De formule van Oppo is bekend en wordt ook voor deze Reno10 Pro weer toegepast. Op papier en in de hand een prachtige smartphone, maar het gaat mis zodra je ‘m aan zet. Hoe dat precies zit lees je in deze Oppo Reno10 Pro review.

Ondanks dat Oppo veel geld in de Nederlandse markt heeft gepompt zijn de beste smartphones van het Chinese merk behoorlijk zeldzaam in het straatbeeld. Kijken we naar de populariteit van het merk op bijvoorbeeld de smartphonepagina van Kieskeurig.nl, dan moeten we flink scrollen voordat het merk voorbijkomt tussen alle Samsung- en Apple-smartphones. En de Oppo-smartphones die voorbijkomen, zijn in lagere prijssegmenten te vinden. Dat terwijl Oppo in alle prijsklasses vertegenwoordigd is. Zo ook met deze Oppo Reno10 Pro, die vanaf 659 euro verkrijgbaar is.

Lees ook: de beste smartphones van nu

Het lijkt er op dat de nieuwe Oppo Reno10 Pro niet snel bij de goed verkopende smartphones gaat scharen, want de formule voor dit redelijk hoog geprijsde toestel lijkt het Chinese merk blijft onveranderd. Dat houdt in dat er zeker indruk gemaakt wordt, kijken we naar het ontwerp van de smartphone en specificaties. En kijken we naar de prijsklasse, dan liggen er mogelijk wel kansen. 659 euro is een soort hoge middenklasse-prijs, waarin je ook kunt kiezen voor een Pixel 7 van Google, een Samsung Galaxy S23 en een iPhone SE . Aangezien het laatste toestel relatief oud is, lijken er kansen te liggen voor Oppo.

Knappe smartphone

Het ontwerp van de smartphone mag er wezen, dankzij licht afgebogen schermranden en een dunne rand aan de zijkant oogt het toestel scherp. Ook de achterkant (die van matglas gemaakt is) loopt net zo rond af als voorkant. Het camera-eiland complimenteert het ontwerp helaas niet, de drie zwarte cirkels in een ovaalvormig figuur doen denken aan drie kookpitjes. Desondanks is de Oppo Reno10 Pro een juweel te noemen.

Maar wel een kwetsbaar juweel. Want door een overvloed aan glas (wat altijd gevoelig is voor barsten en krassen) en dunne randen ligt het toestel wel lekker in de hand, maar voelt de smartphone ontzettend gevoelig voor val- en stootschade. De smartphone zonder hoesje gebruiken voelde erg onveilig, maar zo’n hoesje doet het ontwerp weer teniet. Fijn is overigens wel dat er op het scherm een screenprotector geplaatst is.

Met een knap scherm

Ook het scherm zelf is oogstrelend.  Het scherm heeft een doorsnee van 6,7 inch en een beeldverhouding van 20 bij 9. Een flink scherm en een flink toestel dus, dat dankzij zijn gebogen randen niet onwerkbaar groot is. Qua kleurweergave en helderheid valt de smartphone positief op, ook kun je kiezen om het scherm een verversingssnelheid van 120 hertz te geven voor soepel lopen beeld. Of 60 hertz, wat accuvriendelijker is.

Onder het scherm is de vingerafdrukscanner geplaatst, wat inmiddels gebruikelijk is voor vrijwel alle nieuwe Android-smartphones. De vingerafdrukscanner werkt best vlot en accuraat zoals je mag verwachten. Net als het feit dat de selfiecamera met een gat bovenin het midden van het scherm geplaatst is. Deze camera kan ook gebruikt worden voor gezichtsherkenningsontgrendeling. Houdt er echter wel rekening mee dat onder andere Oppo onlangs in het nieuws is geweest omdat deze manier van smartphone-ontgrendeling niet altijd even veilig is.

Qua aansluitingen moet je het alleen doen met een usb-c-poort. Er is geen audiopoort. Opslaggeheugen uitbreiden met een geheugenkaartje zit er ook niet in, hoewel een tweede simkaart wel weer mogelijk is.

