ID.nl logo
Review Volkswagen ID.3: Zo had hij vanaf het begin moeten zijn
© Igor Stuifzand
Mobiliteit

Review Volkswagen ID.3: Zo had hij vanaf het begin moeten zijn

Volkswagen heeft de elektrische ID.3 opgewaardeerd naar een kwaliteitsniveau dat meer dan behoorlijk is. Dat kon de auto goed gebruiken. Maar niet alle kritische puntjes zijn verholpen, zo blijkt tijdens een uitgebreide test met de vernieuwde ID.3.

Uitstekend
Conclusie

Volkswagen was er met de ID.3 vroeg bij op de EV-markt. Misschien wel iets te vroeg, want de auto was niet zonder fouten. Maar de Duitsers hebben zich alle kritiek aangetrokken, vooral op het gebied van kwaliteitsbeleving en ‘look and feel’ zijn belangrijke verbeteringen doorgevoerd. Waarmee de ID.3 echter nog niet de beste leerling van de klas is geworden. Er moet snel een software-update komen voor de adaptieve cruise control, terwijl er ook op het gebied van bedieningsgemak nog altijd winst te boeken is. De ID.3 doet eigenlijk heel weinig verkeerd, maar er zijn inmiddels enkele ijzersterke concurrenten die weinig moeite hoeven doen om de Volkswagen-klant in verleiding te brengen. En dan hebben we het niet alleen over de prijsbrekers uit China.

Plus- en minpunten
  • Geslaagde upgrade van interieur
  • Veel ruimte voor de passagiers
  • Energiezuinige en krachtige aandrijflijn
  • Comfortabele reisauto met rijke uitrusting
  • 7 jaar gratis onderhoud
  • Adaptieve cruise control vertraagt/versnelt uit zichzelf
  • Montage van trekhaak niet mogelijk
  • Haptische stuurknoppen zijn te onnauwkeurig
  • Je moet alles via het centrale scherm bedienen
  • Inclusief SEPP-aanschafsubsidie nog steeds relatief duur

In deze review van de Volkswagen ID.3 komen de volgende onderwerpen aan bod: - Eerst even een rondje om de Volkswagen ID.3 - Is de Volkswagen ID.3 een praktische auto? - Wat kost de VW ID.3 en wat heeft de auto voor die prijs allemaal te bieden? - Wat zijn de concurrenten van de Volkswagen ID.3? - De accutechniek en aandrijflijn van de ID.3 onder de loep - Hoe presteert de VW ID.3 op onze standaard verbruiksronde? - En hoe bevalt de Volkswagen ID.3 in de praktijk?

©Igor Stuifzand | ID.nl

Eerst even een rondje om de Volkswagen ID.3

De Volkswagen ID.3 is vernieuwd. Niet ingrijpend, slechts in detail. Je herkent de opgefriste versie aan de gladdere voorbumper. Op de buitenste hoeken van de bumper zijn sleuven verwerkt die zogenaamde ‘air curtains’ rond de voorwielen creëren. Daardoor ontstaat minder turbulentie in de wielkuipen. Dat is goed voor de stroomlijn en dus voor het stroomverbruik, zo luidt de theorie. Verder wordt de grote zwarte plak plaatwerk voor de voorruit nu in kleur gespoten, waardoor de auto een wat volwassener uitstraling heeft gekregen. Onze testauto gaat gehuld in de nieuwe lakkleur Dark Olivine Green en staat op 20-inch lichtmetaal, in plaats van standaard 18 inch.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Deze tussentijdse update van de ID.3 betekent vooral een upgrade voor het interieur. Toen de auto in 2020 werd onthuld, kreeg Volkswagen veel kritiek te verduren over de kwaliteitsbeleving. De toegepaste plastics oogden goedkoop en VW onwaardig. De kritiek was niet tegen dovemansoren: de voor de ledematen oncomfortabel harde plastics hebben plaatsgemaakt voor materialen met een zachte(re) oppervlakte. Niet alleen voor de vingertoppen en ellenbogen een hele verbetering, maar ook voor de ogen. Het centrale aanraakscherm heeft nu standaard een diameter van 30,5 centimeter, in plaats van een priegelige 25,4 cm. Als vanouds moet je op het scherm zijn om alle functies te bedienen, want los van een strookje onder het scherm met de ‘sliders’ voor de temperatuurregeling en het volume is nergens een knop te bekennen. Anders nog iets veranderd? Niets ingrijpends.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Is de Volkswagen ID.3 een praktische auto?

