De eerste generatie van de Kia Niro was een groot succes. De auto verkocht zelfs zó goed dat hij enige tijd de nummer 1 in de Nederlandse verkoopstatistieken was. De tweede generatie van de Niro, die sinds 2022 leverbaar is, kan dat succes niet evenaren. Is daarvoor een oorzaak aan te wijzen? Een test met de elektrisch aangedreven Kia Niro EV wijst het uit.

©Igor Stuifzand

Eerst even een rondje om de Kia Niro EV

Toen de eerste Kia Niro in 2016 op de weg verscheen, was het een tamelijk curieuze verschijning. Geen traditionele gezinshatchback, maar ook geen SUV of MPV. De Niro combineerde van elke soort het beste, en dat resulteerde in een compacte tussenvorm met heel veel binnenruimte. Ondanks zijn tamelijk ingetogen uitstraling wist het grote publiek de kwaliteiten van de Niro op de juiste waarde te schatten, met uitstekende verkoopcijfers als resultaat.

Er was een hybrideversie, een plug-in hybride met oplaadbaar batterijpakket én een volledig elektrische variant. Bovendien zette Kia de auto scherp geprijsd in de markt en was 7 jaar fabrieksgarantie nog een uniek aanbod. Zakelijke rijders profiteerden van aantrekkelijke fiscale voordelen op een auto met een lage (of geen) CO₂-uitstoot, en ook dat wist Kia ten volle te benutten. Wie momenteel een gebruikte Niro zoekt, heeft dan ook volop keuze.

©Igor Stuifzand

De tweede generatie van de Kia Niro, die sinds 2022 wordt aangeboden, heeft (bijna) alle goede eigenschappen van zijn voorganger overgenomen. Opnieuw wordt de auto als hybride, PHEV en EV aangeboden. De ontwerpers van Kia hebben het huidige model echter een veel expressiever uiterlijk gegeven dan zijn voorganger, met karakteristieke koplampen op de buitenste hoeken van de voorbumper, boemerangvormige achterlichten en (à 295 euro extra) dakstijlen in een contrasterende kleur.

Ook het interieur van de nieuwe Niro is een stuk minder saai dan dat van het vorige model. De gebogen lijnen van het dashboard liggen prettig op het netvlies, de overzichtelijkheid is uitstekend en over de afwerking hebben we geen klachten. Van een kleurrijk geheel kan echter onmogelijk worden gesproken. Terwijl je vanbuiten nog een beetje kunt spelen met de kleurstelling van de Niro, blijft vanbinnen alles gitzwart.

©Igor Stuifzand

Is de Kia Niro EV een praktische auto?

Hoewel de Niro met zijn lengte van 4,42 meter niet heel lang is, biedt hij dankzij zijn hoge bouw verrassend veel binnenruimte. Je zit wat hoger en meer rechtop dan in een conventionele gezins-hatchback. Ook op de achterbank is er beenruimte in overvloed, en aan hoofdruimte heeft niemand gebrek. Met een inhoud van 475 liter mag ook de kofferbak riant worden genoemd. Wanneer de achterbank in zijn geheel is neergeklapt, past er een lading van 1.392 liter achter in de Niro EV. Dat is aanzienlijk meer dan de op hetzelfde platform gebaseerde Hyundai Kona Electric te bieden heeft.

©Igor Stuifzand

Bij de Kia-dealer kan een trekhaak als accessoire onder de Niro EV worden gemonteerd. Een aanhanger met oploopremmen mag een hoogste gewicht hebben van 750 kilo. Een caravan is te zwaar, maar de Niro EV is prima in staat om in de zomervakantie met de vouwwagen naar de camping te gaan. Onder de voorklep heeft Kia een kleine ‘frunk’ (front trunk) gecreëerd. Met een inhoud van 20 liter biedt die net genoeg ruimte voor de laadkabel.

©Igor Stuifzand

De accutechniek en aandrijflijn onder de loep

De Kia Niro wordt uitsluitend geleverd met een batterij van 64,8 kWh. Bij het vorige model was er ook een (goedkopere) versie met 39,2kWh-batterij, maar die is met de modelwisseling niet in de prijslijst teruggekeerd. Om misverstanden te voorkomen: de Niro EV maakt van een heel ander elektrisch systeem gebruik dan de grotere Kia EV6 en EV9. In het prijssegment waarin deze modellen opereren, hebben zij een toonaangevende boordspanning van 800 volt, waardoor snelladen met 175 tot zelfs 234 kW mogelijk is.

