Ben je niet muzikaal aangelegd? Geen nood. Laat je niet afschrikken door GarageBand. Je hoeft namelijk geen muzikant te zijn om met Apple's muzieksoftware te kunnen spelen. Dus lees op zijn minst even de volgende paar paragrafen door, zodat je kunt zien wat GarageBand voor jou kan betekenen.

Met GarageBand hoef je geen licks te kunnen spelen om achtergrondmuziek voor je filmpjes te kunnen maken. Als je van het begin tot het einde blokken kunt plaatsen kun je de loops van GarageBand gebruiken om een meeslepende score te maken. Je kunt ook je eigen ringtones van je favoriete nummers maken. Je kunt ieder compatibel audiobestand bewerken - niet alleen muziekbestanden maar ook opnames die je met je iOS apparaat gemaakt hebt (een college of zakelijke bijeenkomst bijvoorbeeld). En als je wilt proberen gitaar op piano te spelen bevat GarageBand daarvoor ook inleidende lessen.

En als je muzikant bent bidet GarageBand veel meer. Het kan dienen als muzikaal schetsblok om liedjes mee te schrijven. Je kunt de ingebouwde stompbox effecten en versterkers gebruiken om om drie uur 's nachts flink gitaar te spelen zonder je buren wakker te maken. De Drummer functie helpt je nummers levensechter te laten klinken. En de software instrumenten bieden een synthesizerpalet dat ooit duizenden euro's kostte om te repliceren.

Laten we eerst eens door de interface heenlopen.

Een project kiezen

Wanneer je GarageBand voor de eerste keer opent kun je een project kiezen. Als je de gratis versie van de applicatie gedownload hebt zie je opties voor New Project, Learn to Play, en Recent aan de linkerkant van dit venster. Als je in de app vijf Amerikaanse dollar betaald hebt voor de complete set content kun je ook Lesson Store zien staan.

Selecteer New Project en je krijgt zeven verschillende soorten projecten te zien: Keyboard Collection, Amp Collection, Ringtone, Hip Hop, Electronic, Songwriter, en Empty Project. We kijken verderop naar elk van deze soorten projecten.

©PXimport

Als je Learn to Play kiest bevat het hoofdgedeelte van het venster de volgende tabbladen: Guitar Lessons, Piano Lessons, en Artist Lessons. De gitaarlessen bevatten Intro to Guitar en Chord Trainer. De pianolessen bevatten een Intro to Piano les. En de artiestenlessen zijn standaard leeg.

Met deze lessen kom je niet ver, dus selecteer Lesson Store (beschikbaar als je de extra content aanschaft) en je zult opties te zien krijgen om extra gitaar- en pianolessen te downloaden en individuele artiestenlessen. Je kunt met je aankoop alle gitaar- en pianolessen gratis downloaden. Artiestenlessen - nummers die door de originele artiesten worden onderwezen - zijn gebaseerd op een enkel nummer en kosten vijf dollar per stuk.

Kies Recent om een lijst met projecten waaraan je onlangs gewerkt hebt te zien.

In het New Project venster staat onderaan de projectkiezer Details met een omlaag wijzende driehoek. Klik erop om het tempo van het project (hoe snel of traag het gaat), de toonsoort, de maatsoort (het aantal slagen per maat en het soort noot waarop de slag valt - 4/4 bijvoorbeeld, wat betekent dat er vier slagen per maat zijn en dat de kwartnoot de slag krijgt), en pop-up menu's om de audio input en output te kiezen om met de applicatie te gebruiken. Deze instellingen zijn bijna geheel bedoeld voor mensen die GarageBand voor muzikale doeleinden willen gebruiken. Als je niet weet wat ze doen of als je GarageBand gebruikt om een ringtone of achtergrondmuziek voor je filmpje te maken, laat deze instellingen dan met rust en klik op Choose om je project te openen.

Over die zeven projecten

Ik zei dat ik het uitgebreider over de zeven projectsoorten van GarageBand zou hebben, en nu lijkt een goed moment om te beginnen. Laten we dat doen in een muzikale context.

Stel je voor dat je een lokale opnamestudio geboekt hebt om je vijfkoppige band op te nemen. Het zou weinig zinvol zijn als je daar met je bandleden aankwam en de studio was opgesteld voor een symfonieorkest of één enkele voice-over artiest. Uiteraard wil je dat de studio geconfigureerd is voor het soort audio dat je van plan bent op te nemen. En dat is het idee achter de projecten van GarageBand.

