos luisteren naar muziek is ideaal. Door het kleine formaat en het gewicht van de AirPods, vergeet je al snel dat je ze in hebt. Dankzij de sterke verbinding kun je probleemloos door de kamer lopen terwijl de muziek gewoon doorspeelt. Tijdens het weglopen van de muziekbron, ontdek ik dat er een belangrijke functie ontbreekt. De AirPods zelf hebben geen volumeregeling. Om de muziek harder of zachter te zetten, en dit geldt ook voor telefoneren, moet je toch de volumeknoppen op je iPhone of Mac gebruiken.

©PXimport

Doordat je met de twee tikken hooguit de muziek kan pauzeren, moet je voor alle andere functies je iPhone of Mac erbij pakken of Siri inschakelen. Doorspoelen, terugspoelen, naar het volgende of vorige nummer skippen; het kan alleen door deze opdrachten aan Siri te vragen. Helaas werkt Siri niet met apps als Spotify, waardoor je alleen iets aan Siri hebt als je muziek luistert in de Muziek-app van Apple zelf. Voor mij was Siri hierdoor niet bruikbaar tijdens het luisteren naar muziek.

Zachter

Door het ontwerp van de AirPod en goede geluidskwaliteit, kun je op een relatief laag volume al volledig genieten van je favoriete muziek. Toen we toch bezig waren met een vergelijking met de EarPod, hebben we gelijk even het volume vergeleken. We kwamen tot een verrassende ontdekking: de AirPods zijn een stuk zachter dan de EarPods. Toen we beide koptelefoons op hetzelfde volume hadden gezet en tijdens hetzelfde nummer wisselen tussen de audiobronnen, bleek de EarPod veel meer geluid in huis te hebben op hetzelfde volume.

©PXimport

Gelukkig maakt dit de AirPod niet té zacht. Met het volume op 50% kun je al volledig genieten van je favoriete muziek en op standje maximaal kun je jezelf evengoed gehoorschade toebrengen. Misschien heeft Apple de AirPod bewust zachter gemaakt om batterij te besparen?

Meter

Tijdens het luisteren van muziek, besloten we te testen hoe sterk de verbinding is tijdens het afspelen van muziek. In een open ruimte kun je tot wel 20 meter verwijderd van je iPhone of Mac blijven doorluisteren. Op het moment dat ik een andere kamer inwandelde en er een muur tussen de verbinding stond, viel het signaal vrij snel weg. Door het hele huis muziek luisteren of een telefoongesprek voeren is er dus niet bij.

Buiten

Als de deur uitlopen, wordt het een ander verhaal. Zonder obstakels als meubels of muren kon ik tot maar liefst 50 meter vanaf mijn iPhone muziek blijven luisteren. Vanaf ruim 50 meter begon de muziek pas te haperen. Toch blijft het de vraag of je de AirPods op zulke afstanden zou gebruiken. De AirPods hebben dusdanig weinig bedieningsmogelijkheden dat je al snel je iPhone of Mac erbij moet pakken.

©PXimport

Batterij

Volgens Apple kunnen we de AirPods tot wel 5 uur onafgebroken gebruiken en in combinatie met de oplaadcase zouden de AirPods tot maar liefst 24 audio kunnen afspelen. We hebben de AirPods getest en ze hebben de 5 uur bijna op de minuut af gehaald. Een halfuurtje opladen in de oplaadcase gaf me genoeg stroom om de rest van de dag nog de AirPods te kunnen gebruiken.

©PXimport

De oplaadcase heeft nog een handig voordeel; door de AirPods hierin te doen als je ze niet gebruikt, raak je ze zelden kwijt! Nadat ik tijdens het testen regelmatig één van de AirPods even een paar seconden kwijt was, leerde ik mezelf aan om ze altijd in de case te stoppen als ik ze uit m’n oor haalde. Doordat de case een stuk opvallender is en iets groter dan een stroomadapter, was ik vrij snel van m’n angst af om de AirPods kwijt te raken.

Prijs

Het prijskaartje van 179 euro was voor veel mensen een pijnpunt toen de AirPods werden aangekondigd. Hoewel het nog steeds een hoop geld is, kan ik na deze testperiode wel meer begrip opbrengen voor de prijs. De AirPods zien er mooi uit en hebben een geweldige batterijduur.

Vergelijkbare oortelefoons zijn niet bijzonder veel goedkoper en Apple heeft niet bepaald een betaalbare reputatie. Door dit mee te nemen in het oordeel, is een krappe 180 euro geen belachelijke prijs. De vraag is of je het er voor over hebt.

