TCL toont ambitie en probeert continu bestaande modellen te verbeteren. Dat zien we bij het hele aanbod. De sterke prijs-kwaliteitverhouding van dit model is fijn en gelukkig beknibbelt TCL niet op kwaliteit. Sterker nog: deze 65C855 levert bijzonder mooie prestaties voor een zeer interessante prijs.

De 2023-versie van deze tv was best goed afgewerkt en mooi, maar erg elegant was hij niet. De 2024-versie van de 65C855 (ofwel het 65inch-model C855) ziet er daarentegen erg goed uit, zeker voor zijn prijs. Aan de voorzijde zie je enkel een metalen lijntje van het kader rond het scherm, dat TCL ietwat overbodig versiert met een klein etiket rechtsboven met het opschrift ‘Premium QD Miniled’. In profiel is hij nu erg slank, de rug is bovendien volledig vlak met een lichte welving aan de zijdes, waardoor het toestel er nog slanker uitziet. De centrale voet is verstevigd en de dunne metalen voetplaat is een stevige basis.

Aansluitingen

TCL heeft al enkele jaren dezelfde aansluitingen en die zijn niet zeer uitgebreid (ook nu niet), maar aan de andere kant missen de tv’s ook geen belangrijke aansluitingen. De C855 heeft geen hoofdtelefoonaansluiting meer en gezien de populariteit van bluetooth is dat begrijpelijk. Voor HDMI zijn er vier poorten, waarvan twee de volledige HDMI2.1-bandbreedte van 48 Gbit/s (voor 4K120) leveren. Voor gamers is er ondersteuning voor ALLM, VRR (HDMI VRR, AMD FreeSync en Nvidia G-Sync-compatibel) en 4K120. Pc-gamers kunnen op HDMI 1 zelfs tot 4K op 144 Hz of tot Full HD op 240 Hz.

De lage input-lag van 11,6 ms (in 4K60) en 7,2 ms (in 2K120) is uitstekend. Het is een goede keuze van TCL om ARC/eARC op een van de HDMI2.0-poorten te zetten: wie toch voor een soundbar kiest, hoeft geen HDMI2.1-aansluiting op te offeren.

Alle aansluitingen zitten op zijkant, zodat ze wandmontage niet hinderen. TCL kiest nog steeds voor een enkelvoudige tv-tuner, en je kunt live-tv niet opnemen of pauzeren. Wat betreft wifi heeft de fabrikant de stap naar wifi 6 gezet en kun je rekenen op een snellere en betrouwbaardere verbinding.

Nog meer dimming-zones

TCL lijkt echt volop in te zetten op de voordelen van miniled. Na een verdubbeling van het aantal zones vorig jaar, zien we dat aantal dit jaar nog eens meer dan verdubbelen. De achtergrondverlichting is nu onderverdeeld in 48 × 28 (1344) zones. Dat vinden we ronduit indrukwekkend. Gecombineerd met het VA-paneel, dat zelf al een goed contrast levert, biedt deze tv uitstekende contrastprestaties. Donkere balken boven en onder de film blijven mooi zwart. De processor stuurt de vele zones foutloos aan. Kleine lichtaccenten zijn mooi zichtbaar en zelfs tegen een donkere achtergrond veroorzaken ze geen problemen. Halo’s rond zeer heldere voorwerpen zijn nauwelijks zichtbaar, tenzij in zeer extreme HDR-beelden. Ook snel bewegende objecten veroorzaken geen foutief oplichtende zones.

Tot slot is er ook veel schaduwnuance zichtbaar. In HDR is het wel mogelijk dat erg donkere beelden een beetje scherpte verliezen, vermoedelijk door de dimming, maar zelfs dan is de prestatie nog puik. Het VA-paneel heeft een uitstekende uniformiteit, alleen in de heldere testbeelden doken wat minimale afwijkingen op die we niet zagen in gewone beelden.

Opgelet met de kijkhoek: die is goed, maar tevens beperkter dan oled. Wie vanuit een te schuine hoek kijkt, verliest contrast en zeker in HDR kun je dan soms wel de zones zien.

Geen extra helderheid, wel meer diepte

Meer zones betekent vaak ook betere piekhelderheid. TCL maakt in dit model bovendien gebruik van alweer nieuwe minileds, maar toch zien we geen uitgesproken verbetering. De metingen geven waardes aan die overeenkomen met die van het voorgaand model. En dat is echt nog steeds meer dan uitstekend. De piekhelderheid in de goed gekalibreerde HDR Film-beeldmodus kwam uit op 2246 nits op het 10%-venster. Het volledig witte beeld haalde 934 nits. Dat het kleurbereik van de quantum dots onveranderd is, is dan weer geen verrassing, 96% P3 is overigens een topresultaat. Zelfs zonder verbetering blijft dit TCL-model in de kop van het peloton zitten.

Meer weten over al die termen? Lees ook: Tv-jargon: dit betekenen al die technische termen en afkortingen

Al dat licht en kleur correct inzetten, is ook een belangrijke vereiste voor het beste beeld. Met ondersteuning voor HDR10+ en vooral Dolby Vision IQ zit je op dat vlak al gebeiteld. Zeker Dolby Vision IQ levert dankzij de Precision Detail-implementatie (nieuw dit jaar) de mooiste beelden. Precision Detail diept het contrast nog wat verder uit, waardoor details scherper in beeld komen en er een gevoel van diepte in het beeld zit.

Wat betekent HDR voor een televisie en wat voor verbetering mag je eigenlijk verwachten? 📺 Lees ook: Wat is HDR?

