ID.nl logo
Bestanden uitwisselen met Cyberduck
© Reshift Digital
Huis

Bestanden uitwisselen met Cyberduck

Cyberduck is een welkome tool voor iedereen die bestanden opslaat buiten de eigen computer. De opensource-applicatie wordt vaak gebruikt om te communiceren met de hosting provider om je website te updaten. Met deze gele badeend kun je bovendien bestanden uitwisselen met een NAS of met alle populaire clouddiensten. Soms zijn er zelfs goede redenen om voor Cyberduck te kiezen in plaats van de gewone synchronisatieclient.

Cyberduck is lang de uitverkoren tool van de Mac-gebruiker geweest om bestanden van en naar een server te transporteren. Ondertussen is ook de populariteit op het Windows-platform toegenomen.

Op de homepage van Cyberduckword je doorverwezen naar de Microsoft Store. Hier vind je de gratis editie en een variant die 23,99 euro kost. In de App Store van Apple staat alleen de betaalde versie. Qua functionaliteit is er geen enkel verschil tussen de betaalde en gratis editie. Als je betaalt, ontvang je een code waardoor de vraag verdwijnt om dit opensource-product financieel te steunen. 

Via https://cyberduck.io/download/ haal je de gratis versies voor beide platformen.

©PXimport

Eerste verbinding

De eerste keer dat je verbinding maakt met de server, heb je vier gegevens nodig: het gebruikte protocol, de naam van de host, je gebruikersnaam en je wachtwoord.

Ga naar het menu Bestand. Daar kies je Nieuwe verbinding, waarna je in het pop-upvenster het protocol selecteert in een uitklapmenu. Daarna typ je de naam van de server en je inloggegevens.

De naam van de server verraadt meestal het protocol dat je moet kiezen. Bovendien ontvang je deze informatie van de aanbieder. Begint de naam met ftp, dan weet je dat je bovenaan FTP (File Transfer Protocol) moet kiezen. Laat de poort op 21 staan en vink het vakje Bewaar wachtwoord aan. Daarna klik je op de knop Verbind.

Ftp/ftp-ssl/sftp

Het ftp-protocol werkt snel, maar dit is een onbeveiligd protocol. Ftp-ssl en sftp zijn uitbreidingen van het file transfer protocol (ftp) die veel veiliger zijn, omdat die gebruikmaken van encryptie. Sftp heeft onze voorkeur, omdat het iets sneller werkt en vooral veiliger is. Bovendien kun je dan zowel poort 21 als de poorten tussen 1200 en 2000 aanspreken.

Als je verbinding maakt met sftp, zal Cyberduck een Unknown fingerprint-melding tonen die je moet toestaan. Ook wanneer je met de bekende clouddiensten verbinding maakt, zul je de connectie moeten autoriseren.

©PXimport

Downloaden

Is de verbinding eenmaal tot stand gebracht, dan verschijnt de mappenstructuur van je account op de server. Je kunt de mappen openklikken en sluiten. Om de bestanden en mappen te downloaden, selecteer je ze en klik je vervolgens met rechts op Download. De map of het bestand komt dan op de harde schijf in de map Downloads terecht.

Het kan zelfs nog eenvoudiger. Stel dat je verschillende bestanden wilt downloaden, dan selecteer je eerst met de Ctrl-toets ingedrukt de gewenste bestanden. Daarna open je in Windows Verkenner de map op de harde schijf waar deze bestanden moeten komen en vervolgens sleep je de vijf bestanden naar deze map.

Uploaden en syncen

Als je met Windows Verkenner of met macOS Finder kunt werken, dan weet je ook hoe je bestanden van de computer naar de server verplaatst en andersom. Je opent een map in Cyberduck en kiest de opdracht Upload om bestanden of mappen te selecteren die richting server moeten vertrekken. Of nog makkelijker, je sleept ze gewoon vanuit Windows Verkenner of Finder naar de juiste map van Cyberduck.

Met de rechtermuisknop kun je ook de opdracht Synchroniseer starten om de inhoud van een map op de server te syncen met een map op de harde schijf.

©PXimport

Onderling uitwisselen

Om een object tussen verschillende servers te verplaatsen, open je een nieuw venster met Bestand / Nieuwe browser of Ctrl+N. Je kunt bestanden en mappen verplaatsen tussen verschillende bladwijzers. In de gereedschapsbalk van Cyberduck zul je zien dat het programma de bestandsextensie van een geselecteerd file herkent.