Conclusie

De geluidskwaliteit is goed, het design is mooi en de bouw is stevig. De samenwerking met iPhone, iPad en Mac is vrijwel naadloos en dit maakt de AirPods een fijne aanvulling op je Apple-ecosysteem.

Het bereik is buitenshuis meer dan voldoende en ook binnen kun je met de AirPods probleemloos weglopen van je werkplek. Hoewel het beantwoorden van oproepen feilloos werkt, missen de AirPods voor het beluisteren van muziek nog enkele functies.

Ondanks deze punten zijn de AirPods het meest innovatieve product dat Apple in 2016 op de markt heeft gebracht. De batterijduur is bijzonder goed en de oplaadcase is een slimme oplossing. Als je vaak gebruik maakt van Siri, kun je met de AirPods bijzonder veel doen zonder je iPhone te hoeven gebruiken. De AirPods zijn een welkome afwisseling na een periode van eenvoudige upgrades van eerdere producten. Met de draadloze oordopjes laat Apple voor het eerst in lange tijd weer eens zien dat het bedrijf innovatie in huis heeft.

Met de Philips Hue Secure Video Doorbell hebben we de eerste slimme deurbel te pakken van het merk voor slimme lampen. Met een prijskaartje van 169,99 euro is-ie niet goedkoop, en de vraag is of de unieke gimmick de bel kan redden.

Met het submerk Secure biedt Philips Hue verschillende producten aan die buiten de strekking van slimme lampen en aanverwante accessoires vallen. Op ID.nl hebben we eerder de slimme binnencamera getest en nu is het de beurt aan de eerste deurbel van het merk: de Philips Hue Secure Video Doorbell. Zo op het eerste gezicht lijkt dit apparaat (voorzien van een IP54-certificaat) op een generiek model uit China: camera boven, belknop onder.

Unieke functie

Op technisch vlak doet de Philips Hue Secure Video Doorbell het in elk geval goed. Het systeem ondersteunt zowel 2,4 als 5 GHz en laat zich aansluiten aan de Hue Bridge (via het Zigbee-protocol). Je hebt die bridge niet nodig om de deurbel te kunnen gebruiken, maar als je dat doet (bijvoorbeeld met het nieuwe Pro-model van de Bridge) kun je een slimme koppeling realiseren met je bestaande netwerk van slimme lampen van dezelfde fabrikant.

©Wesley Akkerman

Na het installeren binnen de (nog altijd overzichtelijke) applicatie en het koppelen van de lampen, kan de verlichting in huis aanspringen op het moment dat iemand aanbelt. Dat gebeurt razendsnel (binnen een seconde), waardoor je snel doorhebt dat er iemand voor de deur staat. Verder kun je een Chime aan de Philips Hue Secure Video Doorbell koppelen, wat dan weer handig is voor plekken waar geen Hue-lampen hangen of waar je het deurbelgeluid niet hoort.

Producten installeren

De Chime is met 59,99 euro vrij prijzig. Gelukkig kun je voor 199,99 euro ook een pakket kopen waar beide producten in zitten. Dan krijg je dus zo'n 30 euro korting. Goed om te weten: je kunt die chime gewoon in een stopcontact plaatsen. Ook is het zo dat de Philips Hue Secure Video Doorbell niet werkt met de bestaande bel (wat sowieso meestal niet het geval is). Daarnaast hoor je heel snel geluid uit die chime komen wanneer iemand op de knop drukt. 

©Wesley Akkerman

De fysieke installatie van de Philips Hue Secure Video Doorbell kan wat meer tijd kosten dan je wellicht gewend bent van slimme deurbellen. Dit is namelijk een bedrade variant die niet op een batterij werkt. De deurbel werkt alleen met 12V-aansluiting, waardoor je mogelijk een transformator moet installeren en aan de slag moet met kabels en kroonsteentjes. Bovendien lijken de meegeleverde stroomkabels onvoldoende geïsoleerd tegen schade (zoals droogte of vocht).

Beeldkwaliteit en basisfuncties

De beeldkwaliteit laat dan weer weinig te wensen over. De Philips Hue Secure Video Doorbell beschikt over een 2K-resolutie. Dat is hoger dan het beeld van de twee bedrade Ring-deurbellen, die het moeten doen met 1080p of 1536p. De kleurweergave is meer dan redelijk, maar de lens lijkt minder goed overweg te kunnen met helderheid. Als de achtergrond lichter is dan de voorgrond, dan kan die laatste wat donkerder zijn dan we zouden willen op dit soort camera's.

