Het algoritme waarmee zoekmachines bepalen welke sites hoger op de serp (search engine results page) komen te staan zijn voor een groot deel onbekend. Toch zijn er regels die inmiddels algemeen bekend zijn. Eén daarvan is het hebben van een geldig beveiligingscertificaat. Ssl/tls implementeren doe je zo.

Lees ook:SEO-optimalisatie: Beter vindbaar op Google

En: SEO-tips: Beter vindbaar door zoekwoord-analyse

Het algoritme van Google bestaat uit honderden regels om te bepalen welke zoekresultaten in welke volgorde op de serp verschijnen. Vele regels zijn onbekend of op zijn minst twijfelachtig: zoekmachines proberen de opbouw van hun algoritmen zo veel mogelijk geheim te houden. Niettemin zijn sommige delen van het algoritme door veel proberen en serp-analyses wel algemeen bekend.

Eén ervan is het hebben van een werkend tls-certificaat – voorheen ssl genoemd, en tegenwoordig vaak een combinatie van de twee (ssl/tls). Met een tls-certificaat wordt een website versleuteld, waardoor gegevens niet zomaar meer kunnen worden onderschept. Een webserver met zo’n certificaat communiceert via het https-protocol in plaats van het niet-versleutelde http.

HTTPS en Google

Google gebruikt https sinds 2014 als onderdeel van het zoekalgoritme. In eerste instantie werd het protocol vooral gebruikt door banken en websites die zeer privacygevoelige gegevens verwerkten. Later, deels gestuurd door het feit dat https nu een bepalende factor is voor zoekresultaten, implementeerden meer websites een ssl/tls-certificaat.

Voorlopig gebruikt Google https alleen nog als ranking-factor voor websites waarbij bezoekers kunnen of moeten inloggen, maar de verwachting is dat het binnenkort voor elke website een positief effect heeft in de zoekresultaten. In de Chrome-browser waarschuwt Google de gebruiker bij het bezoeken van websites die persoonlijke gegevens verwerken, maar geen ssl/tls-certificaat hebben. Meer dan vijftig procent van alle websites draait inmiddels op het https-protocol.

©PXimport

Ssl staat voor Secure Sockets Layer. Het werd in 1994 ontwikkeld en kwam een jaar later als SSL 2.0 op de markt. Weer een jaar later, na een serie opgeloste beveiligingsproblemen, werd SSL 3.0 uitgebracht. Tls (Transport Layer Security) kwam in 1999 uit en inmiddels is versie 1.3 in gebruik. De eerste versie van tls leek erg op ssl.

De certificaten bestaan uit een publieke sleutel, die is geassocieerd met een privésleutel die in bezit is van de eigenaar van het certificaat. De publieke sleutel wordt gebruikt om gegevens te versleutelen. De enige manier om de gegevens weer te ontcijferen, is door de privésleutel te gebruiken.

Voordelen van ssl/tls

Hoe zwaar ssl/tls meetelt in de algoritmen van zoekmachines, is niet te zeggen. Wel zijn er duidelijke externe factoren die de serp-positie verbeteren. In de praktijk laden https-websites bijvoorbeeld sneller dan sites die nog op het http-protocol draaien. Dat komt niet zozeer doordat https in de basis sneller is (mede door andere caching is het vaak zelfs iets trager), maar doordat alle moderne browsers tegenwoordig het http/2-protocol ondersteunen.

Browsers als Chrome en Firefox vereisen bij http/2-websites het gebruik van ssl/tls. En snellere websites leiden automatisch tot een betere positie op de serp, een van de regels uit de zoekalgoritmen die wél algemeen bekend zijn.

Daarnaast is de click through rate (CTR) van belang. Mensen zijn vanaf de zoekresultatenpagina simpelweg eerder geneigd een website met een beveiligde verbinding te bezoeken. Dat heeft geen directe invloed op de positie, maar doordat meer mensen doorklikken naar een beveiligde website, wordt die uiteindelijk toch als belangrijker gezien. Na verloop van tijd kan dat dus leiden tot een hogere positie.

Ssl/tls implementeren

Er zijn ssl/tls-certificaten op drie niveaus. DV (domain validation) is de basisversie van het certificaat en is geschikt voor de meeste websites, OV (organization validation) en EV (extended validation) zijn uitgebreidere versies en zijn beter geschikt voor websites die privacygevoelige data verwerken. Prijzen varieerden enige tijd geleden van tien tot honderden euro’s, maar tegenwoordig zijn er prima gratis certificaten.

Let’s Encrypt is een van de diensten die gratis certificaten aanbiedt is ontstaan uit een samenwerking van de Electronic Frontier Foundation, Mozilla en enkele andere bedrijven en universiteiten. Ook Google heeft nauwe banden met Let’s Encrypt. Overigens leveren veel hostingproviders tegenwoordig een gratis certificaat, meestal voor een periode van een jaar, geïnstalleerd en wel. Dan hoef je alleen maar elk jaar (automatisch) te vernieuwen om je https-website in de lucht te houden. In deze workshop lees je daar meer over.

