ID.nl logo
Review Ford Mustang Mach-E RWD - Extra kilometers en sneller opladen
© Igor Stuifzand
Mobiliteit

Review Ford Mustang Mach-E RWD - Extra kilometers en sneller opladen

Ford heeft de batterijen van de elektrische Mustang Mach-E verwisseld. Als Standard Range beschikt hij nu over een LFP-accu van 72,6 kWh. Die is goedkoper, laadt sneller op en zorgt voor een grotere actieradius. Alleen maar voordelen, toch? Op die vraag geven we in deze review van de Amerikaanse Mustang Mach-E in basistrim het antwoord.

©Igor Stuifzand

Goed
Conclusie

Diverse updates houden de Ford Mustang Mach-E ook na vijf jaar nog altijd up-to-date. De komst van de LFP-batterij is een aanwinst, want die laadt sneller op, gaat langer mee en is goedkoper te maken. Dat de Mustang Mach-E al wat langer meegaat, laat zich vooral in het interieur steeds beter aflezen. Er zijn concurrenten die voor hetzelfde geld met mooiere materialen zijn bekleed en qua bediening doordachter in elkaar steken. Een warmtepomp is niet leverbaar. Voor een instapprijs ruim onder de 50.000 euro levert Ford echter een zeer complete, prettig en snel rijdende, en nog steeds tot de verbeelding sprekende auto.

Plus- en minpunten
  • LFP-accu is goedkoper, laadt sneller op en biedt grotere actieradius
  • Veel ruimte voor passagiers en bagage
  • Complete standaarduitrusting
  • Stoere, exotische verschijning
  • Grotere batterij of meer luxe? Trek je portemonnee maar...
  • Slechts 750 kilo geremd trekgewicht
  • Interieur raakt inmiddels verouderd
  • Soms wat 'bokkig' onderstel

In deze review van de Ford Mustang Mach-E RWD komen de volgende onderwerpen aan bod:

• Eerst even een rondje om de Mustang Mach-E • Wat valt er aan boord allemaal op? • Is de Ford Mustang Mach-E een praktische auto? • De accutechniek en aandrijflijn onder de loep • Is het beloofde verbruik in de praktijk haalbaar? • Hoe bevalt de Mustang Mach-E op de weg? • Wat kost de Mach-E en wat zit er voor dat geld op? • Wat zijn de concurrenten van de Ford Mustang Mach-E?

Download nu GRATIS het EV Duurtest-rapport 2024!

In het EV Duurtest-rapport zijn nieuwe elektrische auto's door verschillende consumenten getest. Alle resultaten vind je terug in dit digitale rapport. Door het invullen van je naam en e-mailadres meld je je aan voor ontvangst van het Kieskeurig EV Duurtest-rapport. Tevens ben je ingeschreven voor de Kieskeurig.nl EV-nieuwsbrief.

Eerst even een rondje om de Mustang Mach-E

Het was november 2019 toen de wereld kennismaakte met de Ford Mustang Mach-E. Een geheel nieuw ontwikkelde auto, waarin – onder leiding van Fords Nederlandse designdirecteur Amko Leenarts – de rebelse trekjes van de gelijknamige, legendarische klassieker subtiel in SUV-vorm werden verpakt. Als klap op de vuurpijl zorgde een elektromotor in plaats van een monsterlijke en dorstige V8-motor voor de aandrijving. Voor veel liefhebbers van de klassieke Mustang was dat toch even slikken, maar inmiddels heeft Ford dezelfde filosofie – een duurzaam en toekomstbestendig model met een historische naam – een vervolg gegeven in de vorm van de eveneens volledig elektrische Explorer en Capri.

Sinds de introductie van de Mustang Mach-E is er uiterlijk nog helemaal niets aan de auto veranderd. In de neuspartij en de afbuigende daklijn herkennen we trekjes van de Amerikaanse Mustang, waarbij het zwart gelakte dakdeel heel subtiel verhult dat de Mach-E op de achterbank wel degelijk de hoeveelheid hoofdruimte biedt die je van zo'n grote SUV mag verwachten. Het galopperende paardje op de neus en de achterklep zijn Amerikaans cultureel erfgoed, en heeft in Nederland inmiddels meer dan 5000 klanten over de drempel getrokken voor de bestelling van een Mustang Mach-E. Hoewel de meeste auto's na een jaar of vijf wel toe zijn aan hun eerste facelift, lijkt de elektrische Mustang dat moment nog even voor zich uit te kunnen schuiven.

