De HTC One (M8) is een opvallend mooi toestel. De gepolijste metalen behuizing is uit één stuk aluminium vervaardigd en het scherm oogt haarscherp aan. Het meest in het oog springende onderdeel is de tweede camera op de achterkant. Een handige toevoeging of een gimmick?

De nieuwe HTC One borduurt verder op het model dat in 2013 gepresenteerd werd. Deze HTC One (M7) werd door veel media enthousiast onthaald en zelfs uitgeroepen tot smartphone van het jaar. Toch konden de verkoopcijfers bij lange na niet tippen aan die van de Galaxy S4 en de iPhone 5(S) en kon niet voorkomen worden dat het Taiwanese HTC in de rode cijfers terechtkwam. Vooral leveringsproblemen van het toestel in de eerste maanden na de release hadden hier aandeel in.

©PXimport

De HTC One (M8) ziet er strak uit.

Hoe verbeter je dan nog een smartphone die uitgeroepen werd tot smartphone van het jaar? Dat is de uitdaging die HTC slim aanpakt met de One (M8). Het ontwerp is in grote lijnen hetzelfde gehouden, maar wel met subtiele verbeteringen. Het toestel is nu uit één stuk metaal vervaardigd, waardoor nu ook de zijkanten om het toestel krullen. Ook zijn de Android-functieknoppen in het scherm verwerkt. Hierdoor gaat het logo van HTC aan de voorkant niet meer ten koste van de menuknop.

Aan de bovenkant is de infraroodpoort netjes weggewerkt achter een zwarte rand en ondanks dat het toestel is gemaakt uit één stuk metaal, is het mogelijk om een geheugenkaart in het toestel te stoppen, wat bij de voorganger niet mogelijk was. De naadjes ontsieren het metalen frame aan de achterkant. Deze zijn echter noodzakelijk voor draadloze verbindingen zoals het telefoonsignaal en de NFC-chip.

Stapjes vooruit

Bekender zijn de dubbele speakers aan de voorkant, die voor telefoonbegrippen bijzonder goed geluid produceren. De speakertjes zijn ook aan de voorkant geplaatst, waardoor het geluid beter klinkt omdat het recht op je afkomt. Maar het heeft als minpunt dat het formaat van het toestel wel wat aan de grote, langwerpige kant is vergeleken met andere smartphones die een 5 inch-scherm hebben.

Het schermpaneel is met 5 inch (12,7 cm) een klein slagje groter dan zijn voorganger, die een 4,7 inch-scherm heeft. De resolutie is echter hetzelfde gebleven: 1920 bij 1080 pixels, Full HD dus. Opvallend is dat de beeldkwaliteit ontzettend hoog is. Niet alleen is het beeld helder, waardoor in het zonlicht het scherm prima af te lezen valt, ook spatten de kleuren van het beeld.

Sense 6

De HTC One (M8) draait de nieuwste Androidversie (4.4, KitKat) met de eigen HTC-schil Sense. Een paar jaar geleden was Sense een blok aan het been van HTC-toestellen. Het belastte het systeem onnodig veel zwaarder dan Android zelf en het toestel werd compleet vervuild met onnodige apps. Die tijden liggen definitief achter ons. De Sense schil werkt vloeiend, oogt strak en zit vol handigheidjes.

Zo is nieuwsoverzicht Blinkfeed op te roepen, die je op een Windows-achtige manier op de hoogte houdt van nieuwtjes over onderwerpen en sociale netwerken die je vooraf hebt geselecteerd. Ook is het toestel te ontgrendelen met een dubbele tik op het scherm. Schuif je met je duim naar rechts op het vergrendelde scherm, dan kom je direct in Blinkfeed terecht.

Tenslotte is ook de afstandsbediening-app het vermelden waard. Niet alleen voegt deze een handige tv-gids toe, ook valt de afstandsbediening zelf eenvoudig te configureren, ook als je over een tv(-ontvanger) beschikt van een onbekend merk.

Minpuntjes vinden we echter ook nog steeds terug in Sense. Blinkfeed is een belangrijk onderdeel, het claimt een volledig startscherm. Maar gebruik je het liever niet, dan is er geen enkele manier om het uit te zetten. Ook vinden we nog steeds enkele onnodige apps terug. Zo zijn er twee browsers aanwezig, twee sms-apps en muziekwinkel 7digital. Gelukkig kan je dieper in de instellingen duiken om deze apps uit te schakelen.

Camera

Gebruik je je smartphone graag als vervanger van je compactcamera, dan schiet de camera van de HTC One (M8) helaas wat tekort. Vooral als je het vergelijkt met de camera's van bijvoorbeeld de iPhone 5S of de Sony Xperia Z1. De primaire camera op de achterkant is dezelfde die we terugzagen op het HTC One-model van vorig jaar. Deze camera heeft een extra grote sensor en minder megapixels, waardoor iedere losse pixel meer licht kan opnemen en de camera dus beter moet presteren in moeilijke lichtomstandigheden.

