Zou het gewoon 11 of toch 20 worden? We hoeven niet langer in spanning te zitten, want Samsung heeft vandaag hun nieuwe topmodellen smartphones aangekondigd. Wij hebben de Samsung Galaxy S20, S20+ en S20 Ultra al kort uit kunnen proberen. Wat viel ons op?

De camera is volgens Samsung tegenwoordig de belangrijkste reden waarom mensen een nieuwe smartphone willen. Het is dan ook niet verrassend dat Samsung zich bij de ontwikkeling van de Galaxy S20-toestellen op die camera heeft gefocust. Dat horen we echter al jaren, dus waar zit het verschil?

De Galaxy S20 heeft achterop drie camera’s terwijl de S20+ en S20 Ultra vier camera’s hebben. De camera’s zijn gegroepeerd in een opvallend vierkant achterop. Samsung spreekt zelfs van een ‘signature design element’. Of je het mooi vindt, bepaal je zelf. Het ziet er in ieder geval netjes uit, maar opzienbarend is zo’n vierkantje natuurlijk niet. De echte vernieuwing zit dit jaar in de zoomcapaciteit: 30x zoom voor de S20 en S20+ en maar liefst 100x voor de S20 Ultra. Daarover verderop meer.

©PXimport

©PXimport

De bouwkwaliteit van de toestellen is netjes. De achterkant is van Gorilla Glass 6 terwijl de zijkant van het toestel bestaat uit een metalen rand die qua kleur goed aansluit bij de kleur van het glas. Het glas maakt ondersteuning voor draadloos laden mogelijk, iets dat alle drie de toestellen gelukkig ondersteunen.

De voorkant van de toestellen bestaat vrijwel geheel uit een scherm onderbroken door een gaatje waar de selfiecamera geplaatst is. Dat gaatje zit dit jaar gelukkig netjes in het midden. Prettig is dat de toestellen IP68 gecertificeerd zijn en hiermee stof- en waterbestendig zijn.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

120Hz-scherm

De S20, S20+ en S20 Ultra hebben met 6,2, 6,7 en 6,9 inch verschillende schermgroottes. De rest van de specificaties komen wel overeen. Uiteraard gebruikt Samsung amoled-schermen met een indrukwekkende kleurweergave. Opvallender is dat alle drie de toestellen voorzien zijn van een Quad HD+-scherm met een resolutie van 3040 x 1440 pixels. Daarnaast heeft Samsung voor alle varianten gekozen voor een 120Hz-scherm. Een dergelijk snel scherm zou zomaar eens de trend van 2020 kunnen worden. OnePlus heeft al laten zien dat een extra vlot scherm zeker meerwaarde biedt en Samsung gaat ruimschoots over de 90 Hz van OnePlus heen. De digitizer werkt zelfs op 240 Hz, zodat bewegingen van je vinger zonder vertraging door het scherm worden overgenomen. De toestellen voelen inderdaad merkbaar soepeler toen ik de schermen op 120 Hz zette en je hebt er in vrijwel alle apps profijt van.

©PXimport

Waarom je dan toch terug kunt naar 60 Hz? Voor de accuduur, op een verversingssnelheid van 60 Hz zal de accu langer meegaan. De zijkanten van het scherm zijn afgerond, maar gelukkig op een manier die wat mij betreft niet vervelend is. Het is geen scherm waarbij de rand zo ver afloopt dat je onbedoelde gebaren maakt. Zelf hou ik meer van een recht scherm, maar toegegeven de afronding ziet er fraai uit.

In onze review gaan we het natuurlijk in detail bekijken, maar ik durf nu al te zeggen dat de S20-toestellen uitstekende schermen hebben.

