Op de voor- en achterzijde van een pc en aan beide zijkanten van een laptop zijn er nogal wat aansluitingen beschikbaar. Denk bijvoorbeeld aan hdmi, dvi, vga, displayport, usb, ethernet, eSata, en s/pdif. Duizelt het al? Wij leggen je haarfijn uit welke pc-aansluitingen welke functie vervullen en hoe je de boel correct aansluit.

Tip 01: Hdmi

Iedere desktop heeft een (geïntegreerde) videokaart die de grafische berekeningen omzet naar een beeldsignaal. Via een kabel verstuurt deze videokaart de beelden vervolgens naar een monitor. De meest gebruikte uitgang hiervoor is tegenwoordig hdmi, herkenbaar aan twee afgesneden hoekjes aan de zijkant. Een voordeel van deze digitale uitgang is dat het video’s in een hoge resolutie kan doorgeven. Op een geschikte monitor geniet je bijvoorbeeld van full-hd-kwaliteit (1920 x 1080 pixels) of zelfs een nog hogere resolutie, mits de videokaart dat ondersteunt. Aansluiten is snel gepiept, want het maakt niet uit welke zijde van de kabel je in de monitor of computer prikt. Naast beeld kan een hdmi-kabel ook een audiosignaal transporteren, met name handig voor monitoren met ingebouwde luidsprekers.

©PXimport

Hdmi-versies

©PXimport

Tip 02: Displayport

Er bestaan nog meer digitale aansluitingen die beeld in een hoge resolutie kunnen doorsturen. Met name displayport zien we steeds vaker terug op videokaarten voor pc’s en monitoren. Deze aansluiting lijkt optisch gezien op een hdmi-connector, met het verschil dat er aan de zijkant slechts één afgesneden hoekje zichtbaar is. Verder ondersteunt ook displayport hoge resoluties, waarbij de gebruikte versie een doorslaggevende rol heeft. Veel apparaten ondersteunen displayport 1.2, waarmee ultra-hd-kwaliteit haalbaar is in een hoge verversingssnelheid. Naast een videosignaal gebruik je een displayport-kabel eventueel ook om geluid door te geven. Als de monitor ingebouwde speakers heeft, hoef je in dat geval geen extra kabel aan te sluiten. Displayport is daarnaast geschikt om via een enkele aansluiting meerdere monitoren aan te sluiten. Deze functie noemt men ‘daisy chaining’. Bedenk wel dat lang niet alle monitoren deze functie ondersteunen.

©PXimport

Tip 03: Dvi-d

Voor de doorvoer van een videosignaal van een computer naar een monitor hebben de eerder besproken aansluitingen hdmi en displayport de voorkeur. Niet iedereen gebruikt nieuwe hardware, waardoor we in dit artikel ook ‘gedateerde’ aansluitingen belichten. Van de dvi-standaard bestaan verschillende types, waarbij vooral dvi-d (duallink) nog zeer regelmatig voorkomt. Als je een nieuwe computer en/of monitor koopt, is de kans dan ook groot dat er een dvi-d-connector aanwezig is. Je herkent deze digitale aansluiting meestal aan de witgekleurde connector met plek voor 24 pinnetjes plus een liggende pin. Let goed op dat je een dvi-d-kabel (duallink) gebruikt met de juiste pinnetjes. Aansluiten is simpel, want je prikt de kabel in de connector. Gebruik eventueel beide schroefverbindingen aan de zijkant om de kabel stevig te bevestigen. In tegenstelling tot hdmi en displayport ondersteunt dvi-d geen transport van een audiosignaal. Verder bedraagt de maximale resolutie in de meeste gevallen 2560 x 1600 pixels.

