Een smartphone die uitvouwt tot een tablet: dat klinkt als een apparaat uit de toekomst. Niets is minder waar. In deze Samsung Galaxy Fold review bespreken we de eerste vouwbare telefoon die je in Nederland kunt kopen. Hoe werkt het vouwen, wat heb je eraan en is de Fold daadwerkelijk de smartphone van de toekomst?

Samsung zou de Fold in mei 2019 in Nederland uitbrengen, maar moest de release voor onbepaalde tijd uitstellen omdat de winkelklare testexemplaren van Amerikaanse media binnen een paar dagen stukgingen. De directeur van Samsung sprak later van een haastklus en bood excuses aan. In september presenteerde het bedrijf een verbeterde versie van de Fold, met een degelijker scharnier en steviger scherm. In januari verscheen de Fold dan eindelijk in Nederland voor een adviesprijs van liefst 2020 euro. De kans dat je de smartphone annex tablet gaat kopen is daarom erg klein, maar waarschijnlijk ben je wel benieuwd hoe het apparaat presteert. Ik was dat, bijna een jaar na mijn eerste sessie met de Fold, ook en heb het toestel de afgelopen tien dagen gebruikt.

©PXimport

In de doos van de Galaxy Fold zit een setje draadloze Galaxy Buds-oordopjes, die inmiddels een opvolger hebben in de vorm van de Galaxy Buds+. Je krijgt ook een tweedelig hoesje voor de smartphone. Na één dag heb ik de helft van het hoesje verwijderd omdat het klik- en plakmechanisme niet goed werkte. De rand rond het scherm zat niet goed vast, waardoor het hoesje speling vertoonde en vooral mijn vingers irriteerde.

Hoe goed werkt het vouwen?

Een smartphone die uitklapt tot een kleinere tablet. De Galaxy Fold doet het echt. Dichtgevouwen is de Fold een lange, smalle smartphone met een 4,6-inch scherm – bijna even groot maar smaller dan het display van de iPhone 8. Dit scherm is vooral handig om meldingen te bekijken, je muziek te regelen en snel een foto te maken. Klap je de Fold open als een boek dan kijk je tegen een 7,3-inch scherm aan. Een bijzondere gewaarwording, zeker op de eerste dagen. Het werkt, en het werkt goed. De telefoon open- en dichtvouwen vergt niet teveel maar ook niet te weinig kracht, en gaat gepaard met een prettig klik-geluid. Het vierkante scherm oogt scherp door de hoge resolutie, toont mooie kleuren dankzij het oled-display en doet alles wat je ervan verwacht.

©PXimport

Dat wil niet zeggen dat het concept perfect is. Oh nee, de Galaxy Fold is duidelijk een product van de eerste generatie. Dat merk je vooral aan het vouwbare scherm. In het midden is een verticale vouw zichtbaar, al zie je die na een week nauwelijks meer. Je voelt hem wel, vooral als je van links naar rechts veegt. Is het storend? Ik vind het meevallen, ook omdat de vouw noodzakelijk is.

©PXimport

De Fold is krasgevoelig

Vervelender is dat het grote, vouwbare scherm van plastic is en daarom snel beschadigt. Samsung waarschuwt er al voor bij het instellen van de Fold: druk niet hard op het scherm en breng het scherm niet in contact met kaarten, munten of sleutels. Die waarschuwing is niet overdreven. Na tien dagen zit het tabletdisplay vol kleinere, permanente krassen, vermoedelijk enkel afkomstig van mijn nagels en vingertoppen. Ik wil niet eens weten hoe het scherm er na een jaar gebruik uitziet. Een screenprotector kun je overigens niet gebruiken, want dan vouwt het display niet meer (goed).

Overigens is de rest van de behuizing ook krasgevoelig. De glazen achterkant bevat inmiddels diverse krasjes en op de driedubbele cameralens zit een goed zichtbare kras van een halve centimeter. Ook het 4,6-inch scherm voorop en de randen boven- en onder vertonen diverse krasjes. Een hoesje is dus geen overbodige luxe.

