Van de meeste nieuwe modellen die BMW de laatste tijd heeft gepresenteerd, verscheen meteen een volledig elektrische versie. De BMW iX1 is de EV-variant van de kleinste SUV uit het programma van het Duitse merk, de X1. We maken kennis met de meest krachtige versie: de iX1 xDrive30.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Eerst even een rondje om de BMW iX1

In de zomer van 2022 werd de derde generatie van de BMW X1 gepresenteerd. Vergeleken met het vorige model groeide de nieuwe X1 zowel in de lengte, in de breedte als in de hoogte enkele centimeters. De afstand tussen de voor- en achteras (de wielbasis) werd daarbij ook iets verlengd, en dat is goed nieuws voor de beschikbare binnenruimte.

Ten opzichte van het vorige model is de nieuwe X1 vooral te herkennen aan de hoekigere neus, waarbij de voor BMW kenmerkende ‘nieren’ tussen de koplampen een maatje groter zijn geworden. Bij de elektrisch aangedreven BMW iX1 zijn deze nieren afgesloten met een gedecoreerde plaat, waarin de radar voor de adaptieve cruisecontrol schuilgaat. Los van het iX1-embleem op de achterklep is deze neusplaat het enige detail waaraan je de elektrische iX1 kunt onderscheiden van de versies met benzine- en dieselmotor.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Vanbinnen is er bij de nieuwe modelgeneratie veel veranderd. Het dashboard met de klassieke ronde instrumenten ging op de schop. Ervoor in de plaats is een volledig digitaal, licht gebogen breedbeeldscherm gekomen. Bovendien is de door BMW jarenlang toegepaste en tot perfectie verfijnde iDrive-knop op de middentunnel verdwenen. Je bedient tal van functies nu via het centrale aanraakscherm.

Een traditionele keuzehendel voor de rijrichting heeft de iX1 niet; je kiest met een kleine tuimelschakelaar of je vooruit of achteruit wilt. Het interieur is prachtig afgewerkt en BMW past erg mooie materialen in zijn modellen toe. De optieprijslijst van de iX1 is een dik boekwerk: als het budget toereikend is, kan de koper helemaal losgaan op de aankleding van de auto.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Wat zijn de batterij- en vermogensopties?

Basisversie is de BMW iX1 eDrive20. Dit model wordt aangedreven door een enkele, voorin geplaatste elektromotor. Deze levert een maximumvermogen van 204 pk bij een hoogste koppel van 250 Nm. De auto beschikt over een batterij met een netto capaciteit van 64,7 kWh. Met een vastgesteld gemiddeld stroomverbruik van 15,4 kWh/100 km (WLTP) zou de iX1 eDrive20 in standaard specificatie een afstand van 475 kilometer halen op een volle batterij. Een warmtepomp met geïntegreerd warmte- en koelsysteem voor het interieur is standaard.

Daarnaast levert BMW de tweemotorige iX1 xDrive30. De elektromotor voor- en achterin verdelen een gecombineerd vermogen van 272 pk en een maximumkoppel van 494 Nm over de voor- en achterwielen. Met een hendeltje links aan het stuur kan een vermogensboost worden opgeroepen en staat er kortstondig 313 pk tot je beschikking. Met zo veel kracht ligt een sprintje vanuit stilstand naar 100 km/u in 5,6 seconden binnen bereik.

De iX1 xDrive30 beschikt eveneens over de 64,7kWh-batterij. Vanwege het hogere motorvermogen en het extra gewicht dat de tweede elektromotor met zich meebrengt, is het gemiddelde stroomverbruik vastgesteld op 16,9 kWh/100 km (WLTP), goed voor een maximale actieradius van 438 kilometer.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Hoe snel laadt de BMW iX1 op?

Het pakket batterijen dat in de vloer en onder de achterbank in de auto is gelegd, werkt met een spanning van 286 volt. Snelladen blijft beperkt tot een vermogen van 130 kW – menig concurrent streeft de BMW iX1 daarin voorbij. Snelladen van 10 naar 80 procent ‘State of Charge’ neemt volgens BMW 29 minuten in beslag.

Standaard is de iX1 uitgerust met een 11kW-boordlader; een 22kW-boordlader is optioneel te verkrijgen. De laadpoort zit boven het rechter achterwiel, wat ons betreft een handige plek. Wanneer je parallel aan de straat moet parkeren om bij te laden, zit de aansluiting aan de stoepzijde.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Is het beloofde verbruik in de praktijk haalbaar?

Voor de verbruikstest hadden we de beschikking over de tweemotorige BMW iX1 xDrive30. De testauto staat op 20-inch wielen met 245/40-banden, in plaats van de standaard 17-inch wielen met 225 mm brede banden. Door de extra rolweerstand heeft het brede rubber beslist invloed op het energieverbruik. We verwachten daarom dat het door BMW opgegeven gemiddelde stroomverbruik van 16,9 kWh/100 km moeilijk te benaderen is.

