De HTC One (M8) is een opvallend mooi toestel. De gepolijste metalen behuizing is uit één stuk aluminium vervaardigd en het scherm oogt haarscherp aan. Het meest in het oog springende onderdeel is de tweede camera op de achterkant. Een handige toevoeging of een gimmick?

De nieuwe HTC One borduurt verder op het model dat in 2013 gepresenteerd werd. Deze HTC One (M7) werd door veel media enthousiast onthaald en zelfs uitgeroepen tot smartphone van het jaar. Toch konden de verkoopcijfers bij lange na niet tippen aan die van de Galaxy S4 en de iPhone 5(S) en kon niet voorkomen worden dat het Taiwanese HTC in de rode cijfers terechtkwam. Vooral leveringsproblemen van het toestel in de eerste maanden na de release hadden hier aandeel in.

©PXimport

De HTC One (M8) ziet er strak uit.

Hoe verbeter je dan nog een smartphone die uitgeroepen werd tot smartphone van het jaar? Dat is de uitdaging die HTC slim aanpakt met de One (M8). Het ontwerp is in grote lijnen hetzelfde gehouden, maar wel met subtiele verbeteringen. Het toestel is nu uit één stuk metaal vervaardigd, waardoor nu ook de zijkanten om het toestel krullen. Ook zijn de Android-functieknoppen in het scherm verwerkt. Hierdoor gaat het logo van HTC aan de voorkant niet meer ten koste van de menuknop.

Aan de bovenkant is de infraroodpoort netjes weggewerkt achter een zwarte rand en ondanks dat het toestel is gemaakt uit één stuk metaal, is het mogelijk om een geheugenkaart in het toestel te stoppen, wat bij de voorganger niet mogelijk was. De naadjes ontsieren het metalen frame aan de achterkant. Deze zijn echter noodzakelijk voor draadloze verbindingen zoals het telefoonsignaal en de NFC-chip.

Stapjes vooruit

Bekender zijn de dubbele speakers aan de voorkant, die voor telefoonbegrippen bijzonder goed geluid produceren. De speakertjes zijn ook aan de voorkant geplaatst, waardoor het geluid beter klinkt omdat het recht op je afkomt. Maar het heeft als minpunt dat het formaat van het toestel wel wat aan de grote, langwerpige kant is vergeleken met andere smartphones die een 5 inch-scherm hebben.

Het schermpaneel is met 5 inch (12,7 cm) een klein slagje groter dan zijn voorganger, die een 4,7 inch-scherm heeft. De resolutie is echter hetzelfde gebleven: 1920 bij 1080 pixels, Full HD dus. Opvallend is dat de beeldkwaliteit ontzettend hoog is. Niet alleen is het beeld helder, waardoor in het zonlicht het scherm prima af te lezen valt, ook spatten de kleuren van het beeld.

Sense 6

De HTC One (M8) draait de nieuwste Androidversie (4.4, KitKat) met de eigen HTC-schil Sense. Een paar jaar geleden was Sense een blok aan het been van HTC-toestellen. Het belastte het systeem onnodig veel zwaarder dan Android zelf en het toestel werd compleet vervuild met onnodige apps. Die tijden liggen definitief achter ons. De Sense schil werkt vloeiend, oogt strak en zit vol handigheidjes.

Zo is nieuwsoverzicht Blinkfeed op te roepen, die je op een Windows-achtige manier op de hoogte houdt van nieuwtjes over onderwerpen en sociale netwerken die je vooraf hebt geselecteerd. Ook is het toestel te ontgrendelen met een dubbele tik op het scherm. Schuif je met je duim naar rechts op het vergrendelde scherm, dan kom je direct in Blinkfeed terecht.

Tenslotte is ook de afstandsbediening-app het vermelden waard. Niet alleen voegt deze een handige tv-gids toe, ook valt de afstandsbediening zelf eenvoudig te configureren, ook als je over een tv(-ontvanger) beschikt van een onbekend merk.

