Zou het gewoon 11 of toch 20 worden? We hoeven niet langer in spanning te zitten, want Samsung heeft vandaag hun nieuwe topmodellen smartphones aangekondigd. Wij hebben de Samsung Galaxy S20, S20+ en S20 Ultra al kort uit kunnen proberen. Wat viel ons op?

De camera is volgens Samsung tegenwoordig de belangrijkste reden waarom mensen een nieuwe smartphone willen. Het is dan ook niet verrassend dat Samsung zich bij de ontwikkeling van de Galaxy S20-toestellen op die camera heeft gefocust. Dat horen we echter al jaren, dus waar zit het verschil?

De Galaxy S20 heeft achterop drie camera’s terwijl de S20+ en S20 Ultra vier camera’s hebben. De camera’s zijn gegroepeerd in een opvallend vierkant achterop. Samsung spreekt zelfs van een ‘signature design element’. Of je het mooi vindt, bepaal je zelf. Het ziet er in ieder geval netjes uit, maar opzienbarend is zo’n vierkantje natuurlijk niet. De echte vernieuwing zit dit jaar in de zoomcapaciteit: 30x zoom voor de S20 en S20+ en maar liefst 100x voor de S20 Ultra. Daarover verderop meer.

©PXimport

©PXimport

De bouwkwaliteit van de toestellen is netjes. De achterkant is van Gorilla Glass 6 terwijl de zijkant van het toestel bestaat uit een metalen rand die qua kleur goed aansluit bij de kleur van het glas. Het glas maakt ondersteuning voor draadloos laden mogelijk, iets dat alle drie de toestellen gelukkig ondersteunen.

De voorkant van de toestellen bestaat vrijwel geheel uit een scherm onderbroken door een gaatje waar de selfiecamera geplaatst is. Dat gaatje zit dit jaar gelukkig netjes in het midden. Prettig is dat de toestellen IP68 gecertificeerd zijn en hiermee stof- en waterbestendig zijn.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

120Hz-scherm

De S20, S20+ en S20 Ultra hebben met 6,2, 6,7 en 6,9 inch verschillende schermgroottes. De rest van de specificaties komen wel overeen. Uiteraard gebruikt Samsung amoled-schermen met een indrukwekkende kleurweergave. Opvallender is dat alle drie de toestellen voorzien zijn van een Quad HD+-scherm met een resolutie van 3040 x 1440 pixels. Daarnaast heeft Samsung voor alle varianten gekozen voor een 120Hz-scherm. Een dergelijk snel scherm zou zomaar eens de trend van 2020 kunnen worden. OnePlus heeft al laten zien dat een extra vlot scherm zeker meerwaarde biedt en Samsung gaat ruimschoots over de 90 Hz van OnePlus heen. De digitizer werkt zelfs op 240 Hz, zodat bewegingen van je vinger zonder vertraging door het scherm worden overgenomen. De toestellen voelen inderdaad merkbaar soepeler toen ik de schermen op 120 Hz zette en je hebt er in vrijwel alle apps profijt van.

©PXimport

Waarom je dan toch terug kunt naar 60 Hz? Voor de accuduur, op een verversingssnelheid van 60 Hz zal de accu langer meegaan. De zijkanten van het scherm zijn afgerond, maar gelukkig op een manier die wat mij betreft niet vervelend is. Het is geen scherm waarbij de rand zo ver afloopt dat je onbedoelde gebaren maakt. Zelf hou ik meer van een recht scherm, maar toegegeven de afronding ziet er fraai uit.

In onze review gaan we het natuurlijk in detail bekijken, maar ik durf nu al te zeggen dat de S20-toestellen uitstekende schermen hebben.