In de browser kun je trouwens mappen maken en verwijderen op dezelfde manier als in de verkenner. Cyberduck is standaard ingesteld om opnieuw verbinding te maken met de bladwijzer die was verbonden op het moment dat je het programma afsloot. Dit kun je wijzigen in de voorkeuren.

Bladwijzers

Om te voorkomen dat je elke keer de verbindingsgegevens moet invoeren, kun je in de geschiedenis van het programma de recente verbindingen gebruiken. Daarvoor kun je de knop met het klokpictogram of het menu Bladwijzer / Geschiedenis gebruiken. Of nog beter, werk met bladwijzers zoals bij een internetbrowser.

Wanneer je een verbinding hebt gemaakt, ga je naar Bladwijzer / Nieuwe bladwijzer. Je kunt de bladwijzer dan een eigen schermnaam geven. Op die manier verschijnt de server in de vorm van een pictogram. Met de knop Bladwijzers (naast het klokje) kun je alle bladwijzers opvragen.

©PXimport

Meerdere Dropbox-accounts

Wanneer je een nieuwe verbinding wilt maken, toont Cyberduck alle protocollen die het ondersteunt. Daar zitten ook de populaire clouddiensten bij, zoals Google Drive, Microsoft OneDrive, Microsoft SharePoint en Dropbox. Al deze diensten hebben hun eigen synchronisatie-oplossingen, dus waarom zou je dan nog Cyberduck gebruiken?

Daar zijn twee goede redenen voor. Misschien wil je geen synchronisatie gebruiken, maar gewoon een bestand rechtstreeks in de cloud plaatsen. Een belangrijkere reden is dat je via Cyberduck probleemloos met verschillende clouddiensten van dezelfde soort kunt verbinden. Wie dus twee of meerdere accounts bij Dropbox heeft, kan beter voor Cyberduck kiezen dan de Dropbox-client gebruiken.

Autorisatiesleutel

Als je Cyberduck snel met verschillende Dropbox-accounts wilt verbinden, maak je voor elk account een andere bladwijzer. Op die manier is het zelfs mogelijk om verschillende accounts tegelijk te openen.

Ga bij Nieuwe verbinding voor de keuze Dropbox. Klik meteen op de knop Verbind. Op die manier kom je in een venster om de link te leggen tussen Dropbox en Cyberduck. Nadat je je inlognaam en wachtwoord van Dropbox hebt ingevoerd, verschijnt er een autorisatiesleutel die je moet kopiëren en plakken in Cyberduck. Hierna zal Cyberduck de inhoud van je Dropbox-account tonen. Op dezelfde manier kun je ook Google Drive en Microsoft OneDrive toevoegen aan Cyberduck.

©PXimport

Acties op een bestand/map

In het Cyberduck-scherm kun je verschillende acties toepassen op bestanden en mappen. Daarvoor dient de knop Actie. Je kunt bijvoorbeeld het venster verversen voor het geval dat bepaalde wijzigingen niet meteen zichtbaar zijn. Je kunt de map of het bestand hernoemen of dupliceren.

Het is ook mogelijk om bestanden te verwijderen of te bewerken. Als je de opdracht Bewerken met selecteert, moet je eerst een applicatie kiezen uit de suggesties die Cyberduck voorstelt. Daarna zal het programma het bestand binnenhalen en openen in de aangeduide app.

Overdrachten

Wanneer je een bestand of map overzet, verschijnt het deelvenster Overdrachten. Dit venster is de gemakkelijkste manier om te controleren of de overdracht gelukt is. Hier lees je de richting van de overdracht, de bestandsnaam, de status (Download voltooid, Download incompleet enzovoort) en de grootte van de bestanden.

Als je een upload selecteert en op de knop Toon klikt, zal Windows Verkenner aangeven waar het oorspronkelijke bestand op de harde schijf staat. Selecteer je een download, dan zie je via dezelfde knop waar Cyberduck het bestand heeft geplaatst. Dat is handig als je na een download vergeten bent waar je het item hebt gezet.

©PXimport

Mountain Duck

Aanvullend op Cyberduck kun je via hetzelfde adres Mountain Duck installeren. Deze app toont de online opslagplaatsen als externe drives in Windows Verkenner en macOS Finder. Door die integratie kun je de servers openen vanuit het systeemvak in Windows of de menubalk op de Mac.

