Een nieuwe release van iOS is altijd spannend, maar niet zo spannend als een nieuwe release van OS X. We doen weliswaar heel veel op onze smartphone, maar als het gaat om echte productiviteit, gebeurt het meeste nog altijd op de laptop of desktop. Het is dan ook fijn dat Apple met iedere update van OS X subtiele nieuwe functies inbouwt die het werken met de Mac veel efficiënter maken. Zet het bedrijf die trend door met de release van macOS Sierra?

Onderscheidend is macOS Sierra natuurlijk direct al vanwege de naam. Apple is na jaren afgestapt van OS X, zodat alle besturingssystemen van het bedrijf nu dezelfde soort naamgeving hebben. We moeten er stiekem een beetje aan wennen, maar uiteraard gaan we een besturingssysteem niet afrekenen op de naam. Maar wat is er nu precies anders en nieuw in macOS Sierra en is dat de moeite van een update waard? Lees ook: Zo kun je macOS Sierra downloaden en installeren.

Siri

De meest opvallende wijziging die Apple heeft doorgevoerd is de komst van Siri naar de laptop en desktops. Siri kennen we natuurlijk allemaal van de iPhone en iPad en vanaf nu kun je dus ook je iMac, Macbook enzovoort bedienen met de spraakassistent. Dat is uiteraard een logische stap, Siri is nu beschikbaar op alle platformen van Apple. De vraag is of het ook echt nuttig is. Vooralsnog vinden wij van niet. De grote kracht van Siri op, bijvoorbeeld de iPhone en de iPad, is dat het makkelijker is om dingen te vragen, dan om ze te typen, immers, de softwarematige toetsenborden op de iOS-apparaten typen nog steeds niet zo lekker als een toetsenbord. Maar op een MacBook of iMac is dat een ander verhaal.

Uiteraard hebben we Siri een kans gegeven, maar wie Siri vaak gebruikt, weet ook dat de assistent je niet altijd verstaat, of simpelweg niet in staat is om antwoord te geven. Waar het op de iPhone en iPad (maar ook Apple TV) handig is om iets aan Siri te vragen, vinden we het op de Mac gewoon een stuk prettiger om dingen zelf even op te zoeken en in te typen. Daarbij bepaal je dan zelf welke bronnen je raadpleegt en bovendien is het typen en lezen nog een stuk sneller ook. Siri werd door Apple wel een beetje beschouwd als het paradepaardje van Sierra tijdens de keynote en dat vinden we een beetje jammer. Het is leuk, maar meer ook niet.

©PXimport

Berichten

Apple heeft z’n berichten app zowel in iOS 10 als in Sierra een flinke metamorfose gegeven, echter, in iOS is het bedrijf verder gegaan dan in Sierra en dat is wat ons betreft wel een gemiste kans. De emoji’s in Sierra zijn groter dan voorheen en je kunt berichten voorzien van een ‘like’ of een hartje in de stijl van Facebook, en dat het mogelijk is om video’s in de berichten af te spelen is natuurlijk heel prettig. Maar de vernieuwingen die Berichten in iOS 10 zo verslavend maken, zijn in Sierra achterwege gelaten. Dat betekent: geen stickers, geen handgeschreven berichten, geen app-gerelateerde functies verzenden via Berichten. Eigenlijk vinden we dat niet alleen jammer, maar onbegrijpelijk, immers, het idee achter dezelfde apps op verschillende platformen is dat je overal dezelfde ervaring hebt en dat is nu dus duidelijk niet het geval. Je kunt de effecten overigens wel ontvangen, maar niet zelf versturen en dat is misschien nog wel frustrerender.

©PXimport

Tabbladen!

Een functie waar we heel erg enthousiast van worden in Sierra (getuige het uitroepteken achter het kopje) is de mogelijkheid tot het gebruik van tabbladen. Tabbladen zijn natuurlijk niet nieuw op de Mac, je kunt ze al tijden gebruiken in, bijvoorbeeld, Safari. Maar met de komst van Sierra, is het mogelijk om tabbladen te gebruiken in veel meer apps. Denk hierbij aan apps als Mail, Teksteditor, Kaarten, maar ook Pages, Numbers en Keynote. Het werken met tabbladen maakt deze apps zoveel prettiger en efficiënter. Fijn is ook dat Apple de functionaliteit beschikbaar heeft gesteld aan ontwikkelaars, dus je mag ervan uitgaan dat binnenkort vrijwel alle apps tabbladfunctionaliteit toevoegen.