Wanneer je Keyboard Collection selecteert en op Choose klikt, creëert GarageBand een project dat 15 voorgeconfigureerde tracks bevat, elk met een ander keyboardgeluid - van een Steinway vleugel tot een klassieke elektrische piano tot een synthesizergeluid. Selecteer Amp Collection, en er verschijnen 15 nieuwe tracks, elk met een verschillende versterker en verzameling effecten. Het Ringtone project bevat één enkele track en laat de Loops Browser van GarageBand zien (die leg ik in een volgende les uit). Het Hip-Hop project bevat zeven tracks, waaronder een klassieke drummachine, vleugel, strijkersensemble, en een aantal synthesizer instrumenten. Electronic bevat negen voorgeconfigureerde tracks die voornamelijk uit synthesizers bestaan. Songwriter bevat zes tracks die ontworpen zijn voor drums, vocalen, gitaar, bas, en piano. En het Empty Project is een project zonder tracks waarin je het soort track dat je wilt aanmaken kunt selecteren (Software Instrument, Digital Audio, Guitar, of Drummer). Voor een overzicht van de interface selecteren we Empty Project.

De GarageBand interface

We moeten een bepaald tracktype selecteren, dus laten we de eerste audioselectie selecteren - die met een microfoon op een standaard - en klik op Create. De GarageBand interface verschijnt in volle glorie. Het bevat de controlebalk en een aantal paneelopties, waaronder het Library paneel en het Workspace paneel.

De controlebalk

De controlebalk van GarageBand zit vol met functies. Laten we ze even doornemen.

©PXimport

De Library, Quick Help, Smart Controls, en Editors knoppen: Deze knoppen aan het linker uiteinde van de controlebalk schakelen verschillende panelen in de interface in en uit. Standaard is de Library knop ingeschakeld, wat betekent dat het Library paneel daaronder wordt weergegeven. Klik op de knop Quick Help, en er verschijnt een klein venster. Houd je cursor over een GarageBand element en er verschijnt in dit venster een uitleg over het element. Klik op Smart Controls, en het bijbehorende paneel opent onderaan het GarageBand venster (ik zal deze functie in een volgende les uitleggen). Klik op Editors om het bewerkingsvenster van de geselecteerde track onderaan het venster te laten verschijnen. (Dit zal ik later ook uitleggen.)

Afspeelknoppen: Net als in iTunes zul je op de taakbalk van GarageBand afspeelknoppen tegenkomen. Dit zijn onder andere knoppen voor terugspoelen, vooruitspoelen, stop, en opnemen.

Display: Het display vertelt je een heleboel over je project. Je kunt grofweg tussen twee statussen switchen - Beats & Project en Time. (Je wisselt van display door op het eerste item erin te klikken, een noot-en-metronoom icoon of een klein klok icoon.) In de Beats & Project weergave zie je bars, slagen, splitsingen, en tikken staan, evenals het tempo van het project, de toonsoort en de maatsoort. Kies voor het Time display om uren, minuten, seconden en frames te zien. De weergave verandert terwijl het project wordt afgespeeld of wanneer je de afspeelkop binnen de werkruimte verplaatst.

De Cycle, Tuner, Count-in, en Metronome knoppen: Schakel de Cycle knop in en je kunt een gedeelte van je project selecteren dat herhaald moet worden. Wanneer je een ringtone aanmaakt, gebruik je deze functie om aan te geven welk gedeelte van een track in de ringtone moet worden opgenomen. GarageBand heeft een ingebouwd stemapparaat (de Tuner) dat kan werken met instrumenten die je in de geselecteerde audio input van je Mac geplugd hebt of die je via een microfoon hebt opgenomen (waaronder de ingebouwde microfoon van je Mac). Wanneer je de de Count-in knop inschakelt en op Record klikt, krijg je een maat met tikken te horen voordat de opname begint. Dit helpt met het vaststellen van het tempo voordat je begint te spelen. Als je een tik wilt horen die hetzelfde is als het tempo van je project terwijl je opneemt en het project terug afspeelt, schakel dan de Metronome knop in.

Mastervolumeregelaar: Zoals de naam al doet vermoeden kun je met deze schuifbalk het algemene volume van het project aanpassen.

