Van de meeste nieuwe modellen die BMW de laatste tijd heeft gepresenteerd, verscheen meteen een volledig elektrische versie. De BMW iX1 is de EV-variant van de kleinste SUV uit het programma van het Duitse merk, de X1. We maken kennis met de meest krachtige versie: de iX1 xDrive30.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Eerst even een rondje om de BMW iX1

In de zomer van 2022 werd de derde generatie van de BMW X1 gepresenteerd. Vergeleken met het vorige model groeide de nieuwe X1 zowel in de lengte, in de breedte als in de hoogte enkele centimeters. De afstand tussen de voor- en achteras (de wielbasis) werd daarbij ook iets verlengd, en dat is goed nieuws voor de beschikbare binnenruimte.

Ten opzichte van het vorige model is de nieuwe X1 vooral te herkennen aan de hoekigere neus, waarbij de voor BMW kenmerkende ‘nieren’ tussen de koplampen een maatje groter zijn geworden. Bij de elektrisch aangedreven BMW iX1 zijn deze nieren afgesloten met een gedecoreerde plaat, waarin de radar voor de adaptieve cruisecontrol schuilgaat. Los van het iX1-embleem op de achterklep is deze neusplaat het enige detail waaraan je de elektrische iX1 kunt onderscheiden van de versies met benzine- en dieselmotor.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Vanbinnen is er bij de nieuwe modelgeneratie veel veranderd. Het dashboard met de klassieke ronde instrumenten ging op de schop. Ervoor in de plaats is een volledig digitaal, licht gebogen breedbeeldscherm gekomen. Bovendien is de door BMW jarenlang toegepaste en tot perfectie verfijnde iDrive-knop op de middentunnel verdwenen. Je bedient tal van functies nu via het centrale aanraakscherm.

Een traditionele keuzehendel voor de rijrichting heeft de iX1 niet; je kiest met een kleine tuimelschakelaar of je vooruit of achteruit wilt. Het interieur is prachtig afgewerkt en BMW past erg mooie materialen in zijn modellen toe. De optieprijslijst van de iX1 is een dik boekwerk: als het budget toereikend is, kan de koper helemaal losgaan op de aankleding van de auto.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Wat zijn de batterij- en vermogensopties?

Basisversie is de BMW iX1 eDrive20. Dit model wordt aangedreven door een enkele, voorin geplaatste elektromotor. Deze levert een maximumvermogen van 204 pk bij een hoogste koppel van 250 Nm. De auto beschikt over een batterij met een netto capaciteit van 64,7 kWh. Met een vastgesteld gemiddeld stroomverbruik van 15,4 kWh/100 km (WLTP) zou de iX1 eDrive20 in standaard specificatie een afstand van 475 kilometer halen op een volle batterij. Een warmtepomp met geïntegreerd warmte- en koelsysteem voor het interieur is standaard.

Daarnaast levert BMW de tweemotorige iX1 xDrive30. De elektromotor voor- en achterin verdelen een gecombineerd vermogen van 272 pk en een maximumkoppel van 494 Nm over de voor- en achterwielen. Met een hendeltje links aan het stuur kan een vermogensboost worden opgeroepen en staat er kortstondig 313 pk tot je beschikking. Met zo veel kracht ligt een sprintje vanuit stilstand naar 100 km/u in 5,6 seconden binnen bereik.

De iX1 xDrive30 beschikt eveneens over de 64,7kWh-batterij. Vanwege het hogere motorvermogen en het extra gewicht dat de tweede elektromotor met zich meebrengt, is het gemiddelde stroomverbruik vastgesteld op 16,9 kWh/100 km (WLTP), goed voor een maximale actieradius van 438 kilometer.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Hoe snel laadt de BMW iX1 op?

Het pakket batterijen dat in de vloer en onder de achterbank in de auto is gelegd, werkt met een spanning van 286 volt. Snelladen blijft beperkt tot een vermogen van 130 kW – menig concurrent streeft de BMW iX1 daarin voorbij. Snelladen van 10 naar 80 procent ‘State of Charge’ neemt volgens BMW 29 minuten in beslag.

Standaard is de iX1 uitgerust met een 11kW-boordlader; een 22kW-boordlader is optioneel te verkrijgen. De laadpoort zit boven het rechter achterwiel, wat ons betreft een handige plek. Wanneer je parallel aan de straat moet parkeren om bij te laden, zit de aansluiting aan de stoepzijde.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Is het beloofde verbruik in de praktijk haalbaar?

