Chrome OS is vooral bekend van de Chromebooks, maar wordt ook gebruikt voor desktops en all-in-one-pc's. Zo'n apparaat heet een Chromebase en HP breidt met de HP Chromebase 22 zijn Chrome-productportfolio uit. Wij hebben de all-in-one-pc met zijn opvallende ontwerp getest. Lees ons oordeel in deze HP Chromebase 22 review.

HP heeft voor de Chromebase 22  gekozen voor een opvallend ontwerp waarop de reacties wisselend zijn. De computer is verpakt in een met stof omtrokken pylon waar het scherm tegenaan geplaatst is. In die voet zitten behalve de computer ook de luidsprekers.

Het apparaat draait op Chrome OS dat voornamelijk om browser Chrome en web-apps draait. Sommige web-apps zoals Google Documenten kun je ook offline gebruiken. Daarnaast ondersteunt Chrome OS ook Android-apps waarbij de geïntegreerde Play Store op basis van Android 11 is. Linux-ondersteuning is er ook, maar dat is meer voor geavanceerde gebruikers.

Google geeft tegenwoordig duidelijk aan hoelang een Chrome OS-apparaat ondersteund wordt. Deze Chromebase heeft update-ondersteuning tot juni 2028.

©PXimport

©PXimport

HP heeft gelukkig niet bespaard op het aantal aansluitingen, want met tweemaal usb-c en tweemaal usb-a kun je genoeg randapparatuur aansluiten. Die twee usb-a-poorten ondersteunen ook nog eens de Gen2-snelheid van 10 Gbit/s zodat je deze voor externe opslag kunt inzetten. De usb-c-poorten ondersteunen dan weer de Gen1-snelheid van 5Gbit/s, maar zijn dan weer geschikt voor het aansluiten van een scherm via DisplayPort 1.2. 

Je kunt ook nog een hoofdtelefoon aansluiten, die aansluiting zit wel op de achterkant. Ook de aan-uit-schakelaar zit onhandig achterop, terwijl de volumebediening weer op de zijkant dit. De luidsprekers kunnen hard en klinken helder, maar hebben geen heel indrukwekkende laagweergave. Gewoon goed geluid voor het formaat dus. De stereoscheiding is overigens niet heel overtuigend omdat de luidsprekers redelijk dicht bij elkaar zitten. 

©PXimport

©PXimport

Eén configuratie

In Nederland wordt de Chromebase in één configuratie verkocht die 749 euro kost. Voor een Chrome-apparaat heeft deze configuratie met een Core i3-10110U, 8 GB RAM en een 256 GB ssd toereikende hardware. De processor is wel een dualcore-exemplaar waar ik in een desktop eigenlijk wel een quadcore-processor zou verwachten. 

Het is ook nog eens een wat oudere generatie en bovendien een extra energiezuinige chip. Iets snellers zou voor wat de Chromebase kost best moeten kunnen. In andere landen zijn dan weer ook goedkopere configuraties met een langzamere Pentium-processor en minder geheugen verkrijgbaar.

Scherm iets te laag

Het scherm is een 21,5inch-scherm met een resolutie van 1920 x 1080 pixels. De helderheid is volgens de specificaties niet zo hoog, maar het testexemplaar kan toch behoorlijk helder en heeft een scherm dat voor binnen zelf feller kan dan je doorgaans zou willen. Het is geen heel bijzonder scherm, maar de kleurweergave en kijkhoeken zijn voor het type apparaat gewoon goed. Het scherm is glanzend afgewerkt, maar in de praktijk heb je daar minder last van dan bij sommige nadere glanzende schermen. 

Die afwerking is niet voor niets, want het is een aanraakscherm dat je met je vingers kunt bedienen. De speciale Chrome OS-styluspennen werken niet op dit scherm.

Helaas is het scherm niet in hoogte verstelbaar en voor mij is het scherm te laag gepositioneerd om op mijn bureau ergonomisch te werken. Het scherm verticaal draaien en kantelen kan wel, maar de base is zo groot dat een hoogteverstelling in de normale horizontale houding niet zou misstaan. Het lijkt er wel op dat HP deze Chromebase vooral voor kinderen heeft ontworpen aangezien er op de productpagina uitgebreid stilgestaan wordt bij digitale lessen. 

