ID.nl logo
9 veelgemaakte fouten bij het drogen van je was
Huis

9 veelgemaakte fouten bij het drogen van je was

In ons regenachtige landje zijn we gelukkig niet afhankelijk van de weergoden als het om het drogen van ons wasgoed gaat. Want daar hebben we de wasdroger voor! Haal jij eigenlijk wel het maximale uit de droger? Dit zijn de negen meest gemaakte fouten bij het drogen van de was én uitleg hoe je ze voortaan voorkomt.

In dit artikel lees je welke fouten er veel gemaakt worden bij het drogen van de was, met tips om te voorkomen dat je deze fouten ook maakt.

Uithangen of drogen?

Je kunt de net gewassen was lekker aan de lijn hangen om te drogen, met als bijkomend voordeel een heerlijk frisse geur. Hiermee bespaar je veel energie, want er komt geen energie-slurpend apparaat aan te pas. Bij het drogen aan de waslijn of een wasrek is het vooral belangrijk dat je de was niet dubbel hangt: hoe meer oppervlak er aan de lucht blootgesteld wordt, hoe beter de was droogt. Hang je het wasgoed buiten, vergeet het dan niet binnen te halen 's avonds of als het gaat regenen.

Helaas is het lang niet altijd haalbaar om de was buiten te laten drogen. Gelukkig bieden wasdrogers uitkomst. Goed gebruik hiervan zorgt voor meer efficiëntie en dus lagere energiekosten. Bovendien gaat je machine langer mee. We geven 9 veelgemaakte fouten bij het gebruik van de droger mét tips hoe je het anders kunt doen. !

Extra kosten Veelgemaakte fouten bij het gebruik van wasdrogers zorgen voor extra kosten. De machine gaat namelijk eerder stuk én je verbruikt misschien meer energie dan nodig is. Dat energieverbruik is makkelijk terug te brengen, bijvoorbeeld door de droger regelmatig goed schoon te maken en niet te vol te stoppen. Het kiezen van het juiste programma helpt ook. En wist je dat je beter kunt centrifugeren in de wasmachine voordat je was de droger in gaat?

Meteen het hele wasproces goed aanpakken? Lees dan ook 8 veelgemaakte fouten tijdens het wassen.

1 - Wasdroger te vol

Als je te veel was in de trommel doet, kan dit de luchtstroom in de weg zitten, terwijl die juist nodig is om kleding goed te drogen. De droger kan dan zelfs oververhitten. Bovendien kan overbelading de droogtrommel uit balans brengen, waardoor de kleding niet gelijkmatig droogt en soms zelfs beschadigt. Het is daarom belangrijk om een goede mix van grotere en kleinere kledingstukken in de trommel te doen en ervoor te zorgen dat je deze gelijkmatig verdeelt.

©Viktoria

Stop de droger niet te vol.

2 - Droger juist te leeg

Als je te weinig was in de trommel stopt, kan de kleding gaan klonteren en blijft het langer nat. Dit verspilt energie en tijd. Om dat te voorkomen kun je grote ladingen verdelen in twee kleinere ladingen en bijvoorbeeld een paar pluisvrije handdoeken toevoegen aan kleinere ladingen. Hiermee voorkom je dat je wasgoed een grote bal vormt in de droogtrommel. Veel fabrikanten raden aan om de trommel tot net iets over de helft te vullen.

Capaciteit droger De meest voorkomende wasdrogers zijn die met een capaciteit van 7 kg, 8 kg, of 9 kg. Eén of twee volwassenen in een huishouden hebben meestal genoeg aan een droger voor 7 kg wasgoed, een gezin met één of twee kinderen kan met 8 kg wasdroger uit en grotere gezinnen kunnen beter een droger met een capaciteit van 9 kg kopen.

3 - Verschillende soorten wasgoed bij elkaar

Bij het drogen in de wasdroger, verplaatsen zwaardere kledingstukken zich verder naar achteren in de trommel, terwijl lichtere items naar voren worden geduwd. Dit zorgt voor ongelijkmatige droging van het wasgoed, waarbij sommige kledingstukken nog vochtig zijn terwijl andere al droog zijn. Daarom is het beter om vergelijkbare kledingstukken bij elkaar te drogen. Handdoeken hebben bijvoorbeeld meer tijd nodig om te drogen dan beddengoed, dus het is aan te bevelen om deze apart van elkaar te drogen. Zo zorg je dat de droger niet onnodig lang hoeft te draaien.