Wet bescherming persoonsgegevens

Een beveiligingscertificaat is niet alleen wenselijk, vaak móét het ook gewoon. Volgens de Wet bescherming persoonsgegevens (Wbp) is het verplicht om het verzenden van persoonsgegevens via internet te beveiligen. Website-eigenaren kunnen een boete van 4.500 euro krijgen als blijkt dat de beveiliging niet op orde is. In principe moet dus elke website waarbij persoonlijke gegevens (een naam of e-mailadres is al voldoende) worden verwerkt, zijn voorzien van een ssl/tls-certificaat.

In de praktijk is dat lang niet altijd het geval. Afhankelijk van de waarde van de informatie moet de beveiliging worden opgevoerd. Daarom zijn bijvoorbeeld banken min of meer gedwongen een uitgebreider EV-certificaat te implementeren. Je herkent die certificaten aan de groene bedrijfsnaam naast het slotje in de adresbalk. Ook veel webshops gebruiken het EV-certificaat. Vreemd genoeg houden veel overheidsdiensten, zoals de DigiD-inlogpagina, het bij een minder uitgebreid certificaat.

Gezellig, zo'n avondje gourmetten. Maar na afloop blijft er op het gourmetstel vaak aangebakken vet, gesmolten kaas en saus achter. Logisch dat je niet meteen zin hebt om de boel schoon te maken. Als je het slim aanpakt, is alles binnen een half uurtje weer schoon!

Laten afkoelen, maar wacht niet te lang

Zet het gourmetstel na gebruik uit en trek de stekker uit het stopcontact. Laat het geheel afkoelen tot het handwarm is. Wacht je te lang, dan koeken vet en kaas vast en wordt schoonmaken lastiger. Haal losse onderdelen zoals pannetjes, spatels en bakplaatjes eraf voordat je begint met schoonmaken.

Losse onderdelen schoonmaken

Gourmetpannetjes en bakplaatjes hebben meestal een antiaanbaklaag. Die blijft het mooist als je ze niet hardhandig schoon schrobt. Leg ze in warm water met een beetje afwasmiddel en laat ze tien tot vijftien minuten weken. Aangekoekte resten laten dan vanzelf los. Gebruik daarna een zachte spons of borstel en spoel alles goed af. Controleer altijd even de handleiding: sommige onderdelen kun je in de vaatwasser doen, andere juist niet.

©Saskia van Weert

Zo maak je het elektrische deel veilig schoon

Terwijl de pannetjes, spatels en losse bakplaatjes staan te weken, ga je door met het verwarmingselement. Dat element zelf mag nooit nat worden. Zie je vetspetters of etensresten, veeg die dan weg met keukenpapier zodra het gourmetstel is afgekoeld. Voor hardnekkiger vuil gebruik je een licht vochtige doek met een klein beetje afwasmiddel. Knijp de doek goed uit en zorg dat er geen water bij het snoer of in openingen komt. Droog alles direct na met een schone doek.

De bak- of grillplaat weer vetvrij krijgen

Heeft je gourmetstel een losse bak- of grillplaat, haal dan eerst het overtollige vet weg met keukenpapier. Leg de plaat vervolgens in warm water, zodat aangekoekte resten kunnen losweken. Is de bakplaat vast onderdeel van het gourmetstel, dan kun je deze uiteraard niet in water onderdompelen. Neem in dat geval de plaat af met een licht vochtige doek zodra hij is afgekoeld, eventueel met een beetje afwasmiddel. Zo voorkom je dat vet tijdens het schoonmaken uitsmeert. Gebruik vooral geen schuursponsjes of schrapers om het vet weg te krijgen, want die beschadigen de coating en zorgen ervoor dat eten de volgende keer sneller blijft plakken. 

Vergeet je tafel niet!

Vetspetters en gemorste saus zijn bijna niet te voorkomen. Leg daarom vooraf een afwasbaar tafelkleed of gebruik een papieren tafelkleed. Dat kan na het gourmetten rechtstreeks de vuilnisbak in. Houd tijdens het eten keukenpapier of doekjes bij de hand om gemorste resten meteen weg te vegen. Is de tafel toch vies geworden, neem hem dan zo snel mogelijk af met warm water en een mild schoonmaakmiddel.

Schoon wegzetten voor de volgende keer

Laat alle onderdelen volledig drogen voordat je het gourmetstel opbergt. Berg je alles nog vochtig op in de doos of kast, dan kunnen er snel muffe geurtjes ontstaan. Bewaar pannetjes en platen apart van elkaar, eventueel met een vel keukenpapier ertussen. Berg pannetjes en platen apart op, eventueel met een velletje keukenpapier ertussen. Zo voorkom je krassen. Zo is het volgende keer alleen nog maar een kwestie van de boel weer tevoorschijn halen en lekker gaan eten. Veel gourmetplezier!