De ID.3 is prima geschikt als gezinsauto, want zowel voorin als achterin heb je veel ruimte. In de kofferbak past 385 liter bagage. Daar zet de Renault Megane Electric, als een van de belangrijkste ID.3-concurrenten, 440 liter tegenover. Dat verschil is terug te voeren op de plaatsing van de elektromotor. Volkswagen heeft bij het modulaire MEB-platform waarop de ID.3 gebaseerd is voor achterwielaandrijving gekozen, voor de motor moest dus laadvolume worden opgeofferd. Onder de vloerplaat van de kofferbak is ruimte voor kleine spulletjes die je liever aan het zicht onttrekt – of voor de laadkabel. Een zogenaamde ‘frunk’, oftewel een extra bagageruimte voorin, heeft de Volkswagen ID.3 niet.

©Igor Stuifzand | ID.nl

De testauto heeft een kentekengewicht van 1.715 kilo. Daarmee is hij naar EV-maatstaven beslist niet bovengemiddeld zwaar, maar er zijn elektrische auto’s van vergelijkbaar formaat en met een vergelijkbaar batterijpakket, die minder wegen. Zoals de Renault Megane Electric (1.599 kilo) en de MG 4 Electric (1.660 kilo). Deze modellen zijn tevens geschikt voor het trekken van een 500 kilo wegende aanhangwagen. Onder de Volkswagen ID.3 kan helemaal geen trekhaak worden gemonteerd. Voor veel (kamperende) Nederlanders die op zoek zijn naar een geschikte elektrische auto is dat toch een breekpunt.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Wat kost de VW ID.3 en wat heeft de auto voor die prijs allemaal te bieden?

Een koopje is de Volkswagen ID.3 nooit geweest en daaraan is bij deze vernieuwde versie niets veranderd. Voor de ID.3 heeft Volkswagen twee batterijformaten in de aanbieding: 58 kWh of 77 kWh (nettowaarden). De elektromotor levert altijd een vermogen van 204 pk. De ID.3 met de kleinste batterij is verkrijgbaar als Pro en Pro Business. Voor de 77 kWh-versie heeft Volkswagen de sportievere uitvoeringen Pro S en Pro S Business in het leven geroepen.

©Igor Stuifzand | ID.nl

De basisversie Pro (58 kWh) biedt al een behoorlijk uitgebreide standaarduitrusting. Dat mag ook wel, want de auto heeft een basisprijs van 42.690 euro. Zaken als led-koplampen, automatische airco, een multimediasysteem met draadloze smartphone-integratie (navigeren doe je via Apple CarPlay of Android Auto), adaptieve cruise control, parkeersensoren rondom en Lane Assist zijn bij de prijs inbegrepen. Als tegenprestatie voor de relatief hoge prijs van de ID.3 biedt Volkswagen de mogelijkheid om de auto 7 jaar gratis te laten onderhouden. Goeie deal! De tarieven voor private lease via de VW-organisatie beginnen bij 699 euro per maand.

©Igor Stuifzand | ID.nl

De Pro Business (58 kWh) is 2.300 euro duurder. Een zeer acceptabele meerprijs, want je krijgt 18-inch lichtmetaal (de Pro staat op staal), een achteruitrijcamera, matrix led-koplampen, stoelverwarming, geïntegreerde navigatie, telefoonvoorbereiding, pro-actieve inzittendenbescherming (waarmee bij een dreigend ongeval de gordels worden aangespannen en de ramen sluiten), automatische parkeerhulp en keyless access met verlichte portiergrepen. Met een prijs van 44.990 euro komt de ID.3 Pro Business nog steeds in aanmerking voor 2.950 euro SEPP-aanschafsubsidie.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Beide uitvoeringen met 77 kWh-batterij zijn te duur voor SEPP. Belangrijkste verschil tussen de Pro S (47.990 euro) en de Pro zijn de 19-inch lichtmetalen wielen en de sportstoelen met elektrische verstelling. Achterin is plaats voor twee personen in plaats van drie. Alle extra’s die we hierboven opsomden voor de Pro Business zitten ook op de Pro Business S. Doordat deze versie op dezelfde 19-inch wielen staat als de Pro S is de meerprijs iets lager: 2.000 euro.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Wat zijn de concurrenten van de Volkswagen ID.3?

