Hisense heeft voor budgetbewuste kopers heel wat te bieden. Deze 55U8HQ bijvoorbeeld pakt niet enkel uit met een minileds en quantum dots maar ook met universele HDR-ondersteuning, een stevige audioconfiguratie en flink wat gamerfeatures.

Minileds maken de werking van de achtergrondverlichting efficiënter, maar ze zijn absoluut geen garantie voor een slank toestel. Getuige daarvan is deze Hisense, die een profiel van bijna acht centimeter heeft. Hisense heeft zijn best gedaan om het iets eleganter te maken. Het donkerzilver kader met lichtjes afgeschuinde randen, de stoffen afdekking van de luidsprekerbalk onderaan het toestel, die details geven het design toch wat flair. De tv staat stevig op een brede voetplaat, maar we vinden dat hals nog vrij hard voor en achter kan flexen. 

Nu ook met HDMI 2.1

Vorig jaar moesten de Hisense modellen die we testten het nog stellen met HDMI 2.0, dit jaar zijn er twee HDMI 2.1-aansluitingen beschikbaar. Die leveren 48 Gbps bandbreedte, en ondersteunen dan ook 4K120. 

Hisense heeft aan de gamers gedacht, ook ALLM en VRR (HDMI VRR en AMD Freesync) zijn beschikbaar en de input-lag van 7,6 ms (2K120) en 16,5 ms (4K60) zijn zonder meer uitstekend. De combinatie Dolby Vision en 4K120 is ook mogelijk. ARC/eARC is beschikbaar op een van de HDMI 2.1-aansluitingen. Nu zijn de audioprestaties erg goed, zoals we verder zullen zien, maar wie toch externe audio wil, houdt dus maar één HDMI 2.1-aansluiting over. 

©PXimport

De lijst aansluitingen bevat verder twee HDMI 2.0-aansluitingen, twee usb-slots, een composiet video en stereo cinch ingang, hoofdtelefoon en optisch digitale audio-uitgang, ethernet, wifi en bluetooth. Let op, een usb-poort, de ethernetpoort en de optisch digitale audio-uitgang wijzen naar achter.

Omdat ze wat verzonken in het chassis liggen, is de kans op wandmontage minder reëel. Het toestel beschikt over een DVB-T/T2/C-tuner, een DVB-S/S2-tuner en een CI+-slot. Live tv pauzeren en of opnemen kan met een externe usb harde schijf.

VIDAA U, een smart tv-systeem met toekomst

Van een smart tv-systeem eisen we in essentie maar vier zaken. Het moet vlot werken, de interface moet dus snel reageren. Het moet overzichtelijk zijn, zodat je geen eindeloze tijd moet klikken om ergens te geraken. Je moet het kunnen personaliseren, iedereen heeft immers zijn eigen favorieten. En het moet een zo uitgebreid mogelijke lijst van de belangrijkste en populairste apps ondersteunen. 

Met dat in het achterhoofd kunnen we VIDAA U goede punten geven. De interface werkt erg vlot, ook in het instellingenmenu. Het Home scherm is overzichtelijk, met centraal in beeld een rij apps. Die rij kun je aanpassen, zodat je favoriete apps vooraan staan. Bij sommige apps, zoals Netflix, verschijnt er een rij aanbevelingen zodra je de app-tegel selecteert. Verder naar onder staan er aanbevelingen uit verschillende streaming-diensten. Dat is minder nuttig, maar het stoort ook niet. 

©PXimport

Goede punten tot hiertoe. Voor personalisatie scoren we VIDAA U gemiddeld, dat onderdeel is overigens bij de meeste systemen maar matig. Je kan gebruikersprofielen instellen, maar zoals vermeld kan je op het Home scherm enkel de rij apps aanpassen.

