ID.nl logo
Pc-aansluitingen - leer alle computerpoorten kennen
© PXimport
Zekerheid & gemak

Pc-aansluitingen - leer alle computerpoorten kennen

Op de voor- en achterzijde van een pc en aan beide zijkanten van een laptop zijn er nogal wat aansluitingen beschikbaar. Denk bijvoorbeeld aan hdmi, dvi, vga, displayport, usb, ethernet, eSata, en s/pdif. Duizelt het al? Wij leggen je haarfijn uit welke pc-aansluitingen welke functie vervullen en hoe je de boel correct aansluit.

Tip 01: Hdmi

Iedere desktop heeft een (geïntegreerde) videokaart die de grafische berekeningen omzet naar een beeldsignaal. Via een kabel verstuurt deze videokaart de beelden vervolgens naar een monitor. De meest gebruikte uitgang hiervoor is tegenwoordig hdmi, herkenbaar aan twee afgesneden hoekjes aan de zijkant. Een voordeel van deze digitale uitgang is dat het video’s in een hoge resolutie kan doorgeven. Op een geschikte monitor geniet je bijvoorbeeld van full-hd-kwaliteit (1920 x 1080 pixels) of zelfs een nog hogere resolutie, mits de videokaart dat ondersteunt. Aansluiten is snel gepiept, want het maakt niet uit welke zijde van de kabel je in de monitor of computer prikt. Naast beeld kan een hdmi-kabel ook een audiosignaal transporteren, met name handig voor monitoren met ingebouwde luidsprekers.

©PXimport

Hdmi-versies

Er bestaan verschillende versies van hdmi. Hoe hoger de standaard, hoe meer functies de digitale verbinding bevat. Zo ondersteunde de eerste versie alleen video-overdracht in full hd, terwijl hdmi 1.4 ook een ultra-hd-signaal (3840 x 2160 pixels) kan doorgeven. Tegenwoordig is hdmi 2.1 de recentste hdmi-versie. Hiermee is het zelfs mogelijk om video’s in een maximale resolutie van 7680 x 4320 pixels aan een geschikte monitor door te geven. Deze ontwikkeling is echter vooral interessant voor toekomstige televisies met een (enorm) grote beelddiagonaal. Doorsnee computergebruikers kunnen in de meeste gevallen prima uit de voeten met een lagere hdmi-standaard.

©PXimport

Tip 02: Displayport

Er bestaan nog meer digitale aansluitingen die beeld in een hoge resolutie kunnen doorsturen. Met name displayport zien we steeds vaker terug op videokaarten voor pc’s en monitoren. Deze aansluiting lijkt optisch gezien op een hdmi-connector, met het verschil dat er aan de zijkant slechts één afgesneden hoekje zichtbaar is. Verder ondersteunt ook displayport hoge resoluties, waarbij de gebruikte versie een doorslaggevende rol heeft. Veel apparaten ondersteunen displayport 1.2, waarmee ultra-hd-kwaliteit haalbaar is in een hoge verversingssnelheid. Naast een videosignaal gebruik je een displayport-kabel eventueel ook om geluid door te geven. Als de monitor ingebouwde speakers heeft, hoef je in dat geval geen extra kabel aan te sluiten. Displayport is daarnaast geschikt om via een enkele aansluiting meerdere monitoren aan te sluiten. Deze functie noemt men ‘daisy chaining’. Bedenk wel dat lang niet alle monitoren deze functie ondersteunen.

©PXimport

Displayport 1.2 ondersteunt ultra hd met een hoge verversingssnelheid

-

Tip 03: Dvi-d

Voor de doorvoer van een videosignaal van een computer naar een monitor hebben de eerder besproken aansluitingen hdmi en displayport de voorkeur. Niet iedereen gebruikt nieuwe hardware, waardoor we in dit artikel ook ‘gedateerde’ aansluitingen belichten. Van de dvi-standaard bestaan verschillende types, waarbij vooral dvi-d (duallink) nog zeer regelmatig voorkomt. Als je een nieuwe computer en/of monitor koopt, is de kans dan ook groot dat er een dvi-d-connector aanwezig is. Je herkent deze digitale aansluiting meestal aan de witgekleurde connector met plek voor 24 pinnetjes plus een liggende pin. Let goed op dat je een dvi-d-kabel (duallink) gebruikt met de juiste pinnetjes. Aansluiten is simpel, want je prikt de kabel in de connector. Gebruik eventueel beide schroefverbindingen aan de zijkant om de kabel stevig te bevestigen. In tegenstelling tot hdmi en displayport ondersteunt dvi-d geen transport van een audiosignaal. Verder bedraagt de maximale resolutie in de meeste gevallen 2560 x 1600 pixels.