De Volkswagen ID.3 opereert in een prijscategorie waar veel aanbod is. Belangrijkste concurrenten zijn de Renault Mégane Electric en de Cupra Born, die met vergelijkbare batterijpakketten voor vergelijkbare prijzen worden aangeboden. Ook de veel goedkopere MG 4 Electric kan als concurrent worden bestempeld, want die auto komt qua formaat heel dicht in de buurt van de ID.3. De elektrische versies van de Opel Astra en Peugeot 308 beschikken over minder motorvermogen, maar kunnen wel als stationwagon worden besteld. En laten we de nieuwe BYD Dolphin niet vergeten, die met een identiek motorvermogen van 204 pk en een iets grotere batterijcapaciteit voor 6.200 euro minder in de prijslijst staat.

©Igor Stuifzand | ID.nl

De accutechniek en aandrijflijn van de ID.3 onder de loep

Volkswagen zag bij de facelift van de ID.3 geen noodzaak om iets aan de batterij- of aandrijftechniek te veranderen. Zoals gezegd: de achterin geplaatste elektromotor levert een vermogen van 204 en put zijn stroom uit een batterij van 58 of 77 kWh (netto). Wel heeft Volkswagen gesleuteld aan het laadsysteem. Voor de 58 kWh-versie bleef het snellaadvermogen (gelijkstroom, DC) onveranderd: 120 kW. De versie met 77 kWh-batterij kan nu snelladen met een piekvermogen van 170 kW. Opladen van 5 naar 80 procent stroomreserve gaat in 30 minuten, de 58 kWh-versie heeft daarvoor 5 minuten meer nodig. Via de publieke laadpaal of een wallbox met wisselstroom (AC) opladen gaat als vanouds met een maximum kracht van 11 kW. De Renault Megane Electric zet hier standaard 22 kW tegenover.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Hoe presteert de VW ID.3 op onze standaard verbruiksronde?

We hebben de kaart erbij gepakt en een testroute uitgestippeld van 170 kilometer, waarop we voor een goede verbruiksindicatie voortaan elke elektrische testauto zullen meten. De route leidt door de stad met veel verkeer en verkeerslichten, via provinciale en secundaire wegen en over enkele snelwegtrajecten, waar we de cruise control zowel op 100 km/h als op 130 km/h vastzetten. We rijden onze verbruiksronde na de avondspits, zodat we bij 130 km/h geen snelheidsovertredingen riskeren en geen last hebben van druk (vracht)verkeer. Invloed op het weer hebben we niet; auto’s die we in het najaar of in de winter rijden, zullen een hoger stroomverbruik noteren dan auto’s die in de lente en de zomer aan bod komen. Belangrijkste verbruiksfactor bij een EV is de rijstijl van de bestuurder. We houden ons bij overal aan de snelheid en maken van de test geen race of recordpoging 'zuinig rijden'. We zetten de airco op 21 graden en schakelen (indien aanwezig) het regeneratief remmen in.

Met de Volkswagen ID.3 legden we onze standaard verbruiksronde af op een licht bewolkte, vrijwel windstille avond, bij een temperatuur van 23 graden. Voor de ID.3 Pro Business met 58 kWh-batterij geeft Volkswagen zelf een gemiddeld energieverbruik op van 15,2 tot 15,5 kWh op 100 kilometer. Het verschil tussen beide waarden wordt onder meer veroorzaakt door de breedte van de banden. Onze test-ID.3 stond op Continentals EcoContact 6 in de maatvoering 215/45 R 20. Volgens de kentekengegevens van de RDW heeft de testauto een genormeerd WLTP-verbruik van 15,4 kWh/100 km. Geholpen door de gunstige weersomstandigheden, waarbij de batterij nauwelijks extra energie verbruikt om op bedrijfstemperatuur te blijven en de airco amper hoeft te werken, noteerden wij tijdens onze testronde van 170 kilometer een verbruik van 15,2 kWh/100 km. Op een volle batterij zou daarmee een actieradius van 382 kilometer haalbaar zijn. Volkswagen geeft zelf een range op van 421 tot 429 kilometer.