Voor de verbruikstest hadden we de beschikking over de tweemotorige BMW iX1 xDrive30. De testauto staat op 20-inch wielen met 245/40-banden, in plaats van de standaard 17-inch wielen met 225 mm brede banden. Door de extra rolweerstand heeft het brede rubber beslist invloed op het energieverbruik. We verwachten daarom dat het door BMW opgegeven gemiddelde stroomverbruik van 16,9 kWh/100 km moeilijk te benaderen is.

Het weer is de iX1 echter gunstig gezind: het is licht bewolkt en er staat weinig wind. De boordcomputer geeft bovendien een comfortabele buitentemperatuur aan. De iX1 toont zich op de verbruiksronde van zijn beste kant en overtreft al onze verwachtingen: wanneer we auto op het eindpunt van onze route weer aan de laadpaal hangen, geeft de boordcomputer een gemiddeld verbruik aan van 16,7 kWh/100 km. Zuiniger dan BMW belooft! Op een volle accu zou daarmee een range van 388 kilometer haalbaar zijn.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Is de BMW iX1 een praktische auto?

BMW heeft bij de ontwikkeling van de nieuwe X1 veel aandacht besteed aan de zogenaamde ‘packaging’, oftewel de verdeling van de batterij, elektromotoren en aanverwante randapparatuur over het platform, waarbij zo min mogelijk leefruimte voor de inzittenden wordt opgeofferd.

Ten opzichte van de X1 met benzinemotor levert de elektrische iX1 maar heel weinig nuttig bruikbare bagageruimte in. De kofferbak van de iX1 heeft een inhoud van 495 liter. Dat is een verwaarloosbare 5 liter minder dan de benzineversie te bieden heeft. Met de achterbank neergeklapt past er een lading van 1495 liter achterin – een verschil van slechts 50 liter ten opzichte van de benzine-X1. Extra laadruimte voorin – een ‘frunk’ – ontbreekt echter.

Het trekvermogen van de iX1 is afhankelijk van de gekozen aandrijflijn. De standaardversie iX1 eDrive20, met zijn enkele elektromotor en voorwielaandrijving, mag maximaal 750 kilo trekken. De krachtiger iX1 xDrive30 heeft ook tussen de achterwielen een elektromotor, waarmee vierwielaandrijving wordt gecreëerd. Voor deze versie staat een geremde aanhangwagen met een maximumgewicht van 2000 kilo voorgeschreven. Dat maakt van de iX1 xDrive30 een uitstekende caravantrekker.

©Igor Stuifzand | ID.nl

En hoe rijdt dat nou, zo’n BMW iX1?

Wanneer je van stevig doorrijden houdt, zul je het verlaagde onderstel in combinatie met de grote 20-inch wielen van de testauto beslist waarderen. Je voelt dat de auto stevig contact met het wegdek onderhoudt, de auto reageert scherp op je stuurbewegingen en de brede banden rollen resoluut over het asfalt. Korte hobbeltjes en bobbeltjes voel je duidelijk. Daarvan moet je een liefhebber zijn.

Gaat je voorkeur uit naar meer veercomfort, dan kun je die 20-inch wielen beter laten zitten en kiezen voor de standaard 17-inch wielen. Daarbij hebben de banden een hogere wang en dus meer absorptievermogen. Standaard beschikt de iX1 xDrive30 over elektronisch gestuurde schokdempers. Tussen de bedrijvigheid van de 20-inch wielen door voelen we dat het onderstel van de testauto ook zijn zachte kant wil laten zien. Met name op de snelweg ontpopt de iX1 zich tot een heerlijk comfortabele reisauto, waarin je met plezier werk uit handen geeft aan de prettig functionerende semi-autonome rijhulpsystemen.

Met een paraat motorvermogen van 294 pk kom je hoogstzelden sprintkracht tekort. Als je wilt, win je vrijwel elk stoplichtduel. Met de Boost-hendel achter het stuur kun je kortstondig gebruikmaken van 313 pk, maar dat bewijst eigenlijk alleen in uiterste noodgevallen zijn nut. Een verkeerd ingeschatte inhaalactie los je eenvoudig op door de Boost-hendel aan te trekken, zodat er geen reden tot paniek is. Met een gewicht van bijna 2.000 kilo roept de iX1 xDrive30 echter weinig sportieve aspiraties op. Afgezien van enkele uit pure nieuwsgierigheid geboren Boost-sprintjes hebben we tijdens de testperiode geen moment de behoefte gevoeld om de stuurhendel veelvuldig ter hand te nemen.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Hoe ziet het kostenplaatje eruit?

