Hij zei ooit: “Mijn social media-gebruik is niet presidentieel - het is modern presidentieel". Modern is het zeker, een president die zich op die manier uitlaat op het internet. Echter legt hem dat niet altijd windeieren, want zelfs de machtigste man van de wereld heeft te maken met beleid van bedrijven. Beleid waar hij iets aan wil veranderen.

Trump is te vinden op diverse social mediakanalen, maar de bekendste is toch wel Twitter. In zijn eerste 2,5 jaar als president tweette hij meer dan 17.000 keer (!). Op 5 juni dit jaar tweette hij zelfs 200 keer op één dag. Tweets die niet altijd waarheden bevatten, want fake news is waarschijnlijk een van de eerste termen die in je opkomt als je aan Trump denkt. Niet alleen omdat hij er zelf zo op is gebrand, maar ook omdat hij het regelmatig zelf verspreid, door bijvoorbeeld tweets van ongeverifieerde accounts te retweeten die vaak theorieën van complotdenkers bevatten. Dat is best gevaarlijk, want inmiddels is wat Trump tweet wel iets dat wordt gezien als een officieel statement van de president.

Dat het online gedrag van de president van de Verenigde Staten omstreden is, bleek recentelijk bij de Black Lives Matter-protesten. Toen demonstranten winkels begonnen te plunderen, tweette hij: ‘When the looting starts, the shooting starts”, oftewel: als het plunderen begint, begint ook het schieten. Het klinkt als een dreigement, maar volgens de president is het een beschouwing.

De president quote hiermee een persoon die regelmatige kwetsende, discriminerende dingen over de zwarte gemeenschap zei. Iemand die zelfs een bloederige vergelding op zwarte activisten op zijn naam heeft staan. Kortom, zeker nu een zeer beladen tweet. Een tweet waarvan men op het Twitter-hoofdkantoor bedacht: dit kan echt niet. Het bedrijf meent dat Trump met zijn woorden oproept tot geweld. Hierop heeft het de Tweet achter een waarschuwing gezet. Je moet hier eerst op klikken, voordat je kunt lezen wat de president te zeggen heeft.

©PXimport

Dat schoot in het verkeerde keelgat van de president, die sowieso al plannen aan het smeden was tegen social media-bedrijven. Hij vindt het een aantasting van de vrijheid van meningsuiting. Hij heeft inmiddels zelfs een bevel ondertekend waardoor de communicatiewet uit de jaren ‘90 wordt aangepast. Hierin staat momenteel nog dat social media-bedrijven sites kunnen modereren op inhoud die zij niet wenselijk achten, zonder dat hier een rechtszaak uit kan volgen.

Aanpassing mediawet

Trump wil dat die regel verdwijnt, waardoor social media-kanalen echt een soort marktplein worden waarop iedereen tot op zekere hoogte mag zeggen wat hij wil. Maar het betekent nog iets groters: social mediabedrijven kunnen hierdoor allerlei processen aan hun broek krijgen van wie ook maar vindt dat een bericht niet in orde is. Twitter vindt het dan ook een groot probleem voor de vrijheid van meningsuiting, dat deze internetvrijheid straks wordt beperkt. Het verwijt de president dat hij dit doet omdat het hem niet bevalt hoe er met zijn tweets wordt omgegaan, in plaats van dat hij naar het grotere plaatje kijkt. Het zou tegen de democratische waarden zijn om de communicatiewet op dit gebied te veranderen.

Er is inmiddels een belangenorganisatie (Center for Democracy and Technology) opgestaan om een rechtszaak aan te spannen tegen de Amerikaanse president. Het meent dat de aanpassing van de communicatiewet haaks staat op de grondwet en dat Trump alleen maar wraak wil nemen op Twitter omdat het die waarschuwing bovenop zijn tweets plaatste. Zeker in een verkiezingsjaar waarin protesten aan de orde van de dag zijn en er ook nog een dodelijk virus over onze wereld trekt, is het duidelijk dat de gemoederen hoog oplopen.