©PXimport

Tip 04: Vga

De laatste videoverbinding die anno 2017 nog altijd regelmatig voorkomt, is vga (ook wel d-sub genoemd). Gebruik deze analoge aansluiting alleen als het echt niet anders kan. De videokwaliteit ligt namelijk beduidend lager vergeleken bij hdmi, displayport en ook dvi-d. Vooral op grote schermen is het verschil met de eerder besproken digitale videoverbindingen goed zichtbaar. Deze videoverbinding is namelijk ongeschikt voor hoge resoluties. Bovendien kan vga niet overweg met audio-overdracht. Wie noodgedwongen toch een vga-verbinding tussen de computer en monitor wil leggen, gebruikt hiervoor de blauwgekleurde connector met plek voor vijftien pinnen. Zodra de kabel correct is bevestigd, maak je de boel stevig vast door beide schroefverbindingen aan te draaien. De bevestigingsmethode van vga is vergelijkbaar met die van dvi-d.

©PXimport

Verloopstekker

Het komt nogal eens voor dat de beschikbare videoverbindingen op de computer en monitor niet overeenkomen. Aan de achterkant van de pc is er bijvoorbeeld alleen een hdmi-aansluiting vrij, terwijl de monitor uitsluitend dvi-d ondersteunt. Vooral wanneer je twee schermen op de videokaart aansluit, loop je al snel tegen dit probleem aan. Gelukkig bestaan er allerlei verloopstekkers waarmee je dit euvel oplost. Zo zijn er onder meer adapters van hdmi naar dvd-d en van displayport naar hdmi. Daarnaast zijn er ook allerlei verloopkabels verkrijgbaar. Van een displayport-aansluiting leg je bijvoorbeeld rechtstreeks een verbinding naar een monitor met hdmi, dvi-d of zelfs vga.

©PXimport

Tip 05: Monitor op laptop

Zelfs de kleinste laptops hebben aan de zijkant meestal een extra video-uitgang. Meestal is dat (micro-)hdmi, maar dat kan net zo goed (mini-)displayport, vga of usb-c zijn (zie hiervoor tip 7). Je gebruikt deze aansluitingen om een extra monitor op je laptop aan te sluiten. In feite breid je het bureaublad daarmee uit, zodat je meer ruimte hebt. Dit werkt een stuk prettiger, omdat je dialoogvensters niet meer hoeft te minimaliseren naar de taakbalk. Na aansluiting van een externe monitor herkent het besturingssysteem van je laptop het scherm meestal automatisch. Ga zo nodig naar Start / Instellingen / Systeem / Beeldscherm en kies bij Meerdere beeldschermen voor de optie Deze beeldschermen uitbreiden. Zo beschik je over een reusachtig bureaublad. Je kunt er ook voor kiezen om de beeldschermen te dupliceren. Dat is bijvoorbeeld handig wanneer er in plaats van een monitor een beamer op de laptop is aangesloten. De beamer geeft zo exact dezelfde beelden weer als het scherm van je laptop. Handig wanneer je een presentatie geeft of een diavoorstelling wilt laten zien!

©PXimport

Tip 06: Usb-poorten

Iedere computergebruiker is wel bekend met het gebruik van usb-poorten. Op de computer gebruik je deze platte connector om allerlei randapparatuur met het systeem te verbinden, zoals een toetsenbord, muis, printer, usb-stick, externe schijf, digitale camera, smartphone en tablet. Gunstig is dat een usb-verbinding data in twee richtingen transporteert. Je kan bijvoorbeeld gegevens van een externe harde schijf kopiëren naar de pc en vice versa. Verder verzorgt een geschikte usb-poort ook de stroomvoorziening van mobiele apparaten. Op die manier hoef je een externe 2,5inch-schijf niet op het lichtnet aan te sluiten. Verder laad je smartphones en tablets probleemloos via usb op. Het is van belang dat je de usb-stekker op juiste wijze in de usb-poort prikt. Let hierbij goed op de onder- en bovenkant en druk bij enige weerstand vooral niet door. Naast de reguliere usb-a-stekker bestaan er met mini-usb en micro-usb ook kabels met kleinere stekkers.

