Vorige week plofte hij bij me op de deurmat: de iPhone X. Goed, hij werd me in de handen gedrukt, en dat is maar beter ook, want het blijkt dat van alle iPhones tot nu toe, de X het snelste kapot gaat bij vallen. Ik heb er een paar dagen flink mee gestoeid, en heb inmiddels een goed beeld kunnen vormen van het toestel.

Dat het een duur toestel is hoef ik je niet te vertellen. De grote vraag is natuurlijk wat je daar precies voor terugkrijgt, en of dit toestel je het Apple-gevoel teruggeeft dat de afgelopen jaren een beetje is weggezakt.

Design

Ik heb het er vorige week al even over gehad: het design van de iPhone is fantastisch. Het toestel voelt superluxe, de randen glanzen prachtig, en de glazen voor- en achterkant maken het allemaal extra luxe. Interessant is de TrueDepth-camera aan de voorkant, die zorgt voor een uitsparing in het display. Ik gaf in de hands-on al aan dat ik dat een prachtig ontwerp vond, en dat mijn vrouw het superlelijk vond. Interessant genoeg blijkt vrijwel elke man die ik deze week mijn iPhone heb laten zien die uitsparing mooi te vinden, terwijl vrouwen het in de regel niets vinden. Geen idee wat dat betekent, maar het is wél een interessant smaakverschil.

©PXimport

In combinatie met de prijs van het toestel, zorgt het design wel voor een voortdurende angst. Ik kan me niet herinneren dat ik óóit zo bang ben geweest om mijn iPhone te laten vallen. Mijn kinderen vragen voortdurend of ze even op mijn iPhone mogen, en het antwoord is steevast ‘nee’. De iPhone 7 Plus was natuurlijk ook al niet heel goedkoop, maar die gaf ik, zonder hoesje, én zonder angst probleemloos aan mijn kinderen. De enige die hem ooit heeft laten vallen was ik. Het uiterlijk is zo fraai dat het je voortdurend herinnert aan het feit dat je een peperduur toestel in je handen hebt. Betekent dat dat het design te luxe is? Integendeel, het betekent simpelweg dat je aan alles voelt dat dit toestel te duur is. Tel daarbij op dat uit tests blijkt dat je iPhone na één keer stuiteren waarschijnlijk niet meer te gebruiken is (het scherm werkt dan niet meer) én bijna 600 euro kost om te repareren, en je begrijpt dat je een toestel hebt dat je bijna niet eens uit je zakt durft te halen. Ik heb daar nooit last van gehad, maar behandel dit toestel al een week als de prinses op de erwt.

©PXimport

Display

De iPhone X is de eerste iPhone die wordt geleverd met een OLED-display. Van het idee werd ik razend enthousiast, want de displays van de Galaxy-toestellen maakten me altijd nogal jaloers. In alle eerlijkheid: dat doen ze nog steeds. Het display van de iPhone X is mooi (zéker het feit dat het van rand tot rand is), maar om het spectaculair te noemen, zo ver wil ik niet gaan. Het is mooi, superhelder, maar op de een of andere manier benadrukt dat het display verder niet heel spectaculair is. Ik moet eerlijk zijn: Samsung misbruikt contrast in het kwadraat, en de displays zijn superhelder en het beeld spat van het scherm, maar erg realistisch zijn ze vaak niet. Apple geeft enorm veel om kleurechtheid en het zou kunnen dat het display daarom ietwat tegenvalt. Dat gezegd hebbende, waar Apple van houdt, daar lig ik niet zo wakker van. Het is mijn telefoon en mijn verwachting en ik denk dat veel meer mensen hier tegenaan zullen lopen. In dat opzicht lijkt Apple een beetje vergeten dat wij niet allemaal designers zijn die vinden dat kleurechtheid heilig is. Kortom, ik ben nog steeds een beetje jaloers op het display van de Galaxy S8, zelfs al is het display van Apple misschien realistischer.

Thuisknop

Alles went, zo óók een ontbrekende Thuisknop heb ik afgelopen week ervaren. Toen ik het toestel net in handen had, ergerde ik me enorm aan het ontbreken van die knop, en kon ik niet met de interface uit de voeten. Dat stoorde me enorm – en eigenlijk nóg – omdat Apple voor mij gelijk staat aan een fijne intuïtieve interface. Na bijna een week ben ik aan die interface gewend, getuige het feit dat ik op de iPhone 7 Plus van mijn vrouw probeerde omhoog te vegen om haar toestel te ontgrendelen, maar intuïtief? Nee, dat weiger ik het te noemen. Ik vind het nog steeds belachelijk dat je twee keer op je standby-knop moet drukken om de download van een appje te bevestigen.

