Ford heeft de batterijen van de elektrische Mustang Mach-E verwisseld. Als Standard Range beschikt hij nu over een LFP-accu van 72,6 kWh. Die is goedkoper, laadt sneller op en zorgt voor een grotere actieradius. Alleen maar voordelen, toch? Op die vraag geven we in deze review van de Amerikaanse Mustang Mach-E in basistrim het antwoord.

©Igor Stuifzand

Eerst even een rondje om de Mustang Mach-E

Het was november 2019 toen de wereld kennismaakte met de Ford Mustang Mach-E. Een geheel nieuw ontwikkelde auto, waarin – onder leiding van Fords Nederlandse designdirecteur Amko Leenarts – de rebelse trekjes van de gelijknamige, legendarische klassieker subtiel in SUV-vorm werden verpakt. Als klap op de vuurpijl zorgde een elektromotor in plaats van een monsterlijke en dorstige V8-motor voor de aandrijving. Voor veel liefhebbers van de klassieke Mustang was dat toch even slikken, maar inmiddels heeft Ford dezelfde filosofie – een duurzaam en toekomstbestendig model met een historische naam – een vervolg gegeven in de vorm van de eveneens volledig elektrische Explorer en Capri.

Sinds de introductie van de Mustang Mach-E is er uiterlijk nog helemaal niets aan de auto veranderd. In de neuspartij en de afbuigende daklijn herkennen we trekjes van de Amerikaanse Mustang, waarbij het zwart gelakte dakdeel heel subtiel verhult dat de Mach-E op de achterbank wel degelijk de hoeveelheid hoofdruimte biedt die je van zo'n grote SUV mag verwachten. Het galopperende paardje op de neus en de achterklep zijn Amerikaans cultureel erfgoed, en heeft in Nederland inmiddels meer dan 5000 klanten over de drempel getrokken voor de bestelling van een Mustang Mach-E. Hoewel de meeste auto's na een jaar of vijf wel toe zijn aan hun eerste facelift, lijkt de elektrische Mustang dat moment nog even voor zich uit te kunnen schuiven.

©Igor Stuifzand

Vijf jaar geleden maakte de Mustang Mach-E veel indruk met zijn grote centrale bedieningsscherm.

Wat valt er aan boord allemaal op?

Wat niet wil zeggen dat de Mustang Mach-E immuun is voor veroudering. Dat zie je vooral aan de binnenzijde. Vijf jaar geleden was het grote centrale touchscreen ronduit spectaculair, inmiddels hebben andere merken betere en vooral modernere oplossingen voor de bediening gevonden. Het scherm ligt plat tegen het dashboard en loopt ver naar beneden door, waardoor je er vanaf de bestuurdersstoel – mede door het formaat – in een beetje vreemde hoek tegenaan kijkt. Ongetwijfeld een kwestie van wennen, maar vergeleken met de gebogen of naar de bestuurder gerichte displays die we bij veel jongere EV's tegenkomen, laat de Mustang Mach-E doorschemeren dat hij niet helemaal meer de jongste is.

©Igor Stuifzand

Kunstleer op de stoelen, het dashboard en deurpanelen. De luidsprekers zijn afgewerkt met zachte stof.

Het lukt de toegepaste materialen van het interieur nog maar net om het verouderingsproces van de auto te verbloemen. Harde plastics worden afgewisseld met vrij glad en ietwat glimmend kunstleer op de stoelen en diverse panelen, dat echter is voorzien van een fraai stiksel in een contrasterende kleur. De Mustang Mach-E verloochent zijn Amerikaanse afkomst niet – de Europese concurrentie gebruikt vaak mooiere materialen.

Wat echter nog altijd tot de verbeelding spreekt, zijn de in het dashboard geïntegreerde en met een mooi strookje zachte stof afgewerkte soundbars van Bang & Olufsen, als onderdeel van het optionele Technology Pack+ (à 2100 euro). Ze geven het interieur een wat huiselijker sfeer en brengen je favoriete albums prachtig ten gehore. Een 360-gradencamera, elektrische stoelverstelling en een elektrisch bediende achterklep zijn bij de pakketprijs inbegrepen.