©PXimport

Let op: niet water- en stofdicht

Een ander nadeel van de Fold is dat hij niet bestand is tegen water- en stof. Samsung waarschuwt daar ook voor. Hoewel ik snap dat het lastig is om een vouwbare smartphone water- en stofdicht te maken, loop je met deze peperdure telefoon een grotere kans op schade dan met veel traditionele smartphones. Houd de Fold dus weg van het zwembad, je motorboot en het strand – al is dat sowieso raadzaam omdat zandkorrels het scherm bekrassen. Maar zelfs als je dat allemaal doet, zit een ongeluk in een klein hoekje. Toen ik op een zondagmiddag de hond uitliet, besloot storm Dennis plotseling een ongekende regenbui over me uit te storten. Rennen dus, helemaal toen ik me besefte dat de Fold in mijn inmiddels doorweekte broekzak zat. Het toestel was gelukkig nauwelijks nat, maar je moet er toch niet aan denken dat hij door zo’n pechsituatie het loodje legt.

Afmetingen en gewicht

Door het gewicht van 276 gram is de Galaxy Fold geen smartphone waar je uren mee wil bellen. Dichtgevouwen vallen de breedte en lengte mee (6,3 bij 16,1 centimeter) en past hij prima in de meeste broek- en jaszakken. De dikte is een ander verhaal: de Fold is dichtgevouwen twee keer zo dik als de gemiddelde smartphone. Onoverkomelijk door het vouwbare concept, maar je merkt het wel in je (strakkere) broekzak.

©PXimport

Samsung Galaxy Fold review: zo bevalt hij

Na anderhalve week met de Galaxy Fold ben ik overtuigd van het concept. Een smartphone uitvouwen tot een tablet is prettig omdat je tekst en media beter tot hun recht kunnen komen op een groter scherm. De Volkskrant lezen, navigeren met Google Maps en internetten vind ik bijvoorbeeld prettiger op het grotere, vierkante scherm. Maar ik schreef net niet voor niets ‘kunnen’, want de meeste apps en games profiteren (nog) niet van het grotere, afwijkende schermformaat. Ze werken als op elke andere telefoon, al tonen bijvoorbeeld YouTube, Spotify en Netflix wat meer afspeellijsten/series/films zodat je minder hoeft te scrollen. Andere apps, waaronder Instagram, werken juist niet goed op de Fold. Instagram Stories vallen deels buiten beeld, een simpelweg vervelende bug die hopelijk snel verleden tijd is.

©PXimport

Het 4,6-inch scherm op de voorkant toont een scherpe hd-resolutie en oogt fraai dankzij het oled-scherm. Het kleinere formaat in combinatie met de langgerekte 21:9-verhouding maken het scherm smal en niet prettig om op te typen. Ik merk dat ik meldingen bekijk op het kleinere scherm, maar de Fold openvouw om een antwoord te typen dat langer is dan een paar woorden. Bellen met de Fold doe ik dichtgeklapt, omdat het toestel dan compacter is en dus prettiger vasthoudt.

©PXimport

Software is nog niet klaar voor vouwbare telefoons

Gaaf en handig aan de Fold is dat de software wisselt tussen het kleinere en grote scherm. Gebruik je WhatsApp op het kleinere scherm en klap je de telefoon open dan heb je de app netjes in het groot. Dit werkt ook met de camera-app, diverse Samsung-apps en het startscherm. Veel andere apps zijn echter nog niet klaar om van schermformaat te wisselen. Verruil je de gemiddelde app van het kleinere voor het grote scherm dan zie je zwarte randen aan de zijkanten. Sommige apps, waaronder Nu.nl, moet je telkens opnieuw opstarten als je ze op een ander scherm opent. Appontwikkelaars moeten deze problemen zelf verhelpen, maar het is de vraag in hoeverre ze dat gaan doen. De Fold is immers een nicheproduct.

Hoewel apps en games nog niet zo goed werken als op een normale smartphone, heeft Samsung de eigen software wel goed op orde. Google’s Android is geschikt voor vouwbare schermen en de OneUI-schil van Samsung werkt ook prima op de Fold. De ervaring doet denken aan een Samsung-tablet op kleiner formaat. Handig is dat je op het grote scherm twee apps naast elkaar gebruiken, of zelfs drie als je genoegen neemt met een kleinere weergave.

