Wil je af en toe een foto opleuken of corrigeren zonder dat je daarom dure en ingewikkelde software moet kopen? PicMonkey is haast kinderlijk eenvoudig en werkt volledig in je browser. Je hoeft zelfs geen account aan te maken en de gratis versie volstaat voor de meeste taken.

Surf naar de online fotobewerker www.picmonkey.com en selecteer wat je wilt doen: een foto bewerken (Edit), een portret verbeteren (Touch Up), een nieuw ontwerp maken (Design) of een collage samenstellen (Collage). Afhankelijk van de module die je kiest, krijg je zo dadelijk een andere set gereedschappen ter beschikking. Je kunt straks niet zomaar van de ene module naar de andere schakelen. Het is uiteraard wel mogelijk om een bewerkte foto te bewaren om die daarna te openen in een andere module. Onder iedere keuze verschijnt een nieuwe knop om de foto te laden die je onder handen wilt nemen. PicMonkey kan vijf bronnen aanspreken: de harde schijf van je computer, je Dropbox-opslagruimte, OneDrive, Flickr en Facebook.

©PXimport

In de module Design vertrek je vanaf één deze basisafmetingen of een zelfgekozen afmeting.

Kroontje

De basisversie van deze online fotobewerker is gratis. Bij sommige functies zie je een kroon-icoontje in de linkerbenedenhoek. Dat wil zeggen dat je deze functie in de gratis versie niet kunt gebruiken maar wel in de Royale-versie. Deze 'koninklijke' versie kost 33 dollar per jaar of 4,99 dollar per maand. Je mag de Royale-editie één maand gratis proberen. Je beschikt dan over meer mogelijkheden en je bent meteen de reclamebanners aan de zijkanten kwijt. Om af en toe een foto te optimaliseren hoef je niet te betalen, want met de gratis editie kom je al heel ver.

©PXimport

Autocorrectie

Het concept van PicMonkey is behoorlijk foolproof. Aan de linkerkant zitten de functies en helemaal bovenaan staat de knop Auto adjust. Het is een goed idee om de automatische piloot van het programma te proberen. In 80% van de gevallen worden de belichting en de kleuren beter. Valt het resultaat van de autocorrectie toch tegen, dan kun je met de pijltjes Undo en Redo teruggaan of vooruitgaan in de geschiedenis van de bewerkingen. Rechtsonder in beeld zie je in welke mate de foto op je beeldscherm is verkleind. Je kunt die instelling wijzigen en op die manier in- of uitzoomen.

©PXimport

Kies een aap

In dit artikel laten we de foto-aap vlot kiekjes slikken die we vorige zomer met de spiegelreflexcamera hebben geschoten. Er is een tijd geweest dat online fotobewerkers uitsluitend bedoeld waren voor lage-resolutiefoto's, dat is met PicMonkey niet het geval. Wil je de foto's bijvoorbeeld op Facebook publiceren, dan hoef je die grote afmetingen niet te behouden. Door op het tandwiel te klikken, wijzig je de afmetingen van het plaatje. Hoe kleiner de afmetingen, hoe vlotter deze online tool zal werken. In de Image Settings heb je de keuze uit drie apen. De kleinste, Jack (3 megapixel), werkt het snelst en is geschikt voor standaardafdrukken. Wil je iets groter, tot 7 megapixel, dan kies je Bubbles. Wil je afbeeldingen bewerken tot 16 megapixel dan selecteer je King Kong. Je kunt aanvinken dat het programma je moet waarschuwen wanneer je beter een 'andere aap' kiest omdat het programma anders te langzaam wordt.

Uitsnijden

Je vertrekt bij de basisbewerkingen. In de linkerkolom vind je de zogenaamde Basic Edits. Met de knop Crop wijzig je de compositie door de foto uit te snijden. Over de afbeelding verschijnen hulplijnen om de foto volgens de 'regel van derden' uit te snijden. Meestal wordt de compositie interessanter wanneer je belangrijke elementen van de foto op de snijpunten van deze lijnen positioneert. Bij een portretfoto kun je bijvoorbeeld het gezicht (of bij een close-up één van de ogen) van het model exact op een snijpunt plaatsen. Tijdens het uitsnijden kun je in de opties de proporties vastleggen. Hierdoor zorg je dat de foto zijn oorspronkelijke verhouding blijft behouden, maar je kunt ook kiezen voor een vierkant of de verhoudingen 3x4, 3x5 en 4x5. In dezelfde functie is het mogelijk om de optie Scale te gebruiken, hierdoor verklein je de foto tot de pixelafmetingen die je ingeeft.

©PXimport

Blog

Als je de basisfuncties van PicMonkey eenmaal in de vingers hebt, ben je klaar voor de fijne kneepjes. Je vindt prachtig online lesmateriaal in The PicMonkey Blog. Het gaat om een interessante collectie video- en gewone tutorials voor allerlei creatieve hoogstandjes. Hier leer je hoe je complexe bewerkingen uitvoert met dit eenvoudige programma.

Roteren

Met de functie Rotate laat je je foto draaien. Wanneer je bijvoorbeeld een foto liggend hebt genomen die je eigenlijk staand wilt hebben, kun je dat met deze tool aanpassen. Bovendien zijn er in deze functie twee knoppen om de afbeelding horizontaal of verticaal te spiegelen.

Een vaak voorkomende fout bij foto's die je snel uit het vuistje hebt genomen, is dat de horizon niet recht is. Daartoe dient de schuifbalk Straighten. Wanneer je dit schuifje beweegt, verschijnt een raster waarop je de horizon haarfijn kunt uitlijnen.

