Laat ik maar direct met de deur in huis vallen: de HTC One is op afstand de beste Android-smartphone van dit moment. Ik heb even gewacht met het publiceren van deze review tot ook de Galaxy S4 op de redactie binnen was, zodat we er zeker van konden zijn dat de One zijn kroon met trots mag dragen.

HTC bevond zich de afgelopen jaren in een hoek waar flinke klappen vielen. Consumenten waren de dertien in een dozijn mobieltjes uit Taiwan meer dan zat, en concurrent Samsung wist met zijn uitstekende Galaxy-producten de zwevende consument eenvoudig op te vegen.

In 2012 gooide HTC het roer dan ook noodgedwongen om, waarbij gefocust werd op één enkel vlaggenschip. De vraag is alleen of HTC hiermee het tij nog weet te keren. De One X bracht het bedrijf vorig jaar namelijk niet het succes waar op was gehoopt, en de One had in de eerste weken na de lancering te kampen met ernstige leveringsproblemen dankzij het lastige productieproces. Wat mij betreft verdient de One het zeker om in overweging genomen te worden wanneer je een nieuwe smartphone zoekt; kies je bewust voor een Android-toestel, dan hebben we hier zelfs te maken met een regelrechte aanrader.

Design

Dat de fabrikant kosten noch moeite heeft gespaard, blijkt wel als je de One uit de doos haalt. Het toestel is opgetrokken uit een aluminium behuizing, waardoor de telefoon bijzonder hoogwaardig en duurzaam aanvoelt. Dit is een smartphone die met de grootste zorgt en aandacht is ontworpen. Ga je voor deze telefoon een peperduur tweejarig contract aan bij je provider, dan ben je er in ieder geval van verzekerd dat de HTC One die 24 maanden van intensief gebruik moeiteloos zal doorstaan.

Het toestel is met zijn 145 gram niet de lichtste, maar door de ronde afwerking van de achterkant ligt hij toch bijzonder goed in de hand. Daarbij moet je natuurlijk wel overweg kunnen met een grote smartphone, het 4,7 inch-scherm is namelijk maar moeilijk met één hand te bedienen. Zelfs ik had er met mijn grote handen moeite mee.

Beeldscherm

Oke, ik hebben het scherm genoemd, laten we deze trekpleister dan ook maar direct bij de horens vatten. Het betreft hier een Full HD-beeldscherm (1920 x 1280 pixels) dat haarscherpe beelden toont, een prachtige kleurweergave heeft en waarop zwart ook echt diepzwart is. Om je een idee te geven van de scherpte: het Retina-scherm van de iPhone heeft een pixeldichtheid van 326, waar de HTC One 468 pixels per inch telt. De Galaxy S4 heeft een ppi van 441.

©PXimport

Door de ronde afwerking, ligt de zware telefoon toch lekker in de hand.

Of je nou teksten op een website leest, jezelf door lange e-mails ploegt, een film kijkt of foto's bewondert, het ziet er allemaal haarscherp en helder uit. Daarbij zorgt de snelle 1,7 GHz quadcore-processor en 2 gigabyte aan RAM er wel voor dat je zonder enige hapering door Android 4.1 swiped en razendsnel apps kunt openen of grafisch zware games kunt spelen. Een waar genot.

Camera

HTC zet groots in op de camera-functionaliteiten van de One. De fabrikant heeft hiervoor zelfs de marketingterm UltraPixel in het leven geroepen, wat eigenlijk niet meer wil zeggen dan dat de sensor veel licht kan opvangen. HTC doet niet mee aan de wedloop om steeds meer megapixels in een smartphone-camera te proppen, maar richt zich in plaats daarvan op de pixelgrootte. Grotere pixels kunnen immers meer licht opvangen.

©PXimport

De camera ligt volledig verzonken in de behuizing.

Hoe HTC het ook mag noemen, feit is dat de camera prima foto's schiet. Het is echter niet de sprong voorwaarts die HTC ons doet beloven, en ook blijven de kiekjes die we 's avonds schieten iets achter bij die van de Lumia 920. Wel zijn de foto's met weinig omgevingslicht aanzienlijk beter dan die van de Galaxy S4. Ook zijn er met de camera Full HD-video's te schieten, welke (vooral door de optische beeldstabilisatie) van een prima kwaliteit zijn.

Prestaties

Qua prestaties valt in eerste instantie natuurlijk de snelheid van het toestel op, maar ik wil ook zeker even stilstaan de batterij. De aanwezige 2300 mAh-accu zorgt er namelijk voor dat je het bij normaal gebruik zo'n twee dagen op een oplaadbeurt kunt uithouden. Je moet echt je best doen wil je de accu in een etmaal droogleggen. Een uitstekende prestatie dus, die ik nog niet bij veel smartphones van dit formaat heb gezien.