©Igor Stuifzand

Wat valt er aan boord allemaal op?

Wat niet wil zeggen dat de Mustang Mach-E immuun is voor veroudering. Dat zie je vooral aan de binnenzijde. Vijf jaar geleden was het grote centrale touchscreen ronduit spectaculair, inmiddels hebben andere merken betere en vooral modernere oplossingen voor de bediening gevonden. Het scherm ligt plat tegen het dashboard en loopt ver naar beneden door, waardoor je er vanaf de bestuurdersstoel – mede door het formaat – in een beetje vreemde hoek tegenaan kijkt. Ongetwijfeld een kwestie van wennen, maar vergeleken met de gebogen of naar de bestuurder gerichte displays die we bij veel jongere EV's tegenkomen, laat de Mustang Mach-E doorschemeren dat hij niet helemaal meer de jongste is.

©Igor Stuifzand

Het lukt de toegepaste materialen van het interieur nog maar net om het verouderingsproces van de auto te verbloemen. Harde plastics worden afgewisseld met vrij glad en ietwat glimmend kunstleer op de stoelen en diverse panelen, dat echter is voorzien van een fraai stiksel in een contrasterende kleur. De Mustang Mach-E verloochent zijn Amerikaanse afkomst niet – de Europese concurrentie gebruikt vaak mooiere materialen.

Wat echter nog altijd tot de verbeelding spreekt, zijn de in het dashboard geïntegreerde en met een mooi strookje zachte stof afgewerkte soundbars van Bang & Olufsen, als onderdeel van het optionele Technology Pack+ (à 2100 euro). Ze geven het interieur een wat huiselijker sfeer en brengen je favoriete albums prachtig ten gehore. Een 360-gradencamera, elektrische stoelverstelling en een elektrisch bediende achterklep zijn bij de pakketprijs inbegrepen.

©Igor Stuifzand

Is de Ford Mustang Mach-E een praktische auto?

Wanneer de achterklep uit zichzelf opent en de kofferruimte tevoorschijn komt, vraag je je eerst even af waar alle volume is gebleven. Achter in de Mustang Mach-E past 402 liter bagage. In de praktijk is dat een heel bruikbaar volume, maar van zo'n forse auto hadden we toch een groter vrachtruim verwacht. Maar het nuttige volume aan boord is wel degelijk goed besteed, want zowel voorin als achterin zit je heel riant en er is rondom de stoelen volop opbergruimte beschikbaar. Bovendien beschikt de auto in de neus over een grote 'frunk', waar – bij deze RWD-variant – nog eens 100 liter aan bagage in past. Aan laadruimte al met al dus geen gebrek. Klap je de rugleuning van de achterbank neer, dan beschik je achterin over een volume van 1420 liter.

©Igor Stuifzand

De Mustang Mach-E Standard Range RWD heeft een hoogste trekgewicht (geremd) van 750 kilo. Dat is voldoende voor een boedelbak of voor de vouwwagen, maar om een volwaardige caravan naar je vakantiebestemming te kunnen trekken, ben je toch genoodzaakt om een Mustang Mach-E met het grote 91kWh-batterijpakket te bestellen. Die verdraagt maximaal 1500 kilo aan de trekhaak. Het prijsverschil tussen de Mustang Mach-E Standard Range RWD en Long Range RWD is echter aanzienlijk: ten minste 9100 euro.

©Igor Stuifzand

De accutechniek en aandrijflijn onder de loep

De belangrijkste verandering die de Ford Mustang Mach-E in zijn vijfjarige loopbaan heeft ondergaan, is de wisseling van een NCM- (kathoden van nikkelkobaltmangaan) naar een LFP-batterij (lithiumijzerfosfaat). Althans, bij de instapversie: de Standard Range RWD. De duurdere Long Range-versies behouden hun NCM-batterij. Doordat zo'n LFP-batterij een lagere energiedichtheid heeft dan een NCM-accu, zijn er voor een gelijke actieradius meer batterijcellen nodig. Daar staat echter tegenover dat een LFP-batterij sneller oplaadt, brandveiliger is en een langere levensduur heeft. Bovendien zijn de toegepaste grondstoffen minder zeldzaam en dus minder duur.

