Hoewel ze één van de aller grootste telefoonfabrikanten ter wereld zijn richt Oppo zijn pijlen slechts sinds afgelopen kwartaal op de Nederlandse markt. In eerste instantie met opvallende Find X (999 euro) met pop-up camera, nu met een model in het midden-hoge segment: de 599 euro kostende Oppo RX17 Pro.

De focuspunten van dit model zijn de camera, de accu, het scherm, en het design. Geen gek idee, want precies dat zijn de aspecten van een smartphone waar de meeste consumenten om geven. Direct bij het uitpakken maakt de RX17 Pro dan ook een goede indruk; hij ziet er aantrekkelijk uit, heeft een uitstekende scherm-to-bezel verhouding met slechts een dun randje onderin en een kleine notch bovenin. Ondanks de dunne randjes blijft het wel een forse telefoon met zijn 6,4 inch aan scherm. Niet geheel ontoevallig lijkt de Oppo RX17 Pro op de OnePlus 6T.

©PXimport

Mooi voor het oog

De achterzijde geeft een aantrekkelijk effect met de juiste lichtinval. Onze groene variant oogt nog relatief ingetogen, de paarse variant met een prachtige kleurovergang naar turquoise die we al even konden vasthouden is ontegenzeggelijk de aantrekkelijkere van de RX17 Pro familie. Om die te beschermen levert Oppo direct een eenvoudige cover mee. Kleinigheidje, maar desalniettemin fijn.

Met zijn amoled-display gooit de RX17 Pro hoge ogen. De resolutie van 2340 bij 1080 is niet zo hoog als die van de Samsung Galaxy S9/S9+, subjectief oogt het prima scherp. Dankzij de amoled-techniek is het contrast hoog, zijn de zwartwaardes perfect en komen de kleuren uitstekend tot hun recht. De maximale helderheid zou wel wat hoger kunnen, niet voor deze tijd van het jaar, maar 420 nits is krap wanneer je komende zomer op het strand ligt.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Eigenschappen van de Oppo RX17 Pro

Een 3,5mm jack ontbreekt, als schamel doekje voor het bloeden levert Oppo levert een USB Type-C hoofdtelefoon mee. Tot onze spijt heeft dat niet geholpen met het waterdicht maken van dit model. De vingerafdruklezer zit in het scherm gebouwd, wat een chique oplossing is zelfs als het unlocken van je telefoon een tikkie langer duurt dan een high-end losse scanner. Face unlock a la Apple werkt uitstekend en snel, al zal je in het donker toch op de vingerafdruklezer moeten terugvallen.

Wat specificaties betref is de Oppo RX17 Pro geen monster. Een Snapdragon 710 is echter een prima mid-range CPU die feitelijk alle moderne apps soepel kan draaien. Ook games zoals Fortnite of PUBG mobile lopen soepel, dus als er ergens bespaard moet worden vinden we deze keuze alleszins acceptabel. Een echte die-hard gaming smartphone is het niet, want bij een typische horizontale grip houdt je al snel je vingers op de (verder redelijk klinkende) speakers. 6GB werkgeheugen vinden we ruim voldoende, en we zijn positief verrast dat Oppo niet bespaard heeft op de opslag: maar liefst 128 GB aan geheugen plus de optie om dat uit te breiden met een SD kaart. In dat geval lever je wel de Dual Sim functionaliteit in; vrij gangbaar in moderne telefoons. NFC ontbreekt op de iets goedkopere RX17 Neo, maar is wel aanwezig op deze RX17 Pro.

©PXimport

Uitstekende accu en camera

De ruime 3700 mAh aan accucapaciteit is in twee stukklen gesplitst, een opvallende doch slimme keuze. Met hun snelle SuperVOOC oplader (deze krijg je erbij) zijn ze namelijk in staat deze twee accu’s tegelijk op te laden, en daarmee ongekend snel. Nog geen 45 minuten voor een volle lading is al vlot, maar vooral de mogelijkheid om een lege telefoon in 10 minuten naar 40% te krijgen is erg indrukwekkend. Tel daarbij een uitstekende accuduur op bij gebruik, actieve dagen zijn geen enkel probleem met accu over, en we hebben een batterij topper in handen. Draadloos opladen krijgen we niet, maar is eenvoudig te vergeven gezien het bovenstaande.

De andere uitblinkers zijn de camera’s, want die heeft Oppo uitstekend in orde. Daglicht foto’s met de primaire 12 megapixel f/1,5 camera zijn uitstekend, dualpixel autofocus stelt nimmer teleur, HDR doet zijn ding goed, het is enkel de iets hogere opnamevertraging vergeleken met de Samsung Galaxy lijn waar we een kanttekening van moeten maken. Er is een derde camera op de achterzijde aanwezig, maar gek genoeg is het nog wachten op een update die deze derde camera activeert.

Wat de Oppo goed doet is de selfie camera, want de 25 megapixel f2,0 camera aan de voorzijde is ronduit uitstekend. Niet alleen voorziet de RX17 Pro je van een bovenal aangenaam plaatje om naar te kijken, maar de vele opties in de software om je selfie op tal van (veelal genuanceerde, o.a. de optie tanden iets te witten) manieren nog wat aantrekkelijker te doen ogen zal ze door velen in dank worden afgenomen.

Oppo legt zelf de focus op de nacht modus van de camera. Begrijpelijk, want die laat eveneens weinig te wensen over, vooral de sfeer van beperkte belichting komt goed naar voren. Oppo zal dat grotendeels te danken hebben aan de slimme software. Of in elk geval niet aan de derde camera die ze hebben toegevoegd, want vooralsnog blijft deze extra camera onbenut.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Color OS

Iets minder te spreken zijn we over Oppo’s eigen ColorOS software, hun variant op Android 8.1 Oreo. Ten opzichte van stock Android zijn een aantal basale veranderingen doorgevoerd die wat lastig te begrijpen zijn. Denk aan de locatie van sommige menu en interface opties, zelfs de richting waarin je swipet in de fotogalerij is onnodig omgedraaid. Met een beetje handigheid eenvoudig op te lossen, maar we vragen ons hardop af: waarom tijd investeren in het aanpassen van software die juist in zijn basale vorm zo aangenaam werkt. Tevens geven we Oppo mee dat we anno 2018 een helder update beleid verwachten te zien op de productpagina: welke Android versies en hoe lang zijn security updates gegarandeerd? Informatie die nu ontbreekt.

©PXimport

Conclusie: Oppo RX17 Pro kopen?

Met de RX17 Pro heeft Oppo een sterk product in handen. Precies de elementen die een typische consument waardeert zijn uitstekend in orde: de accuduur is uitstekend, hij laadt uitzonderlijk snel, de foto’s (en vooral de selfies) zijn uitstekend, het scherm oogt aangenaam, en hoewel geen specs-beest is het een vlotte telefoon in de praktijk. De grote uitdager is de eerder genoemde OnePlus 6T en de inmiddels grofweg even dure Samsung Galaxy S9+ zijn, wiens scherm, primaire camera en processor nog wat beter zijn, plus de voordelen heeft van waterdichtheid en veel meer naamsbekendheid in Nederland. In onze optiek zou Oppo door dichter bij een schone Android ervaring te blijven een aantrekkelijk pluspunt kunnen scoren ten opzichte van die concurrent, maar het huidige ColorOS noemen we vooralsnog geen voordeel boven de alternatieven. Aan de andere kant heeft Oppo met dubbel zo veel opslag, een betere selfie camera en vlotter opladen dan een S9 toch een aantal objectief sterke punten in handen die hem de moeite waard maken.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.