Laat ik maar direct met de deur in huis vallen: de HTC One is op afstand de beste Android-smartphone van dit moment. Ik heb even gewacht met het publiceren van deze review tot ook de Galaxy S4 op de redactie binnen was, zodat we er zeker van konden zijn dat de One zijn kroon met trots mag dragen.

HTC bevond zich de afgelopen jaren in een hoek waar flinke klappen vielen. Consumenten waren de dertien in een dozijn mobieltjes uit Taiwan meer dan zat, en concurrent Samsung wist met zijn uitstekende Galaxy-producten de zwevende consument eenvoudig op te vegen.

In 2012 gooide HTC het roer dan ook noodgedwongen om, waarbij gefocust werd op één enkel vlaggenschip. De vraag is alleen of HTC hiermee het tij nog weet te keren. De One X bracht het bedrijf vorig jaar namelijk niet het succes waar op was gehoopt, en de One had in de eerste weken na de lancering te kampen met ernstige leveringsproblemen dankzij het lastige productieproces. Wat mij betreft verdient de One het zeker om in overweging genomen te worden wanneer je een nieuwe smartphone zoekt; kies je bewust voor een Android-toestel, dan hebben we hier zelfs te maken met een regelrechte aanrader.

Design

Dat de fabrikant kosten noch moeite heeft gespaard, blijkt wel als je de One uit de doos haalt. Het toestel is opgetrokken uit een aluminium behuizing, waardoor de telefoon bijzonder hoogwaardig en duurzaam aanvoelt. Dit is een smartphone die met de grootste zorgt en aandacht is ontworpen. Ga je voor deze telefoon een peperduur tweejarig contract aan bij je provider, dan ben je er in ieder geval van verzekerd dat de HTC One die 24 maanden van intensief gebruik moeiteloos zal doorstaan.

Het toestel is met zijn 145 gram niet de lichtste, maar door de ronde afwerking van de achterkant ligt hij toch bijzonder goed in de hand. Daarbij moet je natuurlijk wel overweg kunnen met een grote smartphone, het 4,7 inch-scherm is namelijk maar moeilijk met één hand te bedienen. Zelfs ik had er met mijn grote handen moeite mee.

Beeldscherm

Oke, ik hebben het scherm genoemd, laten we deze trekpleister dan ook maar direct bij de horens vatten. Het betreft hier een Full HD-beeldscherm (1920 x 1280 pixels) dat haarscherpe beelden toont, een prachtige kleurweergave heeft en waarop zwart ook echt diepzwart is. Om je een idee te geven van de scherpte: het Retina-scherm van de iPhone heeft een pixeldichtheid van 326, waar de HTC One 468 pixels per inch telt. De Galaxy S4 heeft een ppi van 441.

©PXimport

Door de ronde afwerking, ligt de zware telefoon toch lekker in de hand.

Of je nou teksten op een website leest, jezelf door lange e-mails ploegt, een film kijkt of foto's bewondert, het ziet er allemaal haarscherp en helder uit. Daarbij zorgt de snelle 1,7 GHz quadcore-processor en 2 gigabyte aan RAM er wel voor dat je zonder enige hapering door Android 4.1 swiped en razendsnel apps kunt openen of grafisch zware games kunt spelen. Een waar genot.

Camera

HTC zet groots in op de camera-functionaliteiten van de One. De fabrikant heeft hiervoor zelfs de marketingterm UltraPixel in het leven geroepen, wat eigenlijk niet meer wil zeggen dan dat de sensor veel licht kan opvangen. HTC doet niet mee aan de wedloop om steeds meer megapixels in een smartphone-camera te proppen, maar richt zich in plaats daarvan op de pixelgrootte. Grotere pixels kunnen immers meer licht opvangen.

©PXimport

De camera ligt volledig verzonken in de behuizing.

Hoe HTC het ook mag noemen, feit is dat de camera prima foto's schiet. Het is echter niet de sprong voorwaarts die HTC ons doet beloven, en ook blijven de kiekjes die we 's avonds schieten iets achter bij die van de Lumia 920. Wel zijn de foto's met weinig omgevingslicht aanzienlijk beter dan die van de Galaxy S4. Ook zijn er met de camera Full HD-video's te schieten, welke (vooral door de optische beeldstabilisatie) van een prima kwaliteit zijn.

