Een paar dagen voor de release van de iPhone 7 en iPhone 7 Plus, heeft Apple iOS 10 losgelaten in het wild. We hebben er natuurlijk al heel wat over kunnen lezen, maar zoals altijd wordt niet alles van tevoren gemeld. We hebben ons een paar dagen op iOS 10 gestort om uitvoerig te testen hoe het nieuwe besturingssysteem voor ons werkt. Kortom: dit wordt geen stukje over geinige nieuwe knopjes, en kleine designtweaks. Wij wilden weten: wat is er zo gaaf aan iOS 10 in het dagelijks gebruik?

Ontwerp

Ik vertelde je in het intro dat ik het niet zou hebben over ontwerp, en dan begin ik met een kopje ontwerp? Jazeker, en dat is omdat er één designwijziging in iOS 10 is die direct impact heeft op de manier waarmee je met het besturingssysteem werkt. Je hebt ongetwijfeld gehoord van Raise to Wake, de functie die ervoor zorgt dat je notificaties kunt zien zodra je je iPhone oppakt, zonder op een knop te hoeven drukken. Lees ook:Apple onthult iPhone 7 en iPhone 7 Plus.

Raise to Wake is fantastisch, maar uiteindelijk komt er een moment dat je je iPhone wilt ontgrendelen. En dan zul je merken dat je dat niet langer doet door opzij te vegen, maar door op de Thuisknop te drukken. In theorie is dat natuurlijk een flinke verbetering, drukken is minder werk dan vegen. Maar het vegen is zo’n routine geworden dat, zelfs nu ik iOS 10 al bijna een week gebruik, ik nog steeds vergeet dat ik moet drukken, waardoor ik een aantal seconden loop te rommelen met mijn iPhone voor ik kan doen wat ik wil. Het zal een kwestie van gewenning zijn, maar voorlopig zul je daar wel even last van hebben.

Apps verwijderen

©PXimport

Een nieuwe functie waar ik heel erg gelukkig van word, is de mogelijkheid om de voorgeïnstalleerde apps van Apple te verwijderen.

Lees je dat goed? Ja dat lees je goed, die suffe aandelen-app waar je nooit iets mee doet, en de Kaarten-app die je allang hebt vervangen voor Google Maps kun je nu gewoon verwijderen.

Stiekem zijn ze niet helemaal verwijderd, maar je ziet de pictogrammen niet meer en daar gaat het om.

iMessage

iMessage is het onderdeel van iOS 10 dat de grootste metamorfose heeft gekregen. Zoals altijd werd er een beetje lacherig gedaan over de manier waarop Apple de nieuwe functies presenteerde. Deels terecht, maar ik ben ervan overtuigd dat de veranderingen in iMessage de populariteit van de app tot ongekende hoogte zal brengen. Ten eerste zijn er de stickers, die hilarisch zijn. Je kunt je tekstballonnen in iMessage nu opleuken door er stickers op te plakken, iets dat verbazend verslavend werkt, en ook daadwerkelijk meer emotie toevoegt aan de gesprekken. Er zijn gratis stickers, maar wil je, bijvoorbeeld stickers van Disney gebruiken, dan betaal je maar liefst 2 euro (!) voor een paar stickers. Belachelijk duur, maar mensen gaan het ervoor betalen. Fantastisch zijn de nieuwe grafische effecten.

©PXimport

©PXimport

Daarbij heb ik het niet over de animaties waarmee je de tekstballonnen kunt laten vliegen, maar over de full screen achtergrondanimaties, zoals het vuurwerk, confetti, lasers enzovoort. Die functies heb ik al vaker gebruikt dan me lief is. Onzichtbare inkt (waarbij je een bericht laat verschijnen als erop gedrukt wordt) is ook leuk, maar voelt meer als een gimmick die alleen leuk is als je zwanger bent of iemand ten huwelijk vraagt, en in beide gevallen is er geen hoop voor je als je zoiets via iMessage aankondigt. Digital Touch is leuk, al geldt dat vooral voor de tekeningetjes die je zelf kunt maken. Een hart sturen is tof, maar het hart is zo in-your-face dat je het alleen naar je geliefde stuurt, en die heeft het na drie keer ook wel gezien. Ik verwacht héél erg veel van de App-functie in iMessage. Zo is het nu bijvoorbeeld mogelijk om een game als Words with Friends te spelen, waarbij je elke beurt via iMessage stuurt. Dat werkt fantastisch en verslavend.