Voor SEPP-aanschafsubsidie komt de BMW iX1 niet in aanmerking. De basisversie eDrive20 is er voor iets meer dan 48.000 euro (private lease via BMW vanaf 799 euro). Daarmee blijft hij keurig onder de magische grens van de 50.000 euro, en past hij bij veel zakelijke rijders binnen het leasebudget. Concurrenten zijn bijvoorbeeld de Volvo XC40 Recharge Pure Electric Single Motor en Volkswagen ID.4 met 204 pk.

Gaat je voorkeur uit naar de krachtiger iX1 xDrive30 met standaard verlaagd onderstel, adaptieve schokdempers en 2000 kilo trekvermogen, dan betaal je bijna 58.000 euro (private lease vanaf 839 euro). Zit er nog meer geld in de kas? Lees de optieprijslijst dan op je gemak na en leef je uit! Alternatieven voor de iX1 xDrive30 zijn bijvoorbeeld de Mercedes EQB 350 4Matic en Audi Q4 e-tron 45 quattro.\

©Igor Stuifzand | ID.nl

De geur van versgebakken oliebollen hoort bij december. Toch ziet niet iedereen het zitten om met een pan heet vet aan de slag te gaan. Oliebakken in de airfryer lijkt dan een aantrekkelijk alternatief: minder luchtjes en ook nog eens minder vet. Maar levert bakken in een airfryer dezelfde oliebol op, of moet je toch de frituurpan uit het vet halen?

Oliebollen bakken in de airfryer, kan dat? Het korte antwoord is duidelijk: nee, een traditionele oliebol bak je niet in een airfryer. Klassiek oliebollenbeslag is vloeibaar en heeft direct contact met hete olie nodig om zijn vorm en structuur te krijgen. Een airfryer is in de basis een compacte heteluchtoven. Zonder een bad van hete olie kan het beslag niet snel genoeg stollen. Wie het toch probeert, ziet het deeg door het mandje zakken of uitlopen tot een platte, taaie schijf. Dat ligt niet aan het recept, maar aan de techniek.

Waarom hete olie onmisbaar is

Zodra je het beslag van de oliebol in de hete olie van de frituurpan schept, ontstaat er vrijwel direct een korstje om de buitenkant. Binnen in de bol ontstaat stoom, waardoor de bol uitzet en luchtig wordt. Die combinatie van afsluiten en opblazen zorgt voor de typische oliebolstructuur. In een airfryer ontbreekt die directe warmteoverdracht. Hete lucht is simpelweg minder krachtig dan hete olie. Zonder direct contact met heet vet kan het beslag niet snel genoeg stollen. Daardoor blijft een echte oliebol uit de airfryer onmogelijk.

©Gegenereerd door AI

Wat wel kan: kwarkbollen uit de airfryer

Wie toch iets zelf wil maken in de airfryer, moet het klassieke oliebollenbeslag loslaten. Met een steviger beslag, bijvoorbeeld op basis van kwark, kun je ballen vormen die hun vorm behouden. Deze bollen garen prima in de hete lucht en krijgen een mooie bruine buitenkant. De uitkomst lijkt qua vorm op een oliebol, maar de structuur is compacter en de smaak meer broodachtig. Denk aan iets tussen een zoet broodje en een scone. Lekker, lichter en prima als alternatief, maar: het is geen oliebol zoals je die van de kraam kent.

Wat ook goed kan: oliebollen opwarmen in de airfryer

Waar de airfryer wel echt tot zijn recht komt, is bij het opwarmen van gekochte oliebollen. In de magnetron worden ze snel slap en taai. In de airfryer gebeurt het tegenovergestelde. Door de bollen een paar minuten op ongeveer 180 graden te verwarmen, wordt de korst weer knapperig en warmt de binnenkant gelijkmatig op. Je oliebollen smaken weer alsof je ze net gebakken (of gehaald) hebt!