©PXimport

Nog geen Android 10

De Samsung Galaxy Fold draait nog op Android 9.0 (Pie). Een update naar Android 10 – dat in augustus 2019 uitkwam – laat op zich wachten. Samsung moet de software ongetwijfeld testen en aanpassen voor het vouwbare scherm. Dat is logisch, al is het jammer dat Fold-bezitters lang moeten wachten tot ze de nieuwste functies en verbeteringen in Android kunnen gebruiken.

Fold heeft de hardware van een goede computer

De Samsung Galaxy Fold draait op dezelfde Exynos-processor als de Galaxy S10-serie. Die processor is erg snel en speelt alle apps en games probleemloos af. Dit is ook te danken aan het zeer grote werkgeheugen van 12GB. Het opslaggeheugen is met 512GB ook bijzonder royaal. Al met al doet de hardware van de Fold niet onder voor een degelijke computer, al is de prijs daar natuurlijk ook naar.

Hoewel de specificaties van de Fold uitstekend zijn, voelt de smartphone in dagelijks gebruik net niet zo snel aan als de OnePlus 7T Pro of Google Pixel 4. Die toestellen wisselen bijvoorbeeld soepeler tussen recent gebruikte programma’s en starten apps sneller op. Vermoedelijk heeft dit vooral te maken met Samsungs OneUI-softwareschil over Android en niet met de hardware.

©PXimport

Handig is de ondersteuning voor e-sim, een digitale simkaart die langzaam opkomt in Nederland. Aandachtspunten zijn het gebrek aan een micro-sd-slot en 3,5mm-hoofdtelefoonaansluiting. Samsung verkoopt hier op moment van publicatie alleen de Fold met 4G-ondersteuning. In het buitenland is een 5G-editie verkrijgbaar, maar Nederland krijgt pas later dit jaar een 5G-netwerk.

Betere accuduur dan verwacht

In de Fold zit een 4380 mAh-accu, die uit twee delen bestaat omdat een batterij niet kan vouwen. Met oog op de twee schermen, de schermformaten en relatief hoge resoluties, is de batterijcapaciteit ronduit klein. Veel smartphones met één 6,5-inch scherm hebben een even grote batterij. Samsungs nieuwe Galaxy S20 Ultra met 6,9-inch scherm beschikt zelfs over een 5000 mAh-accu. Vooraf verwachtte ik daarom dat de Fold halverwege de dag leeg zou zijn, maar niets blijkt minder waar. Op de een of andere manier is de smartphone erg energiezuinig en houdt hij het bij mijn gebruik prima een lange dag vol. Doorgaans had de Fold bij het slapengaan en een scherm-aan-tijd van vier uur nog twintig tot dertig procent stroom over.

Je laadt de Fold op via de meegeleverde 15W-stekker of een draadloos oplaadstation. Draadloos laden gaat iets langzamer. Als je een smartphone of gadget met draadloos opladen-ondersteuning op de achterkant van de Fold legt, geeft laatstgenoemde zijn stroom af aan het andere toestel. Zo kun je bijvoorbeeld de Galaxy Buds of een elektrische tandenborstel opladen. De Fold is tijdens dit laadproces niet te gebruiken omdat het scherm naar beneden wijst.

©PXimport

©PXimport

Camera's van de Galaxy S10

Samsung heeft flink wat camera’s in de Fold gezet. Boven het kleinere scherm op de voorkant zit een 10 megapixel camera, die handig is als je snel een selfie wil schieten. Vouw je de smartphone open dan tref je in de inkeping, rechtsboven, twee cameralenzen aan. Het gaat opnieuw om een 10 megapixel selfiecamera, bijgestaan door een 8 megapixel RGB-dieptesensor. Dankzij deze sensor kun creatieve zelfportretten schieten, bijvoorbeeld door de achtergrond te verwijderen of wazig te maken. Na wat oefenen werken deze functies heel aardig. Gaaf is dat je de effecten achteraf kunt aanpassen. Door het brede formaat van de telefoon is het echter niet altijd even makkelijk om een selfie te schieten. De timerfunctie biedt dan uitkomst.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Achterop de Fold zit een driedubbele camera, dezelfde als op de Galaxy S10-serie. Het gaat om een 12 megapixel primaire camera, een 12 megapixel telelens voor twee keer optische zoom en een 16 megapixel groothoekcamera om uit te zoomen van 1 (normaal beeld) naar 0.5. De groothoeklens doet wat hij belooft: hij zoomt het beeld als het ware uit, waardoor er meer op je foto past. De beeldkwaliteit is prima, mits er genoeg (dag)licht is. Het nut van de telelens vinden we beperkt. Het beeld twee keer dichterbij halen met minimaal kwaliteitsverlies is niet veel. Weliswaar is het beter dan niets, maar toestellen als de Huawei P30 Pro en Samsung Galaxy S20 Ultra kunnen veel verder én beter zoomen.