©Igor Stuifzand

De stoelen zijn breed en bieden op de snelweg veel zitcomfort. Op een bochtige weg zou wat meer zijdelingse ondersteuning welkom zijn.

Is de Ford Mustang Mach-E een praktische auto?

Wanneer de achterklep uit zichzelf opent en de kofferruimte tevoorschijn komt, vraag je je eerst even af waar alle volume is gebleven. Achter in de Mustang Mach-E past 402 liter bagage. In de praktijk is dat een heel bruikbaar volume, maar van zo'n forse auto hadden we toch een groter vrachtruim verwacht. Maar het nuttige volume aan boord is wel degelijk goed besteed, want zowel voorin als achterin zit je heel riant en er is rondom de stoelen volop opbergruimte beschikbaar. Bovendien beschikt de auto in de neus over een grote 'frunk', waar – bij deze RWD-variant – nog eens 100 liter aan bagage in past. Aan laadruimte al met al dus geen gebrek. Klap je de rugleuning van de achterbank neer, dan beschik je achterin over een volume van 1420 liter.

©Igor Stuifzand

Voor in de neus van de Mustang Mach-E Standard Range RWD is een 'frunk' van 100 liter gecreëerd.

De Mustang Mach-E Standard Range RWD heeft een hoogste trekgewicht (geremd) van 750 kilo. Dat is voldoende voor een boedelbak of voor de vouwwagen, maar om een volwaardige caravan naar je vakantiebestemming te kunnen trekken, ben je toch genoodzaakt om een Mustang Mach-E met het grote 91kWh-batterijpakket te bestellen. Die verdraagt maximaal 1500 kilo aan de trekhaak. Het prijsverschil tussen de Mustang Mach-E Standard Range RWD en Long Range RWD is echter aanzienlijk: ten minste 9100 euro.

©Igor Stuifzand

Snelladen gaat nu met een hoogste vermogen van 150 kW. De laadpoort zit linksvoor; wat ons betreft niet de handigste plek.

De accutechniek en aandrijflijn onder de loep

De belangrijkste verandering die de Ford Mustang Mach-E in zijn vijfjarige loopbaan heeft ondergaan, is de wisseling van een NCM- (kathoden van nikkelkobaltmangaan) naar een LFP-batterij (lithiumijzerfosfaat). Althans, bij de instapversie: de Standard Range RWD. De duurdere Long Range-versies behouden hun NCM-batterij. Doordat zo'n LFP-batterij een lagere energiedichtheid heeft dan een NCM-accu, zijn er voor een gelijke actieradius meer batterijcellen nodig. Daar staat echter tegenover dat een LFP-batterij sneller oplaadt, brandveiliger is en een langere levensduur heeft. Bovendien zijn de toegepaste grondstoffen minder zeldzaam en dus minder duur.

©Igor Stuifzand

Na vijf jaar trekt de Mustang Mach-E nog steeds veel nieuwsgierige blikken van andere verkeersdeelnemers.

De nieuwe LFP-batterij van de Mustang Mach-E Standard Range heeft een bruikbare batterijcapaciteit van 72,6 kWh. Snelladen gaat met een hoogste vermogen van 150 kW. Geen baanbrekende piekwaarde, want menig concurrent laadt sneller op dan de Mustang Mach-E. Maar toch is het al 35 kW meer dan bij de oude NCM-accu. Van 10 procent lading naar 80 procent state-of-charge duurt 33 minuten. Ook daarbij wordt met de nieuwe LFP-batterij tijdswinst geboekt, want eerder had de Mustang Mach-E Standard Range ruim 5 minuten langer nodig voor dezelfde laadsessie.