Intern ook knap voor elkaar

In deze prijsklasse kun je niet altijd de beste Snapdragon-chipset verwachten. Deze vind je niet in de Oppo Reno10 Pro. De Snapdragon 778G presteert echter prima in zowel praktijk als benchmarks. Fijn is ook dat Oppo er liefst 12GB aan werkgeheugen in heeft gepropt. Dat is bovengemiddeld veel. Onze uitvoering beschikt ook over 256GB opslaggeheugen, wat genoeg moet zijn om het ontbreken van een geheugenkaartslot op te vangen.

De smartphone gaat ongeveer anderhalf à twee dagen mee op een opgeladen accu. Dat is redelijk lang voor een 4.600 mAh accu, alhoewel dat natuurlijk erg afhankelijk is van je gebruik. Oppo heeft de onderdelen en software wat dat betreft zuinig afgesteld. Wil je meer uit de accu halen, dan kun je altijd nog 5G uitzetten of de schermverversingsnelheid op 60 hertz zetten.

Dat opladen gaat verschrikkelijk snel dankzij de 80watt-snellader die bijgesloten is. Dat is nogal een verschil met de topsmartphones van Apple, Samsung en Google, die niet over snellaadfunctie beschikken vanwege mogelijke snellere accuslijtage op langere termijn. Groot pluspunt is dat Oppo de adapter gewoon in de doos meelevert. Een draadloze oplaadfunctie ontbreekt echter. Dat is iets wat de concurrentie wél weer biedt.

Camerasysteem is degelijk

Oppo weet dat een goede camera belangrijk is om mee te scoren bij groot publiek. Het merk zet er dan ook dik op in met ontwikkelingen en marketing. Zo ook deze Oppo Reno10 Pro. De smartphone is aan de achterzijde uitgerust met drie camera’s: een groothoeklens (8 megapixel), zoomlens (32 megapixel) en een primaire camera met 50 megapixel. Aan de voorkant zit een 32 megapixelcamera. Drie camera’s aan de achterzijde die alle drie een duidelijke camerafunctie hebben. Dat is fijn. Geen overbodige extra macrolenzen dus die je in praktijk niet gebruikt.

Verkijk je overigens niet op het hoge aantal megapixel: de resolutie wordt teruggeschaald naar 12 megapixel om wel de vastgelegde details te kunnen gebruiken - zonder dat je opslag nodeloos volloopt. Desgewenst kun je foto’s ook in de volle resolutie opslaan.

In praktijk komen de primaire camera en de zoomcamera het beste uit de bus. Veel details en kleuren worden vastgelegd. Bovendien staan de camera’s hun mannetje bij bijvoorbeeld schaduwdelen, tegenlicht of weinig licht. De nachtmodus kan niet tippen aan die van Samsung- en Google-smartphones in dezelfde prijsklasse: minder detail en vooral meer beweging. De groothoeklens is kwalitatief tot veel minder in staat dan de andere twee lenzen.

Oppo probeert vooral de portretmodus in het zonnetje te zetten. Maar de Reno10 Pro is echt wel een klasse minder dan (wederom) Google, Samsung en Apple op dit gebied. Niet alleen is er een vervelende sluitervertraging die bewegingsonscherpte veroorzaakt, ook wordt de scherptediepte niet zo goed bepaald, waardoor sommige randen onscherp zijn en het vaak geen natuurlijke portretfoto wordt. Zelfs met gunstige lichtomstandigheden.

Al met al moet ik concluderen dat het camerasysteem geen indruk maakt. Maar wel in staat is om degelijke foto’s te schieten. De concurrentie ligt voor op Oppo, en dat verschil lijkt alleen maar groter te worden. De slimme softwarematige aansturing die Samsung, Google en Apple loslaten op de aansturing van de lenzen maakt het verschil.

Tot zover het goede van de Oppo Reno10 Pro

Zoals ik in het intro van deze review al aangaf gaat het bij Oppo (en andere Chinese merken zoals Xiaomi, Honor, Huawei en Oppo’s zustermerken) mis wanneer je de smartphone inschakelt. De Oppo Reno10 Pro draait op de recentste Androidversie: Android 13. De ondersteuning schiet hierbij gewoonweg tekort. Met twee Android-versiesupdates en drie jaar veiligheidsupdates in het verschiet scoort Oppo ronduit onvoldoende op het gebied van ondersteuning. Samsung (vier versie-updates, vijf jaar ondersteuning), Google (drie versie-updates, vijf jaar maandelijkse veiligheidsupdates en directe uitrol) en Apple hebben dit veel beter voor elkaar en zijn daarmee een betere keuze als het op veiligheid en functionaliteit aan komt.