Ben je op zoek naar een nieuwe televisie? Grote kans dat de afkortingen je om de oren vliegen. 4K, OLED, QLED... en dan ook nog die eindeloze lijst aan HDR-formaten. Vandaag zoomen we in op een specifieke term die je vaak op de doos ziet staan, vooral bij televisies van Samsung, Panasonic en Philips: HDR10+. Is het een marketingkreet of zie je het echt?

Het is een bekend scenario: je staat in de elektronicawinkel of scrolt door een webshop, en de specificatielijst van je droomtelevisie lijkt wel een geheimtaal. Fabrikanten beloven gouden bergen met termen die indrukwekkend klinken, maar waarvan de betekenis vaak vaag blijft. Toch is het zonde om deze termen zomaar te negeren, want achter die cryptische afkortingen gaan technieken schuil die je filmavond aanzienlijk kunnen upgraden. Het gaat tegenwoordig namelijk niet meer alleen om hoeveel pixels je scherm heeft, maar vooral om de kwaliteit van die pixels. Om te begrijpen waarom die plus in de naam HDR10+ zo belangrijk is, moeten we terug naar de basis.

Eerst even terug: Wat is HDR ook alweer?

HDR staat voor High Dynamic Range. Simpel gezegd zorgt deze techniek ervoor dat de beelden op je tv een groter contrast en meer kleuren hebben. Het zwart is dieper zwart en de felle lichten, zoals een explosie of de zon, knállen echt van je scherm zonder dat de rest van het beeld flets wordt. De standaardvorm hiervan heet HDR10. Dit is de basislaag die bijna elke moderne 4K-televisie ondersteunt. Maar HDR10 heeft één beperking: hij bepaalt aan het begin van de film de instellingen voor helderheid en contrast, en houdt die vervolgens de hele film vast.

©ER | ID.nl

De plus maakt het dynamisch

Hier komt HDR10+ om de hoek kijken. Die plus staat eigenlijk voor dynamische metadata. In plaats van één instelling voor de hele film, stuurt HDR10+ extra informatie mee naar je tv. Hierdoor kan de televisie het beeld scène voor scène of zelfs frame voor frame aanpassen. Zie het als een lichttechnicus die continu aan de knoppen draait om te zorgen dat elk specifiek shot er perfect uitziet, in plaats van dat hij het licht aan het begin instelt en daarna rustig koffie gaat drinken.

Wanneer zie je het verschil echt?

Klinkt goed op papier, maar merk je dit in de praktijk? Het antwoord is ja, vooral in films met veel wisselingen tussen licht en donker. Stel, je kijkt een film die begint met een scène in een zonovergoten woestijn, gevolgd door een scène in een pikdonkere grot. Bij standaard HDR10 stelt de tv zich in op het gemiddelde van de hele film. Omdat die woestijn zo fel is, kan de grot-scène er daarna wat te donker of dichtgelopen uitzien, waardoor details in de schaduw wegvallen.

Bij HDR10+ krijgt je tv, zodra de camera de grot in gaat, een seintje dat het donker wordt en het contrast moet worden aangepast. Hierdoor zie je opeens wél de details op de rotswanden en de texturen in de schaduw, terwijl de felle scènes nog steeds spathelder blijven. Kortom, HDR10+ haalt meer detail uit zowel de donkerste schaduwen als de felste hooglichten, precies op het moment dat het nodig is.

©Gorodenkoff - stock.adobe.com

Wat heb je nodig?

Om van HDR10+ te genieten, moeten alle schakels in de ketting kloppen. Allereerst heb je een geschikte televisie nodig. Vooral Samsung is de grote aanjager van HDR10+, maar ook merken als Panasonic, Philips en TCL ondersteunen het vaak. Let er wel op dat LG en Sony meestal kiezen voor de concurrent Dolby Vision.

Daarnaast moet de content (de film of serie die je kijkt) in HDR10+ geschoten zijn. Amazon Prime Video is de grootste aanbieder van HDR10+-materiaal op streaming-gebied, maar ook Apple TV+ en Google Play Movies bieden het aan. Netflix gebruikt helaas voornamelijk concurrent Dolby Vision. Tot slot ondersteunen veel 4K Ultra-HD Blu-rays het formaat ook als je liever fysieke schijfjes kijkt.

Direct aanschaffen dan maar...?

Is HDR10+ een reden om je huidige tv direct bij het grofvuil te zetten? Nee, dat niet. Maar sta je op het punt een nieuwe tv te kopen, bijvoorbeeld een Samsung, dan is het wel een hele fijne bonus. Het zorgt ervoor dat je films en series ziet zoals de regisseur ze bedoeld heeft: levendig, contrastrijk en vol detail. En ze hoeven tegenwoordig al helemaal niet meer de wereld te kosten.