Bij de Niro werkt het elektrische systeem op een spanning van 358 volt. Onder optimale omstandigheden blijft het piekvermogen aan de snellaadpaal daardoor beperkt tot 82 kW. De batterij opladen van 10 naar 80 procent duurt daardoor 43 minuten. Een schril contrast met bijvoorbeeld de Renault Megane E-Tech Electric, die (met 60kWh-batterij) 130 kW aan de snellader haalt. De standaard 3-fase-boordlader van de Niro EV bereikt aan een hoogste laadsnelheid van 11 kW.

©Igor Stuifzand

De elektromotor van de Kia Niro EV is voorin geplaatst en drijft de voorwielen aan. Met 204 pk levert de motor net zo veel vermogen als in het vorige model (met 64kWh-batterij). Het maximumkoppel werd door Kia echter wel flink teruggeschroefd. Kregen de voorwielen van de vorige elektrische Niro nog 395 Nm te verwerken, in het huidige model is daarvan nog 255 newtonmeter over.

Maar daarmee kom je helemaal niets tekort. Met een kentekengewicht van 1657 kilo is de auto immers niet overdreven zwaar en blijft hij een vlotte sprinter. Met het acceleratiepedaal helemaal gevloerd zit je vanuit stilstand in 7,8 seconden op de 100 km/u. Kia heeft de topsnelheid begrensd op 167 km/u. Juist doordat het koppel is teruggeschroefd, heeft de Kia Niro EV zelfs op een natte weg amper de neiging om met zijn voorwielen door te slippen.

©Igor Stuifzand

Is het beloofde verbruik in de praktijk haalbaar?

Volgens de fabrieksopgave ligt het gemiddelde energieverbruik van de Niro EV op 16,2 kWh/100 km. Dat is niet slecht, maar ook niet bijzonder goed. Berekend volgens de genormeerde WLTP-formule, moet een actieradius van 460 kilometer binnen bereik liggen. Maar tijdens onze vaste verbruiksronde blijkt Kia de energiebehoefte van de Niro EV wel heel voorzichtig te hebben ingeschat. Tijdens de test profiteert de auto van aangename weersomstandigheden met weinig wind, zodat de opgeslagen energie in de batterij vrijwel geheel wordt ingezet voor de aandrijving.

Heus: we hebben met de Niro EV echt niet het onderste uit de kan willen halen om een laag verbruik te realiseren, maar aan het einde van de testronde geeft de boordcomputer slechts 15,0 kWh/100 km aan. Met een dergelijk verbruik is op een volle batterij van 64,8 kWh een afstand van maar liefst 432 kilometer haalbaar. En het kan dus nóg zuiniger, als je je best doet.

©Igor Stuifzand

En hoe bevalt de Niro EV op de weg?

Wat mede bijdraagt aan het keurige energieverbruik, is het rustgevende karakter van de Niro EV. Met 204 pk onder je rechtervoet heb je onder alle omstandigheden genoeg power tot je beschikking, maar tijdens de testweek hebben we geen moment de behoefte gevoeld om aanspraak te maken op het volledige vermogen. De elektrische bediende stoelen zitten als je favoriete shirt, met in de duurste ExecutiveLine zowel stoelverwarming als stoelventilatie als onderdeel van de uitrusting.

Ondanks de nogal donkere omgeving (een paar sierlijstjes in een contrasterende kleur hadden het geheel nét wat vrolijker gemaakt) voel je je dankzij de overzichtelijke lay-out van het dashboard en de begrijpelijke opbouw van de menu’s in het bedienings- en multimediasysteem algauw vertrouwd in de Niro EV. Ook de knopjes van de cruisecontrol werken logisch, en met de flippertjes achter het stuur kun je de mate van vertraging bij regeneratie naar behoefte instellen. In ‘i-Pedal’ komt de auto zelfs geheel tot stilstand; ‘one-pedal driving’ laat zich uitstekend doseren.