Het gezichtsveld van 180 graden in zowel de lengte als breedte is meer dan welkom. Daardoor zullen weinig dingen je ontgaan. Als je de deurbel niet te hoog ophangt, kun je ook kleinere pakketjes in de tuin of op de mat zien liggen. Verder is er infrarood-nachtzicht en nachtzicht in kleur en kun je rekenen op allerlei basisfuncties van een slimme deurbel. Zo kun je met iemand voor de deur praten en kun je meldingen op basis van beweging ontvangen. Wel zo handig.

Gratis opslag, maar…

Waar Philips Hue je ook mee hoopt te overtuigen, is de gratis videogeschiedenis van de afgelopen 24 uur. Als je dus nog snel iets wilt opzoeken van de afgelopen dag, dan kan dat. Je bent dan niet verplicht een abonnement af te nemen. Lokaal video's opslaan is helaas niet mogelijk, zoals dat wel vaak bij de Eufy's van deze wereld kan, waardoor je voor verdere bewaarbehoeften toch afhankelijk bent van een redelijk prijzig abonnement van 40 tot 100 euro per jaar. 

©Wesley Akkerman

Zaken die wij als standaard ervaren, zoals het instellen van activiteitenzones en de herkenning van personen, pakketten en voertuigen, zitten ook allemaal achter een betaalmuur. Dat je uitgebreide videogeschiedenis (30 tot 60 dagen) en het detecteren van rookalarmen (waar een AI-systeem achter zit) geld kosten, willen we nog best accepteren. Tot slot kan de deurbel nog geen automatische reacties ten gehore brengen of geactiveerd worden via geo-fencing.

Philips Hue Secure Video Doorbell kopen?

Ondanks de minpunten zijn we toch behoorlijk enthousiast over de Philips Hue Secure Video Doorbell. Ja, sommige functies kosten extra geld, aansluiten zal voor een hoop mensen onnodig veel gedoe opleveren en het apparaat is vrij prijzig. Maar het feit dat je het product toevoegt aan je bestaande Hue-netwerk en daarmee nieuwe integratiemogelijkheden ontgrendelt (voor lampen en bewegingssensoren), rechtvaardigt wat ons betreft de straffe aanschafprijs.

Digitale dreigingen worden steeds slimmer en moeilijker te herkennen. Een virusscanner of firewall alleen houdt ze niet meer tegen. Onze digitale voetafdruk groeit immers met elk nieuw apparaat, account of slimme toepassing in huis. Wie veilig wil blijven, moet structureel te werk gaan: cyberhygiëne hoort bij je dagelijkse gewoonten. In dit artikel lees je negen manieren om die routine op te bouwen en je digitale leven beter te beschermen.

Bewust gedrag

Bewust digitaal gedrag vormt de basis van elke veilige IT-omgeving. Wie zijn gedrag niet afstemt op de huidige digitale risico's, blijft kwetsbaar, ongeacht hoe goed de tools zijn. Het herkennen van verdachte berichten, ook van bekende afzenders, is cruciaal. Phishing blijft namelijk een van de succesvolste aanvalsmethoden, onder meer via QR-phishing, deepfake-spraakberichten en clone-phishing (waarbij bestaande, legitieme e-mails worden nagebootst).

Klik nooit zomaar op links, zeker niet als er gevraagd wordt om in te loggen of te betalen. Houd de muisaanwijzer eerst boven een link om het adres te controleren en let op subtiele afwijkingen in domeinnamen. Let ook op bij onverwachte bijlagen of berichten met een opvallend dringende toon.

Denk ook bewust na over je digitale aanwezigheid. Zorg dat je sociale profielen niet standaard publiek zichtbaar zijn en deel persoonlijke info alleen als het echt nodig is. Regelmatig eens 'egosurfen', waarbij je je naam, alias of e-mailadres in een zoekmachine invoert, helpt om te zien wat publiek beschikbaar is. Beperk of verwijder deze informatie via instellingen of met verwijderverzoeken.

Authenticatie

Robuuste authenticatie is vaak de kern van digitale beveiliging. In tijden van datalekken en geautomatiseerde inlogpogingen volstaat een enkel wachtwoord helaas niet meer. Goede cyberhygiëne betekent daarom niet alleen sterke wachtwoorden gebruiken, maar ook structureel inzetten op tweefactorauthenticatie (2FA) en in bepaalde gevallen op alternatieve methoden gebruiken, zoals biometrie en softwarematige toegangssleutels (passkeys).