Oh trouwens, mocht je het niet weten, dat ding is dus stiekem helemaal geen standby-knop meer. Als je hem ingedrukt houdt, komt Siri je begroeten, maar je iPhone X start er niet opnieuw door op. Daarvoor moet je die knop in combinatie met de volume omhoog-knop indrukken (en sorry, dat vind ik beláchelijk). Zo zijn er meer kleine nadelige dingen: het stoort me dat ik niet kan weergeven hoeveel procent batterij ik nog heb (past niet in de interface), en is het sluiten van appjes echt ongelooflijk omslachtig. Hoewel ik na een week aan de interface gewend ben, kan ik maar één conclusie trekken: het weglaten van de Thuisknop is een noodgreep en Apple heeft dat niet goed opgelost. Over weglaten gesproken, de koptelefoonpoort ontbreekt nog altijd. En nog altijd zijn daar geen goede argumenten voor te vinden.

©PXimport

Face ID

Die Thuisknop is verdwenen omdat Apple graag een display wilde van rand tot rand. Dat betekent dat Touch ID, waar Apple de afgelopen jaren flink in geïnvesteerd heeft, plotseling van tafel moest worden geveegd. Face ID komt daarvoor in de plaats, en eerlijk is eerlijk: de technologie werkt uitstekend. Met bril, zonder bril, mijn toestel herkent me zonder problemen…bij voldoende licht. Wel stoort het me dat ik goed, recht in de camera moet kijken, terwijl het bij Touch ID voldoende was om mijn toestel vast te houden. Bovendien, als je ’s nachts in bed even je iPhone wilt ontgrendelen, dan hoef je geen hulp van Face ID te verwachten (terwijl dat theoretisch wel zou moeten lukken, dankzij de infraroodsensor). Ergens wel begrijpelijk, maar een stap terug, want Touch ID werkte wel gewoon in het donker. En dan ga je je toch afvragen, hoe kan het dat ik méér betaal, maar functionaliteit moet inleveren.

Toen ik mijn iPhone X net had, dacht ik dat hij niet goed functioneerde. Wanneer ik notificaties ontving, stond er alleen melding, de inhoud werd niet getoond. Dit bleek dus een extraatje te zijn van Face ID: pas als je iPhone ziet dat jij je telefoon in handen hebt, dan wordt de inhoud van deze notificaties getoond. Supertof, maar wederom, heb je weinig licht, dan zie je dus alleen melding staan. Tof idee, maar in de praktijk stoor ik me er meer aan dan dat het me helpt (uiteraard kun je het uitschakelen).

©PXimport

TrueDepth-camera

Die TrueDepth-camera heeft natuurlijk meer in z’n mars dan alleen maar Face ID. Het is in de basis dezelfde 7-megapixelcamera als in de vorige serie iPhones, met een aantal extra functionaliteiten. Die functionaliteiten zorgen voor, bijvoorbeeld, de mogelijkheid om Animoji’s te animeren en foto’s te nemen in Portrait Lighting-modus. Over die Animoji’s schreef ik vorige week al in de hands-on, die zijn hilarisch. Maar wat ik al vreesde bleek al snel waarheid: er is niemand die me zo’n geanimeerde emoticon kan terugsturen, want ik ben de enige idioot in mijn omgeving met een smartphone van 1329 euro, dus de lol is er snel vanaf. Héél snel. Door de TrueDepth-camera zouden ook de filters van Snapchat beter moeten werken, maar daar merk ik nog weinig van, de maskers wiebelen nog net zo over mijn hoofd als ik die draai in vreemde hoeken. Wellicht is dat een kwestie van tijd, en moet Snapchat de app nog optimaliseren.

