De kans bestaat dat de naam Poco geen belletje doet rinkelen. Het is een relatief onbekend submerk van het Chinese Xiaomi. De Poco F2 Pro is een smartphone met topspecificaties, voor een scherpe prijs. Toch zijn er wel een paar addertjes onder het gras.

De eerste smartphone van Poco was de Pocophone F1 uit 2018, wat destijds een ware budgettopper was voor zo’n 350 euro. Eigenlijk waren de enige concessies die je moest maken op het gebied van de bouwkwaliteit, camera en Androidskin. Ook de verkrijgbaarheid was een probleempje. Deze tweede generatie is qua prijs wel een flinke stap omhoog gegaan: zo’n 550 euro. Omdat Xiaomi nu wel officieel in Nederland zijn hardware verkoopt, is de Poco F2 Pro gelukkig breed verkrijgbaar.

Wanneer je de specs erbij pakt en het toestel in handen krijgt, kun je niet veel anders dan diep onder de indruk zijn wat je voor deze prijs krijgt. Allereerst het uiterlijk: de smartphone oogt alsof hij twee keer zo duur is, met een stevige bouwkwaliteit en een fraai ontwerp. Ook de kleur van ons te testen model sprak me zeer aan, een soort metaalgrijs. De Poco F2 Pro is gemaakt van glas en heeft een metalen rand rondom. De smartphone weegt redelijk zwaar en heeft geen waterdichtheidscertificering. Waterschade valt dus niet binnen de garantie, hoewel Xiaomi wel intern wat rubbertjes en lijm heeft gebruikt om water buiten te houden.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Vol(waardig) scherm

Ook het scherm springt in het oog - in figuurlijke zin. De Poco F2 is een groot toestel, waarvan de gehele voorzijde (op enkele dunne schermranden na) uit een 6,7 inch scherm bestaat, met een redelijk langwerpige schermverhouding van 20 bij 9. Er is geen scherminkeping of cameragat aanwezig, de frontcamera schuift uit de linkerbovenzijde van het toestel. Een pop-upcamera is redelijk zeldzaam vandaag de dag, en hoewel ik aanvankelijk altijd sceptisch was over de duurzaamheid van deze camera’s, is het toch een fijne feature. Apps kunnen niet ongemerkt je frontcamera benaderen, wat een geruststelling is. De mechaniek van deze pop-upcamera voelt ook stevig en degelijk aan.

Het amoledscherm heeft geen hogere verversingssnelheid of resolutie en houdt het respectievelijk dus bij 60 hertz en 1080P. Persoonlijk mis ik daar niks aan, vooral niet omdat de weergavekwaliteit van het scherm bijzonder hoog is. Het scherm is helder en de kleuren zijn goed gekalibreerd. Maar wie waarde hecht aan de vloeiender lopende beelden van smartphones met schermen met hogere verversingssnelheid, is wellicht beter af bij een smartphone van OnePlus.

Achter het scherm zit de vingerafdrukscanner verwerkt. Helaas herkende deze scanner mijn duim vaker niet dan wel. Dat werkte erg frustrerend, omdat het net als de meeste vingerafdrukscanners achter het scherm aanvoelt als een stap achteruit ten opzichte van fysieke vingerafdrukscanners op bijvoorbeeld de achter- of zijkant van de smartphone.

Krachtig

Ook de specificaties maken diepe indruk. De smartphone beschikt over de krachtigste Snapdragon chipset. De Poco F2 komt in een uitvoering van 128GB opslag en 6GB werkgeheugen en eentje met 256 en 8GB. De variant met meer werk- en opslaggeheugen is zo’n 50 euro duurder. Ga vooral even goed na hoeveel opslag je nodig hebt, want dit kun je niet uitbreiden met een geheugenkaart.