Snelle soc met 5G

Qua processor zijn alle drie de varianten gelijk en in Nederland (en Europa) krijgen we wederom een eigen Samsung-soc. De Exynos 990 is een soc voorzien van een octacore-processor met cores op maximaal 2,73 (dualcore), 2,6 (dualcore) en 2 GHz (quadcore). Andere werelddelen krijgen varianten voorzien van een Qualcomm Snapdragon 865 en bij vorige generaties bleek de Snapdragon-variant altijd iets sneller te zijn. Of dat in de praktijk echt iets uitmaakt? Dat al onze review moeten uitmaken, maar tijdens mijn eerste indruk voelden alle Galaxy S20-varianten lekker vlot. Apps openen en schakelen snel en de interface loopt soepel. Het verschil in kracht tussen de uitvoeringen wordt gemaakt met het werkgeheugen. De normale S20 en de S20+ hebben 8 of 12 GB ram terwijl de S20 Ultra met 12 of 16 GB verkocht wordt.

Die Exynos 990 heeft een ingebouwde 5G-modem. De S20 verschijnt in een 4G- en 5G-variant terwijl de S20+ en S20 Ultra alleen in een 5G-uitvoering op de markt komen. Met de afwezigheid van 5G-netwerken in Nederland nu nog niet zo’n heel groot ding, maar het is fijn dat een relatief dure nieuwe smartphone wel klaar is voor 5G.

Met een accucapaciteit van 4000, 4500 en 5000 mAh voor respectievelijk de S20, S20+ en S20 Ultra maken de toestellen een flinke sprong ten opzichte van de voorgangers. Uiteraard kan ik op basis van de ruim anderhalf uur dat ik de toestellen mocht proberen niets zinnigs zeggen over de accuduur, maar mijn hoop is dat hiermee de hogere verversingssnelheid van het scherm gecompenseerd wordt zodat je in de praktijk minimaal een dag zonder lader kunt. Want dat was bij de OnePlus 7T met zijn vlotte scherm echt het manco: de accu gaat op 90 Hz te snel leeg.

Geen koptelefoonpoort

Vorig jaar viel de Galaxy S10-reeks voor zogenoemde vlaggenschepen nog op door de aanwezigheid van een 3,5mm-hoofdtelefoonaansluiting. Bij de Galaxy S20-toestellen volgt Samsung dit keer wel de trend voor toptoestellen: geen ‘ouderwetse’ hoofdtelefoonaansluiting dus. Helemaal onverwacht is dat overigens niet, want Samsungs recent uitgebrachte Galaxy S10 Lite had ook al geen hoofdtelefoonpoort meer. Sowieso doet de Galaxy S10 Lite met zijn vierkante cameramodule achterop qua ontwerp meer aan de nieuwe Galaxy S20-toestellen denken dan aan de Galaxy S10-reeks.

©PXimport

Van plus naar ultra

De toevoeging + die bij de vorige reeks nog was voorbehouden aan het topmodel is nu afgezakt naar het middenmodel. Met de toevoeging Ultra wil Samsung duidelijk maken dat de Galaxy S20 Ultra dé beste smartphone is die het concern kan maken. Geen plusje dus ten opzichte van de normale variant, maar echt iets anders. Maar waar maakt de Ultra dan vooral het verschil? Dat laat zich niet moeilijk raden: de camera uiteraard. De hoofdcamera bevat maar liefst 108 megapixel en is met F1.8 behoorlijk lichtgevoelig. Een enorm verschil met de 12megapixel-hoofdcamera in de Galaxy S20 en S20+. Ook de selfiecam maakt indruk met maar liefst 40 megapixel. Bij de normale S20 en S20+ telt die frontcam 10 megapixel.

Een interessante truc is dat de hoofdcamera negen pixels kan combineren tot één pixel. De 103megapixel-camera wordt daarmee een bijzonder lichtgevoelige 12megapixel-camera. Helaas heb ik fotograferen met weinig licht niet goed uit kunnen proberen en daarnaast was het niet toegestaan om de met het toestel geschoten foto’s mee te nemen. Op het eerste gezicht kunnen alledrie de toestellen knappe plaatjes schieten.