Dat het balkje met de bedieningstoetsen voor de airco een dubbelrol speelt en ook te gebruiken is voor de navigatie en audio, heeft Kia slim bedacht. In de praktijk vraagt het echter wel wat aandacht, waardoor je je ogen soms te lang van de weg afkeert en te lang niet ziet wat er om je heen gebeurt.

©Igor Stuifzand

Hoewel de Niro EV ruim 150 kilo zwaarder is dan de Niro PHEV (plug-in hybride), heeft dat weinig consequenties voor de rijeigenschappen. De vering is soepel, de schokdempers zijn prima in staat het extra gewicht op te vangen. De afstemming van het onderstel is zelfs verrassend evenwichtig; terwijl menig andere EV moeite heeft met de verwerking van korte oneffenheden in het wegdek, raakt de Niro EV hierdoor niet uit evenwicht. De wielbewegingen worden soepel opgevangen en zonder protest geïncasseerd.

Ook de besturing is erg prettig: niet te licht, niet te zwaar, aangenaam direct en voldoende communicatief. Of je nou lange dagen achter het stuur van de Niro EV zit of vooral korte afstanden in druk stadsverkeer aflegt, de Niro EV leent zich uitstekend voor elke vorm van gebruik.

©Igor Stuifzand

Wat kost de Niro EV en wat zit er voor dat geld op?

De keuzemogelijkheden zijn erg overzichtelijk. Zoals eerder gemeld is er slechts één vermogens- en batterijvariant van de Niro EV. Daarnaast biedt Kia drie verschillende uitvoeringen aan: de DynamicLine als basisversie, de DynamicPlusLine als upgrade en de ExecutiveLine als meest complete versie.

Prijs van de DynamicLine bedraagt 44.395 euro (maart 2024). Daarmee blijft deze versie keurig onder de grens van 45.000 euro, die geldt voor de Subsidie Elektrische Personenauto's Particulieren (SEPP). Het subsidiebedrag op een nieuwe EV bedraagt 2950 euro. En dat geldt ook wanneer je kiest voor private lease. Op basis van 10.000 kilometer op jaarbasis en een leasetermijn van 60 maanden betaal je 599 euro per maand (exclusief aftrek van SEPP).

©Igor Stuifzand

Standaard zit de DynamicLine al behoorlijk rijk in zijn toebehoren. Stoelen met hoogteverstelling, navigatie, een achteruitrijcamera, airco met twee temperatuurzones, 17-inch lichtmetalen wielen en een warmtepomp zitten er allemaal op. Het scherm van het multimediasysteem meet 10,25 inch en staat online in verbinding met Kia Connect en live-services.

Alle veiligheidsvoorzieningen verdienen hun eigen alinea. De Niro EV heeft acht airbags, een automatische noodremfunctie met herkenning van voetgangers en fietsers, adaptieve cruisecontrol met ondersteuning van het navigatiesysteem en filehulp, een actieve rijbaanassistent, vermoeidheidsherkenning, automatisch grootlicht en verkeersbordherkenning. En dat allemaal standaard.

©Igor Stuifzand

De DynamicPlusLine, die voor 47.295 euro in de prijslijst staat (maart 2024) en dus niet in aanmerking komt voor SEPP-subsidie, voegt nog enkele aantrekkelijke opties toe aan de lijst. Denk bijvoorbeeld aan een head-up display en een schuif-/kanteldak. De stoelen en het stuur zijn verwarmd, en de veiligheidsuitrusting wordt uitgebreid met dodehoekwaarschuwing, uitstapbeveiliging en waarschuwing voor naderend verkeer bij achteruitrijden.

©Igor Stuifzand

De auto waarmee wij hebben gereden is uitgevoerd als ExecutiveLine. Aan deze versie hangt een prijskaartje van 50.395 euro (maart 2024). Ook al krijg je voor dat geld onder meer stoelventilatie, snelwegassistentie met rijbaanwissel, een uitgebreid audiosysteem van Harman Kardon, elektrische stoelverstelling (met linksvoor geheugen) en leatherlook bekleding, de Niro EV wordt dan opeens wel een erg prijzige auto. Voor 4.000 euro meer ten opzichte van de vorige elektrische Niro in ExecutiveLine-uitvoering krijg je namelijk niet zo veel extra's terug...

©Igor Stuifzand

Wat zijn de concurrenten van de Kia Niro EV?