De smartphone draait op Android 4.1 waar HTC weer zijn eigen Sense overheen heeft gelegd. Gelukkig heeft HTC flink wat verbeteringen doorgevoerd op deze softwareschil, waardoor het er allemaal een stuk beter (en vooral strakker) uitziet dan op eerdere HTC-toestellen. Zo is bijvoorbeeld de foeilelijke Sense-ring verdwenen en zijn de menu's minimalistischer. Toch vind ik het nog altijd jammer dat we er niet voor kunnen kiezen de kale versie van Android Jelly Bean te draaien.

HTC introduceert met Sense 5 ook de nieuwe BlinkFeed-functie. Het betreft hier een nieuw soort startscherm waarop de gebruiker in één oogopslag de belangrijkste updates van sociale media, nieuws en andere berichten te zien krijgt. Het lijkt een beetje op de werking van de live tiles die Microsoft in Windows Phone gebruikt, waarbij real time-informatie uit een app te zien is op het thuisscherm.

Persoonlijk startscherm

BlinkFeed was voor mij zeker even wennen, maar als je het scherm eenmaal hebt ingericht met de informatie die jij belangrijk vindt, is het een handige (en zeer persoonlijke) manier om in één blik actuele informatie te checken. Mocht je toch de voorkeur geven aan de traditionele weergave, dan kan je BlinkFeed gelukkig ook gewoon links laten liggen.

Andere handige functies zijn de ingebouwde tv-afstandsbediening (dankzij een infrarood-module) en de Zoe-modus in de camera-software. Schakel je de laatstgenoemde in dan zal de camera een serie van twintig foto's schieten en drie seconden aan video. HTC meent dat je zodoende verzekerd bent dat een speciaal moment goed wordt vastgelegd. Het stelt je bijvoorbeeld in staat om achteraf foto's met elkaar te combineren, waardoor het dus niet meer uitmaakt of iemand op een groepsfoto net even met z'n ogen staat te knipperen. Best handig, maar niets nieuws natuurlijk.

©PXimport

De BlinkFeed-pagina heeft veel weg van de interface die we kennen van Windows Phone.

Bellen

Ik zou het bijna vergeten, maar met deze smartphone kunnen we ook nog gewoon ouderwets bellen. En dat doet hij prima. Tijdens een telefoongesprek horen beide partijen elkaar duidelijk en helder, en de kleine microfoon aan de achterzijde van het toestel zorgt ervoor dat ruis uit de omgeving tot een minimum beperkt wordt.

Niets dan lof dus voor dit jongste paradepaardje van HTC. Doe ik mijn uiterste best om toch een minpunt van deze smartphone aan te wijzen, dan springt - naast het forse prijskaartje -vooral de aan/uit-knop er wat mij betreft uit. Deze knop zit bovenop de telefoon en ligt net iets te ver in de behuizing verzonken. Hierdoor is deze niet makkelijk in te drukken, waarbij het formaat van de telefoon er ook nog voor zorgt dat de knop moeilijk te bereiken is met één hand. Ook is er geen optie om extra geheugen bij te prikken in de vorm van een microSD-kaartje. Echter, gezien de aanwezige 32 GB aan opslagruimte, zal dat voor slechts weinig gebruikers daadwerkelijk een probleem zijn.

©PXimport

De unibody-behuizing van aluminium maakt de HTC One tot een zeer stevige smartphone.

Conclusie

HTC heeft met de One in mijn ogen de beste Android-smartphone van het moment in handen. Ook als ik daar de Galaxy S4 van Samsung naast leg. HTC richt zich simpelweg op de basisfuncties van een smartphone, waardoor de One op punten als de camera, bouwkwaliteit, snelheid en batterijduur weet te excelleren. De telefoon heeft daarbij ook nog eens een schitterend design, een prachtig Full HD-beeldscherm en meer dan genoeg gigabytes aan opslag. Hoewel Sense 5 een flinke verbetering is ten opzichte van voorgaande generaties (en BlinkFeed een leuke nieuwe functie), vind ik deze softwarelaag nog altijd afbreuk doen aan het uitstekende Android Jelly Bean. Maar goed, smaken verschillen. Feit is dat HTC een waar juweeltje heeft afgeleverd, dat alles in zich heeft om de Galaxy S4 naar de troon te steken.