Welk type droger? Een warmtepompdroger is over het algemeen zuiniger dan een condensdroger. Het werkt een beetje als een airco; met een compressor en koelmiddel. Een condensdroger gebruikt warme lucht om het vocht uit de kleding te verdampen en op te vangen in een bak of afvoer. Warmtepompdrogers zijn meestal duurder, maar besparen op de energiekosten.

Een luchtafvoerdroger blaast hete lucht door de trommel en voert vochtige lucht af via een slang naar buiten. Een luchtafvoerdroger heeft afvoerbuis nodig, die heet water in de grond of naar buiten afvoert. Dit type is vaak wel voordelig in aanschaf.

4 - Pluizenvanger en condensor niet schoonmaken

Pluizenvangers en condensors vullen zich in de loop der tijd vaak met stof en pluisjes. Omdat een wasdroger warmte produceert, kan dit gevaarlijk zijn. Daarom is het zaak om je wasdroger regelmatig schoon te maken: niet alleen omdat dit goed is voor je machine, maar dus ook voor de veiligheid. De droogtrommel kun je af en toe met een stofzuiger schoonmaken (bijvoorbeeld één keer per maand). Een vochtige doek verwijdert de laatste restjes vuil, waardoor de sensor ook goed schoon blijft.

De filters (pluizenvangers) van de droger maak je het best na elk gebruik schoon. Dat is een kleine moeite, dus zorg dat je dit in je 'systeem' inbouwt. Sommige stoffen kunnen een laag op het filter vormen die niet direct zichtbaar is. Daarvan kunnen droogtrommeldoekjes de oorzaak zijn, maar ook bijvoorbeeld wasverzachter die op de stof zit. Houd het filter even onder de kraan en kijk of het water doorlaat of afketst. Gebeurt het laatste, dan was je het filter even met warm water en een beetje allesreiniger of afwasmiddel. Goed afspoelen en drogen voordat je het terugzet.

De condensor van je wasdroger haalt het vocht uit de warme vochtige lucht. Wanneer de condensor vies is, kan die zijn werk niet goed doen en moet de wasdroger langer aan staan en harder werken om de was droog te krijgen. Bij een condensdroger zit de condensor meestal linksonder. Leeg deze en spoel goed na, eventueel kun je met een spons en sopje tekeer gaan. Bij een warmtepompdroger kun je de condensor meestal niet uitnemen, deze kun je met een stofzuiger uitzuigen.

©JYPIX - stock.adobe.com

Zorg dat je het pluizenfilter regelmatig reinigt!

5 - Niet het juiste droogprogramma gekozen

De meeste drogers hebben verschillende programma's, bijvoorbeeld voor katoen, synthetische stoffen en fijne was. Bij het kiezen van het juiste programma moet je rekening houden met het soort wasgoed dat je wilt drogen, of je last hebt van allergieën of een gevoelige huid. Ook is er vaak een stand om bijvoorbeeld alleen je muffe kleding op te frissen.

Verschillende programma's voor verschillende producten:

🧺 Voor handdoeken, jeans en beddengoed kies je bijvoorbeeld het katoenprogramma en gebruik je de stand 'extra droog'. Die is geschikt voor dikkere stoffen.
🧺 Voor katoenen shirts en broeken kies je het standaard katoenprogramma.
🧺 Kreukherstel is handig voor kledingstukken die snel kreuken, zoals overhemden, blouses of broeken. Het programma gebruikt vaak een lage temperatuur en zorgt ervoor dat de kledingstukken minder gekreukt uit de wasmachine komen, waardoor je tijd bespaart bij het strijken.
🧺 De Eco-stand is geschikt voor alle soorten wasgoed, maar het is vooral handig als je energie wilt besparen. Dit programma verbruikt minder energie dan andere programma's en is goed voor je energierekening.
🧺 Luchten of Opfrissen kun je inzetten voor kledingstukken die een nare geur hebben, maar nog niet vuil genoeg zijn om in de wasmachine te stoppen. Door ze te luchten wordt de geur verminderd en voelt het kledingstuk weer fris aan.

©SERSOLL - stock.adobe.com

Kies voor de juiste stand op je wasdroger.

6 - Te weinig gebruikmaken van de restwarmte van de droger

Draai je het liefs één wasje per dag? Als je de droger veel gebruikt, is dat eigenlijk zonde. Gebruik je de droger namelijk een tweede of derde keer achter elkaar, dan is de droogtrommel meestal nog warm. De droger heeft dus minder energie nodig om helemaal op te warmen. Dit werkt alleen wanneer je de tweede lading direct na de vorige aanzet en de deur zoveel mogelijk dicht laat.