©PXimport

Beeld in Beeld

Een andere vernieuwing waar we erg enthousiast over zijn, is de mogelijkheid om video’s los te koppelen van de container waar ze in getoond worden. Dit betekent dat je bijvoorbeeld een video bekijkt in Safari, deze van de pagina afklikt om hem in een eigen venstertje te tonen, en op die manier meerdere video's tegelijk kunt kijken. Dat lijkt misschien niet heel boeiend, maar je zult merken dat je zó snel aan die functionaliteit went en het zo snel onderdeel maakt van je werkwijze, dat je binnen de kortste keren op je werkpc probeert om een video uit Firefox te klikken. Overigens werkt dit nog niet overal, het werkt in iTunes, en op een beperkt (maar groeiend) aantal websites, zoals Vimeo.

©PXimport

Apple Pay

Dan even tussendoor iets waar wij in Nederland nog steeds verdraaid weinig aan hebben (iets waar wij persoonlijk erg van balen), namelijk Apple Pay. Apple heeft Apple Pay nu volledig geïntegreerd in Sierra, hetgeen betekent dat je betalingen eenvoudig kunt uitvoeren zonder daarvoor wachtwoorden te hoeven invoeren. Daar heb je uiteraard meer voor nodig dan alleen je Mac, want je computer bevat (nog) geen vingerafdrukscanner, dus die authenticatie zul je op je iPhone moeten uitvoeren. Voor de Nederlandse gebruiker totaal nog niet interessant, maar dat kan uiteraard in één klap veranderen als Apple besluit om ondersteuning toe te voegen voor ons land.

Apple Watch unlock

We zijn hier op de redactie natuurlijk wel een beetje nerds, maar we wachten al jaren op de (native) mogelijkheid om onze Mac te unlocken met behulp van de vingerafdruksensor op onze iPhone. Officieel omdat dat heel erg veilig is, maar stiekem ook vooral omdat het heel erg Knight Rider-achtig aanvoelt. Die functionaliteit heeft Apple nog steeds niet ingebouwd, wél is het mogelijk om vanaf nu je Mac te unlocken met behulp van je Apple Watch. In de basis werkt het heel eenvoudig: zodra je binnen een bepaalde afstand van je Mac komt, met een ontgrendelde Apple Watch (kortom, eentje die je om je pols draagt) zal de Mac automatisch ontgrendeld worden. Als trotse bezitters van een Apple Watch vinden we deze functie geweldig en superhandig, maar in alle eerlijkheid: de massa in Nederland (en daarbuiten) die geen Apple Watch heeft zal dat natuurlijk een worst wezen. Daarbij werkt de functie goed zodra hij is ingesteld, maar is het een behoorlijk drama eer het zover is, waarbij Apple totaal geen uitleg geeft hoe en wat je daarvoor moet doen.

Universeel klembord

Zoals we in het intro al aangaven, het zijn vaak de subtiele vernieuwingen in de besturingssystemen van Apple waar we zo enthousiast van worden en het Universeel Klembord is daar eentje van. In de basis is het heel eenvoudig: het is een klembord dat wordt gesynchroniseerd met al je andere apparaten. Wat dat effectief inhoudt, is dat je iets kunt kopiëren op je Mac, en dat vervolgens kunt plakken op je iPhone en andersom. Dit is typisch zo’n functie waarvan je bij het lezen denkt: grappig, maar dat je in werkelijkheid zó vaak zult gebruiken dat je over een maand of twee vergeten bent dat kopiëren en plakken op verschillende apparaten niet de gewoonste zaak van de wereld is.

Apple Music

Fan van Apple Music zijn we eigenlijk nog nooit geweest. Misschien heeft dat iets te maken met het feit dat het enorm voelt alsof Apple met dit platform geprobeerd heeft (en nog steeds probeert) om zichzelf relevant te houden op het gebied van muziek en dat dit product niet daadwerkelijk geboren is uit de behoefte om een beleving beter of efficiënter te maken. Sowieso heeft Apple een slechte reputatie op dit gebied, want iTunes is – zelfs onder de meest fanatieke Apple-gebruikers – een behoorlijk verguisd programma. In Sierra heeft Apple Music een behoorlijke metamorfose gekregen. Belangrijkste vernieuwing is het tabblad Voor Jou, waarmee Apple (in de stijl van Spotify) je content voorschotelt die speciaal is geselecteerd op basis van je interesses en de artiesten die je volgt. De interface is strakker en cleaner, maar als een prettige, natuurlijke, service voelt het nog steeds niet.