En dan is er het aanbod. Voor internationale diensten is dat uitstekend. Er is YouTube, Netflix, Disney+, Amazon Prime Video, Apple TV+, maar nog geen HBO Max. Bij de lokale diensten is er nog ruimte voor verbetering. Nederland is al redelijk bediend: NPO Start, KIJK, en NLziet. In België is het aanbod nog leeg, maar Streamz en VTM Go zitten naar verluidt in de pipeline.

De nieuwe Hisense afstandsbediening verraste ons. In plaats van compacter en vooral eenvoudiger, gaat deze terug in de richting van meer toetsen, namelijk niet minder dan twaalf sneltoetsen voor apps. Dat vinden we echt overdreven, zeker aangezien het onwaarschijnlijk is dat je ze alle twaalf ook echt gebruikt. 

Over het onderste deel van de remote kunnen we duidelijk zijn. Het oogt ouderwets, maar de layout is goed, de toetsen hebben een aangename, lichte aanslag en de iconen of opschriften zijn duidelijk. Slechte punten verdient hij niet, maar goede punten eigenlijk ook niet.

Beperkt aantal dimming zones

©PXimport

Minileds en local dimming, dat zijn vaak garanties voor prima contrast, maar veel hangt ook af van het type LCD-paneel. Voor deze 55U8HQ is dat een ADS-paneel, een variant van IPS. Het is dan ook geen verrassing als we een ANSI-contrast van 1160:1 meten, dat is vrij typisch voor zo’n paneel. 

Hoeveel kan local dimming dat verbeteren? Het aantal zones is in elk geval vrij beperkt, 14x8 (112). In Filmmaker mode (SDR) halen we dan 1740:1 tot 2100:1. Dat is geen sterke verbetering, maar het dimming algoritme houdt zonegrenzen wel goed verborgen, terwijl je veel schaduwnuances krijgt. 

Een zachte halo rond grote heldere voorwerpen tegen donkere achtergrond is onvermijdelijk, maar dat stoort veel minder dan een zichtbare zonegrens. Lichtaccenten zijn begrijpelijk wat gedimd. 

Je kan nog beter zwart en contrast bekomen door Local Dimming op de medium stand te zetten, maar dan is het wel mogelijk dat je soms een zonegrens ziet.

In HDR Filmmaker mode loopt de tv tegen de grenzen van zijn contrast aan. Er verdwijnt redelijk wat zwartdetail en de tv kan niet vermijden dat je zonegrenzen ziet als de achtergrond erg donker is. Toch heeft de Hisense flinke troeven voor HDR. 

Om te beginnen ondersteunt hij alle belangrijke HDR-formaten, inclusief Dolby Vision IQ en HDR10+ Adaptive. De minileds leveren 1.440 nits piekhelderheid op een 10% venster en 588 nits op een volledig wit scherm. En dankzij de quantum dots heeft hij een kleurbereik van 96% P3, dat is zonder meer uitmuntend. De tonemapping grijpt ook erg goed in, waardoor hij zelfs op heel helder gemasterde beelden nog veel witnuances geeft, en prima kleuren. 

In overwegend heldere en kleurrijke beelden zet de Hisense dan ook bovengemiddelde prestaties neer. De kalibratie van de HDR Filmmaker mode is overigens erg goed, met enkel wat overgesatureerd rode tinten. In SDR heeft de Filmmaker mode een rode tint in de grijsschaal, en dat is bijvoorbeeld zichtbaar in huidstinten die er wat te rood uit zien.

©PXimport

Beeldverwerking

Goed nieuws, Hisense heeft een aantal van de kleine beeldverwerkingsfouten weggewerkt die we vorig jaar op hun modellen zagen. Daarmee komen ze ondertussen al sterk in de buurt van wat we bij andere merken zien. De deinterlacing van 1080i beelden is goed, de processor werkt willekeurige ruis vrij goed weg en de upscaling creëert relatief zachte beelden al is dat geen nadeel. Te scherpe beelden kan je vrijwel nooit ongedaan maken, terwijl je hier met een beetje extra scherpte het beeld wat meer pit kunt geven. 