Prestaties

Qua prestaties valt in eerste instantie natuurlijk de snelheid van het toestel op, maar ik wil ook zeker even stilstaan de batterij. De aanwezige 2300 mAh-accu zorgt er namelijk voor dat je het bij normaal gebruik zo'n twee dagen op een oplaadbeurt kunt uithouden. Je moet echt je best doen wil je de accu in een etmaal droogleggen. Een uitstekende prestatie dus, die ik nog niet bij veel smartphones van dit formaat heb gezien.

De smartphone draait op Android 4.1 waar HTC weer zijn eigen Sense overheen heeft gelegd. Gelukkig heeft HTC flink wat verbeteringen doorgevoerd op deze softwareschil, waardoor het er allemaal een stuk beter (en vooral strakker) uitziet dan op eerdere HTC-toestellen. Zo is bijvoorbeeld de foeilelijke Sense-ring verdwenen en zijn de menu's minimalistischer. Toch vind ik het nog altijd jammer dat we er niet voor kunnen kiezen de kale versie van Android Jelly Bean te draaien.

HTC introduceert met Sense 5 ook de nieuwe BlinkFeed-functie. Het betreft hier een nieuw soort startscherm waarop de gebruiker in één oogopslag de belangrijkste updates van sociale media, nieuws en andere berichten te zien krijgt. Het lijkt een beetje op de werking van de live tiles die Microsoft in Windows Phone gebruikt, waarbij real time-informatie uit een app te zien is op het thuisscherm.

Persoonlijk startscherm

BlinkFeed was voor mij zeker even wennen, maar als je het scherm eenmaal hebt ingericht met de informatie die jij belangrijk vindt, is het een handige (en zeer persoonlijke) manier om in één blik actuele informatie te checken. Mocht je toch de voorkeur geven aan de traditionele weergave, dan kan je BlinkFeed gelukkig ook gewoon links laten liggen.

Andere handige functies zijn de ingebouwde tv-afstandsbediening (dankzij een infrarood-module) en de Zoe-modus in de camera-software. Schakel je de laatstgenoemde in dan zal de camera een serie van twintig foto's schieten en drie seconden aan video. HTC meent dat je zodoende verzekerd bent dat een speciaal moment goed wordt vastgelegd. Het stelt je bijvoorbeeld in staat om achteraf foto's met elkaar te combineren, waardoor het dus niet meer uitmaakt of iemand op een groepsfoto net even met z'n ogen staat te knipperen. Best handig, maar niets nieuws natuurlijk.

©PXimport

De BlinkFeed-pagina heeft veel weg van de interface die we kennen van Windows Phone.

Bellen

Ik zou het bijna vergeten, maar met deze smartphone kunnen we ook nog gewoon ouderwets bellen. En dat doet hij prima. Tijdens een telefoongesprek horen beide partijen elkaar duidelijk en helder, en de kleine microfoon aan de achterzijde van het toestel zorgt ervoor dat ruis uit de omgeving tot een minimum beperkt wordt.

Niets dan lof dus voor dit jongste paradepaardje van HTC. Doe ik mijn uiterste best om toch een minpunt van deze smartphone aan te wijzen, dan springt - naast het forse prijskaartje -vooral de aan/uit-knop er wat mij betreft uit. Deze knop zit bovenop de telefoon en ligt net iets te ver in de behuizing verzonken. Hierdoor is deze niet makkelijk in te drukken, waarbij het formaat van de telefoon er ook nog voor zorgt dat de knop moeilijk te bereiken is met één hand. Ook is er geen optie om extra geheugen bij te prikken in de vorm van een microSD-kaartje. Echter, gezien de aanwezige 32 GB aan opslagruimte, zal dat voor slechts weinig gebruikers daadwerkelijk een probleem zijn.

©PXimport

De unibody-behuizing van aluminium maakt de HTC One tot een zeer stevige smartphone.