Met de primaire camera maak je overdag hele kleurrijke en scherpe foto’s. In het donker doen de nieuwste iPhones, P30 Pro en S20-serie het beduidend beter. De nachtmodus in de camera-app verbetert de fotoprestaties van de Fold in het donker, al is er wel veel ruis zichtbaar. In de camera-app zit ook een portretmodus (live focus), waarbij de camera de achtergrond vervaagt en de persoon of het object voorin beeld scherp houdt. Dit werkt doorgaans goed.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Videomogelijkheden

De camera’s hebben verschillende videostanden, waaronder 4K met zestig frames per seconde, super slow-motion en het gezicht van een bewegend persoon scherp in beeld houden terwijl de achtergrond vervaagt. Die laatste modus werkt niet altijd even goed, verder filmt de Fold naar behoren. Erg prettig is dat je tijdens het filmen kunt wisselen tussen de drie cameralenzen. Sta je voor een groot gebouw en start je je video met de groothoekcamera, dan kun je in één moeite schakelen naar de normale lens of de zoomcamera. Zo maak je een meer gevarieerde video, al moet je rekeninghouden met hele korte overgangen vanwege het wisselen van lens.

©PXimport

Conclusie: Samsung Galaxy Fold kopen?

De Samsung Galaxy Fold is de eerste vouwbare smartphone die je - na bijna een jaar vertraging - kunt kopen. Tof, maar dat ga je zeer waarschijnlijk niet doen. Met een adviesprijs van 2020 euro is het toestel namelijk ontzettend duur, zelfs als je nu de nieuwste iPhone gebruikt. De Fold biedt ons vooral een kijkje in de toekomst van de smartphone, de smartphone die uitvouwt tot een kleinere tablet. Een vernuftig concept dat al aardig werkt, maar nog belangrijke nadelen heeft. Zo is de Fold niet water- en stofdicht, krast het plastic scherm (te) snel en zijn veel apps en games nog niet klaar voor wisselende schermformaten. Ik vind het wel een prestatie dat Samsung uitstekende hardware in dit vouwbare toestel heeft weten te stoppen, inclusief een accu die het een lange dag volhoudt. Sowieso verdient de fabrikant een compliment voor dit innovatieve apparaat, dat vooral benieuwd maakt naar een hopelijk goedkopere en robuustere Fold 2. Die verschijnt volgens de geruchten in de zomer van 2020.

Nu de ondersteuning voor Windows 10 echt gestopt is, zul je binnenkort toch echt moeten overstappen. Maar wat nu als je hardware ontoereikend is voor Windows 11 of als je helemaal geen zin hebt in dat systeem? Met Linux kun je alle kanten uit, dus bespreken we de interessantste varianten.

Een groot voordeel van Linux zijn de acceptabele systeemeisen, waardoor je in de praktijk ook nog volop plezier kunt halen uit oudere computers. Met het recente afscheid van Windows 10 bedenk je nu mogelijk wat je met de computer of laptop kunt doen en hoe je niet afhankelijk bent van een eventuele overstap naar Windows 11.

MX Linux

We beginnen met MX Linux. Dit is een goed voorbeeld van een Linux-distributie die niet al te hoge eisen aan de hardware stelt: minimaal een dualcore-processor van minstens 2 GHz en zo'n 15 GB vrije schijfruimte. Een intern geheugen van 1 GB is al voldoende om MX Linux te draaien. Behalve een 64bit-versie is er ook een 32bit-uitvoering beschikbaar, prettig voor oudere computers. Dat wordt gewaardeerd: MX Linux is een van de populairste Linux-distributies op dit moment.