©PXimport

Tip 04: Vga

De laatste videoverbinding die anno 2017 nog altijd regelmatig voorkomt, is vga (ook wel d-sub genoemd). Gebruik deze analoge aansluiting alleen als het echt niet anders kan. De videokwaliteit ligt namelijk beduidend lager vergeleken bij hdmi, displayport en ook dvi-d. Vooral op grote schermen is het verschil met de eerder besproken digitale videoverbindingen goed zichtbaar. Deze videoverbinding is namelijk ongeschikt voor hoge resoluties. Bovendien kan vga niet overweg met audio-overdracht. Wie noodgedwongen toch een vga-verbinding tussen de computer en monitor wil leggen, gebruikt hiervoor de blauwgekleurde connector met plek voor vijftien pinnen. Zodra de kabel correct is bevestigd, maak je de boel stevig vast door beide schroefverbindingen aan te draaien. De bevestigingsmethode van vga is vergelijkbaar met die van dvi-d.

©PXimport

Verloopstekker

©PXimport

Tip 05: Monitor op laptop

Zelfs de kleinste laptops hebben aan de zijkant meestal een extra video-uitgang. Meestal is dat (micro-)hdmi, maar dat kan net zo goed (mini-)displayport, vga of usb-c zijn (zie hiervoor tip 7). Je gebruikt deze aansluitingen om een extra monitor op je laptop aan te sluiten. In feite breid je het bureaublad daarmee uit, zodat je meer ruimte hebt. Dit werkt een stuk prettiger, omdat je dialoogvensters niet meer hoeft te minimaliseren naar de taakbalk. Na aansluiting van een externe monitor herkent het besturingssysteem van je laptop het scherm meestal automatisch. Ga zo nodig naar Start / Instellingen / Systeem / Beeldscherm en kies bij Meerdere beeldschermen voor de optie Deze beeldschermen uitbreiden. Zo beschik je over een reusachtig bureaublad. Je kunt er ook voor kiezen om de beeldschermen te dupliceren. Dat is bijvoorbeeld handig wanneer er in plaats van een monitor een beamer op de laptop is aangesloten. De beamer geeft zo exact dezelfde beelden weer als het scherm van je laptop. Handig wanneer je een presentatie geeft of een diavoorstelling wilt laten zien!

©PXimport

Tip 06: Usb-poorten

Iedere computergebruiker is wel bekend met het gebruik van usb-poorten. Op de computer gebruik je deze platte connector om allerlei randapparatuur met het systeem te verbinden, zoals een toetsenbord, muis, printer, usb-stick, externe schijf, digitale camera, smartphone en tablet. Gunstig is dat een usb-verbinding data in twee richtingen transporteert. Je kan bijvoorbeeld gegevens van een externe harde schijf kopiëren naar de pc en vice versa. Verder verzorgt een geschikte usb-poort ook de stroomvoorziening van mobiele apparaten. Op die manier hoef je een externe 2,5inch-schijf niet op het lichtnet aan te sluiten. Verder laad je smartphones en tablets probleemloos via usb op. Het is van belang dat je de usb-stekker op juiste wijze in de usb-poort prikt. Let hierbij goed op de onder- en bovenkant en druk bij enige weerstand vooral niet door. Naast de reguliere usb-a-stekker bestaan er met mini-usb en micro-usb ook kabels met kleinere stekkers.

Usb-standaarden

©PXimport

Tip 07: Usb-c

Sinds een aantal jaar bestaat er ook een nieuwe variant op de traditionele usb-aansluiting, namelijk usb-c. Vergeleken met reguliere usb-a-poorten is deze moderne aansluiting een stuk veelzijdiger. Buiten de overdracht van data en stroom via de gangbare usb-standaarden (zie kader ‘Usb-standaarden’), ondersteunt usb-c ook nog allerlei andere protocollen. Zo kun je usb-c bijvoorbeeld inzetten voor videoverbindingen via hdmi, dvi, vga, displayport en thunderbolt. Laatstgenoemde standaard is op MacBooks te vinden. Naast de uitvoer van een haarscherp videosignaal, kunnen MacBook-gebruikers hiermee ook mobiele apparaten opladen en data overzetten.