Usb-standaarden

Naast verschillende usb-aansluitingen bestaan er ook nog diverse usb-standaarden. Hoe hoger het versienummer, hoe snelle de dataoverdracht mogelijk is. Een ‘ouderwetse’ usb1.1-poort ondersteunt een maximale snelheid van 12 Mbit/s, terwijl usb 2.0 in theorie goed is voor 480 Mbit/s. De recentste standaard is usb 3.1. Verwarrend is dat hier twee varianten van bestaan, namelijk usb 3.1 gen1 en usb 3.1 gen2. Hoewel het verschil in naamgeving beperkt is, geldt dat niet voor de datasnelheid. Usb 3.1 gen1 is namelijk geschikt voor een theoretische dataoverdracht van 5 Gbit/s, terwijl usb 3.1 gen2 de datasnelheid verdubbelt naar 10 Gbit/s.

©PXimport

Tip 07: Usb-c

Sinds een aantal jaar bestaat er ook een nieuwe variant op de traditionele usb-aansluiting, namelijk usb-c. Vergeleken met reguliere usb-a-poorten is deze moderne aansluiting een stuk veelzijdiger. Buiten de overdracht van data en stroom via de gangbare usb-standaarden (zie kader ‘Usb-standaarden’), ondersteunt usb-c ook nog allerlei andere protocollen. Zo kun je usb-c bijvoorbeeld inzetten voor videoverbindingen via hdmi, dvi, vga, displayport en thunderbolt. Laatstgenoemde standaard is op MacBooks te vinden. Naast de uitvoer van een haarscherp videosignaal, kunnen MacBook-gebruikers hiermee ook mobiele apparaten opladen en data overzetten.

Gunstig is dat steeds meer apparatuur voorzien is usb-c, zoals smartphones, tablets, laptops, monitoren, powerbanks en externe schijven. Aangezien het via een enkele kabel mogelijk is om zowel stroom, data als video gelijktijdig te transporteren, zijn er in de toekomst naar verwachting steeds minder snoertjes vereist. Zover is het helaas nog niet, want nog niet alle potentiële functies zijn automatisch ook aanwezig op apparaten met een usb-c-aansluiting. Sommige producten laten zich bijvoorbeeld niet door een computer opladen via usb-c, terwijl er wel dataoverdracht mogelijk is. De compatibiliteit wordt gelukkig wel steeds beter. In tegenstelling tot een traditionele usb-poort heeft usb-c geen onder- en bovenkant. Verkeerd aansluiten is dankzij de omkeerbare stekker dus onmogelijk! Gebruik je een recente computer met usb-c, maar is je overige randapparatuur daar nog niet voor geschikt? In dat geval biedt een usb-c-naar-usb-a-verloopstekker uitkomst.

©PXimport

Naast de overdracht van data en stroom is usb-c ook geschikt voor videoverbindingen

-

Tip 08: Ethernetpoort

Alle desktops en veruit de meeste laptops hebben een ethernetpoort. Hierin steek je een netwerkkabel, zodat het apparaat verbinding maakt met internet. Je duwt de zogeheten rj45-connector van de kabel in de poort totdat deze vastklikt. Aan de statuslampjes zie je of er momenteel dataverkeer is. Wil je de kabel weer losmaken, dan duw je de plastic clip voorzichtig omlaag en trek je het stekkertje vervolgens uit de connector. Iedere ethernetpoort ondersteunt een maximale snelheid. Oudere apparaten beschikken meestal over een netwerkadapter met een datasnelheid van maximaal 100 Mbit/s. Is je pc of desktop iets nieuwer, dan is de kans groot dat de ethernetpoort een snelheid van 1 Gbit/s ondersteunt. Tot slot bestaan er ook netwerkkaarten die een snelheid van 10 Gbit/s kunnen verdragen. Een snelheid van 1 Gbit/s is anno 2017 erg gangbaar, het is hiervoor wel noodzakelijk dat de router, eventuele switches en netwerkkabels deze doorvoersnelheid ook aankunnen.

©PXimport

Draadloos of vast?

Heb je de keuze tussen een draadloze of vaste internetverbinding? Voor wat betreft de stabiliteit heeft een bekabelde aansluiting altijd de voorkeur. De radiogolven van een wifi-verbinding zijn namelijk gevoelig voor storingen, bijvoorbeeld vanwege naburige netwerken of apparaten die op dezelfde frequentie uitzenden. Verder is de bandbreedte van een draadloos netwerksignaal beperkt. Vooral als je films in een hoge resolutie streamt of zware netwerkgames speelt, kan dat voor problemen zorgen.