Blokvorming ten gevolge van zware videocompressie en kleurstroken in zachte gradiënten blijven een zwakker punt. Die kan de processor niet effectief bestrijden. Het 120 Hz-scherm levert een goede bewegingsscherpte, sportfans en gamers zullen dat op prijs stellen. De tv beschikt over een black frame insertion optie, maar die leverde geen extra detail en kostte wel wat helderheid. De motion interpolation toont dat de processor wat extra spierkracht kan gebruiken. In snelle pans stottert beeld alsnog, en zijn er relatief veel beeldfouten.  

Sterke prestaties voor filmgeluid

De visuele inspectie van het toestel onthult al een flinke audioconfiguratie. Er is niet alleen de voorwaarts gerichte luidsprekerbalk onderaan het scherm, maar ook een woofermodule in de rug en zelfs opwaarts gerichte speakers bovenaan de achterzijde. Samen goed voor 70 Watt vermogen én de tv ondersteunt Dolby Atmos en DTS HD. 

©PXimport

Na een hele reeks filmfragmenten en muziekstukken zijn we overtuigd, dit is meer dan we verwacht hadden, zeker voor deze categorie. Schakel in de instellingen over naar Dolby Atmos (in plaats van DTS Virtual X) voor een aangenamere, vollere klank en test welke preset je het liefst hoort. De set produceert ruimschoots volume en gaat niet snel in vervorming, met een heel potige baslijn (soms wat te intens zelfs), en een flinke surrroundervaring. Alleen het Atmos hoogte-effect was minder intens dan verwacht. 

Conclusie

Hisense zet met de 55U8HQ een uitstekende prestatie neer, en dat voor een bijzonder scherpe prijs. Bij de minpunten moeten we het matige contrast aanstippen, en de local dimming die in donkere HDR-beelden wat zichtbaar kan zijn. Maar laat je dat niet ontmoedigen.

De 55U8HQ voelt zich perfect op zijn gemak in een verlichtte woonkamer waar heldere content overweegt. Daar kan hij zijn stevige helderheid, ruim kleurbereik en universele HDR-ondersteuning optimaal uitspelen. Het scherm heeft bovendien een vrij ruime kijkhoek. 

De krachtige audioprestaties laten een uitstekende indruk na. VIDAA U is een prima smart tv-systeem, al loopt het nog een beetje achter op de concurrenten als het over ondersteuning van lokale apps gaat.

Een vriezer die goed en efficiënt vriest, heeft allerlei voordelen. Zo is het gunstig voor je gezondheid, omdat bacteriën in een ijskoude vriezer minder kans krijgen. Ook bespaar je energie én hoef je je vriezer minder vaak te ontdooien. Met een paar simpele stappen zorg je ervoor dat jouw vriezer optimaal koelt.

Lees ook: Hier moet je op letten bij de aankoop van een nieuwe vriezer

De juiste temperatuur

Een goedwerkende vriezer begint met het instellen van de juiste temperatuur. Is je vriezer te warm, dan bederft voedsel sneller en zal er door het overtollige water sneller ijsvorming in het vriesvak ontstaan. In principe zijn alle temperaturen onder de -18°C goed, maar hoe kouder je je vriezer instelt, hoe meer energie hij verbruikt. Met een temperatuur van -18°C bewaar je je voedsel veilig, blijven voedingsstoffen lang behouden én ben je energiezuinig bezig. Veel vriezers beschikken over een ingebouwde thermostaat, vaak in de vorm van een draaiknop, waarop je de temperatuur kunt instellen. Heeft jouw vriezer dit niet, dan kun je een losse thermometer aanschaffen om de temperatuur in je vriezer te controleren.