Foto’s

Het is even schrikken als je de app Foto’s voor het eerst opent nadat je iOS 10 hebt geïnstalleerd, want Apple heeft er nogal huisgehouden. In de albumweergave zie je nu twee nieuwe albums, Personen en Plaatsen (die overigens ooit al eens eerder in iOS hebben gezeten, voordat Appe iPhoto de nek omdraaide). Beide albums doen precies wat de naam doet vermoeden: foto’s sorteren op de plek waar ze zijn genomen en op de personen die erin te zien zijn. Vooral personen is indrukwekkend, de app lijkt bijna geen fouten te maken. Klopt er toch iets niet, dan is het verwijderen van een foto uit de verkeerde Personen-map mogelijk, maar wel wat omslachtig. Leuk is dat de albumweergave Personen begint met een diavoorstelling voor elke persoon in kwestie. Zo zie je je relatie met die persoon in één klap in kaart gebracht.

©PXimport

Herinneringen

Als je alle herinneringen die Facebook je door je strot duwt nog niet zat bent, dan is Herinneringen een functie in iOS 10 die je ongetwijfeld fantastisch vindt. Herinneringen zijn collecties die iOS voor je genereert op basis van een bepaalde tijd of locatie. Je moet dan denken aan zowel herinneringen van, bijvoorbeeld kerst een jaar geleden, maar ook de typische Facebookherinneringen als: vandaag een jaar geleden.

Zoeken in foto’s

De wijzigingen zijn allemaal redelijk spectaculair, maar het meest enthousiast word ik toch van de mogelijkheid om je foto’s te doorzoeken. Alle foto’s die je maakt worden geanalyseerd, en dat betekent dat je naar de inhoud kunt zoeken. Dit gebeurt op basis van sleutelwoorden die Apple heeft gedefinieerd, zoals eten, drinken, kleding, klimrek, noem maar op (meer dan je je kunt voorstellen). De vertaling is soms wat krom, want stel nu dat je wat foto’s in je iPhone hebt staan die niet voor jeugdige ogen bedoeld zijn, dan zoek je op Privaat (wat natuurlijk privé zou moeten zijn). Desalniettemin is de mogelijkheid tot zoeken binnen je foto’s wat mij betreft fenomenaal.

Toetsenbord

Een verandering waar ik erg enthousiast over ben en die in principe niet zoveel voorstelt, is de wijziging van de toetsenbordgeluiden. Wanneer je typt (met het geluid aan) dan hoor je nu een heerlijk subtiel klikgeluid, dat je bijna doet vergeten dat je toestel geen tactile feedback heeft. Daarnaast heeft Apple QuickType verbeterd, maar daar hebben wij in Nederland natuurlijk niets aan, omdat de tekstvoorspelling alleen in het Engels werkt.

Siri

Ook Siri is flink onder handen genomen, al zul je daar in eerste instantie niet zo heel veel van merken. De spraakassistent van Apple is nu opengesteld voor andere ontwikkelaars, hetgeen betekent dat je Siri nu kunt gebruiken voor veel meer dan alleen het sturen van een tekstberichtje. Zeker met de komst van de app Woning is dat goed nieuws, omdat het betekent dat je met je stem de verlichting aan kunt doen (om maar iets te noemen) als je daar de geschikte apparatuur voor hebt. De tijd zal leren of dat echt cool is om te doen, of stiekem een beetje sneu.

Vergrendelscherm

©PXimport

Ik heb het al heel eventjes gehad over het vergrendelscherm, met het nieuwe onderdeel Vandaag, dat je vaker zult zien dat je lief is, wanneer je per ongeluk veegt (in plaats van drukt) om je iPhone te ontgrendelen.

Heel erg is dat niet, want Vandaag is wel een verdraaid fijne nieuwe toevoeging. Het is een scherm dat vol staat met widgets, die je naar eigen inzicht kunt verwijderen en toevoegen. Zo heb je dus in één oogopslag bijvoorbeeld het weer, het nieuws, je agenda, enzovoort.