©PXimport

Tip 09: Toetsenbord en muis

Als je nog een oudere muis en toetsenbord gebruikt, kun je deze bedieningsapparaten aansluiten op de zogeheten ps/2-aansluitingen aan de achterkant van de pc. Dit zijn twee ronde ingangen, waarbij de groene connector is bestemd voor de muis en de paarse connector voor het toetsenbord. Veel aansluiting. Let wel even op dat de pinnetjes met de gaten overeenkomen. In plaats van twee losse aansluitingen is er op veel pc’s alleen een gecombineerde ps/2-aansluiting voorhanden. In dat geval heb je een speciale verloopkabel nodig, zodat je evengoed beide bedieningsapparaten kunt aansluiten. Toetsenborden en muizen met een ps/2-aansluiting zijn nauwelijks nog verkrijgbaar, al bestaan ze in sommige (web)winkels nog steeds. Meestal vindt de verbinding nu via usb plaats. Verder werken veel bedieningsapparaten draadloos via een speciale usb-adapter of bluetooth.

Tip 10: Geluidsuitgang

Veel monitoren hebben geïntegreerde speakers, maar de audiokwaliteit is vanwege de geringe klankkast niet ideaal. Voor een beter geluid sluit je externe speakers op de pc aan. Hiervoor doe je een beroep op de (meestal) groengekleurde 3,5mm-geluidsuitgang. Het is belangrijk dat je specifieke pc-speakers gebruikt. Dit betreffen meestal actieve luidsprekers met een geïntegreerde versterker, waarbij er een geschikte aansluitkabel met 3,5mm-plug is meegeleverd. Surround-sets vereisen overigens vaak meerdere 3,5mm-geluidsingangen, bijvoorbeeld voor de centerspeaker en achterste surround-speakers. Sommige computerluidsprekers laten zich als alternatief via een optische s/pdif-aansluiting (ook wel toslink genoemd) met de pc verbinden, al zijn die vrij zeldzaam. S/pdif wordt als alternatief meestal gebruikt om de computer als bron op een versterker of receiver aan te sluiten. Op die manier speel je bijvoorbeeld rechtstreeks mp3-bestanden af op een stereo-installatie. Een optische s/pdif-uitgang is op één zijde na vierkant en bevat meestal een zwart stofklepje. Een alternatieve manier om het geluid naar een versterker of receiver door te sturen, is via een coaxiale s/pdif-uitgang. Die is rond en doorgaans oranje van kleur.

©PXimport

Voor het aansluiten van speakers gebruik je de gekleurde 3,5mm-geluidsuitgang

-

Tip 11: eSata

Sommige laptops en computers hebben een eSata-aansluiting. De functie hiervan is simpel, namelijk een interne schijf extern aansluiten. Handig wanneer je nog ergens een harddisk hebt liggen waarvan je de data wilt uitlezen. Op die manier is het niet nodig om de harde schijf in te bouwen. Verder geniet je van een snellere doorvoersnelheid dan met een externe usb-schijf doorgaans haalbaar is. Overigens is voor deze verbinding wel een eSata-datakabel vereist. Fabrikanten combineren een eSata-aansluiting meestal met een reguliere usb-poort.

©PXimport

▼ Volgende artikel
Rambox: één plek voor al je webapps
© ruppamax
Huis

Rambox: één plek voor al je webapps

Je gebruikt ongetwijfeld meerdere webapplicaties en diensten. Al deze afzonderlijke apps vlot gebruiken en beheren kan best lastig zijn. Rambox biedt de oplossing: één centrale werkruimte voor vele tientallen messaging- en kantoortoepassingen.

In dit artikel laten we zien hoe je je digitale werkruimte efficiënter organiseert met Rambox:

  • Installeer Rambox
  • Voeg webapps toe
  • Pas instellingen aan
  • Creëer werkruimtes om zakelijke en persoonlijke apps te scheiden
  • Gebruik profielen om met meerdere accounts in dezelfde app te werken

Lees ook: Python: zo bouw je er webapplicaties mee

Rambox positioneert zich als een ‘workspace simplifier’ en is ontworpen om je digitale werkruimte te vereenvoudigen door deze beter te organiseren. De gratis versie heeft enkele beperkingen, zoals gebruikelijk bij freemiumsoftware. Je kunt Rambox niet synchroniseren over meerdere apparaten, je kunt werkruimten niet aanpassen en je kunt niet meer dan twee exemplaren van dezelfde app gebruiken. Met deze beperkingen kunnen wij wel leven. Jij niet? Dan is de Pro-editie een overweging waard. Die kost ongeveer 6 euro per maand.