Slim invriezen

Ook de manier waarop je je eten invriest, heeft veel invloed op hoe efficiënt jouw vriezer koelt. Zo laat voedsel dat nog warm is de temperatuur in je vriezer snel stijgen, waardoor voedingsmiddelen sneller bederven en je te maken kunt krijgen met ijsvorming. Het is dus verstandig om je kliekjes eerst op kamertemperatuur te laten komen voor je ze in de vriezer stopt. Om ervoor te zorgen dat het eten snel de juiste temperatuur bereikt, is het daarnaast beter om kleine porties in te vriezen. Let er daarbij op dat je luchtdichte bakjes of zakjes gebruikt, want als ingevroren eten in contact komt met lucht kan er vriesbrand op voedingsmiddelen ontstaan.

©qwartm

Een beetje overzicht in je vriezer is ook wel zo fijn. Zo weet je exact wat waar staat en hoef je de deur van de vriezer niet elke keer onnodig lang open te laten staan. Daarmee maak je het voor je vriezer een stuk makkelijker om de temperatuur vervolgens weer omlaag te krijgen. Je kunt bijvoorbeeld producten die je als eerste gebruikt voorin je vriezer zetten en overige producten meer naar achteren. Of plak labels op je bakjes met de data waarop je de producten hebt ingevroren. Ook kun je regelmatig even kijken welke producten weggegooid kunnen worden, zodat het geen rommeltje wordt in je vriezer.

Goed vullen (maar niet te vol)

Is jouw vriezer vaak maar voor de helft gevuld? Dat is zonde, want een halfvolle vriezer verbruikt veel onnodige energie. Misschien vind je in je keuken nog wat groente of fruit dat je niet van plan bent om op korte termijn op te eten. Mocht dat niet het geval zijn, dan kun je altijd een paar halfgevulde waterflessen in je vriezer leggen. Voor het afkoelen van producten (massa) hoeft een vriezer namelijk minder hard te werken dan voor het afkoelen van lucht. En omdat producten koude lucht goed vasthouden, gaat er bij het openen van je vriezerdeur minder kou verloren. Let op: een te volle vriezer is ook niet goed, want dit belemmert de luchtcirculatie en veroorzaakt ongelijke temperaturen in je vriezer.

Regelmatig ontdooien

IJsvorming beperkt niet alleen de ruimte in je vriezer, maar maakt ook dat het apparaat minder efficiënt gaat werken. IJs op de wanden van je vriezer werkt namelijk als een soort isolatielaag, waardoor het apparaat minder goed in staat is om warmte naar buiten af te voeren. Daar komt nog bij dat als ijsvorming zich op voedsel nestelt, vooral als dat niet luchtdicht is ingepakt, er vriesbrand op voedingsmiddelen kan ontstaan. Heeft jouw vriezer geen No Frost-functie? Dan moet je helaas zelf regelmatig aan de bak om het ijs uit je vriezer te verwijderen. Om het ontdooiingsproces te versnellen, kun je een bak met heet water in de vriezer plaatsen of het ijs met een föhn verwarmen. Als je je vriezer toch ontdooit, maak 'm dan meteen goed schoon. Ook op vuil in je vriezer kan namelijk ijs of rijp ontstaan.

©Thomas Heitz

De condensor schoonmaken

Maak tot slot, als dat mogelijk is, de condensor van je vriezer regelmatig schoon. De condensor is het zwarte rooster aan de achterkant van je vriezer dat ervoor zorgt dat warmte goed wordt afgevoerd. Zit de condensor vol met stof of vuil, dan blijft warmte in je vriezer circuleren. De condensor kun je eenvoudig schoonmaken met een zachte borstel of met een stofzuiger met borstel-opzetstuk.

Op een smartphone met Android wordt standaard alles aan je Google-account gekoppeld. Daardoor weet het bedrijf heel wat over jou en niet iedereen voelt zich daar goed bij. Gelukkig zijn er ook manieren om Android te gebruiken zonder dat je Google volledige inzicht in je digitale leven geeft, bijvoorbeeld met de alternatieve firmware LineageOS met microG.

