De formule van Oppo is bekend en wordt ook voor deze Reno10 Pro weer toegepast. Op papier en in de hand een prachtige smartphone, maar het gaat mis zodra je ‘m aan zet. Hoe dat precies zit lees je in deze Oppo Reno10 Pro review.

Ondanks dat Oppo veel geld in de Nederlandse markt heeft gepompt zijn de beste smartphones van het Chinese merk behoorlijk zeldzaam in het straatbeeld. Kijken we naar de populariteit van het merk op bijvoorbeeld de smartphonepagina van Kieskeurig.nl, dan moeten we flink scrollen voordat het merk voorbijkomt tussen alle Samsung- en Apple-smartphones. En de Oppo-smartphones die voorbijkomen, zijn in lagere prijssegmenten te vinden. Dat terwijl Oppo in alle prijsklasses vertegenwoordigd is. Zo ook met deze Oppo Reno10 Pro, die vanaf 659 euro verkrijgbaar is.

Lees ook: de beste smartphones van nu

Het lijkt er op dat de nieuwe Oppo Reno10 Pro niet snel bij de goed verkopende smartphones gaat scharen, want de formule voor dit redelijk hoog geprijsde toestel lijkt het Chinese merk blijft onveranderd. Dat houdt in dat er zeker indruk gemaakt wordt, kijken we naar het ontwerp van de smartphone en specificaties. En kijken we naar de prijsklasse, dan liggen er mogelijk wel kansen. 659 euro is een soort hoge middenklasse-prijs, waarin je ook kunt kiezen voor een Pixel 7 van Google, een Samsung Galaxy S23 en een iPhone SE . Aangezien het laatste toestel relatief oud is, lijken er kansen te liggen voor Oppo.

Knappe smartphone

Het ontwerp van de smartphone mag er wezen, dankzij licht afgebogen schermranden en een dunne rand aan de zijkant oogt het toestel scherp. Ook de achterkant (die van matglas gemaakt is) loopt net zo rond af als voorkant. Het camera-eiland complimenteert het ontwerp helaas niet, de drie zwarte cirkels in een ovaalvormig figuur doen denken aan drie kookpitjes. Desondanks is de Oppo Reno10 Pro een juweel te noemen.

Maar wel een kwetsbaar juweel. Want door een overvloed aan glas (wat altijd gevoelig is voor barsten en krassen) en dunne randen ligt het toestel wel lekker in de hand, maar voelt de smartphone ontzettend gevoelig voor val- en stootschade. De smartphone zonder hoesje gebruiken voelde erg onveilig, maar zo’n hoesje doet het ontwerp weer teniet. Fijn is overigens wel dat er op het scherm een screenprotector geplaatst is.

Mooi ontwerp met kookpitjes.

Met een knap scherm

Ook het scherm zelf is oogstrelend.  Het scherm heeft een doorsnee van 6,7 inch en een beeldverhouding van 20 bij 9. Een flink scherm en een flink toestel dus, dat dankzij zijn gebogen randen niet onwerkbaar groot is. Qua kleurweergave en helderheid valt de smartphone positief op, ook kun je kiezen om het scherm een verversingssnelheid van 120 hertz te geven voor soepel lopen beeld. Of 60 hertz, wat accuvriendelijker is.

Onder het scherm is de vingerafdrukscanner geplaatst, wat inmiddels gebruikelijk is voor vrijwel alle nieuwe Android-smartphones. De vingerafdrukscanner werkt best vlot en accuraat zoals je mag verwachten. Net als het feit dat de selfiecamera met een gat bovenin het midden van het scherm geplaatst is. Deze camera kan ook gebruikt worden voor gezichtsherkenningsontgrendeling. Houdt er echter wel rekening mee dat onder andere Oppo onlangs in het nieuws is geweest omdat deze manier van smartphone-ontgrendeling niet altijd even veilig is.

Qua aansluitingen moet je het alleen doen met een usb-c-poort. Er is geen audiopoort. Opslaggeheugen uitbreiden met een geheugenkaartje zit er ook niet in, hoewel een tweede simkaart wel weer mogelijk is.

Het scherm van de Oppo Reno10 Pro is dik in orde.

