ID.nl logo
Review Volkswagen ID.3: Zo had hij vanaf het begin moeten zijn
© Igor Stuifzand
Mobiliteit

Review Volkswagen ID.3: Zo had hij vanaf het begin moeten zijn

Volkswagen heeft de elektrische ID.3 opgewaardeerd naar een kwaliteitsniveau dat meer dan behoorlijk is. Dat kon de auto goed gebruiken. Maar niet alle kritische puntjes zijn verholpen, zo blijkt tijdens een uitgebreide test met de vernieuwde ID.3.

Rampzalig
Conclusie

Volkswagen was er met de ID.3 vroeg bij op de EV-markt. Misschien wel iets te vroeg, want de auto was niet zonder fouten. Maar de Duitsers hebben zich alle kritiek aangetrokken, vooral op het gebied van kwaliteitsbeleving en ‘look and feel’ zijn belangrijke verbeteringen doorgevoerd. Waarmee de ID.3 echter nog niet de beste leerling van de klas is geworden. Er moet snel een software-update komen voor de adaptieve cruise control, terwijl er ook op het gebied van bedieningsgemak nog altijd winst te boeken is. De ID.3 doet eigenlijk heel weinig verkeerd, maar er zijn inmiddels enkele ijzersterke concurrenten die weinig moeite hoeven doen om de Volkswagen-klant in verleiding te brengen. En dan hebben we het niet alleen over de prijsbrekers uit China.

Plus- en minpunten
  • Geslaagde upgrade van interieur
  • Veel ruimte voor de passagiers
  • Energiezuinige en krachtige aandrijflijn
  • Comfortabele reisauto met rijke uitrusting
  • 7 jaar gratis onderhoud
  • Adaptieve cruise control vertraagt/versnelt uit zichzelf
  • Montage van trekhaak niet mogelijk
  • Haptische stuurknoppen zijn te onnauwkeurig
  • Je moet alles via het centrale scherm bedienen
  • Inclusief SEPP-aanschafsubsidie nog steeds relatief duur

In deze review van de Volkswagen ID.3 komen de volgende onderwerpen aan bod: - Eerst even een rondje om de Volkswagen ID.3 - Is de Volkswagen ID.3 een praktische auto? - Wat kost de VW ID.3 en wat heeft de auto voor die prijs allemaal te bieden? - Wat zijn de concurrenten van de Volkswagen ID.3? - De accutechniek en aandrijflijn van de ID.3 onder de loep - Hoe presteert de VW ID.3 op onze standaard verbruiksronde? - En hoe bevalt de Volkswagen ID.3 in de praktijk?

©Igor Stuifzand | ID.nl

Bij een tussentijdse facelift horen nieuwe kleuren en nieuwe wielen.

Eerst even een rondje om de Volkswagen ID.3

De Volkswagen ID.3 is vernieuwd. Niet ingrijpend, slechts in detail. Je herkent de opgefriste versie aan de gladdere voorbumper. Op de buitenste hoeken van de bumper zijn sleuven verwerkt die zogenaamde ‘air curtains’ rond de voorwielen creëren. Daardoor ontstaat minder turbulentie in de wielkuipen. Dat is goed voor de stroomlijn en dus voor het stroomverbruik, zo luidt de theorie. Verder wordt de grote zwarte plak plaatwerk voor de voorruit nu in kleur gespoten, waardoor de auto een wat volwassener uitstraling heeft gekregen. Onze testauto gaat gehuld in de nieuwe lakkleur Dark Olivine Green en staat op 20-inch lichtmetaal, in plaats van standaard 18 inch.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Het interieur is er dankzij nieuwe, zachtere materialen zienderogen op vooruit gegaan.

Deze tussentijdse update van de ID.3 betekent vooral een upgrade voor het interieur. Toen de auto in 2020 werd onthuld, kreeg Volkswagen veel kritiek te verduren over de kwaliteitsbeleving. De toegepaste plastics oogden goedkoop en VW onwaardig. De kritiek was niet tegen dovemansoren: de voor de ledematen oncomfortabel harde plastics hebben plaatsgemaakt voor materialen met een zachte(re) oppervlakte. Niet alleen voor de vingertoppen en ellenbogen een hele verbetering, maar ook voor de ogen. Het centrale aanraakscherm heeft nu standaard een diameter van 30,5 centimeter, in plaats van een priegelige 25,4 cm. Als vanouds moet je op het scherm zijn om alle functies te bedienen, want los van een strookje onder het scherm met de ‘sliders’ voor de temperatuurregeling en het volume is nergens een knop te bekennen. Anders nog iets veranderd? Niets ingrijpends.

