Laat ik maar direct met de deur in huis vallen: de HTC One is op afstand de beste Android-smartphone van dit moment. Ik heb even gewacht met het publiceren van deze review tot ook de Galaxy S4 op de redactie binnen was, zodat we er zeker van konden zijn dat de One zijn kroon met trots mag dragen.

HTC bevond zich de afgelopen jaren in een hoek waar flinke klappen vielen. Consumenten waren de dertien in een dozijn mobieltjes uit Taiwan meer dan zat, en concurrent Samsung wist met zijn uitstekende Galaxy-producten de zwevende consument eenvoudig op te vegen.

In 2012 gooide HTC het roer dan ook noodgedwongen om, waarbij gefocust werd op één enkel vlaggenschip. De vraag is alleen of HTC hiermee het tij nog weet te keren. De One X bracht het bedrijf vorig jaar namelijk niet het succes waar op was gehoopt, en de One had in de eerste weken na de lancering te kampen met ernstige leveringsproblemen dankzij het lastige productieproces. Wat mij betreft verdient de One het zeker om in overweging genomen te worden wanneer je een nieuwe smartphone zoekt; kies je bewust voor een Android-toestel, dan hebben we hier zelfs te maken met een regelrechte aanrader.

Design

Dat de fabrikant kosten noch moeite heeft gespaard, blijkt wel als je de One uit de doos haalt. Het toestel is opgetrokken uit een aluminium behuizing, waardoor de telefoon bijzonder hoogwaardig en duurzaam aanvoelt. Dit is een smartphone die met de grootste zorgt en aandacht is ontworpen. Ga je voor deze telefoon een peperduur tweejarig contract aan bij je provider, dan ben je er in ieder geval van verzekerd dat de HTC One die 24 maanden van intensief gebruik moeiteloos zal doorstaan.

Het toestel is met zijn 145 gram niet de lichtste, maar door de ronde afwerking van de achterkant ligt hij toch bijzonder goed in de hand. Daarbij moet je natuurlijk wel overweg kunnen met een grote smartphone, het 4,7 inch-scherm is namelijk maar moeilijk met één hand te bedienen. Zelfs ik had er met mijn grote handen moeite mee.

Beeldscherm

Oke, ik hebben het scherm genoemd, laten we deze trekpleister dan ook maar direct bij de horens vatten. Het betreft hier een Full HD-beeldscherm (1920 x 1280 pixels) dat haarscherpe beelden toont, een prachtige kleurweergave heeft en waarop zwart ook echt diepzwart is. Om je een idee te geven van de scherpte: het Retina-scherm van de iPhone heeft een pixeldichtheid van 326, waar de HTC One 468 pixels per inch telt. De Galaxy S4 heeft een ppi van 441.

©PXimport

Door de ronde afwerking, ligt de zware telefoon toch lekker in de hand.

Of je nou teksten op een website leest, jezelf door lange e-mails ploegt, een film kijkt of foto's bewondert, het ziet er allemaal haarscherp en helder uit. Daarbij zorgt de snelle 1,7 GHz quadcore-processor en 2 gigabyte aan RAM er wel voor dat je zonder enige hapering door Android 4.1 swiped en razendsnel apps kunt openen of grafisch zware games kunt spelen. Een waar genot.

Camera

HTC zet groots in op de camera-functionaliteiten van de One. De fabrikant heeft hiervoor zelfs de marketingterm UltraPixel in het leven geroepen, wat eigenlijk niet meer wil zeggen dan dat de sensor veel licht kan opvangen. HTC doet niet mee aan de wedloop om steeds meer megapixels in een smartphone-camera te proppen, maar richt zich in plaats daarvan op de pixelgrootte. Grotere pixels kunnen immers meer licht opvangen.

©PXimport

De camera ligt volledig verzonken in de behuizing.

Hoe HTC het ook mag noemen, feit is dat de camera prima foto's schiet. Het is echter niet de sprong voorwaarts die HTC ons doet beloven, en ook blijven de kiekjes die we 's avonds schieten iets achter bij die van de Lumia 920. Wel zijn de foto's met weinig omgevingslicht aanzienlijk beter dan die van de Galaxy S4. Ook zijn er met de camera Full HD-video's te schieten, welke (vooral door de optische beeldstabilisatie) van een prima kwaliteit zijn.