Space zoom

Op de cameramodule van de Galaxy S20 Ultra staat Space Zoom 100X en in de camerapp kun je daadwerkelijk 100 keer inzoomen. Uiteraard gaat het niet om een 100x optische zoom, maar wordt er een combinatie van optisch en digitaal zoomen gebruikt voor de maximale vergrotingsfactor. Samsung maakt voor de optische zoom gebruik van een prisma zodat de cameramodule achterop niet te ver hoeft uit te steken. De cameramodule die gebruikt wordt voor het zoomen is een 48megapixel-exemplaar.

©PXimport

Volledig ingezoomd kun je ver weg gelegen dingen zeker goed zien, maar haarscherp is deze ‘paparazzistand’ zeker niet. Uit de hand schieten is met deze zoomfactor ook eigenlijk niet te doen, je hebt toch echt een statief nodig. Ik kon helaas niet zo snel achterhalen of deze extreme digitale zoom beter werkt dan op volledige resolutie fotograferen en vervolgens croppen. Dit zullen we in de review moeten bepalen. Het voordeel van direct zoomen is natuurlijk wel dat je het juiste object direct in beeld hebt en de foto met één klik kunt delen op bijvoorbeeld Instagram.

©PXimport

©PXimport

Ook de normale Galaxy S20 en S20+ hebben een optische zoom, maar dan slechts 3x. De totale zoomfactor van beide toestellen bedraagt dankzij software 30x. Wederom zien we bij die twee toestellen met 64 megapixel een groot getal voor de zoomcamera. De megapixelrace lijkt kortom weer begonnen.

©PXimport

©PXimport

Soepele software

De toestellen zijn voorzien van Android 10 dat Samsung voorziet van de eigen schil One UI 2. Geen kale Android dus, maar OneUI is zeker vergeleken met Samsungs oudere Android-schil TouchWiz behoorlijk basic. De nieuwe S20-toestellen navigeren dan ook vlot en de interface ziet er rustig én overzichtelijk uit.

©PXimport

De vingerafdrukscanner heeft Samsung zoals verwacht weer onder het scherm verstopt. Ik heb hem uiteraard even uitgeprobeerd en de vingerafdrukscanner werkt uitstekend. Uiteraard blijft het met een dergelijke scanner wel lastig dat je niet blind kunt voelen waar de scanner zit. Je ziet wel in beeld waar de scanner zit, maar je zult even moeten oefenen om hem in één vloeiende beweging vanuit je broekzak te ontgrendelen.

Een introductie van een nieuw Galaxy-toestel is natuurlijk niet compleet zonder aandacht voor Samsungs digitale assistent Bixby. Die kan dit jaar beter omgaan met Spotify en Netflix en muziek automatisch uitzoeken op basis van je activiteit. Een vernieuwing die niet opzienbarend is en genoemd lijkt te worden omdat het moet.

©PXimport

©PXimport

Prijzen en verkrijgbaarheid

De Galaxy S20-toestellen verschijnen in verschillende uitvoeringen op de markt die verschillen qua opslaggrootte en werkgeheugen.

Galaxy S20: € 899,- (128 GB LTE, 8 GB ram) en € 999,- (128 GB 5G, 12 GB ram)
Galaxy S20+: € 1099,- (128 GB 5G, 12 GB ram)
Galaxy S20 Ultra: € 1349,- (128 GB 5G, 12 GB ram) en € 1549,- (512 GB 5G, 16 GB ram)

Opvallend is dat de goedkoopste S20 met een prijs van 899 euro duurder is dan de goedkoopste optie in het S10-assortiment een jaar geleden kostte, de S10e was toen 750 euro. Die 899 euro is echter gelijk aan de introductieprijs van de normale S10. Ik heb daarom de indruk dat je de onlangs geïntroduceerde Galaxy S10 Lite ondanks de naam een beetje moet beschouwen als de opvolger van die Galaxy S10e. Qua vormgeving past dat goedkopere toestel namelijk perfect bij de nieuwe S20-toestellen.

Je kunt de S20-toestellen nu al vooruitbestellen, ze zijn daadwerkelijk verkrijgbaar vanaf 13 maart. Wanneer je de S20+ of S20 Ultra vooruitbestelt, dan krijg je gratis de Galaxy Buds+ draadloze oordopjes meegeleverd.