We zeggen het er maar meteen bij: deze functie had er natuurlijk al veel eerder moeten zijn, het is één van de functies die ons af en toe jaloers maakte op mensen met een Android-toestel.

Besturingspaneel

Het Besturingspaneel zit nog altijd waar je gewend bent, maar de werking is iets anders. Ten eerste bestaat het nu uit twee pagina’s, hetgeen ervoor zorgt dat niet alle functies in het kleine schermpje zijn gepropt en dat is wel zo prettig. Ik vind het vooral prettig dat de afspeelknoppen voor, bijvoorbeeld, muziek, uit het eerste scherm zijn gehaald, omdat het nogal eens wilde gebeuren dat ik daar per ongeluk op drukte, terwijl ik eigenlijk alleen maar WiFi uit wilde schakelen. Ook handig: het paneel kent nu 3D Touch ondersteuning voor de zaklamp, zodat je kunt kiezen uit drie lichtniveaus. Subtiel, maar verdraaid prettig.

Woning

Een geheel nieuwe functie in iOS is de app Woning die ik al even heb besproken onder het kopje Woning. Heel erg veel kan ik nog niet over deze app zeggen, omdat ik op het moment van schrijven nog geen apparaten had om ermee aan te sturen. In alle eerlijkheid twijfel ik er echter niet aan dat deze app het concept domotica volledig zal herdefiniëren. Het valt of staat echter met de mogelijkheid om dingen tot in detail aan te passen, bijvoorbeeld het aanmaken van verschillende zones voor Nest of Philips Hue. Hierover schrijf ik binnenkort een afzonderlijke review.

Conclusie

Ik word altijd redelijk enthousiast van nieuwe iOS-releases, maar vrijwel altijd leidt dit tot enige teleurstelling. Je ontdekt uiteindelijk toch dat het hetzelfde besturingssysteem is met een aantal nieuwe trucjes. iOS 10 is de allereerste versie van iOS die ervoor zorgde dat ik even niet meer geïnteresseerd was in mijn nieuwe iPhone die over een paar dagen op de mat zou ploffen (al heeft dat natuurlijk ook te maken met het feit dat de iPhone 7 niet heel erg veel nieuws brengt). De nieuwe Foto’s-app is een fantastische verbetering, en het onderdeel Vandaag (in het vergrendelscherm) biedt je in één oogopslag alles dat je wilt weten. Aan het ontgrendelen kan ik nog niet wennen, maar dat zal een kwestie van tijd zijn.

En iMessage? Daar ben ik veel enthousiaster over dan ik zou moeten zijn, simpelweg omdat het zo leuk is om berichten op te leuken met allerlei animaties, tekeningen, bewegende stickers enzovoort en ik heb het gevoel dat ik niet de enige zal zijn. iOS 10 wordt door velen afgeschreven als een speelgoed-update, oftewel, weinig nuttigs, en vooral veel eyecandy. Daar ben ik het mee eens, maar in alle eerlijkheid bevalt me dat uitstekend. iOS 10 is misschien niet de beste en meest uitgebreide upgrade van iOS, maar wel de leukste, en dat mag ook wel een keer.

Nu de ondersteuning voor Windows 10 echt gestopt is, zul je binnenkort toch echt moeten overstappen. Maar wat nu als je hardware ontoereikend is voor Windows 11 of als je helemaal geen zin hebt in dat systeem? Met Linux kun je alle kanten uit, dus bespreken we de interessantste varianten.

Een groot voordeel van Linux zijn de acceptabele systeemeisen, waardoor je in de praktijk ook nog volop plezier kunt halen uit oudere computers. Met het recente afscheid van Windows 10 bedenk je nu mogelijk wat je met de computer of laptop kunt doen en hoe je niet afhankelijk bent van een eventuele overstap naar Windows 11.