©Igor Stuifzand | ID.nl

De achterbank van de ID.3 biedt ruim plaats aan twee of drie volwassenen.

Is de Volkswagen ID.3 een praktische auto?

De ID.3 is prima geschikt als gezinsauto, want zowel voorin als achterin heb je veel ruimte. In de kofferbak past 385 liter bagage. Daar zet de Renault Megane Electric, als een van de belangrijkste ID.3-concurrenten, 440 liter tegenover. Dat verschil is terug te voeren op de plaatsing van de elektromotor. Volkswagen heeft bij het modulaire MEB-platform waarop de ID.3 gebaseerd is voor achterwielaandrijving gekozen, voor de motor moest dus laadvolume worden opgeofferd. Onder de vloerplaat van de kofferbak is ruimte voor kleine spulletjes die je liever aan het zicht onttrekt – of voor de laadkabel. Een zogenaamde ‘frunk’, oftewel een extra bagageruimte voorin, heeft de Volkswagen ID.3 niet.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Doordat de elektromotor achterin ligt, komt de laadvloer vrij hoog te liggen. Er kan 385 liter bagage achterin.

De testauto heeft een kentekengewicht van 1.715 kilo. Daarmee is hij naar EV-maatstaven beslist niet bovengemiddeld zwaar, maar er zijn elektrische auto’s van vergelijkbaar formaat en met een vergelijkbaar batterijpakket, die minder wegen. Zoals de Renault Megane Electric (1.599 kilo) en de MG 4 Electric (1.660 kilo). Deze modellen zijn tevens geschikt voor het trekken van een 500 kilo wegende aanhangwagen. Onder de Volkswagen ID.3 kan helemaal geen trekhaak worden gemonteerd. Voor veel (kamperende) Nederlanders die op zoek zijn naar een geschikte elektrische auto is dat toch een breekpunt.

©Igor Stuifzand | ID.nl

De vernieuwde ID.3 is herkenbaar aan de luchtsleuven op de hoeken van de voorbumper en de geheel in kleur gespoten voorklep.

Wat kost de VW ID.3 en wat heeft de auto voor die prijs allemaal te bieden?

Een koopje is de Volkswagen ID.3 nooit geweest en daaraan is bij deze vernieuwde versie niets veranderd. Voor de ID.3 heeft Volkswagen twee batterijformaten in de aanbieding: 58 kWh of 77 kWh (nettowaarden). De elektromotor levert altijd een vermogen van 204 pk. De ID.3 met de kleinste batterij is verkrijgbaar als Pro en Pro Business. Voor de 77 kWh-versie heeft Volkswagen de sportievere uitvoeringen Pro S en Pro S Business in het leven geroepen.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Prettige comfortstoelen in de Pro en Pro Business, de S-versie heeft standaard sportstoelen.

De basisversie Pro (58 kWh) biedt al een behoorlijk uitgebreide standaarduitrusting. Dat mag ook wel, want de auto heeft een basisprijs van 42.690 euro. Zaken als led-koplampen, automatische airco, een multimediasysteem met draadloze smartphone-integratie (navigeren doe je via Apple CarPlay of Android Auto), adaptieve cruise control, parkeersensoren rondom en Lane Assist zijn bij de prijs inbegrepen. Als tegenprestatie voor de relatief hoge prijs van de ID.3 biedt Volkswagen de mogelijkheid om de auto 7 jaar gratis te laten onderhouden. Goeie deal! De tarieven voor private lease via de VW-organisatie beginnen bij 699 euro per maand.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Geïntegreerde navigatie op de Business-uitvoeringen berekent een optimaal laadmoment op de route.

De Pro Business (58 kWh) is 2.300 euro duurder. Een zeer acceptabele meerprijs, want je krijgt 18-inch lichtmetaal (de Pro staat op staal), een achteruitrijcamera, matrix led-koplampen, stoelverwarming, geïntegreerde navigatie, telefoonvoorbereiding, pro-actieve inzittendenbescherming (waarmee bij een dreigend ongeval de gordels worden aangespannen en de ramen sluiten), automatische parkeerhulp en keyless access met verlichte portiergrepen. Met een prijs van 44.990 euro komt de ID.3 Pro Business nog steeds in aanmerking voor 2.950 euro SEPP-aanschafsubsidie.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Ook standaard op de ID.3 Business-uitvoeringen: matrix led-koplampen.