Diensten als iCloud-foto’s en Google Foto’s zijn handig om je foto’s te back-uppen, beheren en delen. Alleen is de online opslagruimte beperkt. Ook je kijkt naar je privacy, zijn deze oplossingen niet altijd ideaal. Er zijn gelukkig gratis tools waarmee je bijna dezelfde ervaring hebt als bij deze online diensten. Je zet je foto’s niet in de cloud, maar gewoon op je eigen pc of NAS.

Er is weinig mis met de gespecialiseerde cloudopslagdiensten van Apple, Google, Microsoft (OneDrive) en Dropbox. Je kunt hiermee prima foto’s bewaren en delen. De tools zijn voor dit gebruik zelfs uitstekend, maar de opslagruimte is vaak beperkt en het blijven cloudoplossingen. Je bestanden staan dus ergens anders opgeslagen.

Overweeg je een alternatief om foto’s te synchroniseren zonder cloudopslag, dan zijn er meerdere opties, zoals Nextcloud (met de Photos-app), PhotoPrism, digiKam en Piwigo. Wij zijn gecharmeerd van de opensource-dienst Immich en Synology Photos, die je specifiek voor de Synology-NAS kunt gebruiken. Beide tools bieden functies als automatische fotoback-ups, album- en gebruikersbeheer, gezichtsherkenning, tijdlijnweergave, tagging, locatiegebaseerd zoeken, delen, raw-bestanden en toegang via een webinterface. Kortom, er is weinig in de cloudoplossingen dat je bij deze gratis tools niet vindt. We maken eerst kennis met Immich (uitgesproken als het Engelse ‘image’) en daarna met Synology Photos. We focussen ons hierbij op de installatie, de initiële configuratie en het basisgebruik.

Immich

Docker-installatie

Immich wordt frequent geüpdatet en is beschikbaar voor meerdere platformen. Wij gaan aan de slag met de installatie onder Windows. Dit doen we via het gratis Docker Desktop. Docker Desktop beheert containers, een soort lichte, afgescheiden virtuele omgevingen met alle benodigde apps, services en instellingen. Installeer de app met enkele muisklikken en start deze op (de eerste keer kun je op Accept en tweemaal op Skip klikken). Minimaliseer vervolgens het venster, maar laat de app actief.

Goed om te weten: je kunt Immich via Docker ook op je NAS installeren, wat hier ook wel Container Manager (Synology) of Container Station (QNAP) genoemd. In dit artikel gaan we hier alleen niet verder op in.

Docker Desktop heb je met een paar muisklikken geïnstalleerd en opgestart.

Voorbereiding

Immich installeren we dus als Docker-container. Eerst voer je enkele voorbereidingen uit. Open de verkenner en ga naar de map Linux (onderaan). Open vervolgens de submap docker-desktop en dan Home. Maak hier een map met jouw naam en daarbinnen de submap Docker. Binnen deze docker-map maak je de map Immich-app aan. Het pad wordt dus: \\wsl.localhost\docker-desktop\home\<je_naam>\docker\immich-app.

Creëer nu twee submappen in een andere map op een schijf met genoeg opslagruimte: Library en Postgres (bijvoorbeeld C:\Users\<je_accountnaam>\Docker\Immich\library).

Navigeer nu in de verkenner naar de map Immich-app. Houd de Shift-toets ingedrukt, klik met rechts op een lege plek en kies PowerShell-venster hier openen. Houd de verkenner geopend en ga via deze pagina naar de downloadsite. Klik bij Get docker-compose.yml file op het documenten-pictogram (Copy), plak dit in PowerShell met Ctrl+V en druk op Enter om het yml-bestand te downloaden. Herhaal dit voor het commando bij Get .env file, zodat zowel het yml-bestand als het env-bestand in de map Immich-app staan.

Open het env-bestand in een teksteditor, bijvoorbeeld Notepad++ of Kladblok, en pas de volgende variabelen aan:

Zorg ervoor dat de paden kloppen met jouw situatie en sla het aangepaste bestand op.