Prestaties

Qua prestaties valt in eerste instantie natuurlijk de snelheid van het toestel op, maar ik wil ook zeker even stilstaan de batterij. De aanwezige 2300 mAh-accu zorgt er namelijk voor dat je het bij normaal gebruik zo'n twee dagen op een oplaadbeurt kunt uithouden. Je moet echt je best doen wil je de accu in een etmaal droogleggen. Een uitstekende prestatie dus, die ik nog niet bij veel smartphones van dit formaat heb gezien.

De smartphone draait op Android 4.1 waar HTC weer zijn eigen Sense overheen heeft gelegd. Gelukkig heeft HTC flink wat verbeteringen doorgevoerd op deze softwareschil, waardoor het er allemaal een stuk beter (en vooral strakker) uitziet dan op eerdere HTC-toestellen. Zo is bijvoorbeeld de foeilelijke Sense-ring verdwenen en zijn de menu's minimalistischer. Toch vind ik het nog altijd jammer dat we er niet voor kunnen kiezen de kale versie van Android Jelly Bean te draaien.

HTC introduceert met Sense 5 ook de nieuwe BlinkFeed-functie. Het betreft hier een nieuw soort startscherm waarop de gebruiker in één oogopslag de belangrijkste updates van sociale media, nieuws en andere berichten te zien krijgt. Het lijkt een beetje op de werking van de live tiles die Microsoft in Windows Phone gebruikt, waarbij real time-informatie uit een app te zien is op het thuisscherm.

Persoonlijk startscherm

BlinkFeed was voor mij zeker even wennen, maar als je het scherm eenmaal hebt ingericht met de informatie die jij belangrijk vindt, is het een handige (en zeer persoonlijke) manier om in één blik actuele informatie te checken. Mocht je toch de voorkeur geven aan de traditionele weergave, dan kan je BlinkFeed gelukkig ook gewoon links laten liggen.

Andere handige functies zijn de ingebouwde tv-afstandsbediening (dankzij een infrarood-module) en de Zoe-modus in de camera-software. Schakel je de laatstgenoemde in dan zal de camera een serie van twintig foto's schieten en drie seconden aan video. HTC meent dat je zodoende verzekerd bent dat een speciaal moment goed wordt vastgelegd. Het stelt je bijvoorbeeld in staat om achteraf foto's met elkaar te combineren, waardoor het dus niet meer uitmaakt of iemand op een groepsfoto net even met z'n ogen staat te knipperen. Best handig, maar niets nieuws natuurlijk.

©PXimport

De BlinkFeed-pagina heeft veel weg van de interface die we kennen van Windows Phone.

Bellen

Ik zou het bijna vergeten, maar met deze smartphone kunnen we ook nog gewoon ouderwets bellen. En dat doet hij prima. Tijdens een telefoongesprek horen beide partijen elkaar duidelijk en helder, en de kleine microfoon aan de achterzijde van het toestel zorgt ervoor dat ruis uit de omgeving tot een minimum beperkt wordt.

Niets dan lof dus voor dit jongste paradepaardje van HTC. Doe ik mijn uiterste best om toch een minpunt van deze smartphone aan te wijzen, dan springt - naast het forse prijskaartje -vooral de aan/uit-knop er wat mij betreft uit. Deze knop zit bovenop de telefoon en ligt net iets te ver in de behuizing verzonken. Hierdoor is deze niet makkelijk in te drukken, waarbij het formaat van de telefoon er ook nog voor zorgt dat de knop moeilijk te bereiken is met één hand. Ook is er geen optie om extra geheugen bij te prikken in de vorm van een microSD-kaartje. Echter, gezien de aanwezige 32 GB aan opslagruimte, zal dat voor slechts weinig gebruikers daadwerkelijk een probleem zijn.

©PXimport

De unibody-behuizing van aluminium maakt de HTC One tot een zeer stevige smartphone.

Conclusie

HTC heeft met de One in mijn ogen de beste Android-smartphone van het moment in handen. Ook als ik daar de Galaxy S4 van Samsung naast leg. HTC richt zich simpelweg op de basisfuncties van een smartphone, waardoor de One op punten als de camera, bouwkwaliteit, snelheid en batterijduur weet te excelleren. De telefoon heeft daarbij ook nog eens een schitterend design, een prachtig Full HD-beeldscherm en meer dan genoeg gigabytes aan opslag. Hoewel Sense 5 een flinke verbetering is ten opzichte van voorgaande generaties (en BlinkFeed een leuke nieuwe functie), vind ik deze softwarelaag nog altijd afbreuk doen aan het uitstekende Android Jelly Bean. Maar goed, smaken verschillen. Feit is dat HTC een waar juweeltje heeft afgeleverd, dat alles in zich heeft om de Galaxy S4 naar de troon te steken.