Handig is dan weer wel dat je het scherm ook verticaal kunt gebruiken, prettig voor bijvoorbeeld websites waarbij de content altijd doorscrolt (zoals Twitter). De bovenkant van het scherm wordt dan uiteraard ook een stuk hoger.

©PXimport

©PXimport

Goede webcam met trucje

Boven het scherm is een 5megapixel-webcam geplaatst en die biedt een goede beeldkwaliteit. Beelden zijn scherp en je bent in alle lichtomstandigheden goed in beeld. Het enige minpuntje is dat de belichting net een tikje te overdreven wordt geboost waardoor de lichtste partijen in het beeld te wit zijn en contrast verliezen. Denk aan een witte kast of witte elementen op een witte muur. Maar uiteindelijk gaat het erom dat jij bij videogesprekken goed in beeld bent en dat werkt uitstekend. 

Standaard filmt de camera in Full HD, maar je kunt ook kiezen voor 1440p of zelfs nog iets hoger. HP heeft de Chromebase voorzien van een ingebouwde webcamcover die je bedient met een schuifje bovenop het scherm. Dat schuifje werkt soepel en bevat bovendien een handig trucje. Als je het schuifje halverwege dicht schuift, dan wordt alleen de camera uitgeschakeld en zie je een wit rastertje voor de camera. Je kunt het schuifje echter nog verder schuiven en dan wordt ook de microfoon uitgeschakeld. 

Je ziet op het rastertje voor de camera dan ook een microfoontje. Ook als je het scherm in de verticale oriëntatie gebruikt is de webcam goed bruikbaar, al word je dan natuurlijk een beetje vanaf de zijkant gefilmd.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Goed toetsenbord, matige muis

De kwaliteit van het meegeleverde invoersetje is wisselend. Het toetsenbord is voor een meegeleverd exemplaar best goed, voelt stevig aan en is netjes vormgegeven. De toetsaanslag is voor een chicklet-toetsenbord wel wat aan de zware kant en bij het tikken maakt het toetsenbord wel wat meer geluid dan zou hoeven. Je kunt op zich wel een ander toetsenbord gebruiken, maar dan mis je wat speciale toetsen om bijvoorbeeld de helderheid van het scherm te bedienen. Op zich zou ik het toetsenbord daarom gewoon gebruiken. 

De muis zou ik wel vervangen. Deze qua vorm groot genoeg, maar hij is voor mijn smaak net te plat, heeft een erg onprettig scrollwieltje en geen bladerknoppen. Daar staat trouwens tegenover dat het toetsenbord wel een terugknop heeft, dus misschien is dat voor jou al afdoende. Zowel toetsenbord als muis worden via bluetooth verbonden en werken op twee AAA-batterijen.

©PXimport

Prestaties

De processor is dus een bescheiden dualcore-processor (met vier threads). Toch blijkt dat in de praktijk niet heel erg voor het werk dat je voornamelijk met een Chrome OS-apparaat in de browser doet. Chrome OS is een licht besturingssysteem en browsen met meerdere tabbladen en werken met bijvoorbeeld Google Documenten werkt gewoon soepel. Ook veel Android-apps kun je gebruiken.

De benchmark PCMark die we voor Windows-pc’s vaak gebruiken werkt niet onder Chrome OS. Er zijn in de vorm van CrXPRT en Geekbench 5 twee benchmarks die we ook op eerdere Chrome-apparaten hebben gebruikt. In de benchmark CrXPRT scoort deze Chromebase 245 punten terwijl in CrXPRT 2 een score van 108 punten gehaald wordt. In Geekbench 5 scoort de Chromebase 964 punten in de single-core-test en 1954 punten in de multi-core-test. Deze scores zijn hoger dan de meeste normale Chromebooks die we getest hebben.

De Chromebase bevat een wifi 6-kaartje van Intel en haalt hiermee de verwachte snelheden van boven de 800 Mbit/s in combinatie met een wifi 6-accesspoint terwijl met een wifi 5-accesspoint zo'n 420 Mbit/s gehaald wordt. Dat zijn prima snelheden.

