Matter is een relatief nieuwe nieuwe smarthomestandaard. Goed nieuws: het is ook mogelijk een Matter-apparaat aan Google Home toe te voegen. Hoe je dat precies doet, leggen we uit in dit artikel.

Of het nu over de toekomst van smarthome in het algemeen gaat, of nieuwe producten van onder meer Apple en Ikea die op de markt verschijnen – er is een hoop te doen omtrent Matter. De nieuwe standaard, of beter gezegd: het achterliggende systeem, is in november 2022 gelanceerd, maar toch heeft het nog even geduurd voordat de eerste producten op de markt verschenen. Ook moeten andere platformen en softwaresystemen soms nog aangepast worden, zodat ze Matter ondersteunen. Google heeft dat gedaan met smarthomeplatform Google Home.

Daardoor kun je nu dus een Matter-product aan Google Home toe te voegen. Voordat je dat echter kunt doen, moet je wel zeker weten dat het product ook Matter-support aan boord heeft. Voor nieuwe producten geldt dat je dit op de doos kunt zien staan. En anders ben je aangewezen op app-updates en -meldingen, informatie die op de website van de fabrikant staat of nieuwsberichten die melden dat de ondersteuning gearriveerd is. In sommige gevallen moet je nog even wachten op de ondersteuning. Fabrikanten als Nuki en Philips Hue kijken voorlopig de kat uit de boom.

Google Home en Matter: dit heb je nodig

Daarnaast is het een vereiste dat je beschikt over een zogenaamde Google Matter-controller. Dit klinkt ingewikkelder dan het is, want het gaat om één van de volgende producten:

✔ Google Home
✔ Google Home Mini
✔ Nest Mini
✔ Nest Audio
✔ Nest Hub (eerste en tweede generatie)
✔ Nest Hub Max
✔ Nest Wifi Pro (Wi-Fi 6E)

Het gaat dus voornamelijk om slimme speakers, smart displays en de Wifi Pro-versie van het Nest-meshnetwerk. Daarnaast moeten de Matter-controllers van Google ook Thread ondersteunen, wanneer je een apparaat met Thread wil toevoegen aan het netwerk. Dat is weer een ander protocol, dat samen met Matter werkt. Ze werken als het ware hand in hand en versterken elkaar kwaliteiten. Apparaten met de Thread Border Router-functionaliteit kunnen het netwerk verstevigen en vergroten, en zorgen voor een stabiele verbinding van het lokale netwerk.

Matter-apparaat toevoegen aan Google Home

Wanneer je aan alle eisen voldoet en het product dat je wil toevoegen is geïnstalleerd en wel (volgens de instructies die de fabrikant geeft), dan herkent de Google Home-app het apparaat automatisch. Je tikt dan op de notificatie en kunt meteen doorgaan met het scannen van de benodigde code. Mocht de app het product niet meteen zien, of werk je op iOS, dan moet je het dus handmatig toevoegen. Zorg ervoor dat het apparaat in kwestie aanstaat en open de Google Home-app. Ga dan naar Apparaten (op de navigatiebalk) en druk rechts onderop op de knop Toevoegen.

©Wesley Akkerman | ID.nl

Tik in het nieuwe scherm op Nieuw apparaat en selecteer het huis waaraan je dat wilt toevoegen. Druk op Volgende en zet eventueel de locatiediensten aan om opnieuw een scan van je directe omgeving uit te voeren. Wellicht herkent de Google Home-app het apparaat nu wel. Is dat niet het geval, dan tik je op het scherm daarna op Apparaat met Matter. Je kunt een apparaat op twee manieren toevoegen: door een QR-code te scannen of door de koppelingscode handmatig in te voeren. Druk op Volgende en geef daarna aan dat je akkoord gaat met Googles voorwaarden.

Matter-product uit Google Home verwijderen

Net zoals menig ander product binnen de Google Home-app is het ook nu mogelijk Matter-producten te verwijderen wanneer je ze niet meer gebruikt. Je opent hiervoor de Home-app en gaat naar de tab voor Apparaten. Tik op het apparaat of de accessoire die je wilt verwijderen en selecteer daarna het tandwielicoon, rechtsboven in het scherm. Daar vind je de optie voor het verwijderen van dit apparaat. Is het product alleen gelinkt aan Google Home? Dat is de knop voor verwijderen voldoende. Anders moet je het product eerst loskoppelen van andere diensten; die optie staat op dezelfde pagina.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.