Wanneer je een Android-smartphone of -tablet installeert, is aanmelden met een Google-account een van de eerste dingen die je doet. Vanaf dat moment zijn alle Google-apps zoals Gmail, Google Maps, Chrome, Google Calendar en Google Play op je apparaat aan je account gekoppeld. Handig … maar zo krijgt Google wel heel veel controle over je digitale leven.

In principe kun je op je Android-apparaat gewoon geen Google-account aanmaken en alternatieve apps installeren. Maar omdat het hele besturingssysteem rond Google-componenten is gebouwd, is dat knap lastig. Dan installeer je beter een alternatieve Android-firmware die geen koppeling met het Google-ecosysteem heeft ingebouwd. In dit artikel doen we dat met LineageOS en microG, en hebben we het ook over enkele andere mogelijkheden.

1 Android Open Source Project

Voordat we naar die alternatieven kijken, moeten we het even hebben over hoe die mogelijk zijn als Google-diensten zo nauw met Android verweven zijn. De basis van Android bestaat uit het Android Open Source Project (AOSP). Dit is een volwaardig mobiel besturingssysteem waarvan de broncode beschikbaar is onder een opensource-licentie. Fabrikanten van Android-apparaten voegen hier drivers aan toe om Android op hun hardware te laten werken, en vaak nog eigen aanpassingen. Andere belangrijke componenten die we in een Android-systeem verwachten, zoals Google Play Services, zijn niet opensource. Wanneer je een Android-telefoon koopt, staat daarop dus een besturingssysteem dat door de fabrikant is gecreëerd op basis van AOSP, Google Play Services en eigen aanpassingen.

LineageOS is een project dat de broncode van AOSP neemt en daar extra functionaliteit aan toevoegt, vaak met de focus op aanpasbaarheid, beveiliging en privacy. De nieuwste versie is LineageOS 21, gebaseerd op Android 14. Het biedt voor zo’n tweehonderd apparaten installeerbare images met de drivers van de fabrikanten ingebouwd. Staat je toestel niet in de lijst met apparaten, dan kun je LineageOS helaas niet installeren. De apps van Google zijn (net zoals Google Play Services) hierin niet opgenomen, omdat de licentie dat niet toestaat. Die kun je wel achteraf installeren, waarna je je met een Google-account kunt aanmelden en LineageOS zoals de standaard Android-versie op je telefoon is te gebruiken.

LineageOS ondersteunt zo’n tweehonderd apparaten.

2 MicroG

Nu zou je denken dat je zonder de apps van Google wel verder kunt, maar dat is helaas niet het geval. Google heeft gaandeweg meer en meer functionaliteit van AOSP naar Google Play Services en andere propriëtaire componenten verplaatst. Die vereisen een Google-account of tracken je op een andere manier. En heel wat Android-apps maken van deze propriëtaire componenten gebruik. Als je die apps op LineageOS zonder Google-apps installeert, dan zouden die in het beste geval maar deels werken en in het slechtste geval starten ze niet eens op.

Het project microG biedt hier een oplossing voor. Dit is een opensource-project dat allerlei propriëtaire Android-componenten van Google her-implementeert. Zo biedt GmsCore een alternatieve implementatie voor Google Play Services. Ook Google Cloud Messaging (voor pushnotificaties) en geolocalisatie zijn op deze manier mogelijk. De versies van microG kun je dan op bijvoorbeeld LineageOS gebruiken, waardoor allerlei Android-apps toch weer werken zonder dat je een Google-account of Google-apps nodig hebt.

Het microG-project her-implementeert een deel van Google Play Services.

3 LineageOS met microG

Helaas kun je microG niet zomaar op LineageOS installeren. MicroG werkt namelijk alleen op een Android-versie met ‘signature spoofing’. Die truc zorgt ervoor dat de componenten van microG zich als Google Play Services kunnen voordoen, waardoor apps er mee samenwerken zonder dat ze weten dat het niet om een officiële Google-dienst gaat. Maar de ontwikkelaars van LineageOS hebben om diverse redenen besloten om signature spoofing niet op te nemen.