Ford heeft de keuze gemaakt om ook de instapversie van de Mach-E van een krachtige elektromotor te voorzien. Op de aangedreven achterwielen wordt een vermogen van 268 pk en een maximumkoppel van 525 Nm losgelaten. Daarmee levert de auto uitstekende prestaties: de acceleratie vanuit stilstand naar 100 km/u duurt met gevloerd rechterpedaal slechts 5,9 seconden. De Skoda Enyaq iV met 85kWh-batterij kan daar niet aan tippen.

©Igor Stuifzand

Het galopperende paardje (Amerikaans cultureel erfgoed) schept voor de prestaties hooggespannen verwachtingen.

Is het beloofde verbruik in de praktijk haalbaar?

Dat de Mustang Mach-E Standard Range nu een LFP-batterij heeft, zie je terug in het opgegeven WLTP-verbruik. Ford geeft nu 17,9 kWh/100 km op, in modeljaar 2022 stond er nog 17,2 kWh/100 km in de folder vermeld. Daar staat wel tegenover dat de elektromotor meer koppel levert (+95 Nm), plus de mogelijkheid om de batterij sneller op te laden. Ford belooft voor de Mustang Mach-E Standard Range een actieradius van 470 kilometer.

De boordcomputer van de Ford Mustang Mach-E geeft je geen heel nauwkeurig beeld van je gemiddelde energieverbruik. Feitelijk werkt hij namelijk niet met decimalen, waardoor variatie in de resultaten met stappen van hele kWh's gaat. Voor een nauwkeurige berekening van je gemiddelde verbruik moet je daarom zelf de calculator erbij pakken. We vertrekken met een 100 procent opgeladen batterij en noteren aan het eind van onze verbruiksronde het state-of-charge-percentage van de 72,6kWh-batterij.

©Igor Stuifzand

Slim gezichtsbedrog: de sierlijk aflopende dakstijlen hebben een kleurtje, het dak is zwart en biedt onopvallend toch veel hoofdruimte achterin.

Zomerse weersomstandigheden – het is halfbewolkt, 24 graden en er staat een matige wind – spelen de Ford Mustang Mach-E tijdens onze verbruikstest in de kaart. Wanneer we na tweeënhalf uur sturen de auto weer parkeren op ons vertrekpunt, geeft de boordcomputer aan 41 procent van de batterijcapaciteit te hebben verbruikt. Met andere woorden: 17,6 kWh/100 km. Keurig onder de WLTP-opgave, en voor zo'n grote, zware auto helemaal niet verkeerd. Met dit verbruik zou een actieradius van 412 kilometer reëel moeten zijn. Ook dat wijkt niet heel sterk af van de fabrieksopgave.

©Igor Stuifzand

Modificaties aan het onderstel hebben geresulteerd in een beter uitgebalanceerde wegligging.

En hoe bevalt de Mustang Mach-E op de weg?

Los van de nieuwe batterij heeft Ford in de tussentijd ook aan het onderstel van de Mustang Mach-E zitten sleutelen. We hebben zelf geen vergelijkingsmateriaal bij de hand, maar diverse objectieve media beschouwen deze tweaks daadwerkelijk als een grote verbetering. Wat ons vooral opvalt is de geslaagde mix van rijdynamiek en veercomfort, ondanks het hoge gewicht van bijna 2100 kilo. De auto verandert lichtvoetig van richting en kantelt bij hogere bochtsnelheden niet gauw op een oor.

De Mach-E laat zich moeilijk vergelijken met de veel lichtere Fiesta of Focus, maar op het gebied van rijdynamiek is deze elektrische SUV wel degelijk een echte Ford. Alleen de gebrekkige zijdelingse ondersteuning van de grote brede stoelen, wat mede veroorzaakt wordt door de gladde bekleding, gooit bij het snellere bochtenwerk roet in het eten.

©Igor Stuifzand

De rijrichting kies je met een draaiknop op de middentunnel. Met de L-schakelaar activeer je 'one-pedal driving'.