7 - Te lang drogen

Net zoals de hitte van een föhn je haar kan beschadigen, kan overmatige hitte van de droger ook kleding beschadigen. Kun je zelf de tijdsduur van het droogprogramma instellen, zorg dan dat je die niet te lang instelt, om schade zoals vergeling, krimpen, verlies van elasticiteit en veranderingen in textuur te voorkomen.

Ook interessant om te lezen: 6 tips om je was sneller te drogen

8 - Beddengoed direct in de droger stoppen

Beddengoed gaat vaak in de droger omdat het niet goed op een wasrekje past. Omdat de wasmachine en droger meestal naast of op elkaar staan, gaat het beddengoed vaak direct van het ene in het andere apparaat. Op zich is daar niets mis mee, maar voeg bij voorkeur één stap toe: schud je beddengoed eerst even goed uit. Hiermee kun je flink wat kreukels voorkomen. Zoals eerder al gezegd: een te volle droogtrommel veroorzaakt ook kreukels, dus let daar ook op.

©Matthew Ashmore - stock.adobe.com

Niet iedereen heeft de ruimte om het beddengoed uit te hangen.

9 - Niet (genoeg) centrifugeren in de wasmachine

Door de was te centrifugeren op een hoog toerental wordt er al een flinke hoeveelheid vocht uit het wasgoed gehaald, voordat het in de droger gaat. Hierdoor kan de droger sneller en efficiënter werken. Die heeft dan minder tijd nodig om het resterende vocht te verwijderen. Er is dan minder stroom nodig, wat leidt tot lagere energiekosten en minder belasting voor het milieu. Centrifugeren van kleding verbruikt wel meer stroom, maar dit weegt niet op tegen de extra stroom die de droger zou gebruiken als het wasgoed niet goed gecentrifugeerd is. Daarom is het aan te raden om de was op een hoog toerental te centrifugeren voordat je het in de droger stopt.

Meer weten over centrifugeren? Lees dan: Zo werkt centrifugeren (en zo kies je altijd het juiste toerental)

Welke kleding kan in de droger?

In principe kunnen alle kledingstukken die op een hoge temperatuur (60 graden of hoger) gewassen mogen worden, ook in de droger. Soms is het heel fijn om textiel in de droger te kunnen stoppen. Denk bijvoorbeeld aan katoenen beddengoed, theedoeken en handdoeken, die in de droger zacht worden en dat ruwe gevoel van een aan de waslijn gedroogde handdoek niet krijgen. Voor katoenen sokken en ondergoed geldt hetzelfde, maar let op bij kwetsbare kledingstukken zoals ondergoed van zijde of kant. Het is beter om deze kledingstukken liggend te laten drogen. Synthetische stoffen zoals sportkleding of leggings zijn meestal ook geschikt voor de droger, maar controleer altijd eerst het waslabel om dat zeker te weten. In de afbeelding zie je welke symbolen voor de wasdroger je op het waslabel kunt tegenkomen.

Bekijk het wasvoorschrift als je zeker wilt weten of iets in de droger mag.

▼ Volgende artikel
Vanilla OS maakt Linux simpel en krachtig
© Andreas Prott - stock.adobe.com
Huis

Vanilla OS maakt Linux simpel en krachtig

Vanilla OS is een Linux-distributie die zichzelf automatisch bijwerkt en tegelijk veel flexibiliteit biedt in het installeren van software uit diverse bronnen. Ook Linux-pakketten voor andere Linux-distributies kun je gebruiken met Vanilla OS.

Na het lezen van dit artikel weet je hoe Vanilla OS werkt en wat deze Linux-distributie voor jou kan betekenen: • Installeer Vanilla OS en maak gebruik van de versleutelde installatie • Configureer de GNOME-desktopomgeving en pas het systeem aan jouw voorkeuren aan • Houd je systeem up-to-date met automatische updates • Installeer software via Flatpak, de ingebouwde appwinkel, of gebruik traditionele Linux-pakketten via de geïsoleerde Vanilla System Operator (VSO) • Creëer subsystemen met Apx om software van andere Linux-distributies te draaien Ook interessant: Weg met Windows! Probeer deze Linux-alternatieven: EndeavourOS of Manjaro

Bij klassieke Linux-distributies zoals Ubuntu, openSUSE en Fedora komen zowel de componenten van het besturingssysteem als de extra software die je installeert uit één bron. De ontwikkelaars zorgen ervoor dat dit allemaal samenwerkt, maar toch treden er soms problemen op, met een instabiel systeem of niet-werkende software als gevolg.