Niet alleen Twitter

Inmiddels is het Twitch-account van Donald Trump geblokkeerd. De reden is dat hatelijk gedrag in de Twitch-gemeenschap niet wordt getolereerd, in reactie op zijn stream waarin hij zegt dat Mexico niet bepaald zijn beste mensen naar Amerika stuurt, maar mensen die problemen, drugs en criminaliteit meenemen. Verkrachters noemde Trump ze zelfs. Overduidelijk uitspraken die hatelijk zijn naar een bepaalde afkomst. Die regels zijn niet alleen aan de gebruikers om iets van te vinden, ze zijn gewaarborgd in de regels van het streamingplatform.

Tot wanneer de blokkering geldt, dat is nog onbekend. Het schijnt wel van tijdelijke aard te zijn. Het lijkt erop dat social media zich, mogelijk in reactie op de plannen van Trump, keihard tegen de president keren. Zijn online gedrag lag al onder een vergrootglas, maar dit lijkt gezien het huidige politieke klimaat en dat aanpassen van die wet nog heviger dan ooit tevoren.

Sinds juni 2025 is het voor fabrikanten van smartphones verplicht om een energiebabel voor hun apparaten te voeren. De consument kan aan de hand van het energielabel zien hoe energiezuinig een telefoon is, maar ook hoe makkelijk het is om de telefoon te (laten) repareren en wat het updatebeleid voor de software is. Door middel van het nieuwe energielabel kun je dus veel bewuster kiezen voor een bepaalde telefoon.

Het energielabel werd ooit bedacht om apparaten op een uniforme manier te vergelijken, los van marketingclaims. Door elk product in te delen op een schaal van A tot en met G ontstaat ruimte om echte koplopers te herkennen en achterblijvers aan te sporen. Smartphones waren nog niet eerder voorzien van een energielabel, maar hebben dat vanaf juni 2025 wel gekregen. Dat is logisch, want bij smartphones draait energie-efficiëntie niet alleen om het stopcontact, maar vooral om hoe slim hardware en software met de energie van een accu omgaan en hoeveel jaren je uit dezelfde telefoon haalt. Door die informatie eenduidig te tonen, verschuiven de argumenten over de oplaadtijd en de schermgrootte naar hoelang een telefoon meegaat en hoe makkelijk hij te repareren is.

Energie en duurzaamheid

Een smartphone gaat gemiddeld gezien wel een dagje mee op een enkele acculading, afhankelijk natuurlijk van het gebruik door de eigenaar. Erg veel energie wordt er dus niet verspild, maar de grootste winst wat betreft het klimaat is vooral te behalen uit de levensduur van de smartphone en of deze makkelijk te repareren is. De EU koppelt het nieuwe energielabel aan het eco-design van de telefoon. Het label dat de telefoon krijgt, is afhankelijk van een aantal factoren en is een gemiddelde van de prestaties van al deze factoren. Welk factoren dat zijn, lichten we je hieronder verder toe.

Levensduur accu

Het nieuwe energielabel laat zien wat de gemiddelde levensduur van de accu van de telefoon is. Dat wordt bekeken aan de hand van het aantal laadcycli: hoe vaak kan een telefoon opnieuw worden opgeladen voordat de kwaliteit van de accu achteruit gaat? Daarbij wordt een capaciteitsvermindering van 80 procent aangehouden: na hoeveel keer laden is de capaciteit tot 80 procent gedaald? Hoe hoger dit getal, des te betrouwbaarder is de accu.

Uithoudingsvermogen

Uiteraard wordt er ook gekeken naar de gebruiksduur van een telefoon of tablet als deze volledig is opgeladen. Door het uitvoeren van een zogeheten reallife-situatie wordt het gemiddelde gebruik van een smartphone geëmuleerd. Hoeveel uur en minuten je met de smartphone kunt werken op die enkele lading, wordt op het label getoond.