Voordat je de container installeert, moet je eerst enkele variabelen aanpassen in het env-bestand.

Installatie

Alles is nu klaar om de Docker-container met Immich te draaien. Ga terug naar de map Immich-app en voer het commando docker-compose up -d uit. Dit zorgt ervoor dat alle benodigde onderdelen worden gedownload en uitgevoerd. Na enkele minuten zie je in het Docker Desktop-venster, bij Containers, dat de vier Immich-onderdelen actief zijn. Test dit direct door Localhost:2283 op de adresbalk van je browser in te vullen. Dit is de standaardpoort waarop Immich draait; dit zie je bij Immich_server in het Docker-containeroverzicht. Als het nodig is, kun je het poortnummer aanpassen in het yml-bestand. Klik in de webinterface op Aan de slag om daadwerkelijk met Immich te starten.

Je kunt de containers op elk moment stoppen en starten vanuit Docker Desktop. Dit doe je in de rubriek Containers: selecteer Immich en druk op Stop of Start.

De vier containers zijn gestart en Immich is nu bereikbaar vanuit de webinterface.

Configuratie

Je begint met het aanmaken van een beheerdersaccount. Vul de gevraagde gegevens in en bevestig met Registreren. Log daarna in met het opgegeven e-mailadres en wachtwoord.

Klik in het welkomstvenster op Thema, kies Licht of Donker, en ga naar Privacy. Hier kun je de kaartfunctie inschakelen (om foto’s via coördinaten op een kaart te tonen) en de versiecontrole activeren (voor het ontvangen van updates).

Ga vervolgens naar Opslagtemplate en bepaal of je fotobestanden automatisch wilt ordenen op basis van metadata. Als dit ingeschakeld is, kun je bij Voorinstelling een structuur kiezen met een sjabloon. Kies bijvoorbeeld voor {{y}}-{{MMMM}}-{{dd}}/{{filename}}. Bevestig met Klaar.

Je kunt via een sjabloon je foto’s bewaren op basis van bepaalde metadata.

Basisgebruik

Links in de webinterface zie je een venster met onderdelen als Foto’s, Verkennen, Kaart, Delen, Favorieten, Albums en Gereedschap. Open Foto’s, klik op de plusknop en selecteer de gewenste fotobestanden. De geüploade foto’s verschijnen als miniaturen in een tijdlijn. Bovenaan zie je een zoekbalk met rechts een filterknop om media te selecteren op onder meer naam, plaats, camera, datum en type. Gebruik Uploaden (rechtsboven) om extra foto’s toe te voegen.

Selecteer een of meer foto’s. Rechtsboven verschijnen meerdere knoppen, zoals Toevoegen aan favorieten (voor de rubriek Favorieten) en een menu om de selectie te downloaden, archiveren, verwijderen, de datum of locatie te wijzigen, of miniaturen en metadata te vernieuwen.

Via Toevoegen aan kun je foto’s aan een album toevoegen. Klik op +Nieuw album om een album te maken dat je terugvindt in de rubriek Albums. Gebruik Verkennen in het linkervenster om foto’s gegroepeerd te zien op tijd, locatie of – via AI – op herkenbare objecten, gezichten of thema’s, zoals berglandschappen.

De webinterface van Immich heeft wel wat weg van Google Foto’s.

Back-ups en delen

Je vindt in de webinterface ook de optie Delen. Klik hierop, voeg een beschrijving toe en eventueel een wachtwoord. Geef aan of de ontvanger foto’s mag downloaden en/of uploaden. Stel hiervoor een verloopdatum in, bijvoorbeeld over 1 dag. Klik op Link maken om een link te genereren. Deze link is mogelijk http://localhost<…>, maar je kunt dit aanpassen naar het interne ip-adres van je Immich-server, of een extern adres dat vanaf internet bereikbaar is (zie tekstkader ‘Vanaf het internet’).

Wil je media delen met specifieke personen? Klik hiervoor rechtsboven op je accountpictogram en kies Beheer. Ga naar Gebruikers, klik op Gebruiker aanmaken, vul de gegevens in en bevestig. Bij het openen van een fotoselectie of album kun je dan via de deelknop direct de gewenste gebruiker(s) selecteren, zodat de media in hun webomgeving beschikbaar zijn.