Om te vermijden dat je overal hetzelfde wachtwoord gebruikt, is een betrouwbare wachtwoordbeheerder onmisbaar. Kies voor een kluis die lokaal versleutelt of zero-knowledge-opslag biedt (alleen jij kunt de data zien). Degelijke en gratis opensource-opties zijn Bitwarden Personal en KeePass of KeePassXC. De kluis zelf beveilig je uiteraard met een sterke sleutelzin. Nieuwe wachtwoorden laat je bij voorkeur automatisch genereren en zijn telkens uniek.

Vrijwel alle degelijke diensten bieden tegenwoordig 2FA aan. Maak daar zeker gebruik van, want dit voegt een extra beveiligingslaag toe. TOTP-codes (time-based one-time passwords) via apps als Authy of de Authenticator-apps van Google of Microsoft zijn een veilige keuze. Voor kritieke accounts kun je fysieke tokens overwegen, zoals een Yubikey. Sms-codes kun je het beste vermijden, want deze zijn kwetsbaar voor sim-swapping. Biometrie gebruik je bij voorkeur alleen op apparaten waar de herkenning lokaal gebeurt, zonder dat er data naar externe servers gaan.

Steeds meer platformen, zoals Apple, Google en Microsoft, ondersteunen ook toegangssleutels. Deze bestaan uit een publieke en een private sleutel. Alleen de publieke wordt op de server opgeslagen; de private blijft lokaal en wordt geverifieerd via biometrie of pincode. Zo combineer je veiligheid met een zekere mate van gebruiksgemak.

Accountbeheer

Doordacht toegangsbeheer voorkomt dat ongewenste gebruikers, processen of apparaten toegang krijgen tot je gegevens of systemen. Door rollen te scheiden, rechten te beperken en geregeld te evalueren wie waar toegang toe heeft, verklein je het risico op misbruik.

Zo gebruik je voor dagelijkse taken bij voorkeur een standaardaccount zonder beheerrechten. Heb je in Windows op je laptop slechts één administratoraccount, maak dan eerst een tweede administratoraccount aan. Zet daarna het eerste om naar standaardgebruiker, zodat je vertrouwde profielmap en instellingen behouden blijven. Dit doe je via Instellingen / Accounts / Andere gebruikers / Account toevoegen, waar je ook het accounttype kunt wijzigen. Je kunt ook twee standaardaccounts gebruiken: een voor werk en een voor privé, waarbij het privéaccount geen toegang heeft tot zakelijke bestanden, e-mail of cloudmappen. Daarnaast kun je een extra standaardgebruiker aanmaken, eventueel zonder wachtwoord, voor gastgebruik. Verwijder accounts zodra ze overbodig zijn en vermijd het delen van je hoofdaccount. Als delen toch nodig is, zorg dan dat je de gegevens kunt monitoren en gebruik de beschikbare logboeken (zie ook de paragraaf Monitoren en scannen, onderaan dit artikel).

Toegangsbeheer

Werk je met meerdere gebruikers op je pc of gebruik je gedeelde mappen, dan kun je de toegang tot gegevens beperken door het instellen van specifieke machtigingen voor lezen en schrijven. Klik met rechts op een map of bestand in Verkenner, kies Eigenschappen en ga naar Beveiliging / Bewerken (voor lokale toegang) of naar Delen / Geavanceerd delen (voor netwerkshares).

Gescheiden omgevingen zijn ook nuttig voor apps als je browser. In Chromium-browsers zoals Chrome klik je rechtsboven op je profielafbeelding en kies Gastprofiel openen of Chrome-profiel toevoegen. Elk profiel gebruikt een eigen cache, instellingen, extensies en sessies. In Firefox open je de profielbeheerder via Windows-toets+R, waarna je de opdracht firefox.exe -p uitvoert.

Controleer ook regelmatig welke externe apps, diensten of apparaten toegang hebben tot je cloudaccounts van bijvoorbeeld Google of Microsoft.

Updates en patches

Software en firmware tijdig bijwerken is een van de beste manieren om je systemen veilig te houden, zeker omdat veel kwetsbaarheden al worden misbruikt voor ze publiek bekend zijn (zero-day-exploits). Automatiseer je updates dus waar mogelijk, niet alleen voor je besturingssysteem maar ook voor randapparatuur, NAS, router en IoT-apparaten.