Vrije val

Een van de andere eigenschappen waarop wordt getest, is de vrije val-test. Hoe snel gaat een telefoon kapot als je deze vanaf een bepaalde hoogte op een harde ondergrond laat vallen? Misschien vraag je je af wat dit met duurzaamheid te maken heeft? Nou, heel veel: als je telefoon snel kapot gaat als je hem laat vallen, moet je al snel een nieuwe. Niet heel duurzaam dus. Op het energielabel vind je de valbestendigheid tussen de A en E. Hoe lager de letter (A), des te beter kan zo'n telefoon een val overleven. De test is gebaseerd op een val van 1 meter boven een verharde ondergrond en wordt met vijf modellen van hetzelfde toestel tot wel 270 keer uitgevoerd.

Elke keer dat een telefoon is gevallen, wordt gecontroleerd of het scherm nog functioneert en reageert op aanrakingen, of de camera het nog doet, of de mobiele functies als wifi en mobiel nog werken, of de telefoon kan worden opgeladen en of de audio nog goed functioneert. Barsten in het frame of het glas worden wel geaccepteerd, mits de telefoon nog veilig kan worden gebruikt. Bijvoorbeeld als het glas wel gebarsten is, maar geen splinters heeft.

Bescherming tegen stof of water

Ook de zogeheten IP-tests (IP = Ingression Protection, of indringbescherming) worden uitgevoerd bij de telefoons en zijn een belangrijk onderdeel van de algehele score die een telefoon krijgt. De apparaten worden getest op het binnendringen van stof en water. De waterbestendigheidstest controleert bijvoorbeeld of een smartphone bestand is tegen spatwater vanuit verschillende richtingen, zonder dat de werking of veiligheid van het toestel wordt aangetast. Hiermee wordt gegarandeerd dat een telefoon in elk geval bestand is tegen vocht, bijvoorbeeld bij het gebruik tijdens een regenbui, het morsen van vloeistof of het gebruik van natte handen.

Repareerbaarheid

Een ander duurzaamheidsonderdeel waar de EU goed naar kijkt, is de repareerbaarheid van een smartphone. Dat omvat een groot aantal parameters, zoals welke onderdelen makkelijk te vervangen zijn, in hoeverre een consument bepaalde onderdelen zelf kan vervangen, en hoelang en hoe goed bepaalde onderdelen van de telefoon op voorraad zijn.

De EU wil dat smartphones langer meegaan en eenvoudiger te herstellen zijn – zowel door professionele reparateurs als (in bepaalde gevallen) door consumenten zelf. De eisen met betrekking tot repareerbaarheid blijven minimaal zeven jaar gelden na het einde van de verkoop van een model.

©WICHAN SHOP

Een fabrikant van een smartphone moet garanties kunnen geven met betrekking tot de ondersteuning van een telefoon. Als een toestel op de Europese markt wordt uitgebracht, mag de consument verwachten dat een telefoon zeven jaar na het verschijnen van de telefoon op de markt nog steeds gerepareerd kan worden.

Onderdelen

De reparatie- of 'vervangarantie' geldt voor alle essentiële onderdelen van een smartphone of tablet, zoals de accu, camera's, externe poorten voor audio en opladen, de microfoons en luidsprekers, de knoppen en de scharnieren als het een opklapbare telefoon betreft. De fabrikant moet zelfs de schroefjes op voorraad hebben als de originele niet meer kunnen worden gebruikt.

De bovenste onderdelen kunnen door een fabrikant of een telefoonreparateur worden gerepareerd, maar de EU vindt dat ook consumenten zelf onderdelen moeten kunnen bestellen en vervangen, zoals de accu, de achterzijde, de hele beeldschermunit en de oplader. Voor die zelfrepareerbaarheid krijgt een telefoon ook een waardering van A t/m E. De fabrikant is daarnaast verplicht om aan te geven waar reserveonderdelen te verkrijgen zijn, welk gereedschap er nodig is om de reparatie te kunnen uitvoeren en waar je de benodigde handleidingen kunt vinden.

Reparatie-index

Telefoonfabrikanten moeten dus uitgebreide informatie geven over hoe je je smartphone kunt repareren, maar ook over de complexiteit van de reparatie. Zijn de onderdelen die je wilt vervangen bijvoorbeeld makkelijk te bereiken, of moet je eerst andere onderdelen verwijderen om erbij te kunnen? Ook dat wordt allemaal opgenomen in de uiteindelijke classificering van de telefoon: hoe minder stappen er nodig zijn, des te hoger is de score die wordt toegekend.