Ook standaard HDR10-beelden zien er erg knap uit. De tv toont heel wat witdetail en speelt zijn intense kleuren bijzonder goed uit. Enkel in zeer heldere scènes verliest de tv wat witdetail, maar dat verstoort het beeld niet. Dynamische tonemapping zou dat moeten oplossen, maar hier zien we geen verbetering tegenover vorig jaar. Als je deze instelling activeert, worden donkere en middentinten iets helderder en win je een beetje witdetail. Wij zien er geen echte meerwaarde in, zeker de hogere standen maken het beeld te helder. Kijk je bij veel omgevingslicht, dan is het wel een mogelijke keuze.

Goede beeldverwerking 

Volgens TCL zijn er wat kleine verbeteringen in de beeldverwerking, maar we zagen tijdens de test zelf in elk geval geen opvallende verschillen. De upscaling is goed, maar niet uitzonderlijk, en zeker bij content van lage kwaliteit en/of resolutie, zoals dvd, is het beeld wat zacht. In de Film-beeldmodus optimaliseer je dat door de scherpte iets te verhogen.

De processor werkt willekeurige ruis goed weg, maar blijft wat worstelen met MPEG-ruis die zichtbaar is als blokvorming in beeld. Gelukkig heeft de processor meer succes bij het elimineren van kleurstroken in zachte kleurovergangen, die laat enkel wat punten liggen bij de zwaarste tests.

De bewegingsscherpte is prima en net als vorig jaar biedt TCL de optie om het beeld op een verversingssnelheid van 240 Hz te laten werken. Met Full-HD-beelden gaat dat zonder compromissen, maar met 4K-beelden offer je in ruil voor die verhoogde verversingssnelheid een beetje verticale resolutie op. Dat verlies is beperkt en voor sport lijkt het ons een prima keuze, omdat je dan maximale bewegingsscherpte hebt. Voor games en film houd je het beter op 120 of 144 Hz, we denken dat de verbeterde bewegingsscherpte niet opweegt tegen het resolutieverlies (hoe klein ook).

Google TV

TCL kiest met Google TV voor een zeer goede smart tv-omgeving met het grootste aanbod aan apps. Andere pluspunten zijn Chromecast en Airplay, en de aanbevelingen gesorteerd per genre over verschillende diensten heen. Dat laatste is overigens alleen een pluspunt als je veel streaming-abonnementen hebt, anders zie je vooral aanbevelingen voor programma's die je toch niet kunt kijken.

De gebruikservaring is vlot, het toestel reageert snel op al onze commando’s. TCL zet zowel de ingangen als een reeks belangrijke instellingen in een lint onderaan het scherm in beeld. Dat lint roep je op met één knop op de afstandsbediening. Een volledig overzicht van de mogelijkheden vind je in het artikel over Google TV of in de review van de TCL 65C845. 

Speciale afstandsbediening

Over de nieuwe afstandsbediening zijn onze gevoelens gemengd. Op het eerste gezicht ziet die er modern en luxueus uit. Het cijfertoetsenbord is weg, wat de afstandsbediening compacter maakt. Het lage profiel van de toetsen en de zilverkleurige afwerking versterken het luxegevoel. Maar in gebruik ontdekken we ook wat minpunten: zo is de toetsaanslag relatief zwaar, en heeft hij een vrij luide en goedkoop klinkende klik. En waar is de volumeknop? Die is verhuisd naar de zijkant van de afstandsbediening. Om die te gebruiken moet je je grip aanpassen, bijzonder onhandig. TCL moet dat ergens ook beseft hebben, de zijwaartse toetsen van de D-pad kun je ook gebruiken om het volume aan te passen.

©TCL

Degelijke audiokwaliteit

TCL leunt nog steeds op Onkyo voor de audio-oplossing. Dit model kreeg een configuratie van 6x 10 watt, 2.2.2-kanaals, met ondersteuning voor Dolby Atmos en DTS:X. Dat laatste is nieuw, daarmee kun je nu alle high-end filmsoundtracks op deze tv beluisteren. Tijdens onze Dolby Atmos-test ging er echter wel iets mis, want een deel van het geluid leek soms weg te vallen.

TCL heeft ons probleem bevestigd en het is nu wachten op een software-update. Bij onze andere tests liet de tv wel een prima indruk achter. Je kunt flink wat volume halen, waarbij de processor niet hardhandig hoeft in te grijpen om vervorming tegen te gaan. Onze muziek klonk goed, met wat beperkte bas. De hoogte-effecten van Dolby Atmos en DTS:X kwamen licht door in onze filmfragmenten met dank aan de opwaarts gericht Dolby Atmos-luidsprekers – een mooi effect. Voor deze prijs is de audiokwaliteit prima, maar een goede soundbar zal het mooie beeld veel beter aanvullen.

©TCL

Conclusie

TCL mikt op een steeds hogere positie in de markt, maar de verbeterde specificaties vertalen zich niet altijd in betere prestaties, zo blijkt. Dat is misschien niet zo verrassend, aangezien de prestaties van dit model al uitstekend waren, zeker in deze prijsklasse.

De TCL 65C855 moet afrekenen met twee schoonheidsfoutjes, de ietwat vreemd geplaatste volumeknop was te vermijden geweest. Voor de Dolby Atmos-bug verwachten we dat TCL met een software-update komt.

Net als vorig jaar levert de dynamische tonemapping geen sterk verbeterd beeld op, maar ook zonder die functie is de tv ook in staat om prachtige HDR-beelden te tonen. Voor een scherpe prijs heeft de 65C855 een zeer goede beeldkwaliteit, prima geluidskwaliteit, Google TV én de nodige gamefeatures. Of je nu in een goed verduisterde ruimte zit of in een kamer met veel daglicht: deze TCL laat je genieten, naar wat voor films, series, sport of games je ook kijkt.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!