Gunstig is dat steeds meer apparatuur voorzien is usb-c, zoals smartphones, tablets, laptops, monitoren, powerbanks en externe schijven. Aangezien het via een enkele kabel mogelijk is om zowel stroom, data als video gelijktijdig te transporteren, zijn er in de toekomst naar verwachting steeds minder snoertjes vereist. Zover is het helaas nog niet, want nog niet alle potentiële functies zijn automatisch ook aanwezig op apparaten met een usb-c-aansluiting. Sommige producten laten zich bijvoorbeeld niet door een computer opladen via usb-c, terwijl er wel dataoverdracht mogelijk is. De compatibiliteit wordt gelukkig wel steeds beter. In tegenstelling tot een traditionele usb-poort heeft usb-c geen onder- en bovenkant. Verkeerd aansluiten is dankzij de omkeerbare stekker dus onmogelijk! Gebruik je een recente computer met usb-c, maar is je overige randapparatuur daar nog niet voor geschikt? In dat geval biedt een usb-c-naar-usb-a-verloopstekker uitkomst.

©PXimport

Tip 08: Ethernetpoort

Alle desktops en veruit de meeste laptops hebben een ethernetpoort. Hierin steek je een netwerkkabel, zodat het apparaat verbinding maakt met internet. Je duwt de zogeheten rj45-connector van de kabel in de poort totdat deze vastklikt. Aan de statuslampjes zie je of er momenteel dataverkeer is. Wil je de kabel weer losmaken, dan duw je de plastic clip voorzichtig omlaag en trek je het stekkertje vervolgens uit de connector. Iedere ethernetpoort ondersteunt een maximale snelheid. Oudere apparaten beschikken meestal over een netwerkadapter met een datasnelheid van maximaal 100 Mbit/s. Is je pc of desktop iets nieuwer, dan is de kans groot dat de ethernetpoort een snelheid van 1 Gbit/s ondersteunt. Tot slot bestaan er ook netwerkkaarten die een snelheid van 10 Gbit/s kunnen verdragen. Een snelheid van 1 Gbit/s is anno 2017 erg gangbaar, het is hiervoor wel noodzakelijk dat de router, eventuele switches en netwerkkabels deze doorvoersnelheid ook aankunnen.

©PXimport

Draadloos of vast?

©PXimport

Tip 09: Toetsenbord en muis

Als je nog een oudere muis en toetsenbord gebruikt, kun je deze bedieningsapparaten aansluiten op de zogeheten ps/2-aansluitingen aan de achterkant van de pc. Dit zijn twee ronde ingangen, waarbij de groene connector is bestemd voor de muis en de paarse connector voor het toetsenbord. Veel aansluiting. Let wel even op dat de pinnetjes met de gaten overeenkomen. In plaats van twee losse aansluitingen is er op veel pc’s alleen een gecombineerde ps/2-aansluiting voorhanden. In dat geval heb je een speciale verloopkabel nodig, zodat je evengoed beide bedieningsapparaten kunt aansluiten. Toetsenborden en muizen met een ps/2-aansluiting zijn nauwelijks nog verkrijgbaar, al bestaan ze in sommige (web)winkels nog steeds. Meestal vindt de verbinding nu via usb plaats. Verder werken veel bedieningsapparaten draadloos via een speciale usb-adapter of bluetooth.

Tip 10: Geluidsuitgang

Veel monitoren hebben geïntegreerde speakers, maar de audiokwaliteit is vanwege de geringe klankkast niet ideaal. Voor een beter geluid sluit je externe speakers op de pc aan. Hiervoor doe je een beroep op de (meestal) groengekleurde 3,5mm-geluidsuitgang. Het is belangrijk dat je specifieke pc-speakers gebruikt. Dit betreffen meestal actieve luidsprekers met een geïntegreerde versterker, waarbij er een geschikte aansluitkabel met 3,5mm-plug is meegeleverd. Surround-sets vereisen overigens vaak meerdere 3,5mm-geluidsingangen, bijvoorbeeld voor de centerspeaker en achterste surround-speakers. Sommige computerluidsprekers laten zich als alternatief via een optische s/pdif-aansluiting (ook wel toslink genoemd) met de pc verbinden, al zijn die vrij zeldzaam. S/pdif wordt als alternatief meestal gebruikt om de computer als bron op een versterker of receiver aan te sluiten. Op die manier speel je bijvoorbeeld rechtstreeks mp3-bestanden af op een stereo-installatie. Een optische s/pdif-uitgang is op één zijde na vierkant en bevat meestal een zwart stofklepje. Een alternatieve manier om het geluid naar een versterker of receiver door te sturen, is via een coaxiale s/pdif-uitgang. Die is rond en doorgaans oranje van kleur.