Beide uitvoeringen met 77 kWh-batterij zijn te duur voor SEPP. Belangrijkste verschil tussen de Pro S (47.990 euro) en de Pro zijn de 19-inch lichtmetalen wielen en de sportstoelen met elektrische verstelling. Achterin is plaats voor twee personen in plaats van drie. Alle extra’s die we hierboven opsomden voor de Pro Business zitten ook op de Pro Business S. Doordat deze versie op dezelfde 19-inch wielen staat als de Pro S is de meerprijs iets lager: 2.000 euro.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Voortaan geven de extensies van de achterlichten op het kofferdeksel van de ID.3 ook licht.

Wat zijn de concurrenten van de Volkswagen ID.3?

De Volkswagen ID.3 opereert in een prijscategorie waar veel aanbod is. Belangrijkste concurrenten zijn de Renault Mégane Electric en de Cupra Born, die met vergelijkbare batterijpakketten voor vergelijkbare prijzen worden aangeboden. Ook de veel goedkopere MG 4 Electric kan als concurrent worden bestempeld, want die auto komt qua formaat heel dicht in de buurt van de ID.3. De elektrische versies van de Opel Astra en Peugeot 308 beschikken over minder motorvermogen, maar kunnen wel als stationwagon worden besteld. En laten we de nieuwe BYD Dolphin niet vergeten, die met een identiek motorvermogen van 204 pk en een iets grotere batterijcapaciteit voor 6.200 euro minder in de prijslijst staat.

©Igor Stuifzand | ID.nl

De testauto staat op 20-inch wielen met brede banden, die voor een iets hoger stroomverbruik zorgen.

De accutechniek en aandrijflijn van de ID.3 onder de loep

Volkswagen zag bij de facelift van de ID.3 geen noodzaak om iets aan de batterij- of aandrijftechniek te veranderen. Zoals gezegd: de achterin geplaatste elektromotor levert een vermogen van 204 en put zijn stroom uit een batterij van 58 of 77 kWh (netto). Wel heeft Volkswagen gesleuteld aan het laadsysteem. Voor de 58 kWh-versie bleef het snellaadvermogen (gelijkstroom, DC) onveranderd: 120 kW. De versie met 77 kWh-batterij kan nu snelladen met een piekvermogen van 170 kW. Opladen van 5 naar 80 procent stroomreserve gaat in 30 minuten, de 58 kWh-versie heeft daarvoor 5 minuten meer nodig. Via de publieke laadpaal of een wallbox met wisselstroom (AC) opladen gaat als vanouds met een maximum kracht van 11 kW. De Renault Megane Electric zet hier standaard 22 kW tegenover.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Met de 58 kWh-accu bereikt de ID.3 een hoogste laadkracht van 120 kW. De versie met 77 kWh-batterij haalt 170 kW.

Hoe presteert de VW ID.3 op onze standaard verbruiksronde?

We hebben de kaart erbij gepakt en een testroute uitgestippeld van 170 kilometer, waarop we voor een goede verbruiksindicatie voortaan elke elektrische testauto zullen meten. De route leidt door de stad met veel verkeer en verkeerslichten, via provinciale en secundaire wegen en over enkele snelwegtrajecten, waar we de cruise control zowel op 100 km/h als op 130 km/h vastzetten. We rijden onze verbruiksronde na de avondspits, zodat we bij 130 km/h geen snelheidsovertredingen riskeren en geen last hebben van druk (vracht)verkeer. Invloed op het weer hebben we niet; auto’s die we in het najaar of in de winter rijden, zullen een hoger stroomverbruik noteren dan auto’s die in de lente en de zomer aan bod komen. Belangrijkste verbruiksfactor bij een EV is de rijstijl van de bestuurder. We houden ons bij overal aan de snelheid en maken van de test geen race of recordpoging 'zuinig rijden'. We zetten de airco op 21 graden en schakelen (indien aanwezig) het regeneratief remmen in.