MX Linux

We beginnen met MX Linux. Dit is een goed voorbeeld van een Linux-distributie die niet al te hoge eisen aan de hardware stelt: minimaal een dualcore-processor van minstens 2 GHz en zo'n 15 GB vrije schijfruimte. Een intern geheugen van 1 GB is al voldoende om MX Linux te draaien. Behalve een 64bit-versie is er ook een 32bit-uitvoering beschikbaar, prettig voor oudere computers. Dat wordt gewaardeerd: MX Linux is een van de populairste Linux-distributies op dit moment.

Omgevingen

Verwacht niet te veel toeters en bellen op het gebied van gebruikersinterface. Dat heb je ook niet nodig voor alledaagse taken. Voor MX Linux zijn verschillende omgevingen beschikbaar. Ga je voor ultieme prestaties en functioneel gebruik, dan is Xfce een goede kandidaat. De omgeving heeft een eenvoudige opzet, maar stelt ook geen hoge eisen aan het systeem.

In de sectie MX Tools vind je een verzameling van handige programma's om de computer te onderhouden. Je kunt hier nieuwe gebruikers aanmaken en de opstartvolgorde van het systeem aanpassen, als je gebruikmaakt van meerdere besturingssystemen. Ook zijn er programma's waarmee je de computer kunt herstellen in geval van problemen. Via de sectie Setup installeer je aanvullende drivers en bijvoorbeeld codecs voor audio en video. 

Rijkere omgeving

Geef je de voorkeur aan een rijkere omgeving, dan kun je de KDE-omgeving gebruiken. Deze vertoont grote gelijkenis met een gemiddeld Windows-bureaubladomgeving en is relatief gebruiksvriendelijk. Ook is er veel ruimte voor het aanpassen van de omgeving aan je eigen smaak, bijvoorbeeld met aangepaste achtergronden en een pictogramset. Je kunt die zelf samenstellen of gebruikmaken van kant-en-klare thema's, wederom vergelijkbaar met Windows.

De derde omgeving – Fluxbox – combineert het beste van beide werelden: de snelheid van het eerder genoemde Xfce en de gebruiksvriendelijkheid van de KDE-omgeving. Dit maakt de omgeving geschikt voor iets oudere hardware, maar ook prima bruikbaar voor meer moderne hardware.

Standaardapps

MX Linux is standaard voorzien van een aantal apps waarmee je direct aan de slag kunt. Zo vinden we Firefox als browser en heeft MX Linux de Thunderbird-client voor e-mail. Ook is er een recente editie van het kantoorpakket LibreOffice vooraf geïnstalleerd. Voor het afspelen van audio en video hebben de makers het bekende VLC meegeleverd. Ook vind je Strawberry, een relatief uitgebreide muziekspeler, terug in de omgeving. Je kunt zelf aanvullende apps installeren via de MX Package Installer. De apps zijn onderverdeeld in verschillende categorieën, zoals Email, Games en Browser. Via het zoekvak bovenin kun je specifieke apps vinden.

Elementary OS

Visueel aantrekkelijk

Waar sommige Linux-distributies niet uitblinken in gebruiksvriendelijkheid of uiterlijk, onderscheidt Elementary OS zich van de rest. In onze ogen is dit een van de meest visueel aantrekkelijke Linux-versies op dit moment. Een deel van de omgeving doet sterk denken aan het uiterlijk van Apple-omgevingen. Zelf noemen de makers het de Pantheon-omgeving. Voor Elementary OS heb je een Intel Core i3 of vergelijkbare processor nodig, 4 GB intern geheugen en 32 GB vrije schijfruimte. Je kunt Elementary OS ook proberen zonder het eerst te installeren (zie ook het kader 'Probleemloos proberen' verderop in dit artikel).

Extra veilige óf klassieke modus

Veel aandacht is besteed aan veiligheid en privacy. Dat merk je bijvoorbeeld met de Secure Session. Deze modus kun je activeren tijdens het aanmelden. Bij de Secure Session heeft elke app expliciet toestemming nodig om een taak uit te voeren, bijvoorbeeld toegang krijgen tot de fotomap of de camera. Dit is vergelijkbaar met de machtigingen die je op een mobiele telefoon per app kunt toekennen. Heb je hieraan geen behoefte en wil je de apps direct toegang geven tot 'alle' acties, dan kun je in Elementary OS ook nog kiezen voor de klassieke modus.