Note Pad, Apple Loops, en Media Browser knoppen: Deze drie knoppen laten de bijbehorende panelen zien.

Het Library paneel

Het Library panel, dat helemaal aan de linkerkant van het GarageBand venster staat, is contextueel, wat betekent dat de inhoud verandert afhankelijk van het type track dat je selecteert. Zo geeft het paneel wanneer je een audiotrack selecteert een aantal presets weer, waaronder Drums and Percussion, Voice, Studio Instruments, en Electric Guitar and Bass. Selecteer een preset, en er verschijnen specifiekere instellingen aan de rechterkant. Selecteer bijvoorbeeld Voice, en je zult een aantal sub instellingen zien waaronder Bright Vocal, Classic Vocal, en Telephone Vocal. Voor audiotracks regelen deze instellingen de effecten van GarageBand. Dus als je de Bright Vocal instelling voor de Voice preset kies, zullen de EQ instellingen de middelste frequenties boosten en GarageBand zal een beetje galm en compressie toevoegen.

©PXimport

Selecteer een software instrument, en je zult links van het Library paneel een lijst met instrumentsoorten te zien krijgen. Selecteer één van deze soorten om de verschillende bijbehorende instrumentgeluiden weer te geven. Zo kies je verschillende instrumentgeluiden.

Als je een gitaartrack selecteert, laat het Library paneel verschillende gitaar- en bastonen zien. Kies er één - Clean Guitar, bijvoorbeeld - en er verschijnt rechts een subgroep met verzamelingen effecten. Net als met audiotracks hebben deze instellingen te maken met de versterker en stompbox effecten van GarageBand.

Als je een Drummer track aangemaakt hebt, zal Drum Kit gemarkeerd worden in het Library paneel. Je krijgt dan rechts een lijst met alle geïnstalleerde drumkits te zien.

Het Tracks paneel

GarageBand is een multitrack Digital Audio Workstation (DAW) applicatie. Dit betekent dat je een track kunt opnemen, een nieuwe track kunt aanmaken, iets op deze track kunt opnemen om de eerste track die je hebt aangemaakt te begeleiden, en lagen tracks bovenop elkaar kunt stapelen. Het Tracks paneel biedt een lijst met al je tracks. Binnen elke trackheader staan op zijn minst een Mute en Solo knop. Klik op Mute en je zult de track niet horen. Klik op Solo, en je hoort alleen deze track. (Je kunt meerdere tracks tegelijk dempen en individueel afspelen.)

Als je alleen maar een instrument icon ziet, de naam van de track, en de Mute en Solo knoppen, versleep dan het rechteruiteinde van het Tracks paneel naar rechts. Hierdoor wordt het paneel uitgebreid zodat je de Volume en Pan regelaars voor elke track kunt zien. Sleep de volumeregelaar naar rechts om het volume van de track te verhogen, of naar links om het te verlagen. Schuif de Pan knop naar links en het geluid van de track verplaatst naar de linkerkant van het stereoveld. Sleep de knop naar rechts, en het geluid verschuif in de richting van de rechter speaker.

Als je Mix > Show Automation kiest, zullen de trackheaders verschuiven om daaronder een pop-up menu weer te geven. Met dit menu kun je het volume en de pan automatie intekenen (zodat het volume op door jou geselecteerde punten toeneemt of afneemt) en kun je de Smart Controls van een instrument automatiseren (hier ga ik een andere keer op in).

©PXimport

Het Workspace paneel

Het Workspace panel laat de inhoud van je tracks zien. Tracks voor software instrumenten zijn groen en bevatten punten en strepen die de noten representeren die door de virtuele instrumenten van GarageBand worden afgespeeld (dit heet MIDI data). Audio en Guitar tracks zijn geel en geven audio golfvormen weer. Dubbelklik binnen één van deze tracks om het bewerkingspaneel te openen.

Binnen het Workspace panel kun je clips binnen tracks selecteren en ze splitsen, bijsnijden, verwijderen of herhalen.

Let op de meetlat bovenaan dit paneel. Als je de Beats & Project weergave gekozen hebt, laat de meetlat de nummers van de maten zien en slagdivisies binnen elke maat. Als je de Time weergave gekozen hebt, krijg je tijddivisies te zien. Je kunt de meetlat vergroten of verkleinen door de Horizontal Zoom slider aan de rechterkant van de meetlat te gebruiken.