De chipset in de Poco F2 Pro ondersteunt officieel 5G. Ben je echter in de markt voor een smartphone die gebruikmaakt van deze nieuwe netwerktechnologie, dan kun je deze smartphone beter links laten liggen. Deze zomer worden de eerste 5G-netwerken aangezet op een bandbreedte van 700 mHz. Die band wordt niet ondersteund, alleen de 3,5 Ghz-band, die Nederlandse 5G-netwerken de komende jaren nog niet in gebruik gaan nemen. Laat je dus absoluut niet misleiden door 5G-icoontjes op het toestel of op het doosje.

Concessies en extra’s

Er ontbreken dus wel een paar dingetjes aan de Poco F2 Pro, zoals de eerder genoemde 5G-ondersteuning, een scherm met hoge verversingssnelheid en waterdichtheid. Ook draadloos opladen behoort niet tot de mogelijkheden. Maar hier valt eigenlijk prima mee te leven, gezien de prijs van de smartphone. Verder hoef je eigenlijk geen concessies te doen met deze smartphone. Er is een koptelefoonpoort aanwezig en zelfs een infraroodlichtje zodat je de smartphone als afstandsbediening gebruikt. Prettig is ook dat er een relatief grote accu aanwezig is (4.700 mAh), die je met een 33 watt lader behoorlijk vlot voltankt. Een volle accu zorgt ervoor dat je een dag of twee mee kunt, hoewel dit natuurlijk afhangt van je gebruik.

©PXimport

Camera

Aan de achterzijde van het toestel is een veelzijdige camera geplaatst. Deze zit fraai verwerkt in een cirkelvormig camera-eiland. Hierin zie je vier lenzen. De primaire lens is een 64 megapixelsensor (Sony IMX686). Daarnaast beschikt de Poco F2 Pro over een 13 megapixel groothoeklens en een 5 megapixel zoomlens. De vierde lens is een dieptesensor, die gebruikt wordt voor het vastleggen van scherptediepte, voor bijvoorbeeld de portretmodus. In praktijk komt het er dus op neer dat je dankzij de groothoeklens 0,6x ‘zoomt’, en de zoomlens tot 2x.

De zoomlens is met name geschikt voor macrofoto’s. Maar de kwaliteit van deze lens is echt merkbaar lager dan de primaire- en groothoekcamera. Gebruik deze dan ook vooral als je van heel dichtbij gedetailleerd objecten wilt fotograferen, zoals bloemen. Gebruik deze daarom ook beter niet als zoomlens, wanneer je een stapje terug kunt zetten ben je veel beter af met de primaire camera.

De primaire- en groothoeklens ontlopen elkaar niet bijzonder veel in fotokwaliteit. Verschil begin je pas te merken wanneer je foto’s maakt in moeilijke lichtomstandigheden. Denk aan weinig licht, veel tegenlicht of op zwaarbewolkte buitenomgevingen. In dat soort gevallen kun je toch het beste terugvallen op de primaire lens, die daarmee beter overweg kan. Verschil met cameratoppers zoals Samsung’s toptoestellen of duurdere iPhones is er echter wel. Qua kleurvastlegging, details en scherptediepte liggen deze toestellen behoorlijk voor. Wanneer er helemaal weinig licht voorhanden is, dan kun je helaas relatief weinig vastleggen met de camera van de Poco F2 Pro. Ook de nachtmodus biedt dan geen soelaas.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Van links naar rechts: de telelens, primaire lens en groothoeklens. N.B. vergeet niet (zoals ik) het vreemde watermerk in de camera-instellingen uit te zetten.

MIUI 11

Misschien heb je je afgevraagd waarom een smartphone die zoveel te bieden heeft, toch een slag goedkoper weet te zijn dan de concurrentie. Wanneer je de Poco F2 Pro aanzet merk je dat Xiaomi andere inkomstenbronnen aanboort in de vorm van advertenties in z’n Androidskin MIUI. Vergeet daarom bij de eerste configuratie het vinkje bij gepersonaliseerde advertenties uit te zetten.