Omgevingen

Verwacht niet te veel toeters en bellen op het gebied van gebruikersinterface. Dat heb je ook niet nodig voor alledaagse taken. Voor MX Linux zijn verschillende omgevingen beschikbaar. Ga je voor ultieme prestaties en functioneel gebruik, dan is Xfce een goede kandidaat. De omgeving heeft een eenvoudige opzet, maar stelt ook geen hoge eisen aan het systeem.

In de sectie MX Tools vind je een verzameling van handige programma's om de computer te onderhouden. Je kunt hier nieuwe gebruikers aanmaken en de opstartvolgorde van het systeem aanpassen, als je gebruikmaakt van meerdere besturingssystemen. Ook zijn er programma's waarmee je de computer kunt herstellen in geval van problemen. Via de sectie Setup installeer je aanvullende drivers en bijvoorbeeld codecs voor audio en video. 

Rijkere omgeving

Geef je de voorkeur aan een rijkere omgeving, dan kun je de KDE-omgeving gebruiken. Deze vertoont grote gelijkenis met een gemiddeld Windows-bureaubladomgeving en is relatief gebruiksvriendelijk. Ook is er veel ruimte voor het aanpassen van de omgeving aan je eigen smaak, bijvoorbeeld met aangepaste achtergronden en een pictogramset. Je kunt die zelf samenstellen of gebruikmaken van kant-en-klare thema's, wederom vergelijkbaar met Windows.

De derde omgeving – Fluxbox – combineert het beste van beide werelden: de snelheid van het eerder genoemde Xfce en de gebruiksvriendelijkheid van de KDE-omgeving. Dit maakt de omgeving geschikt voor iets oudere hardware, maar ook prima bruikbaar voor meer moderne hardware.

Standaardapps

MX Linux is standaard voorzien van een aantal apps waarmee je direct aan de slag kunt. Zo vinden we Firefox als browser en heeft MX Linux de Thunderbird-client voor e-mail. Ook is er een recente editie van het kantoorpakket LibreOffice vooraf geïnstalleerd. Voor het afspelen van audio en video hebben de makers het bekende VLC meegeleverd. Ook vind je Strawberry, een relatief uitgebreide muziekspeler, terug in de omgeving. Je kunt zelf aanvullende apps installeren via de MX Package Installer. De apps zijn onderverdeeld in verschillende categorieën, zoals Email, Games en Browser. Via het zoekvak bovenin kun je specifieke apps vinden.

Elementary OS

Visueel aantrekkelijk

Waar sommige Linux-distributies niet uitblinken in gebruiksvriendelijkheid of uiterlijk, onderscheidt Elementary OS zich van de rest. In onze ogen is dit een van de meest visueel aantrekkelijke Linux-versies op dit moment. Een deel van de omgeving doet sterk denken aan het uiterlijk van Apple-omgevingen. Zelf noemen de makers het de Pantheon-omgeving. Voor Elementary OS heb je een Intel Core i3 of vergelijkbare processor nodig, 4 GB intern geheugen en 32 GB vrije schijfruimte. Je kunt Elementary OS ook proberen zonder het eerst te installeren (zie ook het kader 'Probleemloos proberen' verderop in dit artikel).

Extra veilige óf klassieke modus

Veel aandacht is besteed aan veiligheid en privacy. Dat merk je bijvoorbeeld met de Secure Session. Deze modus kun je activeren tijdens het aanmelden. Bij de Secure Session heeft elke app expliciet toestemming nodig om een taak uit te voeren, bijvoorbeeld toegang krijgen tot de fotomap of de camera. Dit is vergelijkbaar met de machtigingen die je op een mobiele telefoon per app kunt toekennen. Heb je hieraan geen behoefte en wil je de apps direct toegang geven tot 'alle' acties, dan kun je in Elementary OS ook nog kiezen voor de klassieke modus.