Als de nieuwe Renault 5 al zo goed rijdt, hoe kan een Alpine op dezelfde basis dan nóg beter rijden? Onlangs toog Irwin van InstaAutoVlog naar Mallorca om de eerste kilometers met de kersverse Franse trots te rijden.

Zelfde basis als Renault 5

En ja, het is dus beslist geen geheim dat de nieuwe Renault 5 als basis voor de Alpine A290 dient. Niet alleen qua bodemplaat, maar ook de basisvorm. Alpine wist dankzij zes centimeter meer spoorbreedte, een vijf centimeter bredere carrosserie (dankzij wielkastverbreders) en standaard 19inch-lichtmetalen wielen een soort super-Renault 5 neer te zetten. 

©DPPI

Stylingkenmerken

Ook dit model is voorzien van kenmerkende onderdelen als dubbele koplampen, een zogeheten swoosh (designkenmerken aan de zijkant van de auto) en een subtiele ducktailspoiler op de achterklep. Voor de test is gereden met de GTS-uitvoering. Deze is te herkennen aan een chroomzwart Alpine-embleem op het zijscherm en 19-inch Noir lichtmetalen wielen, type Snowflake. 

©DPPI

Accubereik

Qua techniek leunt de A290 sterk op de Renault 5. Zo zien we een 52kWh-batterij, een 11kW-driefasen-boordlader, DC-snellaadfunctie van 100kW en een warmtepomp inclusief actieve batterijverwarming en -koeling. In plaats van een 150pk-elektromotor vind je in de A290 echter een minimaal 180pk sterke elektromotor. De GT Performance biedt 220pk en 300Nm op de voorwielen. Het bereik? Zo'n 385 kilometer op een volle batterij.

🚘Had je dit al gelezen? Rijden met de nieuwe Renault 5: Overtreft alle verwachtingen

Rijgedrag

Met de krachtige motor van de GTS accelereert de Alpine A290 in 6,4 seconden naar 100 km/u. Deze hot hatch vraagt om stuurmanskunst; ondanks de grip van de Michelin Pilot Sport 5-banden zoekt de A290 bij krachtige acceleratie steeds naar meer tractie, waardoor het typisch klinische EV-gevoel verdwijnt.

Op het circuit zorgt de gewichtsverdeling (57 procent voor, 43 procent achter) voor een dynamisch, speels rijgedrag. De achterkant is soepel, wat onderstuur voorkomt en scherpe bochten mogelijk maakt. Een verbeterpunt is de stuurfeedback, die iets preciezer zou mogen zijn.

©DPPI

Niet stug, zelfs comfortabel

De A290 biedt ondanks zijn speelse karakter verrassend veel comfort. Dankzij technieken zoals hydraulische bumpstops en een multilink-ophanging achter, rijdt deze hot hatch soepel, zonder stug te zijn. Dit is extra indrukwekkend gezien het hoge gewicht van 1479 kilo en de 19inch-wielen. Qua comfort doet hij niet onder voor de Renault 5.

©DPPI

Alpine A290 op beeld

Alle details over de rijeigenschappen van de nieuwe Alpine A290 zien? Bekijk hieronder dan de video van InstaAutoVlog. 

Met een adviesprijs van 249,99 euro is de Motorola Moto G55 geen dure smartphone. Je moet er dan vanzelfsprekend rekening mee houden dat je niet het nieuwste of het beste in huis haalt. Maar voor mensen die niet al te veeleisend zijn, kan dit een prima optie zijn.

Afwerking toestel

Dankzij het plastic frame voelt de Motorola Moto G55 gelukkig licht aan. En door het eco-leer achterop heb je niet het idee met een echt goedkoop toestel te maken. Die achterkant heeft nog een voordeel: daardoor glipt het apparaat niet gemakkelijk uit je handen. Hoewel Motorola er standaard een plastic hoesje omheen doet, vinden we dat eigenlijk zonde. Zowel voor het ontwerp als voor het glijden.

©Wesley Akkerman

Verder is het vervelend – doch begrijpelijk – dat de smartphone niet water- en stofdicht is. Wel is er helemaal onderop een koptelefoonaansluiting aanwezig.