En meer

Ik heb je iets verteld over de andere panelen die kunnen worden weergegeven - Smart Controls, Editors, Note Pad, Loops, en Media Browser - maar ik heb je geduld genoeg op de proef gesteld voor vandaag. In volgende lessen zullen we naar deze en andere functies kijken.

Dit is een vrij vertaald artikel van onze Amerikaanse zustersite Macworld.com. Beschreven termen, handelingen en instellingen kunnen regiogebonden zijn.

Het is lente, en dat is hét moment om allerlei klusjes in de tuin aan te pakken. Heb je een terras of pad dat in de loop van tijd wat is verzakt? Daarvoor hoef je geen stratenmaker in te huren, dat kun je prima zelf weer herstellen. Hoe je dat doet, lees je in deze uitgebreide handleiding.

Lees ook: Zo leg je zelf een terras aan

Het gebeurt regelmatig dat (sier)bestrating verzakt. Vaak ligt dat aan een instabiele ondergrond, slechte afwatering, zand dat is weggespoeld door regen of een te zware belasting. Door hier bij de aanleg of tijdens het herstel al rekening mee te houden, voorkom je veel problemen. Denk bijvoorbeeld aan voldoende ophoogzand, goede opsluitbanden en een slimme afwatering.

Probleemplekken identificeren

Je ziet het meestal snel als een pad of terras verzakt is. Zeker als regenwater blijft staan op plekken waar het niet weg kan. Vaak ligt dat aan een deel van de bestrating dat letterlijk is ingezakt. Ook als stenen zijn gaan schuiven of er kieren ontstaan, heb je waarschijnlijk te maken met verzakking. Dat gebeurt vaak wanneer opsluitbanden niet stevig genoeg geplaatst zijn en langzaam naar buiten zijn gedrukt of gekanteld.

©MG | ID.nl

👷 Dit heb je nodig voor je klus

• Goede werkhandschoenen

• Waterpas

• Metseldraad

• Balk of lat

• Rubberen hamer

• Bats of spade

• Ophoogzand

Tegels wippen

Zelfs de kleinste verzakking kan er al voor zorgen dat er water blijft liggen, omdat water nu eenmaal de weg van de minste weerstand kiest, dus het is belangrijk dat je goed in kaart brengt waar bij jou alle verzakkingen zitten. Leg een lange, rechte lat over het deel dat is weggezakt of gebruik een waterpas . Zo zie je hoe scheef het ligt. Een lange lat werkt het best als je die op zijn smalle kant neerlegt. Leg je hem plat, dan buigt hij makkelijk door en geeft hij een vertekend beeld.

Heb je duidelijk welk stuk verzakt is en dus opgehoogd moet worden, dan haal je daar de tegels of stenen weg. Bij randen zonder opsluitband lukt dat meestal met je handen of een klein schepje. Zit het probleem ergens in het midden van het terras, dan heb je er iets meer werk aan.

©MG | ID.nl

Doe dat wel voorzichtig: je wilt schade aan de tegels natuurlijk zoveel mogelijk voorkomen. Ga dus niet wrikken met een spade of schep. Beter gebruik je twee platte schroevendraaiers. Zet ze aan weerszijden van de steen en wip deze voorzichtig los. Geen oude schroevendraaiers bij de hand? Dan kun je ook lange, dikke spijkers of schroeven gebruiken. Draag daarbij wel handschoenen.

Is de eerste steen eruit, dan volgen de andere meestal vanzelf. Haal ze als het kan met de hand eruit, zo blijft het zandbed eronder zoveel mogelijk intact.

Hoogte bepalen

Ligt het verzakte deel open, dan kun je het zandbed ophogen. Gebruik een rechte lat of metseldraad om de juiste hoogte af te stemmen op de rest van het terras. De lat of het draad laat je dan van links naar rechts lopen vanaf de hoogte van de niet-verzakte bestrating. Vervolgens schep je er ophoogzand bij en controleer je – door een tegel of steen neer te leggen – of het zandbed op de goede hoogte is gebracht. Vergeet niet dat je ongeveer 3 tot 5 millimeter hoger legt dan de rest van de bestrating. De tegel of steen sla je er immers nog een stukje in.