©Igor Stuifzand

De nieuwe LFP-batterij van de Mustang Mach-E Standard Range heeft een bruikbare batterijcapaciteit van 72,6 kWh. Snelladen gaat met een hoogste vermogen van 150 kW. Geen baanbrekende piekwaarde, want menig concurrent laadt sneller op dan de Mustang Mach-E. Maar toch is het al 35 kW meer dan bij de oude NCM-accu. Van 10 procent lading naar 80 procent state-of-charge duurt 33 minuten. Ook daarbij wordt met de nieuwe LFP-batterij tijdswinst geboekt, want eerder had de Mustang Mach-E Standard Range ruim 5 minuten langer nodig voor dezelfde laadsessie.

Ford heeft de keuze gemaakt om ook de instapversie van de Mach-E van een krachtige elektromotor te voorzien. Op de aangedreven achterwielen wordt een vermogen van 268 pk en een maximumkoppel van 525 Nm losgelaten. Daarmee levert de auto uitstekende prestaties: de acceleratie vanuit stilstand naar 100 km/u duurt met gevloerd rechterpedaal slechts 5,9 seconden. De Skoda Enyaq iV met 85kWh-batterij kan daar niet aan tippen.

©Igor Stuifzand

Is het beloofde verbruik in de praktijk haalbaar?

Voor een goede verbruiksindicatie rijden we met elke elektrische testauto dezelfde route van 170 kilometer. Deze route leidt door de stad met veel verkeer en verkeerslichten, via provinciale en secundaire wegen met afwisselende snelheidslimieten en over enkele snelwegtrajecten, waar we de cruisecontrol op 100 km/u en 130 km/u vastzetten. We leggen onze verbruiksronde af na de avondspits, om bij 130 km/u geen snelheidsovertredingen te riskeren en druk (vracht)verkeer zo veel mogelijk te ontlopen. De verbruikstest is geen race of recordpoging 'zuinig rijden', we proberen met elke testauto zoveel mogelijk dezelfde rijstijl aan te houden. We zetten de airco op 21 graden en schakelen (indien aanwezig) het regeneratief remmen of 'one-pedal driving' altijd in.

Dat de Mustang Mach-E Standard Range nu een LFP-batterij heeft, zie je terug in het opgegeven WLTP-verbruik. Ford geeft nu 17,9 kWh/100 km op, in modeljaar 2022 stond er nog 17,2 kWh/100 km in de folder vermeld. Daar staat wel tegenover dat de elektromotor meer koppel levert (+95 Nm), plus de mogelijkheid om de batterij sneller op te laden. Ford belooft voor de Mustang Mach-E Standard Range een actieradius van 470 kilometer.

De boordcomputer van de Ford Mustang Mach-E geeft je geen heel nauwkeurig beeld van je gemiddelde energieverbruik. Feitelijk werkt hij namelijk niet met decimalen, waardoor variatie in de resultaten met stappen van hele kWh's gaat. Voor een nauwkeurige berekening van je gemiddelde verbruik moet je daarom zelf de calculator erbij pakken. We vertrekken met een 100 procent opgeladen batterij en noteren aan het eind van onze verbruiksronde het state-of-charge-percentage van de 72,6kWh-batterij.

©Igor Stuifzand

Zomerse weersomstandigheden – het is halfbewolkt, 24 graden en er staat een matige wind – spelen de Ford Mustang Mach-E tijdens onze verbruikstest in de kaart. Wanneer we na tweeënhalf uur sturen de auto weer parkeren op ons vertrekpunt, geeft de boordcomputer aan 41 procent van de batterijcapaciteit te hebben verbruikt. Met andere woorden: 17,6 kWh/100 km. Keurig onder de WLTP-opgave, en voor zo'n grote, zware auto helemaal niet verkeerd. Met dit verbruik zou een actieradius van 412 kilometer reëel moeten zijn. Ook dat wijkt niet heel sterk af van de fabrieksopgave.

©Igor Stuifzand

En hoe bevalt de Mustang Mach-E op de weg?

Los van de nieuwe batterij heeft Ford in de tussentijd ook aan het onderstel van de Mustang Mach-E zitten sleutelen. We hebben zelf geen vergelijkingsmateriaal bij de hand, maar diverse objectieve media beschouwen deze tweaks daadwerkelijk als een grote verbetering. Wat ons vooral opvalt is de geslaagde mix van rijdynamiek en veercomfort, ondanks het hoge gewicht van bijna 2100 kilo. De auto verandert lichtvoetig van richting en kantelt bij hogere bochtsnelheden niet gauw op een oor.