Het weer is de iX1 echter gunstig gezind: het is licht bewolkt en er staat weinig wind. De boordcomputer geeft bovendien een comfortabele buitentemperatuur aan. De iX1 toont zich op de verbruiksronde van zijn beste kant en overtreft al onze verwachtingen: wanneer we auto op het eindpunt van onze route weer aan de laadpaal hangen, geeft de boordcomputer een gemiddeld verbruik aan van 16,7 kWh/100 km. Zuiniger dan BMW belooft! Op een volle accu zou daarmee een range van 388 kilometer haalbaar zijn.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Is de BMW iX1 een praktische auto?

BMW heeft bij de ontwikkeling van de nieuwe X1 veel aandacht besteed aan de zogenaamde ‘packaging’, oftewel de verdeling van de batterij, elektromotoren en aanverwante randapparatuur over het platform, waarbij zo min mogelijk leefruimte voor de inzittenden wordt opgeofferd.

Ten opzichte van de X1 met benzinemotor levert de elektrische iX1 maar heel weinig nuttig bruikbare bagageruimte in. De kofferbak van de iX1 heeft een inhoud van 495 liter. Dat is een verwaarloosbare 5 liter minder dan de benzineversie te bieden heeft. Met de achterbank neergeklapt past er een lading van 1495 liter achterin – een verschil van slechts 50 liter ten opzichte van de benzine-X1. Extra laadruimte voorin – een ‘frunk’ – ontbreekt echter.

Het trekvermogen van de iX1 is afhankelijk van de gekozen aandrijflijn. De standaardversie iX1 eDrive20, met zijn enkele elektromotor en voorwielaandrijving, mag maximaal 750 kilo trekken. De krachtiger iX1 xDrive30 heeft ook tussen de achterwielen een elektromotor, waarmee vierwielaandrijving wordt gecreëerd. Voor deze versie staat een geremde aanhangwagen met een maximumgewicht van 2000 kilo voorgeschreven. Dat maakt van de iX1 xDrive30 een uitstekende caravantrekker.

©Igor Stuifzand | ID.nl

En hoe rijdt dat nou, zo’n BMW iX1?

Wanneer je van stevig doorrijden houdt, zul je het verlaagde onderstel in combinatie met de grote 20-inch wielen van de testauto beslist waarderen. Je voelt dat de auto stevig contact met het wegdek onderhoudt, de auto reageert scherp op je stuurbewegingen en de brede banden rollen resoluut over het asfalt. Korte hobbeltjes en bobbeltjes voel je duidelijk. Daarvan moet je een liefhebber zijn.

Gaat je voorkeur uit naar meer veercomfort, dan kun je die 20-inch wielen beter laten zitten en kiezen voor de standaard 17-inch wielen. Daarbij hebben de banden een hogere wang en dus meer absorptievermogen. Standaard beschikt de iX1 xDrive30 over elektronisch gestuurde schokdempers. Tussen de bedrijvigheid van de 20-inch wielen door voelen we dat het onderstel van de testauto ook zijn zachte kant wil laten zien. Met name op de snelweg ontpopt de iX1 zich tot een heerlijk comfortabele reisauto, waarin je met plezier werk uit handen geeft aan de prettig functionerende semi-autonome rijhulpsystemen.

Met een paraat motorvermogen van 294 pk kom je hoogstzelden sprintkracht tekort. Als je wilt, win je vrijwel elk stoplichtduel. Met de Boost-hendel achter het stuur kun je kortstondig gebruikmaken van 313 pk, maar dat bewijst eigenlijk alleen in uiterste noodgevallen zijn nut. Een verkeerd ingeschatte inhaalactie los je eenvoudig op door de Boost-hendel aan te trekken, zodat er geen reden tot paniek is. Met een gewicht van bijna 2.000 kilo roept de iX1 xDrive30 echter weinig sportieve aspiraties op. Afgezien van enkele uit pure nieuwsgierigheid geboren Boost-sprintjes hebben we tijdens de testperiode geen moment de behoefte gevoeld om de stuurhendel veelvuldig ter hand te nemen.

©Igor Stuifzand | ID.nl

Hoe ziet het kostenplaatje eruit?

Voor SEPP-aanschafsubsidie komt de BMW iX1 niet in aanmerking. De basisversie eDrive20 is er voor iets meer dan 48.000 euro (private lease via BMW vanaf 799 euro). Daarmee blijft hij keurig onder de magische grens van de 50.000 euro, en past hij bij veel zakelijke rijders binnen het leasebudget. Concurrenten zijn bijvoorbeeld de Volvo XC40 Recharge Pure Electric Single Motor en Volkswagen ID.4 met 204 pk.

Gaat je voorkeur uit naar de krachtiger iX1 xDrive30 met standaard verlaagd onderstel, adaptieve schokdempers en 2000 kilo trekvermogen, dan betaal je bijna 58.000 euro (private lease vanaf 839 euro). Zit er nog meer geld in de kas? Lees de optieprijslijst dan op je gemak na en leef je uit! Alternatieven voor de iX1 xDrive30 zijn bijvoorbeeld de Mercedes EQB 350 4Matic en Audi Q4 e-tron 45 quattro.\

©Igor Stuifzand | ID.nl

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.