Minpuntjes vinden we echter ook nog steeds terug in Sense. Blinkfeed is een belangrijk onderdeel, het claimt een volledig startscherm. Maar gebruik je het liever niet, dan is er geen enkele manier om het uit te zetten. Ook vinden we nog steeds enkele onnodige apps terug. Zo zijn er twee browsers aanwezig, twee sms-apps en muziekwinkel 7digital. Gelukkig kan je dieper in de instellingen duiken om deze apps uit te schakelen.

Camera

Gebruik je je smartphone graag als vervanger van je compactcamera, dan schiet de camera van de HTC One (M8) helaas wat tekort. Vooral als je het vergelijkt met de camera's van bijvoorbeeld de iPhone 5S of de Sony Xperia Z1. De primaire camera op de achterkant is dezelfde die we terugzagen op het HTC One-model van vorig jaar. Deze camera heeft een extra grote sensor en minder megapixels, waardoor iedere losse pixel meer licht kan opnemen en de camera dus beter moet presteren in moeilijke lichtomstandigheden.

Helaas valt dit in praktijk wat tegen en hebben de foto's een vrij lage resolutie, wat niet erg opvalt op kleine telefoonschermen, maar wel op een groter scherm. Foto's worden ontzettend snel genomen, ook in moeilijke omstandigheden. Alleen zijn de resultaten iets minder vergeleken met de andere smartphones in het duurste segment.

©PXimport

De dubbele camera van het HTC One M8 maakt achteraf scherpstellen mogelijk.

De smartphone heeft niet één, maar twee camera's aan de achterkant. De tweede is bedoeld om diepte-informatie vast te leggen in de foto. Op deze manier is het mogelijk om achteraf scherp te stellen, een beetje vergelijkbaar met een Lytro-camera. Veel meer dan wat 3d-achtige effecten, suffe filters en de focusmogelijkheden zijn er niet toe te passen op de foto. Dat is teleurstellend. Gelukkig heeft HTC de diepte-informatie vrijgegeven voor ontwikkelaars. Met een beetje geluk is er een slimme ontwikkelaar die een echt handige toepassing weet te vinden voor het cameraduo, maar tot nu toe komt de tweede camera erg overbodig op mij over.

Conclusie

De HTC One (M8) heeft alles nog steeds aan boord wat zijn voorganger in 2013 het toestel van het jaar heeft gemaakt. Uitgebreid met de nodige hardwareverbeteringen, zoals een snellere processor en een betere accu, die overigens verdraaid lang meegaat (anderhalve dag lukt prima)! Het ontwerp is ietsje gefinetuned en ziet er werkelijk prachtig uit. Het maakt de HTC One (M8) ook een serieuze kanshebber voor het toestel van het jaar 2014. Hopelijk is het genoeg om HTC ook financieel weer gezond te krijgen.

Als de nieuwe Renault 5 al zo goed rijdt, hoe kan een Alpine op dezelfde basis dan nóg beter rijden? Onlangs toog Irwin van InstaAutoVlog naar Mallorca om de eerste kilometers met de kersverse Franse trots te rijden.

Zelfde basis als Renault 5

En ja, het is dus beslist geen geheim dat de nieuwe Renault 5 als basis voor de Alpine A290 dient. Niet alleen qua bodemplaat, maar ook de basisvorm. Alpine wist dankzij zes centimeter meer spoorbreedte, een vijf centimeter bredere carrosserie (dankzij wielkastverbreders) en standaard 19inch-lichtmetalen wielen een soort super-Renault 5 neer te zetten. 

©DPPI

Stylingkenmerken

Ook dit model is voorzien van kenmerkende onderdelen als dubbele koplampen, een zogeheten swoosh (designkenmerken aan de zijkant van de auto) en een subtiele ducktailspoiler op de achterklep. Voor de test is gereden met de GTS-uitvoering. Deze is te herkennen aan een chroomzwart Alpine-embleem op het zijscherm en 19-inch Noir lichtmetalen wielen, type Snowflake. 