Een andere aanpak zijn de zogenoemde ‘immutable’ (ofwel onveranderlijke) besturingssystemen. Hierbij kun je zelf niets veranderen aan de basiscomponenten van het besturingssysteem, dat automatische updates krijgt. Extra software installeer je geïsoleerd van het besturingssysteem, wat beter is voor de stabiliteit. Vanilla OS is zo’n immutable Linux-distributie en richt zich op toegankelijkheid voor iedereen.

1 Vanilla OS installeren

De nieuwste versie, Vanilla OS 2, vraagt minstens 4 GB geheugen en 32 GB opslagruimte op een 64bit-computer met UEFI-ondersteuning. Download het iso-image van de distributie en schrijf het met een programma zoals Win32 Disk Imager naar een usb-stick. Start je computer dan op vanaf de usb-stick.

In het welkomstscherm kies je voor Install. Selecteer vervolgens je taal (Nederlands staat ertussen), toetsenbordindeling en tijdzone. Selecteer dan de schijf waarop je Vanilla OS wilt installeren en klik op Use Entire Disk.

Vanilla OS stelt standaard voor om je volledige harde schijf te versleutelen. Kies een wachtwoord voor deze versleuteling. Bevestig daarna je instellingen. Na de installatie herstart je de computer en verwijder je de usb-stick. Vanilla OS start dan op en toont je een bootmenu met twee opties: Current State (A) en Previous State (B). Hiermee kun je na een mislukte update altijd terugkeren naar de vorige toestand. Vervolgens voer je het wachtwoord in om de schijf te ontsleutelen.

Stel een wachtwoord in voor de schijfencryptie.

2 Initiële configuratie

Na de eerste opstart van Vanilla OS krijg je de configuratiewizard te zien. Daarin kies je opnieuw je taal, toetsenbordindeling en tijdzone en daarna een kleurschema (licht of donker). In de volgende stappen maak je een gebruikersaccount, geef je de computer een naam en kies je welke toepassingen je wilt installeren. Bij elke categorie toepassingen kun je na een klik op het pijltje individueel aanvinken welke toepassingen je wenst. In de Common Utilities vind je zelfs toepassingen om games te spelen en Windows-software te draaien via Wine. Dat is een indicatie van de focus van Vanilla OS op het kunnen draaien van zo veel mogelijk software. Ook voor de browsers heb je heel wat keuze. Herstart daarna je computer.

Na de herstart en het invoeren van het wachtwoord voor de schijfencryptie kom je in het aanmeldvenster waar je met de ingestelde gebruikersnaam inlogt. Kies en bevestig daarna een wachtwoord voor de gebruiker. Nadat je bent aangemeld, moet je het wachtwoord nog eens invoeren om de installatiewizard toestemming te geven om toepassingen te installeren. De toepassingen die je voor de herstart hebt geselecteerd, worden nu als Flatpak-pakketten geïnstalleerd. Deze zijn volledig geïsoleerd van de basis van je besturingssysteem. De installatie kan even duren.

Vanilla OS biedt een uitgebreide selectie van browsers aan.

3 Automatische systeemupdates

Daarna biedt Vanilla OS je een overzicht van de mogelijkheden, met knoppen om bijvoorbeeld systeemupdates te configureren, via de appwinkel extra toepassingen te installeren, de instellingen van de gebruikte desktopomgeving GNOME aan te passen, en om online accounts voor e-mail en kalenders toe te voegen.

Als je op Configure Updates klikt, stel je de frequentie in waarmee Vanilla OS op systeemupdates controleert en die downloadt. Standaard gebeurt dit wekelijks, maar je kunt dit ook op dagelijks of maandelijks instellen. Met de optie Slimme updates, die standaard is ingeschakeld, zal Vanilla OS geen updates downloaden terwijl je computer actief is. Zo voorkom je dat de downloads je netwerkverbinding vertragen terwijl je aan het gamen of videobellen bent.

Systeemupdates gebeuren automatisch op een ingestelde frequentie.