Met de Volkswagen ID.3 legden we onze standaard verbruiksronde af op een licht bewolkte, vrijwel windstille avond, bij een temperatuur van 23 graden. Voor de ID.3 Pro Business met 58 kWh-batterij geeft Volkswagen zelf een gemiddeld energieverbruik op van 15,2 tot 15,5 kWh op 100 kilometer. Het verschil tussen beide waarden wordt onder meer veroorzaakt door de breedte van de banden. Onze test-ID.3 stond op Continentals EcoContact 6 in de maatvoering 215/45 R 20. Volgens de kentekengegevens van de RDW heeft de testauto een genormeerd WLTP-verbruik van 15,4 kWh/100 km. Geholpen door de gunstige weersomstandigheden, waarbij de batterij nauwelijks extra energie verbruikt om op bedrijfstemperatuur te blijven en de airco amper hoeft te werken, noteerden wij tijdens onze testronde van 170 kilometer een verbruik van 15,2 kWh/100 km. Op een volle batterij zou daarmee een actieradius van 382 kilometer haalbaar zijn. Volkswagen geeft zelf een range op van 421 tot 429 kilometer.

©Igor Stuifzand | ID.nl

En hoe bevalt de Volkswagen ID.3 in de praktijk?

Door goed te luisteren naar de kritiek van de klant, heeft Volkswagen een aantal pijnpunten bij de ID.3 verholpen. Maar dat wil niet zeggen dat de auto nu foutloos is. Tijdens de testweek leverde de adaptieve cruise control grote ergernis op. Het systeem stemt de snelheid van de auto af op de verkeersborden naast de weg, maar doet dat geheel op eigen initiatief. De elektronica interpreteerde de toegestane snelheid echter diverse keren volledig fout. Zo ging de testauto een keer uit zichzelf in de remmen nadat de camera een 80 km/h-bord had gezien. Dat bord stond echter op een parallelweg, en niet op de hoofdrijbaan van de snelweg waar op dat moment 100 km/h toegestaan was.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Volop veiligheids- en rijhulpsystemen in de ID.3. De adaptieve cruise control past de snelheid aan op basis van verkeersborden die hij meent te zien ...

Het tegenovergesteld maakten we mee bij wegwerkzaamheden: op mobiele matrixborden stond 70 km/h, de cruise control meende echter dat 130 km/h was toegestaan, zodat de auto spontaan begon te accelereren. Het is trouwens niet de eerste keer dat we zoiets meemaken in een Volkswagen. Wij zijn van mening dat beslissingen over de snelheid bij de bestuurder moeten liggen, en niet bij de computer! Die hoort alleen in te grijpen als er een noodsituatie dreigt, of als de bestuurder de controle over de auto dreigt te verliezen.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Voortaan is een 30,5 cm multimediascherm standaard. Alle functies worden bediend via het multimediasysteem.

Een ander punt van kritiek bij de ID.3 was de bediening van het multimediasysteem. Alles gaat via het touchscreen, het systeem kent geen fysieke knoppen. De airco en het audiovolume bedien je door je vinger door een gootje te laten glijden. Niet ideaal, die 'sliders'. Nu is de interface ook weer niet zo ingewikkeld ingericht dat je verstrikt raakt in alle aftakkingen van de software. We hebben meer moeite met de aanraakgevoelige oppervlakken in de spaken van de sturen, waarmee de cruise control en audio wordt bediend en waarmee je door het digitale instrumentarium scrolt. Regelmatig doen de haptische oppervlakken meer dingen dan je wenst, of leveren ze helemaal niets.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Volkswagen heeft niets veranderd aan de aanraakgevoelige, haptische contactoppervlakken op de stuurspaken van de ID.3.

Volkswagen is dus nog niet klaar met de ID.3. Die trouwens wel erg prettig rijdt. De stoelen zitten fijn, de auto heeft een lichte en nauwkeurig besturing, rijgeluiden blijven binnen de perken (je hoort de brede banden in de verte over het asfalt rollen) en het onderstel biedt een prettige mix van veercomfort en stevigheid. Waarbij we wel moeten aantekenen dat de auto op een slecht wegdek of op kinderkopjes flink door elkaar wordt geschud. Een consequentie van schokdempers die op het zware batterijpakket in de vloer berekend zijn.

©Igor Stuifzand

Nog een paar punten van kritiek, maar door de bank genomen is de Volkswagen ID.3 een erg prettige auto voor dagelijks gebruik.