De eerste elektrisch aangedreven Niro was een 'lone ranger'. In een periode van een gunstig fiscaal klimaat had de betaalbare en ruime cross-over een monopoliepositie. Maar inmiddels is de alternatievenlijst flink uitgebreid en kan de Niro EV helaas niet meer profiteren van zo'n lage prijsstelling als zijn voorganger.

Modellen als de Hyundai Kona Electric, de BYD Atto 3, de nieuwe Peugeot e-3008, de Ford Explorer, de Honda e:Ny1 en 'Auto van het Jaar 2024' Renault Scenic E-Tech Electric zijn door hun ruimtelijke concept voor de hand liggende concurrenten. Daarnaast kun je voor een lagere prijs algauw een model als de Volkswagen ID.3 of Renault Megane E-Tech Electric met een grotere batterij en een rijke standaarduitrusting aanschaffen. Terwijl er ook de SEPP-gunstige versies van grotere EV's als de Skoda Enyaq iV, Ford Mustang Mach-E en (uit eigen huis) Kia EV6 zijn.

©Igor Stuifzand

Er zijn genoeg tekstverwerkingsprogramma's die je op je computer of telefoon kunt installeren, maar als je niets wilt downloaden of aanschaffen en gewoon op het internet wilt schrijven, zijn je opties beperkt. In dit artikel bespreken we vier online tekstverwerkers.

Google Docs

Google Docs is de populairste online tekstverwerker en dus waarschijnlijk de logische optie als je veel met anderen samenwerkt aan documenten. Het is kinderlijk eenvoudig gemaakt om bestanden en mappen met anderen te delen of een hele Google Drive-omgeving aan te maken waarin genodigden samen kunnen werken.

Wijzigingen worden automatisch opgeslagen in de cloud (15 gigabyte gratis opslag), waardoor je altijd een back-up hebt. Als je de Chrome-browser gebruikt, kun je ook offline werken. Je wijzigingen worden dan in de browser zelf opgeslagen en zodra je weer verbinding hebt, gesynchroniseerd in de cloud. Bij andere online tekstverwerkers is internetverbinding te allen tijde vereist. Voor mobiele gebruikers is er overigens ook een app beschikbaar, zodat je je bestanden ook onderweg kunt bewerken.

Documenten hebben in de onlineversie een limiet van ongeveer een miljoen tekens (circa 200.000 woorden). Afhankelijk van de specificaties van je computer, kan het echter zijn dat het bestand al veel eerder langzaam (of helemaal niet) laadt. Het schrijven van een roman kan dus problematisch uitpakken.

Word Online

Word Online is een gratis, uitgeklede versie van Word uit het Microsoft 365-pakket. Documenten worden automatisch opgeslagen in Microsoft OneDrive, met 5 GB opslagruimte voor gratis gebruikers. De onlineversie mist enkele (geavanceerdere) functies van de desktopapplicatie, zoals macro's (takencombinaties) en diagrammen. Audio-opnames, Excel-sheets of PowerPoint-dia's invoegen is ook niet mogelijk.

Het programma heeft wel enkele functies die ontbreken bij het soortgelijke Google Docs. Zo zijn er meer tekststijlen, zijn de opmaakopties bij tabellen een stuk uitgebreider en kun je video's invoegen. Ook trekt Word Online langere documenten beter (met een technisch limiet van maar liefst honderd miljoen tekens).

Aan de andere kant kun je Word Online-documenten in minder formaten exporteren (alleen in .odt, .pdf en .docx) en kunnen er minder documenttypen worden geopend. Onder meer .txt-bestanden moeten eerst worden omgezet in een ander formaat.

©terovesalainen - stock.adobe.com

Proton Docs

Proton Docs is onlangs uitgebracht als 'privacyvriendelijk' alternatief voor de bekendere tekstverwerkers. De maker belooft je documenten end-to-end te versleutelen, waardoor Proton ze niet kan inzien en de inhoud ook niet op straat kan belanden na een datalek. Google en Microsoft bieden dat niet, dus ze zouden bij je documenten kunnen, al beloven ze in hun gebruikersovereenkomsten dat ze dat niet doen.