Snelle soc met 5G

Qua processor zijn alle drie de varianten gelijk en in Nederland (en Europa) krijgen we wederom een eigen Samsung-soc. De Exynos 990 is een soc voorzien van een octacore-processor met cores op maximaal 2,73 (dualcore), 2,6 (dualcore) en 2 GHz (quadcore). Andere werelddelen krijgen varianten voorzien van een Qualcomm Snapdragon 865 en bij vorige generaties bleek de Snapdragon-variant altijd iets sneller te zijn. Of dat in de praktijk echt iets uitmaakt? Dat al onze review moeten uitmaken, maar tijdens mijn eerste indruk voelden alle Galaxy S20-varianten lekker vlot. Apps openen en schakelen snel en de interface loopt soepel. Het verschil in kracht tussen de uitvoeringen wordt gemaakt met het werkgeheugen. De normale S20 en de S20+ hebben 8 of 12 GB ram terwijl de S20 Ultra met 12 of 16 GB verkocht wordt.

Die Exynos 990 heeft een ingebouwde 5G-modem. De S20 verschijnt in een 4G- en 5G-variant terwijl de S20+ en S20 Ultra alleen in een 5G-uitvoering op de markt komen. Met de afwezigheid van 5G-netwerken in Nederland nu nog niet zo’n heel groot ding, maar het is fijn dat een relatief dure nieuwe smartphone wel klaar is voor 5G.

Met een accucapaciteit van 4000, 4500 en 5000 mAh voor respectievelijk de S20, S20+ en S20 Ultra maken de toestellen een flinke sprong ten opzichte van de voorgangers. Uiteraard kan ik op basis van de ruim anderhalf uur dat ik de toestellen mocht proberen niets zinnigs zeggen over de accuduur, maar mijn hoop is dat hiermee de hogere verversingssnelheid van het scherm gecompenseerd wordt zodat je in de praktijk minimaal een dag zonder lader kunt. Want dat was bij de OnePlus 7T met zijn vlotte scherm echt het manco: de accu gaat op 90 Hz te snel leeg.

Geen koptelefoonpoort

Vorig jaar viel de Galaxy S10-reeks voor zogenoemde vlaggenschepen nog op door de aanwezigheid van een 3,5mm-hoofdtelefoonaansluiting. Bij de Galaxy S20-toestellen volgt Samsung dit keer wel de trend voor toptoestellen: geen ‘ouderwetse’ hoofdtelefoonaansluiting dus. Helemaal onverwacht is dat overigens niet, want Samsungs recent uitgebrachte Galaxy S10 Lite had ook al geen hoofdtelefoonpoort meer. Sowieso doet de Galaxy S10 Lite met zijn vierkante cameramodule achterop qua ontwerp meer aan de nieuwe Galaxy S20-toestellen denken dan aan de Galaxy S10-reeks.

©PXimport

Van plus naar ultra

De toevoeging + die bij de vorige reeks nog was voorbehouden aan het topmodel is nu afgezakt naar het middenmodel. Met de toevoeging Ultra wil Samsung duidelijk maken dat de Galaxy S20 Ultra dé beste smartphone is die het concern kan maken. Geen plusje dus ten opzichte van de normale variant, maar echt iets anders. Maar waar maakt de Ultra dan vooral het verschil? Dat laat zich niet moeilijk raden: de camera uiteraard. De hoofdcamera bevat maar liefst 108 megapixel en is met F1.8 behoorlijk lichtgevoelig. Een enorm verschil met de 12megapixel-hoofdcamera in de Galaxy S20 en S20+. Ook de selfiecam maakt indruk met maar liefst 40 megapixel. Bij de normale S20 en S20+ telt die frontcam 10 megapixel.

Een interessante truc is dat de hoofdcamera negen pixels kan combineren tot één pixel. De 103megapixel-camera wordt daarmee een bijzonder lichtgevoelige 12megapixel-camera. Helaas heb ik fotograferen met weinig licht niet goed uit kunnen proberen en daarnaast was het niet toegestaan om de met het toestel geschoten foto’s mee te nemen. Op het eerste gezicht kunnen alledrie de toestellen knappe plaatjes schieten.