Helaas valt dit in praktijk wat tegen en hebben de foto's een vrij lage resolutie, wat niet erg opvalt op kleine telefoonschermen, maar wel op een groter scherm. Foto's worden ontzettend snel genomen, ook in moeilijke omstandigheden. Alleen zijn de resultaten iets minder vergeleken met de andere smartphones in het duurste segment.

©PXimport

De dubbele camera van het HTC One M8 maakt achteraf scherpstellen mogelijk.

De smartphone heeft niet één, maar twee camera's aan de achterkant. De tweede is bedoeld om diepte-informatie vast te leggen in de foto. Op deze manier is het mogelijk om achteraf scherp te stellen, een beetje vergelijkbaar met een Lytro-camera. Veel meer dan wat 3d-achtige effecten, suffe filters en de focusmogelijkheden zijn er niet toe te passen op de foto. Dat is teleurstellend. Gelukkig heeft HTC de diepte-informatie vrijgegeven voor ontwikkelaars. Met een beetje geluk is er een slimme ontwikkelaar die een echt handige toepassing weet te vinden voor het cameraduo, maar tot nu toe komt de tweede camera erg overbodig op mij over.

Conclusie

De HTC One (M8) heeft alles nog steeds aan boord wat zijn voorganger in 2013 het toestel van het jaar heeft gemaakt. Uitgebreid met de nodige hardwareverbeteringen, zoals een snellere processor en een betere accu, die overigens verdraaid lang meegaat (anderhalve dag lukt prima)! Het ontwerp is ietsje gefinetuned en ziet er werkelijk prachtig uit. Het maakt de HTC One (M8) ook een serieuze kanshebber voor het toestel van het jaar 2014. Hopelijk is het genoeg om HTC ook financieel weer gezond te krijgen.

Lang werden compressors vooral gebruikt in garages, de industrie en de bouw. Moderne compressors zijn echter zo compact en goedkoop geworden, waardoor ze prima inzetbaar zijn voor doe-het-zelvers en hobbyisten. Ben je een volbloed klusser, dan kom je al snel op een punt dat je tijdens het werk echt geniet van een compressor.

Perslucht

Een compressor is een apparaat dat perslucht produceert. Met die lucht onder druk kun je verschillende werkzaamheden uitvoeren, zoals banden oppompen, oppervlakken en objecten schoonblazen, voorwerpen zandstralen, verf spuiten, en spijkers en brads schieten. Brads zijn ultrafijne spijkertjes – een soort naaldspijkers – die je onder druk in het hout schiet en die je nauwelijks ziet zitten.

Als je dus een fietsband wilt opblazen en daarna de bekleding van een stoel wilt vastnieten, dan verwissel je gewoon het pneumatische gereedschap dat aangesloten is op dezelfde compressor. Dat verwisselen gaat trouwens ontzettend snel dankzij een speciale snelkoppeling. Een belangrijk voordeel van het werken met perslucht is dat al die gereedschappen licht van gewicht zijn terwijl ze toch een enorme kracht hebben.

©Adisorn

Drukvat

Een compressor zuigt lucht aan uit de omgeving, perst die samen en stuwt de samengeperste lucht via een luchtslang naar het aangesloten luchtgereedschap. De ketel of het drukvat van een compressor doet dienst als opslagplaats van lucht die zo goed als mogelijk op een constante druk wordt gehouden. Wanneer de druk door het gebruik daalt, zal de compressor aanslaan en nieuwe lucht aanzuigen en samenpersen. Hoe meer lucht er beschikbaar is, hoe langer het gereedschap kan worden gebruikt, maar ook hoe meer ruimte er nodig is om de lucht op te slaan. Een nadeel van een groot drukvat is dat het langer duurt voordat de luchtdruk opnieuw op bedrijfsniveau is. 

Oliegesmeerd of olievrij

Er zijn verschillende soorten compressors. Er zijn lichte draagbare en minicompressors, maar als doe-het-zelver koop je beter een stevig model dat voldoende druk kan produceren. Op die manier kom je later niet tot de vaststelling dat het toestel niet krachtig genoeg is voor het gereedschap dat je op het oog hebt.

Ruwweg verdeelt men compressors in oliegesmeerde en olievrije typen. Een oliegesmeerde uitvoering is over het algemeen stiller, maar vergt wel iets meer onderhoud. De oliegesmeerde compressor is goedkoper dan zijn olievrije tegenhanger, maar je moet er wel op letten dat je regelmatig het oliepeil checkt en de olie ververst. Een nadeel is dat je oliegesmeerde toestellen beter niet kunt inzetten als het kouder is dan 5°C. De olie kan door de kou verdikken, en dat is kwalijk voor een goede werking van het apparaat. 