©DPPI

Accubereik

Qua techniek leunt de A290 sterk op de Renault 5. Zo zien we een 52kWh-batterij, een 11kW-driefasen-boordlader, DC-snellaadfunctie van 100kW en een warmtepomp inclusief actieve batterijverwarming en -koeling. In plaats van een 150pk-elektromotor vind je in de A290 echter een minimaal 180pk sterke elektromotor. De GT Performance biedt 220pk en 300Nm op de voorwielen. Het bereik? Zo'n 385 kilometer op een volle batterij.

🚘Had je dit al gelezen? Rijden met de nieuwe Renault 5: Overtreft alle verwachtingen

Rijgedrag

Met de krachtige motor van de GTS accelereert de Alpine A290 in 6,4 seconden naar 100 km/u. Deze hot hatch vraagt om stuurmanskunst; ondanks de grip van de Michelin Pilot Sport 5-banden zoekt de A290 bij krachtige acceleratie steeds naar meer tractie, waardoor het typisch klinische EV-gevoel verdwijnt.

Op het circuit zorgt de gewichtsverdeling (57 procent voor, 43 procent achter) voor een dynamisch, speels rijgedrag. De achterkant is soepel, wat onderstuur voorkomt en scherpe bochten mogelijk maakt. Een verbeterpunt is de stuurfeedback, die iets preciezer zou mogen zijn.

©DPPI

Niet stug, zelfs comfortabel

De A290 biedt ondanks zijn speelse karakter verrassend veel comfort. Dankzij technieken zoals hydraulische bumpstops en een multilink-ophanging achter, rijdt deze hot hatch soepel, zonder stug te zijn. Dit is extra indrukwekkend gezien het hoge gewicht van 1479 kilo en de 19inch-wielen. Qua comfort doet hij niet onder voor de Renault 5.

©DPPI

Alpine A290 op beeld

Alle details over de rijeigenschappen van de nieuwe Alpine A290 zien? Bekijk hieronder dan de video van InstaAutoVlog. 

Met een adviesprijs van 249,99 euro is de Motorola Moto G55 geen dure smartphone. Je moet er dan vanzelfsprekend rekening mee houden dat je niet het nieuwste of het beste in huis haalt. Maar voor mensen die niet al te veeleisend zijn, kan dit een prima optie zijn.

Afwerking toestel

Dankzij het plastic frame voelt de Motorola Moto G55 gelukkig licht aan. En door het eco-leer achterop heb je niet het idee met een echt goedkoop toestel te maken. Die achterkant heeft nog een voordeel: daardoor glipt het apparaat niet gemakkelijk uit je handen. Hoewel Motorola er standaard een plastic hoesje omheen doet, vinden we dat eigenlijk zonde. Zowel voor het ontwerp als voor het glijden.

©Wesley Akkerman

Verder is het vervelend – doch begrijpelijk – dat de smartphone niet water- en stofdicht is. Wel is er helemaal onderop een koptelefoonaansluiting aanwezig.

©Wesley Akkerman

Voorop treffen we een groot lcd-display van 6,49 inch aan. De telefoon beschikt over een hoge verversingssnelheid van 120 Hertz, HDR en een resolutie van 1080 × 2400 pixels (ook wel FHD+ genoemd). Het scherm kan redelijk helder ingesteld worden en wordt beschermd door een stevige laag Gorilla Glass 5-glas. De kleuren komen mooi en prettig naar voren, maar de kijkhoek is matig. Het enige wat echt opvalt in nadelige zin is dat er een luchtlaag zichtbaar is. Daardoor werpt de behuizing een schaduw op het display, en dat oogt heel goedkoop.