Intern ook knap voor elkaar

In deze prijsklasse kun je niet altijd de beste Snapdragon-chipset verwachten. Deze vind je niet in de Oppo Reno10 Pro. De Snapdragon 778G presteert echter prima in zowel praktijk als benchmarks. Fijn is ook dat Oppo er liefst 12GB aan werkgeheugen in heeft gepropt. Dat is bovengemiddeld veel. Onze uitvoering beschikt ook over 256GB opslaggeheugen, wat genoeg moet zijn om het ontbreken van een geheugenkaartslot op te vangen.

De smartphone gaat ongeveer anderhalf à twee dagen mee op een opgeladen accu. Dat is redelijk lang voor een 4.600 mAh accu, alhoewel dat natuurlijk erg afhankelijk is van je gebruik. Oppo heeft de onderdelen en software wat dat betreft zuinig afgesteld. Wil je meer uit de accu halen, dan kun je altijd nog 5G uitzetten of de schermverversingsnelheid op 60 hertz zetten.

Dat opladen gaat verschrikkelijk snel dankzij de 80watt-snellader die bijgesloten is. Dat is nogal een verschil met de topsmartphones van Apple, Samsung en Google, die niet over snellaadfunctie beschikken vanwege mogelijke snellere accuslijtage op langere termijn. Groot pluspunt is dat Oppo de adapter gewoon in de doos meelevert. Een draadloze oplaadfunctie ontbreekt echter. Dat is iets wat de concurrentie wél weer biedt.

Camerasysteem is degelijk

Oppo weet dat een goede camera belangrijk is om mee te scoren bij groot publiek. Het merk zet er dan ook dik op in met ontwikkelingen en marketing. Zo ook deze Oppo Reno10 Pro. De smartphone is aan de achterzijde uitgerust met drie camera’s: een groothoeklens (8 megapixel), zoomlens (32 megapixel) en een primaire camera met 50 megapixel. Aan de voorkant zit een 32 megapixelcamera. Drie camera’s aan de achterzijde die alle drie een duidelijke camerafunctie hebben. Dat is fijn. Geen overbodige extra macrolenzen dus die je in praktijk niet gebruikt.

Verkijk je overigens niet op het hoge aantal megapixel: de resolutie wordt teruggeschaald naar 12 megapixel om wel de vastgelegde details te kunnen gebruiken - zonder dat je opslag nodeloos volloopt. Desgewenst kun je foto’s ook in de volle resolutie opslaan.

In praktijk komen de primaire camera en de zoomcamera het beste uit de bus. Veel details en kleuren worden vastgelegd. Bovendien staan de camera’s hun mannetje bij bijvoorbeeld schaduwdelen, tegenlicht of weinig licht. De nachtmodus kan niet tippen aan die van Samsung- en Google-smartphones in dezelfde prijsklasse: minder detail en vooral meer beweging. De groothoeklens is kwalitatief tot veel minder in staat dan de andere twee lenzen.

Geen overbodige camera's: een groothoeklens, zoomlens en primaire cameralens.

Van zoom tot groothoek. De uiterst linkse en rechtse foto's laten wel zichtbaar kwaliteitsverschil zien.

Oppo probeert vooral de portretmodus in het zonnetje te zetten. Maar de Reno10 Pro is echt wel een klasse minder dan (wederom) Google, Samsung en Apple op dit gebied. Niet alleen is er een vervelende sluitervertraging die bewegingsonscherpte veroorzaakt, ook wordt de scherptediepte niet zo goed bepaald, waardoor sommige randen onscherp zijn en het vaak geen natuurlijke portretfoto wordt. Zelfs met gunstige lichtomstandigheden.

Ondanks dat Oppo z'n camera 'AI Portrait Cam' bestempelt, is deze niet van hoogwaardige klasse.

Al met al moet ik concluderen dat het camerasysteem geen indruk maakt. Maar wel in staat is om degelijke foto’s te schieten. De concurrentie ligt voor op Oppo, en dat verschil lijkt alleen maar groter te worden. De slimme softwarematige aansturing die Samsung, Google en Apple loslaten op de aansturing van de lenzen maakt het verschil.

Tot zover het goede van de Oppo Reno10 Pro

Zoals ik in het intro van deze review al aangaf gaat het bij Oppo (en andere Chinese merken zoals Xiaomi, Honor, Huawei en Oppo’s zustermerken) mis wanneer je de smartphone inschakelt. De Oppo Reno10 Pro draait op de recentste Androidversie: Android 13. De ondersteuning schiet hierbij gewoonweg tekort. Met twee Android-versiesupdates en drie jaar veiligheidsupdates in het verschiet scoort Oppo ronduit onvoldoende op het gebied van ondersteuning. Samsung (vier versie-updates, vijf jaar ondersteuning), Google (drie versie-updates, vijf jaar maandelijkse veiligheidsupdates en directe uitrol) en Apple hebben dit veel beter voor elkaar en zijn daarmee een betere keuze als het op veiligheid en functionaliteit aan komt.