©PXimport

Portrait Lighting vind ik in alle eerlijkheid een aanfluiting. Ik ben groot fan van de portretmodus die werd geïntroduceerd bij de iPhone 7 Plus. Die modus maakt fenomenale foto’s waardoor ik regelmatig de vraag krijg: schiet je die gewoon met je smartphone? Dezelfde verwachting had ik voor Portrait Lighting-modus, al wist ik door het testen van de iPhone 8 Plus al dat het weinig spectaculair was. Ik heb het dan vooral over de theatermodus, die ervoor zorgt dat de persoon op de voorgrond wordt geïsoleerd op een zwarte achtergrond. De iPhone 7 en 8 Plus hebben daar twee camera’s voor nodig, de iPhone X kan het dankzij de TrueDepth-camera met infrarood. Kunnen is echter een groot woord. Het spijt me, het ziet er gewoon niet uit, en dat wordt benadrukt omdat Portretmodus zo briljant is. Het ziet er letterlijk uit alsof iemand iets te hard heeft geknipt in Photoshop. Delen van het gezicht vallen weg, en andere delen achtergrond blijven juist met een klein randje zichtbaar, waardoor het er gewoon slordig geknipt uitziet. Wat natuurlijk wel gaaf is, is dat portretmodus ook in de TrueDepth-camera zit. Het werkt nét iets minder goed dan de gewone camera, maar nog steeds goed genoeg om indruk te maken met je selfies.

©PXimport

Camera’s aan de achterkant

Interessant is dat Apple niet meer verwijst naar de camera’s aan de achterkant als iSight-camera’s, maar als ‘camera’s aan de achterkant’. Op z’n website (en in de presentatie) gaf Apple hoog op over de camera’s, die een grotere en snellere 12 MP-sensor zouden hebben, een nieuwe kleurenfilter en diepere pixels. Ik heb de camera uiteraard uitvoerig getest. Het belangrijkste verschil zit hem wat mij betreft in de optische beeldstabilisatie van de telelens. Als het buiten flink zonnig is, en je neemt foto’s van een kleurrijke situatie, zul je verschil zien tussen de foto’s die je neemt met een iPhone X en een iPhone 7 Plus, maar niet schokkend veel. Het is in situaties met minder licht dat de X laat zien wat hij in z’n mars heeft. Zelfs bij erg weinig licht kun je nog goede foto’s schieten, dat verschil met de 7 Plus is niet te missen en, laten we niet vergeten, die was ook al niet slecht.

©PXimport

Eerder in deze recensie heb ik al aangegeven hoe blij ik ben met de Portret-functie, en die is alleen nog maar beter geworden. Waarom? Door optische beeldstabilisatie dus. Wanneer je een portretfoto schiet, dan moet je je toestel uiteraard wel goed stilhouden voor een goed resultaat, waardoor het soms ook even duurt voor je je foto kunt schieten, en je eerder geneigd bent om te gaan voor de gewone modus. Omdat de telelens nu optische beeldstabilisatie heeft, is het nemen van goede foto’s in de portretmodus veel eenvoudiger en dat levert echt prachtige plaatjes op. Ik wás al verliefd op deze functie, maar nu wil ik ermee trouwen. Verder is het gewoon een fantastische camera, maar dat was het ook al in de iPhone 7 Plus en natuurlijk de 8 Plus.

©PXimport

AR

De iPhone X wordt door Apple gepresenteerd als het ultieme apparaat voor Augmented Reality, dankzij de dubbele camera en de A11 Bionic Chip. Ik ben geen programmeur en geen data analist. Ik geloof absoluut dat als je diagnostische tests loslaat op de iPhone X, dat hij op het gebied van AR beter scoort dan de iPhone 7 en 8. Maar als consument merk je daar op dit moment niets van. Niet weinig, niets! Welke AR-game of app ik ook installeerde, hij werkte net zo goed op mijn X als op mijn 7 Plus. En natuurlijk, het kan zo zijn dat dat over een paar maanden anders is, en dat de apps zo zwaar en geavanceerd worden dat de iPhone 7-serie dat niet meer trekt. Maar laten we eerlijk zijn, als dat een half jaar duurt (en dat duurt het zeker, dan zitten we al in mei / juni en staat het nieuwe toestel alweer voor de deur. Een iPhone X kopen voor AR? Het is dikke vette onzin.

Batterij

Apple geeft altijd netjes op hoe lang je doet met de batterij van je smartphone. Dat is allemaal leuk en aardig, maar je hebt niets aan die statistieken. Ja, als je tien uur achter elkaar actief bent op Wifi, of veertien uur alleen maar aan het bellen bent. In werkelijkheid is dat niet hoe je een iPhone gebruikt. Je gebruikt immers álles door elkaar heen. Spelletjes, mail, internet, Netflix (waarbij video en internet dus worden gecombineerd) enzovoort. Dat verklaart dus ook waarom je iPhone veel sneller leeg is dan die tien a veertien uur die Apple je belooft. Ik heb mijn iPhone X nu een kleine week gebruikt, en tot nu toe ben ik erg enthousiast. Het is nog steeds niet zo dat ik vier uur in de trein kan zitten en daarna met een halfvolle batterij zit. Wél is het zo dat ik met mijn iPhone X die reis durf te maken zonder een powerbank, omdat ik weet dat ik het wel ga redden. Combineer dat met het feit dat er steeds meer draadloze oplaadpunten zijn, en je batterijzorgen zijn voorbij. Overigens, saillant detail: wist je dat je met een draadloze oplader niet kunt Candy Crushen tijdens het opladen? Het ding moet namelijk op de lader liggen. Nooit over nagedacht, maar bloedirritant. Stiekem gebruik ik dus af en toe nog een kabeltje.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Processor