©Igor Stuifzand | ID.nl

En hoe bevalt de Volkswagen ID.3 in de praktijk?

Door goed te luisteren naar de kritiek van de klant, heeft Volkswagen een aantal pijnpunten bij de ID.3 verholpen. Maar dat wil niet zeggen dat de auto nu foutloos is. Tijdens de testweek leverde de adaptieve cruise control grote ergernis op. Het systeem stemt de snelheid van de auto af op de verkeersborden naast de weg, maar doet dat geheel op eigen initiatief. De elektronica interpreteerde de toegestane snelheid echter diverse keren volledig fout. Zo ging de testauto een keer uit zichzelf in de remmen nadat de camera een 80 km/h-bord had gezien. Dat bord stond echter op een parallelweg, en niet op de hoofdrijbaan van de snelweg waar op dat moment 100 km/h toegestaan was.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Het tegenovergesteld maakten we mee bij wegwerkzaamheden: op mobiele matrixborden stond 70 km/h, de cruise control meende echter dat 130 km/h was toegestaan, zodat de auto spontaan begon te accelereren. Het is trouwens niet de eerste keer dat we zoiets meemaken in een Volkswagen. Wij zijn van mening dat beslissingen over de snelheid bij de bestuurder moeten liggen, en niet bij de computer! Die hoort alleen in te grijpen als er een noodsituatie dreigt, of als de bestuurder de controle over de auto dreigt te verliezen.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Een ander punt van kritiek bij de ID.3 was de bediening van het multimediasysteem. Alles gaat via het touchscreen, het systeem kent geen fysieke knoppen. De airco en het audiovolume bedien je door je vinger door een gootje te laten glijden. Niet ideaal, die 'sliders'. Nu is de interface ook weer niet zo ingewikkeld ingericht dat je verstrikt raakt in alle aftakkingen van de software. We hebben meer moeite met de aanraakgevoelige oppervlakken in de spaken van de sturen, waarmee de cruise control en audio wordt bediend en waarmee je door het digitale instrumentarium scrolt. Regelmatig doen de haptische oppervlakken meer dingen dan je wenst, of leveren ze helemaal niets.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Volkswagen is dus nog niet klaar met de ID.3. Die trouwens wel erg prettig rijdt. De stoelen zitten fijn, de auto heeft een lichte en nauwkeurig besturing, rijgeluiden blijven binnen de perken (je hoort de brede banden in de verte over het asfalt rollen) en het onderstel biedt een prettige mix van veercomfort en stevigheid. Waarbij we wel moeten aantekenen dat de auto op een slecht wegdek of op kinderkopjes flink door elkaar wordt geschud. Een consequentie van schokdempers die op het zware batterijpakket in de vloer berekend zijn.

©Igor Stuifzand

Ontdek jouw perfecte elektrische auto

Vergelijk en vind de beste deals op Kieskeurig.nl

Heb je een laadpaal nodig voor je elektrische auto? 👇

▼ Volgende artikel
Review Amazon Kindle Paperwhite (2024) – Geen echt grote stap vooruit, maar toch de moeite waard
© Wesley Akkerman
Huis

Review Amazon Kindle Paperwhite (2024) – Geen echt grote stap vooruit, maar toch de moeite waard

Op papier (!) voegt de Amazon Kindle Paperwhite niet ontzettend veel toe. Maar de aanpassingen kunnen wel waardevol zijn voor iedereen die al jaren een (verouderde) Kindle-versie heeft. Wat brengt de 2024-variant?

Uitstekend
Conclusie

Hoewel we enthousiast zijn over de Amazon Kindle Paperwhite (2024) en de aanpassingen zeker de moeite waard vinden, betekent dat niet dat we iedereen aanraden om over te stappen vanaf het 2021-model – want daarvoor zijn de stappen te klein. Maar heb je een veel ouder model, dan kun je dat met een gerust hart wél doen. De basis is vertrouwd gebleven, en ondanks een paar kleine minpunten is dit zeker geen miskoop.