Conclusie

HTC heeft met de One in mijn ogen de beste Android-smartphone van het moment in handen. Ook als ik daar de Galaxy S4 van Samsung naast leg. HTC richt zich simpelweg op de basisfuncties van een smartphone, waardoor de One op punten als de camera, bouwkwaliteit, snelheid en batterijduur weet te excelleren. De telefoon heeft daarbij ook nog eens een schitterend design, een prachtig Full HD-beeldscherm en meer dan genoeg gigabytes aan opslag. Hoewel Sense 5 een flinke verbetering is ten opzichte van voorgaande generaties (en BlinkFeed een leuke nieuwe functie), vind ik deze softwarelaag nog altijd afbreuk doen aan het uitstekende Android Jelly Bean. Maar goed, smaken verschillen. Feit is dat HTC een waar juweeltje heeft afgeleverd, dat alles in zich heeft om de Galaxy S4 naar de troon te steken.

Lang werden compressors vooral gebruikt in garages, de industrie en de bouw. Moderne compressors zijn echter zo compact en goedkoop geworden, waardoor ze prima inzetbaar zijn voor doe-het-zelvers en hobbyisten. Ben je een volbloed klusser, dan kom je al snel op een punt dat je tijdens het werk echt geniet van een compressor.

Perslucht

Een compressor is een apparaat dat perslucht produceert. Met die lucht onder druk kun je verschillende werkzaamheden uitvoeren, zoals banden oppompen, oppervlakken en objecten schoonblazen, voorwerpen zandstralen, verf spuiten, en spijkers en brads schieten. Brads zijn ultrafijne spijkertjes – een soort naaldspijkers – die je onder druk in het hout schiet en die je nauwelijks ziet zitten.

Als je dus een fietsband wilt opblazen en daarna de bekleding van een stoel wilt vastnieten, dan verwissel je gewoon het pneumatische gereedschap dat aangesloten is op dezelfde compressor. Dat verwisselen gaat trouwens ontzettend snel dankzij een speciale snelkoppeling. Een belangrijk voordeel van het werken met perslucht is dat al die gereedschappen licht van gewicht zijn terwijl ze toch een enorme kracht hebben.

©Adisorn

Drukvat

Een compressor zuigt lucht aan uit de omgeving, perst die samen en stuwt de samengeperste lucht via een luchtslang naar het aangesloten luchtgereedschap. De ketel of het drukvat van een compressor doet dienst als opslagplaats van lucht die zo goed als mogelijk op een constante druk wordt gehouden. Wanneer de druk door het gebruik daalt, zal de compressor aanslaan en nieuwe lucht aanzuigen en samenpersen. Hoe meer lucht er beschikbaar is, hoe langer het gereedschap kan worden gebruikt, maar ook hoe meer ruimte er nodig is om de lucht op te slaan. Een nadeel van een groot drukvat is dat het langer duurt voordat de luchtdruk opnieuw op bedrijfsniveau is. 

Oliegesmeerd of olievrij

Er zijn verschillende soorten compressors. Er zijn lichte draagbare en minicompressors, maar als doe-het-zelver koop je beter een stevig model dat voldoende druk kan produceren. Op die manier kom je later niet tot de vaststelling dat het toestel niet krachtig genoeg is voor het gereedschap dat je op het oog hebt.

Ruwweg verdeelt men compressors in oliegesmeerde en olievrije typen. Een oliegesmeerde uitvoering is over het algemeen stiller, maar vergt wel iets meer onderhoud. De oliegesmeerde compressor is goedkoper dan zijn olievrije tegenhanger, maar je moet er wel op letten dat je regelmatig het oliepeil checkt en de olie ververst. Een nadeel is dat je oliegesmeerde toestellen beter niet kunt inzetten als het kouder is dan 5°C. De olie kan door de kou verdikken, en dat is kwalijk voor een goede werking van het apparaat. 

©Natallia

Waar op letten?

Je hoeft niet per se naar een speciaalzaak te stappen om een compressor aan te schaffen. In elke doe-het-zelfzaak zie je verschillende modellen. Toch zijn er een paar zaken waar je op moet letten. Allereerst is er het aanzuigvermogen, dat aangeeft hoe snel het drukvat zich vult en hoe vlug de benodigde luchtdruk op peil is.

