Je kunt een document op papier afdrukken om te bewaren. Maar dat is volkomen ouderwets. Tegenwoordig werk je vanuit praktisch en milieu-oogpunt natuurlijk zoveel mogelijk papierloos. Print dan ook eens 'virtueel' naar een XPS-bestand, een soort PDF.

Windows beschikt sinds versie 7 over een 'virtuele' printer in de vorm van een XPS-printer. Daarmee maak je in een handomdraai een digitale afdruk vanuit elk programma dat de mogelijkheid tot afdrukken ondersteunt. Het resultaat in de vorm van een .oxps-bestand is te openen in allerlei readers. Waaronder Microsoft's eigen viewer. Komt de werkwijze je overigens bekend voor, dan kan dat kloppen. XPS heeft namelijk erg veel weg van PDF, maar gebruikt onder de motorkap XML. Net als PDF is ook XPS vectorgebaseerd en systeemonafhankelijk. XPS is eveneens een open bestandsformaat, dus bang zijn voor dat het over tien jaar niet meer leesbaar is hoeft niet. Wel geldt dat ieder zichzelf respecterend systeem - mobiel of desktop - van huis uit overweg kan met PDF (of het tenminste kan laten zien). Bij XPS is dat veel minder het geval. Als je het gaat gebruiken, gebruik het dan vooral voor je eigen archief. Een XPS-bestand mailen gaat ongetwijfeld steeds weer vragen opleveren. Desondanks leuk om toch eens mee te experimenteren.

Maak je eigen XPS

Als voorbeeld gaan we een artikel van Computer!Totaal ver-XPS-en. Start je browser en blader naar een pagina die je interessant genoeg vindt om te bewaren. Klik dan in het daarvoor bedoelde menu van jouw browser op Afdrukken. In bijvoorbeeld Firefox vind je die optie door op de knop met de drie streepjes helemaal rechtsboven te klikken. Klik vervolgens op Afdrukken en dan in het geopende preview-venster op de knop Afdrukken. Kies in het dialoogvenster Afdrukken achter Naam voor de Microsoft XPS Document Writer. Mocht je het willen, dan zijn via de knop Eigenschappen en dan Geavanceerd nog wat kleinigheden te finetunen, waaronder de sterkte van jpg-compressie. Klik op OK om het XPS-bestand aan te maken. Blader naar een map waarin je het bestand wilt bewaren en geef het een naam. Standaard is als bestandsformaat het OpenXPS-document (*.oxps) geselecteerd. Dat is prima, behalve als je het gegenereerde document beslist ook op een Windows 7-computer wilt openen. In dat geval kies je voor het oudere XPS-document als bestandsformaat. Klik op Opslaan en het bestand wordt opgeslagen. Klik op Sluiten om het previewvenster te sluiten.

©PXimport

Openen

Om het gegenereerde .oxps-bestand te bekijken, dubbelklik je er simpelweg op. Standaard opent het in de met Windows 10 meegeleverde viewer. Heb je op jouw systeem een andere viewer staan die gekoppeld is aan het bestandsformaat, dan opent het daarin. Zoals je ziet is de layout van het XPS-document precies hetzelfde als deze op een papieren afdruk zou zijn. De XPS kun je in de toekomst desgewenst altijd nog eens echt op papier afdrukken. Nog een tipje tot slot: sommige webpagina's worden een puinhoop als je ze gaat afdrukken. Ook een PDF - die inmiddels gebruik maakt van een virtuele printerdriver voor het genereren ervan - verwordt dan tot diezelfde puinhoop. Als je geluk hebt is voor zo'n dwarsliggende pagina de leesmodus beschikbaar. klik op het knopje in de vorm van een vel papier helemaal rechts van het webadres in de adresbalk van - in dit voorbeeld - Firefox. Je ziet nu veelal een nette maar eenvoudige weergave van de pagina verschijnen. Die is in dezelfde vorm afdrukbaar, en dus ook om te zetten naar XPS. Na afloop klik je weer op de leesweergaveknop waarna de oorspronkelijke opmaak terugkeert.

En o ja: als je later toch liever wilt switchen naar PDF's dan zijn XPS-bestanden eenvoudig te converteren. Open het XPS'je en druk het vanuit de viewer af, waarbij je deze keer als printer kiest voor gebruik maakt van de Microsoft Print to PDF virtuele printer.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.