Voor Android en iOS kun je de mobiele Immich-app installeren. Vul het ip-adres van je Immich-server in en meld je aan. Tik op de upload-knop, geef Immich de nodige machtigingen en kies Selecteer om aan te geven welke fotoalbums de app moet back-uppen naar je server. Zet Albums synchroniseren aan om dit te automatiseren en bevestig met Back-up uitvoeren.

Immich is ook beschikbaar als mobiele app, wat handig is voor (automatische) mediaback-ups.

Synology Photos

Voorbereiding

We gaan uit van een Synology-NAS (Network Attached Storage) die via een webinterface toegankelijk is. Verbind via je browser met de webinterface van DSM, het Synology-besturingssysteem.

Open nu eerst het Configuratiescherm, kies Gebruiker en groep, ga naar Geavanceerd en zorg dat Gebruiker basismap inschakelen is ingeschakeld (op het gewenste volume). Bevestig met Toepassen. Open daarna de app File Station, waar je ziet dat de mappen Home en Homes (met persoonlijke submappen voor elke NAS-gebruiker) zijn aangemaakt.

Ga vervolgens naar Package Center in het hoofdmenu. Als de app Synology Photos nog niet is geïnstalleerd, zoek dan naar de naam van deze app. Klik vervolgens op Installeren en daarna op Openen. Klik rechtsboven op je profielicoon, kies Instellingen en open het tabblad Gedeelde ruimte. Schakel eventueel Gedeelde ruimte in en bevestig met Opslaan. Gedeelde media worden nu standaard opgeslagen in de map \photo.

Het is even wennen, maar je persoonlijke media en je gedeelde media belanden voortaan in de daarvoor bestemde mappen.

Gedeelde media

Als je nu foto’s met bijvoorbeeld familieleden wilt delen die toegang hebben tot je NAS, volg dan deze stappen. Ga naar Configuratiescherm / Gebruiker en groep, open het tabblad Groep en klik op Maken. Geef een groepsnaam op (bijvoorbeeld Familie) en druk op Volgende. Selecteer de gewenste leden, druk drie keer op Volgende en vink Synology Photos in de kolom Toestaan aan. Bevestig met Volgende (tweemaal) en met Voltooid.

Open vervolgens de app Synology Photos. Bij Instellingen / Gedeelde ruimte klik je op Toegangsmachtigingen instellen. Selecteer de groep (Familie) en kies Volledige toegang in de uitklapmenu’s. Bevestig met de plusknop en klik op Opslaan. Zet daarna op het tabblad Gedeelde ruimte een vinkje bij zowel Gezichtsherkenning inschakelen in Gedeelde ruimte als Onderwerpherkenning inschakelen in Gedeelde ruimte. Bevestig met Opslaan.

Test de instellingen door een gebruiker uit de groep aan te melden op je NAS, bijvoorbeeld via een incognito-tabblad in je browser. Zodra deze gebruiker Synology Photos opent, kan ook hij media uploaden in zowel de persoonlijke ruimte als de gedeelde ruimte. Links bovenaan in het applicatievenster kun je tussen deze ruimtes schakelen. De inhoud van deze ruimtes kun je overigens ook op bestandsniveau beheren via de overeenkomstige mappen in File Station (althans als administrator).

Als lid van de groep Familie krijgt deze gebruiker meteen ook toegang tot de gedeelde ruimte.

Basisgebruik

We laten nu zien hoe je met fotoalbums werkt. Gebruik eerst de knop Filter tonen (rechtsboven) om filters te activeren en snel de gewenste foto’s te vinden. Selecteer vervolgens een reeks foto’s; er verschijnt een rode balk. Klik hier op de plus-knop Toevoegen aan album, kies +Nieuw album, vul een naam in en druk op OK. Ga naar Albums (tweede knop) in het applicatievenster. Hier kun je foto’s opvragen volgens Recent toegevoegd, Labels en Locaties en, indien eerder ingeschakeld, volgens Mensen (gezichtsherkenning) en Onderwerpen (objectherkenning). Je albums vind je hier ook. Met de plus-knop rechtsboven kun je hier nieuwe albums maken.