Heel belangrijk is het aantal bar. Dat is de kracht waarmee de lucht naar buiten wordt geblazen. Bij al het luchtgereedschap dat in de schappen ligt, lees je hoeveel bar het nodig heeft. Als je een spijkerpistool koopt dat 8 bar nodig heeft, moet de compressor deze druk dus wel kunnen produceren. De grootte van de tank bepaalt hoelang je de beschikking hebt over een constante druk. Hoe groter de tank, hoe langer je van dezelfde druk kunt genieten. Dat is vooral belangrijk voor wie verf gelijkmatig wil spuiten.

©navintar

Prijzen

Als je een compressor aanschaft, zitten daar meestal een paar tools bij waarmee je typische basisklussen met perslucht kunt uitvoeren. Anders moet je die hulpmiddelen afzonderlijk kopen. Een compressor voor de doe-het-zelver kost om en nabij de 150 euro. Een bandenpomp met spanningsmeter heb je voor 23 euro, een brad-tacker kost 90 euro, een blaaspistool 9 euro en een zandstraalpistool 35 euro.

Onderhoud

Zo'n compressor heeft nauwelijks onderhoud nodig. Het belangrijkste aandachtspunt is dat je het restvocht dat zich in de buffertank ophoopt af en toe laat weglopen via een aftapkraantje. Dat vocht komt vrij doordat de warme lucht in het apparaat afkoelt en er dus condens ontstaat. Door de hogere druk zal de temperatuur in de tank immers toenemen. Controleer zoals eerder gezegd ook het oliepeil bij oliegesmeerde uitvoeringen.

Heb je je ooit afgevraagd hoe een bepaalde website er vroeger uitzag? Dat kan via de Wayback Machine, eigendom van een non-profitorganisatie, die ondertussen meer dan 860 miljard webpagina’s heeft gearchiveerd.

Stap 1: De tijdlijn

Google heeft aangekondigd om de Wayback Machine in de resultaten van de eigen zoekmachine te integreren, maar op het moment van schrijven werkt dat nog niet. Dan maar op de normale manier.

Surf naar https://web.archive.org en voer het adres van de gezochte website in de zoekbalk in. Voor deze gelegenheid proberen we het met de oudste website van Nederland. Als we dit monument in de tijdmachine kunnen bekijken, dan moet dat ook lukken met de website van jouw voetbal- of schaakclub. Het is bijna niet te geloven, maar in 1992 bestonden er slechts drie websites in de hele wereld: die van het Zwitserse CERN, die van een lab in Stanford SLAC en die van het Nederlandse atoomonderzoeksinstituut NIKHEF. Typ dus www.nikhef.nl in het zoekvak. Bingo! The Internet Archive of de Wayback Machine vindt de website en toont in een tijdlijn het aantal opgeslagen archiefdata. Leuk als je de site van toen met die van nu vergelijkt.

Hoe hoger de zwarte staafjes, hoe meer archiefdata er beschikbaar zijn.

Stap 2: Snapshots

Dit archief verzamelt momentopnamen. Logisch dat er geen snapshot uit 1992 beschikbaar is, omdat de Wayback Machine toen nog niet bestond. Het eerste zwarte staafje zie je staan in 1997. Als je daarop klikt, komt er een kalender tevoorschijn waar het moment van de opname is gemarkeerd met een blauwe stip. In dit voorbeeld is dat 10 december 1997. Ga er met de muisaanwijzer overheen en dan lees je dat er van die dag meerdere snapshots beschikbaar zijn. Als een website meerdere keren op één dag is gearchiveerd, wordt de cirkel rond die dag iets groter. Klik op een van deze snapshots.

Een blauwe stip zegt dat er een snapshot bestaat van die dag.

Stap 3: Koppeling proberen

Wanneer je bij het zoeken in de WayBack Machine een foutmelding ontvangt dan is de site mogelijk ingesteld om de webcrawler van de Wayback Machine te negeren. Als alles goed gaat, opent de website in de tijdmachine. Afhankelijk van hoe de website is gearchiveerd, kun je mogelijk op links in de pagina klikken en de gekoppelde content bekijken. Bovenaan de website staat een minikalender waarmee je via de blauwe pijltjes naar de volgende of vorige gearchiveerde momentopname springt.

In het geval van de oudste Nederlandse site kun je wel alle links openen.