Conclusie

De HP Chromebase 22 draait op Chrome OS en heeft daarom de beperkingen die met dit platform komen. Daar staat tegenover dat Chrome OS simpel werkt, veilig is en vrijwel niet kapot te maken is. Voor een jongere of juist oudere doelgroep is het dan ook een prima besturingssysteem. Ook wanneer je voor je eigen werkzaamheden uit de voeten kunt met vrijwel enkel de Chrome-browser is dit een handig apparaat. 

De hardware is prima afgewerkt en ziet er goed uit, al is het scherm wat aan de kleine kant en had een hoogteverstelling handig en wat mij betreft ook nodig geweest. De hardware is niet heel krachtig, maar voor Chrome OS voldoet het en er is genoeg geheugen en opslag. 

Het apparaat is wat mij betreft wel net te duur, maar alsnog koop je met de HP Chromebase een fraai all-in-one-apparaat dat prima dienst doet als centrale browsecomputer in de woonkamer of als huiswerkapparaat voor kinderen die met Chrome OS kunnen of moeten werken.

Lange documenten in Word voorzie je natuurlijk van paginanummers. Maar wat als je project begint met een voorblad en een inhoudsopgave? Dan wil je de paginanummering misschien pas later laten starten, bijvoorbeeld bij het eerste hoofdstuk. Gelukkig kun je zelf bepalen vanaf welke pagina de nummering begint en hoe die wordt weergegeven.

Stap 1: Sectie-einde

Stel dat je de paginanummering pas op pagina vier wilt laten beginnen. Plaats dan de cursor aan het einde van de tekst op de derde pagina. Ga naar het tabblad Indeling, klik op Eindemarkeringen en kies onder Sectie-einden de optie Volgende pagina. Zo voeg je een sectie-einde toe tussen pagina drie en vier.

Stap 2: Ontkoppel de sectie

Klik in de kop- of voettekst van pagina vier. Je ziet nu het label Koptekst (Sectie 2) of Voettekst (Sectie 2) verschijnen. Zodra je dit doet, opent automatisch het tabblad Koptekst en voettekst. Klik op Aan vorige koppelen in de groep Navigatie om de kop- en voettekst van deze sectie los te koppelen van de vorige. Zo voorkom je dat de paginanummers ook op de eerste drie pagina’s verschijnen.

Stap 3: Nummering plaatsen

Plaats de cursor opnieuw in de kop- of voettekst van pagina vier waar je de nummering wilt starten. Ga naar Paginanummer, kies waar je het nummer wilt tonen (bovenaan of onderaan) en kies een stijl. Je ziet nu waarschijnlijk dat pagina vier het cijfer 4 krijgt. Dat wil je aanpassen. Klik opnieuw op Paginanummer en kies Opmaak paginanummers. Selecteer hier Beginnen bij en vul het gewenste startnummer in – in dit voorbeeld: 1. Klik op OK. Nu begint de nummering pas op pagina vier, met het cijfer 1.

De eerste drie pagina’s hebben nu geen nummering. Als je die drie pagina’s door middel van Romeinse cijfers wilt nummeren, dan ga je terug naar de allereerste pagina en weer klik je op Paginanummer. Je beslist of de nummering boven- of onderaan de pagina moet komen. In het pop-up venster Opmaakpaginanummers selecteer je bovenaan de Romeinse stijl en in het vak Beginnen bij selecteer je 1.

Vroeg of laat moet je bepaalde informatie digitaal delen. Denk aan contracten, medische gegevens of vertrouwelijke rapporten. Dat is vaak ook precies het moment waarop het mis kan gaan. Eén foutieve klik en je bestand belandt in verkeerde handen. Gelukkig zijn er slimme en relatief eenvoudige manieren om het risico te beperken, zonder paranoïde toestanden.

Lees ook: 20 tips om je online privacy te waarborgen

Om te voorkomen dat vertrouwelijke informatie terechtkomt bij onbevoegden, gebruik je bij voorkeur een combinatie van beveiligingsmaatregelen. Versleutel je bestanden vóór verzending, gebruik wachtwoorden of toegangsrechten en kies voor veilige overdrachtsdiensten in plaats van standaardmail. Beperk daarnaast de toegang tot enkel de juiste personen of groepen. Zo houd je je data echt privé, ook na verzending. 