Verder brengt MIUI je op een verkeerde manier ver weg van de prima basis van Android 10. Kinderlijke kleuren, icoontjes en geluiden zijn overal aanwezig. Ook krijg je veel bloatware voor je kiezen, waarin ook nog eens advertenties zitten. Vooral de RAM Jet en ingebouwde antivirus zijn storend onnodig - en als systeemapp vermomd, zodat ze onverwijderbaar zijn. Tevens is het systeem tamelijk rigoureus als het aankomt op het afkappen van achtergrondprocessen, waardoor apps soms instabiel draaien.

Het is dus zeker aan te bevelen om veel voorgeïnstalleerde apps te verwijderen en een aparte launcher als Nova Launcher te installeren.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

MIUI zit vol met reclame en bloatware.

Alternatieven voor de Poco F2 Pro

De Poco F2 Pro doet me erg denken aan de Xiaomi Mi 9T Pro van vorig jaar, maar dan opgevoerd met betere specificaties, scherm en een wat hogere prijs. De 9T Pro is nog altijd verkrijgbaar en een prima (goedkoper) alternatief. Als we het dan toch over oudere toestellen hebben die op het moment van schrijven ongeveer hetzelfde kosten: de Galaxy S10+ (betere camera en software) en de OnePlus 7T (betere software) zijn ook uitstekende alternatieven.

Het grootste manco van de Poco F2 Pro is toch wel de software. Vind je dit ook belangrijk, dan is de iPhone SE (2020) het overwegen waard, of kun je wellicht beter nog even wachten op de Pixel 4A van Google.

Conclusie: Poco F2 Pro kopen?

De Poco F2 Pro is een van de beste deals die je op smartphone-gebied kunt krijgen momenteel. Je krijgt topspecificaties, een bijzonder luxe toestel met pop-upcamera, veelzijdige camera, fraai scherm en een uitstekende accuduur. Toch zijn er wel addertjes onder het gras waar je rekening mee moet houden. Allereerst is Androidskin MIUI, inclusief de bloatware een klap in het gezicht. Ook is het 5G-stempeltje op het toestel gewoonweg misleidend.

Philips introduceert de Baristina Plus Stainless Steel, een semi-automatische koffiemachine met een roestvrijstalen design en iced coffee-functie. Dit derde apparaat in de Baristina-lijn combineert een robuuste uitstraling met veel gebruiksgemak. Kan er echt niks verkeerd gaan? ID.nl testte het uit.

Ontwerp & specificaties

De Baristina Plus Stainless Steel is een matte, zilverkleurige koffiemachine waarmee je espresso, lungo en cold brew kunt maken van je eigen gewenste soort koffiebonen. In het apparaat zit een grinder die de bonen maalt, de gemalen koffie komt in het portafilter terecht en daarmee zet de Baristina een kop koffie in de gewenste sterkte. De machine is met zijn 5,8 kilo makkelijk te verplaatsen en niet overdreven groot: 35 centimeter hoog, 38 centimeter diep en 15 centimeter breed. De buitenzijde is uitgevoerd in RVS. Smaakvol, maar wel gevoelig voor vingerafdrukken (zoals alle apparaten van roestvrij staal).

©Versuni

Plaats in de Baristina-lijn & techniek

Deze machine is de derde variant in de Baristina-lijn. De eerste, de Baristina, bood in vergelijking met dit apparaat geen ice koffie en was eenvoudiger uitgevoerd. De tweede, de Baristina met Bean swap, bood de gebruikers de keuze om bij elke bak koffie te kiezen tussen twee soorten bonen, of een mix van beide. Dit derde, nieuwe apparaat is een premium-machine die naast een luxe uitstraling de kwaliteit van versgemalen koffie combineert met gebruiksgemak. Als extraatje vergeleken met het instapmodel is er dus de ice coffee-optie. Voor het koffiezetten zet de machine 16 bar pompdruk in voor optimale extractie.

Uitpakken & installatie

De machine zit deugdelijk verpakt in een grote doos met kartonnen bescherming. Er zit geen handleiding bij, alleen een sticker met iconen die aangeven wat er ongeveer moet gebeuren. We vinden dat echt een minpunt; wie nieuw is 'in de koffie' heeft toch wat meer informatie nodig over wat de machine precies kan.