En dat ColorOS is toch echt wel een paar flinke stappen terug ten opzichte van de Androidbasis die Oppo gebruikt. Het oogt allemaal ontzettend rommelig en kinderlijk gekleurd. Maar dat is iets persoonlijks. Waar het vooral misgaat is de ongeloofelijke hoeveelheid voorgeïnstalleerde rommel-apps die je voor je kiezen krijgt: bloatware. Aan Google-apps ontkom je niet in Android. Maar een tweede browser, een twee applicatiewinkel (die niet eens werkt), een tweede fotogalerij zijn gewoon niet nodig. De telefoonbeheer-app voegt werkelijk niks toe. En dan is er nog een enorme overdaad aan voorgeïnstalleerde apps die er waarschijnlijk alleen maar op staan omdat Oppo daar wat voor terugkrijgt: mobiele pay-to-win-games, privacy-minachtende social media apps, winkel-apps zoals Amazon en Joom, Booking.com, Netflix en veel meer. Kersje op deze vreselijke taart: Lang niet al deze overbodige apps kun je verwijderen.

De hoeveelheid bloatware is schrikbarend, en de apps zijn zelfs ongebruikt al actief op de achtergrond.

Ook ongezien is de Android-basis er niet beter op geworden met ColorOS. Om accu te sparen worden hongerige apps die op de achtergrond draaien afgesloten. Dat is niet fijn als je die apps juist gebruikt. Onder batterijbeheer kun je batterijhongerige apps met een druk op de knop afsluiten en zien hoeveel batterijtijdswinst je ermee boekt. Dat is leuk. Maar in praktijk komt het er op neer dat zo’n app weer op de achtergrond gestart moet worden, wat meer rekenkracht - en dus energie kost. En je systeem en apps instabieler maken.

Alternatieven voor de Oppo Reno10 Pro

Zoals duidelijk wordt heeft Oppo een wereld te winnen op softwaregebied, om bijvoorbeeld de cameraprestaties in lijn te brengen met die van Samsung, Google en Apple of de volwassen-ervaring te bieden van iOS en de Android-basis. Hierdoor zijn er gewoonweg beter alternatieven dan deze Oppo Reno10 Pro.

Apple valt wel af in deze prijscategorie. De iPhone SE uit 2022 was al verouderd en een afrader toen deze op de markt verscheen. Samsung heeft met de Galaxy A54 een telefoon die wat minder luxe voorkomt, maar een stuk betaalbaarder is en verder een redelijk gelijkwaardige ervaring biedt. De Galaxy S23, eerder genoemd in deze review, is op alle fronten een veel betere keuze. Met name de software en camera maken het verschil ten opzichte van deze Reno10 Pro.

Toch heeft Google het beste alternatief in handen: de Google Pixel 7 is behoorlijk goedkoper en biedt een betere camera, draadloos laden, betere software en snelle updates. Alleen het snelle laden en goede accuduur vind je niet terug op de Pixel 7.

Conclusie: Oppo Reno10 Pro kopen?

Om de Oppo Reno10 Pro een goede keuze te laten zijn in z’n prijsklasse hoeft het merk niet terug naar de tekentafel. De smartphone doet veel goed: het scherm, de prestaties, snelladen en het ontwerp zijn pluspunten. Om er positief uit te springen ten opzichte van merken die de smartphonemarkt domineren moet Oppo echter meer liefde besteden aan de software. ColorOS, met al zijn bloatware en matige update-ondersteuning biedt niet de ervaring die je mag verwachten. Ook zal betere software de camera-prestaties ongetwijfeld veel goed doen, want ook die loopt niet in lijn met de grote jongens.

Een gazon is meer dan een stukje groen. Het kan een speelplek zijn voor kinderen of juist vooral de blikvanger zijn in een strak aangelegde tuin. Soms ligt het vol in de zon, soms grotendeels in de schaduw. Voor elke situatie is er een passend graszaadmengsel. Wat past het best bij jouw tuin?