Metadata verwijderen

Welke versie van Windows je ook gebruikt: als je gevoelige bestanden deelt, is het verstandig om eerst de metadata te wissen. Wanneer je een bestand aanmaakt, slaat het systeem automatisch extra gegevens op, zoals de naam van de auteur, de datum van de laatste wijziging, de computernaam en meer. Deze metadata kunnen onbedoeld gevoelige informatie prijsgeven.

Gelukkig kun je deze metadata in Windows Verkenner eenvoudig verwijderen. Navigeer naar het bestand dat je wilt delen. Klik er met de rechtermuisknop op en kies Eigenschappen. Of gebruik de toetscombinatie Alt+Enter. Ga naar het tabblad Details. Klik onderaan op Eigenschappen en persoonlijke gegevens verwijderen. Hier kun je ook de optie Maak een kopie waarbij alle mogelijke eigenschappen zijn verwijderd selecteren. Bevestig met OK. Hierdoor ontvang je een kopie van het bestand zonder de metadata.

➡️7-Zip

Installeren

Ben je van plan om een bestand via internet te versturen? Dan is versleuteling een slimme zet. Door een bestand te versleutelen, voorkom je dat onbevoegden toegang krijgen tot de inhoud, zelfs als ze dat per ongeluk in handen krijgen. Hoewel Windows 11 zelf versleutelingsopties biedt, zijn die alleen bedoeld voor lokale opslag en dus niet geschikt voor bestanden die je wilt delen. Gebruik daarom een externe tool zoals 7-Zip, een gratis, opensource-programma dat uitstekend werkt voor veilige compressie én encryptie.

7-Zip installeer je via de Opdrachtprompt: Open het Startmenu en zoek naar Opdrachtprompt. Klik met de rechtermuisknop op het resultaat en kies Als administrator uitvoeren. Typ de volgende opdracht en druk op Enter: winget install --id 7zip.7zip.

De tool wordt automatisch gedownload en geïnstalleerd. Zodra 7-Zip klaarstaat, kun je je bestand inpakken in een met een wachtwoord beveiligd archief (7z of zip) met sterke AES-256-encryptie. Op die manier kun je het bestand veilig versturen, bijvoorbeeld via e-mail of een cloudservice, mits je het wachtwoord apart en veilig deelt.

Versleutelen

Om 7-Zip te starten, zoek je via Startmenu naar 7-Zip File Manager. Open de app en navigeer naar het bestand dat je wilt beveiligen. Selecteer dat en klik op de groene knop Toevoegen. Onderaan, in het gedeelte Versleuteling, vul je een wachtwoord in om het bestand te beveiligen. Typ het wachtwoord twee keer ter bevestiging.

Je kunt ervoor kiezen om het wachtwoord zichtbaar te maken, zodat je zeker weet dat je geen typfouten maakt. Daarnaast kun je ook de bestandsnaam versleutelen. Dat zorgt ervoor dat zelfs de naam van het bestand niet meer herkenbaar is, wat de inhoud extra goed afschermt voor nieuwsgierige ogen. Het resultaat is een versleuteld archiefbestand - een soort digitale container - dat alleen geopend kan worden met het ingestelde wachtwoord.

Standaard blijft het originele, niet-versleutelde bestand behouden. Wil je dat automatisch laten verwijderen? Vink dan in het venster Toevoegen aan archief de optie Bestanden na inpakken verwijderen aan. Zo blijft enkel de beveiligde versie over.

Versleutelen en splitsen

Wil je nog een extra beveiligingslaag toevoegen? Dan kun je het bestand niet alleen versleutelen met 7-Zip, maar ook opsplitsen in meerdere delen. Vervolgens kun je elk deel apart versturen, eventueel zelfs op verschillende momenten of via verschillende kanalen.