Ook handig: Zo beheer je met Air Explorer al je bestanden die in de cloud zwe(r)ven

Start

Rambox werkt op Windows 64 bit, macOS en Linux en is te downloaden via www.rambox.app. Voor gebruik moet je je registreren, dat kan ook met je Google- of Facebook-account. Na registratie krijg je dertig dagen gratis toegang tot de Pro-editie.

De installatie regel je met slechts een paar muisklikken, daarna start je de app op.

Log in met je Rambox-account en klik rechtsonder op Let’s start. Geef aan of je Rambox wilt gebruiken voor Business use, Personal use of Both. Klik op Next, selecteer het ecosysteem waar je voorkeur naar uitgaat (Google Workspace, Microsoft 365, Apple of Zoho) en druk op Continue. Als je geen specifieke suite wilt gebruiken, kies dan I prefer to start in blank. Dit laatste levert een lege werkruimte op, klaar om gevuld te worden.

Ben je verknocht aan een ecosysteem? Dan kun je dat hier meteen duidelijk maken.

Extra apps

Een nieuwe werkruimte voeg je toe via de plusknop linksboven. Er opent een dialoogvenster met een alfabetisch overzicht van alle ondersteunde standaardapps. Voorbeelden hiervan zijn Apple Music, Amazon Web Services, Bluesky, Gemini en Google Calendar. Ook erg populaire diensten, zoals Facebook, Instagram, Gmail, Google Drive, OneDrive en vele andere, ontbreken niet.

Voor snelle een toegang kun je de zoekbalk gebruiken of apps filteren op categorieën als Artificial Intelligence, Blogging & Writing, Educational, E-mail en nog zo’n twintig andere. Onderaan kun je per suite selecteren (Apple, Google, Microsoft of Zoho). Staat je gewenste webapp niet tussen het uitgebreide aanbod? Dan kun je via de knop +Add custom app (bovenaan) zelf de url invoeren. Zodra je een app selecteert, opent er een apart dialoogvenster waar je specifieke instellingen per app kunt aanpassen.

Aan apps geen gebrek in Rambox!

Appconfiguratie

Bij Options kun je alvast een vinkje plaatsen bij Enable app en eventueel ook bij andere opties, zoals Show app name in Tab, Allow sounds en Allow notifications. Je kunt als je dat wilt ook een teller activeren voor ongelezen posts of berichten. Profile staat standaard op Primary (verderop in dit artikel komen we nog terug op profielen).

Bij Spell checker stel je de taal bijvoorbeeld in op Dutch. Bij Link handling bepaal je hoe de app op links reageert. Onder Hibernate geef je aan na hoeveel tijd de app in slaapstand gaat om geheugen te besparen (standaard is dit vijftien minuten). Bij Advanced vind je gevorderde opties, zoals eigen code, user agents en proxyconfiguraties, maar daar gaan we nu niet verder op in. Bevestig je instellingen met Add (bovenaan).

Je kunt de belangrijkste instellingen per app vastleggen.

Werkruimte

De geselecteerde app verschijnt nu linksboven in het hoofdvenster. Selecteer de app en log in met het bijbehorende account (indien nodig). Na een succesvolle aanmelding zie je de (web)interface van de applicatie rechts in het hoofdvenster. Dit venster functioneert eigenlijk als een uitgekleed browservenster.

Wil je meer applicaties toevoegen, klik dan opnieuw op het plusknopje in het linkervenster. Als je zowel zakelijke als persoonlijke apps gebruikt, kan het handiger zijn om deze in aparte werkruimten te organiseren. Klik hiervoor op het plusknopje en kies Add workspace. Selecteer een geschikt pictogram (128 × 128 pixels) en geef een naam op.

Stel een uurbereik in waarin notificaties en geluiden zijn toegestaan, kies een lay-out en configureer enkele bekende opties voor het toevoegen van apps. Bevestig met Add, waarna (het pictogram van) je werkruimte zichtbaar wordt.

In het nieuwe venster kun je, volgens de gekozen lay-out, extra apps toevoegen. Gebruik opties zoals Split down, Split right, Remove tile, of versleep tegelranden om de lay-out verder te verfijnen. Overigens kun je, door met rechts op het pictogram van een app of werkruimte te klikken, altijd nog de eerder gemaakte instellingen aanpassen.

Breng apps onder in afzonderlijke werkruimtes voor een optimaal overzicht.

Profielen

Bij het toevoegen van apps en werkruimtes zie je de optie Profile, die standaard op Primary staat ingesteld. Deze instelling is belangrijk als je dezelfde app meerdere keren toevoegt, bijvoorbeeld in verschillende werkruimtes. Gebruik je hetzelfde profiel, dan deelt de app telkens dezelfde sessie en hoef je maar één keer in te loggen.