Plus- en minpunten
  • Sneller
  • Hoger contrast
  • Groter scherm
  • Geen echte grote stap vooruit
  • Bekende minpunten

We vallen meteen met de deur in huis. Mocht je de 2021-versie van de Amazon Kindle Paperwhite gekocht hebben, dan zal de stap naar de 2024-variant te klein zijn om opnieuw 180 euro uit te geven aan een (eerlijk is eerlijk: voortreffelijke) e-reader. Maar als jouw Kindle uit 2018 of eerder komt, dan is het wél tijd om de overstap te maken. De Amazon Kindle van de twaalfde generatie heeft namelijk twee belangrijke en waardevolle aanpassingen.

Ten eerste is het systeem nu tot 25 procent sneller. Amazon geeft weinig informatie vrij over de processor en andere specificaties; maar als je een oude en nieuwe Kindle naast elkaar houdt, merk je dat verschil. Het menu reageert vlotter op je aanrakingen, waardoor je minder lang hoeft te wachten. Dit is met name merkbaar wanneer je iets moet intypen, als je een boek zoekt bijvoorbeeld.

Daarnaast is het scherm ten opzichte van de 2021-editie is het scherm met een inch gegroeid. Er past nu net wat meer op het scherm: wat ons betreft betekent dat vooral meer leesplezier. Dat hij daardoor een paar gram zwaarder en wat groter is dan de voorgaande Paperwhite mag eigenlijk geen naam hebben. Met een gewicht van 211 gram en een scherm van 7 inch blijft de 2024-variant namelijk nog steeds een e-reader die niet zwaar of ontzettend groot is. Het is nog steeds een compact apparaat dat je vrijwel overal mee naartoe kunt nemen.

©Wesley Akkerman

Kleine frustratie

Het apparaat ligt lekker in de hand, maar is tevens ontzettend glad waardoor we een hoesje eigenlijk verplicht vinden. Zo voorkom je dat je de e-reader stevig vast wilt houden, waardoor je mogelijk met je duim op het e-inkt-scherm tikt.

Tikken op het scherm betekent dat je van pagina wisselt in een boek of comic. Dat wil je natuurlijk niet per ongeluk doen, want dat kan je een beetje uit het lezen halen. Het is geen groot probleem, maar wel een kleine smet op de ervaring. Verder hebben we weinig aan te merken op het ontwerp. Onderop zit de knop waarmee je hem uit de slaapstand haalt. Ook zit hier de usb-c-poort waarmee je hem oplaadt. De accu kan het tot drie maanden uithouden.

©Wesley Akkerman

(Bijna) hetzelfde, verbeterd

Net als bij andere Kindle-modellen kun je de kwaliteit van het scherm aanpassen op je eigen zicht. Zo heb je verschillende niveaus van helderheid, die er zowel in de avond als overdag prima uitzien. Daarnaast ben je in staat de warmte van het scherm te veranderen. Dan maak je de digitale pagina's in feite meer geel dan wit, maar dat vinden we geen groot probleem. Na een seconde is je zicht daaraan gewend en lees je de woorden prettig van het schermpje. Ook de contrastverhouding is nu hoger. Dat zie je voornamelijk wanneer je comics of graphic novels leest. Een verbetering waarvan we zeggen: meer dan welkom. Maar...

©Wesley Akkerman

Oude(re) Kindle vervangen of niet?

...Ondanks de verbeteringen wat betreft snelheid, schermgrootte en de hierboven beschreven contrastverhouding is de sprong tussen de variant uit 2021 en deze uit 2024 ook weer niet zó groot dat we meteen roepen dat je er nu een moet bestellen. Ja, de ervaring is beter – maar ook weer niet zó veel beter.

Daarnaast is het jammer dat Amazon de Amazon Kindle Paperwhite voorziet van slechts 16 GB aan opslagruimte. Nu zal dat voor je verzameling oude en nieuwe boeken en novels meer dan voldoende zijn, maar fans van audioboeken kunnen beter naar een model kijken met iets meer ruimte. De Paperwhite Signature Edition heeft bijvoorbeeld 32 GB aan opslagruimte, maar kost met 199 euro ook meteen twee tientjes meer.