En dat ColorOS is toch echt wel een paar flinke stappen terug ten opzichte van de Androidbasis die Oppo gebruikt. Het oogt allemaal ontzettend rommelig en kinderlijk gekleurd. Maar dat is iets persoonlijks. Waar het vooral misgaat is de ongeloofelijke hoeveelheid voorgeïnstalleerde rommel-apps die je voor je kiezen krijgt: bloatware. Aan Google-apps ontkom je niet in Android. Maar een tweede browser, een twee applicatiewinkel (die niet eens werkt), een tweede fotogalerij zijn gewoon niet nodig. De telefoonbeheer-app voegt werkelijk niks toe. En dan is er nog een enorme overdaad aan voorgeïnstalleerde apps die er waarschijnlijk alleen maar op staan omdat Oppo daar wat voor terugkrijgt: mobiele pay-to-win-games, privacy-minachtende social media apps, winkel-apps zoals Amazon en Joom, Booking.com, Netflix en veel meer. Kersje op deze vreselijke taart: Lang niet al deze overbodige apps kun je verwijderen.

Ook ongezien is de Android-basis er niet beter op geworden met ColorOS. Om accu te sparen worden hongerige apps die op de achtergrond draaien afgesloten. Dat is niet fijn als je die apps juist gebruikt. Onder batterijbeheer kun je batterijhongerige apps met een druk op de knop afsluiten en zien hoeveel batterijtijdswinst je ermee boekt. Dat is leuk. Maar in praktijk komt het er op neer dat zo’n app weer op de achtergrond gestart moet worden, wat meer rekenkracht - en dus energie kost. En je systeem en apps instabieler maken.

Alternatieven voor de Oppo Reno10 Pro

Zoals duidelijk wordt heeft Oppo een wereld te winnen op softwaregebied, om bijvoorbeeld de cameraprestaties in lijn te brengen met die van Samsung, Google en Apple of de volwassen-ervaring te bieden van iOS en de Android-basis. Hierdoor zijn er gewoonweg beter alternatieven dan deze Oppo Reno10 Pro.

Apple valt wel af in deze prijscategorie. De iPhone SE uit 2022 was al verouderd en een afrader toen deze op de markt verscheen. Samsung heeft met de Galaxy A54 een telefoon die wat minder luxe voorkomt, maar een stuk betaalbaarder is en verder een redelijk gelijkwaardige ervaring biedt. De Galaxy S23, eerder genoemd in deze review, is op alle fronten een veel betere keuze. Met name de software en camera maken het verschil ten opzichte van deze Reno10 Pro.

Toch heeft Google het beste alternatief in handen: de Google Pixel 7 is behoorlijk goedkoper en biedt een betere camera, draadloos laden, betere software en snelle updates. Alleen het snelle laden en goede accuduur vind je niet terug op de Pixel 7.

Conclusie: Oppo Reno10 Pro kopen?

Om de Oppo Reno10 Pro een goede keuze te laten zijn in z’n prijsklasse hoeft het merk niet terug naar de tekentafel. De smartphone doet veel goed: het scherm, de prestaties, snelladen en het ontwerp zijn pluspunten. Om er positief uit te springen ten opzichte van merken die de smartphonemarkt domineren moet Oppo echter meer liefde besteden aan de software. ColorOS, met al zijn bloatware en matige update-ondersteuning biedt niet de ervaring die je mag verwachten. Ook zal betere software de camera-prestaties ongetwijfeld veel goed doen, want ook die loopt niet in lijn met de grote jongens.

Iedereen weet dat je Google Maps kunt gebruiken om van punt A naar B te komen. Minder bekend in deze navigatie-app is de functie om de afstand tussen twee willekeurige plekken op aarde te meten. Bovendien kun je de afstand bepalen van een pad met verschillende locatiepunten en zelfs oppervlakten berekenen kost geen enkele moeite.