Samenvatting

Wil je de échte oliebol, dan heb je twee opties: zelf bakken in een frituurpan of halen bij de kraam. Bakken in de airfryer kan niet, omdat vloeibaar beslag niet geschikt is voor hete lucht. Je kunt bijvoorbeeld wel kwarkbollen maken, maar dat is toch anders. De grootste winst zit in het opwarmen van kant-en-klare oliebollen: in de airfryer gaat dat snel, ze worden heerlijk knapperig en je hebt geen last van frituurlucht in huis.

🎆 Vuurwerk op je Galaxy Smartphone? 👇

Het spreekwoord 'krakende wagens lopen het langst' gaat helaas vaak niet op in de computerwereld. Moderne systemen reageren soms allergisch op oudere hardware. Toch zijn er methoden en slimme trucs om zulke apparaten te laten werken onder Windows 10 of 11.

Apparaat niet herkend

Wanneer je een oud apparaat aansluit, kan het gebeuren dat Windows het niet herkent.. Daardoor verschijnt het niet in de lijst met apparaten. Je controleert dit door via een klik met rechts op de Windows-knop Apparaatbeheer te openen. Verschijnt hier iets als 'Onbekend apparaat' of zie je een geel driehoekje of vraagteken, dan heeft Windows het apparaat wel fysiek herkend, maar geen juiste driver gevonden. Je leest hier meer over bij de passage Driverprobleem. Mogelijke oorzaken zijn het ontbreken van een plug-and-playdriver of een verouderd aansluitingstype.

Je kunt dan verschillende dingen proberen. Controleer eerst de aansluiting en de stroomvoorziening. Zorg dat het apparaat juist is aangesloten en ingeschakeld. Bij usb-apparaten helpt het soms een andere poort te proberen. Oudere usb1.1-apparaten werken vaak beter via een usb2.0-poort of een usb-hub met eigen voeding dan via een usb3.0-poort. Heeft je pc nog een parallelle of seriële poort? Controleer dan in het systeem-BIOS of deze is ingeschakeld. Heeft je toestel zo'n poort niet, dan ben je meestal aangewezen op een adapter (zie de passage Aansluitingen).

Handmatige installatie

Je kunt het apparaat ook handmatig proberen te installeren. Misschien heb je nog een cd-rom met de installatiebestanden, zodat het zo lukt. Heeft je pc geen cd-station meer, dan sluit je een extern cd-station aan of kopieer je de bestanden op een andere pc met cd-station naar een usb-stick. Je kunt er ook een iso-bestand van maken en dit met een dubbelklik als virtuele schijf koppelen op je pc. Je kunt dit doen met bijvoorbeeld Burnaware Free. Ga naar www.burnaware.com en kies voor ISO-bestand aanmaken.

Heb je geen cd-rom? Start dan Apparaatbeheer, open het menu Actie en kies Oudere hardware toevoegen. Kies De hardware opsporen en automatisch installeren, geef het hardwaretype aan, zoals Beeldapparaten of Draagbare apparaten, en selecteer het juiste product en model. Heb je zelf een geschikte driver gevonden (bijvoorbeeld op de site van de producent), klik dan op Bladeren en verwijs naar het installatiebestand (inf).

Voor printers open je Instellingen in Windows en kies je Bluetooth en apparaten / Printers en scanners. Klik op Apparaat toevoegen en kies bij De printer die ik wil gebruiken, staat niet in de lijst voor Handmatig een nieuw apparaat toevoegen. In het dialoogvenster laat je Mijn printer is iets ouder. Help mij met zoeken geselecteerd. Werkt dat niet, probeer dan Een lokale printer of een netwerkprinter toevoegen met handmatige instellingen, waarna je de juiste poort en het stuurprogramma kiest. Klik hier ook op Windows Update: zo is de kans groter dat Windows alsnog de juiste driver ophaalt. Je kunt ook een vergelijkbaar model uit de lijst proberen.

Soorten aansluitingen

Gaat het om oudere apparaten, dan hebben die vaak een interface die je op moderne pc's niet meer vindt, zoals een parallelle of seriële aansluiting of firewire. Voor parallel gebruik je een usb-naar-parallel-adapter (meestal usb-A naar 36-pins Sub-D). De printer verschijnt dan als 'USB Printing Support' en werkt vaak met generieke drivers. Sommige oude drivers verwachten een echte LPT-poort met een logische naam als LPT1. Je kunt dan de gedeelde usb-printerpoort mappen naar LPT1 met het opdrachtprompt-commando

(met net use LPT1: /delete verwijder je deze koppeling). <printershare> is de gedeelde printernaam, zoals ingesteld via Instellingen in Windows: klik op de printernaam, kies Printereigenschappen en open het tabblad Delen. Zo kun je vaak nog printen vanuit oude DOS- of Windows-apps.

