Cyberduck is een welkome tool voor iedereen die bestanden opslaat buiten de eigen computer. De opensource-applicatie wordt vaak gebruikt om te communiceren met de hosting provider om je website te updaten. Met deze gele badeend kun je bovendien bestanden uitwisselen met een NAS of met alle populaire clouddiensten. Soms zijn er zelfs goede redenen om voor Cyberduck te kiezen in plaats van de gewone synchronisatieclient.

Cyberduck is lang de uitverkoren tool van de Mac-gebruiker geweest om bestanden van en naar een server te transporteren. Ondertussen is ook de populariteit op het Windows-platform toegenomen.

Op de homepage van Cyberduckword je doorverwezen naar de Microsoft Store. Hier vind je de gratis editie en een variant die 23,99 euro kost. In de App Store van Apple staat alleen de betaalde versie. Qua functionaliteit is er geen enkel verschil tussen de betaalde en gratis editie. Als je betaalt, ontvang je een code waardoor de vraag verdwijnt om dit opensource-product financieel te steunen. 

Via https://cyberduck.io/download/ haal je de gratis versies voor beide platformen.

©PXimport

Eerste verbinding

De eerste keer dat je verbinding maakt met de server, heb je vier gegevens nodig: het gebruikte protocol, de naam van de host, je gebruikersnaam en je wachtwoord.

Ga naar het menu Bestand. Daar kies je Nieuwe verbinding, waarna je in het pop-upvenster het protocol selecteert in een uitklapmenu. Daarna typ je de naam van de server en je inloggegevens.

De naam van de server verraadt meestal het protocol dat je moet kiezen. Bovendien ontvang je deze informatie van de aanbieder. Begint de naam met ftp, dan weet je dat je bovenaan FTP (File Transfer Protocol) moet kiezen. Laat de poort op 21 staan en vink het vakje Bewaar wachtwoord aan. Daarna klik je op de knop Verbind.

Ftp/ftp-ssl/sftp

Het ftp-protocol werkt snel, maar dit is een onbeveiligd protocol. Ftp-ssl en sftp zijn uitbreidingen van het file transfer protocol (ftp) die veel veiliger zijn, omdat die gebruikmaken van encryptie. Sftp heeft onze voorkeur, omdat het iets sneller werkt en vooral veiliger is. Bovendien kun je dan zowel poort 21 als de poorten tussen 1200 en 2000 aanspreken.

Als je verbinding maakt met sftp, zal Cyberduck een Unknown fingerprint-melding tonen die je moet toestaan. Ook wanneer je met de bekende clouddiensten verbinding maakt, zul je de connectie moeten autoriseren.

©PXimport

Downloaden

Is de verbinding eenmaal tot stand gebracht, dan verschijnt de mappenstructuur van je account op de server. Je kunt de mappen openklikken en sluiten. Om de bestanden en mappen te downloaden, selecteer je ze en klik je vervolgens met rechts op Download. De map of het bestand komt dan op de harde schijf in de map Downloads terecht.

Het kan zelfs nog eenvoudiger. Stel dat je verschillende bestanden wilt downloaden, dan selecteer je eerst met de Ctrl-toets ingedrukt de gewenste bestanden. Daarna open je in Windows Verkenner de map op de harde schijf waar deze bestanden moeten komen en vervolgens sleep je de vijf bestanden naar deze map.

Uploaden en syncen

Als je met Windows Verkenner of met macOS Finder kunt werken, dan weet je ook hoe je bestanden van de computer naar de server verplaatst en andersom. Je opent een map in Cyberduck en kiest de opdracht Upload om bestanden of mappen te selecteren die richting server moeten vertrekken. Of nog makkelijker, je sleept ze gewoon vanuit Windows Verkenner of Finder naar de juiste map van Cyberduck.

Met de rechtermuisknop kun je ook de opdracht Synchroniseer starten om de inhoud van een map op de server te syncen met een map op de harde schijf.

©PXimport

Onderling uitwisselen

Om een object tussen verschillende servers te verplaatsen, open je een nieuw venster met Bestand / Nieuwe browser of Ctrl+N. Je kunt bestanden en mappen verplaatsen tussen verschillende bladwijzers. In de gereedschapsbalk van Cyberduck zul je zien dat het programma de bestandsextensie van een geselecteerd file herkent.

In de browser kun je trouwens mappen maken en verwijderen op dezelfde manier als in de verkenner. Cyberduck is standaard ingesteld om opnieuw verbinding te maken met de bladwijzer die was verbonden op het moment dat je het programma afsloot. Dit kun je wijzigen in de voorkeuren.

Bladwijzers

Om te voorkomen dat je elke keer de verbindingsgegevens moet invoeren, kun je in de geschiedenis van het programma de recente verbindingen gebruiken. Daarvoor kun je de knop met het klokpictogram of het menu Bladwijzer / Geschiedenis gebruiken. Of nog beter, werk met bladwijzers zoals bij een internetbrowser.

Wanneer je een verbinding hebt gemaakt, ga je naar Bladwijzer / Nieuwe bladwijzer. Je kunt de bladwijzer dan een eigen schermnaam geven. Op die manier verschijnt de server in de vorm van een pictogram. Met de knop Bladwijzers (naast het klokje) kun je alle bladwijzers opvragen.