Wanneer je een locatie in Google Maps bekijkt, wil je uiteraard ook weten hoe ver het is. Dan kun je beslissen of je te voet, met de fiets of met de auto gaat. Die afstand is geen probleem, want Google Maps meet altijd. Heb je de routebeschrijving opgevraagd op een mobiel toestel, dan lees je niet alleen de geschatte reistijd, ernaast staat ook de afstand tussen de huidige locatie en de bestemming. Je kunt hierbij tussen vervoermiddelen wisselen en dan passen de reistijden en afstanden zich automatisch aan. Soortgelijke details over de afstand tot de bestemming kun je ook op de pc bekijken. Net als bij de mobiele versie zoek je de bestemming of klik je erop op de kaart en klik je op de knop Route om de vervoermiddelen en afstanden te vergelijken.

Afstand tussen twee punten

Om een afstand tussen twee punten te meten op een Android-toestel of iPhone zoek je eerst de locatie op de kaart. Daarna houd je de vinger ingedrukt totdat de rode pin verschijnt. Veeg omhoog vanaf de onderkant van het scherm om de aanvullende informatie over de locatie te zien. Selecteer de optie Afstand meten. Hiermee lees je de afstand in vogelvlucht.

Er verschijnt een zwart cirkeltje met blauwe stippellijn die deze locatie met het rode punt verbindt. Wanneer je de vinger naar rechts op het scherm veegt, bewegen de stippen naar links. Je verschuift dus de kaart om de tweede locatie vast te leggen. Telkens verschijnt de afstand linksonder op het scherm.

Plaats een locatiepunt en de afstand verschijnt linksonder.

Meer punten toevoegen

Het is mogelijk om het aantal punten waartussen Google Maps de afstanden meet, uit te breiden. Dit doe je door te tikken op de optie Punt toevoegen rechtsonder en dan begin je op dezelfde manier met het toevoegen van een nieuwe locatiepunten. Nadat je deze optie hebt geselecteerd, plaats je een zwarte cirkel op de derde locatie. De som van de afstanden tussen alle punten die je op die manier hebt toegevoegd, wordt onderaan weergegeven.

Door punten toe te voegen, worden de tussenliggende afstanden opgeteld.

Terug naar af

Nadat je een reeks punten hebt geplaatst, is het mogelijk om telkens het laatste toegevoegde punt te verwijderen door bovenaan het scherm op de knop Ongedaan maken te tikken. Dat is een terugwijzend pijltje. Om in één keer alle tussenliggende punten te verwijderen, gebruik je rechtsboven de menuknop. Dat zijn de drie puntjes en dan kies je Wissen. Ben je klaar, dan gebruik je bovenaan de knop Terug en zo beland je opnieuw in de gewone Google Maps-weergave.

Met de opdracht Wissen verwijder je één keer alle tussenliggende punten.

Op de desktop

In de webversie op je laptop kun je de afstand nog nauwkeuriger meten. Om punt A te markeren klik je met de rechtermuisknop op het beginpunt en kies je de optie Afstand meten. Daarna beschik je over een zwarte markeercirkel om het volgende punt aan te duiden. Voeg zoveel extra meetpunten toe als je wilt. Je hoeft alleen maar op de volgende plek op de kaart te klikken om de afstand te zien vanaf het laatste punt waarop je hebt geklikt. En de totale afstand lees je weer onderaan.

Met de rechtermuisknop kun je op de desktop een meting wissen.

Oppervlakte meten

Verkopers van zonnepanelen en robotmaaiers weten het maar al te goed. Met Google Maps kun je ook heel snel oppervlakten meten. Zoek eerst het adres op Google Maps zodat je in vogelperspectief het eigendom ziet. Klik dan met de rechtermuisknop op het punt waar je wilt starten en kies Afstand meten. Klik na klik kun je nu met de linkermuisknop de dakrand, de perceelsgrens of het grasveld volgen tot je weer bij het startpunt bent om het pad te sluiten. Voor een nog nauwkeuriger resultaat kun je later nog extra markeringen toevoegen. Klik daarvoor op een willekeurig punt op de meetlijn en sleep de markering naar de locatie waar je die wilt hebben. Je leest dan niet alleen de lengte van de getekende lijn, maar ook de oppervlakte.

Sluit het pad en de totale oppervlakte lees je onderaan.