Het zal de liefhebber van soepel veercomfort opvallen dat de Mustang Mach-E op een slechter wegdek nogal beweeglijk is. De schokdempers hebben immers flink wat massa op te vangen en reageren soms wat bokkig op korte hobbels. Overigens geen verschijnsel waarin de Mustang Mach-E uniek is. Menig grote, zware (elektrische) SUV heeft namelijk moeite om de wielbewegingen zonder schokken, schudden of stoten in toom te houden. Adaptieve schokdempers, waarmee de hardheid van het geheel elektronisch wordt bepaald, zijn echter voorbehouden aan de krachtige GT- en Rally-uitvoeringen (487 pk) van de Mach-E.

©Igor Stuifzand

Standaard staat de Mustang Mach-E op 19-inch lichtmetaal. De zwarte elementen zorgen voor een betere stroomlijn.

Wat kost de Mach-E en wat zit er voor dat geld op?

De Mustang Mach-E kan bovendien niet worden geleverd met een warmtepomp – ook daaruit blijkt dat de auto inmiddels al wat langer meeloopt. In de basisprijs van 46.800 euro zitten echter ook een heleboel aangename voorzieningen die je in de praktijk zeer op waarde leert schatten. Airco met twee temperatuurzones, stoel- en stuurverwarming, navigatie, smartphone-koppeling met Apple CarPlay en Android Auto, ledkoplampen met grootlichtassistentie, adaptieve cruisecontrol, actieve parkeerassistentie en sleutelloze toegang zijn allemaal standaard.

©Igor Stuifzand

Vrijwel alles wordt bediend via het grote 15,5-inch touchscreen. De veiligheidsuitrusting is zeer uitgebreid.

De veiligheidsuitrusting is zeer compleet. Dodehoekwaarschuwing en actieve stuurhulp die ervoor zorgt dat je niet buiten de wegbelijning komt, zijn evenals vermoeidheidsdetectie, een automatische noodremfunctie met herkenning van voetgangers en fietsers, en waarschuwing voor naderend verkeer bij achteruit uitparkeren bij de prijs inbegrepen. In tegenstelling tot veel Chinese merken kiest Ford echter niet voor de all-inclusive filosofie. Een glazen panoramadak (1100 euro) en het eerder genoemde Technology Pack+ (2100 euro) met 360-gradencamera, elektrische stoelverstelling en het high-end audiosysteem van Bang & Olufsen zijn nog tegen meerprijs te bestellen.

©Igor Stuifzand

Voorin en achterin biedt de Mustang Mach-E volop bewegingsvrijheid voor vier tot vijf inzittenden.

Wat zijn de concurrenten van de Ford Mustang Mach-E?

Met zijn vanafprijs van 46.800 euro opereert de Ford Mustang Mach-E Standard Range RWD in een zwaarbevochten prijsklasse. Tal van merken hebben elektrische SUV's van gelijkwaardig formaat in hun programma, die ook een gelijkwaardige prijs hebben. Denk daarbij aan de Skoda Enyaq iV, de Peugeot e-3008, de Volkswagen ID.4 en ID.5, de Kia EV6 en Hyundai IONIQ 5 en natuurlijk aan de Tesla Model Y.

Nieuwkomers in deze prijsklasse zijn de Cupra Tavascan, Xpeng G6 en KGM Torres EVX. Modellen als de Audi Q4 e-tron en BMW iX1 zijn van vergelijkbaar formaat, maar worden prijstechnisch wat hoger in de markt gepositioneerd. Ook de nieuwe Ford Explorer is een serieus alternatief voor de Mustang Mach-E.

©Igor Stuifzand

Niet te vergelijken met de klassieke 'muscle car', maar de familiebanden met de geliefde Mustang zijn duidelijk zichtbaar.

De laatste paar maanden verschijnen er steeds potentere midrange smartphones. Nu zit je met de Motorola Edge 60 Pro wel aan de bovenste kant van die markt, maar dat neemt niet weg dat je nog steeds veel waar voor je geld kunt krijgen.