Er zijn manieren om een al geïnstalleerd Android-systeem te patchen zodat het signature spoofing ondersteunt. MicroG biedt ook zijn eigen versie van LineageOS aan: LineageOS for microG. Die versie heeft een minimale vorm van signature spoofing ingebouwd die alleen geprivilegieerde systeem-apps toelaat om de spoofing-permissie te gebruiken en alleen na toestemming van de gebruiker. LineageOS for microG ondersteunt exact dezelfde apparaten als LineageOS en verspreidt twee keer per maand over-the-air-updates.

LineageOS for microG biedt een opensource Android-versie zonder Google-apps.

4 Installeren

De installatie van LineageOS for microG gebeurt exact hetzelfde als bij LineageOS: zoek je toestel op in de lijst met ondersteunde apparaten van de LineageOS Wiki en volg daar de installatiegids. Het enige verschil is dat je de installatiebestanden voor je apparaat niet van de website van LineageOS downloadt, maar van de downloadpagina voor LineageOS for microG. Voor de Fairphone 5 vind je die bijvoorbeeld in de map FP5.

Installeer eerst Android Debug Bridge en fastboot en volg op die pagina ook de instructies om de usb-foutopsporingsmodus op je Android-apparaat in te stellen. Daarna dien je op sommige apparaten de bootloader te ontgrendelen, zodat je alternatieve firmware kunt installeren. De instructies hangen van je apparaat af. Op sommige apparaten moet je ook nog extra partities flashen met fastboot. Let op dat je de downloadbestanden van LineageOS for microG flasht en niet degene waarnaar in de installatie-instructies van LineageOS wordt verwezen.

Daarna flash je het herstelbestand van LineageOS for microG en start je het apparaat in herstelmodus. Voer dan een factory reset uit. Nu kun je eindelijk het zip-bestand met het rootbestandssysteem van LineageOS for microG naar je telefoon flashen met de opdracht adb vanaf je computer. De stap om een Google Apps-add-on te installeren sla je over, want we willen Google juist vermijden. Herstart daarna je telefoon, waarna je in LineageOS for microG opstart.

Volg heel nauwgezet alle waarschuwingen en tips in de installatie-instructies van LineageOS.

5 Configureren

Na de eerste keer opstarten, word je verwelkomd door de configuratiewizard, waarin je onder andere je wifi-netwerk instelt. Maar in tegenstelling tot een normale Android-installatie krijg je nu niet de vraag om een Google-account in te voeren. Wanneer de initiële configuratie van LineageOS is voltooid, open je de app microG Settings. Klik dan op Self-Check. Uiteindelijk moet de hele lijst met controles aangevinkt zijn. Je moet hiervoor diverse permissies aan de app toekennen, zodat microG zijn werk kan doen.

Keer terug naar het hoofdvenster van microG Settings. Hier staan allerlei functies standaard uitgeschakeld en het is aan jou om te kiezen welke je inschakelt. Zo kun je hier een Google-account toevoegen, maar dat doen we in het kader van dit artikel juist niet. Exposure Notifications kun je niet hier inschakelen; daarvoor dien je een app te installeren die deze API gebruikt. Google SafetyNet kun je hier wel inschakelen. Sommige apps vereisen deze functie om te controleren of je Android-apparaat wel veilig is. Mocht je zo’n app gebruiken, schakel die functie dan hier in.

Geef microG alle permissies die het nodig heeft om zijn taken uit te voeren.

6 Pushnotificaties

Als je nu apps zou installeren, zou je merken dat je geen pushnotificaties krijgt. Veel apps, onder meer WhatsApp en Slack, maken hiervoor immers gebruik van Google Cloud Messaging. MicroG implementeert dit ook, maar heeft dit standaard uitgeschakeld. Om pushnotificaties naar je apparaat te kunnen sturen, moet Google je apparaat ook kunnen identificeren aan de hand van een uniek apparaat-ID. Ga daarvoor in microG Settings naar Google device registration en schakel Register device in. Standaard (in het profiel Native) genereert microG nu een ID waaruit Google je apparaattype en softwareversie kan afleiden, maar niet het serienummer. Het profiel Real geeft ook het eigenlijke serienummer aan Google door. Er zijn ook profielen om je voor een Google Nexus 5X of Motorola Moto G uit te geven, voor als je zo weinig mogelijk informatie wilt prijsgeven. Als je een Google-account hebt toegevoegd, wordt dit overigens ook bij je apparaatregistratie aan Google doorgegeven.