Tot slot

De Europese Unie heeft met het nieuwe energielabel voor smartphones een goede stap gezet in de richting van duurzaamheid. Het uiteindelijke doel is om ervoor te zorgen dat fabrikanten meer hun best gaan doen om een zo makkelijk mogelijk te repareren telefoon uit te brengen. Deze strengere regels in de EU betekenen ook dat deze toestellen in andere landen buiten de EU makkelijker te repareren zullen zijn, omdat een telefoonfabrikant waarschijnlijk niet compleet verschillende uitvoeringen van een model smartphone gaat maken. Maar of consumenten in landen buiten de EU ook zo makkelijk zelf aan onderdelen kunnen komen, is dan nog maar de vraag; deze mate van tegemoetkoming aan of bescherming van de consument gelden vaak niet in andere landen. Fabrikanten hoeven deze informatie dus niet beschikbaar te stellen in landen buiten de EU.

Er is vandaag storm op komst en voor grote delen van het land is zelfs code oranje afgegeven. Het KNMI geeft altijd kleurcodes bij zwaar en gevaarlijk weer, maar hoe werkt dat ook al weer?

De kleurcodes voor weerswaarschuwingen van het KNMI geven aan wat de verwachte impact is van gevaarlijk weer. Er zijn vier kleurcodes: groen, geel, oranje en rood. Iedere kleurcode heeft een specifieke betekenis.

🟢 Code groen: Staat voor normaal weer, waarbij er geen noodzaak is voor speciale waarschuwingen.

🟡 Code geel: Hiermee word je opgeroepen om extra op te letten, zeker als je van plan bent de deur uit te gaan, omdat het weer mogelijk gevaarlijk wordt. Deze code kan tot 48 uur voor het verwachte weerfenomeen worden uitgegeven.

🟠Code oranje: Duidt op extreem weer, waarbij de kans op schade, verwondingen of veel hinder zeer aanwezig is. Deze code kan 24 uur van tevoren worden afgegeven. Op dit moment wordt code oranje voor storm Benjamin uitgegeven voor Zeeland, Zuid-Holland en Noord-Holland.

🔴 Code rood: Is het ernstigste weeralarm, voor extreem weer dat zo'n hevige impact kan hebben dat het de samenleving kan verstoren.

Voor elke kleurcode gelden specifieke criteria, afhankelijk van het weertype, zoals regen, sneeuw, onweer, wind, temperatuur en zicht. Bij wind wordt code geel uitgegeven als er een kans is op windstoten van meer dan 75 km per uur. Bij verwachte windstoten boven de 100 km per uur zullen zijn, wordt het code oranje. Voor vandaag worden er in de kustprovincies zelfs zeer zware windstoten tot 120 kilometer per uur verwacht!

Storm Benjamin: waarom hebben stormen eigenlijk soms een naam?

Vandaag trekt storm Benjamin over Nederland. Door het geven van namen aan stormen probeert het KNMI (net als andere meteorologische instituten in andere landen dat ook doen) mensen alert te maken op de risico’s. Dat stormen een naam krijgen, vindt 52 procent van de Nederlanders een goed idee; 30 procent vindt dat niet noodzakelijk.

©www.knmi.nl

Krijgen alle stormen een naam?

In Nederland wordt er eigenlijk alleen een naam gegeven aan stormen waarvoor code oranje of code rood wordt uitgegeven. In een enkel geval krijgt een storm ook al bij code geel een eigen naam. Dat gebeurt bijvoorbeeld wanneer de kans groot is dat er opgeschaald moet worden naar code oranje, of omdat de storm in het Verenigd Koninkrijk is ontstaan en daar al een naam heeft gekregen. De namen voor dit jaar vindt je op de lijst Stormnamen 2025-2026.

Lees ook: Koopgids weerstations: zo vind je het beste weerstation voor thuis