Voor een seriële poort (met een DB9 RS232-kabel) gebruik je eveneens een usb-adapter, liefst met FTDI-chip en aangesloten op een usb2.0-poort. Mogelijk moet je eerst de adapterdriver installeren voordat deze in Apparaatbeheer verschijnt (onder een naam als '[…] COMx'). Om het juiste poortnummer (zoals COM1) in te stellen, klik je met rechts op het apparaat, open je Poortinstellingen en klik je op Geavanceerd.

Koop altijd adapters van goede kwaliteit (en van een bekend merk), aangezien goedkopere exemplaren zich niet altijd aan de specificaties houden.

Voor firewire kun je de installatie van een PCIe-naar-firewire (IEEE 1394) adapterkaart overwegen. Met de Microsoft 1394 OHCI Legacy Driver activeer je deze vervolgens in Windows 10/11 en kun je bijvoorbeeld een oude DV-camera of audio-interface aansluiten. Klik hier voor een downloadlink met instructies.

Driverprobleem

Wanneer Windows het apparaat herkent via een van bovenstaande stappen, blijft het afwachten of er een geschikte driver voor Windows 10/11 beschikbaar is. Je kunt eerst een generieke driver proberen, die vaak via de Windows-updatefunctie beschikbaar is. Klik in Apparaatbeheer met rechts op het apparaat, kies Stuurprogramma bijwerken en klik vervolgens op Automatisch zoeken naar stuurprogramma's / In Windows Update zoeken naar bijgewerkte stuurprogramma's.

Soms vind je geschikte drivers bij de optionele updates. Ga hiervoor naar Instellingen, kies Windows Update / Geavanceerde opties / Optionele updates en open Stuurprogramma-updates. Je kunt ook zoeken naar een basisdriver, add-onmodule of universele driver van de fabrikant, zoals de (Smart) Universal Printer Driver van HP.

Vind je geen driver op de site van de fabrikant, dan kun je er ook zelf naar googelen op basis van het hardware-ID. Start Apparaatbeheer, klik met rechts op het apparaat (eventueel bij Andere apparaten of Onbekend apparaat), kies Eigenschappen en open het tabblad Details. Stel Eigenschap in op Hardware-id's. Klik met rechts op een gevonden ID, kies Kopiëren en plak dit met Ctrl+V in een zoekmachine als Google. Mogelijk levert dit een geschikte driver op.

Heb je nog een driver voor Windows 7 of ouder, probeer dan de installatie in compatibiliteitsmodus. Klik met rechts op het installatieprogramma, kies Eigenschappen en ga naar het tabblad Compatibiliteit. Zet een vinkje bij Dit programma uitvoeren in compatibiliteitsmodus voor en kies de laatst ondersteunde versie, zoals Windows 7 of Windows XP (Service Pack 2). Door ook Dit programma als administrator uitvoeren te selecteren, vergroot je de kans dat Windows de oudere driver alsnog aanvaardt, zeker als het geen 'kernel-driver' met volledige systeemrechten betreft (zie ook de passage Driverblokkade). Dit is ons bijvoorbeeld al gelukt voor een Canon Pixma iP4200-printer.

Lees ook: De perfecte printer kiezen? Hier moet je op letten

Alternatieve drivers

Je kunt ook op zoek gaan naar alternatieve, niet-officiële stuurprogramma's. Er zijn verschillende community's en fora die voor populaire oudere apparaten aangepaste drivers aanbieden of INF-bestanden hebben aangepast om ze onder nieuwere Windows-versies te laten werken.

Voor scanners is de alternatieve software van VueScan populair. Deze ondersteunt bijna achtduizend oude scanner-modellen en werkt vaak prima, al is de software niet gratis (vanaf circa 19 euro per jaar). Een proefversie is wel beschikbaar (je kunt eventueel een wegwerpadres gebruiken), zodat je kunt nagaan of je scanner werkt onder Windows 10/11.