De Motorola Edge 60 Pro ligt in de winkels voor een adviesprijs van 599,99 euro. Voor dat geld krijg je een royale 12 GB werkgeheugen en 512 GB opslagruimte – een uitstekende deal dus. De prijs is gelijk gebleven aan die van zijn voorganger, maar onder de motorkap is er wel het nodige veranderd. De nieuwe Edge heeft een snellere processor, een krachtiger accu, een volledig vernieuwd camerasysteem en – opvallend – een flinke upgrade van het oplaadvermogen.

Net als eerdere modellen is de Edge 60 Pro slank, licht en compact, met een luxe uitstraling dankzij de aflopende schermranden. Met een gewicht van 186 gram ligt het toestel prettig in de hand. De achterkant is bekleed met veganistisch leer, wat niet alleen zorgt voor extra grip, maar ook voorkomt dat je last hebt van vingerafdrukken. En met zowel een IP68- als IP69-certificering is de smartphone uitstekend bestand tegen water en stof.

©Wesley Akkerman

Duurzaam en prachtig display

Terwijl veel andere fabrikanten de gebogen schermranden inmiddels links laten liggen, gaat Motorola er juist vol voor. Het geeft de Edge 60 Pro een premium uitstraling, maar brengt ook een klein nadeel met zich mee: in fel licht kunnen de randen reflecteren, iets waar je bij een plat scherm geen last van hebt. Storend is het niet direct, maar het valt wel op. Gelukkig maakt het p-oledscherm veel goed. Kleuren spatten van het display, het contrast is uitstekend en content kijken is dan ook een genot.

De vingerafdrukscanner zit netjes in het scherm verwerkt en reageert snel. Het display zelf biedt een scherpe resolutie van 2712 bij 1220 pixels en een verversingssnelheid tot 120 Hertz, wat zorgt voor soepele beelden. Ook de helderheid is dik in orde, zelfs op zonnige dagen. Mooi meegenomen is de keuze voor het stevige Gorilla Glass 7i aan de voorkant, een krasbestendige laag die tegen een stootje kan en het scherm goed beschermt bij dagelijks gebruik.

©Wesley Akkerman

Capabele processor voor gaming

De Motorola Edge 60 Pro draait op de Mediatek Dimensity 8350 Extreme, en dat is een flinke stap vooruit ten opzichte van de Edge 50 Pro. Vooral voor wie graag games op zijn smartphone speelt, is dit goed nieuws. Maar ook bij alledaags gebruik – van appen en mailen tot bellen, browsen en foto's maken – draait het toestel soepel. Tijdens het testen zijn we geen haperingen, vertragingen of andere storende zaken tegengekomen.

Ben je van plan om te gamen op de Edge 60 Pro, houd er dan wel rekening mee dat het toestel bij intensief gebruik warm kan worden. Dat gebeurt niet snel, maar bij grafisch zware 3D-games kan de temperatuur merkbaar oplopen, wat de prestaties wel iets kan beïnvloeden. De meeste casual games draaien probleemloos, maar bij zwaardere titels uit de Play Store speel je doorgaans op medium instellingen. Dat is niet ongebruikelijk in deze prijsklasse, en het toestel houdt zich daar prima staande.

©Wesley Akkerman

Meer energie, iets langere laadtijd

Een van de grootste veranderingen ten opzichte van het vorige model is de accu. Die heeft nu een indrukwekkende capaciteit van 6000 mAh, terwijl de voorganger met 4500 mAh al prima presteerde. Met de Edge 60 Pro haal je moeiteloos het einde van dag twee, zelfs als je af en toe een potje gamet. Die extra accuduur komt echter met een kleine keerzijde: de oplaadsnelheid is verlaagd van 125 naar 90 watt. Nog steeds snel, maar wel een stapje terug.

