Om Microsoft Office te gebruiken, heb je in principe al genoeg aan je browser. Alle bekende onderdelen zijn namelijk ook in web app-vorm beschikbaar binnen je Office 365-account.

De meeste gebruikers van de diverse onderdelen van Microsoft Office zullen ongetwijfeld wel eens een diepe zucht slaken. Want ja: op je Windows-pc draait Office best, en ook op een Mac. Maar onder Linux kun je het vergeten. De mobiele apps zijn aardig, maar in de praktijk wel heel magere aftreksels van de volledige applicaties. Gelukkig zijn er ook nog de web-apps, die je onder meer bij je Office 365-account krijgt. 

Wat met name die optie – 365 dus – handig maakt is dat je naadloos door kunt werken aan een document. Sla je bestand online op op je clouddrive en je kunt vanaf je Windows-pc moeiteloos switchen naar bijvoorbeeld een Chromebook om er verder aan te werken. Ga in dat geval niet voor de vereenvoudigde Android-app, maar log in bij je Microsoft-account op de webportal. Het adres daarvan is https://login.microsoftonline.com.

Eenmaal ingelogd beland je op een overzichtspagina met aan de linkerkant een verticale knoppenbalk die je snel naar de bekende Office-onderdelen leiden. Rechts vind je onder meer een lijst met recent gemaakte en/of bewerkte documenten. Heb je net zoals beloofd iets vanaf je Windows-systeem opgeslagen, dan kun je het hier openen om er verder aan te werken. Op ieder apparaat dat een moderne browser aan boord heeft, that is.

©PXimport

Uitgebreider

Wat we in ieder geval zien als we – om te beginnen – een Word-document openen, is dat de web-app van Word duidelijk uitgebreider is dan die van de Android- en iOS/iPadOS-apps. Zéker als je even op het kleine naar beneden gerichte dakje klikt helemaal rechts van het lint dat in eerste instantie in compacte weergave wordt getoond. Deze truc kennen de web-apps alvast niet. Het uitgevouwen lint geeft niet alleen meer opties, het geeft ook direct meer een ‘desktopgevoel’. Alvast een tipje tussendoor: heb je een Chromebook met aanraakscherm, dan kun je door een eenvoudige spreidbeweging met twee vingers de tekst vergroten of verkleinen, zonder de browserweergavegrootte zelf aan te passen, handig.

©PXimport

Meer dan mobiele apps

Wat je ook zult zien is dat de web-app van Word duidelijk meer stijlen aan boord heeft dan de gewone mobiele apps. We maken die vergelijking trouwens niet voor niets, want de eerlijkheid gebied te zeggen dat de web-apps gewoon prettiger werken en beter afgewerkt ogen. Wat dan tegelijkertijd weer vreemd is, is dat je deze apps niet op je Chromebook kunt installeren als progressive web-app, ofwel een app die je kunt toevoegen en eventueel ook offline kunt gebruiken. Je moet dus online zijn om gebruik te maken van de Microsoft web-apps. Of dat anno nu echt een limitering is met nagenoeg overal snel mobiel internet? Die beslissing laten we wijselijk aan jou over.

Nog niet perfect

Het is in ieder geval interessant om te zien dat Microsoft z’n web-apps nog altijd omarmt. Tegelijkertijd lijkt er ook een soort angst te zijn, want hoewel er inmiddels heel wat functies in te vinden zijn, is het ook weer geen volledig pakket aan functies. Voor de meeste thuisgebruikers zal het trouwens meer dan voldoende zijn en ook studenten en scholieren kunnen er een heel eind mee uit de voeten. Niet in de laatste plaats vanwege de samenwerkingsmogelijkheden. 

Tik je bedrijfsmatig vooral platte teksten, of gebruik je een van de andere onderdelen als Excel of PowerPoint voor meer basic toepassingen dan zit je online eveneens goed. Wat jammer is, is dat eigen sjablonen – net als in de mobiele apps – ook online niet ondersteund worden. Veel gebruikers vragen daar al heel lang om, maar de kans lijkt klein dat Microsoft ooit overstag gaat.

 Tenzij ze – eindelijk – inzien dat ze geen klanten kwijtraken door (meer) complete web-apps online te zetten. Integendeel zelfs, want dan kunnen ook Linux-gebruikers moeiteloos mee doen. Maar misschien is precies dat waar de terughoudendheid van Microsoft vandaan komt: de angst om Windows-klanten definitief kwijt te raken.  

Rekenen maar!

Terug naar de online-omgeving. Naast Word is ook Excel prima bruikbaar; de web app blijkt breed inzetbaar en zonder meer geschikt voor stevig rekenwerk. Bedenk daarbij wel hele zware klussen op een lichte Chromebook (lees: een exemplaar met een simpele cpu en weinig ram) mogelijk wat trager verlopen dan je hoopte. Maar da’s geen tekortkoming van de web app, maar van de hardware waarop die draait. Alle rekenwerk wordt namelijk – via de browser – lokaal uitgevoerd. Verder is het gebruik van grafieken geen enkel probleem en is het geheel verrassend goed bruikbaar. Denk daarbij ook aan het verwerken van meetgegevens van bijvoorbeeld natuurkundeproeven en dergelijke, altijd leuk.

©PXimport

Presenteren

Ook prima bruikbaar is de webversie van PowerPoint (zie afbeelding bovenaan), je vindt alles wat je nodig hebt om een fatsoenlijke presentatie te maken. Inclusief animaties, Vormen, SmartArt, overgangseffecten, online video en meer. De app die zich ook als een vis in het water voelt is verder OneNote. Wat de online apps van Office erg praktisch maken is de integratie met je online opslag die je bij je abonnement krijgt. Je kunt daardoor overal en altijd bij je documenten en zelfs software hoef je niet te installeren om ergens even snel een presentatie af te spelen of een Word-document te laten zien en (of) bewerken. Heb je eens geen inspiratie, dan zijn allerlei sjablonen beschikbaar voor zowel Word, Excel als PowerPoint. Alleen die vermaledijde gebruikerssjablonen worden dus niet als zodanig ondersteund.

De toekomst?

Is de online-versie van Office 365 een complete vervanging van de dekstopsoftware? Nee, dat zeker niet. Maar voor verrassend veel klussen zal het dat wel zijn. Heel veel functionaliteit in het offline installeerbare Office-pakket voor Windows en Mac bestaat uit zaken die ‘gewone’ gebruikers zelden tot nooit gebruiken. 

Verder geldt dat het geheel duidelijk meer te bieden heeft dan bijvoorbeeld ‘concurrent’ Google Docs. Google Docs heeft dan wel weer als groot voordeel dat je het als progressive web app op een Chromebook kunt installeren. Wat onder meer betekent dat het ook offline bruikbaar is.

Heb je de web-apps van Microsoft Office een jaar of wat geleden eens bekeken en ze vervolgens schouderophalend gelaten voor wat ze zijn? Dan is het beslist de moeite waard om weer eens een kijkje te nemen. De opbouw van het portal zit veel logischer in elkaar, en het loopt allemaal een stuk lekkerder. Bedenk daarbij dat de werkwijze anno nu heel anders is dan die van pak ‘m beet vijf jaar geleden. Alles vindt veel meer online plaats en vaak wordt een tekstverwerker weer meer in z’n oervorm voor het tikken van platte tekst gebruikt. Vervolgens wordt een artikel geüpload naar bijvoorbeeld een CMS, pas daar wordt de opmaak toegevoegd. 

Precies zo is dit artikel ook ontstaan!

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!