Ontdek jouw perfecte elektrische auto

Vergelijk en vind de beste deals op Kieskeurig.nl

Heb je een laadpaal nodig voor je elektrische auto? 👇

Vraag een offerte aan voor laadpalen:

▼ Volgende artikel
Review Samsung The Frame Pro – Hoeveel beter is de Pro-versie écht?
© Samsung
Huis

Review Samsung The Frame Pro – Hoeveel beter is de Pro-versie écht?

Lifestyle-tv's zijn populair en Samsung weet dat als geen ander. The Frame, een tv die ook dienstdoet als kunstkader, is een succes. Nu ook Hisense en TCL een gelijkwaardig concept op de markt hebben, heeft de Koreaanse fabrikant een verbeterde versie klaarstaan.

Goed
Energy label
Conclusie

The Frame Pro is ideaal als stijlvolle muur-tv dankzij het matte scherm en de draadloze One Connect Box. De helderheid en kleur zijn verbeterd, maar het contrast blijft wat teleurstellen. Gamers moeten rekening houden met extra input-lag via de One Connect Box; de micro-HDMI is beter, maar minder praktisch. De tv oogt het mooist met heldere content en heeft een complete smart-omgeving. Wel is hij duidelijk duurder dan de gewone The Frame.

Plus- en minpunten
  • Mat scherm weert reflecties
  • Goede piekhelderheid, degelijk contrast
  • Slank design, verwisselbaar kader
  • Wandbeugel én voet bijgeleverd
  • Wireless One Connect Box
  • Goede beeldverwerking
  • Vijf HDMI 2.1-aansluitingen en gaming-features
  • One UI/Tizen smart-tv met zeven jaar updates
  • Apple AirPlay 2 en Google Cast
  • Ingebouwde Art Store
  • Lokale dimming levert beperkte verbetering
  • Matige geluidskwaliteit
  • Geen ondersteuning voor Dolby Vision of DTS-audio
  • Hogere input-lag via de draadloze One Connect Box
  • Prijzig
Samsung QE65LS03F The Frame Pro

Prijs: 1899 euro
Wat: Ultra HD 4K, 144 Hz, Edge QLED LCD-tv met lokale dimming
Schermformaat: 65 inch (139 cm)
Aansluitingen: 5x HDMI (5x v2.1 (48 Gbit/s), eARC, ALLM, VRR, 4K144), 2x usb, 1x usb-C, 1x optisch digitaal uit, 2x antenne, bluetooth, ethernet, wifi 5 (802.11ac), wireless One Connect Box
Extra’s: HDR10, HLG, HDR10+ Adaptive, One UI Tizen 9, AirPlay 2, Google Cast, usb/DLNA-mediaspeler, DVB-T2/C/S2, dual tuner, CI+-slot, NQ4 AI Gen3-processor, Art Store, verwisselbaar kader
Afmetingen: 1457 x 867 x 257 mm (incl. voet)
Gewicht: 22 kg (incl. voet)
Energieverbruik: SDR 112 kWh/1000h (F) / HDR 211 kWh/1000h (G)

Het kader aan de muur

The Frame Pro is expliciet ontworpen om aan de muur te hangen. De rug is immers helemaal vlak, en een superslanke muurbeugel is inbegrepen. Het ontwerp oogt als een minimalistisch kunstwerk, met een smal zwart frame rond het beeld. Met behulp van een magnetisch kader dat over het zwarte frame gaat, geef je de behuizing een witte of houtkleurige uitstraling. Een teakhouten kader wordt overigens meegeleverd.

Zet je de tv toch liever op een tv-meubel, dan hoef je daar geen extra spullen voor aan te schaffen; er zitten namelijk ook voetjes in de doos. De bevestiging aan het toestel is schroefloos en kan in twee posities: een hoge of lage bevestiging, zodat je eventueel een soundbar onder het scherm kunt plaatsen. De stabiliteit van de plastic voetjes laat wel iets te wensen over; bij zijdelingse druk is er duidelijk beweging merkbaar.

©Samsung

Aansluitingen

De One Connect Box is al jaren een kernonderdeel van het The Frame-concept: alle aansluitingen zitten in een externe unit, zodat er naar de tv zelf slechts één dunne kabel loopt. Bij The Frame Pro is dat idee verder doorgetrokken. De verbinding tussen de tv en de One Connect Box verloopt nu draadloos, waardoor je alleen nog een stroomkabel naar het scherm hoeft te leiden, en die laat zich doorgaans vrij gemakkelijk wegwerken. In de draadloze Connect Box vind je vier HDMI 2.1-poorten, twee usb-poorten, ethernet, wifi 5, bluetooth, een optische uitgang en een DVB-T2/C/S2-tuner met CI+-slot. Samsung claimt een draadloos bereik tot 10 meter zonder kwaliteitsverlies; in onze test ging 6 meter inderdaad probleemloos. Een stevige muur ertussen zorgde echter af en toe voor korte beelduitval.