4 GNOME-desktopomgeving

Vanilla OS gebruikt het klassieke GNOME als desktopomgeving. Als je al eens met Ubuntu, Fedora, openSUSE of een andere Linux-distributie hebt gewerkt die GNOME gebruikt, zul je snel met Vanilla OS kunnen werken. Rechts bovenaan vind je de systeemstatusicoontjes. Klik hierop om bijvoorbeeld meer informatie te krijgen over je netwerkverbinding, batterijlevensduur, energiemodus en audiovolume. In het kader dat verschijnt, staan ook icoontjes om rechtstreeks naar de systeeminstellingen te gaan, je scherm te vergrendelen, of om de computer uit te schakelen of te herstarten.

In het midden bovenaan zie je de datum en tijd. Klik je daarop, dan krijg je een kalender te zien en een lijst met recente notificaties. Het icoontje helemaal links bovenaan is de activiteitenknop. Wanneer je hierop klikt (of de Super- of Windows-knop op je toetsenbord indrukt), verschijnt het activiteitenoverzicht. Je krijgt dan alle open vensters te zien, een zoekveld bovenaan om naar toepassingen te zoeken en een balk met icoontjes onderaan met toepassingen, waaronder het icoontje met de negen bolletjes dat alle toepassingen toont. Helemaal rechts zie je ook een gedeelte van een nieuwe desktop, waarmee je een nieuwe werkruimte opent als je niet al je vensters op dezelfde desktop wilt hebben.

Vanilla OS is gebaseerd op de gebruiksvriendelijke desktopomgeving GNOME.

5 Software installeren

De aanbevolen manier om software te installeren in Vanilla OS is met het programma Software. Hiermee zoek je naar applicaties in Flathub, een appwinkel voor distributieonafhankelijke Linux-applicaties. Je kunt in een aantal categorieën een selectie van software bekijken of onmiddellijk met de zoekknop linksboven de naam van een toepassing intypen. Voor elke toepassing krijg je een beschrijving, een schermafbeelding, versiegeschiedenis, beoordelingen en een link naar de projectwebsite te zien. Flathub biedt overigens niet alleen opensource-software aan, maar ook propriëtaire software zoals Spotify en Steam.

Software die je op deze manier installeert, wordt standaard automatisch van updates voorzien. Wil je dat niet, klik dan op het menu van Software rechts bovenaan, kies Voorkeuren en kies bij Software-updates voor Handmatig in plaats van Automatisch. Automatische updates worden sowieso gepauzeerd in energiebesparingsmodus. Je kunt in Software ook de geïnstalleerde pakketten bekijken en verwijderen.

Met de toepassing Software installeer je duizenden toepassingen van Flathub.

6 Zonder Flatpak

Dankzij Flatpak zijn de toepassingen volledig gescheiden van het besturingssysteem en kun je dus niet per ongeluk je systeem om zeep helpen. Maar niet alle software is in een Flatpak-versie beschikbaar. Bovendien laat Vanilla OS ook niet toe om de systeemconfiguratie aan te passen buiten de mogelijkheden van de systeemapplicaties om. Je kunt dus niet zomaar als root-gebruiker inloggen zoals in een traditionele Linux-distributie, een willekeurig pakket installeren en de nodige systeembestanden aanpassen.

Om toch extra software te kunnen installeren, heeft Vanilla OS de Vanilla System Operator (VSO) ingebouwd. Dit is een geïsoleerd minibesturingssysteem dat in een container draait, waarin je wel zelf software zonder Flatpak kunt installeren. Er is zelfs een gebruiksvriendelijke interface rond gebouwd. Download je bijvoorbeeld een .deb-pakket, dat je traditioneel in Ubuntu of Debian zou kunnen installeren, dan hoef je alleen maar op het gedownloade bestand te dubbelklikken in het programma Bestanden om het in VSO te installeren met de hulp van het programma Sideloaden. Daarna is het beschikbaar tussen je geïnstalleerde toepassingen. Je ziet geen verschil met de Flatpak-toepassingen, maar onderhuids draait de toepassing in een container die van het besturingssysteem is geïsoleerd.

Vanilla OS installeert deb-bestanden in een geïsoleerde container.

7 Systeemterminal

Als je het standaard terminalprogramma van Vanilla OS opent, Black Box, dan open je geen shell in Vanilla OS zelf, maar in de container van Vanilla System Operator. Ook hier kun je extra software installeren met Debians pakketbeheerder apt, bijvoorbeeld terminalprogramma’s die je graag gebruikt. Dit alles kan zonder enige impact op de stabiliteit van het basisbesturingssysteem. De container is bovendien geïntegreerd met jouw persoonlijke map, zodat de erin geïnstalleerde software gewoon toegang heeft tot jouw bestanden.