Om Proton Docs te gebruiken heb je een Proton-account nodig. Daarbij krijg je ook 5 GB aan gratis opslag. Je kunt documenten delen met mensen zonder Proton-account, maar gelijktijdig samenwerken met hen is nog niet mogelijk. De fabrikant zegt wel dat dat binnenkort wordt toegevoegd. Er is ook een appversie om op je telefoon verder te kunnen schrijven.

Aangezien de dienst nog vrij nieuw is, zijn sommige 'vanzelfsprekende' functies nog niet aanwezig. Denk aan het aanpassen van de regelafstand, een donkere modus, automatische bronvermelding of paginaondersteuning (Proton-documenten bestaan uit een enkele, lange pagina). Ook zijn er een stuk minder tekstkleuren en lettertypes dan bij de concurrentie.

⌨️Lees ook: Zo gebruik je Office zonder abonnement

CryptPad

CryptPad lijkt erg op het bovengenoemde Proton Docs, aangezien ook CryptPad beweert alle bestanden zorgvuldig te versleutelen. Proton is een bekendere naam en heeft naast Docs verschillende andere 'privacyvriendelijke' diensten op zijn cv staan, maar CryptPad heeft één belangrijke troef: je hebt geen account nodig om aan documenten te kunnen (samen)werken. Wel worden documenten van ongeregistreerde gebruikers slechts drie maanden bewaard en moet je inloggen om bestanden met anderen te kunnen delen en afbeeldingen te kunnen invoegen. Met een gratis account krijg je 1 GB aan opslag, wat relatief karig is.

Verder zijn de mogelijkheden net als bij Proton beperkt in vergelijking met de concurrentie en wordt tekst wederom niet in pagina's opgedeeld. Althans, als gratis gebruiker, want deze mogelijkheid staat wel achter een betaalmuur. Daarnaast is er geen appversie beschikbaar, al beweert de maker dat de dienst zo is ontworpen dat deze ook via de mobiele webbrowser goed moet werken.

De Eufy Video Doorbell C30 is een betaalbare slimme deurbel met een adviesprijs van 79 euro. Hoe goed kan een deurbel dan zijn? Nou, behoorlijk, als je het ons vraagt. Natuurlijk zijn er nadelen, maar die zijn begrijpelijk gezien de prijs.

 Eén van de belangrijkste concurrenten van de Eufy Video Doorbell C30 is ongetwijfeld de eerder in 2024 gelanceerde Ring Battery Video Doorbell. Die slimme deurbel heeft een adviesprijs van 99 euro en bevalt eigenlijk zo goed, dat je je hardop mag afvragen of je wel meer hoeft uit te geven dan dat. Eufy gaat er dus nog eens 20 euro onder zitten en probeert zodoende de concurrentie te ondermijn, zonder dat het merk inlevert op benodigde functies.

Hoewel de Eufy Video Doorbell C30 een flinke unit is, is het ook gewoon een typische videodeurbel. Onderop zit een gemakkelijk indrukbare knop en bovenin zit de enkele camera. In de doos zitten verschillende middelen waarmee je hem gemakkelijk aan het deurkozijn ophangt. Er zit tevens een wig bij, waarmee je hem met een hoek van vijftien graden installeert. Zo kan de camera altijd gericht zijn op de aanbeller. Maar in principe hang je hem op waar je wilt.

©Wesley Akkerman

Een vervelend taakje

Opladen gaat gelukkig via een usb-c-kabel. Het nadeel van dit systeem is dat je daarvoor de complete deurbel moet verwijderen, en ook de achterkant met een pin moet losmaken om erbij te komen. Geen vreemd principe gezien de prijs, maar wel een vervelend taakje. De fabrikant belooft een gebruikersduur van drie maanden, dus dit moet je zeker vier keer per jaar doen. Opladen duurt zes uur – dan is de deurbel dus ook zes uur buiten gebruik.

Wat deze deurbel echter zo interessant maakt, is het feit dat die beelden lokaal kunt opslaan. Je bent geen extra kosten kwijt aan één abonnement. In de deurbel zelf past een microSD-kaartje (tot 128 GB) waar die beelden op staan. Hoewel we offline opslaan toejuichen, is de kaart direct in de bel stoppen niet altijd handig. Want als iemand de bel steelt, dan ben je meteen dat kaartje kwijt. Maar aan de andere kant heb je zo ook geen extra kosten voor de aanschaf van een gong of basisstation.