©MG | ID.nl

Ligt alles op zijn plek? Leg dan een stevige balk of plank (die je op op z'n kant legt) op de nieuwe bestrating en tik er met een rubberen hamer op. Zo werk je kleine hoogteverschillen weg.

©MG | ID.nl

Tot slot veeg je overtollig straatzand in de voegen. Je kunt ook inveegzand gebruiken dat onkruidwerend is. Dat werkt vooral goed bij nieuw aangelegde terrassen die nog onkruidvrij zijn, dus voornamelijk bij nieuw aan te leggen terrassen.

Lees ook: Het belang van goede tuindrainage

Opsluitbanden (her)plaatsen

Zijn de randen van je terras verzakt of verschoven en heb je daar opsluitbanden liggen? Dan zijn die waarschijnlijk gaan kantelen of wijken ze naar buiten uit. Dat zie je vaak bij opritten die hoger liggen dan de omliggende grond. Zit er aan de buitenzijde te weinig grond, dan geven die opsluitbanden niet genoeg tegendruk.

In zo’n geval kun je proberen de banden opnieuw in te graven. Lukt dat niet, maar wil je ze wel verstevigen? Zet ze dan – nadat je ze natuurlijk in de hoogte ook waterpas hebt gezet – vast in beton. Dat kan gewoon met kant-en-klare betonmortel uit de bouwmarkt. Alleen wat water erbij en het hardt vanzelf uit.

©Bron: YouTube / Papaklust

Beschadigde bestrating door wortels

Wortels van bomen en struiken kunnen ervoor zorgen dat je bestrating niet verzakt, maar juist omhoog komt. Je ziet dan een bult in het terras en losse tegels. In dat geval moet je eerst de wortels aanpakken. Daarnaast moet je extra zand aanbrengen om de vrijgekomen ruimte op te vullen.

©MG | ID.nl

Wortels kunnen ervoor zorgen dat de bestrating omhoog komt.

Verwijder uitgelopen wortels zo veel mogelijk buiten de bestrating zelf: het heeft geen zin om wortels vlak vóór of in het bestratingsdeel af te zagen of af te steken. Binnen enkele maanden zullen ze namelijk weer voor hetzelfde probleem zorgen. Helemaal tegenhouden lukt niet, maar je kunt wel voorkomen dat ze omhoog komen. Gebruik daarvoor worteldoek. Dat stuurt de wortels onder je bestrating horizontaal verder.

Let op: worteldoek werkt vooral bij kleinere wortels. Grote wortels kunnen alsnog schade veroorzaken. Een bijkomend voordeel van worteldoek is dat het onkruidgroei tegengaat. Worteldoek leg je overigens aan bij een compleet nieuw terras of bestrating. Wil je worteldoek gebruiken bij het herstellen van een terras of pad, dan moet je eigenlijk helemaal opnieuw beginnen, omdat het worteldoek onder de gehele bestrating en onder het niveau van het straatzand komt te liggen.

Mollen

Mollen maken niet alleen je gazon kapot, ze kunnen ook zorgen voor verzakking van je bestrating. Door gangen onder je terras te graven, ontstaat er instabiliteit. Storten die gangen in, dan zakken de tegels weg. Bij dit soort verzakkingen heb je vaak veel zand nodig voor herstel.

Lees ook: Acht manieren om je tuin te beschermen tegen ongedierte

©MG | ID.nl

Mollen graven gangen en die kunnen ervoor zorgen dat je bestrating verzakt.

Mollen zijn lastig te weren, maar je kunt het ze wel moeilijker maken. Hoe diverser je beplanting, hoe minder aantrekkelijk je tuin is voor mollen: wortels vormen obstakels. Wil je specifiek je terras beschermen, dan kun je een mollennet plaatsen. Dat graaf je verticaal in langs de randen van je terras, tot zo'n 70 cm diep. Deze klus kun je prima uitvoeren na het ophogen, want je hoeft alleen de zijkanten aan te pakken.

Steeds meer airfryers hebben twee manden. Handig, want je bakt hele gerechten in één apparaat – die ook nog eens tegelijkertijd klaar zijn. Ninja heeft in het assortiment onder meer de Foodi Dual Zone-airfryer, die met 7,6 liter inhoud en zes verschillende opties een ideaal keukenhulpje zou kunnen zijn. ID.nl testte hem uitvoerig.