We hadden bijvoorbeeld de terminal nodig toen we het .deb-bestand van de AI-software Jan met Sideloaden hadden geïnstalleerd en er na een klik op het icoontje van het programma niets gebeurde. We openden Black Box, voerden de opdracht jan uit en zagen een foutmelding over een ontbrekende bibliotheek libasound2.so. Blijkbaar gaf het .deb-bestand dit niet als afhankelijkheid aan. We installeerden de bibliotheek in de terminal met deze opdracht, waarna Jan wel opstartte:

sudo apt install libasound2

Overigens kun je vanuit VSO wel toegang krijgen tot een shell van Vanilla OS zelf met de opdracht host-shell. Aangezien het systeem onveranderlijk is, ben je wel beperkt in je mogelijkheden. Maar je kunt wel configuratiebestanden in de map /etc aanpassen en systemd-services beheren met systemctl. Met exit keer je terug naar de VSO-shell.

In Black Box heb je volledige toegang tot een geïsoleerde container.

Android is lastig

Op dezelfde manier dat je .deb-bestanden in een container kunt installeren, ondersteunt Vanilla OS ook Android-apps. De ontwikkelaars waarschuwen wel dat het om een experimentele functie gaat en tijdens onze test kregen we het zelf niet aan de praat. Je moet eerst het Android-subsysteem initialiseren. Typ daarvoor in de VSO-shell in Black Box deze opdracht in:

vso android init

Dit installeert Waydroid, Android in een container. Op het einde zou je in het groen SUCCESS moeten zien. Download daarna het apk-bestand van een Android-app, bijvoorbeeld op de website van F-Droid voor opensource-apps of diverse websites die apk-bestanden aanbieden van apps die op Google Play staan. Daarna zou je in het programma Bestanden op dit apk-bestand moeten kunnen dubbelklikken om het te installeren. Tijdens onze test moesten we eerst rechtsklikken, Openen met… kiezen, het programma Sideloaden kiezen en onderaan Altijd gebruiken voor dit bestandstype inschakelen. Dit toont al dat deze functionaliteit nog niet af is en zelfs na veel zoekwerk konden we hierna nog altijd geen Android-apps openen.

8 Linux-subsystemen

Met de functie Apx gaat Vanilla OS nog verder: hiermee kun je in containers subsystemen aanmaken gebaseerd op diverse Linux-distributies met bijbehorende pakketbeheerders.

Wil je een programma installeren dat in Arch Linux beschikbaar is? Maak dan gewoon een subsysteem aan met Arch Linux als stack en pacman als pakketbeheerder. Apx ondersteunt als stacks Alpine, Arch Linux, Fedora, openSUSE, Ubuntu en Vanilla OS. Als pakketbeheerders heb je zo de keuze uit apk, apt, dnf, pacman en zypper. Open het programma Apx en klik op het plusicoontje links bovenaan om een nieuw subsysteem aan te maken.

Ook voor ontwikkelaars is dit handig. Je installeert dan een geïsoleerde container met je gewenste softwarestack, die anders zou kunnen conflicteren met wat je in je basisbesturingssysteem hebt geïnstalleerd. Geef je subsysteem dus een naam, bijvoorbeeld gecko, kies een stack (het onderliggende besturingssysteem), bijvoorbeeld opensuse, en klik op Aanmaken. Apx toont dan een nieuw subsysteem gebaseerd op openSUSE, met de erbij horende pakketbeheerder zypper. Klik erop en dan op Start subsystem.

Via Apx maak je een subsysteem met een gekozen Linux-distributie.

9 Software in subsysteem installeren

Nu kun je vanuit de VSO-terminalsessie software installeren in het subsysteem. Heet je subsysteem bijvoorbeeld gecko, zoek dan naar de gewenste software, bijvoorbeeld Qucs, in het subsysteem met:

apx gecko search qucs

Krijg je een resultaat te zien (in dit geval het pakket qucs-s), dan installeer je dat met:

apx gecko install qucs-s

De deelopdrachten search, install enzovoort zijn hetzelfde voor alle pakketbeheerders en je kunt in het tabblad met pakketbeheerders in Apx zien welke achterliggende opdrachten er voor elke pakketbeheerder worden aangeroepen.