©Wesley Akkerman

Voorop treffen we een groot lcd-display van 6,49 inch aan. De telefoon beschikt over een hoge verversingssnelheid van 120 Hertz, HDR en een resolutie van 1080 × 2400 pixels (ook wel FHD+ genoemd). Het scherm kan redelijk helder ingesteld worden en wordt beschermd door een stevige laag Gorilla Glass 5-glas. De kleuren komen mooi en prettig naar voren, maar de kijkhoek is matig. Het enige wat echt opvalt in nadelige zin is dat er een luchtlaag zichtbaar is. Daardoor werpt de behuizing een schaduw op het display, en dat oogt heel goedkoop.

©Wesley Akkerman

Degelijke processor

De smartphone wordt aangedreven door de Mediatek Dimensity 7025. Die valt qua prestaties ergens tussen de Snapdragon 7s Gen 2 (zoals in de Redmi Note 13 Pro) en Snapdragon 6s Gen 3 (zoals in de Moto G85) in. Voor gaming is dit niet echt een goede processor, maar voor dagelijks gebruik hebben we weinig te klagen. We hebben ook niet het idee dat de cpu het scherm niet kan bijbenen. Het kan zijn dat je tijdens het scrollen het toestel betrapt op een korte vertraging, maar dat kan ook komen doordat bijvoorbeeld een site of app net wat meer van het systeem vraagt.

Voor deze prijs vinden we de hoeveelheid opslagruimte en werkgeheugen heel riant. Je krijgt namelijk respectievelijk 256 GB en 8 GB voorgeschoteld. Het toestel draait nu op Android 14 en biedt bovendien de kenmerkende kale Android-ervaring aan. Houd wel rekening met wat vooraf geïnstalleerde apps, die je in sommige gevallen kunt verwijderen. Helaas krijgt de Motorola Moto G55 slechts twee Android-upgrades en vier jaar aan beveiligingsupdates. Dat is echt ontzettend karig, maar heeft mogelijk iets te maken met de keuze voor de processor.

Lees ook: Waar voor je geld: 5 uitgebreide smartphones voor max 500 euro

Tegenvallende camera's

De 50 megapixelcamera achterop legt weliswaar kleuren redelijk natuurlijkgetrouw vast, maar eigenlijk zien we twee problemen waar we ons niet overheen kunnen zetten. De beelden ogen een beetje flets en plat, terwijl we aan de zijkanten soms een gebrek aan scherpte opmerken. In de avond maakt de Motorola Moto G55 al snel overbelichte foto's, waardoor kleuren niet stralen en details snel wegvallen. Je kunt dit soort foto's prima gebruiken voor op Facebook of andere sociale media, maar we zouden ze niet printen en daarna in een familiealbum stoppen.

Wat ons verder opvalt aan de groothoeklens, van acht megapixel, is dat die anders omgaat met kleuren. Die komen niet helemaal overeen met de werkelijkheid en missen bezieling. Ook kan het zijn dat felle delen, zoals een wolkendek, kenmerkende detaillering missen.

Avondfotografie is echt ondermaats, en het helpt daarnaast niet dat de lens geen toegang heeft tot de optische beeldstabilisatie. De macro-optie (van de groothoeklens) maakt tot slot soms té scherpe foto's, waardoor randen hard ogen en een witte gloed krijgen. De camera's laten dus te wensen over.

Motorola Moto G55 kopen?

De accu doet gelukkig wel een hoop goed. Dankzij een vermogen van 5000 mAh kun je het soms wel twee dagen (of meer, afhankelijk van gebruik) uithouden. En met een 30watt-lader kun je het toestel vaak binnen anderhalf helemaal volladen. Die oplader moet je dan wel zelf aanschaffen, want die zit niet in de doos. Dat komt niet door Motorola, maar vanwege regels uit Europa. Met een half uurtje laden is het toestel voor de helft gevuld, dus daarin is het toestel betrouwbaar. Verder is het goed om te weten dat er geen draadloos opladen beschikbaar is.

We houden er rekening mee dat dit een toestel van 250 euro is, maar dan nog speelt de camera het apparaat parten. Die maakt vaak ondermaatse foto's en is dus het grootste struikelblok. Het scherm, het ontwerp, de bouwkwaliteit, de accu, de opslag en het werkgeheugen scoren gelukkig allemaal een dikke voldoende, en de processor is daarnaast heel capabel voor dagelijkse taken. Tot slot vinden we het updatebeleid te mager. Desondanks voelt de Motorola Moto G55 compleet genoeg om hem minimaal te overwegen als volgende budgetaankoop.