De Mach-E laat zich moeilijk vergelijken met de veel lichtere Fiesta of Focus, maar op het gebied van rijdynamiek is deze elektrische SUV wel degelijk een echte Ford. Alleen de gebrekkige zijdelingse ondersteuning van de grote brede stoelen, wat mede veroorzaakt wordt door de gladde bekleding, gooit bij het snellere bochtenwerk roet in het eten.

©Igor Stuifzand

Het zal de liefhebber van soepel veercomfort opvallen dat de Mustang Mach-E op een slechter wegdek nogal beweeglijk is. De schokdempers hebben immers flink wat massa op te vangen en reageren soms wat bokkig op korte hobbels. Overigens geen verschijnsel waarin de Mustang Mach-E uniek is. Menig grote, zware (elektrische) SUV heeft namelijk moeite om de wielbewegingen zonder schokken, schudden of stoten in toom te houden. Adaptieve schokdempers, waarmee de hardheid van het geheel elektronisch wordt bepaald, zijn echter voorbehouden aan de krachtige GT- en Rally-uitvoeringen (487 pk) van de Mach-E.

©Igor Stuifzand

Wat kost de Mach-E en wat zit er voor dat geld op?

De Mustang Mach-E kan bovendien niet worden geleverd met een warmtepomp – ook daaruit blijkt dat de auto inmiddels al wat langer meeloopt. In de basisprijs van 46.800 euro zitten echter ook een heleboel aangename voorzieningen die je in de praktijk zeer op waarde leert schatten. Airco met twee temperatuurzones, stoel- en stuurverwarming, navigatie, smartphone-koppeling met Apple CarPlay en Android Auto, ledkoplampen met grootlichtassistentie, adaptieve cruisecontrol, actieve parkeerassistentie en sleutelloze toegang zijn allemaal standaard.

©Igor Stuifzand

De veiligheidsuitrusting is zeer compleet. Dodehoekwaarschuwing en actieve stuurhulp die ervoor zorgt dat je niet buiten de wegbelijning komt, zijn evenals vermoeidheidsdetectie, een automatische noodremfunctie met herkenning van voetgangers en fietsers, en waarschuwing voor naderend verkeer bij achteruit uitparkeren bij de prijs inbegrepen. In tegenstelling tot veel Chinese merken kiest Ford echter niet voor de all-inclusive filosofie. Een glazen panoramadak (1100 euro) en het eerder genoemde Technology Pack+ (2100 euro) met 360-gradencamera, elektrische stoelverstelling en het high-end audiosysteem van Bang & Olufsen zijn nog tegen meerprijs te bestellen.

©Igor Stuifzand

Wat zijn de concurrenten van de Ford Mustang Mach-E?

Met zijn vanafprijs van 46.800 euro opereert de Ford Mustang Mach-E Standard Range RWD in een zwaarbevochten prijsklasse. Tal van merken hebben elektrische SUV's van gelijkwaardig formaat in hun programma, die ook een gelijkwaardige prijs hebben. Denk daarbij aan de Skoda Enyaq iV, de Peugeot e-3008, de Volkswagen ID.4 en ID.5, de Kia EV6 en Hyundai IONIQ 5 en natuurlijk aan de Tesla Model Y.

Nieuwkomers in deze prijsklasse zijn de Cupra Tavascan, Xpeng G6 en KGM Torres EVX. Modellen als de Audi Q4 e-tron en BMW iX1 zijn van vergelijkbaar formaat, maar worden prijstechnisch wat hoger in de markt gepositioneerd. Ook de nieuwe Ford Explorer is een serieus alternatief voor de Mustang Mach-E.

©Igor Stuifzand

▼ Volgende artikel
Review Amazon Kindle Paperwhite (2024) – Geen echt grote stap vooruit, maar toch de moeite waard
© Wesley Akkerman
Huis

Review Amazon Kindle Paperwhite (2024) – Geen echt grote stap vooruit, maar toch de moeite waard

Op papier (!) voegt de Amazon Kindle Paperwhite niet ontzettend veel toe. Maar de aanpassingen kunnen wel waardevol zijn voor iedereen die al jaren een (verouderde) Kindle-versie heeft. Wat brengt de 2024-variant?