©Wesley Akkerman

Degelijke processor

De smartphone wordt aangedreven door de Mediatek Dimensity 7025. Die valt qua prestaties ergens tussen de Snapdragon 7s Gen 2 (zoals in de Redmi Note 13 Pro) en Snapdragon 6s Gen 3 (zoals in de Moto G85) in. Voor gaming is dit niet echt een goede processor, maar voor dagelijks gebruik hebben we weinig te klagen. We hebben ook niet het idee dat de cpu het scherm niet kan bijbenen. Het kan zijn dat je tijdens het scrollen het toestel betrapt op een korte vertraging, maar dat kan ook komen doordat bijvoorbeeld een site of app net wat meer van het systeem vraagt.

Voor deze prijs vinden we de hoeveelheid opslagruimte en werkgeheugen heel riant. Je krijgt namelijk respectievelijk 256 GB en 8 GB voorgeschoteld. Het toestel draait nu op Android 14 en biedt bovendien de kenmerkende kale Android-ervaring aan. Houd wel rekening met wat vooraf geïnstalleerde apps, die je in sommige gevallen kunt verwijderen. Helaas krijgt de Motorola Moto G55 slechts twee Android-upgrades en vier jaar aan beveiligingsupdates. Dat is echt ontzettend karig, maar heeft mogelijk iets te maken met de keuze voor de processor.

Lees ook: Waar voor je geld: 5 uitgebreide smartphones voor max 500 euro

Tegenvallende camera's

De 50 megapixelcamera achterop legt weliswaar kleuren redelijk natuurlijkgetrouw vast, maar eigenlijk zien we twee problemen waar we ons niet overheen kunnen zetten. De beelden ogen een beetje flets en plat, terwijl we aan de zijkanten soms een gebrek aan scherpte opmerken. In de avond maakt de Motorola Moto G55 al snel overbelichte foto's, waardoor kleuren niet stralen en details snel wegvallen. Je kunt dit soort foto's prima gebruiken voor op Facebook of andere sociale media, maar we zouden ze niet printen en daarna in een familiealbum stoppen.

Wat ons verder opvalt aan de groothoeklens, van acht megapixel, is dat die anders omgaat met kleuren. Die komen niet helemaal overeen met de werkelijkheid en missen bezieling. Ook kan het zijn dat felle delen, zoals een wolkendek, kenmerkende detaillering missen.

Avondfotografie is echt ondermaats, en het helpt daarnaast niet dat de lens geen toegang heeft tot de optische beeldstabilisatie. De macro-optie (van de groothoeklens) maakt tot slot soms té scherpe foto's, waardoor randen hard ogen en een witte gloed krijgen. De camera's laten dus te wensen over.

Motorola Moto G55 kopen?

De accu doet gelukkig wel een hoop goed. Dankzij een vermogen van 5000 mAh kun je het soms wel twee dagen (of meer, afhankelijk van gebruik) uithouden. En met een 30watt-lader kun je het toestel vaak binnen anderhalf helemaal volladen. Die oplader moet je dan wel zelf aanschaffen, want die zit niet in de doos. Dat komt niet door Motorola, maar vanwege regels uit Europa. Met een half uurtje laden is het toestel voor de helft gevuld, dus daarin is het toestel betrouwbaar. Verder is het goed om te weten dat er geen draadloos opladen beschikbaar is.

We houden er rekening mee dat dit een toestel van 250 euro is, maar dan nog speelt de camera het apparaat parten. Die maakt vaak ondermaatse foto's en is dus het grootste struikelblok. Het scherm, het ontwerp, de bouwkwaliteit, de accu, de opslag en het werkgeheugen scoren gelukkig allemaal een dikke voldoende, en de processor is daarnaast heel capabel voor dagelijkse taken. Tot slot vinden we het updatebeleid te mager. Desondanks voelt de Motorola Moto G55 compleet genoeg om hem minimaal te overwegen als volgende budgetaankoop.