Wil je je liever met een ander ID bij dezelfde app aanmelden? Kies dan voor het profiel Private. Als je geen appgeschiedenis of cookies wilt opslaan, selecteer je Incognito. Je kunt ook via het plusknopje een eigen profiel aanmaken.

Profielen kunnen handig zijn als je apps meerdere keren (tegelijkertijd) wilt gebruiken.

Configuratie en meer

Linksonder in het hoofdvenster zie je enkele pictogrammen met handige functies. Klik op het puzzelstukje en vervolgens op het tandwiel om extensies toe te voegen, vooral voor wachtwoordbeheer, zoals 1Password, Bitwarden en Dashlane. Daarnaast is er een ingebouwde zoekfunctie en opent het klokicoon het notificatiecentrum. Met Clear all verwijder je alle meldingen, terwijl Start focus mode meldingen en geluiden tijdelijk onderdrukt. De duur hiervan is instelbaar via het horlogepictogram.

De profielknop biedt toegang tot extra instellingen. Hier kun je ingebouwde sneltoetsen (Shortcuts) in- of uitschakelen en via Settings algemene voorkeuren aanpassen. Denk aan thema’s (zes opties, waaronder Dark), de positie van apps, de standaard-downloadmap, de opstartmodus (zoals automatisch starten met Windows of in de taakbalk blijven), beveiliging (zoals wachtwoord- of Yubikey-vergrendeling) en meer. Met Default app setting stel je de standaard Link handling voor apps in. Bevestig je wijzigingen met Save.

Bekijk ook de instellingen die achter je profielknop zitten.

Watch on YouTube
▼ Volgende artikel
Review Lenovo Yoga Tab Plus – Zonder echte dealbreakers
© Wesley Akkerman
Huis

Review Lenovo Yoga Tab Plus – Zonder echte dealbreakers

Ze lijken terug van weggeweest: Android-tablets. Toegegeven, ze komen niet meer zo vaak uit als voorheen, maar fabrikanten als Samsung, OnePlus en Lenovo blijven in deze tablets investeren. De Yoga Tab Plus is met een prijskaartje van 799 euro een van de duurdere Lenovo-tablets van dit moment. Hoe brengt die het ervan af?

Uitstekend
Conclusie

De Lenovo Yoga Tablet Plus biedt een hoop zaken die we bij de concurrentie niet zien. Denk aan een riant scherm met een antireflectielaag, een bovengemiddeld goede stylus-ervaring en een relatief schone Android-omgeving. Daarnaast presteert het systeem heel goed en wordt de processor bijna niet warm onder hoge druk. Voor die 799 euro krijg je er bovendien direct een toetsenbord en stylus bij. Daarnaast overtreffen de speakers de concurrentie, kun je hier heel goed op werken én gamen en zijn we slechts een paar nadelen tegengekomen die geen echte dealbreakers zijn.

Plus- en minpunten
  • Krachtige processor
  • Fantastische speakers
  • Goede bouwkwaliteit
  • Betaalbaar systeem
  • Software voor werk en entertainment
  • Wordt niet warm
  • Schermkwaliteit
  • Accuduur
  • Meegeleverde accessoires
  • Stylus schrijft fijn
  • Updatebeleid kan beter
  • Geen microSD-kaartsleuf
  • Niet de snelste oplader
  • Kickstand beschermt camera niet

De Lenovo Yoga Tab Plus zorgt ervoor dat je iets te kiezen hebt als het gaat om high-end Android-tablets voor werk en entertainment. Daar waar de OnePlus Pad 2 550 euro en de Samsung Galaxy Tab S10+ ruim 1100 euro kost, besteed je 799 euro aan de Yoga Tab Plus. Dat bedrag gaat niet alleen op aan de tablet: je haalt namelijk ook meteen een stylus, beschermende hoes en een toetsenbord in huis, waardoor je dus direct aan de slag kunt.

De concurrentie

Ter vergelijking: bij Samsung krijg je alleen een stylus en dien je het toetsenbord los te kopen. Een los keyboard kost nog eens 180 euro extra. En vooruit, vergeleken met het keyboard dat Lenovo meelevert, beschermt die het apparaat wel beter. De Samsung-variant gaat namelijk ook óver de cameramodule heen en biedt ruimte om de S Pen op te bergen. De beschermhoes voor de Lenovo bevestig je onder de cameramodule, waardoor het kan zijn dat die alsnog schade oploopt in je tas.