AppCenter

Standaard is in Elementary OS een volwassen set apps ingebouwd. Zo vind je onder meer apps voor het afspelen van audio en video, maar ook voor het werken met Office-documenten. Aanvullende apps installeer je via het onderdeel AppCenter. Handig is dat dit onderdeel ook toegang biedt tot de apps die je via Flathub kunt krijgen (over Flathub lees je elders in dit artikel).

Je kunt kiezen welke repository (bron) je wilt gebruiken: die van Elementary OS of Flathub. Ook in het AppCenter is de focus op veiligheid goed merkbaar: je leest welke rechten de app wil gebruiken (bijvoorbeeld het aanpassen van systeeminstellingen). Ook lees je op voorhand over eventuele compatibiliteitsproblemen of onderdelen die niet werken. Verder valt Elementary OS in positieve zin op qua toegankelijkheidsfuncties. Zo hebben de makers veel aandacht besteed aan navigatie met het toetsenbord (in plaats van afhankelijkheid van de muis) en screenreader-functionaliteit, waarbij de elementen op het scherm worden voorgelezen door een stem en je niet afhankelijk bent van het beeldscherm.

Meerdere omgevingen

Mogelijk gebruikte je in Windows verschillende bureaubladen, bijvoorbeeld om privé en werk gescheiden te houden. Die functionaliteit vinden we ook terug in de standaardomgeving van Elementary OS: voor elk type taak kun je een afgescheiden werkruimte met eigen bureaublad en pictogrammen maken. Ook biedt het een Niet storen-modus, die ervoor zorgt dat afleidende berichten tijdelijk worden gedempt. De omgeving beschikt ook over een beeld-in-beeldmodus, waarbij je bijvoorbeeld een video kunt afspelen terwijl je in Office een document aanpast.

Voor het gebruik van Elementary OS betaal je volgens de makers 'wat je ervoor kunt missen'. Op de website kun je een standaardbedrag (zoals 20 of 30 euro) of een aangepast bedrag opgeven.

Linux Mint

Interessante keuze

In de lijst met aantrekkelijke Linux-kandidaten mag Linux Mint niet ontbreken. Niet voor niets kun je bij ons regelmatig lezen over deze Linux-distributie. Zoek je bijvoorbeeld een opvolger voor Windows 10 en kun je door hardwarebeperkingen niet overstappen naar Windows 11, dan is Linux Mint een interessante keuze.

Het besturingssysteem stelt geen onredelijke eisen aan de computer: je hebt minimaal 2 GB werkgeheugen nodig (al is 4 GB aanbevolen) en kunt al aan de slag met 20 GB vrije schijfruimte (100 GB is aanbevolen). Prettig van Linux Mint is de lange ondersteuningsperiode. De meest recente versie van Linux Mint ('Xia') wordt tot 2029 ondersteund.

Net als bij het elders besproken MX Linux, kun je bij Linux Mint kiezen tussen verschillende omgevingen. Voor de beste ervaring kies je voor Cinnamon. Deze omgeving is het meest modern en kent een grote gelijkenis met Windows 10: handig voor de Windows-overstappers. Daarnaast kun je kiezen voor de Mate- en Xfce-omgeving. De omgeving Mate is beperkter en kent minder functies dan Cinnamon, vergt minder van de computer en is hierdoor geschikt voor oudere computers. Tot slot legt Xfce verreweg het minst beslag op de computer, maar biedt minder functies dan Mate en Cinnamon.

Naast Windows

Tijdens de installatie kun je ervoor kiezen om Linux Mint naast Windows te installeren (via de optie Installeer Linux Mint naast Windows Boot Manager) of juist een volledige overstap te maken (Wis schijf en installeer Linux Mint). Eenmaal geïnstalleerd, valt de gebruikersomgeving direct op: overzichtelijk en in veel opzichten vergelijkbaar met Windows. Ook valt het relatief grote aantal standaardapps op. Deze zijn toegankelijk via het Menu en ondergebracht in verschillende categorieën, bijvoorbeeld Kantoor voor Office-programma's en Geluid & Video voor audio- en videospelers.