Functies en mogelijkheden

Ninja heeft meerdere modellen airfryers in het assortiment. Eerder bespraken we al de Ninja Double Stack, een zeer uitgebreid model om tot vier verschillende maaltijdcomponenten te bereiden. Lees de review voor uitgebreide informatie. Een nadeel van de Double Stack was het enorme formaat. De Ninja Foodi Dual Zone 7,6 liter-airfryer is bescheidener van formaat en gewicht, maar geldt dat ook voor de mogelijkheden en het resultaat?

Zo werkt deze airfryer

Deze airfryer van Ninja is voorzien van twee naast elkaar geplaatste bakken, waarin onderin twee uitneembare Crisp-platen op kleine pootjes zitten om de hete lucht door de mand te laten circuleren. In het binnenwerk zitten boven de mandjes de twee hitte-elementen. Dat is dus een andere constructie dan het eerder besproken model, de Dual Stack. Daarbij zaten de mandjes boven elkaar, met de warmte die via een element aan de achterzijde kwam.

Doordat de warmte bij de Foodi van boven komt, wordt het eten egaal gaar en krokant, iets wat bij het andere model ook wel lukte, maar waarvoor je heel vaak de inhoud van het mandje moest schudden. In deze Ninja is schudden ook relevant, maar minder vaak nodig, zo wijst de praktijk uit.

Zes functies: wat zijn de verschillen?

De airfryer heeft zes functies, die in de basis vooral van elkaar verschillen door de mogelijkheden rondom temperatuur. Zo kan de standaardfunctie Air Fry een temperatuur aan tussen de 150 en 210 graden, en is dat bij Max Crisp beperkt tot 240 graden, waarbij je de baktijd zelf wel kunt aanpassen.

Verder zitten er knoppen op voor Roast, Bake, Reheat en Dry. Elke functie is bedoeld voor een andere bereiding, al gebruik je de standaardfunctie Air Fry waarschijnlijk het meest omdat die prima voldoet voor uiteenlopende gerechten.

Instructies en handleidingen

De Foodi wordt geleverd met een instructieboekje, een uitgebreide handleiding en wat voorbeeldrecepten om te maken. Deze zijn bedoeld ter inspiratie, maar er zijn online voldoende andere voorbeelden om de startende gebruiker op weg te helpen. Het enige recept dat ik uit het boekje heb geprobeerd (de chocoladebrownies) is helaas jammerlijk mislukt, maar zoals je verderop leest, was dat niet representatief voor de gehele ervaring.

©Saskia van Weert

Vermogen en afmetingen

Het vermogen bedraagt 2400 watt bij gebruik van één mand, 1200 bij gebruik van twee, en het apparaat weegt 8,2 kilo. Qua formaat is hij vergelijkbaar met andere dubbele airfryers: 31,5 centimeter hoog, 38 cm breed en 26,5 cm diep. Je moet hem ergens neerzetten waar je aan alle kanten 15 centimeter vrij hebt, zodat de Foodi zijn warmte goed kwijt kan. Binnen het segment van airfryers zijn het gangbare afmetingen, maar het blijven forse apparaten waar je echt plek voor moet hebben op het aanrecht.

Mogelijkheden voor het gebruik

Er zijn verschillende mogelijkheden voor het gebruik. Zo kun je één of beide mandjes tegelijk gebruiken – los van elkaar met verschillende temperatuur en tijd, of identiek aan elkaar via de Match-functie. Met de Sync-functie zorgt de airfryer ervoor dat beide mandjes tegelijk klaar zijn met bakken. In de praktijk betekent dit dat het gerecht met de kortste bereidingstijd als tweede van start gaat, terwijl het andere mandje al even bezig is.

Bedieningsgemak

De eerder besproken Ninja-airfryer bediende je deels met een draaiknop. Dit model bedien je met tiptoetsen. Er zit bovendien een aan-uitknop op, wat ik erg prettig vond, want die ontbrak op al mijn eerdere Philips-airfryers. Je selecteert welk mandje je wilt instellen, drukt op de knop van de gewenste functie en stelt met de tiptoetsen de temperatuur en de tijd in – en eventueel de Match- of Sync-optie. Met een druk op Start-Stop begint het apparaat te werken.