©PXimport

Tip 11: eSata

Sommige laptops en computers hebben een eSata-aansluiting. De functie hiervan is simpel, namelijk een interne schijf extern aansluiten. Handig wanneer je nog ergens een harddisk hebt liggen waarvan je de data wilt uitlezen. Op die manier is het niet nodig om de harde schijf in te bouwen. Verder geniet je van een snellere doorvoersnelheid dan met een externe usb-schijf doorgaans haalbaar is. Overigens is voor deze verbinding wel een eSata-datakabel vereist. Fabrikanten combineren een eSata-aansluiting meestal met een reguliere usb-poort.

©PXimport

VLC is een alternatieve mediaspeler voor Windows en macOS die heel veel pluspunten heeft. De mediaspeler is gratis, kent geen reclame of spyware en is doorgaans krachtiger dan de videospeler die standaard op je systeem staat. Concreet betekent dit dat VLC audio en video van bijna elke bron kan afspelen zonder dat je extra software hoeft te downloaden.

VLC zit boordevol tools en opties die je helpen om video in te korten, om ondertitels te plaatsen of om het bestandsformaat om te zetten. Bovendien ondersteunt de mediaspeler functies en plug-ins van derden. Maar, eerst moet je deze applicatie natuurlijk nog downloaden en installeren op je computer. De installatieprocedure is vrij eenvoudig.

Afspeellijst maken

Het eerste wat je waarschijnlijk wilt doen als VLC geïnstalleerd is, is een video in de speler laden. Wanneer een andere mediaspeler zoals Windows Media Player, problemen heeft met een bepaald videobestand, dan lukt het vaak wel met VLC. Nadat je VLC media player hebt geopend, kies je het menu Media / Bestand openen. Vervolgens navigeer je naar het mediabestand op de harde schijf of op een usb-stick. Je kunt het videobestand ook in het werkvlak van VLC slepen om het af te spelen. Als je meerdere bestanden in het werkvlak plaatst, vorm je een afspeellijst. De video’s worden daarmee achter elkaar afgespeeld.

Als je de video bekijkt, zie je onderaan het scherm de bekende videobedieningen, zoals afspelen en pauzeren. Met de toetscombinatie Ctrl+H laat je de knoppen verdwijnen die je afleiden tijdens het bekijken van de video.

De standaardweergave voor video’s is de venstermodus. Je wijzigt deze weergave naar volledig scherm via het menu Video / Schermvullend. Daarmee geniet je comfortabel van de film zonder die bedieningsbalk. Je haalt de balk achteraf weer tevoorschijn met de Esc-toets.

Veel films zijn overigens verpakt als zip- of rar-bestand. Zulke gecomprimeerde archiefbestanden kun je met Bestand openen ook rechtstreeks in VLC bekijken.

Converteren

VLC is voorzien van een ingebouwde bestandsconverter om de indeling van mediabestanden te wijzigen. Gebruik het menu Media en ga voor de optie Converteren / Opslaan. In het pop-upvenster gebruik je Toevoegen, de knop met het plusteken. Daarmee maak je een selectie van bestanden waarvan je de bestandsindeling wilt aanpassen. Je kunt dus meerdere bestanden tegelijk omzetten. Is de lijst klaar? Klik dan rechtsonder op de knop Converteren / Opslaan. In het veld Profiel selecteer je een van de beschikbare voorinstellingen. Bij Doelbestand duid je via de knop Bladeren de map aan waar de nieuwe bestanden worden opgeslagen. Daarna klik je op Start en wacht je tot alles is geconverteerd.

Video streamen

Het is met VLC ook mogelijk om video’s te bekijken die op het internet staan. Ga hiervoor naar het menu Media en selecteer de optie Netwerkstream openen. Vervolgens plak je in het vak Netwerk-url het internetadres van het online videobestand. Onderaan zie je het vakje Meer opties weergeven. Hier kun je bijvoorbeeld aanduiden wat de start- en eindtijd is van de online video. Klik op de knop Afspelen. We willen meteen waarschuwen: dit lukt niet bij alle filmpjes en websites. YouTube beschermt zichzelf bijvoorbeeld. Als je het toch probeert, krijg je een foutmelding.