Nadat je apparaat bij Google is geregistreerd, tik je op Cloud Messaging en vink je Receive push notifications aan. Zodra je apps installeert die van Google Cloud Messaging gebruikmaken, komen ze hier in de lijst te staan. Als je merkt dat je notificaties met vertraging aankomen, tik dan op de drie puntjes bovenaan rechts, dan op Advanced en pas de instellingen voor pushnotificaties per netwerk aan. Zet ze bijvoorbeeld op Ping interval: 60 seconds. Maar dit is alleen nodig als de netwerkkwaliteit laag is, de standaardwaarde Automatic zou op de meeste netwerken voldoende moeten zijn.

Dankzij microG kunnen je apps ook pushnotificaties ontvangen.

7 Locatiemodules

Diverse apps vragen je locatie op, bijvoorbeeld om een relevante selectie van nabije winkels of laadpalen te tonen. Maar als ze daarvoor altijd je gps gebruiken, belast dat de batterij van je telefoon te veel. Bovendien hoeft die locatie niet altijd zo precies te zijn als van je gps. Google heeft daarvoor de component Network Location Provider, die communiceert met servers van Google om bijvoorbeeld op basis van de zichtbare wifi-netwerken te bepalen waar je apparaat zich bevindt.

In de instellingen van microG kun je ook hiervoor een alternatief instellen. Tik daarvoor op Location modules. Standaard bood microG één geolocalisatiemodule die op basis van gsm-netwerken en wifi-toegangspunten in de buurt je locatie bepaalt: Mozilla Location Service. Helaas is die dienst inmiddels stopgezet. Je kunt wel de app Local GSM Location installeren en de locatiedienst die ze aanbiedt daarna hier inschakelen.

MicroG kan ook je locatie bepalen zonder servers van Google.

8 OpenCelliD gebruiken

Tik daarna op de module en dan op Configure. Geef de app toestemming om altijd toegang tot je locatie te krijgen en daarna om bestanden op te slaan. Maak nu een gratis OpenCelliD-account door op www.opencellid.org op Sign Up te klikken. Klik op de verificatielink en dan in het dashboard op Access Tokens. Je ziet daar één toegangstoken. Klik op Show Token en kopieer die.

Open dan op je telefoon weer de configuratie van de locatiemodule, tik linksboven op het menu en dan op Advanced Settings. Vul bij OpenCellID Access Token je token in. Keer terug, open Settings en vink bij Sources de optie OpenCellID aan. Keer weer terug, tik op Database / Create Database. De module downloadt nu de locatiedatabase naar je telefoon. Op een later moment kun je altijd op Update Database tikken om de database bij te werken.

Haal locatiedata uit de database van OpenCelliD.

9 Apps installeren met F-Droid

LineageOS for microG komt standaard met F-Droid, een appwinkel voor opensource-apps. Zo kun je hiermee de app Local GSM Location installeren, maar ook apps als Aegis Authenticator voor tweefactorauthenticatie, Joplin voor todo-lijstjes, Organic Maps voor offline navigatie, Syncthing voor synchronisatie van je bestanden, apps voor Home Assistant en openHAB, en nog veel meer. Voor veel propriëtaire Android-apps bestaan er opensource-alternatieven die je in F-Droid vindt. Ook apps updaten gebeurt in F-Droid. In de instellingen kun je zelfs automatische updates instellen.