Open opnieuw 7-Zip en voeg het bestand toe dat je op deze manier wilt beveiligen. Stel een encryptiewachtwoord in en bevestig dat. In het veld Opsplitsen in volumes, bytes kies je de gewenste bestandsgrootte per deel. Dit is vooral handig voor grote bestanden. Stel dat het originele bestand 40 MB groot is. Als je 10 MB opgeeft, maakt 7-Zip er automatisch vier gelabelde delen van.

Voor maximale veiligheid kun je elk deel via een andere dienst of e-mailaccount verzenden. De ontvanger selecteert alle delen in 7-Zip (houd hiervoor de Ctrl-toets ingedrukt tijdens het aanklikken) en kiest daarna Uitpakken. Zodra het juiste wachtwoord wordt ingevoerd, worden de delen automatisch samengevoegd en ontsleuteld.

➡️OneDrive

Machtigingen

Met OneDrive stel je eenvoudig machtigingenin waarmee je bepaalt wie er toegang krijgt tot het bestand dat je eerder met 7-Zip hebt versleuteld. Het delen kun je op elk moment weer stopzetten. Open OneDrive via verkenner en navigeer naar de map waarin de versleutelde container staat. Klik met de rechtermuisknop op het bestand en kies voor Delen.

In het pop-upvenster voer je het e-mailadres in van de persoon met wie je het bestand wilt delen. Je kunt ook meerdere e-mailadressen of een mailgroep invoeren. Klik vervolgens op het potloodicoon om aan te geven of de ontvanger het bestand mag Bewerken of Alleen mag bekijken. Ben je klaar? Klik dan op Verzenden. De ontvanger krijgt een e-mail met een link om het bestand te downloaden.

➡️Outlook

E-mailversleuteling

Heb je een Microsoft 365-abonnement? Dan kun je gebruikmaken van de ingebouwde versleutelfunctie in Outlook om je e-mails en bijlagen extra te beveiligen.

Open de Outlook-app en klik op Nieuwe e-mail om een nieuw bericht op te stellen.Ga eventueel naar het tabblad Invoegen en kies Bestand bijvoegen.Selecteer via Op deze computer zoeken het gewenste bestand en klik op Openen.

Daarnaga je naar het tabblad Opties bovenaan het Lint.Klik op de knop Versleutelen. Je kunt hier ook kiezen uit verschillende beveiligingsniveaus.Maak je bericht af zoals gewoonlijk en klik op Verzenden.De e-mail wordt nu automatisch versleuteld verstuurd. De inhoud is onderweg beschermd en kan alleen worden geopend door de bedoelde ontvanger.

Beveiligingsopties

Onder de knop Versleuteling zie je drie opties als je een Microsoft 365 Family- of Personal-abonnement gebruikt. De eerste optie is Niet doorsturen. Hierdoor blijft je bericht versleuteld binnen Microsoft 365 en kan de ontvanger het niet kopiëren of naar anderen doorsturen. Kies je Versleutelen, dan kunnen ontvangers met een Outlook.com- of Microsoft 365-account de bijlagen downloaden vanuit Outlook.com of de mobiele Outlook-app.

Wie een andere e-mailclient gebruikt, zoals Gmail, Thunderbird of Apple Mail, ontvangt een bericht dat er een Microsoft Office 365-versleutelde e-mail op hem wacht. Als de ontvanger op de link Bericht lezen klikt, dan schakelt hij naar het Microsoft 365 Portal voor berichtversleuteling en daar moet hij zich aanmelden met een eenmalige wachtwoordcode. Die code ontvangt hij in zijn e-mailclient en daarmee kan hij dan het bericht op de portal openen.

De derde optie is Geen machtiging ingesteld en daarmee verwijder je eerdere machtigingen. De versleutelfunctie in Outlook is ideaal voor wie snel en zonder technische omwegen gevoelige informatie wil delen binnen een professionele context. Je hoeft geen extra tools te installeren.