Monteren is een groot woord voor wat je zelf nog moet doen om je eerste kop koffie te zetten. Je pakt het portafilter uit, spoelt het goed om en vult het waterreservoir van 1,2 liter. Dat kan door het reservoir los te halen uit de machine en onder de kraan te vullen. Handiger is het om het klepje bovenaan even open te doen en dan met een kan of maatbeker het water aan te vullen. Bovenin zit een reservoir voor koffiebonen. Ook dit open je met een klepje en vul je tot de rand. Dat is alles!

Bediening & functies

Dit apparaat is duidelijk ontwikkeld voor de koffieliefhebber die houdt van gemak en kwaliteit. De kwaliteit heb je natuurlijk deels zelf in de hand door het type koffiebonen dat je gebruikt. Het gemak uit zich in de bediening van de machine. Aan de bovenzijde zitten verschillende knoppen: een voor espresso, een voor lungo, een voor koffie waar je een ijskoffiedrank mee wilt maken, en een knop voor extra sterke koffie, voor als de standaardinstelling niet voldoende voor je is. Voor de ice coffee wordt de koffie eerst warm gebouwen waarna het doorstroomproces traag verloopt zodat de koffie langzaam afkoelt tijdens het zetten.

De instelling van de molen is niet aanpasbaar, het volume van de koffie in het kopje wel. Hier uit zich het gemis aan een handleiding, deze functie ontdekten we pas toen we op het YouTube-kanaal van Philips wat filmpjes bekeken over de bediening en functies. HIER vind je de betreffende video.

©Versuni

Workflow: van boon tot kop

Je duwt het portafilter in de gleuf links tot deze vastklikt. Dan kies je de gewenste drank, en beweegt (swipet) het portafilter helemaal naar rechts, waar de grinder zit. Het filter zit dan vast en de machine maalt de koffiebonen. Dat maakt uiteraard geluid, vergelijkbaar met andere koffiezetapparaten. Het filter spring terug naar de beginpositie, en de machine zet de gewenste hoeveelheid koffie. Stopt de keuzeknop met knipperen, dan is je 'bakkie' klaar. Het portafilter kun je dan loshalen, ondersteboven boven de vuilnisbak houden en met een druk op de knop de koffiedrab eruit werpen. Dat is alles.

Hier zie je in een Duitstalige video precies hoe dit werkt:

Praktijktest

Koffiemachines moeten natuurlijk getest worden en het liefst door veel verschillende mensen. Ons testexemplaar beleefde de vuurdoop tijdens een drukke verjaardagsvisite, waarbij alle koffiedrinkende bezoekers een kopje Baristina kregen. De vraag was of de machine snel genoeg zou zijn om mensen niet nodeloos lang te laten wachten, en of het geluid van het malen de gesprekken niet zou overstemmen. Voor beide aspecten slaagde de machine met vlag en wimpel. Iedereen was erg te spreken over de smaak van de koffie. Het waterreservoir van 1,2 liter is natuurlijk na enige tijd leeg, dus moet tijdens zulke bijeenkomsten tussentijds wel worden bijgevuld.

Aandachtspunt

Wel dook er een klein aandachtspunt op. Na enige tijd kwam er nogal waterige koffie met een raar kleurtje uit de machine en klonk het malen ook een beetje gek. De koffiebonen bleken op te zijn. Daar komt verder geen signaal of melding van, maar is iets om in de gaten te houden. Het deksel van het koffiebonen-reservoir is semi-transparant, dus normaliter zou je dat wellicht snel zien. Echter, de machine wordt niet geleverd met een handleiding, maar... met een paarse sticker precies op die plek! Als je die er niet afhaalt, zie je dus niet hoe het gesteld is met de voorraad koffiebonen.