In Mountain Duck kun je de bestanden en mappen aanduiden die je offline wilt gebruiken. De overige bestanden zal Mountain Duck pas downloaden op aanvraag, die nemen dus geen ruimte in op de harde schijf. Mountain Duck ondersteunt encryptie, drag-and-drop en realtime synchronisatie. Je mag de software vijftien dagen testen, daarna kost een licentie eenmalig 35 euro.

Versleutelde kluis

Een van de acties die onder het tandwieltje verborgen zitten, is Nieuwe versleutelde kluis. Zo’n kluis is een map die gebruikmaakt van het versleutelingsprogramma Cryptomator. Als je zo’n map zonder Cyberduck opent, zul je de bestanden niet zien.

Je maakt zo’n versleutelde map op een NAS of op cloudopslag. Selecteer Nieuwe versleutelde kluis, voer een mapnaam in en typ vervolgens een sterk wachtwoord. Als het wachtwoord een groene markering heeft gekregen, dan is het sterk genoeg om te gebruiken. Vanaf dan heb je dat wachtwoord nodig om verbinding te maken met de kluis.

©PXimport

NAS

Met Cyberduck kun je ook gegevens bereiken die op een netwerkschijf staan. Langs de kant van de NAS moet je WebDAV activeren en daarbij schakel je HTTP of HTTPS in. Noteer de poorten die je daarbij aanspreekt.

In Cyberduck selecteer je vervolgens het juiste protocol in het keuzemenu. In dit voorbeeld gaan we voor WebDAV (HTTPS). Daarna typ je bij Server de naam van de NAS en de poort die je daarnet hebt genoteerd. Bij Gebruikersnaam vul je de inlog van de NAS in en daaronder typ of plak je het wachtwoord van de NAS. Je ontvangt de melding dat je even een certificaat moet installeren. Sta dit toe en maak verbinding.

▼ Volgende artikel
Video trimmen in VLC: filmpjes eenvoudig inkorten
© monticellllo - stock.adobe.com
Huis

Video trimmen in VLC: filmpjes eenvoudig inkorten

Maak je weleens een filmpje? Daarin zitten meestal stukken die oninteressant zijn. Met de gratis tool VLC media player kun je zo’n video moeiteloos en nauwkeurig tot op het frame inkorten.

Mediatitel verbergen

VLC media player (www.videolan.org) is een van de populairste mediaspelers. Niet alleen omdat de opensource-software voortdurend wordt verbeterd, maar vooral omdat de app zoveel verschillende media moeiteloos kan afspelen en converteren. We gebruiken de tool ook graag om video in te korten. Standaard toont VLC in het begin gedurende enkele seconden de naam van het videobestand. Vind je dat (net als wij) storend, vooral als je in die zone een knip wilt geven? Schakel dit uit door de Eenvoudige voorkeuren te openen met Ctrl+P (met de P van preferences, op de Mac gebruik je Cmd+,). Ga naar het tabblad Ondertitels / OSD en haal het vinkje weg bij de optie Mediatitel weergeven bij starten van de video.

Zorg dat de mediatitel niet in beeld komt.

Beginpositie bepalen

Het splitsen van een video in VLC verloopt anders dan bij een gewone videobewerkingstool waar je een slider moet verplaatsen. Met VLC maak je een opname van het deel van de video dat je wilt extraheren uit een langer filmpje. Het ingekorte fragment wordt dan opgeslagen als een nieuw videobestand en het oorspronkelijke bestand blijft ongewijzigd. Open VLC en klik op Open bestand om de video te selecteren die je wilt inkorten. Laad de video en zoek de exacte positie waar je de video wilt splitsen. Om het je gemakkelijk te maken, kun je de spatiebalk gebruiken om het filmpje te pauzeren en met dezelfde toets zet je het terug in gang. Je kunt de video frame voor frame afspelen door de E-toets in te drukken. Als je de E-toets continu indrukt, verspringt de video in slow motion. Op deze manier ga je naar de plaats waar je de beginknip wilt geven. Klik dan op de rode opnameknop links onder de video.

Gebruik de opnameknop om het begin van het fragment aan te geven.

Opnemen

Laat de video verder lopen en/of gebruik de E-toets om de plaats te zoeken waar je het fragment wilt beëindigen. Klik opnieuw op dezelfde opnameknop om de laatste knip te geven. Dat is alles. De ingekorte video wordt automatisch opgeslagen in de map Video's op je computer. Op de Mac komt dit fragment in de map Films.

In de map Video’s staat het ingekorte filmpje.