Opvallend is dat F-Droid per app de zogenoemde anti-functies toont, bijvoorbeeld of de app gebruikmaakt van een propriëtaire back-end of je activiteiten aan de makers rapporteert. Ook de door de app gevraagde machtigingen toont F-Droid bij elke app. Zo kun je op basis van de anti-functies en machtigingen beslissen of je de app wel met deze functies wilt gebruiken of voldoende vertrouwt.

F-Droid toont bij elke app de ‘anti-functies’, functies die je misschien minder leuk vindt.

10 Apps installeren met Aurora Store

Op F-Droid vind je alleen opensource-apps. Voor apps als WhatsApp, Slack, Snapchat, Instagram, TikTok, Spotify en meer heb je een andere bron nodig. Maar zonder een Google-account kan dat niet met Google Play Store. Gelukkig bestaat er een alternatief: Aurora Store. Dit is een onofficiële opensource-client voor de Google Play Store. Je kunt hiermee dus apps op de Google Play Store zoeken, downloaden en updaten. Dat kan met een Google-account, maar ook anoniem. Aurora Store koppelt je dan aan een van de vele anonieme gebruikersaccounts. Soms lukt het aanmelden niet. Probeer het dan opnieuw, dan word je aan een willekeurig ander account gekoppeld.

Net zoals in Google Play Store krijg je in Aurora Store apps te zien per categorie, inclusief lijstjes met de populairste apps of apps die voor jou zijn aangeraden. De mogelijkheden zijn minder uitgebreid dan met Google Play Store. Zo kun je geen betaalde apps downloaden of updaten. Bovendien werken heel wat in-app-functies van allerlei apps niet wanneer je Aurora Store anoniem gebruikt. Soms krijg je bepaalde apps ook niet te zien, omdat het anonieme account dat je op dat moment gebruikt van een bepaald land is waar de app niet is toegelaten. Tik in dat geval bovenaan rechts op het tandwiel, dan op Manage your account / Log uit en log weer in als Anoniem. Je krijgt dan een willekeurig ander anoniem account en kunt opnieuw proberen of je de gewenste app vindt.

Met Aurora Store download en update je anoniem apps uit de Google Play Store.

11 Alternatieven voor Google-apps

Nu je een Android-systeem zonder Google-account hebt, moet je uiteraard voor alle Google-apps nog alternatieven zoeken. Wil je onmiddellijk een heel ecosysteem, dan loont het de moeite om naar Proton te kijken. Je kunt gratis een account maken bij deze dienstenprovider die zich focust op privacy en geen toegang heeft tot je gegevens dankzij end-to-end encryptie. Voor wie meer opslag en mogelijkheden wil, biedt Proton ook betaalde abonnementen aan. De apps Proton Mail, Proton Calendar, Proton Drive, Proton VPN en Proton Pass zijn te vinden in F-Droid en Aurora Store.

Maar je hoeft jezelf niet aan één ecosysteem te verbinden. Je kunt perfect losse apps installeren (zoals de mail-app K-9 Mail) of met DAVx5 in combinatie met een CalDAV/CardDAV-server je agenda en contacten in de standaard-apps van LineageOS integreren. Als wachtwoordbeheerder kun je bijvoorbeeld de app van Bitwarden installeren, in combinatie met de server van Bitwarden of je eigen Vaultwarden-server. Voor tweefactorauthenticatie is Aegis Authenticator een goede keuze.

Als je gewend bent om je browsergeschiedenis en -tabs tussen verschillende apparaten te synchroniseren met Google Chrome, dan is er ook daarvoor een alternatief zonder Google-account. Mozilla biedt een vergelijkbare functie voor Firefox aan met Firefox Sync. Als je de Firefox-app op LineageOS installeert en een gratis Mozilla-account aanmaakt, kun je dus ook je tabs synchroniseren. Interessant om te weten is dat dit met end-to-end encryptie werkt. Mozilla krijgt dus niet te zien welke webpagina’s je bezoekt.

Proton biedt een heel ecosysteem aan van diensten met end-to-end encryptie.