Dit is een recensie van de iPhone X. Technisch gezien zou ik je nu met feiten en benchmarks om de oren kunnen smijten, en dan heb ik mijn werk gedaan. Ik heb die benchmarks gedraaid en het zal je niet verrassen: de iPhone X is supersnel (maar opmerkelijk genoeg niet sneller dan de iPhone 8 Plus). Maar boeit dat? Totaal niet. De iPhone 7 Plus heeft bij geen enkel spel gehaperd in het afgelopen jaar en ik verwacht niet dat hij dat komend jaar zal doen. De iPhone X is super, supersnel, maar dat is dus wel een gevalletje naar de supermarkt in je Ferrari: je hebt die snelheid (voorlopig) totaal niet nodig.

Conclusie

Wanneer je alles zo op een rijtje zet, zou je de indruk kunnen krijgen dat ik de iPhone X geen goede telefoon vind. Het tegendeel is waar: ik vind het een fantastisch toestel. Maar daar zit direct de crux: ik vond mijn iPhone 7 Plus ook een fantastisch toestel. Ik keek uit naar de Animoji, maar die ben ik inmiddels zat. De camera is fantastisch, maar dat was de vorige camera ook. TrueDepth voegt weinig toe, en Face ID werkt echt heel goed, maar is niet gemakkelijker dan Touch ID, in sommige gevallen zelfs minder gemakkelijk. De iPhone X is een fenomenaal toestel met een mooi (maar niet briljant) display, en een prachtig design. Echter, de enige reden die ik kan verzinnen om hem te kopen, is omdat het een cool ding is om te hebben. Functioneel heb je er op dit moment namelijk totaal geen reden voor.

Bij ID.nl zijn we dol op kwaliteitsproducten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we binnen een bepaald thema naar zulke deals. Ben je op zoek naar een goedkope vriezer? Vandaag hebben we vijf interessante modellen voor je gespot.

Liebherr FNe 4605-22 Pure

Deze breed verkrijgbare vrieskast van het Duitse kwaliteitsmerk Liebherr heeft een riante inhoud van 200 liter. Met behulp van vijf transparante lades kun je dus flink wat spullen invriezen. Overigens is de zogeheten SpaceBox-lade extra hoog, zodat je bijvoorbeeld een lekkere (ijs)taart of een stapel pizza's kunt bewaren. Het apparaat meet 146 × 59,7 × 67,5 centimeter, waardoor je hem bijvoorbeeld in een smal hoekje van de keuken kwijt kunt. Wegens het geringe volumeniveau van 36 decibel ervaar je in een woonkeuken geen geluidshinder. Plaatsing in een onverwarmde ruimte is trouwens ook mogelijk, zoals een garage of schuur.

De Liebherr FNe 4605-22 Pure ondersteunt No Frost. Gunstig, want je hoeft deze vrieskast dus nooit te ontdooien. Zodra je de volledig vlakke deur opent, zie je bovenaan een stijlvol bedieningspaneel. Kies daarmee een temperatuur van tussen de -15 en -28 graden Celsius. Als de deur aan de verkeerde kant zit, wissel je die gewoon om. Liebherr geeft op dit product maar liefst acht jaar garantie.

Bosch GSN29VWEP

Haal met de Bosch GSN29VWEP een ruime vrieskant van 161 × 60 × 65 centimeter in huis. Dat resulteert in een respectabele inhoud van 200 liter. Ondanks de relatief lage aanschafprijs ondersteunt het apparaat No Frost. De vier transparante lades vriezen dan ook nooit aan. Daarnaast telt de vriezer twee open vakken, zodat je dat lekkere ijsje snel kunt pakken. In de extra hoge Big Box-lade passen met gemak zes of zeven pizzadozen.