Lees ook: Groener gras? Maaien en onderhouden doe je zo

Wat voor graszaad je nodig hebt, hangt helemaal af van het soort grasveld dat je wilt. Voor een veldje waarop je kinderen lekker kunnen ravotten en een balletje trappen heb je ander gras nodig dan voor een gazon dat vooral bedoeld is voor de sier. Hieronder lees je per toepassing welke grassoorten het meest geschikt zijn.

Speelveld: stevig en snel herstellend

Een gazon waarop gespeeld, gelopen of gevoetbald wordt, moet vooral sterk zijn. Het gras moet tegen een stootje kunnen én zich snel herstellen. Daarvoor heb je een mengsel nodig met veel Engels raaigras (Lolium perenne). Dit gras kiemt snel en vormt stevige sprieten. Het is goed bestand tegen intensief gebruik en groeit snel terug als het beschadigd raakt. Vaak wordt het aangevuld met veldbeemdgras (Poa pratensis), dat ondergronds uitlopers vormt en zo kale plekken opvult. Samen zorgen deze soorten voor een duurzaam speelgazon dat veel belasting aankan.

Siergazon: fijn, traag groeiend en egaal

Voor een siergazon gelden weer andere zaken. Het moet vooral fijn van structuur zijn, gelijkmatig groeien en een egaal, verzorgd beeld geven. Voor dit type gazon zijn roodzwenkgras (Festuca rubra) en struisgras (Agrostis capillaris) geschikt. Deze grassoorten groeien langzaam en blijven laag, waardoor je minder vaak hoeft te maaien. Ze vormen een dichte mat van fijne sprietjes die er netjes uitziet, vooral bij regelmatig onderhoud. Een siergazon vergt wel iets meer zorg, want het is minder sterk en herstelt trager bij schade.

Schaduwgazon: licht nodig, maar minder zon

In tuinen met veel schaduw, bijvoorbeeld door bomen, heeft gras het moeilijk. De meeste grassoorten groeien slecht zonder zon, wat ruimte geeft aan mos. Een schaduwgazon moet daarom vooral weinig licht nodig hebben en toch stevig genoeg zijn om een dichte mat te vormen. Mengsels voor schaduw bevatten vaak fijne vormen van roodzwenkgras en soms bosgras (Festuca heterophylla), een soort die beter groeit bij weinig licht. Een kleine hoeveelheid Engels raaigras zorgt voor stevigheid, maar alleen als er dagelijks toch wat zonlicht aanwezig is. Let op: ook schaduwgazon heeft minimaal 2 tot 4 uur daglicht nodig om goed te blijven groeien.

Droge (zand)grond: diep wortelend en hittebestendig

Op lichte zandgrond of op plekken waar je weinig sproeit, heb je gras nodig dat tegen droogte kan. Dit soort gras moet diep kunnen wortelen en niet te snel verdrogen. Mengsels voor droge omstandigheden bevatten vaak een aangepaste selectie van veldbeemdgras en speciaal geselecteerde varianten van Engels raaigras die minder water nodig hebben. Soms wordt er ook hard zwenkgras aan toegevoegd, dat goed bestand is tegen droogte en hitte. Deze soorten wortelen dieper dan gemiddeld, waardoor ze vocht uit lagere lagen kunnen opnemen. Zo blijft je gazon ook bij warme zomers langer groen.

©Elena Elisseeva | Elenathewise

Wanneer en hoe zaai je gras?

De ideale periode om gras te zaaien is in het voorjaar (maart tot mei) of het najaar (september tot half oktober). Dan is de bodem warm genoeg en valt er meestal voldoende regen. Ook tussentijds bijzaaien is mogelijk – bijvoorbeeld als je last hebt van kale plekken of na het verwijderen van mos – zolang de bodemtemperatuur boven de 10 °C ligt en de grond vochtig blijft.

Begin altijd met een goede voorbereiding. Maai het bestaande gras kort, en verwijder mos en dood materiaal door het gazon te verticuteren. Dat kan met een verticuteerhark of een verticuteermachine.

Bij het herstellen van kale plekken hark je de grond los, zodat het zaad goed contact maakt met de aarde. Zaai vervolgens het juiste graszaadmengsel voor jouw situatie. Druk het zaad licht aan, bijvoorbeeld met een plank of de achterkant van een hark. Belangrijk: houd de bodem vochtig tot het gras begint te kiemen. Dat duurt gemiddeld 7 tot 14 dagen, afhankelijk van de soort en temperatuur. Wil je extra bescherming bieden? Strooi dan een dun laagje potgrond of compost over het zaad. Dat helpt tegen uitdroging en beschermt tegen vogels.