Als we de OnePlus Pad 2 erbij pakken, zien we dat er nog steeds aanbiedingen zijn waarmee je een gratis toetsenbordcover kunt scoren. Als je die los zou moeten kopen, kost dat nog eens 150 euro extra. De beschermhoes met ingebouwde kickstand (die hebben ze trouwens alle drie) gaat los voor 60 euro over de toonbank. Dan zou je dus uitkomen op zo'n 760 euro, een bedrag dat heel dicht bij de Yoga Tab Plus zit.

©Wesley Akkerman

Dezelfde processorprestaties

Als we kijken naar functionaliteit, prijs en prijs-kwaliteitverhouding dan vormen de Tab S10+ en Pad 2 de belangrijkste concurrenten voor de Lenovo Yoga Tab Plus. Natuurlijk zou je ook een aantal goedkopere tablets kunnen meenemen in zo'n vergelijking, maar voor deze recensie hebben we besloten het te houden op recente gelanceerde premium modellen. Dat schetst een goed beeld van de kwaliteit van de drie genoemde producten.

Zowel de Lenovo als de OnePlus beschikken over de Snapdragon 8 Gen 3-processor. Dat is weliswaar een oudere chipset, maar die is nog steeds ontzettend capabel. De Samsung heeft een minder bekende Dimensity 9300+ aan boord, maar qua prestaties zitten ze ongeveer op hetzelfde niveau. Je kunt moeiteloos moderne games spelen en veel taken tegelijkertijd uitvoeren. Het systeem loopt niet vast, heeft geen last van throttling en wordt niet heet of zelfs ook maar warm.

©Wesley Akkerman

Technisch gezien de beste

Daarnaast wordt de Lenovo Yoga Tab Plus met 16 GB werkgeheugen geleverd, terwijl de Pad 2 en Tab S10+ op 12 GB blijven steken. Nu hebben we nog niet meegemaakt dat we het verschil tussen 12 en 16 GB merkten, maar hebben er dan ook niet al te zware taken op uitgevoerd. Voornamelijk werkgerelateerde zaken, hier en daar een game, dagelijks wat video's en zo'n beetje de hele dag door muziek luisteren. Maar mocht je toch meer RAM nodig hebben, dan vind je die dus bij Lenovo.

Qua opslagruimte presteert de Lenovo niet slecht. Je hebt 256 GB tot je beschikking, maar er is helaas geen mogelijkheid om dat uit te breiden via een microSD-kaart. Datzelfde geldt voor de OnePlus Pad 2. Bij Samsung krijg je niet alleen het dubbele aan opslagruimte, ook kun je daar wel degelijk zo'n extra opslagkaartje gebruiken. De Yoga Tab Plus beschikt over het snelste type geheugen (UFS 4.0), maar zonder direct vergelijkingsmateriaal merk je dat niet op.

©Wesley Akkerman

Heb je amoled echt nodig?

Net als de OnePlus Pad 2 beschikt de Lenovo Yoga Tab Plus over een IPS-lcd-scherm. En ja, het amoledscherm van de Tab S10+ is beter. De responstijd is lager (handig voor gamers) en de kleuren zijn veel levendiger en dieper. De resolutie is op alle drie de schermen vergelijkbaar, waardoor je aanvankelijk geen verschillen opmerkt. De Pad 2 heeft technisch gezien de hoogste pixeldichtheid, maar het verschil is praktisch verwaarloosbaar.

Of je een amoledscherm echt nodig hebt, kun je natuurlijk betwisten. De kleuren ogen natuurgetrouw en lekker rijk. De maximale helderheid zou wel iets hoger mogen op de Lenovo, maar over het algemeen is die niet slecht. Zowel binnen als buiten zie je goed wat er gebeurt en kun je tekst prima lezen. Vermijd wel de meest zonnige momenten, want dan merk je dat het apparaat tegen z'n grens loopt (maar daar hebben de concurrenten ook last van).

©Wesley Akkerman

Een beeldscherm om van te smullen

Een van de dingen waar we het meest tevreden over zijn, is het feit dat het display een antireflecterende laag heeft. Daardoor zit je bijna nooit tegen je eigen gezicht aan te kijken. Tenminste, niet als je de tablet binnen gebruikt. Buiten is het een ander verhaal; dan zie je jezelf nog wel eens. Ook wanneer het scherm zwarte balken of delen heeft, kan het zijn dat je iets van een reflectie spot. Maar de Samsung en OnePlus hebben die laag helemaal niet.