Wanneer je een locatie in Google Maps zoekt, wil je meestal ook weten hoe ver het van je huidige locatie af ligt. Ook kun je de afstand van een wandeling, een fietstocht of een zoektocht met tussenliggende punten/stopplaatsen berekenen.

Stap 1: Route bepalen

Iedere keer wanneer je met de pc een locatie in Google Maps bekijkt en je op Route klikt, zie je de afstand tot dat punt. In de mobiele versie zoek je de bestemming met behulp van de zoekbalk bovenaan. Daarna tik je op het resultaat en gebruik je de knop Route om het traject te bekijken. Onderaan het scherm zie je standaard de geschatte tijd om er met de auto te komen en daarnaast staat tussen haakjes de afstand tussen jouw locatie en de bestemming. Wanneer je een andere route-optie selecteert, kun je de afstanden vergelijken. Ook kun je voor een ander vervoersmiddel kiezen.

Met de fiets leggen we die 13 km af in 42 minuten.

Stap 2: Mobiel afstand meten

Een andere manier om de afstand te bepalen, is met de functie Afstand meten. Dit is vooral handig als je de afstand wilt weten naar een punt dat niet expliciet op de kaart staat of wanneer je de afstand tussen meerdere punten wilt berekenen. Op je smartphone zet je je vinger op de kaart bij het vertrekpunt en houd je dit punt ingedrukt totdat er een rode pin verschijnt. Wanneer Google Maps informatie heeft over dat adres, wordt dat onderaan weergegeven. Selecteer nu de optie Afstand meten. Hierdoor verschijnt er een zwarte cirkel. Wanneer je over het scherm veegt, kun je de kaart verschuiven en zie je een blauwe stippellijn verschijnen. De afstand verschijnt linksonder op het display. Met het plusteken rechtsonder kun je een volgend punt toevoegen. Je kunt zodoende een heel traject vastleggen, en onderaan verschijnt de totale afstand.

Hier meten we een traject tussen zes punten.

Stap 3: Op de desktop

Het meten van de afstand verloopt nog eenvoudiger met de webversie van Google Maps op je desktop-pc. Om het eerste punt te markeren, klik je met de rechtermuisknop op het beginpunt en kies je de optie Afstand meten. Weer wordt de afstand gemarkeerd met een witte cirkel met zwarte rand. Je kunt nu met de linkermuisknop net zo veel punten toevoegen als je wilt. De totale afstand staat onderaan.

In de webversie is het opmeten van de afstand nog eenvoudiger.

De Oppo Enco X3i is een setje oordoppen met een adviesprijs van 149 euro. Inmiddels zijn deze dopjes bij sommige shops al verkrijgbaar voor pakweg vijftig euro minder. Maar of dat ook meteen voor een betere deal zorgt, is een tweede...

Dat de merken Oppo en OnePlus hardware- en softwareafdelingen delen, weten we inmiddels. Hun smartphones vertonen veel overeenkomsten, maar proberen zich vaak toch op specifieke punten te onderscheiden. In de praktijk brengt Oppo vaak eerst een model uit in China, waarna OnePlus datzelfde model een Westerse twist geeft. Omdat beide merken zowel in China als Europa actief zijn, is er (wellicht ooit onbedoeld) veel sprake van herhaling. Dat zien we nu bij de Oppo Enco X3i gebeuren.

Begrijp ons niet verkeerd: de Oppo Enco X3i is een prima set oordoppen. Hij is wel wat prijzig (50 euro meer dan zijn OnePlus-tegenhanger bij de lancering), maar door recente prijsdalingen is dat geen groot bezwaar. Toch zijn de overeenkomsten met de in 2024 gelanceerde OnePlus Buds 3 opvallend. Het design, de audiokwaliteit en zelfs de app vertonen veel gelijkenissen. Zowel OnePlus als Oppo gebruiken HeyMelody, een applicatie die je nodig hebt als je geen toestel van een van deze merken gebruikt. De app is gratis te downloaden.

©Wesley Akkerman

Vrijwel identieke producten

Vanuit zakelijk oogpunt begrijpen we de keuze om soortgelijke oordoppen onder verschillende namen in verschillende markten te lanceren. Maar nu beide merken hun (betaalbare) modellen wereldwijd uitbrengen, ontstaat er een vreemde situatie. Het voelt apart om maanden later een vrijwel identiek product te recenseren dat ook nog eens ruim 30 procent duurder is. Zeker omdat de Oppo Enco X3i een functie mist die wij op de redactie belangrijk vinden.