 Hoogtelijnen

Google Maps toont niet zomaar de hoogtes voor alle locaties. Deze informatie is voornamelijk beschikbaar voor bergachtig terrein. Als je gaat hiken in zo’n gebied is het natuurlijk wel verstandig om een idee van de hoogte te krijgen. Voer eerst een locatie in de zoekbalk in. Daarna beweeg je op de desktop de muisaanwijzer over het pictogram Lagen in de linkerbenedenhoek van de kaart.

Op een smartphone tik je op Lagen in de rechterbenedenhoek van de kaart. Op beide manieren kun je dan in het pop-upmenu de optie Terrein selecteren, tik op de X om dit menu te sluiten. Daarna moet je inzoomen tot je de contouren van de hoogtelijnen ziet verschijnen. De getallen komen pas bij een bepaald zoompercentage in beeld en als je te veel inzoomt verdwijnen ze opnieuw. Het is dus even zoeken naar het juiste zoompercentage.

Je moet goed kijken om de hoogtelijnen te zien.

Afstanden in Google Earth

Nog duidelijker zijn de afstanden en het hoogteprofiel in Google Earth, het slimmere broertje van Google Maps. Om deze mogelijkheden aan te spreken heb je de Pro-versie nodig, die trouwens gratis is. Er is een webversie, een mobiele versie en een desktop-variant. We gebruiken in dit voorbeeld de laatste. Na de installatie open je het programma en zoek je de locatie waar je een route wilt tekenen en meten. Je kunt de kaart verschuiven en inzoomen tot je het traject dat je wilt aanbrengen duidelijk in beeld krijgt. Je kunt zo’n pad op twee manieren tekenen: door middel van de knop Pad toevoegen of met de knop Liniaal tonen. We kiezen in dit voorbeeld voor de laatste. In deze optie verschijnt er een pop-up waar je het tabblad Pad kiest. Laat deze pop-up openstaan. Vervolgens klik je op de plaats waar het pad begint en daarna ga je verder door te klikken. Google Earth plaatst rode locatiepunten bij iedere muisklik en het pad zelf is getekend in een gele lijn. In het pop-upvenster volg je de afstanden.

Met iedere muisklik breid je het pad uit en volg je de lengte in de pop-up.

Hoogteprofiel

Het wordt pas helemaal mooi als je in dit pop-venster de optie Hoogteprofiel tonen aanvinkt. Hierdoor krijg je onderaan een grafische weergave van de hoogteverschillen op het getekende pad. Wanneer je ergens op het pad klikt, verschijnt een rode pijl op deze locatie. Je kunt dan in het profiel volgen hoe hoog het daar is. Dat werkt ook andersom. Veronderstel dat je in het hoogteprofiel ergens een opvallend hoogteverschil ziet, dan selecteer je deze locatie in de grafiek en bovenaan zal de rode pijl deze plaats op de kaart aanduiden.

De rode pijl op de kaart komt overeen met de selectielijn in het hoogteprofiel.

Meetwaarden

Klik in het pop-upvenster op de knop Opslaan zodat je dit pad een naam en een beschrijving kunt geven. In dit venster bepaal je in het tabblad Stijl de kleur en de lijndikte van het pad. Bij Hoogte kun je kiezen hoe de hoogte wordt gemeten. Hou het hier bij de standaardoptie Vast aan de grond. En in het tabblad Meetwaarden kies je de meeteenheid die wordt gebruikt voor de lengtemeting: meter, kilometer, inch, voet, mijl, …

Bepaal de kleur en de dikte van het pad.

Gebruik je een vaatwasser, dan heb je vast wel eens het lampje voor zout of glansspoelmiddel zien oplichten. Maar wat doen die toevoegingen eigenlijk precies? En zijn ze nog nodig als je all-in-one tabletten gebruikt? We vertellen je alles wat je weten moet over dit doeltreffende duo.

Lees ook: Een vaatwasser die de vaat droogt: hoe doet-ie dat eigenlijk?

Waarom vaatwaszout nodig is

In Nederland bevat kraanwater bijna overal calcium en magnesium: mineralen die zorgen voor hard water. Hoe harder het water, hoe meer kans op kalkaanslag. Vaatwaszout helpt dit te voorkomen. Het zout doe je in een reservoir in de vaatwasser dat verbonden is met een zogenaamde ionenwisselaar. Die haalt calcium en magnesium uit het water voordat het je vaat bereikt. Het resultaat: geen witte aanslag op glazen, en een langere levensduur van je vaatwasser.