Windows is standaard ingesteld om belangrijke updates en patches automatisch te downloaden en installeren. Laat dit zeker zo. Vergeet ook je gewone programma's niet: sommige programma's updaten automatisch (zoals browsers), maar lang niet alle programma's doen dit. Tools zoals Patch My PC Home Updater kunnen helpen, of je gebruikt een pakketbeheerder zoals Chocolatey of Winget. Een grafische tool zoals UniGetUI ondersteunt zelfs verschillende pakketbeheerders.

Patch My PC Home Updater herkent ongeveer vijfhonderd populaire programma's en werkt deze op gezette tijden zelf bij. UniGetUI ondersteunt wel tienduizend programma's en maakt het mogelijk om alle verouderde software met een muisklik te updaten.

Neem ook firmware mee in je updatebeleid, zoals deze van je router, BIOS/UEFI, printers en IoT-apparaten. Controleer enkele keren per jaar via de website van de fabrikant of via ingebouwde beheertools, zoals Synology DSM op een NAS, of er updates beschikbaar zijn.

Gevorderde gebruikers die veiligheid belangrijk vinden, kunnen ook CVE- en kwetsbaarheidsdatabanken (Common Vulnerabilities and Exposures) in de gaten houden, zeker bij software met frequente internet-interactie. Verwijder oude software zonder ondersteuning, en denk bijvoorbeeld ook aan extensies of scripts die je niet meer gebruikt, maar die nog wel actief zijn.

Databeveiliging

Zonder degelijke gegevensbeveiliging blijven andere beveiligingsmaatregelen kwetsbaar. Documenten of informatie die veel privacygevoelige gegevens bevatten (zoals financiële of medische gegevens) horen niet onversleuteld op je pc of externe schijven te staan. Encryptie beschermt je data tegen ongewenste toegang, ook bij verlies of diefstal van het systeem.

Op Windows Home-systemen, met TPM en 'modern stand-by', kun je de systeemschijf automatisch versleutelen via Instellingen / Privacy en beveiliging / Apparaatversleuteling. Je moet wel aangemeld zijn met een Microsoft-account.

Deze functie is een vereenvoudigde vorm van BitLocker, beschikbaar in Windows Pro en hoger. BitLocker kan ook je datapartities, externe schijven en usb-sticks versleutelen. Een gratis alternatief is VeraCrypt, waarmee je ook aparte mappen of draagbare volumes kunt versleutelen. Je kunt zelfs een verborgen volume aanmaken, zodat niemand merkt dat er versleutelde data aanwezig zijn. De tool vraagt wat gewenning, maar online vind je uitgebreide documentatie.

Versleutelen is belangrijk, maar ruim ook geregeld oude, privacygevoelige bestanden op. In Windows open je het venster Instellingen en ga je via Systeem / Opslag naar Aanbevelingen vooropschoning om tijdelijke bestanden, downloads of prullenbakinhoud te wissen. Voor het onherroepelijk verwijderen van specifieke bestanden of mappen gebruik je een gratis tool zoals Eraser, die ook vrijgekomen ruimte op een harde schijf kan overschrijven. Wil je een volledige harde schijf wissen, bijvoorbeeld voor verkoop of donatie, gebruik dan DBAN. Voor ssd's gebruik je bij voorkeur de Secure Erase-tool van de fabrikant zelf, bijvoorbeeld Samsung Magician voor Samsung-ssd's.

Back-ups

Je bent nooit honderd procent veilig, alle geïnstalleerde beveiligingen ten spijt. Daarom zou je eigenlijk altijd back-ups moeten maken. Regelmatig back-uppen beschermt je tegen gegevensverlies door fouten, defecten of malware, en je kunt relatief snel je systeem en gegevens herstellen zonder noemenswaardig dataverlies.

Er bestaan gelukkig degelijke en gratis tools waarmee je back-ups grotendeels kunt automatiseren. Deze ondersteunen bij voorkeur versleuteling, compressie en versiebeheer, werken met incrementele back-ups (alleen nieuwe of gewijzigde bestanden) en met deduplicatie (dubbele inhoud wordt slechts één keer opgeslagen). Duplicati en Kopia zijn hier uitstekende voorbeelden van, gratis en opensource. Duplicati heeft een gebruiksvriendelijke webinterface, terwijl Kopia wat technischer is, maar iets krachtiger dankzij het snapshot-systeem en efficiënter bij grote of veel bestanden.

