ID.nl logo
Waarom een smartwatch of activity tracker kopen?
© PXimport
Gezond leven

Waarom een smartwatch of activity tracker kopen?

Langzaam maar zeker worden smartwatches gemeengoed, je ziet ze steeds vaker om polsen verschijnen. Het is nog een markt die flink in ontwikkeling is, waardoor je je kunt afvragen of de tijd rijp is voor een smartwatch. Of een andere wearable, zoals een activity tracker. Waarom een smartwatch of fitnessbandje een interessante aankoop voor je kan zijn, behandelen we hieronder.

Is een smartwatch interessant?

De opkomst van de smartwatch verloopt gestaag en heeft niet tot een run naar de winkelschappen geleid, zoals dat bij de opkomst van de smartphone wel het geval was. Het is ook niet helemaal een eerlijke vergelijking, wel een bewuste: want de eerste smartwatches leken vooral taken van de smartphone in de broekzak naar de wearable om de pols te verplaatsen. 

Prettig? Zeker. Indrukwekkend? Absoluut. Onmisbaar? Verre van. Daar lijkt toch wel een uitdaging in te zitten. Welke unieke functies kan een smartwatch brengen die een smartphone niet brengt?

In dit artikel maken we onderscheid tussen de smartwatch en activity tracker / fitnessband. De laatstgenoemde is een dun armbandje met een scherm, dat vooral gericht is op activiteitsmeting. Zo’n bandje wordt ook weleens een fitnesstracker, smartband, sportarmband, activity tracker of een combinatie van die woorden genoemd.  Als overkoepelende term voor zowel de smartwatch als de activity tracker gebruiken we wearables, oftewel draagbare apparatuur.

©PXimport

Op je gezondheid

Voor die onmisbare functionaliteit kijken we eerst naar de fitnesstrackers, de sportarmbandjes die sinds 2015 hun intrede voor de massa deden met de komst van de eerste Fitbit Charge. De sportarmbandjes zitten natuurlijk continu tegen het lichaam aan, wat een deur opent voor sensoren zoals een hartslagmeter, stappenteller, bewegingsmeter en meer. Deze sensoren kun je wel kwijt in een smartphone, maar ze lenen zich beter voor apparatuur die je op het lichaam kunt dragen.

Fitbit was niet de eerste die dergelijke meetapparatuur in een bandje stopte, maar wist wel als eerste een meter in te bouwen die doorlopend de hartslag bijhield. Concurrenten als Samsung, TomTom en Jawbone kwamen destijds niet verder dan een momentopname. Het duurde dan ook niet lang voordat de meting van lichaamsfuncties ook zijn intrede deed bij de smartwatch.

Op het gebied van gezondheid, slaapanalyse, (sport)bewegingsmeting, calorieverbranding en coaching hebben makers van wearables daarom ook veel stappen gemaakt. Ben je actief bezig met sport en gezondheid of heb je interesse om hier meer mee te doen, dan ligt een smartwatch of sportarmbandje zeker voor de hand. Maar onthoud wel: de bandjes maken je niet gezonder of actiever. Ze maken je activiteiten alleen meetbaar en bezorgen je tips om daadwerkelijk gezonder te leven.

Eigenlijk vind je dit soort metingen in iedere wearable wel terug. De vraag is hoe nauwkeurig je je metingen wilt hebben en wat je vervolgens met deze data wilt doen. Zoek je de meest accurate meting? Dan zijn Garmin en Polar onovertroffen. Apple, Samsung en Fitbit kiezen eerder voor toegankelijkheid, door iets minder nauwkeurige data overzichtelijk te presenteren.

©PXimport

Niet bedoeld voor zelfdiagnose

Zo’n anderhalf jaar geleden publiceerden we het artikel ‘Helpt een smartwatch je gezonder te leven?’. Die vraag werd volmondig met ‘ja’ beantwoord. Maar wel met een kanttekening. Hoewel de wearables je coachen actiever en gezonder te leven, zijn er nu zelfs wearables verkrijgbaar die hartfilmpjes maken. Hiermee kunnen mogelijke hartritmestoornissen opgespoord worden door cardiologen. De geïnterviewde experts beaamden dat ze regelmatig gebruikgemaakt hebben van hartfilmpjes van smartwatches. Het gaat wel om vaststellingen die alleen specialisten kunnen maken. Vermoed je daarom dat je hartproblemen hebt, ga dan altijd naar een specialist en probeer geen zelfdiagnose te stellen op basis van je eigen smartwatch. Dat geldt natuurlijk ook voor andere gezondheidsmetingen, waarmee wearables de komende jaren uitgerust worden. 