▼ Volgende artikel
De Nothing Phone (3a) Lite is goedkoop, maar iets minder Nothing
© Nothing
Huis

De Nothing Phone (3a) Lite is goedkoop, maar iets minder Nothing

Het merk Nothing is inmiddels berucht én geliefd om zijn semi-transparante telefoons, dappere designkeuzes en de knipoog naar oldskool tech. Vandaag voegt het bedrijf daar een betaalbare variant aan toe: de Phone (3a) Lite. Die naam roept meteen vragen op, want hoe 'Lite' is hij eigenlijk?

Vandaag heeft Nothing de Phone (3a) Lite officieel onthuld. Vanaf 4 november ligt het toestel ook daadwerkelijk in de winkel voor een bedrag van 249 euro. Er zijn twee uitvoeringen beschikbaar met 8 GB RAM en 128 of 256 GB opslag, en die zijn leverbaar in de kleuren zwart en wit. Beide varianten bieden ruimte voor een microSD-kaart tot 2 TB, wat in deze prijsklasse vrij uitzonderlijk is.

Met die vriendelijke prijs positioneert Nothing het toestel overigens slim tussen de budget- en middenklasse in. Dus ónder de Nothing Phone (3a), maar boven instappers van bijvoorbeeld Realme of Motorola.

©Nothing

Kleine concessies

De transparante achterkant blijft, maar het Glyph-systeem – de lichtstrips waarmee je meldingen op de achterkant kunt waarnemen – lijkt te ontbreken. Nothing vermeldt het in elk geval niet op de officiële pagina, wat doet vermoeden dat het systeem hier is geschrapt of versoberd. Het toestel heeft een glass finish en een IP54-certificering tegen stof en spatwater, maar is vermoedelijk niet volledig van glas.

Het scherm is een 6,77-inch amoledpaneel met een resolutie van 1084 × 2392 pixels, een piekhelderheid van 3000 nits en een adaptieve verversing van 120 Hz. Het toestel draait op een MediaTek Dimensity 7300 Pro-chip (8-core, 4 nm, tot 2,5 GHz) met een Mali-G615 GPU. Niet de snelste op aarde, maar ruim voldoende voor dagelijks gebruik en je favoriete spelletjes. De batterij heeft een vermogen van 5000 mAh en kun je met 33 watt opladen; in twintig minuten zit je op 50 procent, volledig laden duurt ongeveer een uur. Ook reverse charging (5 watt) wordt ondersteund.

De camera’s zijn inmiddels officieel bevestigd: een 50 MP-hoofdcamera (f/1.88), een 8 MP-ultragroothoeklens (f/2.2) en een 2 MP-macrocamera (f/2.4). De selfiecamera telt 16 MP. Video’s schiet je in 4K met 30 fps of 1080p met tot 60 fps. Daarmee is het een nette, zij het eenvoudige, cameraconfiguratie voor deze prijsklasse.

Software

De telefoon draait op Nothing OS 3.5 (gebaseerd op Android 15). Versie 4.0, gebaseerd op Android 16, volgt later met nieuwe camera- en lockscreenfuncties zoals Stretch mode en Lock Glimpse.

Die laatste optie zorgt trouwens wel voor enige opschudding: Lock Glimpse zou advertenties laten zien op je vergrendelscherm. Gebruikers moeten naar links vegen om ze te bekijken en de functie is weliswaar opt-in, maar het is wél een breuk met Nothings eerdere ‘geen bloatware, geen onzin’-imago. Het voelt een beetje wrang: het merk dat ooit minimalisme predikte, introduceert nu vrijwillige reclame. Maar goed, een kleine prijs voor een lage prijs, zullen we maar zeggen.

Niettemin lijkt de Nothing Phone (3a) Lite een charmant compromis. Minder luxe, minder toeters en bellen, maar nog steeds een eigen gezicht in een markt vol generieke toestellen. Wie vooral design en merkbeleving zoekt voor een zacht prijsje, zal hier vermoedelijk blij van worden.

©Nothing

Conclusie

Met de Phone (3a) Lite brengt Nothing een deel van zijn kenmerkende design naar een lagere prijsklasse. De hardware is degelijk, de prijs scherp en de uitstraling is toch herkenbaar. Maar er zijn ook duidelijke concessies: geen Glyph-lichtshow deze keer, de camera’s zijn bescheiden, en die optionele advertenties...? Nou ja, een aantrekkelijke instapper dus, zolang je weet wat je inlevert voor dat lagere prijskaartje.