Schermopnames met audio

Het is makkelijk om een schermopname te maken met VLC. Zorg eerst dat de extra bedieningselementen in beeld zijn met Weergave / Geavanceerde bediening. Ga dan opnieuw naar Media en kies voor Opnameapparaat openen. Standaard staat de Opnamemodus ingesteld op DirectShow. Deze instelling wijzig je in Bureaublad. Daaronder staat de framerate ingesteld op één frame per seconde. Dat is veel te laag, wijzig dit bijvoorbeeld in 15 f/s. Onderaan zie je de knop Afspelen. Klik daar niet op, want daarmee krijg je een soort Droste-effect. Klik daarom op het pijltje dat naar beneden wijst en kies de opdracht Converteren.

Nu moet je doorgaan met het voltooien van de instellingen voor de VLC-opname. Selecteer het video-uitvoerformaat bij Profiel. Je kunt bijvoorbeeld MP4 selecteren. Daarna klik je op Bladeren om de locatie te bepalen waar de opname wordt opgeslagen. Gebruik de knop Start om de opname te beginnen. Zorg wel dat je het VLC-venster minimaliseert tijdens het opnameproces, anders wordt dat vastgelegd in de uitvoervideo. Het is overigens alleen mogelijk om het volledige scherm op te nemen. Als je dus slechts een deel van het scherm nodig hebt, dan moet je een externe videocropper gebruiken. Als je klaar bent met de opname, maximaliseer je het VLC-venster opnieuw en klik je op Stop.

Opname van de webcam

De stappen om een opname te maken van je webcam zijn vergelijkbaar. Opnieuw vertrek je van Media / Opnameapparaat openen. Laat deze keer de Opnamemodus wel op DirectShow staan, maar kies in het vak Apparaatselectie de geïnstalleerde webcam bij Video-apparaatnaam. Daaronder selecteer je de audiobron, bijvoorbeeld de microfoon van je webcam. Vervolgens klik je op Geavanceerde opties om de beeldverhouding en de framerate te selecteren.

Klik op Afspelen. Nu kun je de livebeelden van de webcam bekijken in VLC media player, maar de opname is nog niet begonnen. Die moet je nog handmatig starten door op de rode opnameknop in de onderste balk te klikken. Wanneer je klaar bent, gebruik je de knop Stop in de onderste balk, waardoor VLC de opname op de pc opslaat.

Vergeet je je webcam na gebruik niet uit te zetten? Geen pottenkijkers meer! Zo schakel je de webcam uit

Bladwijzers

Een erg handige navigatiehulp zijn de bladwijzers. Met VLC voeg je deze op een eenvoudige manier toe. Speel de video af en op de plaats waar je een nieuwe bladwijzer wilt, pauzeer je even. Het gemakkelijkste lukt dat door de spatiebalk in te drukken. Daarna gebruik je het menu Afspelen / Aangepaste bladwijzers / Beheren. In een klein venster kun je dan een nieuwe bladwijzer aanmaken. Daarnaast lees je telkens de tijdstempel.

Het is niet mogelijk om elke bladwijzer een aparte naam te geven. De bladwijzer krijgt standaard de naam van het bestand met daarachter een nummer. Om nog sneller het bladwijzerbeheervenster te openen kun je ook de toetscombinatie Ctrl+B indrukken. Als je alle bladwijzers hebt aangemaakt, schakel je snel via Afspelen / Aangepaste bladwijzers naar het juiste fragment.

Logo of watermerk toevoegen

Wil je een logo of een watermerk aan je project toevoegen? Ook dat kan in VLC. Denk eerst even na hoe je logo of watermerk eruitziet. In ons voorbeeld hebben we met een grafisch programma snel een logo gemaakt en opgeslagen als png-formaat. Dit formaat ondersteunt transparantie, zodoende heb je geen storende achtergrond in het logo. Je kunt als logo of watermerk ook simpelweg een tekst typen.