Voor gamers is het een gemengd verhaal. De HDMI-poorten ondersteunen 4K144, ALLM en VRR (HDMI VRR, AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync compatible), en poort 3 biedt ARC/eARC. Maar de draadloze verbinding zorgt wel voor extra vertraging: in 4K60 zagen we een input-lag van zo'n 40 à 45 ms. Om dat te omzeilen heeft Samsung op de tv zelf een micro-HDMI-aansluiting geplaatst die dezelfde gamefuncties ondersteunt. Daarmee daalde de input-lag naar 13,5 ms bij 4K60 (en 8,5 ms bij 2K120). Niet heel elegant, maar wel effectief. Daarnaast zit er op de tv ook nog een usb-c-poort, bedoeld voor bijvoorbeeld een webcam.

Lees ook: Review Samsung QE55LS03B The Frame – Kunstwerk én tv

De One UI/Tizen smart-tv

Eén ding moet je Samsung nageven: ze leveren een indrukwekkende hoeveelheid functies in hun smart-tv-omgeving. Dat vereist wel een goede organisatie, maar die heeft Samsung ondertussen wel onder de knie. Het startscherm toont alles wat met tv-kijken en streaming te maken heeft. Centraal in beeld vind je de laatst gespeelde bron en aanbevelingen (uit Samsung TV Plus). Onderaan staat een rij met favoriete apps die je naar voorkeur kunt ordenen en aanpassen. Je kunt ook live-tv en HDMI-ingangen in deze rij plaatsen. Scrol verder naar beneden en je vindt rijen met aanbevelingen per app. Verwijder je een app uit de rij met favorieten, dan verdwijnt ook de rij met aanbevelingen uit die app.

Naast een erg ruim app-aanbod ondersteunt deze Samsung ook AirPlay 2 en Google Cast. Via de pictogrammen links op het startscherm kun je naar Daily+ navigeren, waar je alle functies vindt die minder met tv-kijken te maken hebben. Denk aan SmartThings (de IoT-omgeving), Workspace (allerlei functies voor computergerelateerd werk op de televisie), Philips Hue, Samsung Food en Fitness-apps. De Art-sectie bespreken we verderop.

De afstandsbediening is de vertrouwde Samsung-remote, maar deze keer in het wit. Hij is klein en eenvoudig vormgegeven, met een ingebouwde oplaadbare batterij en een fotovoltaïsch paneel aan de achterkant. Leg je hem met dat paneel naar boven, dan laadt hij vanzelf op via omgevingslicht. Voor een snellere laadbeurt is er ook een usb-c-poort aanwezig. De toetsen voelen prettig aan en hebben een lichte, precieze aanslag. Door het beperkte aantal knoppen is de bediening snel te doorgronden. De instellingenknop linksboven opent niet alleen het instellingenmenu, maar ook de kleur- en nummertoetsen.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Kunst in overvloed

Om de kunstfunctie waar te maken, biedt Samsung sinds de eerste generatie van The Frame een eigen kunst-app. Navigeer op het startscherm naar links en open daar de Art-sectie. Je krijgt toegang tot meer dan 3000 kunstwerken, afkomstig uit grote musea en uiteenlopende collecties, van klassieke meesters tot moderne kunst en fotografie. Toegang tot de volledige Art Store kost 4,99 euro per maand, al zijn de eerste drie maanden gratis. Wie niet wil betalen, kan gebruikmaken van het gratis aanbod Art Streams, met elke maand dertig nieuwe werken rond een thema. Daarnaast zijn er nog andere opties: zo kun je je eigen foto's tonen met behulp van vooraf gemaakte sjablonen. The Frame Pro functioneert op die manier als een fraai digitaal fotokader. Wie iets speelsers wil, kan kiezen voor AI-gegenereerde kunst: selecteer een aantal sleutelwoorden uit een vaste lijst en de tv genereert een passend beeld.