Onderhoud & schoonmaak

De machine heeft verder weinig nodig aan energie van de gebruiker. Het lekbakje is afneembaar en kun je periodiek schoonmaken. Als je zorgt voor voldoende water en bonen en het portafilter elke keer leegmaakt na het zetten van een kopje koffie, kun je een tijd vooruit. Overigens: als je vergeet de drab weg te gooien en aan een nieuwe bak koffie wilt beginnen, kun je het portafilter niet naar de grinder bewegen, dan zit 'ie vast. Je kunt dus nooit verse koffie gemaald krijgen over de drab van een eerdere sessie.

©Versuni

Eindoordeel & alternatieven

Deze machine blinkt uit in gebruiksgemak en het robuuste design zal zeker een grote groep koffiedrinkers aanspreken. Het reservoir bevat genoeg water om de dag door te komen, en er kan eigenlijk niets misgaan tijdens het gebruik. De prijs is stevig vergeleken met de eerder uitgebrachte Baristina Bean Swap, die geen optie heeft voor ice koffie, maar wel weer de keuze biedt uit twee soorten koffiebonen. Ben je erg prijsbewust en wil je wel de genoemde functies voor espresso, lungo en ice koffie, maar geef je niks om verse bonen, dan is de L'OR Barista Absolu zeker een optie. Die werkt met cups maar is in functionaliteit identiek. Kies je voor je eigen bonen, stijl en gebruiksgemak, dat is de Baristina Plus Stainless Steel een goede keuze.

☕ Bekijk alle koffieapparaten van Philips op Kieskeurig.nl

Met de huidige energieprijzen letten we allemaal extra op ons stroomverbruik. Zuinig aandoen klinkt logisch, maar is best lastig als je niet weet waar de echte energieslurpers zitten. Soms zitten de kosten in een onverwachte hoek. We zetten vijf apparaten op een rij die meer stroom verbruiken dan je waarschijnlijk denkt.

Altijd doen: energielabel checken of instellingen aanpassen

Als je iets in huis moet vervangen, kijk in de winkel dan altijd eerst naar het energielabel. Dat geeft een duidelijk beeld van het stroomverbruik. Blijf je liever nog even bij je huidige toestel, dan helpt het om zuiniger met de instellingen om te gaan. Denk aan het aanpassen van de standby-stand of het apparaat alleen gebruiken op momenten waarop de stroomprijs lager ligt. Dat levert al snel tientallen euro's voordeel op.

©EPREL

1. Kokendwaterkraan: 133 euro per jaar

Meteen kokend water uit de kraan: wie eenmaal een Quooker heeft, wil niet meer zonder. Maar realiseer je wel dat zo'n kraan het water doorlopend op temperatuur moet houden. En dat zie je terug op je energierekening. Een voorbeeld: een gezin van drie personen gebruikt gemiddeld zo'n 10 liter kokend water per dag via een Quooker. Om dit water te verwarmen, is jaarlijks ongeveer 423 kWh aan energie nodig (bron: ANWB Energie) . Daarnaast kost het op temperatuur houden van het water nog eens 87,5 kWh per jaar. Dit komt neer op een totaal energieverbruik van 511 kWh per jaar. Stel dat je een energiecontract hebt waarbij je gemiddeld 0,26 euro per kWh betaalt, dan kost de kraan je 133 euro per jaar. Je moet dus zelf de afweging maken of je het extra comfort vindt opwegen tegen de extra kosten.

2. Wifi-versterker: 23 euro per jaar

Overal goede wifi in huis: we kunnen niet meer zonder. Zeker wanneer je veel thuis werkt, graag streamt of kids hebt die niet achter hun gameconsole zijn weg te slaan, is een must. Grote kans dus dat je een of meerdere wifi-versterkers of repeaters gebruikt. Omdat die 24/7 hun werk doen, kost dat meer dan je misschien denkt. De gemiddelde wifi-versterker – je hebt ze met verschillende wattages – verbruikt jaarlijks 88 kWh. Dat kost je per jaar dus ongeveer 23 euro per repeater.