©PXimport

Smartwatch als gadget

Alle activiteits- en lichaamsfuncties die een wearable meet, zijn razend interessant. Maar wat als je daarvoor niet in de markt bent? In zo’n geval kun je een smartwatch vooral zien als een verlengstuk van je smartphone, dat overigens steeds zelfstandiger zijn werk doet. Zo kun je bijvoorbeeld meldingen van je smartphone zien of zelfs berichtjes beantwoorden vanaf je pols.

Sommige smartwatches, zoals die van Samsung en Apple, beschikken over een eigen applicatiewinkel waarmee je – net als bij je smartphone – de functionaliteit van je apparaat uitbreidt. Denk aan apps om mee te navigeren, zodat je vanaf je pols ziet of hoort welke richting je uit moet. Ook zijn er parkeer-apps waarmee je de parkeermeterdienst start of stopt, ticket-apps die een scanbare streepjescode tonen voor toegang en veel meer.

Voordeel is dat de apps ook kunnen werken zonder dat je je smartphone bij je hebt, vooral als je kiest voor een smartwatch met e-sim-ondersteuning. Dit is een soort ingebouwde simkaart, zodat je smartwatch een eigen mobiele dataverbinding heeft.

Er zijn vooral veel smartwatches op de markt zonder applicatiewinkel. Of zonder noemenswaardige applicatiewinkel. Smartwatches van Huawei, Oppo, Amazfit (onderdeel van Xiaomi) en Fitbit kunnen niet functioneel worden uitgebreid met diverse apps. Sommige van deze merken hebben een plek waar je apps vandaan kunt halen, maar dit zijn eigenlijk alleen functies van de fabrikant zelf die je in- of uitschakelt.

Samsung bundelt krachten met Google

Als we kijken naar functionaliteit, dan ligt de Apple Watch mijlenver voor op de concurrentie. Maar het is niet zo dat andere fabrikanten het niet proberen. Google heeft een besturingssysteem, Wear OS (voorheen Android Wear), waar andere fabrikanten zoals Fossil en TicWatch mee aan de slag kunnen. Maar Wear OS was nog niet goed genoeg en app-ontwikkelaars lieten het platform links liggen. Samsung is een andere speler die qua ontwerp weer mijlenver voorligt op Apple. Alleen worstelt Samsung ook om een groot publiek te bereiken en is het eigen Tizen-besturingssysteem maar zozo. In een ultieme poging om aan te haken en zo ook een Apple Watch-alternatief te bieden dat op Android werkt, hebben Samsung en Google de krachten gebundeld. De nieuwste Galaxy Watch 4 draait nu op Wear OS en er gaan geruchten dat ook Google zelf een smartwatch maakt. Dit is een interessante ontwikkeling, maar wel een die ten koste gaat van bestaande Galaxy Watch-gebruikers. Die zien hun platform immers van de ene op andere dag afgedankt worden. Deze oudere smartwatches krijgen namelijk geen update naar Wear OS.

©PXimport

Contactsport en wearables

Dankzij de lichaamsmeting kan een smartwatch je vooral goed helpen met coaching om meer en beter te bewegen. Dat is wel duidelijk. Maar houd er wel rekening mee dat niet iedere sport zich leent voor een smartwatch. Ben je zwemmer, dan kun je met de meeste smartwatches tegenwoordig uit de voeten, met of zonder flippers. Doe je aan een contactsport, dan kun je een wearable beter links laten liggen. Bovendien zal een scheidsrechter je ook verzoeken je gadget af te doen. Niet geheel onterecht natuurlijk, want een klap van een smartwatch – per ongeluk of niet – kan een flinke blauwe plek of een verloren tand opleveren. Wil je echt graag je contactsport meten, dan kun je in sommige gevallen, zoals voetbal, een fitnessbandje onder een zweetbandje dragen. Andere sporters, waterpoloërs bijvoorbeeld, moeten het zonder meting stellen.