Uitstekend
Conclusie

Hoewel we enthousiast zijn over de Amazon Kindle Paperwhite (2024) en de aanpassingen zeker de moeite waard vinden, betekent dat niet dat we iedereen aanraden om over te stappen vanaf het 2021-model – want daarvoor zijn de stappen te klein. Maar heb je een veel ouder model, dan kun je dat met een gerust hart wél doen. De basis is vertrouwd gebleven, en ondanks een paar kleine minpunten is dit zeker geen miskoop.

Plus- en minpunten
  • Sneller
  • Hoger contrast
  • Groter scherm
  • Geen echte grote stap vooruit
  • Bekende minpunten

We vallen meteen met de deur in huis. Mocht je de 2021-versie van de Amazon Kindle Paperwhite gekocht hebben, dan zal de stap naar de 2024-variant te klein zijn om opnieuw 180 euro uit te geven aan een (eerlijk is eerlijk: voortreffelijke) e-reader. Maar als jouw Kindle uit 2018 of eerder komt, dan is het wél tijd om de overstap te maken. De Amazon Kindle van de twaalfde generatie heeft namelijk twee belangrijke en waardevolle aanpassingen.

Ten eerste is het systeem nu tot 25 procent sneller. Amazon geeft weinig informatie vrij over de processor en andere specificaties; maar als je een oude en nieuwe Kindle naast elkaar houdt, merk je dat verschil. Het menu reageert vlotter op je aanrakingen, waardoor je minder lang hoeft te wachten. Dit is met name merkbaar wanneer je iets moet intypen, als je een boek zoekt bijvoorbeeld.

Daarnaast is het scherm ten opzichte van de 2021-editie is het scherm met een inch gegroeid. Er past nu net wat meer op het scherm: wat ons betreft betekent dat vooral meer leesplezier. Dat hij daardoor een paar gram zwaarder en wat groter is dan de voorgaande Paperwhite mag eigenlijk geen naam hebben. Met een gewicht van 211 gram en een scherm van 7 inch blijft de 2024-variant namelijk nog steeds een e-reader die niet zwaar of ontzettend groot is. Het is nog steeds een compact apparaat dat je vrijwel overal mee naartoe kunt nemen.

©Wesley Akkerman

Kleine frustratie

Het apparaat ligt lekker in de hand, maar is tevens ontzettend glad waardoor we een hoesje eigenlijk verplicht vinden. Zo voorkom je dat je de e-reader stevig vast wilt houden, waardoor je mogelijk met je duim op het e-inkt-scherm tikt.

Tikken op het scherm betekent dat je van pagina wisselt in een boek of comic. Dat wil je natuurlijk niet per ongeluk doen, want dat kan je een beetje uit het lezen halen. Het is geen groot probleem, maar wel een kleine smet op de ervaring. Verder hebben we weinig aan te merken op het ontwerp. Onderop zit de knop waarmee je hem uit de slaapstand haalt. Ook zit hier de usb-c-poort waarmee je hem oplaadt. De accu kan het tot drie maanden uithouden.

©Wesley Akkerman

(Bijna) hetzelfde, verbeterd

Net als bij andere Kindle-modellen kun je de kwaliteit van het scherm aanpassen op je eigen zicht. Zo heb je verschillende niveaus van helderheid, die er zowel in de avond als overdag prima uitzien. Daarnaast ben je in staat de warmte van het scherm te veranderen. Dan maak je de digitale pagina's in feite meer geel dan wit, maar dat vinden we geen groot probleem. Na een seconde is je zicht daaraan gewend en lees je de woorden prettig van het schermpje. Ook de contrastverhouding is nu hoger. Dat zie je voornamelijk wanneer je comics of graphic novels leest. Een verbetering waarvan we zeggen: meer dan welkom. Maar...

©Wesley Akkerman

Oude(re) Kindle vervangen of niet?

...Ondanks de verbeteringen wat betreft snelheid, schermgrootte en de hierboven beschreven contrastverhouding is de sprong tussen de variant uit 2021 en deze uit 2024 ook weer niet zó groot dat we meteen roepen dat je er nu een moet bestellen. Ja, de ervaring is beter – maar ook weer niet zó veel beter.