Na de installatie zie je de melding 1 apps geëxporteerd. Apx maakt de in de container geïnstalleerde toepassing namelijk ook beschikbaar in Vanilla OS zelf. Dat kun je uitproberen door het activiteitenoverzicht te openen en daarna naar Qucs te zoeken. De toepassing staat tussen je andere toepassingen als Qucs-S on gecko. Wanneer je hierop klikt, start Vanilla OS automatisch het subsysteem als dit nog niet is gebeurd en opent het daarin de toepassing. Het programma heeft ook, net zoals het hele subsysteem, toegang tot je bestanden. Je ziet alleen aan de andere stijl van het venster dat het in een container van een andere distributie draait.

Programma’s in een subsysteem start je rechtstreeks in Vanilla OS op.

10 In subsysteem werken

Je kunt ook vanuit de VSO-shell rechtstreeks in een subsysteem een terminalsessie openen met (met de naam van je subsysteem in plaats van gecko):

apx gecko enter

Hierin heb je toegang tot het volledige besturingssysteem dat je in het subsysteem hebt geïnstalleerd. Als je nu pakketten wilt installeren, kan dat wel niet met de apx-opdrachten, maar moet je de pakketbeheerder zelf gebruiken.

In dit subsysteem kun je een volledige ontwikkelomgeving of softwarestack opzetten, bijvoorbeeld om eenvoudig software in verschillende Linux-distributies uit te testen. Met exit verlaat je het subsysteem en keer je terug naar de VSO-shell. Daarin kun je ook met deze opdracht de status van alle geïnstalleerde subsystemen opvragen:

apx subsystems list

Kijk ook eens welke andere deelopdrachten van Apx er beschikbaar zijn door gewoon apx zonder toevoegingen te typen.

Met Vanilla OS draai je eenvoudig meerdere subsystemen van diverse Linux-distributies.

11 Stacks en pakketbeheerders toevoegen

Je bent zelfs niet beperkt tot de stacks en pakketbeheerders die Vanilla OS standaard in Apx aanbiedt. Open je in Apx links de lijst met stacks en klik je dan op het plusicoontje, dan opent het venster om een nieuwe stack aan te maken. Je geeft die een naam naar keuze en bij Basis vul je de url van een Docker-container in. In de lijst met bestaande stacks zie je bijvoorbeeld bij Alpine alpine:latest staan en bij openSUSE registry.opensuse.org/opensuse/tumbleweed:latest. Je kiest ook de pakketbeheerder voor het subsysteem uit de lijst en daaronder kun je zelfs pakketten opgeven die je standaard in de stack wilt installeren.

Op dezelfde manier voeg je een nog niet ondersteunde pakketbeheerder toe, bijvoorbeeld yay als alternatief voor pacman in Arch Linux-gebaseerde subsystemen. Je geeft de pakketbeheerder een naam, schakelt in of die met rootrechten moet draaien (de meeste wel), en vult alle opdrachten in zodat je pakketbeheertaken eenvoudig kunt uitvoeren met apx-opdrachten vanuit de VSO-shell. Het moge duidelijk zijn: welke Linux-software je ook wilt installeren, Vanilla OS biedt er een mogelijkheid voor.

Je kunt ook je eigen pakketbeheerder definiëren in Apx.

▼ Volgende artikel
Consumenten testen: de Philips Heating CX2120/01 compacte keramische verwarming
© Philips
Energie

Consumenten testen: de Philips Heating CX2120/01 compacte keramische verwarming

De Philips Heating CX2120/01 is een compacte en krachtige keramische verwarming. Met zijn snelle opwarming, stille werking en meerdere veiligheidsfuncties is het een ideale keuze voor kleinere ruimtes of als bijverwarming. Maar hoe bevalt dit apparaat in de praktijk? Lees hier wat het Review.nl Testpanel van de Philips Heating CX2120/01 vond.

Partnerbijdrage - in samenwerking met Philips

De Philips Heating CX2120/01 is een draagbare keramische verwarming met een vermogen tot 1500 W. Dit compacte model heeft vijf verwarmingsmodi en meerdere veiligheidsvoorzieningen, zoals een kantelbeveiliging en oververhittingsbescherming. Met een stille werking die minder geluid produceert dan fluisteren, is het apparaat geschikt voor gebruik in studeerkamers, slaapkamers en badkamers. 

De Philips Heating CX2120/01 heeft van de testers een gemiddelde reviewscore van 8,4 gekregen. Vooral de snelle opwarming, het compacte formaat en het strakke design worden geprezen. Hieronder worden de ervaringen van de testers uitgebreid besproken. 