©Natallia

Waar op letten?

Je hoeft niet per se naar een speciaalzaak te stappen om een compressor aan te schaffen. In elke doe-het-zelfzaak zie je verschillende modellen. Toch zijn er een paar zaken waar je op moet letten. Allereerst is er het aanzuigvermogen, dat aangeeft hoe snel het drukvat zich vult en hoe vlug de benodigde luchtdruk op peil is.

Heel belangrijk is het aantal bar. Dat is de kracht waarmee de lucht naar buiten wordt geblazen. Bij al het luchtgereedschap dat in de schappen ligt, lees je hoeveel bar het nodig heeft. Als je een spijkerpistool koopt dat 8 bar nodig heeft, moet de compressor deze druk dus wel kunnen produceren. De grootte van de tank bepaalt hoelang je de beschikking hebt over een constante druk. Hoe groter de tank, hoe langer je van dezelfde druk kunt genieten. Dat is vooral belangrijk voor wie verf gelijkmatig wil spuiten.

©navintar

Prijzen

Als je een compressor aanschaft, zitten daar meestal een paar tools bij waarmee je typische basisklussen met perslucht kunt uitvoeren. Anders moet je die hulpmiddelen afzonderlijk kopen. Een compressor voor de doe-het-zelver kost om en nabij de 150 euro. Een bandenpomp met spanningsmeter heb je voor 23 euro, een brad-tacker kost 90 euro, een blaaspistool 9 euro en een zandstraalpistool 35 euro.

Onderhoud

Zo'n compressor heeft nauwelijks onderhoud nodig. Het belangrijkste aandachtspunt is dat je het restvocht dat zich in de buffertank ophoopt af en toe laat weglopen via een aftapkraantje. Dat vocht komt vrij doordat de warme lucht in het apparaat afkoelt en er dus condens ontstaat. Door de hogere druk zal de temperatuur in de tank immers toenemen. Controleer zoals eerder gezegd ook het oliepeil bij oliegesmeerde uitvoeringen.

Heb je je ooit afgevraagd hoe een bepaalde website er vroeger uitzag? Dat kan via de Wayback Machine, eigendom van een non-profitorganisatie, die ondertussen meer dan 860 miljard webpagina’s heeft gearchiveerd.

Stap 1: De tijdlijn

Google heeft aangekondigd om de Wayback Machine in de resultaten van de eigen zoekmachine te integreren, maar op het moment van schrijven werkt dat nog niet. Dan maar op de normale manier.

Surf naar https://web.archive.org en voer het adres van de gezochte website in de zoekbalk in. Voor deze gelegenheid proberen we het met de oudste website van Nederland. Als we dit monument in de tijdmachine kunnen bekijken, dan moet dat ook lukken met de website van jouw voetbal- of schaakclub. Het is bijna niet te geloven, maar in 1992 bestonden er slechts drie websites in de hele wereld: die van het Zwitserse CERN, die van een lab in Stanford SLAC en die van het Nederlandse atoomonderzoeksinstituut NIKHEF. Typ dus www.nikhef.nl in het zoekvak. Bingo! The Internet Archive of de Wayback Machine vindt de website en toont in een tijdlijn het aantal opgeslagen archiefdata. Leuk als je de site van toen met die van nu vergelijkt.

Hoe hoger de zwarte staafjes, hoe meer archiefdata er beschikbaar zijn.

Stap 2: Snapshots

Dit archief verzamelt momentopnamen. Logisch dat er geen snapshot uit 1992 beschikbaar is, omdat de Wayback Machine toen nog niet bestond. Het eerste zwarte staafje zie je staan in 1997. Als je daarop klikt, komt er een kalender tevoorschijn waar het moment van de opname is gemarkeerd met een blauwe stip. In dit voorbeeld is dat 10 december 1997. Ga er met de muisaanwijzer overheen en dan lees je dat er van die dag meerdere snapshots beschikbaar zijn. Als een website meerdere keren op één dag is gearchiveerd, wordt de cirkel rond die dag iets groter. Klik op een van deze snapshots.

Een blauwe stip zegt dat er een snapshot bestaat van die dag.

Stap 3: Koppeling proberen

Wanneer je bij het zoeken in de WayBack Machine een foutmelding ontvangt dan is de site mogelijk ingesteld om de webcrawler van de Wayback Machine te negeren. Als alles goed gaat, opent de website in de tijdmachine. Afhankelijk van hoe de website is gearchiveerd, kun je mogelijk op links in de pagina klikken en de gekoppelde content bekijken. Bovenaan de website staat een minikalender waarmee je via de blauwe pijltjes naar de volgende of vorige gearchiveerde momentopname springt.

In het geval van de oudste Nederlandse site kun je wel alle links openen.