In tegenstelling tot de OnePlus Buds 3 heeft de Oppo Enco X3i namelijk geen zelf in te stellen equalizer. Je kunt dus niet zelf aan de slag met je eigen geluidsvoorkeuren en moet het doen met de presets. Nu zijn die niet verkeerd (wij prefereren bijvoorbeeld Basversterking boven het originele geluid), maar aangezien de oordoppen zo op elkaar lijken is het gek dat er nu een functie mist. Andere verschillen die we in de app aantreffen zijn voornamelijk naamswijzigingen. 3D Audio van OnePlus heet bij Oppo Alive Audio. Gouden geluid is hetzelfde gebleven.

©Wesley Akkerman

Wat heb je gemist?

Maar goed – stel je hebt de OnePlus Buds 3 destijds overgeslagen (om wat voor reden dan ook), wat heb je dan gemist? In de basis zijn de Oppo Enco X3i-oordoppen nog steeds heel degelijk. Ze zijn weliswaar gemaakt van plastic, maar hebben toch een IP55-certificaat en een comfortabele pasvorm. De steeltjes bieden mediabediening en volumeregeling, en reageren snel en nauwkeurig op je aanraking. Let er wel op dat als je met je hand door lang haar gaat, de oordoppen zomaar uit je oren kunnen schieten.

Ook qua specs komen de doppen overeen. De Oppo Enco X3i beschikt over bluetooth 5.3 en audiocodecs aac, sbc (de standaardopties) en LDHC 5.0 (voor audio in hoge resolutie). Die codec concurreert met Sony's LDAC en Qualcomms aptX HD en Adaptive. Dankzij de hoge bitrate ben je verzekerd van een goed geluid, zeker als je dit setje weet te scoren voor minder dan 100 euro. Verder kun je verbinding maken met twee apparaten tegelijkertijd, waardoor je niet steeds handmatig hoeft te wisselen tussen producten (dankzij bluetooth multipoint).

©Wesley Akkerman

Ruisonderdrukking is waardevol

De Oppo Enco X3i is uitgerust met een 10,4 millimeter woofer en een 6 millimeter tweeter. De batterij gaat tot zes uur mee met actieve ruisonderdrukking ingeschakeld (iets langer zonder). Die ruisonderdrukking doet goed zijn werk door constante achtergrondgeluiden weg te filteren. Tijdens het testen waren tuinbouwers in de straat druk bezig met vrachtwagens en zwaar materieel, maar daar merkten we gelukkig weinig van. Hogere geluiden, zoals gesprekken of het tikken op een toetsenbord, dringen nog wel door.

Positief is dat de ruisonderdrukking de geluidskwaliteit niet negatief beïnvloedt. Net als eerdere modellen legt de Enco X3i de nadruk op een warme, aangename bas. Deze zorgt voor een prettige flow in de muziek en geeft het geluid extra kracht. In de overzichtelijke HeyMelody-app kun je het geluid afstemmen op je eigen voorkeur, inclusief het aanpassen van het basniveau. Dit biedt enige personalisatie, maar het ontbreken van een volledige equalizer blijft wat ons betreft een gemis.

Oppo Enco X3i kopen?

Als we de Oppo Enco X3i los zouden beoordelen met de adviesprijs in het achterhoofd, dan zouden we waarschijnlijk iets negatiever klinken. Want zodra je voorbij de 100 euro gaat, mag je hogere eisen stellen. Helemaal als je weet dat dit setje in feite een licht aangepaste en niet anders klinkende variant (voor zover wij hebben kunnen horen) van de OnePlus Buds 3 is, dopjes met een adviesprijs van 99 euro. Maar goed, omdat de Oppo Enco X3i zoals gezegd óndanks die adviesprijs al her en der voor onder de 100 euro wordt aangeboden, hebben we ze beoordeeld zoals we alle oordopjes in die prijsklasse beoordelen. En dan zijn we (net zoals we waren als over de OnePlus-buds) positief gestemd over het product an sich. Voor minder dan 100 euro kun je je er geen buil aan vallen.

We willen benadrukken dat we er op zich ook geen problemen mee hebben dat Oppo en OnePlus op deze manier te werk gaan. Sterker nog: dit wordt waarschijnlijk aangestuurd vanuit moederbedrijf BBK. Audio is en blijft een persoonlijke ervaring en als jij wel verschil meent te horen vanwege merktrouwheid, dan heb je nu dus een alternatief voor het OnePlus-setje dat begin 2024 op de markt verscheen. Waarbij het jammer blijft dat Oppo én de prijs kunstmatig omhooggeschroefd heeft én de equalizer heeft weggelaten.