Snel en lekker warm

Veel testers zijn onder de indruk van hoe snel de kachel een ruimte verwarmt. Tester J. zegt: "Het is een fijn product. Hij warmt mijn studeerkamer en badkamer erg snel op." JacquelinevK94 deelt deze ervaring: "Deze heater is binnen no-time warm, echt ideaal!" Ook Maup10 is enthousiast: "Binnen een paar seconden voel je al een aangename warmte, wat echt handig is op koude ochtenden." 

Daarnaast blijkt de kachel krachtig genoeg om zelfs iets grotere ruimtes te verwarmen. Tester B. zegt hierover: "Wat ons echt opviel, was dat het apparaat zelfs in grotere ruimtes merkbaar comfort toevoegt." W. bevestigt: "Onze veranda is wat groter dan 15 vierkante meter, maar deze heater kan ook daar prima ingezet worden om even voor wat bijverwarming te zorgen." 

Compact en makkelijk te verplaatsen 

De meeste testers waarderen het compacte en lichte ontwerp, waardoor de kachel eenvoudig te verplaatsen is. Lvw0604 zegt: "Je neemt hem gemakkelijk mee en binnen enkele minuten zit je comfortabel." JacquelinevK94 is ook tevreden: "De heater is lekker compact en licht, dus je zet hem zo van de ene kamer in de andere kamer." Het compacte formaat is ook handig wanneer je hem niet nodig hebt.  Hondijkje merkt op: "Je kunt dit kacheltje makkelijk opbergen als je hem niet in gebruik hebt."

©Philips

Veel veiligheidsvoorzieningen

De kachel is voorzien van meerdere veiligheidsopties, iets wat testers belangrijk vinden. Tester C. zegt: "Een belangrijk aspect is de aandacht die er is geschonken aan de veiligheid. Er zit een omvalbeveiliging op, oververhitting wordt voorkomen en hij wordt na een bepaalde tijd automatisch uitgeschakeld." Mvdm1973 vindt het heel safe voelen dat er beveiliging op zit in het geval de verwarming zou vallen.

"Ik was wat kritisch en vroeg me af of zo'n klein apparaat wel kon voldoen aan mijn wensen. Moet zeggen, dit is best wel een krachtpatser."

- Tester W.

Overwegend stil, maar soms hoorbaar 

Een groot pluspunt is dat de kachel vrijwel geluidloos werkt. Tester J. zegt: "Zelfs op de hoogste stand hoor je nauwelijks geluid." Maup10 is het hiermee eens: "Het apparaat werkt heel stil, wat perfect is als je het in de slaapkamer of in een thuiskantoor gebruikt."  Maar sommige testers ervaren dat anders. Zo merkt Troost op: "Enige minpunt is dat hij wel wat geluid maakt." 

©Philips

Duidelijke bediening, maar app wordt gemist

De bediening wordt als eenvoudig ervaren. Hondijkje zegt: " De pictogrammen op het kacheltje zijn makkelijk te lezen zodat je precies ziet op welke stand je de kachel ingesteld hebt staan." Wel zien sommige testers ruimte voor verbetering. Maup10 zegt: "Een klein nadeel vond ik dat je de temperatuur niet direct op het apparaat kunt instellen." Mw X. vult aan: "Er is helaas geen temperatuur zichtbaar en hij heeft ook geen app, waardoor ik een aparte thermometer gebruik."  Hoewel de app door meer testers gemist wordt, zegt JacquelinevK94 daarover: "Maar op zich is dat ook niet nodig door de duidelijke knopjes."

©Philips

✅ Pluspunten

  • Snel warm

  • Compact en lichtgewicht

  • Makkelijk te bedienen

  • Veiligheidsvoorzieningen

❌ Minpunten

  • Geen app

  • Energieverbruik bij langere gebruiksduur

Eindoordeel

De Philips Heating CX2120/01 is een efficiënte en compacte keramische verwarming die snel warmte levert en eenvoudig te verplaatsen is. Testers zijn enthousiast over de snelle opwarming, het gebruiksgemak en de stille werking. Ook de veiligheidsvoorzieningen worden gewaardeerd. Ondanks het ontbreken van een app scoort deze compacte keramische verwarming een fraaie 8,4 bij de testers.

Ontdek de Philips Heating CX2120/01 compacte keramische verwarming

Op Kieskeurig.nl