AppCenter

Standaard is in Elementary OS een volwassen set apps ingebouwd. Zo vind je onder meer apps voor het afspelen van audio en video, maar ook voor het werken met Office-documenten. Aanvullende apps installeer je via het onderdeel AppCenter. Handig is dat dit onderdeel ook toegang biedt tot de apps die je via Flathub kunt krijgen (over Flathub lees je elders in dit artikel).

Je kunt kiezen welke repository (bron) je wilt gebruiken: die van Elementary OS of Flathub. Ook in het AppCenter is de focus op veiligheid goed merkbaar: je leest welke rechten de app wil gebruiken (bijvoorbeeld het aanpassen van systeeminstellingen). Ook lees je op voorhand over eventuele compatibiliteitsproblemen of onderdelen die niet werken. Verder valt Elementary OS in positieve zin op qua toegankelijkheidsfuncties. Zo hebben de makers veel aandacht besteed aan navigatie met het toetsenbord (in plaats van afhankelijkheid van de muis) en screenreader-functionaliteit, waarbij de elementen op het scherm worden voorgelezen door een stem en je niet afhankelijk bent van het beeldscherm.

Meerdere omgevingen

Mogelijk gebruikte je in Windows verschillende bureaubladen, bijvoorbeeld om privé en werk gescheiden te houden. Die functionaliteit vinden we ook terug in de standaardomgeving van Elementary OS: voor elk type taak kun je een afgescheiden werkruimte met eigen bureaublad en pictogrammen maken. Ook biedt het een Niet storen-modus, die ervoor zorgt dat afleidende berichten tijdelijk worden gedempt. De omgeving beschikt ook over een beeld-in-beeldmodus, waarbij je bijvoorbeeld een video kunt afspelen terwijl je in Office een document aanpast.

Voor het gebruik van Elementary OS betaal je volgens de makers 'wat je ervoor kunt missen'. Op de website kun je een standaardbedrag (zoals 20 of 30 euro) of een aangepast bedrag opgeven.

Linux Mint

Interessante keuze

In de lijst met aantrekkelijke Linux-kandidaten mag Linux Mint niet ontbreken. Niet voor niets kun je bij ons regelmatig lezen over deze Linux-distributie. Zoek je bijvoorbeeld een opvolger voor Windows 10 en kun je door hardwarebeperkingen niet overstappen naar Windows 11, dan is Linux Mint een interessante keuze.

Het besturingssysteem stelt geen onredelijke eisen aan de computer: je hebt minimaal 2 GB werkgeheugen nodig (al is 4 GB aanbevolen) en kunt al aan de slag met 20 GB vrije schijfruimte (100 GB is aanbevolen). Prettig van Linux Mint is de lange ondersteuningsperiode. De meest recente versie van Linux Mint ('Xia') wordt tot 2029 ondersteund.

Net als bij het elders besproken MX Linux, kun je bij Linux Mint kiezen tussen verschillende omgevingen. Voor de beste ervaring kies je voor Cinnamon. Deze omgeving is het meest modern en kent een grote gelijkenis met Windows 10: handig voor de Windows-overstappers. Daarnaast kun je kiezen voor de Mate- en Xfce-omgeving. De omgeving Mate is beperkter en kent minder functies dan Cinnamon, vergt minder van de computer en is hierdoor geschikt voor oudere computers. Tot slot legt Xfce verreweg het minst beslag op de computer, maar biedt minder functies dan Mate en Cinnamon.

Naast Windows

Tijdens de installatie kun je ervoor kiezen om Linux Mint naast Windows te installeren (via de optie Installeer Linux Mint naast Windows Boot Manager) of juist een volledige overstap te maken (Wis schijf en installeer Linux Mint). Eenmaal geïnstalleerd, valt de gebruikersomgeving direct op: overzichtelijk en in veel opzichten vergelijkbaar met Windows. Ook valt het relatief grote aantal standaardapps op. Deze zijn toegankelijk via het Menu en ondergebracht in verschillende categorieën, bijvoorbeeld Kantoor voor Office-programma's en Geluid & Video voor audio- en videospelers.