Zonder zout werkt het onthardingssysteem op den duur niet meer goed, en zal je vaatwasser slechter gaan presteren. Het verwarmingselement kan verkalken en glazen kunnen dof uit de machine komen. Ook filters, sproeiarmen en leidingen kunnen verstopt raken door kalkresten.

©Nadezhda

De rol van glansspoelmiddel

Glansspoelmiddel komt pas op het einde van het programma in actie. Het verlaagt de oppervlaktespanning van water, waardoor druppels sneller van je vaat aflopen. Dat voorkomt opgedroogde druppels en doffe plekken. Vooral bij glazen is het effect goed zichtbaar: ze drogen mooier op en blijven helder.

Daarnaast helpt glansspoelmiddel om de droogtijd te verkorten. Omdat het water sneller verdampt, is je vaat aan het einde van het programma meestal al zo droog dat het meteen de kast in kan.

Wanneer moet je bijvullen?

De meeste moderne vaatwassers hebben een waarschuwingslampje voor zowel zout als glansspoelmiddel. Gaat dat branden, dan is het tijd om bij te vullen. Je kunt ook zelf af en toe het reservoir controleren.

Het zoutreservoir zit meestal onderin, naast het filter. Schroef de dop los en vul het bij met speciaal vaatwaszout tot het waterpeil zichtbaar stijgt. Let op dat je er geen afwasmiddel of keukenzout in gooit: dat verstoort het systeem.

Het glansspoelmiddel vul je via een klepje in de deur, vlak naast het vakje voor het vaatwasmiddel. Gebruik een trechtertje om knoeien te voorkomen.

©Davizro Photography

Hoe zit het met all-in-one tabletten?

Veel vaatwastabletten bevatten tegenwoordig zout, glansspoelmiddel en reiniger in één. Handig, maar dat betekent niet dat je altijd zonder extra zout of glansspoelmiddel kunt.

Heb je zacht water (onder de 8 °dH), dan is de hoeveelheid in zo'n tablet meestal voldoende. Maar bij gemiddeld of hard water (vanaf 8 dH en hoger) kan het toch slim zijn om extra zout toe te voegen. Je vaatwasser kan dat vaak zelf meten en bijsturen.

Hetzelfde geldt voor glansspoelmiddel. Komt je vaat nog nat of dof uit de machine? Dan is bijvullen alsnog nodig, zelfs als je een alles-in-één tablet gebruikt.

Zo stel je de juiste dosering in

In het menu van je vaatwasser kun je meestal de hardheid van het water instellen. De machine bepaalt dan automatisch hoeveel zout nodig is. Om dit goed in te stellen, moet je weten hoe hard het water in jouw regio is. Je vindt deze informatie via de website van je waterleverancier. Bijvoorbeeld:

• Waternet

• Vitens

Zodra je de waarde weet, kun je in de handleiding van je vaatwasser terugvinden hoe je de instellingen aanpast. Bij sommige modellen stel je dit met druktoetsen in, bij andere via het display. Koop je je vaatwasser bij een witgoedspecialist? Vraag dan of zij kunnen demonstreren hoe je dit precies doet.

Voor glansspoelmiddel kun je de dosering meestal ook handmatig instellen. Laat je glazen nog strepen zien, of zitten er vlekken op je bestek? Dan staat de dosering misschien te laag. Zie je een blauwe waas of regenboogachtige strepen? Dan gebruik je waarschijnlijk te veel.

Tot slot

Zout en glansspoelmiddel lijken misschien niet direct essentieel, maar ze zijn belangrijk voor het goed functioneren van je vaatwasser. Zeker in gebieden met harder water zijn ze onmisbaar om kalkaanslag te voorkomen en om je vaat glanzend en droog te krijgen. All-in-one tabletten zorgen al voor een deel van de dosering, maar dat betekent niet dat je nooit meer zout of glansspoelmiddel hoeft toe te voegen. Controleer dus regelmatig de niveaus, pas de instellingen aan op het water in jouw regio, en houd je vaatwasser in topconditie.