Wacht met maaien tot het gras minstens 8 cm hoog is, en gebruik dan een hoge maaihoogte bij de eerste maaibeurt. Zo geef je jonge sprietjes de kans om zich goed te wortelen.

Lees ook: Gras vol mos? Dit wil je weten over het verticuteren van je gazon

Tabel: deze grassoorten heb je nodig

De markt voor koffiemachines is breed en beweegt snel. Veel apparaten bieden steeds meer functies, van eenvoudige espresso’s tot uitgebreide melk- en cold brew-specialiteiten. De Ninja Café Luxe-serie belooft precies dat: barista-kwaliteit, eindeloze mogelijkheden en gebruiksgemak in één apparaat. Maar maakt dit model die belofte waar in de praktijk?

De Ninja Café Luxe combineert een espressomachine, filterkoffiezetter en cold brew-maker in één apparaat. Met de geïntegreerde koffiemolen (25 maalstanden) en tamper stel je de koffie volledig naar wens af.

De machine biedt vijf espresso-opties, vier koffiestijlen en vier melkopschuimstanden – geschikt voor zowel dierlijke als plantaardige melk. Je kiest uit zeven drankformaten, van espresso tot cold brew-specialiteiten zoals iced latte of espresso martini.

Er zijn twee uitvoeringen:

De Essential kost 449,99 euro, de Premier 549,99 euro. De machine is groot en zwaar (34,4 x 33,6 x 37,2 cm) en weegt 16,65 kilo.

©Ninja

Eerste indruk: wat veel!

Wat fijn is aan huishoudelijke apparaten van Ninja, is dat ze doorgaans gebruiksvriendelijk en intuïtief te bedienen zijn, zo bleek uit eerdere ervaringen. Gebruiksvriendelijk blijkt – na enige tijd – zeker waar, maar intuïtief kunnen we dit apparaat zeker niet noemen direct na het uitpakken. De uitgebreide handleiding, verkorte snelstartgids en een inspiratiegids met allerlei recepten voor de verschillende koffievarianten komen dan ook direct van pas.

©Saskia van Weert

Uit de doos oogt de Ninja Café Luxe direct stevig en professioneel. De afwerking is netjes en het apparaat maakt een solide indruk op het aanrecht. Bij het uitpakken valt op hoeveel accessoires en onderdelen erbij zitten: van filterhouders en melkopschuimer tot een geïntegreerde molen.

Voordat er überhaupt koffie kan worden gezet, dient er een stapsgewijze kalibratie en watermeting te worden gedaan om te bepalen hoe hard het kraanwater is in de eigen regio. De stappen staan duidelijk beschreven in de gids, alle benodigdheden (behalve koffiebonen) zitten bijgesloten in de doos. Dat alles neemt een halfuurtje in beslag, daarna is de machine klaar voor het eerste gebruik.

©Ninja

De functies op een rij

De koffiemachine heeft allerlei onderdelen die een eigen plekje hebben in of op de machine. Er zitten drie filterbakjes bij om de gemalen koffie in te doen: eentje voor een enkele hoeveelheid, een wat grotere voor een dubbele hoeveelheid drank en een grote mand voor filterkoffie.

Dan is er het portafilter, oftewel het gedeelte waarin de gemalen koffie plus het gewenste filterbakje gaan, en dat je vastklikt onder de wateruitlaat.

Er is een losse trechter die je gebruikt tijdens het malen van de koffie, en een stamper om de koffie in het bakje samen te drukken. Tot slot is er nog het melkkannetje.

©Saskia van Weert

Links van de machine kun je de trechter en de stamper bewaren, het portafilter kan onder de koffiemaler en het kannetje heeft een vaste plek rechts onder het melktuitje.

Het bedieningspaneel verdient ook wat aandacht. Aan de linkerzijde zit een draaischijf waarmee je de maalgraad van de koffiebonen instelt. Dan is er nog het display met allerlei opties en een draai-/drukknop, en een gedeelte om het soort melkschuim in te stellen. Het bedieningspaneel is duidelijk vormgegeven, maar door het grote aantal opties is het niet direct intuïtief.