©Saskia van Weert

De bediening is gebruiksvriendelijk, maar vraagt wel wat gewenning. Zo is het tijdens de testperiode meerdere keren gebeurd dat ik beide mandjes liet opwarmen voor een gerecht en daarna maar één van beide aanzette voor het feitelijke bakwerk. Ook heb ik wat lopen stoeien met het tussentijds uitzetten van een mandje, als de inhoud eerder klaar is dan gedacht. Je kiest hiervoor eerst de betreffende mand en moet wachten tot de instellingen ervan in het display komen staan, tot je hem kunt uitschakelen. Een aantal keren ging dat niet goed en gingen beide mandjes uit.

Bij gebruik van beide mandjes kun je tussentijds de tijd of temperatuur ook aanpassen, op een soortgelijke manier. Daar zit iets van wachttijd op, wat onlogisch aanvoelt. Tussentijds een andere functie kiezen, bijvoorbeeld van Air Fry overschakelen naar Max Crisp, kan niet. Dan moet je het bakproces stoppen en handmatig de andere optie kiezen. Dat is even wennen.

Het bakresultaat

De afgelopen weken zijn er hier in huis ontzettend veel gerechten klaargemaakt in de airfryer. Hierbij heeft het apparaat zich een alleskunner betoond. Of het nu een kroket was, een zak friet, verse zalm op de huid, een vleesvervanger krokant bakken, broodjes oppiepen of het dagelijkse worstenbroodje van het kind des huizes: het ging prima. Zeker door wat te spelen met de instellingen was het resultaat zeer goed te noemen. Daarbij is de functie Max Crisp het vermelden waard: zeker snacks uit de diepvries, zoals loempia's of fish cakes, worden lekker krokant door de extra hoge temperatuur.

©Saskia van Weert

De brownies uit het receptenboekje waren geen succes. De mix moest onder in de mand worden gegoten, zonder Crisp-plaat. Ondanks verlenging van de baktijd bleef de mix ongaar – waarschijnlijk omdat de hete lucht van boven komt en de onderzijde van de brownies niet goed genoeg werd verhit.

Schoonmaken

Na gebruik moeten de mandjes en platen worden schoongemaakt. Dat gaat prima onder de kraan in een sopje, en de vaatwasser doorstaan ze ook goed. De ervaring met airfryers leert dat er uiteindelijk toch vaak ingebrand vet op de platen opduikt. Het is goed dat in de gaten te houden en de Crisp-platen periodiek met een ovenreiniger te lijf te gaan. Een oude tandenborstel komt dan goed van pas.

Zijn er geen minpunten?

Hoewel de bediening en het resultaat echt dik in orde zijn, kent deze airfryer van Ninja een paar minpuntjes. Zo klinkt er bij elke start, stop, pauze en herstart een nogal luide piep, die echt te hard is om in een gehorig huis 's nachts nog wat te bereiden. De buitenzijde is gevoelig voor vetvlekken en vingerafdrukken, dus als je een schoon uiterlijk belangrijk vindt, moet er vaak een doekje overheen.

De Crisp-platen zitten nogal stevig in de mand geklemd, waardoor ik me bezeerde bij het verwijderen ervan om alles schoon te maken. Door de openingen van de plaatjes kan er ook eten onder vallen, dus zorg dat je hem met een siliconen tang even oplift bij het serveren – om ook bijvoorbeeld broccoli-roosjes of dunne frietjes onder de plaat vandaan te halen.

©Saskia van Weert

Conclusie: Ninja airfryer kopen?

De Ninja Foodi Dual Zone-airfryer is een veelzijdige airfryer met handige functies voor wie graag efficiënt kookt. De mogelijkheid om twee mandjes tegelijk te gebruiken – al dan niet met verschillende instellingen – werkt goed en levert in veel gevallen een mooi bakresultaat op. Snacks, vis, vleesvervangers en zelfs broodjes komen er prima uit.

De bediening is over het algemeen gebruiksvriendelijk, al vraagt het apparaat soms wat aandacht, vooral bij het tussentijds aanpassen van instellingen. Ook het schoonmaken is eenvoudig, al kunnen de Crisp-platen wat lastig loskomen.

Al met al is dit een degelijke airfryer die goed presteert, zeker als je regelmatig meerdere onderdelen van een maaltijd tegelijk wilt klaarmaken. Houd wel rekening met het formaat, het geluidssignaal en een paar praktische aandachtspunten tijdens gebruik.