In de praktijk merk je daar weinig van. Tenzij je de Edge 60 Pro direct naast zijn voorganger legt, zul je het verschil nauwelijks opmerken. Opladen van 0 naar 100 procent duurt minder dan 50 minuten, en met een halfuurtje zit je vaak al rond de 75 procent. Draadloos laden is wél flink afgeremd: dat gaat nu met maximaal 15 watt, terwijl dat bij het vorige model nog 50 watt was. Een duidelijke concessie, al zal het voor veel gebruikers geen breekpunt zijn.

©Wesley Akkerman

De software was altijd zo goed…

Op softwaregebied heeft Motorola een aantal veranderingen doorgevoerd die niet voor iedereen positief zullen uitpakken. Zo staan er nu meer vooraf geïnstalleerde apps op het toestel, en is er een nieuwe AI-omgeving toegevoegd, ontwikkeld in samenwerking met Perplexity AI. Net als bij de Nothing Phone 3a krijg je daar via een aparte knop snel toegang toe. Daarmee kun je bijvoorbeeld meldingen laten samenvatten of informatie opvragen.

Leuk in theorie, maar in de praktijk werkt dat nog niet met alle apps. Toch zitten er handige functies tussen: zo kun je de assistent vragen om iets voor je te onthouden, zoals een foto of screenshot, die je later eenvoudig kunt terugvinden. Een duidelijke beperking is echter dat deze AI-functies alleen in het Engels werken. En hoewel we in Nederland vaak prima overweg kunnen met die taal, gaat dat ongetwijfeld ten koste van de toegankelijkheid voor sommige gebruikers.

©Wesley Akkerman

50x

Veel AI-opties

Een andere nieuwe functie is Playlist Studio. Daarmee kun je een afspeellijst laten samenstellen op basis van je eigen prompt. Klinkt veelbelovend, maar er zit een flinke beperking aan: het werkt alleen met Amazon Music, en dan ook nog uitsluitend als je een actief abonnement hebt. Daardoor zal deze functie voor veel gebruikers nauwelijks bruikbaar zijn. Image Studio – eveneens in samenwerking met Perplexity – is wél geslaagd. Hiermee maak je eenvoudig achtergronden, stickers en andere visuals, precies zoals je zou verwachten.

Daarnaast kun je rekenen op de kracht van Google Gemini, die je activeert door de powerknop ingedrukt te houden. Daarmee stel je vragen of geef je opdrachten, net als bij Google Assistant. Ook Circle to Search is aanwezig, een handige manier om snel informatie op te vragen over elementen uit foto's of screenshots. De nieuwe Moto AI-knop aan de linkerkant van het toestel is speciaal bedoeld voor deze AI-functies, maar is helaas niet aanpasbaar. Zonde, vooral voor wie weinig gebruikmaakt van Motorola's eigen AI-platform.

3x

2x

Veel dataverzameling

Opvallend is dat Motorola twee verschillende nieuwsoverzichten in zijn software-omgeving aanbiedt. Veeg je op het thuisscherm naar rechts, dan verschijnt de vertrouwde Google-feed – al kun je die eventueel uitschakelen. Daarnaast is er binnen het app-overzicht nóg een nieuwsoverzicht, afkomstig van een andere aanbieder. Het maakt duidelijk dat er veel gebeurt op het gebied van dataverzameling en -verwerking. Dat is op zich niets nieuws, maar Motorola zet het nu opvallend zichtbaar neer.

De Edge 60 Pro draait op Android 15 en krijgt drie jaar lang software-upgrades en vier jaar beveiligingsupdates. Daarmee loopt Motorola duidelijk achter op merken als Samsung en Google, die ruimere termijnen hanteren. Volgens Motorola sluit dit beleid echter aan op het werkelijke gebruik van hun toestellen. Intern onderzoek zou uitwijzen dat gebruikers hier tevreden mee zijn – reden genoeg voor het bedrijf om daar niets aan te veranderen. Toch voelt het als een gemiste kans: het drukt de langetermijnwaarde van een verder prima smartphone.