Verder doet de verversingssnelheid van 144 Hertz wonderen. Dankzij die hoge frequentie komen een hoop Android-games goed tot hun recht. Bovendien is scrollen een genot: alleen de Pad 2 zit op hetzelfde niveau. De zwartwaarden liggen helaas wat lager dan je zou willen en ogen wat grijzig. Maar we vermoeden dat dit het resultaat is van onze ervaring met oled; anders valt het minder op.

©Wesley Akkerman

Geluid en batterij

Van de speakers zijn we echt onder de indruk. We zeggen niet dat je helemaal zonder bluetoothspeaker of oortjes uit de voeten kunt, maar we hebben geen moment vervelende audio ervaren. We hebben gewoon muziek kunnen luisteren; de audio klinkt warm en vol, met hier en daar een wat blikkerige afwerking. Video's kijken, vooral waarin veel gesproken wordt, is eveneens geen straf. Alles is prima verstaanbaar en prettig hoorbaar.

Met een vermogen van meer dan 10.000 mAh houdt de Lenovo Yoga Tab Plus het daarnaast langer uit dan de concurrentie. Zeker wanneer je hem gewoon een paar dagen laat liggen zonder hem te gebruiken: dat kost hem hooguit een paar procent van de accuduur. Verder kun je hier moeiteloos een dag op werken zonder de oplader nodig te hebben. Opladen gaat met 45 watt niet ontiegelijk snel, maar over het algemeen hebben we niets te klagen met twee uur oplaadtijd.

©Wesley Akkerman

Android en software-opties

De Lenovo Yoga Tab Plus draait op Android 14, met daaroverheen ZenUI. Het systeem heeft veel weg van iPadOS en Chrome OS, met onderaan een dock waar je snelkoppelingen naar je favoriete apps kunt plaatsen. Verder gaat het systeem soepel om met een muis en toetsenbord. Maar als je liever een wat traditionelere Android-ervaring hebt, kun je allerlei opties uitschakelen, waardoor het zakelijke karakter verdwijnt. Dan houd je een inmiddels bekende Android-ervaring over.

Je kunt apps in vensters openen, meerdere vensters naast elkaar draaien en een indeling van twee of drie apps selecteren. Dan deelt Android het scherm op in twee of drie delen, wat multitasking vergemakkelijkt. En hoewel het updatebeleid met drie Android-upgrades en vier jaar aan beveiligingsupdates vrij mager oogt, is dat voor Lenovo juist riant te noemen. Het merk komt vaak niet verder dan twee om drie. Alleen Samsung scoort momenteel beter op dit gebied.

©Wesley Akkerman

Accessoires

Nog even over die meegeleverde accessoires: vooral de stylus in dit pakket valt op. Als je begint met schrijven, voelt en klinkt dat net alsof je met een potlood werkt. De digitale pen trilt heel subtiel, waardoor het lijkt alsof je op papier schrijft. Daarnaast klínkt het schrijven ook bijzonder overtuigend. Tel daarbij op dat de pen solide en best groot is, en je houdt een veel betere ervaring over dan bijvoorbeeld met de S Pen van Samsung.

Ook over het toetsenbord zijn we overwegend positief. Het typen gaat lekker: de knoppen hebben een korte travel, waardoor ze aanvoelen als die van een volwaardig keyboard. Het enige probleem waar we weleens tegenaan lopen, is het feit dat het trackpad tijdens het tikken op onze polsen reageert. Dan kan het zijn dat de muis ineens beweegt en je per ongeluk iets selecteert. Dat kan mettertijd frustrerend zijn.

©Wesley Akkerman

Lenovo Yoga Tablet Plus kopen?

Aanvankelijk vroegen we ons een beetje af wat nu precies de positie van de Lenovo Yoga Tablet Plus is en waarom deze tablet nodig is. Qua prijs zit-ie tussen twee concurrerende modellen in en qua specs doen ze alle drie niet voor elkaar onder. Maar de Lenovo biedt een hoop dingen die we elders niet tegenkomen. Denk dan aan een riant scherm met een antireflectielaag, een bovengemiddeld goede stylus-ervaring en een relatief schone Android-omgeving.

Daarnaast presteert het systeem uitstekend en wordt de processor bijna niet warm onder hoge druk. Voor die 799 euro krijg je er bovendien direct een toetsenbord en stylus bij. Daarnaast overtreffen de speakers de concurrentie, kun je hier heel goed op werken én gamen, en zijn we slechts een paar minder goede eigenschappen tegengekomen die bovendien geen echte dealbreakers zijn. Lenovo lijkt daarmee een nieuwe sweet spot te hebben gevonden – zeker als je hem in de aanbieding treft!