Een belangrijk pluspunt van Linux Mint is de mogelijkheid om de gebruikersomgeving tot in detail naar je hand te zetten. Dat doe je via Menu, Voorkeuren. Bepaal hier onder meer het bureaublad, de pictogrammen en kies een thema, waarmee je het uiterlijk van Linux Mint in één keer aanpast, vergelijkbaar met Windows.

Zorin OS

Gebruiksvriendelijke optie

Zorin OS is ook een interessant alternatief voor Windows. De Linux-distributie biedt je een gebruiksvriendelijke omgeving en heeft wat betreft opzet veel weg van Windows 11. Er bestaan meerdere uitvoeringen van Zorin OS. Zorin OS Core mag je gratis gebruiken. Dit is een prima startpunt om te controleren of deze Linux-distributie je bevalt. Ben je tevreden, dan kom je echter al gauw uit bij het betaalde Zorin Pro. Je betaalt hiervoor een kleine 50 euro, maar krijgt met Pro toegang tot de eerdergenoemde Windows 11-achtige omgeving.

Als je op de website even doorklikt, kom je uit bij Zorin OS Lite. Zoals de naam al doet vermoeden, gaat het hier om een lichtgewicht uitvoering van het besturingssysteem, dat je kunt gebruiken op oudere hardware. Houd er wel rekening mee dat de Lite-versie verder niet meer wordt ontwikkeld. Voor de nieuwste versie van Zorin OS Core heb je een processor op 1 GHz, 1,5 GB intern geheugen en 15 GB schijfruimte nodig. Voldoet de computer aan deze minimale eisen, dan kies je voor het toekomstbestendige Core of de betaalde Pro-versie.

Android-integratie

In Zorin OS vind je Zorin Connect. Met deze optie kun je je Android-telefoon nauw integreren met de computer. Er wordt hierbij een beveiligde verbinding opgezet tussen de computer en de telefoon. Vervolgens kun je bestanden uitwisselen en worden meldingen van de telefoon ook in Zorin OS getoond. Bovendien kun je de computer deels bedienen met de telefoon. Bijvoorbeeld bij het afspelen van muziek en video's.

Appstore Flathub: meer software

Uiteraard wil je je computer voorzien van de nodige software. Een goed startpunt hiervoor is Flathub, een appstore voor Linux. Hoe je ermee aan de slag gaat, verschilt per distributie. In sommige distributies is de ondersteuning standaard ingebouwd, zoals in Linux Mint. In andere distributies moet je Flathub zelf instellen.

Ga naar https://flathub.org/setup en kies hier je Linux-versie. In het vak bovenin geef je de naam van de distributie op en klik je op het zoekresultaat voor verdere instructies. Ga hierna op zoek naar apps die je wilt installeren.

Prettig aan Flathub is dat je ziet wanneer een app door het platform is geverifieerd en je zeker weet uit welke bron de code afkomstig is. Elke pagina bevat aanvullende links zoals verwijzingen naar taalbestanden en veelgestelde vragen. Op de tab Statistics lees je hoe vaak de software is gedownload via Flathub.

P.S. Ook op een nieuwe laptop kun je natuurlijk Linux installeren. Op zoek naar een goedkope laptop? Op Kieskeurig.nl zie je de sterkste prijsdalers van het moment.

Veel beweegbare bewakingscamera's hebben een slimme volgfunctie. Handig, maar helaas verliezen ze hierbij wel het totaalbeeld uit het oog. TP-Link pakt dat anders aan met een dual-lensmodel: een pan- en tilt-camera met daarboven een vaste groothoeklens. Beide kijken tegelijk mee. De schappelijke adviesprijs van nog geen honderd euro maakt dit buitenmodel extra interessant.

Deze pan- en tilt-camera heeft een IP66-gecertificeerde behuizing van kunststof. Je kunt hem dus zowel binnen als buiten ophangen. Kies wel een veilige plek buiten het bereik van spelende kinderen: de Tapo C545D heeft namelijk een relatief kwetsbare behuizing met diverse roterende onderdelen.