Daarnaast is het jammer dat Amazon de Amazon Kindle Paperwhite voorziet van slechts 16 GB aan opslagruimte. Nu zal dat voor je verzameling oude en nieuwe boeken en novels meer dan voldoende zijn, maar fans van audioboeken kunnen beter naar een model kijken met iets meer ruimte. De Paperwhite Signature Edition heeft bijvoorbeeld 32 GB aan opslagruimte, maar kost met 199 euro ook meteen twee tientjes meer.

©Wesley Akkerman

Een Kindle zoals verwacht

Het zal niemand verrassen dat de Amazon Kindle Paperwhite presteert zoals verwacht. Zoals altijd kun je heel fijn je boeken lezen op dit apparaat, zonder vermoeide ogen. De interface is toegankelijk en boeken aanschaffen is zo gepiept. Dat kan direct op de e-reader, met een Amazon-account, of via de website. Dan worden ze naar de e-reader gestuurd. Gekochte boeken worden verder netjes gepresenteerd op het thuisscherm van het apparaat. Zoals altijd is het ook mogelijk gratis epubs met een omweg naar het product te sturen.

Het apparaat biedt een aantal opties voor het aanpassen van de tekstgrootte en het lettertype, maar voelt tegelijkertijd ook een beetje beperkt. We zien graag meer opties in het menu staan. Daarnaast is het jammer dat de nieuwe Paperwhite geen koptelefoonaansluiting heeft en dat je voor luisterboeken bent aangewezen op bluetooth – zeggen we in het kader van veelzijdigheid.

©Wesley Akkerman

Amazon Kindle Paperwhite kopen?

Hoewel we enthousiast zijn over de Amazon Kindle Paperwhite (2024) en de aanpassingen zeker de moeite waard vinden, betekent dat niet dat we iedereen met een 2021-model aanraden om over te stappen – want daarvoor zijn de stappen te klein. Maar heb je een veel ouder model, dan kun je dat met een gerust hart wél doen. De basis is vertrouwd gebleven, en ondanks een paar kleine minpunten is dit zeker geen miskoop.

▼ Volgende artikel
Vrieskast, vrieskist of koelvriescombinatie: welk model vriezer moet ik kiezen?
© Hedgehog94
Huis

Vrieskast, vrieskist of koelvriescombinatie: welk model vriezer moet ik kiezen?

Of het nu gaat om pizza's, ijs of zelf ingevroren maaltijden: een goede vriezer is onmisbaar. Maar kies je voor een vrieskast, vrieskist of koelvriescombinatie? In dit artikel zetten we de verschillen op een rij, zodat jij de beste keuze kunt maken.

⏱ Dit artikel in het kort:

Een nieuwe vriezer kopen? Bedenk dan goed waar je het meeste aan hebt: een vrieskast, vrieskist of koelvriescombinatie. Een vrieskast is een staande vriezer met overzichtelijke lades, die er van buiten uitziet als een koelkast. Een vrieskist is een liggende vriezer met veel opbergruimte (tot wel 600 liter). Een koelvriescombinatie combineert een koelkast en vriezer in één apparaat en heeft vaak een relatief klein vriesgedeelte.

Lees ook: Hier moet je op letten bij de aanschaf van een nieuwe vriezer

Voordat je je zoektocht naar het juiste model vriezer start, is het belangrijk om te bepalen hoeveel vriesruimte je nodig hebt. Het zou zonde zijn als je een duur apparaat in de keuken of schuur hebt staan dat uiteindelijk te weinig opbergruimte blijkt te hebben, of juist een apparaat dat altijd maar tot de helft gevuld is en daardoor onnodig veel energie verbruikt. Of je nu een vrieskast, vrieskist of koelvriescombinatie kiest: voor alle modellen geldt dat je zo'n 50 liter vriesruimte per persoon rekent. Bestaat jouw huishouden uit vier mensen, dan heb je dus een vriezer met een inhoud van minstens 200 liter nodig. Met z'n tweeën heb je vaak genoeg aan 100 tot 150 liter.