Een belangrijk pluspunt van Linux Mint is de mogelijkheid om de gebruikersomgeving tot in detail naar je hand te zetten. Dat doe je via Menu, Voorkeuren. Bepaal hier onder meer het bureaublad, de pictogrammen en kies een thema, waarmee je het uiterlijk van Linux Mint in één keer aanpast, vergelijkbaar met Windows.

Zorin OS

Gebruiksvriendelijke optie

Zorin OS is ook een interessant alternatief voor Windows. De Linux-distributie biedt je een gebruiksvriendelijke omgeving en heeft wat betreft opzet veel weg van Windows 11. Er bestaan meerdere uitvoeringen van Zorin OS. Zorin OS Core mag je gratis gebruiken. Dit is een prima startpunt om te controleren of deze Linux-distributie je bevalt. Ben je tevreden, dan kom je echter al gauw uit bij het betaalde Zorin Pro. Je betaalt hiervoor een kleine 50 euro, maar krijgt met Pro toegang tot de eerdergenoemde Windows 11-achtige omgeving.

Als je op de website even doorklikt, kom je uit bij Zorin OS Lite. Zoals de naam al doet vermoeden, gaat het hier om een lichtgewicht uitvoering van het besturingssysteem, dat je kunt gebruiken op oudere hardware. Houd er wel rekening mee dat de Lite-versie verder niet meer wordt ontwikkeld. Voor de nieuwste versie van Zorin OS Core heb je een processor op 1 GHz, 1,5 GB intern geheugen en 15 GB schijfruimte nodig. Voldoet de computer aan deze minimale eisen, dan kies je voor het toekomstbestendige Core of de betaalde Pro-versie.

Android-integratie

In Zorin OS vind je Zorin Connect. Met deze optie kun je je Android-telefoon nauw integreren met de computer. Er wordt hierbij een beveiligde verbinding opgezet tussen de computer en de telefoon. Vervolgens kun je bestanden uitwisselen en worden meldingen van de telefoon ook in Zorin OS getoond. Bovendien kun je de computer deels bedienen met de telefoon. Bijvoorbeeld bij het afspelen van muziek en video's.

Appstore Flathub: meer software

Uiteraard wil je je computer voorzien van de nodige software. Een goed startpunt hiervoor is Flathub, een appstore voor Linux. Hoe je ermee aan de slag gaat, verschilt per distributie. In sommige distributies is de ondersteuning standaard ingebouwd, zoals in Linux Mint. In andere distributies moet je Flathub zelf instellen.

Ga naar https://flathub.org/setup en kies hier je Linux-versie. In het vak bovenin geef je de naam van de distributie op en klik je op het zoekresultaat voor verdere instructies. Ga hierna op zoek naar apps die je wilt installeren.

Prettig aan Flathub is dat je ziet wanneer een app door het platform is geverifieerd en je zeker weet uit welke bron de code afkomstig is. Elke pagina bevat aanvullende links zoals verwijzingen naar taalbestanden en veelgestelde vragen. Op de tab Statistics lees je hoe vaak de software is gedownload via Flathub.

P.S. Ook op een nieuwe laptop kun je natuurlijk Linux installeren. Op zoek naar een goedkope laptop? Op Kieskeurig.nl zie je de sterkste prijsdalers van het moment.

Veel beweegbare bewakingscamera's hebben een slimme volgfunctie. Handig, maar helaas verliezen ze hierbij wel het totaalbeeld uit het oog. TP-Link pakt dat anders aan met een dual-lensmodel: een pan- en tilt-camera met daarboven een vaste groothoeklens. Beide kijken tegelijk mee. De schappelijke adviesprijs van nog geen honderd euro maakt dit buitenmodel extra interessant.

Deze pan- en tilt-camera heeft een IP66-gecertificeerde behuizing van kunststof. Je kunt hem dus zowel binnen als buiten ophangen. Kies wel een veilige plek buiten het bereik van spelende kinderen: de Tapo C545D heeft namelijk een relatief kwetsbare behuizing met diverse roterende onderdelen.