3. Televisie: afhankelijk van grootte en schermresolutie

Niet verrassend: het stroomverbruik van een televisie is afhankelijk van het formaat van het scherm. Een 65inch-televisie verbruikt bijvoorbeeld twee keer zo veel stroom als een 43inch-exemplaar met hetzelfde energielabel. Vooral de resolutie van het scherm maakt veel uit voor het verbruik. Grotere beeldschermen hebben een hogere resolutie om een scherp beeld te krijgen, zoals een 4K- of zelfs 8K-resolutie. 8K-televisies verbruiken flink meer energie dan een 4K-televisie die net zo groot is. Bij televisies wordt daarom ook vaak het stroomverbruik apart vermeld voor zowel de SDR- als de HDR-video. In dit geval staat SDR voor Standard Dynamic Range met een resolutie van 1080p en HDR voor 4K-content.

Doordat er hier zo veel variabelen een rol spelen, kunnen we geen richtbedrag berekenen. Met deze gegevens en de uitleg over verbruik uitrekenen in het kader hierboven kun je dit het beste zelf doen.
Lees ook: Dit zijn de 11 best geteste televisies van 2025

4. Extra koelkast - tussen de 30 en 36 euro

Wanneer ze een nieuwe koelkast kopen, zetten veel mensen hun oude koelkast in de schuur of garage. Handig, maar houd er rekening mee dat oude koelkasten wel een stuk minder zuinig zijn dan nieuwe. Stel dat je een simpele, eendeurs oude koelkast als extra koelruimte gaat gebruiken. Grote kans dat zo'n koelkast dan energielabel D, E of zelfs F heeft. Daarvan is het gemiddelde jaarverbruik respectievelijk 113, 130 en 139 kWh. Dat kost je op jaarbasis al snel tussen de 30 en 36 euro op jaarbasis extra.

Het kan dus slimmer zijn om in plaats daarvan één grotere koelkast in de keuken neer te zetten. Neem een energiezuinig model als de Samsung RB38C607AB1: die heeft een koelinhoud van 273 liter en een vriesinhoud van 114. Verbruik op jaarbasis? 108 kWh, dus ongeveer 28 euro. Dat is dus lager dan die simpele, oude eendeurs koelkasten die we hierboven hebben aangehaald!

Weet je niet zeker of je aan één koelkast genoeg hebt? Veel mensen leggen uit gewoonte alles in de koelkast, maar dat is zonde van de ruimte én de energie. Sommige producten horen er zelfs liever niet in: tomaten, komkommers, avocado's en aubergines verliezen door de kou hun smaak. Daarnaast zijn harde groenten zoals pompoen, knolselderij en winterpeen op een koele plek in huis wekenlang houdbaar zonder koeling. En waarom zou je zes flessen frisdrank tegelijk koelen? Er pas een nieuwe fles in zetten wanneer de oude bijna leeg is werkt net zo goed.

Wil je de tweede koelkast toch houden, zet hem dan alleen aan wanneer je hem echt nodig hebt, bijvoorbeeld wanneer je je hele familie hebt uitgenodigd voor het kerstdiner of wanneer je je verjaardag viert.

5. Consoles en gaming-pc's - tussen de 45 en 365 euro

Ben je een fervent gamer of heb je kinderen die dat zijn? Afhankelijk van het apparaat waarmee er gegamed wordt, kunnen de kosten flink oplopen. Gebeurt dat op een Xbox of PlayStation, dan verbruikt deze tussen de 150 en 160 watt per uur. Game je 3 uur per dag, dan zit je per jaar zo aan de 45 euro.

Maar pas écht in de papieren loopt het met een game-pc: het verbruik zo'n machine komt gemiddeld per jaar – inclusief monitor – uit op ongeveer 1.400 kWh. Je hebt het dan, bij een tarief van 0,26 euro/kWh, over zo'n 365 euro. En dat staat gelijk aan het energieverbruik van drie koelkasten. Wil je echt besparen, dan is een gameconsole dus de betere keuze. En door hem echt uit te zetten in plaats van op stand-by wanneer je hem niet gebruikt, ben je nog voordeliger uit.