Vergeleken met de eerder besproken Liebherr-vriezer maakt dit exemplaar van Bosch iets meer geluid. Ga uit van een acceptabel volumeniveau van 39 decibel. Bovenaan bevindt zich een eenvoudig bedieningspaneel om de temperatuur te regelen. Kies daarmee een waarde van minimaal -16 en maximaal -26 graden Celsius. Valt de stroom plotseling uit? Geen zorgen, want de producten blijven zo'n negen uur goed. Overige pluspunten zijn de omkeerbare deur en de functie Supervriezen. Met laatstgenoemde optie vries je verse producten razendsnel in.

Liebherr Fe 1404-20 Pure

Zoek je een kleine vriezer van een goed merk? In dat geval valt de prijsvriendelijke Liebherr Fe 1404-20 Pure ongetwijfeld bij je in de smaak. Niet voor niets komen tientallen consumenten tot een gemiddelde beoordeling van een 9,2. De witte behuizing meet 85 × 55 × 60,7 centimeter en heeft een inhoud van 107 liter. Zodra je de omkeerbare deur opendoet, verdeel je de producten over vier doorzichtige lades. Vanwege de ingebouwde ledverlichting kun je ook in een donkere ruimte iets uit de vriezer pakken. Zit de deur niet goed dicht? Dan hoor je na één minuut een luid alarm.

Bij een stroomstoring laat deze vriezer je niet in de steek. De bewaartijd is dan ongeveer twaalf uur. In dat geval verschijnt er op het display de hoogst bereikbare temperatuur, waardoor je beter kunt inschatten of de etenswaren nog goed zijn. Een ander voordeel is het lage geluidsniveau van 37 decibel. Op het moment van schrijven heeft de Fe 1404-20 Pure de laagste prijs ooit. Zo verkopen meerdere webshops dit witgoedproduct voor minder dan 400 euro.

Beko FNE1074N

Koop met de Beko FNE1074N een kleine vriezer tegen een zacht prijsje. Hoewel normaal gesproken voornamelijk duurdere modellen No Frost ondersteunen, kan dit goedkope exemplaar ook met deze techniek uit de voeten. Van ijsvorming is dus nooit sprake. De behuizing heeft een omvang van 84 × 54 × 59 centimeter en een inhoud van 86 liter. Gebruik drie transparante lades om de producten in te vriezen.

Gunstig is dat je de vrieskast probleemloos in een onverwarmde ruimte kunt zetten, bijvoorbeeld een bijkeuken of tuinhuis. Uiteraard is plaatsing in een keuken ook geen enkel probleem. Houd hierbij wel rekening met het geluidsniveau van 39 decibel. Nuttig om te weten is dat je de draairichting van de deur zo nodig kunt omwisselen.

Inventum VR1682W

Goedkoop en groot. Zo laat de Inventum VR1682W zich in het kort omschrijven. Hoewel de fabrikant op zijn eigen website een adviesprijs van 599 euro hanteert, duiken meerdere webshops daar nog eens ruim 100 euro onder. Kortom, een koopje! Deze imposante vrieskast meet 170,4 × 54 × 60 centimeter. De behuizing is dus relatief smal, waardoor je het apparaat makkelijk in een hoekje van een schuur, garage of (bij)keuken kunt plaatsen. Eigenlijk is elke ruimte geschikt, mits de temperatuur maar niet onder -15 graden Celsius uitkomt. Houd rekening met een geluidsniveau van 39 decibel.

Met een inhoud van 204 liter heb je volop ruimte om uiteenlopende etenswaren in te vriezen. De indeling bestaat uit vier doorzichtige lades en twee legplanken. Handig is dat je deze planken naar voren kunt schuiven, zodat de producten ook voor kleinere personen binnen handbereik zijn. Kies met het bedieningspaneel aan de bovenkant een temperatuur van tussen de -14 en -22 graden Celsius. Voor een vriezer van deze omvang vallen de energiekosten mee. Reken op een verbruik van 177 kilowattuur per jaar. Tot slot is er ondersteuning voor No Frost ingebakken. Deze vriezer is in een witte en zwarte uitvoering te koop.

De OnePlus Watch 3 is een van de fijnste smartwatches die je in 2025 kunt kopen. Althans, als je een geschikte smartphone hebt. Zo ja, dan haal je met de Watch 3 een slim horloge in huis dat niet alleen veel functies biedt, maar ook dagen achter elkaar meegaat op een accubeurt. Lees er alles over in onze OnePlus Watch 3 review.