Probeer waar mogelijk de 3-2-1-regel te volgen: bewaar minstens drie kopieën van je data op twee verschillende media, waarvan één op een andere fysieke locatie en minstens één offline. Dit is ook belangrijk met het oog op ransomware. Koppel daarom ook je externe back-upmedium los zodra de back-up klaar is.

Netwerkbeveiliging

Tenzij je computer fysiek losgekoppeld is van internet en andere netwerken ('air-gapped'), mag je zeker niet voorbij gaan aan netwerkbeveiliging. Je router is doorgaans het toegangspunt tot je hele netwerk en verdient daarom je volle aandacht.

Begin met het wijzigen van het standaard beheerderswachtwoord naar een sterk exemplaar. Controleer geregeld op firmware-updates via de website van de fabrikant (zie ook de eerdere paragraaf Updates en patches). Schakel UPnP (Universal Plug and Play) uit om te vermijden dat applicaties ongecontroleerd poorten openen. Zet beheer op afstand uit als dat kan en beperk inkomend verkeer door enkel noodzakelijke poorten open te laten (zie ook de paragraaf Monitoren en scannen, onderaan dit artikel). Schakel ook ongebruikte netwerkdiensten of applicatie-interfaces uit.

Idealiter voorzie je je netwerkapparaten van gescheiden subnetten, zodat een kwetsbaarheid op het ene toestel niet automatisch andere bedreigt. Je kunt bijvoorbeeld een gastnetwerk op je router activeren voor bezoekers of onbekende apparaten. IoT-toestellen houd je het liefst apart van je hoofdnetwerk. Ondersteunt je router VLAN's (virtuele LAN's), dan kun je zelfs per apparaatcategorie aangepaste regels instellen, voor optimale databescherming.

De meeste routers hebben een ingebouwde firewall, maar deze is vaak beperkt. Gevorderde gebruikers kunnen extra beveiliging overwegen met een krachtigere oplossing, zoals OPNSense, waarmee je gedetailleerde regels kunt opstellen en netwerkverkeer logt. Daarnaast kun je een netwerkwijd DNS-filter gebruiken om ongewenste sites en advertenties op domeinnaamniveau te blokkeren. Tools zoals het multiplatform AdGuard Home of het cloudgebaseerde NextDNS zijn hiervoor uitstekend geschikt. Of je gebruikt eventueel publieke DNS-servers, zoals het recent gelanceerde DNS4EU, mede gefinancierd door de EU, met kant-en-klare filters tegen malware, advertenties en/of ongepaste inhoud.

Monitoren en scannen

Binnen cyberhygiëne hoort ook het regelmatig scannen en monitoren van je netwerk en systemen. Voor Windows zijn er ingebouwde logboeken (klik met rechts op de startknop en kies Logboeken), die systeemfouten, softwareproblemen, aanmeldpogingen en beveiligingsincidenten bijhouden. Open hier Windows-logboeken / Systeem en sorteer op de kolom Niveau om sneller fouten en waarschuwingen te zien.

Scan ook geregeld je netwerkverbindingen. De tool Fing (beschikbaar voor mobiel en desktop) toont direct welke apparaten verbonden zijn. Via Security kun je bij Confirm devices aangeven welke je vertrouwt.

Een nuttige aanvulling is GlassWire, een gratis visuele firewall die toont welke apps waarmee verbinding maken en hoeveel data ze verbruiken. Voor diepgaande analyses is Wireshark de ongekroonde koning. Deze gratis sniffer toont welke data via welke netwerkprotocollen je systeem verzendt en ontvangt, waarmee je ongebruikelijke communicatie kunt traceren.

Je netwerkveiligheid hangt ook af van het sluiten van onnodige netwerkpoorten. Test dit van buitenaf, zoals een hacker doet, via GRC ShieldsUP! Klik op Proceed en dan op All Service Ports om gebruikelijke TCP-poorten te scannen. Zie je rode of blauwe vakjes, schakel dan onnodige services en eventuele poortdoorverwijzingen uit in je router tot alle vakjes groen kleuren.

Je kunt de netwerkpoorten ook van binnenuit scannen, zoals malware doet. Dit kan met het gratis Zenmap, de grafische interface van Nmap. Vul bij Target het ip-adres in en kies bij Profile bijvoorbeeld Quick scan plus.

Je doet er ook goed aan geregeld te controleren op mogelijke datalekken, zoals door database-hacks bij diensten waar je een account had. Je kunt je hiervoor aanmelden bij HaveIBeenPwned, via Notify Me.