1x

0,5x

Solide camera’s, maar…

Het camerasysteem van de Motorola Edge 60 Pro levert over het algemeen degelijke fotoprestaties. De hoofdcamera heeft een resolutie van 50 megapixel, net als de ultragroothoeklens die ook dienstdoet als macrocamera. Daarnaast is er een telelens van 10 megapixel, goed voor 3x optische zoom en tot 50 keer digitale zoom. Aan de voorkant vind je een selfiecamera van eveneens 50 megapixel, met een lichtsensor die zorgt voor betere belichting en witbalans.

De lenzen produceren heldere, scherpe foto's, en dankzij de samenwerking met Pantone ogen kleuren meestal natuurlijk en accuraat, ook bij beweging of in lastige lichtomstandigheden. De HDR-prestaties zijn sterk, met veel detail in zowel lichte als donkere delen. Een minpunt is de neiging tot overbewerking: sommige foto's worden te sterk verscherpt, waardoor ze kunstmatig aanvoelen. Dat doet wat denken aan de beeldverwerking van sommige Samsung-toestellen.

0,5x

1x

Problemen in het donker

De hoofdcamera doet het prima bij daglicht, maar zodra het donker wordt, levert hij zichtbaar in op scherpte en detail. De ultragroothoeklens schiet bij goed licht acceptabele foto's, al vertaalt de sensor-upgrade zich niet altijd in betere beeldkwaliteit. In situaties met weinig licht vallen de prestaties flink tegen. De grootste tegenvaller is de telelens. Door de kleine sensor heeft die moeite met helderheid en dynamisch bereik, en de digitale zoom kun je sowieso beter links laten liggen.

De selfiecamera scoort daarentegen wél punten, met realistische huidtinten en scherpe beelden. Het bokeh-effect – waarbij de achtergrond onscherp wordt – is wisselend, en ook kun je kleurverschillen opmerken tussen de verschillende lenzen. Het zwakste punt van de Edge 60 Pro is echter de videokwaliteit. De beeldstabilisatie schiet tekort, waardoor video's al snel schokkerig aanvoelen. Onbruikbaar is het niet, maar op dit prijsniveau had Motorola meer mogen bieden.

2x

3x

Motorola Edge 60 Pro kopen?

De Motorola Edge 60 Pro scoort op hardwarevlak overtuigend, met een krachtige processor, een indrukwekkende accuduur en een helder, prettig scherm. Toch wordt de gebruikerservaring flink geremd door de software. Waar Motorola vroeger bekendstond om zijn schone Android-ervaring, oogt de Edge 60 Pro rommeliger dan ooit. De hoeveelheid voorgeïnstalleerde apps is toegenomen, en de AI-integratie voelt onaf – zeker omdat ondersteuning voor de Nederlandse taal ontbreekt.

De niet-aanpasbare AI-knop, de dubbele nieuwsfeeds met bijbehorende dataverzameling en het magere updatebeleid van drie jaar werpen een flinke schaduw over de solide hardwarebasis. Deze softwarematige concessies zorgen ervoor dat het toestel niet de verfijnde, toegankelijke ervaring biedt die je van Motorola zou verwachten. Zonder alle onvolwassen AI-toeters en bellen – en ondanks de wisselende camerakwaliteit – hadden we de Edge 60 Pro met gemak kunnen aanraden. Maar nu blijft er vooral een gevoel van gemiste kansen hangen.

Een oven wordt flink heet tijdens het gebruik, en ook in een magnetron met grill- of ovenfunctie kan de temperatuur behoorlijk oplopen. Daardoor verdampt vet of spettert eten sneller tegen de binnenkant van de deur. Zelfs bij een gewone magnetron kunnen spetters en condens zich ophopen op het ruitje. Na een tijdje is het glas zo vettig of bruin dat je nauwelijks nog naar binnen kunt kijken. Niet gevaarlijk, wél vervelend. Gelukkig is het schoonmaken van die ruit minder lastig dan je denkt!

Lees ook: Magnetron kopen? Dit is waar je op moet letten

Hoe ontstaat die vettige aanslag eigenlijk?

