Soms lijkt het alsof Sony zijn smartphone-tak langzaam afstoot, met onopvallende aankondigingen en weinig bombarie rondom nieuwe toestellen. Toch kan het bedrijf je ineens verrassen, zoals met de nieuwe Xperia XZ- en Xperia XA1-lijn die het bedrijf nu uit brengt. Met als paradepaardje de Sony Xperia XZ Premium.

Sony presenteerde zijn nieuwe modellen tijdens het Mobile World Congress in Barcelona. Het gaat om een paar verschillende modellen. De spannendste daarvan zijn de Xperia XZs en de Xperia XZ Premium. Die laatste is zonder twijfel het interessantst, maar ook het ongegrijpbaarst. Op de beursvloer was dit model veilig weggestopt achter een stuk glas, waardoor we niet echt aan de slag konden met het apparaat dat een 4K HDR-display heeft. Dat maakt het de enige telefoon met zo'n scherm, al is alleen het HDR-gedeelte uniek. Sony's Xperia Z-toestellen hadden vorig jaar al een 4K-resolutie.

Sony Xperia XZ Premium

De XZ Premium is ook de eerste telefoon die gebruik maakt van de Snapdragon 835, een mobiele cpu die hard nodig is voor het renderen van de hoge resolutie van beelden.

De XZ Premium is zonder twijfel één van de mooiste toestellen die we dit jaar op het MWC zagen, maar eigenlijk telt dat niet als de telefoon niet daadwerkelijk beschikbaar is. Sony durft nog niet te zeggen wanneer het toestel op de markt komt of wat het moet kosten, maar het feit dat de demomodellen niet eens aan stonden zegt wel wat over het ontwikkelproces dat waarschijnlijk nog in de kinderschoenen staat.

©PXimport

Sony Xperia XZs

Nee, dan is de XZs een stuk toegankelijker, al is het full-HD-scherm toch een beetje teleurstellend. Zeker tussen toestellen als de LG G6 en de Huawei P10 valt een 1920 x 1080-scherm minder op. Bovendien is het een vreemde beslissing voor het eerste bedrijf dat vorig jaar vol overtuiging inzette op 4K-schermen op telefoons, allemaal ter voorbereiding voor de VR-boom die de komende jaren gaat komen.

Buiten dat is de Xperia XZs een prima telefoon die weinig veranderd is van de bestaande modellen. Het mooiste aan het toestel is dat de randen van het scherm vrijwel geen bezels hebben aan de zijkanten, al zijn die aan de bovenkant dan weer eigenlijk te groot. Het toestel heeft weer dezelfde vorm als eerdere modellen, met een ronde rand waardoor het toestel lekker in je hand ligt - mits je ook een beetje grote handen heb.

Super-slowmo

Een andere opvallende feature van de telefoon is de slow-motion-camera, waarmee je bewegende beelden in super-slowmo kunt opnemen. Dat is een leuke functie, al heeft het ook wat weg van een gimmick, zeker ook omdat de video's alleen in HD-resolutie worden opgenomen.

Buiten dat is de Xperia XZs precies wat je van een upgrade als deze mag verwachten. Alle features zijn een stukje beter geworden, het toestel is een beetje sneller, de camera heeft iets meer pixels, maar echt heel spannend is het nou ook weer niet. Heb je een bestaande Xperia Z- of X-telefoon, dan is er weinig reden om meteen over te stappen.

©PXimport

Sony Xperia XA1

Voor wie niet meteen het duurste model wil hebben is er ook de Xperia XA1, een midrange-model dat elementen leent van andere Xperia-toestellen. Zo is er de minimalistische ronde aan-uit-knop, de ronde zijkanten die het geheel een eenduidige body geven, en de kleine camera die is weggestopt in de hoek van het apparaat. De Xperia XA1 is qua uiterlijk niet veel anders dan zijn duurdere broers, al is het met een 5"-scherm een stuk kleiner.

De onderscheiding zit aan de binnenkant van het toestel. Dat heeft met een minder sterke processor, en een accu van slechts 2,300 mAh. Het apparaat heeft wel een opvallend verbeterde camera ten opzichte van het vorige Z5-model, al zijn de megapixels met 23 wel gelijk gebleven. De verbetering zit danook vooral in de grotere sensor, en het grotere diafragma waarmee de lens meer licht kan vangen.

Het probleem met de Xperia XA1 is dat die het zal moeten hebben van zijn prijs, maar die is op dit moment nog onbekend. Als het toestel een redelijk bedrag gaat kosten kan het goed concurreren met goedkopere telefoons, maar het apparaat is nét niet speciaal genoeg om het aan te raden. Daarvoor is het ook net iets te lomp en te zwaar, en dat valt toch wel op.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.