©PXimport

Belichting en kleur

Wanneer de lichtomstandigheden niet ideaal zijn, krijg je soms fletse kleuren of kleurzweem. Begin met Exposure en probeer eerst de knop Auto adjust om de correctie op basis van automatische analyse aan te pakken. Daarna kun je met schuifjes de helderheid, het contrast, de schaduwen en de hooglichten corrigeren. Met schaduwen bedoelen we de donkerste tinten en hooglichten betekent het tegenovergestelde. Onmiddellijk verschijnt het resultaat in voorvertoning op de foto. Bij Colors laat je weer eerst de automatische piloot het proberen. Hier beschik je ook nog over een Neutral picker. In deze foto zat een rode zweem over de foto. Selecteer Neutral picker en klik op een tint in de foto die neutraal grijs of wit moet worden. Op die basis worden automatisch alle andere kleuren gecorrigeerd.

©PXimport

Scherpte

Wanneer een afbeelding verkleind op je beeldscherm te zien is, kun je de scherpte onmogelijk beoordelen. Het komt regelmatig voor dat je dan denkt dat de foto scherp is, maar op de afdruk valt dit dik tegen. De enige manier om scherpte juist te beoordelen is wanneer 1 pixel van de foto overeenstemt met 1 pixel van het computerscherm. Dit noemen we de 100%-weergave. Klik op het pijltje onderaan rechts en zoom in tot 100%. Daarna kun je met de functie Unsharp mask of met de schuifregelaar de scherpte een beetje opdrijven. Doe dit niet te veel, dit geeft een lelijk effect, plus: een echt onscherpe foto kun je hiermee niet scherp maken.

©PXimport

Effecten

Het toverstafje in de linkerkolom is de knop naar de effecten. Er zijn effecten bij waarvoor je vroeger behoorlijk wat kennis van beeldbewerking moest hebben. Nu pas je ze met één klik toe: Orton, Cross Process, Sepia, Zwart-wit enzovoort. Telkens kun je de intensiteit van het effect traploos regelen. Bovendien beschik je over een penseel om het effect plaatselijk toe te passen, of om net het tegenovergestelde te doen: te markeren waar het effect niet mag verschijnen. Wanneer je het effect bevestigt, kun je er probleemloos een ander effect overheen plaatsen.

©PXimport

Structuur en kaders

PicMonkey komt met een ruime bibliotheek aan structuren, zogenaamde textures. Je zult ze niet zo vaak gebruiken omdat het resultaat snel kitscherig oogt. Wil je toch een bepaalde sfeer meegeven, kies dan een textuur en wijzig de Blend Mode. Dat is de overvloeimodus. Hiermee bepaal je in hoeverre de textuur inwerkt op de foto. De overvloeimodus Multiply zal de foto donkerder maken, terwijl dezelfde textuur in modus Screen (Bleken) de foto lichter maakt. Wie er behoefte aan heeft, kan de foto afwerken met een sierlijst, al is de keuze aan lijsten wel erg beperkt.

©PXimport

Cosmetica

In de linkerbalk vind je een knop in de vorm van een lippenstift. Via deze knop kom je bij de verschillende functies om portretten te verbeteren. Hier zit bijvoorbeeld de tool om rode oogjes te verwijderen, om tanden witter te maken, om glans op de huid aan te pakken en om oogschaduw en blush aan te brengen. Nu noemen we de gratis functies, want in deze groep zijn veel tools voorzien van het fameuze 'kroontje', waarvoor je dus moet betalen. Er is ook een tool om iemand slanker te maken, maar dit is boerenbedrog. De foto wordt gewoon een beetje smaller.

©PXimport

Collage

Het is mogelijk een combinatie van foto's te maken in een soort collage. Hiervoor kies je helemaal in het begin van de module voor Collage. Daarna selecteer je met de Ctrl-toets ingedrukt (OS X: Cmd-toets) alle foto's die je wilt gebruiken. We raden aan om geen erg grote bestanden te nemen wanneer je een samenstelling van vijf of meer bestanden wilt maken. Wil je een collage met veel foto's, dan moet je de afmetingen van deze foto's vooraf even verkleinen zodat het programma het aankan. De afbeeldingen verschijnen in miniatuur in de linkerbalk. Daarna kies je de knop Lay-outs om een indeling te selecteren voor de collage. Keer terug met de knop Images en sleep de foto's in de juiste vakken. Wanneer je met de muisaanwijzer over een afbeelding in de collage gaat, verschijnt de knop Edit om deze foto nog aan te passen. Met de knop Background kun je de achtergrondkleur en de vorm van de fotovakken aanpassen.

©PXimport

Delen

Je kunt rechtstreeks vanuit het programma foto's delen via e-mail of op social-mediasites. Gebruik daartoe de knop Share. Vervolgens kom je bij knoppen naar Facebook, Twitter, Pinterest, Flickr, Tumblr, We Heart It en e-mail.

©PXimport

Opslaan

Om het resultaat op te slaan, klik je bovenaan op Save, waarna je een nieuw venster krijgt. Hier kun je het bestand een naam geven en heb je de keuze tussen jpg- en png-formaat. Selecteer ook de uitvoerkwaliteit: Roger, Pierce of Sean. Wie je ook kiest, je zult merken dat de afmetingen van de foto onveranderd blijven, alleen de bestandsgrootte wijzigt. Dezelfde jpg-foto in Roger-kwaliteit is 424 KB, in Pierce-kwaliteit 618 KB en Sean levert een bestand op van 2,4 MB. Het verschil zit hem in de compressie. Hoe hoger de compressie (Roger), hoe kleiner het bestand, maar hoe meer onzuiverheden. Hoe kleiner de compressie (Sean) hoe zuiverder het resultaat. Je kunt eventueel de dimensies van de foto in dit venster nog wijzigen. Ben je tevreden, dan klik je op de knop Save to my computer zodat het bewerkte bestand wordt gedownload.

©PXimport

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!