Vrieskast

Een vrieskast lijkt door zijn verticale model veel op een koelkast, met als verschil dat de gehele kast bedoeld is om te vriezen. De binnenkant van een vrieskast bestaat dan ook uitsluitend uit lades. Het fijne daaraan is dat een vrieskast erg overzichtelijk is: als je ervoor staat, zie je in één oogopslag welke producten waar liggen. Dat is anders bij een vrieskist, waarin diepvriesproducten op elkaar gestapeld liggen in één groot vriesvak. Ook kun je in een vrieskast over het algemeen erg veel producten kwijt, in tegenstelling tot bijvoorbeeld het compacte vriesgedeelte van een koelvriescombinatie. Vrieskasten zijn er ook in tafelmodellen, die ideaal zijn voor kleinere keukens of huishoudens. Een tafelmodel plaats je bijvoorbeeld onder het keukenblad, waardoor hij geen extra ruimte in je keuken inneemt.

©carballo

Vrieskist

Iets minder populair dan de vrieskast en koelvriescombinatie is de vrieskist: een liggende vriezer met een deksel bovenop. Het voordeel van dit type vriezer is ook meteen een nadeel: een vrieskist is erg groot, waardoor hij niet in de gemiddelde keuken past. Vrieskisten scoren ook op esthetisch gebied wat minder hoog, waardoor de meeste mensen dit apparaat sowieso niet snel in de keuken zouden plaatsen. Toch kunnen vrieskisten juist vanwege hun grote formaat ontzettend handig zijn. Bijvoorbeeld als je vaak in bulk koopt, hobbykok bent, een moestuin hebt of in de zomer veel ijsjes of ijsblokjes wilt bewaren. Sommige vrieskisten hebben zelfs een netto inhoud van 600 liter! Als je ruimte overhebt in je schuur of garage en vaak voedsel invriest, is een vrieskist dus zeker het overwegen waard. Vrieskisten zijn daarnaast relatief goedkoop én energiezuinig, omdat de kou na het openen van het deksel direct weer terug in de kist 'valt'. Het apparaat hoeft na openen dus niet extra hard te werken om de vriesruimte weer op de juiste temperatuur te krijgen.

Lees ook: Een vrieskast in de schuur of garage? Een koud kunstje!

©Vinícius Bacarin

Coole tip: invriezen in diepvriesbakjes

Dan kun je lekker stapelen!

Koelvriescombinatie

Veruit de meeste huishoudens hebben een koelvriescombinatie: een koelkast en vriezer ineen. De vriezer bevindt zich meestal boven of onder het koelgedeelte. Zo'n koelvriescombinatie is natuurlijk hartstikke handig, want het bespaart een hoop ruimte in de keuken. Ook is een koelvriescombinatie over het algemeen goedkoper dan een losse koelkast en vriezer. En omdat er maar één compressor hoeft te draaien, is een koelvriescombinatie vaak ook energiezuiniger dan twee losse apparaten bij elkaar. Maar zo'n twee-in-één-apparaat heeft ook een nadeel: je kunt er veel minder diepvriesproducten in kwijt dan in een losse vrieskast of -kist. Vaak beslaat de koelruimte het grootste gedeelte van het apparaat, en blijven er drie tot vijf lades over voor het vriezen. Voor een gemiddeld gezin dat af en toe wat invriest is dat meestal wel voldoende. Heb je meer vriesruimte nodig, bijvoorbeeld omdat je vaak aanbiedingen koopt of aan mealpreppen doet? Dan heb je aan een koelvriescombinatie mogelijk niet genoeg en is een vrieskast of -kist voor jou een beter idee.

©Indofootage

Extra functies

Als je eenmaal besloten hebt voor welk type vriezer je gaat, zou je ook nog kunnen kijken welke functies je wilt dat het apparaat heeft. Veel moderne vrieskasten, -kisten en koelvriescombinaties beschikken over allerlei slimme functies die helpen om voedsel langer vers te houden en het apparaat efficiënt te laten werken. Zo hoef je met No Frost nooit meer te ontdooien, is de snelvriesfunctie handig voor het snel invriezen van nieuwe boodschappen en voorkomt een deuralarm dat warme lucht de vriezer binnendringt. Bij vrieskisten is binnenverlichting extra belangrijk, zodat je niet eindeloos hoeft te graaien als je een product zoekt. Let ook op het energielabel van je nieuwe vriezer, want vriezers vreten behoorlijk wat stroom. Wil je een zo zuinig mogelijk apparaat, ga dan voor een vriezer met energielabel C of hoger (tot A). Je kunt ook het energieverbruik in kWh/jaar gebruiken om apparaten te vergelijken; dit geeft het absolute verbruik van een vriezer aan.