Fraai ontwerp

Met de Watch 3 brengt OnePlus een opvolger uit van de Watch 2, die ons vorig jaar goed beviel. Die had echter ook enkele verbeterpunten, en het is mooi om te zien dat OnePlus geluisterd heeft naar feedback. De Watch 3 voelt verfijnder aan. Dat begint bij het ontwerp.

De OnePlus Watch 3 voelt premium aan, heeft een mooi oledscherm dat scherp oogt en lekker fel kan, zodat je het scherm ook buiten goed kunt aflezen. OnePlus verkoopt het horloge in het groen (getest) en zwart. Het bandje is verwisselbaar. Op de rechterzijkant vind je een kroonwieltje om door de software te navigeren. Dat werkt prettig, maar je kunt natuurlijk ook op het scherm drukken.

©Rens Blom

Eronder zit een knop waaraan je een eigen snelle actie kunt koppelen, bijvoorbeeld het starten van een fitnesstraining, timer voor het eieren koken of Google Wallet. Google Wallet ja, want dankzij de ingebouwde NFC-chip kun je contactloos pinnen met het horloge. Houd de smartwatch bij een geschikt pinapparaat en klaar ben je. Handig!

Na drie weken met het horloge om de pols kunnen we over de buitenkant maar één nadeel aanstippen. De OnePlus Watch 3 is namelijk fors. Dat merk je niet als je een wat bredere pols hebt, maar om een smallere pols kan het horloge lomp aanvoelen. OnePlus heeft overigens gehint later dit jaar met een kleinere smartwatch te komen.

©Rens Blom

Werkt niet met een iPhone

Goed om te weten is dat de OnePlus Watch 3 alleen werkt in combinatie met een moderne Android-smartphone – van welk merk maakt niet uit. Maar met een iPhone heb je pech en moet je op zoek naar een andere smartwatch.

De OnePlus Watch 3 koppelen gaat via een smartphone-app en werkt soepel. In de app kun je ook kiezen uit allerlei wijzerplaten, instellingen aanpassen en uitgebreide gezondheidsstatistieken – verzameld door het horloge – bekijken.

©Rens Blom

Zo ziet de smartphone-app eruit.

Veel functies

Met de smartwatch kun je veel slimme functies gebruiken. Van onder meer het bijhouden van je stappen, slaap en hartslag tot specifieke monitoring van een sport die je uitoefent. De meeste verzamelde data is lekker nauwkeurig, maar soms zit de OnePlus Watch 3 er even naast. Stilstaan op hoge roltrappen ziet hij bijvoorbeeld regelmatig aan voor wandelen.

Omdat het horloge op Google's WearOS draait, kun je veel apps gebruiken. Van Spotify en Google Maps tot Google Agenda en WhatsApp: heel veel bekende apps werken prima om je pols. Je bepaalt zelf welke apps je op het horloge wilt gebruiken, en welke apps (geen) meldingen mogen sturen. Zo hebben wij socialmediadiensten en Gmail uitgezet, anders blijft het horloge bij wijze van spreken maar trillen.

©Rens Blom

Geweldige accuduur

Een groot pluspunt van de OnePlus Watch 3 ten opzichte van concurrerende smartwatches is zijn accuduur. Wij kunnen het horloge circa vijf volle dagen gebruiken voordat hij aan de oplader moet. Bij ons gebruik staat het scherm standaard uit, en activeert hij als we onze pols optillen om naar het scherm te kijken. Met het scherm altijd aan in een energiebesparende modus lever je anderhalf tot twee dagen accuduur in. Bij ons type gebruik rent de OnePlus Watch 3 – dankzij een extra processor en aangepaste software – rondjes om even dure smartwatches van onder meer Apple en Samsung. Die moeten we elke ochtend opladen. De OnePlus Watch 3 laadt overigens in vijf kwartier volledig op. Dat is lekker rap.

©Rens Blom

Wat helaas ook rap gaat, is de softwareondersteuning. OnePlus belooft maar twee jaar updates voor het horloge. Aangezien een smartwatch daarna in principe nog prima werkt en de Watch 3 niet goedkoop is, vinden we het updatebeleid te kort.

Conclusie: OnePlus Watch 3 kopen?

De OnePlus Watch 3 is een doordachte smartwatch die over het algemeen een erg prettige indruk achterlaat. Houd er rekening mee dat het horloge wel fors om je pols kan zijn, en niet werkt in combinatie met een iPhone. De adviesprijs van 349 euro is vrij hoog, maar naar onze mening gerechtvaardigd.