➡️Gmail

Vertrouwelijke modus

De extra beveiliging in Gmail heet Vertrouwelijke modus. Hiermee versleutel je je berichten, zodat alleen de bedoelde ontvanger ze kan lezen, zelfs als iemand anders toegang krijgt tot diens mailbox. Klik op Opstellen om een nieuw bericht te maken. Vul het e-mailadres van de ontvanger in, kies een onderwerp en typ je bericht. Voor je op Verzenden klikt, activeer je de extra beveiliging. Onderaan het berichtvenster zie je een aantal grijze knoppen. Helemaal rechts staat een pictogram van een slot met een wijzerplaat. Klik daarop om de Vertrouwelijke modus in te schakelen.

Gebruik je de mobiele app? Tik dan op de drie puntjes rechtsboven en kies daar het slotje. Ontvangers kunnen deze mail vervolgens niet doorsturen, kopiëren, afdrukken of downloaden. Er verschijnt ook een pop-upvenster waarin je de vervaltijd van het bericht instelt. Je kunt kiezen uit: 1 dag, 1 week, 1 maand, 3 maanden of 5 jaar. Na afloop van de gekozen periode verdwijnt het bericht automatisch uit de postbus.

Sms-beveiliging

In hetzelfde pop-upvenster kun je een extra beveiligingslaag toevoegen via de optie Toegangscode vereisen. Vink hier de optie Sms-toegangscode aan. De ontvanger kan het bericht dan pas lezen nadat hij of zij een code invoert die via sms op de mobiele telefoon wordt bezorgd. Hiermee voeg je een tweede beveiligingsfactor toe, wat het voor een indringer vrijwel onmogelijk maakt om toegang te krijgen. Die moet immers niet alleen de mailbox, maar ook de sms-berichten van de ontvanger onderscheppen. Dat is een bijzonder lastige combinatie.

Klik op Opslaan en vervolgens op Verzenden. Op dit moment kun je eventueel nog de vervaltijd van het bericht aanpassen. Dan verschijnt er nu een tweede pop-upvenster waarin je het telefoonnummer van de ontvanger moet invoeren. Klik opnieuw op Verzenden. De ontvanger krijgt vervolgens een e-mail met daarin een knop om het vertrouwelijke bericht in de browser te openen. Is sms-verificatie ingeschakeld? Dan ziet de ontvanger ter bevestiging de laatste twee cijfers van zijn of haar gsm-nummer. Na een klik op Send passcode wordt de toegangscode per sms verstuurd.

Lees ook: 20 (écht) onmisbare tips voor Gmail

Documenten ondertekenen op je iPhone? Zo maak je een handtekening aan

➡️Proton Mail

Zwitserse veiligheid

De grote mailproviders maken er geen geheim van dat ze het e-mailverkeer scannen. Volgens eigen zeggen doen ze dat om hun dienstverlening te verbeteren. Daarbij richten ze zich vooral op de metadata van berichten: wie met wie communiceert, wanneer en hoe vaak. Ben je op je privacy gesteld, dan geeft dit idee een onbehaaglijk gevoel, zeker wanneer het om vertrouwelijke informatie gaat.

In dat geval kun je overstappen naar een ultraveilige aanbieder zoals Proton Mail (https://proton.me), een dienst die privacy centraal stelt. De servers staan in Zwitserland, waardoor de dienst onderworpen is aan een van de strengste privacywetgevingen ter wereld. Proton Mail werkt standaard met end-to-end-encryptie. Bij gewone e-mails is de verbinding tussen jou en de server meestal wel versleuteld met TLS (Transport Layer Security), maar de e-mail zelf wordt op de server in leesbare vorm opgeslagen.

End-to-end-encryptie (E2EE) bij e-mail betekent dat alleen de afzender en de beoogde ontvanger de inhoud van het bericht kunnen lezen. Zelfs de e-maildienst zelf kan niet zien wat er in de e-mail staat, omdat de versleuteling pas wordt verwijderd op het toestel van de ontvanger.

De gratis versie, Proton Free, biedt dezelfde sterke beveiliging als de betaalde formules, maar met enkele beperkingen. Je beschikt over één e-mailadres en 1 GB e-mailopslag. Daar staat tegenover dat je volledig reclamevrij werkt, niet gevolgd wordt en je berichten niet worden geanalyseerd of gelogd. Wie meer nodig heeft, kan upgraden naar een betaald abonnement, zoals Mail Plus (3,99 euro per maand bij jaarlijkse betaling).