©PXimport

Foto’s

Net als Berichten, heeft Apple de app Foto’s zowel in iOS 10 als in Sierra flink op de schop genomen, waarbij beide platformen op dit gebied wél dezelfde functionaliteiten hebben. Als je onze review van iOS 10 hebt gelezen, dan weet je dat we behoorlijk enthousiast zijn over Foto’s. De gezichtsherkenning werkt fenomenaal (uiteraard niet altijd foutloos) en de mogelijkheid om foto’s te doorzoeken op basis van de (gescande) inhoud is wat ons betreft een geschenk uit de hemel. Dat is in Sierra nog een stukje interessanter dan in iOS, omdat je je op je Mac naast de gesynchroniseerde foto’s, ook de foto’s kunt importeren vanaf je spiegelreflexcamera, en die worden net zo hard gescand.

©PXimport

iCloud Drive

Tot slot – wat ons betreft – de allerbelangrijkste verandering in Sierra, namelijk de volledige integratie van iCloud. Je kon iCloud natuurlijk al gebruiken om reservekopieën te maken, foto’s te synchroniseren enzovoort, maar in Sierra is Apple nog een stapje verder gegaan. Wanneer je de optie hiervoor in Systeemvoorkeuren aanzet, kun je iCloud zo instellen dat de gehele inhoud van je bureaublad én de inhoud van je map Documenten automatisch gesynchroniseerd wordt met iCloud, hetgeen niet alleen betekent dat ze veilig staan, maar ook dat je ze kunt benaderen op al je andere apparaten die iCloud gebruiken. Het betekent simpelweg dat het idee achter iCloud: toegang tot al je bestanden op alle apparaten, zo langzamerhand volledig gematerialiseerd is. Wel vinden we het een gemiste kans dat je de optie alleen aan of uit kunt zetten, en niet zelf kunt bepalen welke mappen er precies gesynchroniseerd worden, oftewel, je mag een flinke hoeveelheid opslagcapaciteit bij Apple hebben, wil je van deze functie gebruik kunnen maken.

©PXimport

Geoptimaliseerde opslag

Een andere nieuwe mogelijkheid binnen iCloud is Geoptimaliseerde Opslag. Interessant is dat dit maar een heel bescheiden vinkje is in het menu iCloud in Systeemvoorkeuren, maar dat de consequenties aanzienlijk zijn, in de gunstige zin van het woord. Wanneer je Geoptimaliseerde Opslag inschakelt, analyseert Apple de bestanden op je harde schijf, en plaatst bestanden die je zelden gebruikt in iCloud en verwijdert ze van je harde schijf. Je zult merken, zodat je deze functie gebruikt, dat je in één klap veel meer ruimte vrij hebt op je harde schijf, terwijl je geen bestanden lijkt te missen. Twee nadelen aan deze functie: helemaal feilloos werkt hij niet (af en toe wordt er ook een bestand verplaatst dat je wél gebruikt) en wederom: tenzij je een flinke hoeveelheid opslagcapaciteit hebt, heb je hier niets aan.

©PXimport

Conclusie

Al met al is Sierra een weinig spectaculaire update. Heel erg is dat natuurlijk niet, immers, je betaalt geen stuiver voor het besturingssysteem. Veel van de wijzigingen die zijn doorgevoerd hebben niet zo heel veel om het lijf: een iets betere versie van Berichten, een spraakassistent die je waarschijnlijk niet zult gebruiken, en een metamorfose van Apple Music die de dienst – wat ons betreft – nog altijd niet veel interessanter maakt. Dat wil niet zeggen dat Sierra waardeloos is, in tegendeel. De subtiele veranderingen, zoals het Universeel Klembord, de doorzoekbaarheid van foto’s en uiteraard de mogelijkheid om je hele bureaublad te synchroniseren, maken de ervaring voor ons een stuk prettiger. Echter, voor twee van die drie functies heb je extra opslagcapaciteit bij Apple nodig, en dat heeft lang niet iedereen. Daarmee voelt Sierra meer als een tussentijdse update, dan als een volledig nieuw besturingssysteem.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.