Tijdens het verwarmen van eten verdampt vet. In een oven branden die vetdruppeltjes langzaam in op het glas, zeker bij temperaturen boven de 180 graden. Ook etensresten die over de rand borrelen of spetteren kunnen tegen het ruitje aankomen. In een magnetron gebeurt min of meer hetzelfde, al speelt condens daar ook een rol. Het resultaat is een doffe waas die met alleen een vaatdoekje niet meer weggaat.

Wat heb je nodig?

Met een paar alledaagse schoonmaakmiddelen kun je die bruine aanslag al te lijf gaan:

🞐 Warm water
🞐 Scheutje afwasmiddel
🞐 Zachte doek (liefst microvezel)
🞐 Oude tandenborstel
🞐 Klein beetje baking soda
🞐 Schoonmaakazijn of citroensap
🞐 Eventueel een plastic schrapertje (géén metaal)

Let op: laat de oven of magnetron altijd goed afkoelen voor je begint.

Stap voor stap schoonmaken

Begin met de buitenkant van de ruit. Maak een lauwwarm sopje met afwasmiddel en veeg het glas schoon met een microvezeldoek. Hardnekkige plekken? Maak een dik papje van baking soda en een beetje water. Smeer dit op de vlekken en laat het tien minuten zitten. Daarna veeg je het eenvoudig weg met een vochtige doek.

Voor de binnenkant helpt het om vet eerst los te weken. Maak een doek nat met heet water en een flinke scheut azijn of citroensap. Houd deze een paar minuten tegen de binnenkant van het ruitje aan – of leg de doek er voorzichtig op, als dat lukt. De warmte en het zuur helpen om het vet los te weken. Gebruik daarna een tandenborstel om voorzichtig langs de randjes te schrobben.

Sommige ovens hebben een dubbele glasplaat. In veel gevallen kun je die losmaken om ook daar tussen schoon te maken. Kijk hiervoor in de handleiding van je oven: vaak zitten er klemmetjes of schroeven aan de bovenrand van de ovendeur. Wees voorzichtig en zorg dat je alles stevig terugplaatst.

©Андрей Журавлев

Let op bij zelfreinigende ovens

Heb je een zelfreinigende oven? Dan werkt het schoonmaken net even anders. Sommige ovens hebben een pyrolysefunctie: hierbij wordt de oven verhit tot zo'n 500 graden, waardoor vet en vuil veranderen in as. Dat kun je daarna eenvoudig opvegen met een doek. Andere modellen gebruiken katalyse of stoomreiniging. In al deze gevallen geldt: gebruik géén agressieve middelen op de wanden of het glas, want daarmee kun je de speciale coating beschadigen.

Ook belangrijk: de ruit kan tijdens zo'n reinigingsprogramma flink heet worden. Wacht dus altijd tot de oven volledig is afgekoeld voor je eraan begint. En poets het glas alleen met zachte doeken en neutrale middelen, zoals lauw water met een druppeltje afwasmiddel. Baking soda of citroen kun je in dit geval beter vermijden, tenzij je zeker weet dat jouw oven geen speciale coating heeft.

Wat moet je níet doen?

Gebruik geen schuursponsjes of staalwol. Ook ovenreiniger en agressieve sprays zijn geen goed idee op glas: ze kunnen het ruitje beschadigen of dof maken. Gebruik bij voorkeur ook geen mesjes of metalen schrapers – hoe verleidelijk dat soms ook is. Krassen zijn snel gemaakt en vrijwel niet meer weg te werken.

En daarna? Zo houd je het ruitje schoon

Veeg de ruit na elk gebruik even kort na met een vochtige doek, vooral als je ziet dat er gespetterd is. Dat kost je amper tijd en voorkomt dat vuil zich opbouwt. Gebruik je ovenschalen die kunnen overkoken? Zet er een lekbak onder. En voor magnetrons werkt een eenvoudig spatdekseltje echt verrassend goed – die vangt het meeste op.