Ga met de muisaanwijzer boven een album staan; er verschijnt een knop met drie puntjes. Klik op Delen. Schakel Koppeling delen in en stel bij Privacy-instellingen in of het album Privé of Openbaar is (eventueel met downloadmachtiging). Bij Privé selecteer je bij Lijst van genodigden de gewenste gebruiker(s) of groep(en) en geef je de machtigingen aan: Weergave, Downloaden of Provider (beheerder). Je kunt ook een wachtwoord en vervaldatum instellen. Kopieer de link en bevestig met Opslaan.

Klik op Delen (derde knop) in het applicatievenster en kies Fotoverzoek. Klik op Fotoverzoek maken, vul een onderwerpsregel in, selecteer een bestemmingsmap en bevestig met Verzoek maken. Je hoeft nu alleen maar de link te sturen naar de mensen van wie je graag foto’s wilt ontvangen voor je collectie.

Goed om te weten: er is ook een mobiele app voor Android en iOS van Synology Photos met de functie Photo Backup. Daarmee synchroniseer je opgeslagen foto’s en video’s.

Je kiest zelf met wie je albums deelt en met welke machtigingen je dat doet.

De Denon AH-C500W-oortjes beloven vanwege de open pasvorm comfort en omgevingsbewustzijn. In de praktijk pakt dit concept echter minder goed uit. Het ontbreken van rubber oortips resulteert in een pasvorm die niet echt aansluit op de gehoorgang.

Het ontwerp van de Denon AH-C500W is volgens de fabrikant gericht op comfort; daarvoor heeft de fabrikant een zogenaamde 'open pasvorm' in het leven geroepen die niet diep in je gehoorgang zit. Hierdoor voelen de oordopjes licht aan en kun je ze lang zonder enige irritatie dragen. Bovendien blijf je goed in verbinding met je omgeving, omdat er geen ruisonderdrukking is en de dopjes zelf niets tegenhouden. Dat zijn allemaal mooie manieren van omdenken. De AH-C500W-dopjes hebben dan ook geen rubber tips die in je oren gaan en de boel afsluiten, maar vallen bij bewegingen daardoor ook makkelijk uit je oren.

De oordopjes beschikken over moderne technologie zoals bluetooth 5.3 met multipoint-connectiviteit, waardoor je met twee apparaten tegelijk kunt verbinden. De totale batterijduur bedraagt 24 uur, inclusief de oplaadcase. Dankzij de IPX4-classificatie zijn ze bestand tegen zweet en spatwater, maar gezien de vorm zijn ze niet echt geschikt voor sporters. De bediening verloopt via gevoelige aanraakoppervlakken op de oordopjes of via de gratis app. Verder hebben ze microfoons met beamforming voor heldere telefoongesprekken.

©Wesley Akkerman

Gladde oortjes

Aan de functionaliteit ligt het dus zeker niet. Denon zet daarmee in op een breed publiek. We vinden het alleen jammer dat de oortjes geen rubber tips hebben, want die helpen vaak bij het blijven zitten in de gehoorgang. We realiseren ons dat dit een persoonlijke voorkeur is; er zijn immers nog steeds mensen die liever gladde oordopjes hebben dan rubber of siliconen oortips die je dieper in je oor moet duwen. Maar als je lang haar hebt, je veel met je hoofd beweegt of de oordopjes met de hand (en niet via de app) bedient, is de kans groot dat je ze verplaatst of dat ze uit je oren vallen.

We vinden de bediening op de oortjes sowieso behoorlijk gevoelig, maar gelukkig kun je die uitschakelen via de gratis Denon Headphones-app. Dat hebben wij dan ook gedaan. We hebben ze regelmatig beter in onze oren moeten draaien, omdat ze niet bleven zitten, en hebben daardoor regelmatig onbedoeld functies geactiveerd. Bovendien beschikt de app over een vijfpunts equalizer. Heel handig, want daarmee verbeter je het geluid daadwerkelijk. Helaas kun je je eigen instellingen niet opslaan; als je terug wilt naar oude settings, dan moet je die handmatig invoeren.