©Wesley Akkerman

Koppeling met S380

Ons advies is dan ook: bevestig de Eufy Video Doorbell C30 stevig aan de muur, deur of het kozijn, om diefstal te voorkomen. Als je wilt, kun je het systeem ook zonder microSD-kaart gebruiken, aangezien je de C30 aan het S380-basisstation kunt koppelen. Dat station kost 139 euro en is daarmee flink duurder dan de deurbel. Maar als je al zo'n hub hebt of je bent voornemens meer met Eufy te doen, dan is die de investering dubbel en dwars waard.

Mocht je dat basisstation hebben of gaan kopen, dan ontgrendel je daarmee een aantal handige opties. Denk dan aan meer detectie- en herkenningsmogelijkheden, opslag tot 16 TB (voor alle gekoppelde camera's) en de gongfunctie. De S380 kan dan een geluidje afspelen op het moment dat er iemand aanbelt. Alleen deze integratie maakt de Eufy Video Doorbell C30 al ontzettend interessant, omdat je relatief veel functies voor een ontzettend laag bedrag in huis haalt.

©Wesley Akkerman

Met of zonde base?

Natuurlijk maakt de Eufy Video Doorbell C30 zelf ook lawaai zodra iemand op de bel drukt. Op je smartphone krijg je dan een simpele notificatie te zien. Als je daarop tikt, kom je uit in de app en krijg je een liveweergave te zien van degene die voor de deur staat. Met een full HD-resolutie en een duidelijke microfoon en speaker zie en hoor je alles heel goed wat er voor de deur gebeurt. Ook degene die aanbelt kan jou prettig verstaan. Hier hebben we dus weinig op aan te merken.

In vergelijking met duurdere bellen kunnen de beelden een beetje korrelig ogen, en ze missen wat detail. Maar je ziet duidelijk wie er voor de deur staat en of er bijvoorbeeld een pakketje ligt. Wanneer je de bel zonder Homebase S380 gebruikt, is die minder accuraat met bewegings- en detectiemiddelen dan je misschien zou willen, waardoor je nog weleens wat kunt missen of soms juist te veel notificaties krijgt. Met inzet van de base gaat het echter veel beter.

©Wesley Akkerman

Zaken om rekening mee te houden

Verder moet je er rekening mee houden dat dit niet de beste videodeurbel voor pakketherkenning is. Dat komt door de verticale kijkhoek van 140 graden. Die is niet hoog genoeg om de deurmat te zien liggen, waardoor veel pakketten onopgemerkt blijven. Daarnaast stelt de zoomfunctie niet veel voor. Je kunt technisch gezien zien wat er verderop gebeurt, maar echt met veel detail lukt dat niet. Gelukkig gebruik je zo'n functie niet al te vaak.

Ook overtuigt nachtvisie niet. Zodra er te weinig licht is, schakelt het systeem over naar een zwart-witmodus. In principe prima om de boel te checken, maar het komt de beeldkwaliteit niet ten goede. Maar goed, we zeggen het er nog even bij: dit apparaat kost nog geen 80 euro, dus we verwachten ook niet dat hij overal goed op scoort. Dit zijn echter wel aspecten waar Ring iets beter mee omgaat, maar dan moet je bereid zijn twee tientjes meer te betalen.

Eufy Video Doorbell C30 kopen?

Onderaan de streep doet de Eufy Video Doorbell C30 echter weinig fout om een aankoop in de weg te zitten. De laatste punten die we noemen, zaken om rekening mee te houden, scharen we daar niet onder. Maar geven we toch mee zodat je weet waar je aan begint. Wat de deurbel een beetje tegenwerkt is de manier van opladen en het feit dat je met de kijkhoek van 140 graden de mat niet in beeld kunt brengen. Daardoor kunnen pakketjes onopgemerkt blijven.

Maar verder is het gewoon een fijne, toegankelijke en goed bruikbare videodeurbel die voor 79 euro flink wat waarde aanbiedt. Je hebt bovendien géén abonnement nodig voor de opslag en kunt het systeem eventueel uitbreiden met of toevoegen aan de Homebase S380 van hetzelfde merk. Daarmee ontgrendel je flink wat extra, slimme mogelijkheden én heeft de deurbel een flinke troef in handen waar Ring momenteel alleen van kan dromen.