In VLC ga je naar het menu Gereedschap / Effecten en filters. Je kunt ook de toetscombinatie Ctrl+E gebruiken. In het venstertje dat verschijnt, gebruik je het tabblad Video-effecten. Daar kies je voor het subtabblad Overlay. Hier ben je op de plaats om het logo of het watermerk toe te voegen. Wil je een grafisch bestand plaatsen? Zet dan een vinkje bij Logo toevoegen. Klik vervolgens op de knop met de drie puntjes om te zoeken naar de afbeelding die op de harde schijf staat. Met een schuifregelaar bepaal je de dekking van het logo. Met de vier vakjes met pijltjes regel je de positie van het logo tot op de pixel. Rechtsonder zie je de mogelijkheid om tekst toe te voegen als watermerk. Ook daar is een optie om de positie van deze tekst in te stellen. Als je tevreden bent, klik je op Opslaan.

Effecten

VLC heeft veel mogelijkheden om te bepalen hoe de video eruitziet of klinkt. Er zijn twee manieren om naar Aanpassingen en effecten te gaan. Je kunt klikken op de equalizerknop onderaan het scherm. Of je gaat naar het menu Gereedschap en daar kies je voor Effecten en Filters.

Om het geluid van de video aan te passen, vink je eerst het vakje Inschakelen aan. Daarna gebruik je de schuifregelaars om het beste geluid te zoeken. Er is ook een optie om meer geavanceerde audio-opties te gebruiken. Dat doe je via het tabblad Compressor en Spatializer. Daarna ga je naar het tabblad Video-effecten dat zich in het midden van dit venster bevindt.

Alle bedieningselementen gebruiken je om de videobeelden te verbeteren en om speciale effecten toe te voegen. In ons voorbeeld worden de personages hierdoor een soort bewegende stripfiguren. Vaak is het een kwestie van experimenteren. Er is ook een optie om de video te roteren. Dit is handig voor als een video in een verkeerde stand is opgenomen. Je kunt de video ook bijsnijden.

Video trimmen

Vaak is een video te lang waardoor je deze wilt bijsnijden. Bij VLC doe je dit op een andere manier dan bij de meeste video-editors. Je gebruikt geen trimtool of digitaal schaartje, maar je maakt een nieuwe opname van de opname. Zorg dat via het menu Weergave de Geavanceerde bediening in beeld is. Hiermee krijg je onderaan vier extra knoppen: dit zijn de opnameknoppen.

Open nu het videobestand. Speel het filmpje af of sleep de afspeelknop naar het punt waar je wilt dat de video begint. Als je heel nauwkeurig wilt werken, gebruik je de laatste knop, dat is de functie Frame voor frame. Is de startpositie nauwkeurig bepaald? Klik dan op de knop met de rode stip: Opname. Je kunt ook de toetscombinatie Shift+R gebruiken. Laat de video lopen. Om de opname te stoppen, gebruik je nogmaals dezelfde toetscombinatie.

Het is een beetje vreemd, want je krijgt geen signaal of melding dat het ingekorte filmpje klaarstaat. De bijgesneden versie komt automatisch in de map Video’s terecht. In de bestandsnaam lees je wanneer je de video hebt bewerkt, want in de bestandsnaam worden datum en tijd toegevoegd (afbeelding 9). Deze truc werkt trouwens ook met audiobestanden.

Ondertitels

Wanneer een video niet de gebruikelijke ondertitels heeft, dan kun je deze met VLC alsnog toevoegen. Hiervoor moet je wel eerst het srt-ondertitelbestand vinden. Daar zijn behoorlijk veel webbronnen voor te gebruiken.

Plaats het srt-bestand in dezelfde map waar het videobestand staat en zorg dat deze dezelfde bestandsnaam heeft. Speel vervolgens de video af en klik met de rechtermuisknop op het filmpje zodat je bij de opdracht Ondertitels / Ondertitelbestand toevoegen komt.

Er bestaat ook de uitbreiding VLSub die ondertussen al aan de recente versie van VLC is toegevoegd. Via Weergave / VLSub beschik je over een interne zoekmachine waarmee je de ondertitels zoekt op taal, titel, seizoen en episode.