©Wesley Akkerman

Het open karakter

Omdat de Denon AH-C500W een open karakter heeft, zijn ze lastig te vergelijken met oordopjes die wel beschikken over enige afsluiting. Maar dat is dan ook precies de bedoeling. Het is maar net wat je van een setje oortjes verlangt. En eerlijk is eerlijk: ze zijn zo licht dat je ze bijna niet voelt zitten. Door dit karakter klinkt de muziek heel helder, terwijl je ondertussen alles nog meekrijgt vanuit je omgeving. In het openbaar vervoer is dat een nachtmerrie, maar we denken niet dat Denon verwacht dat je ze overal gebruikt.

Verder is ons duidelijk dat de Denon AH-C500W flink wat kracht mist. Zonder equalizerinstellingen vallen de lagere tonen helemaal weg, waardoor je voornamelijk naar de vocalen en hogere segmenten luistert. Met de traditionele glimlachinstellingen van de equalizer (zie de screenshots verderop) trek je het middensegment verder weg van de audioweergave, maar geef je wel een flinke boost aan het onderste deel. Daardoor klinkt de muziek al wat aangenamer. Maar oordopjes met een betere afsluiting zullen in dit geval altijd beter klinken dan de AH-C500W.

©Wesley Akkerman

Open of gesloten?

Je zou de Denon AH-C500W daardoor beter kunnen vergelijken met oordopjes die je meer boven je gehoorgang plaatst – denk aan de Openfit 2+ van Shokz. Daar klinkt de soundstage daadwerkelijk warm, vol en gedetailleerd, en daar kunnen we de Denon-oortjes niet altijd op betrappen. Helemaal eerlijk is de vergelijking trouwens niet, omdat het producten uit twee technisch verschillende groepen zijn. Maar in onze beleving legt dit setje het af tegen oortjes met afsluiting en écht open oordoppen. Het is het net niet, zogezegd.

Daar speelt het ontwerp ook een grote rol in. De Denon AH-C500W's blijven minder goed zitten dan open modellen die je met een haakje om je oren bevestigt. Je bent ze bovendien voortdurend aan het bijdraaien om maar een goede pasvorm te vinden. Wellicht ligt dat deels aan de oren van ondergetekende, maar dat is nu eenmaal wel de ervaring. Ze doen bovendien sterk denken aan de AIrPods. En daardoor hebben we ook het idee dat Denon meer het Apple-publiek wil aanspreken. Een onbegonnen zaak, aangezien die mensen meestal al voorzien zijn.

©Wesley Akkerman

Denon AH-C500W kopen?

De Denon AH-C500W wil zichzelf met zijn open ontwerp neerzetten als een alternatieve keuze voor wie omgevingsbewust wil blijven. In de praktijk pakt dit concept echter minder goed uit. Het ontbreken van rubber oortips resulteert in een onrustige pasvorm, waardoor de oordopjes bij de minste beweging al dreigen uit te vallen. Deze constante noodzaak tot bijstellen leidt tot frustratie, mede door de overgevoelige aanraakbediening. Gelukkig kun je die via de app uitschakelen, maar dat verandert verder niets aan het idee dat ze niet echt lekker zitten.

Ook op audiogebied overtuigen de oortjes niet helemaal. Het open karakter levert een helder geluid op, maar de basweergave is ondermaats en vereist flinke aanpassingen via de equalizer, waarvan je de instellingen frustrerend genoeg niet kunt opslaan. De AH-C500W's vallen hierdoor in een lastig niemandsland: ze missen de geluidsisolatie en krachtige bas van afgesloten oordopjes en de stabiele pasvorm van échte open-ear modellen met oorhaken. Uiteindelijk voelen de oordopjes aan als een compromis dat op de belangrijkste vlakken helaas tekortschiet.