©Maikel Dijkhuizen

Beveiligingscamera ophangen

In de productdoos zit een Engelstalige handleiding met montage-instructies. Je kunt de bewakingscamera op drie manieren ophangen, namelijk aan de muur, dakrand (plafond) of paal. Gebruik het bijgesloten voorbeeldvel om geschikte gaten voor de montagebeugel te boren. Zodra dit onderdeel op de juiste plek hangt, klik je de camera hierop vast. Dat werkt via een soepel schuifmechanisme. Voor aansluiting van de netwerk- en voedingskabel levert TP-Link waterdichte afdichtingsringen mee. Op die manier komt er geen vocht bij de connectors. Zorg trouwens wel voor een nabijgelegen stopcontact, want de stroomkabel van drie meter is niet al te lang. Verder hoef je de ethernetaansluiting niet per se te gebruiken, want deze camera ondersteunt ook wifi.

©Maikel Dijkhuizen

Beelden opslaan

Uiteraard wil je bewakingsbeelden opslaan. De gemakkelijkste methode is om de video's lokaal te bewaren. Prik hiervoor een eigen microSD-kaart van maximaal 512 GB in de behuizing. Je kunt optioneel ook beeldmateriaal in de cloud opslaan, maar dat vereist een betaald Tapo Care-abonnement. In de toekomst voegt de fabrikant via een softwareupdate ook nog ondersteuning voor zijn Tapo H500 Smart HomeBase toe. Op dit los verkrijgbare basisstation kunnen gebruikers opnames van maximaal zestien beveiligingscamera's opslaan. Ten slotte bewaar je de video's net zo makkelijk op een geschikte NAS. Kortom, opslagmogelijkheden genoeg!

Lees hier onze Tapo Smart HomeBase H500 review

©Maikel Dijkhuizen

Dubbele opnames

De configuratie in de TP-Link Tapo-app verloopt vlot. Maak eerst een account aan en schakel hierbij vrijblijvend tweestapsverificatie in. Je koppelt de camera daarna zo nodig aan jouw wifi-netwerk en geeft het apparaat een naam. Vervolgens beland je al gauw in het hoofdvenster met alle beschikbare opties. Beide lenzen ondersteunen een respectabele resolutie van 2304 × 1296 pixels. Dat is voor bewakingsdoeleinden prima. De beelden hebben heldere realistische kleuren. Mooi meegenomen is dat deze bewakingscamera ook in het donker opnames in kleur maakt. Aan weerszijden van beide lenzen zitten namelijk twee felle ledlampen.

De dual lens-optie is een groot pluspunt. Het beweegbare hoofd met de pan- en tilt-camera volgt automatisch objecten totdat de bewuste persoon of het huisdier buiten zicht is. Dat werkt in de praktijk erg goed! Tegelijkertijd zorgt de vaste groothoekcamera met een ruim diagonaal gezichtsveld van 165 graden voor het complete plaatje. In feite maakt de Tapo C545D dus steeds dubbele opnames. Om die reden toont de TP-Link Tapo-app twee liveweergaven onder elkaar. Wil je op een ander object focussen? Tik dan enige tijd om dit doel te volgen. Bij detectie van personen, huisdieren en voertuigen ontvang je desgewenst een pushbericht.

©Maikel Dijkhuizen

Veel functies

De app bevat nog veel meer nuttige functies. Zo kun je met behulp van de pijltjestoetsen de pan- en tilt-camera handmatig draaien en kantelen. Daarnaast activeer je eventueel een alarm. Hierbij gaan de lampen na bewegingsdetectie snel knipperen. Bovendien speelt de Tapo C545D ook een sirene af, al is die niet zo luid. Tot slot communiceer je eenvoudig met iemand op afstand. Zodra je in de microfoon van de smartphone praat, laat de geïntegreerde speaker op de camera jouw stem horen.

TP-Link Tapo C545D kopen?

De TP-Link Tapo C545D is een betaalbare beveiligingscamera die op eigen houtje objecten volgt én tegelijkertijd een totaalbeeld van de omgeving vastlegt. Dankzij deze dual lens-techniek registreert dit apparaat dus alle gebeurtenissen in het beoogde gebied. Daarmee is dit product een betaalbare oplossing voor wie een tuin of kamer grondig wil bewaken.

Op zoek naar een goedkopere beveiligingscamera van TP-Link? Lees hier onze TP-Link Tapo C425 review