Conclusie

De ervaring van een smartwatch kan een beetje teleurstellend zijn als je geen interesse hebt in de lichaams- en prestatiemetingen die eigenlijk wel op elk apparaat aanwezig zijn. Hoewel een smartwatch een interessant hebbeding is, kun je je in dat geval serieus afvragen of die wel zo’n nuttige aankoop is. Het blijft dan min of meer een verlengstuk van je smartphone. Heb je wel interesse in deze metingen, ga dan na of je fanatiek bent met sporten en gezond(er) leven. Zo ja, dan kun je het beste kijken naar de activity trackers en sporthorloges.

De smartwatches van Apple en Samsung zijn het uitgebreidst qua functionaliteit: wil je een slimme gadget die tal van handigheidjes biedt en prima metingen, dan zijn dat je beste keuzes. Een Apple Watch heeft functioneel veruit het meest te bieden, maar werkt alleen met iPhones. De Galaxy Watch is functioneel en qua metingen iets minder ver, maar heeft op zijn beurt weer een fraai design met rond horlogescherm.

Ben je ervan overtuig dat je een smartwatch wilt kopen, lees dan ook eens onze keuzegids met beste smartwatches van het moment er op na. Daarnaast hebben we enkele van de beste activity trackers voor je op een rijtje gezet. Er zit vast iets voor je tussen!

Conclusie

Plus- en minpunten
      ▼ Volgende artikel
      Review LG OLED EVO 65G56LS – Opnieuw de grens verlegd
      Huis

      Review LG OLED EVO 65G56LS – Opnieuw de grens verlegd

      LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

      Fantastisch
      Conclusie

      LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De LG OLED EVO 65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit. De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

      Plus- en minpunten
      • Alpha11-processor met uitstekende beeldverwerking
      • Fantastische HDR-beelden in HDR10 en Dolby Vision
      • Goede kijkhoek en anti-reflectie
      • WebOS 25, met vijf jaar lang nieuwe versies
      • Advertenties op het Home-scherm
      • Geen ondersteuning voor HDR10+ en DTS
      • Voorlopig weinig meerwaarde met AI

       

      LG OLED EVO 65G56LS (2025)

      • Adviesprijs: 3,299 euro
      • Wat: Ultra HD 4K 165 Hz W-OLED-tv
      • Aansluitingen: 4x HDMI (4x v2.1 (48 Gbps), ARC/eARC, ALLM, VRR, HFR), 3x usb, 1x optisch digitaal uit, 2x antenne, 1x IR-blaster, Wifi 6 (802.11ax), ethernet, Bluetooth 5.3, WiSA
      • Extra’s: HDR10, HLG, Dolby Vision IQ, Dolby Atmos, webOS 25, AirPlay 2, Google Cast, USB/DLNA-mediaspeler, DVB-T2/C/S2, CI+-slot, Alpha 11 gen2 processor
      • Afmetingen: 1.441 x 910 x 263 mm (incl. voet)
      • Gewicht: 26,6 kg (incl. voet)
      • Verbruik (per 1000 uur): SDR 85 kWh (E) / HDR 222 kWh (G) 

      De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

      Aansluitingen

      De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

      Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

      Nieuw oled-paneel, nieuw record

      Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

      Lees ook: Zo testen we televisies

      Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

      De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

      Prima beeldverwerking

      De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

      Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

      Geen DTS-ondersteuning meer

      Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

      WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

      Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

      In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

      De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

      Conclusie

      LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

      De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

      ▼ Volgende artikel
      Tekst kopiëren en plakken? Zo krijg je toegang tot het klembord op Android
      Huis

      Tekst kopiëren en plakken? Zo krijg je toegang tot het klembord op Android

      Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

      Wat gaan we doen?

      In dit artikel leggen we uit hoe kopiëren en plakken in Android precies werkt. Dat geldt voor zowel Android-smartphones en Android-tablets.

      • Zo werkt kopiëren, knippen en plakken
      • Knippen en plakken vanuit toetsenbord
      • Verbeteringen dankzij Android 13

      Wil je meer weten over de veiligheid van Android? Lees dan het artikel Alles wat je moet weten over Android-beveiliging

      Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

      Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

      Klembord binnen toetsenbord-apps

      Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

      ©PXimport

      Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

      Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

      Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

      Tekst kopiëren en plakken

      Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

      Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

      Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

      Klembord sinds Android 13

      Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

      Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

      Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

      Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.