©PXimport

Meerdere Dropbox-accounts

Wanneer je een nieuwe verbinding wilt maken, toont Cyberduck alle protocollen die het ondersteunt. Daar zitten ook de populaire clouddiensten bij, zoals Google Drive, Microsoft OneDrive, Microsoft SharePoint en Dropbox. Al deze diensten hebben hun eigen synchronisatie-oplossingen, dus waarom zou je dan nog Cyberduck gebruiken?

Daar zijn twee goede redenen voor. Misschien wil je geen synchronisatie gebruiken, maar gewoon een bestand rechtstreeks in de cloud plaatsen. Een belangrijkere reden is dat je via Cyberduck probleemloos met verschillende clouddiensten van dezelfde soort kunt verbinden. Wie dus twee of meerdere accounts bij Dropbox heeft, kan beter voor Cyberduck kiezen dan de Dropbox-client gebruiken.

Autorisatiesleutel

Als je Cyberduck snel met verschillende Dropbox-accounts wilt verbinden, maak je voor elk account een andere bladwijzer. Op die manier is het zelfs mogelijk om verschillende accounts tegelijk te openen.

Ga bij Nieuwe verbinding voor de keuze Dropbox. Klik meteen op de knop Verbind. Op die manier kom je in een venster om de link te leggen tussen Dropbox en Cyberduck. Nadat je je inlognaam en wachtwoord van Dropbox hebt ingevoerd, verschijnt er een autorisatiesleutel die je moet kopiëren en plakken in Cyberduck. Hierna zal Cyberduck de inhoud van je Dropbox-account tonen. Op dezelfde manier kun je ook Google Drive en Microsoft OneDrive toevoegen aan Cyberduck.

©PXimport

Acties op een bestand/map

In het Cyberduck-scherm kun je verschillende acties toepassen op bestanden en mappen. Daarvoor dient de knop Actie. Je kunt bijvoorbeeld het venster verversen voor het geval dat bepaalde wijzigingen niet meteen zichtbaar zijn. Je kunt de map of het bestand hernoemen of dupliceren.

Het is ook mogelijk om bestanden te verwijderen of te bewerken. Als je de opdracht Bewerken met selecteert, moet je eerst een applicatie kiezen uit de suggesties die Cyberduck voorstelt. Daarna zal het programma het bestand binnenhalen en openen in de aangeduide app.

Overdrachten

Wanneer je een bestand of map overzet, verschijnt het deelvenster Overdrachten. Dit venster is de gemakkelijkste manier om te controleren of de overdracht gelukt is. Hier lees je de richting van de overdracht, de bestandsnaam, de status (Download voltooid, Download incompleet enzovoort) en de grootte van de bestanden.

Als je een upload selecteert en op de knop Toon klikt, zal Windows Verkenner aangeven waar het oorspronkelijke bestand op de harde schijf staat. Selecteer je een download, dan zie je via dezelfde knop waar Cyberduck het bestand heeft geplaatst. Dat is handig als je na een download vergeten bent waar je het item hebt gezet.

©PXimport

Mountain Duck

Aanvullend op Cyberduck kun je via hetzelfde adres Mountain Duck installeren. Deze app toont de online opslagplaatsen als externe drives in Windows Verkenner en macOS Finder. Door die integratie kun je de servers openen vanuit het systeemvak in Windows of de menubalk op de Mac.

In Mountain Duck kun je de bestanden en mappen aanduiden die je offline wilt gebruiken. De overige bestanden zal Mountain Duck pas downloaden op aanvraag, die nemen dus geen ruimte in op de harde schijf. Mountain Duck ondersteunt encryptie, drag-and-drop en realtime synchronisatie. Je mag de software vijftien dagen testen, daarna kost een licentie eenmalig 35 euro.

Versleutelde kluis

Een van de acties die onder het tandwieltje verborgen zitten, is Nieuwe versleutelde kluis. Zo’n kluis is een map die gebruikmaakt van het versleutelingsprogramma Cryptomator. Als je zo’n map zonder Cyberduck opent, zul je de bestanden niet zien.

Je maakt zo’n versleutelde map op een NAS of op cloudopslag. Selecteer Nieuwe versleutelde kluis, voer een mapnaam in en typ vervolgens een sterk wachtwoord. Als het wachtwoord een groene markering heeft gekregen, dan is het sterk genoeg om te gebruiken. Vanaf dan heb je dat wachtwoord nodig om verbinding te maken met de kluis.

©PXimport

NAS

Met Cyberduck kun je ook gegevens bereiken die op een netwerkschijf staan. Langs de kant van de NAS moet je WebDAV activeren en daarbij schakel je HTTP of HTTPS in. Noteer de poorten die je daarbij aanspreekt.

In Cyberduck selecteer je vervolgens het juiste protocol in het keuzemenu. In dit voorbeeld gaan we voor WebDAV (HTTPS). Daarna typ je bij Server de naam van de NAS en de poort die je daarnet hebt genoteerd. Bij Gebruikersnaam vul je de inlog van de NAS in en daaronder typ of plak je het wachtwoord van de NAS. Je ontvangt de melding dat je even een certificaat moet installeren. Sta dit toe en maak verbinding.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.