©Maikel Dijkhuizen

Beveiligingscamera ophangen

In de productdoos zit een Engelstalige handleiding met montage-instructies. Je kunt de bewakingscamera op drie manieren ophangen, namelijk aan de muur, dakrand (plafond) of paal. Gebruik het bijgesloten voorbeeldvel om geschikte gaten voor de montagebeugel te boren. Zodra dit onderdeel op de juiste plek hangt, klik je de camera hierop vast. Dat werkt via een soepel schuifmechanisme. Voor aansluiting van de netwerk- en voedingskabel levert TP-Link waterdichte afdichtingsringen mee. Op die manier komt er geen vocht bij de connectors. Zorg trouwens wel voor een nabijgelegen stopcontact, want de stroomkabel van drie meter is niet al te lang. Verder hoef je de ethernetaansluiting niet per se te gebruiken, want deze camera ondersteunt ook wifi.

©Maikel Dijkhuizen

Beelden opslaan

Uiteraard wil je bewakingsbeelden opslaan. De gemakkelijkste methode is om de video's lokaal te bewaren. Prik hiervoor een eigen microSD-kaart van maximaal 512 GB in de behuizing. Je kunt optioneel ook beeldmateriaal in de cloud opslaan, maar dat vereist een betaald Tapo Care-abonnement. In de toekomst voegt de fabrikant via een softwareupdate ook nog ondersteuning voor zijn Tapo H500 Smart HomeBase toe. Op dit los verkrijgbare basisstation kunnen gebruikers opnames van maximaal zestien beveiligingscamera's opslaan. Ten slotte bewaar je de video's net zo makkelijk op een geschikte NAS. Kortom, opslagmogelijkheden genoeg!

Lees hier onze Tapo Smart HomeBase H500 review

©Maikel Dijkhuizen

Dubbele opnames

De configuratie in de TP-Link Tapo-app verloopt vlot. Maak eerst een account aan en schakel hierbij vrijblijvend tweestapsverificatie in. Je koppelt de camera daarna zo nodig aan jouw wifi-netwerk en geeft het apparaat een naam. Vervolgens beland je al gauw in het hoofdvenster met alle beschikbare opties. Beide lenzen ondersteunen een respectabele resolutie van 2304 × 1296 pixels. Dat is voor bewakingsdoeleinden prima. De beelden hebben heldere realistische kleuren. Mooi meegenomen is dat deze bewakingscamera ook in het donker opnames in kleur maakt. Aan weerszijden van beide lenzen zitten namelijk twee felle ledlampen.

De dual lens-optie is een groot pluspunt. Het beweegbare hoofd met de pan- en tilt-camera volgt automatisch objecten totdat de bewuste persoon of het huisdier buiten zicht is. Dat werkt in de praktijk erg goed! Tegelijkertijd zorgt de vaste groothoekcamera met een ruim diagonaal gezichtsveld van 165 graden voor het complete plaatje. In feite maakt de Tapo C545D dus steeds dubbele opnames. Om die reden toont de TP-Link Tapo-app twee liveweergaven onder elkaar. Wil je op een ander object focussen? Tik dan enige tijd om dit doel te volgen. Bij detectie van personen, huisdieren en voertuigen ontvang je desgewenst een pushbericht.

©Maikel Dijkhuizen

Veel functies

De app bevat nog veel meer nuttige functies. Zo kun je met behulp van de pijltjestoetsen de pan- en tilt-camera handmatig draaien en kantelen. Daarnaast activeer je eventueel een alarm. Hierbij gaan de lampen na bewegingsdetectie snel knipperen. Bovendien speelt de Tapo C545D ook een sirene af, al is die niet zo luid. Tot slot communiceer je eenvoudig met iemand op afstand. Zodra je in de microfoon van de smartphone praat, laat de geïntegreerde speaker op de camera jouw stem horen.

TP-Link Tapo C545D kopen?

De TP-Link Tapo C545D is een betaalbare beveiligingscamera die op eigen houtje objecten volgt én tegelijkertijd een totaalbeeld van de omgeving vastlegt. Dankzij deze dual lens-techniek registreert dit apparaat dus alle gebeurtenissen in het beoogde gebied. Daarmee is dit product een betaalbare oplossing voor wie een tuin of kamer grondig wil bewaken.

Op zoek naar een goedkopere beveiligingscamera van TP-Link? Lees hier onze TP-Link Tapo C425 review