Space zoom

Op de cameramodule van de Galaxy S20 Ultra staat Space Zoom 100X en in de camerapp kun je daadwerkelijk 100 keer inzoomen. Uiteraard gaat het niet om een 100x optische zoom, maar wordt er een combinatie van optisch en digitaal zoomen gebruikt voor de maximale vergrotingsfactor. Samsung maakt voor de optische zoom gebruik van een prisma zodat de cameramodule achterop niet te ver hoeft uit te steken. De cameramodule die gebruikt wordt voor het zoomen is een 48megapixel-exemplaar.

©PXimport

Volledig ingezoomd kun je ver weg gelegen dingen zeker goed zien, maar haarscherp is deze ‘paparazzistand’ zeker niet. Uit de hand schieten is met deze zoomfactor ook eigenlijk niet te doen, je hebt toch echt een statief nodig. Ik kon helaas niet zo snel achterhalen of deze extreme digitale zoom beter werkt dan op volledige resolutie fotograferen en vervolgens croppen. Dit zullen we in de review moeten bepalen. Het voordeel van direct zoomen is natuurlijk wel dat je het juiste object direct in beeld hebt en de foto met één klik kunt delen op bijvoorbeeld Instagram.

©PXimport

©PXimport

Ook de normale Galaxy S20 en S20+ hebben een optische zoom, maar dan slechts 3x. De totale zoomfactor van beide toestellen bedraagt dankzij software 30x. Wederom zien we bij die twee toestellen met 64 megapixel een groot getal voor de zoomcamera. De megapixelrace lijkt kortom weer begonnen.

©PXimport

©PXimport

Soepele software

De toestellen zijn voorzien van Android 10 dat Samsung voorziet van de eigen schil One UI 2. Geen kale Android dus, maar OneUI is zeker vergeleken met Samsungs oudere Android-schil TouchWiz behoorlijk basic. De nieuwe S20-toestellen navigeren dan ook vlot en de interface ziet er rustig én overzichtelijk uit.

©PXimport

De vingerafdrukscanner heeft Samsung zoals verwacht weer onder het scherm verstopt. Ik heb hem uiteraard even uitgeprobeerd en de vingerafdrukscanner werkt uitstekend. Uiteraard blijft het met een dergelijke scanner wel lastig dat je niet blind kunt voelen waar de scanner zit. Je ziet wel in beeld waar de scanner zit, maar je zult even moeten oefenen om hem in één vloeiende beweging vanuit je broekzak te ontgrendelen.

Een introductie van een nieuw Galaxy-toestel is natuurlijk niet compleet zonder aandacht voor Samsungs digitale assistent Bixby. Die kan dit jaar beter omgaan met Spotify en Netflix en muziek automatisch uitzoeken op basis van je activiteit. Een vernieuwing die niet opzienbarend is en genoemd lijkt te worden omdat het moet.

©PXimport

©PXimport

Prijzen en verkrijgbaarheid

De Galaxy S20-toestellen verschijnen in verschillende uitvoeringen op de markt die verschillen qua opslaggrootte en werkgeheugen.

Galaxy S20: € 899,- (128 GB LTE, 8 GB ram) en € 999,- (128 GB 5G, 12 GB ram)
Galaxy S20+: € 1099,- (128 GB 5G, 12 GB ram)
Galaxy S20 Ultra: € 1349,- (128 GB 5G, 12 GB ram) en € 1549,- (512 GB 5G, 16 GB ram)

Opvallend is dat de goedkoopste S20 met een prijs van 899 euro duurder is dan de goedkoopste optie in het S10-assortiment een jaar geleden kostte, de S10e was toen 750 euro. Die 899 euro is echter gelijk aan de introductieprijs van de normale S10. Ik heb daarom de indruk dat je de onlangs geïntroduceerde Galaxy S10 Lite ondanks de naam een beetje moet beschouwen als de opvolger van die Galaxy S10e. Qua vormgeving past dat goedkopere toestel namelijk perfect bij de nieuwe S20-toestellen.

Je kunt de S20-toestellen nu al vooruitbestellen, ze zijn daadwerkelijk verkrijgbaar vanaf 13 maart. Wanneer je de S20+ of S20 Ultra vooruitbestelt, dan krijg je gratis de Galaxy Buds+ draadloze oordopjes meegeleverd.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.