Boven op het apparaat is er een warmhoudplaat voor koffiebekers. Aan de achterzijde zit het waterreservoir, bovenin zit een dekseltje om toegang te krijgen tot het bonenreservoir, en geheel rechts zit een klein deurtje waar je de metalen filterbakjes in kunt opbergen.

Kortom: een hoop opties en een hoop uitzoekwerk!

©Saskia van Weert

In gebruik: goed resultaat (na even oefenen)

Bij het apparaat zit een dikke zwart-witte gebruikshandleiding. Het is aan te raden die goed door te nemen en bij de hand te hebben tijdens het leren kennen van het apparaat en de mogelijkheden. Na enige keren wat proberen wordt duidelijk dat de basishandelingen vrij overzichtelijk zijn. Een doorgewinterde thuisbarista zal deze machine vermoedelijk sneller weten te doorgronden.

Allereerst moet het gewenste filterbakje in het portafilter. Je zet de trechter op het filterbakje en zet de machine aan. Je kiest het gewenste programma, bijvoorbeeld espresso. De standaardinstelling is een dubbele shot; dat is eventueel aan te passen in het menu.

Vervolgens hang je het portafilter onder de koffiemaler. Er verschijnen twee getallen in beeld: de ideale maalgraad en de huidige instelling. Via de draaischijf links aan de machine zorg je dat de twee getallen identiek zijn. Je start de maler en neemt het portafilter met gemalen koffie uit de machine. Je stampt de boel aan met de stamper, verwijdert de trechter en bevestigt het portafilter onder de wateruitlaat. Dat doe je door de oranje stip op het filter gelijk te houden met de stip op de machine en het filter stevig naar rechts te bewegen om het te vergrendelen. Dat gaat vrij zwaar.

©Ninja

Dan is het tijd om het koffiezetten te starten met een druk op de draai-/drukknop. Vergeet niet om een passende kop of mok onder het filter te zetten. Er komt een beetje geconcentreerde koffie uit de machine, die wordt aangevuld met heet water om de gewenste sterkte te verkrijgen. Deze stappen zijn gelijk voor vrijwel alle koffiebereidingen – alleen filterkoffie gaat iets anders.

Melkschuim maken

Mocht je cappuccino willen maken, dan doe je dierlijke of plantaardige melk in de melkkan tot aan de streep, kies je de gewenste dikte en laat je de melk warm worden en opschuimen tot een pieptoon aangeeft dat de melk klaar is. Je hoort het kleine mixertje onder in de kan flink tekeergaan en dat levert een prima resultaat op. Na het leeggieten van de kan start een automatisch schoonmaakprogramma.

De smaak van de geteste koffievarianten is prima. De exacte uitkomst hangt uiteraard af van de gebruikte bonen.

©Saskia van Weert

Schoonmaken en onderhoud

Een deel van de accessoires en onderdelen mag gewoon in de vaatwasser. Zoals wel vaker is het vaak beter voor de duurzaamheid om alles op de hand af te wassen. Metalen onderdelen blijven daardoor langer glanzend. De melkopschuimer heeft een eigen reinigingsprogramma voor het binnenwerk en het tuitje, al moet het kannetje natuurlijk wel goed afgewassen worden.

Ninja Café Luxe kopen?

De Ninja Café Luxe is een krachtige en veelzijdige koffiemachine die de serieuze thuisbarista veel te bieden heeft. Met uitgebreide instellingen voor koffie, melk en formaat, en de mogelijkheid om zowel espresso als filterkoffie en cold brews te zetten, is dit apparaat een echte allrounder. De bouwkwaliteit is stevig en professioneel, en het apparaat wordt geleverd met handige accessoires en een eigen reinigingsprogramma voor de melkopschuimer.

Tegelijk vraagt de machine om tijd en aandacht. Het is geen instapmodel voor wie snel en zonder nadenken een kopje koffie wil zetten. De bediening is uitgebreid en vergt oefening, vooral in het begin. Ook neemt het apparaat de nodige ruimte in beslag en zijn er veel onderdelen om mee te werken.

De Ninja Café Luxe is vooral geschikt voor koffieliefhebbers die graag zelf de controle houden over het volledige zetproces, bereid zijn om het apparaat goed te leren kennen en de ruimte hebben voor een grotere machine. Wie dat ziet als een leuke uitdaging, haalt met de Ninja Café Luxe een complete koffie-oplossing in huis.