©Wesley Akkerman

Een Kindle zoals verwacht

Het zal niemand verrassen dat de Amazon Kindle Paperwhite presteert zoals verwacht. Zoals altijd kun je heel fijn je boeken lezen op dit apparaat, zonder vermoeide ogen. De interface is toegankelijk en boeken aanschaffen is zo gepiept. Dat kan direct op de e-reader, met een Amazon-account, of via de website. Dan worden ze naar de e-reader gestuurd. Gekochte boeken worden verder netjes gepresenteerd op het thuisscherm van het apparaat. Zoals altijd is het ook mogelijk gratis epubs met een omweg naar het product te sturen.

Het apparaat biedt een aantal opties voor het aanpassen van de tekstgrootte en het lettertype, maar voelt tegelijkertijd ook een beetje beperkt. We zien graag meer opties in het menu staan. Daarnaast is het jammer dat de nieuwe Paperwhite geen koptelefoonaansluiting heeft en dat je voor luisterboeken bent aangewezen op bluetooth – zeggen we in het kader van veelzijdigheid.

©Wesley Akkerman

Amazon Kindle Paperwhite kopen?

Hoewel we enthousiast zijn over de Amazon Kindle Paperwhite (2024) en de aanpassingen zeker de moeite waard vinden, betekent dat niet dat we iedereen met een 2021-model aanraden om over te stappen – want daarvoor zijn de stappen te klein. Maar heb je een veel ouder model, dan kun je dat met een gerust hart wél doen. De basis is vertrouwd gebleven, en ondanks een paar kleine minpunten is dit zeker geen miskoop.

▼ Volgende artikel
Vrieskast, vrieskist of koelvriescombinatie: welk model vriezer moet ik kiezen?
© Hedgehog94
Huis

Vrieskast, vrieskist of koelvriescombinatie: welk model vriezer moet ik kiezen?

Of het nu gaat om pizza's, ijs of zelf ingevroren maaltijden: een goede vriezer is onmisbaar. Maar kies je voor een vrieskast, vrieskist of koelvriescombinatie? In dit artikel zetten we de verschillen op een rij, zodat jij de beste keuze kunt maken.

⏱ Dit artikel in het kort:

Een nieuwe vriezer kopen? Bedenk dan goed waar je het meeste aan hebt: een vrieskast, vrieskist of koelvriescombinatie. Een vrieskast is een staande vriezer met overzichtelijke lades, die er van buiten uitziet als een koelkast. Een vrieskist is een liggende vriezer met veel opbergruimte (tot wel 600 liter). Een koelvriescombinatie combineert een koelkast en vriezer in één apparaat en heeft vaak een relatief klein vriesgedeelte.

Lees ook: Hier moet je op letten bij de aanschaf van een nieuwe vriezer

Voordat je je zoektocht naar het juiste model vriezer start, is het belangrijk om te bepalen hoeveel vriesruimte je nodig hebt. Het zou zonde zijn als je een duur apparaat in de keuken of schuur hebt staan dat uiteindelijk te weinig opbergruimte blijkt te hebben, of juist een apparaat dat altijd maar tot de helft gevuld is en daardoor onnodig veel energie verbruikt. Of je nu een vrieskast, vrieskist of koelvriescombinatie kiest: voor alle modellen geldt dat je zo'n 50 liter vriesruimte per persoon rekent. Bestaat jouw huishouden uit vier mensen, dan heb je dus een vriezer met een inhoud van minstens 200 liter nodig. Met z'n tweeën heb je vaak genoeg aan 100 tot 150 liter.

Vrieskast

Een vrieskast lijkt door zijn verticale model veel op een koelkast, met als verschil dat de gehele kast bedoeld is om te vriezen. De binnenkant van een vrieskast bestaat dan ook uitsluitend uit lades. Het fijne daaraan is dat een vrieskast erg overzichtelijk is: als je ervoor staat, zie je in één oogopslag welke producten waar liggen. Dat is anders bij een vrieskist, waarin diepvriesproducten op elkaar gestapeld liggen in één groot vriesvak. Ook kun je in een vrieskast over het algemeen erg veel producten kwijt, in tegenstelling tot bijvoorbeeld het compacte vriesgedeelte van een koelvriescombinatie. Vrieskasten zijn er ook in tafelmodellen, die ideaal zijn voor kleinere keukens of huishoudens. Een tafelmodel plaats je bijvoorbeeld onder het keukenblad, waardoor hij geen extra ruimte in je keuken inneemt.