De SmartThings-app is daarbij een handige aanvulling, vooral om door de Art Store te bladeren. Je kunt sorteren op artiest, genre, medium, kleur, museum, thema of populariteit. Via de instellingen pas je bovendien het gedrag van de Art Mode aan. Zo kun je helderheid en kleurtemperatuur finetunen en instellen hoe de tv omgaat met de ingebouwde bewegings- en lichtsensor. De Art Mode schakelt automatisch uit wanneer er geen beweging wordt gedetecteerd of het licht wegvalt. Dat is zinvol, want de Art Mode verbruikt nog steeds stroom, doorgaans tussen de 60 en 90 watt.

Mat scherm oogt als papier

Een van de grootste troeven van The Frame Pro is het matte scherm. Dat heeft twee duidelijke voordelen. Allereerst heb je nauwelijks last van reflecties. Zwakke lichtbronnen verdwijnen bijna volledig en zelfs fel of direct licht wordt sterk verzacht en uitgesmeerd. Daardoor blijft het beeld goed zichtbaar in ruimtes waar gewone tv's snel hinder ondervinden. Daarnaast versterkt het matte scherm de kunstbeleving. Het beeld oogt minder als een helder, glimmend display en meer als papier, wat vooral bij klassieke kunst heel mooi werkt. Er is wel een keerzijde: een mat scherm drukt het contrast iets. En precies daar komen we uit bij het volgende punt.

©Samsung

Beeldkwaliteit

De meest opvallende verbetering van The Frame Pro is de overstap naar Neo QLED-achtergrondverlichting. In theorie levert dat niet alleen rijkere kleuren op dankzij de Quantum Dots, maar ook beter contrast door local dimming. In de praktijk blijkt die uitvoering echter beperkt: Samsung gebruikt edge-ledverlichting, waarbij de leds alleen langs de onderrand van het scherm zitten. De local dimming werkt daardoor alleen in 24 verticale kolommen. Dat is beduidend minder verfijnd dan echte full-array local dimming.

Het VA-paneel zelf heeft een behoorlijk eigen contrast van ongeveer 4.500:1. Maar omdat de dimming slechts in kolommen werkt, kan de tv dat contrast in testpatronen nauwelijks verbeteren. Dat zie je terug in films: de zwarte balken boven en onder het beeld blijven zichtbaar grijs, donkere scènes worden nooit echt diepzwart en heldere details – zoals sterren – kunnen plaatselijke halo's veroorzaken. Met andere woorden: op het gebied van contrast is de vooruitgang beperkt.

Op helderheid scoort de The Frame Pro wél merkbaar beter. In Filmmaker Mode (HDR) haalt hij een piek van 926 nits op een venster van 10% en ongeveer 697 nits op een volledig wit scherm. Dat is een forse stap vooruit ten opzichte van de vorige The Frame, die rond de 500 nits bleef hangen. De Quantum Dots leveren bovendien een breed kleurbereik van 94% P3. De kalibratie in Filmmaker Mode is over het algemeen uitstekend, al ogen sommige tinten wat te helder en verliezen ze daardoor nuance. Bij SDR presteert The Frame Pro eveneens goed, al kunnen rode tinten en huidkleuren soms wat flets overkomen. In zowel SDR als HDR blijft het zwartdetail wel netjes behouden. 

©Samsung

Zeer goede beeldverwerking, matige audio

The Frame Pro maakt gebruik van dezelfde rekenmodule als topmodel S95F: de NQ4 AI Gen3-processor. Die levert zichtbaar mooie resultaten, met goede deinterlacing, sterke ruisonderdrukking en nette upscaling. De bewegingsscherpte van het paneel zelf is echter wat beperkt, waardoor snelle voorwerpen soms een lichte dubbele rand krijgen. Motion interpolation werkt wel overtuigend; de processor grijpt snel en meestal correct in, zonder opvallende artefacten. De AI-modus kun je beter uitgeschakeld laten; die zorgt zelden voor een aantrekkelijk beeld.

Ondanks het slanke ontwerp heeft Samsung een 2.0.2-audiosysteem met 40 watt vermogen ingebouwd. Dat klinkt op papier aardig, maar in de praktijk ontbreekt vooral bas, waardoor muziek aan warmte en body verliest. De hoogtekanalen voegen weinig toe en het surround-effect blijft mager, zelfs met Dolby Atmos-bronnen. Voor dagelijks tv-kijken zijn de dialogen helder genoeg, maar wie ook muziek of films met impact wil horen, ontkomt eigenlijk niet aan een soundbar.