Voor printers is het Gutenprint-driverpakket bekend, voorheen bekend als Gimp-print, al is dit alleen beschikbaar voor Linux en macOS. We hebben helaas niet de ruimte om hier dieper op in te gaan, maar je kunt een al dan niet virtuele Linux-machine op je netwerk opzetten (ook op een Raspberry Pi) en hierop Gutenprint installeren. Vervolgens deel je de printer zodat je deze ook op je Windows-pc kunt gebruiken. Voor scanners bestaat een vergelijkbaar project: Scanner Access Now Easy, eveneens voor Linux.

Driverblokkade

Het kan gebeuren dat er wel een driver beschikbaar is, maar dat Windows 10/11 de installatie blokkeert. Mogelijk is de driver technisch incompatibel, bijvoorbeeld een 32bit-driver op een 64bit-systeem (Windows 11 is altijd 64 bit), of een kerneldriver die noodzakelijke kernelfuncties mist doordat deze niet meer worden ondersteund door het geüpdatete besturingssysteem. In dit geval kun je nog de compatibiliteitsmodus proberen (zie de passage Driverprobleem), maar het resultaat blijft onzeker. Je maakt dan meer kans via een virtuele machine met een oudere Windows-versie, zoals Windows 10 voor 32bit-drivers.

Soms blokkeert Windows 10/11 de installatie omdat de (kernel)driver niet digitaal is ondertekend. Ben je zeker dat het om een betrouwbare driver gaat, dan kun je deze controle tijdelijk uitschakelen. Open Instellingen, kies Systeem / Systeemherstel en klik tweemaal op Nu opnieuw opstarten. Kies vervolgens Problemen oplossen / Geavanceerde opties / Opstartinstellingen en klik op Opnieuw opstarten. In het menu dat verschijnt, kies je optie 7: Afdwingen van stuurprogrammahandtekening uitschakelen. Windows start nu zonder handtekeningcontrole, zodat je de driver kunt installeren. Bij de volgende herstart is de controle weer actief, maar de driver blijft werken.

Ga je liever voor een iets doortastender aanpak? Voer dan de Opdrachtprompt uit als administrator, voer het commando bcdedit /set TESTSIGNING ON in en herstart je pc. Deze draait dan in testmodus, zie de indicatie rechtsonder. Installeer de driver en voer daarna meteen bcdedit /set TESTSIGNING OFF uit, gevolgd door een herstart om terug normaal te werken.

Virtueel alternatief

Lukt het niet om je oude apparaat met een van de bovenstaande workarounds aan de praat te krijgen binnen Windows 10/11, dan zit er weinig anders op dan een ouder of ander besturingssysteem te gebruiken. Het handigst is om dit als virtuele machine (VM) bovenop je huidige Windows te draaien. Binnen deze VM installeer je dan de originele driver en software voor het apparaat.

Geschikte gratis tools zijn Oracle VirtualBox en VMware Workstation Pro (na registratie op https://support.broadcom.com). Via bijvoorbeeld https://archive.org kun je naar schijfkopiebestanden zoeken en downloaden. Wij vonden er onder meer diverse Windows XP-iso-bestanden en installeerden een exemplaar in VirtualBox.

Dit kan als volgt. Start VirtualBox, klik op Nieuw en vul de gegevens in, zoals Microsoft Windows XP (32-bit). Bij ISO-image verwijs je naar je download. Vink Overslaan zonder toezicht aan, klik op Afmaken en vervolgens op Starten. Volg de installatie-instructies. Je bezit of vindt wellicht een geldige licentie voor deze oude Windows.

Koppel het apparaat aan een fysieke poort op je pc en geef deze vervolgens door aan de VM, zodat de virtuele Windows het apparaat herkent. Dit kan vanuit het menu Apparaten in het venster met een opgestarte VM.

Bij printers kun je ook delen via het VM-netwerk, zodat je vanuit je gewone Windows via het netwerk kunt printen naar de VM. Selecteer de (uitgeschakelde) VM in VirtualBox, kies Instellingen, open Netwerk en vink Netwerkadapter inschakelen aan. Stel eventueel Gekoppeld aan in op Bridged Adapter zodat de VM een ip-adres krijgt binnen hetzelfde netwerk als je host-pc.

 Nieuwe printer nodig? Kijk op Kieskeurig.nl/prijsdalers om voor de beste deal!