©carballo

Vrieskist

Iets minder populair dan de vrieskast en koelvriescombinatie is de vrieskist: een liggende vriezer met een deksel bovenop. Het voordeel van dit type vriezer is ook meteen een nadeel: een vrieskist is erg groot, waardoor hij niet in de gemiddelde keuken past. Vrieskisten scoren ook op esthetisch gebied wat minder hoog, waardoor de meeste mensen dit apparaat sowieso niet snel in de keuken zouden plaatsen. Toch kunnen vrieskisten juist vanwege hun grote formaat ontzettend handig zijn. Bijvoorbeeld als je vaak in bulk koopt, hobbykok bent, een moestuin hebt of in de zomer veel ijsjes of ijsblokjes wilt bewaren. Sommige vrieskisten hebben zelfs een netto inhoud van 600 liter! Als je ruimte overhebt in je schuur of garage en vaak voedsel invriest, is een vrieskist dus zeker het overwegen waard. Vrieskisten zijn daarnaast relatief goedkoop én energiezuinig, omdat de kou na het openen van het deksel direct weer terug in de kist 'valt'. Het apparaat hoeft na openen dus niet extra hard te werken om de vriesruimte weer op de juiste temperatuur te krijgen.

Lees ook: Een vrieskast in de schuur of garage? Een koud kunstje!

©Vinícius Bacarin

Coole tip: invriezen in diepvriesbakjes

Dan kun je lekker stapelen!

Koelvriescombinatie

Veruit de meeste huishoudens hebben een koelvriescombinatie: een koelkast en vriezer ineen. De vriezer bevindt zich meestal boven of onder het koelgedeelte. Zo'n koelvriescombinatie is natuurlijk hartstikke handig, want het bespaart een hoop ruimte in de keuken. Ook is een koelvriescombinatie over het algemeen goedkoper dan een losse koelkast en vriezer. En omdat er maar één compressor hoeft te draaien, is een koelvriescombinatie vaak ook energiezuiniger dan twee losse apparaten bij elkaar. Maar zo'n twee-in-één-apparaat heeft ook een nadeel: je kunt er veel minder diepvriesproducten in kwijt dan in een losse vrieskast of -kist. Vaak beslaat de koelruimte het grootste gedeelte van het apparaat, en blijven er drie tot vijf lades over voor het vriezen. Voor een gemiddeld gezin dat af en toe wat invriest is dat meestal wel voldoende. Heb je meer vriesruimte nodig, bijvoorbeeld omdat je vaak aanbiedingen koopt of aan mealpreppen doet? Dan heb je aan een koelvriescombinatie mogelijk niet genoeg en is een vrieskast of -kist voor jou een beter idee.

©Indofootage

Extra functies

Als je eenmaal besloten hebt voor welk type vriezer je gaat, zou je ook nog kunnen kijken welke functies je wilt dat het apparaat heeft. Veel moderne vrieskasten, -kisten en koelvriescombinaties beschikken over allerlei slimme functies die helpen om voedsel langer vers te houden en het apparaat efficiënt te laten werken. Zo hoef je met No Frost nooit meer te ontdooien, is de snelvriesfunctie handig voor het snel invriezen van nieuwe boodschappen en voorkomt een deuralarm dat warme lucht de vriezer binnendringt. Bij vrieskisten is binnenverlichting extra belangrijk, zodat je niet eindeloos hoeft te graaien als je een product zoekt. Let ook op het energielabel van je nieuwe vriezer, want vriezers vreten behoorlijk wat stroom. Wil je een zo zuinig mogelijk apparaat, ga dan voor een vriezer met energielabel C of hoger (tot A). Je kunt ook het energieverbruik in kWh/jaar gebruiken om apparaten te vergelijken; dit geeft het absolute verbruik van een vriezer aan.