Conclusie

Als lifestyle-tv blijft The Frame Pro een aantrekkelijke keuze met een paar duidelijke troeven. Het matte scherm geeft kunst een overtuigende, bijna papieren uitstraling en houdt hinderlijke reflecties goed tegen. De draadloze One Connect Box maakt ophangen aan de muur bovendien bijzonder eenvoudig.

De stap vooruit ten opzichte van de gewone The Frame zit vooral in helderheid en kleurweergave. Het contrast blijft echter achter, en dat is jammer: een sterker zwartniveau had The Frame Pro echt naar een hoger niveau getild. Voor gamers is dit toestel ook niet ideaal: de draadloze verbinding zorgt voor merkbare input-lag. De micro-HDMI-poort op de tv zelf biedt wel een snellere optie, maar is minder praktisch.

De tv komt het best tot zijn recht met heldere beelden en kunstweergave. De kalibratie en beeldverwerking zijn uitstekend, en de Tizen-interface biedt een ruim app-aanbod, inclusief AirPlay 2 en Google Cast. Het prijskaartje blijft wel aan de hoge kant; je betaalt duidelijk extra voor de lifestyle-uitstraling.

▼ Volgende artikel
Usb-stick als sleutel: een hardware-slot voor je pc
© Rafa Irusta - stock.adobe.com
Huis

Usb-stick als sleutel: een hardware-slot voor je pc

Natuurlijk heb je een wachtwoord ingesteld om te voorkomen dat hackers fysiek toegang krijgen tot je pc, maar er is nog een andere beveiligingsmaatregel die je kunt nemen. Met een eenvoudige usb-stick maak je een fysieke sleutel die dienstdoet als extra beveiligingslaag.

Windows 11 heeft een ingebouwde mogelijkheid om zo’n veilige usb-sleutel te maken, maar toch gebruiken we liever een gratis app van derden: USB Raptor. Deze freeware geeft iets meer controle over hoe zo’n sleutel werkt. Download en installeer USB Raptor. Eerst moet je een encryptiewachtwoord instellen. De software heeft standaard als wachtwoord default ingesteld en dit moet je uiteraard wijzigen. Schrijf het nieuwe wachtwoord ergens veilig op. Daarna plug je de usb-stick in en kies je de juiste stationsletter. Gebruik een usb-stick met een hoge lees-/schrijfsnelheid zodat je sneller kunt inloggen.

Natuurlijk verander je het onveilige encryptiewachtwoord.

k3y-bestand

Vervolgens klik je op de knop Create k3y-file. Dit is een specifiek wachtwoordbestand dat deze tool zoekt om de computer van de gebruiker te ontgrendelen. Als USB Raptor het k3y-bestand niet kan vinden, omdat de usb-stick bijvoorbeeld niet in de pc zit, wordt de pc automatisch vergrendeld. Ga dan terug naar het scherm Simple configuration en schakel de beveiliging in door een vinkje te zetten in het vakje naast Enable USB Raptor. Er volgt dan een waarschuwing dat de software is ingeschakeld en dat je het encryptiewachtwoord niet kunt veranderen.

Schakel de beveiliging in.

Backdoor-login

Voordat je USB Raptor gebruikt, raden we aan een backdoor-login te maken voor het geval dat je de sleutel ooit zou kwijtraken. Klik in de rechterbovenhoek van de app op het vakje Advanced configuration. Ga naar het tabblad Lock features en kijk onderaan in de groep Backdoor access. Daar klik je op Generate RUID file. Hierdoor plaatst de tool een bestand op het bureaublad waarmee je het vergrendelingsscherm kunt omzeilen wanneer je het wachtwoord zou vergeten en de usb-stick uit de pc wordt verwijderd.

Dit is een lange alfanumerieke sleutel, opgeslagen in het DAT-formaat. Je kunt het openen met Kladblok. Je kunt die sleutel bijvoorbeeld opslaan in een e-mailaccount of in een veilige wachtwoordmanager. Vanaf nu heb je een beveiligde sleutel die je pc veiliger maakt en die bovendien een backdoor heeft, mocht er iets misgaan. Label de beveiligingssleutel zodat je hem nooit verwisselt met andere usb-sticks. Wil je de sleutel niet langer gebruiken, dan open je de app opnieuw en haal je het vinkje weg bij Enable USB Raptor.

Met de Generate RUID file maak je een lange extra sleutel om de beveiliging te omzeilen.