De Renault Rafale heeft indruk gemaakt met zijn opvallende design en innovatieve hybride techniek. Nu presenteert Renault een nieuwe variant: de Rafale E-Tech 300 plug-in hybrid 4X4 Atelier Alpine. Irwin van InstaAutoVlog deelt zijn ervaringen in dit artikel en een bijbehorende video.

Incognito stekkerversie

Onder de zuid-Franse zon reed ik in de plug-in hybride Renault Rafale E-Tech 300, uitgevoerd in de topversie Atelier Alpine. Dit model valt op door specifieke details zoals 21-inch Diamond Cut lichtmetalen wielen met Continental SportContact 7 banden, een hoogglans zwarte achterspoiler en badges op de voorste zijschermen. De laadpoort, subtiel verwerkt in het zijpaneel, is de enige aanwijzing dat dit om een plug-in hybride gaat.

©Clément Choulot

Fijne zit achter het stuur

Binnenin de Rafale zien we fraaie details als blauw contrasterend tapijt, dito bekleding in de opbergvakken in het portier en een extra knop achter het handvat in de middenconsole waarmee je de EV, hybride of EV-charge functie in kan schakelen. Ook deze Rafale zit ná een comfortabele instap prettig. Je zit echt ín het interieur, wat lager ten opzichte van het dashboard en dat draagt bij aan een beter dynamisch gevoel.

©ClŽment Choulot

Achterin minder comfort

De achterbank biedt iets minder comfort door een 1,5 centimeter hogere vloer ten opzichte van de e-Tech hybrid 200, veroorzaakt door het accupakket. Hierdoor zitten je knieën wat hoger en is er minder ruimte voor je voeten. De hoofdruimte blijft prima, net als de bagageruimte. Ondanks een kleine afname in capaciteit biedt deze met 528 liter (uitbreidbaar tot 1600 liter) nog steeds voldoende ruimte.

Achterin is het comfort iets minder door een 1,5 cm verhoogde vloer, veroorzaakt door het accupakket. De bagageruimte blijft met 528 tot maximaal 1600 liter ruim voldoende.

🔌Leestip: De strategische comeback van Renault in de elektrische automarkt

©Clément Choulot

Vermogen en trekgewicht

De plug-in hybride Rafale heeft een vernieuwde aandrijflijn met een 1.2-liter driecilinder turbomotor die dankzij een grotere turbo 150 pk levert in plaats van 130 pk. Een 70 pk sterke elektromotor op de vooras en een 136 pk elektromotor op de achteras verhogen het totale vermogen tot 300 pk via de zogeheten Multimode-transmissie. Dit zorgt voor een sprint van 0-100 km/u in 5,8 seconden en een begrensde topsnelheid van 175 km/u. Het trekgewicht blijft 1500 kg, ideaal voor veelzijdig gebruik.

©Clément Choulot

Trage boordlader

De Renault Rafale is uitgerust met een 22 kWh-batterij, goed voor een elektrische actieradius van 105 kilometer. Opladen kan via een 1-fase 7,4 kW boordlader, wat in vergelijking met concurrenten met 2- of 3-fase laders beperkt is. Snelladen is niet mogelijk.

©Clement Choulot

Adaptief onderstel

Eenmaal op pad blijkt de Rafale een aangename metgezel. Het elektrische vermogen is een plezier en zeker als ook de goed geïsoleerde driepitter assisteert is het een ronduit vlotte auto. Is de batterij leeg, dan belooft Renault je een range van 1000 kilometer met een gemiddeld verbruik van 5,8 liter per 100 kilometer en een 55 liter grote benzinetank.

Het adaptief onderstel kan zich met behulp van een camera-scanner achter de binnenspiegel continu aan het wegdek aanpassen. Iets wat goed werkt, want in eigenlijk elke situatie voelt de Rafale verfijnd, comfortabel, maar ook zeker na het selecteren van de modus Sport communicatief en dynamisch.

©Clément Choulot

Renault Rafale in actie

Meer weten en zien over de nieuwe plug-in hybride Renault Rafale? Bekijk dan de onderstaande video: