TCL toont ambitie en probeert continu bestaande modellen te verbeteren. Dat zien we bij het hele aanbod. De sterke prijs-kwaliteitverhouding van dit model is fijn en gelukkig beknibbelt TCL niet op kwaliteit. Sterker nog: deze 65C855 levert bijzonder mooie prestaties voor een zeer interessante prijs.

De 2023-versie van deze tv was best goed afgewerkt en mooi, maar erg elegant was hij niet. De 2024-versie van de 65C855 (ofwel het 65inch-model C855) ziet er daarentegen erg goed uit, zeker voor zijn prijs. Aan de voorzijde zie je enkel een metalen lijntje van het kader rond het scherm, dat TCL ietwat overbodig versiert met een klein etiket rechtsboven met het opschrift ‘Premium QD Miniled’. In profiel is hij nu erg slank, de rug is bovendien volledig vlak met een lichte welving aan de zijdes, waardoor het toestel er nog slanker uitziet. De centrale voet is verstevigd en de dunne metalen voetplaat is een stevige basis.

Aansluitingen

TCL heeft al enkele jaren dezelfde aansluitingen en die zijn niet zeer uitgebreid (ook nu niet), maar aan de andere kant missen de tv’s ook geen belangrijke aansluitingen. De C855 heeft geen hoofdtelefoonaansluiting meer en gezien de populariteit van bluetooth is dat begrijpelijk. Voor HDMI zijn er vier poorten, waarvan twee de volledige HDMI2.1-bandbreedte van 48 Gbit/s (voor 4K120) leveren. Voor gamers is er ondersteuning voor ALLM, VRR (HDMI VRR, AMD FreeSync en Nvidia G-Sync-compatibel) en 4K120. Pc-gamers kunnen op HDMI 1 zelfs tot 4K op 144 Hz of tot Full HD op 240 Hz.

De lage input-lag van 11,6 ms (in 4K60) en 7,2 ms (in 2K120) is uitstekend. Het is een goede keuze van TCL om ARC/eARC op een van de HDMI2.0-poorten te zetten: wie toch voor een soundbar kiest, hoeft geen HDMI2.1-aansluiting op te offeren.

Alle aansluitingen zitten op zijkant, zodat ze wandmontage niet hinderen. TCL kiest nog steeds voor een enkelvoudige tv-tuner, en je kunt live-tv niet opnemen of pauzeren. Wat betreft wifi heeft de fabrikant de stap naar wifi 6 gezet en kun je rekenen op een snellere en betrouwbaardere verbinding.

Nog meer dimming-zones

TCL lijkt echt volop in te zetten op de voordelen van miniled. Na een verdubbeling van het aantal zones vorig jaar, zien we dat aantal dit jaar nog eens meer dan verdubbelen. De achtergrondverlichting is nu onderverdeeld in 48 × 28 (1344) zones. Dat vinden we ronduit indrukwekkend. Gecombineerd met het VA-paneel, dat zelf al een goed contrast levert, biedt deze tv uitstekende contrastprestaties. Donkere balken boven en onder de film blijven mooi zwart. De processor stuurt de vele zones foutloos aan. Kleine lichtaccenten zijn mooi zichtbaar en zelfs tegen een donkere achtergrond veroorzaken ze geen problemen. Halo’s rond zeer heldere voorwerpen zijn nauwelijks zichtbaar, tenzij in zeer extreme HDR-beelden. Ook snel bewegende objecten veroorzaken geen foutief oplichtende zones.

Tot slot is er ook veel schaduwnuance zichtbaar. In HDR is het wel mogelijk dat erg donkere beelden een beetje scherpte verliezen, vermoedelijk door de dimming, maar zelfs dan is de prestatie nog puik. Het VA-paneel heeft een uitstekende uniformiteit, alleen in de heldere testbeelden doken wat minimale afwijkingen op die we niet zagen in gewone beelden.

Opgelet met de kijkhoek: die is goed, maar tevens beperkter dan oled. Wie vanuit een te schuine hoek kijkt, verliest contrast en zeker in HDR kun je dan soms wel de zones zien.

Geen extra helderheid, wel meer diepte

Meer zones betekent vaak ook betere piekhelderheid. TCL maakt in dit model bovendien gebruik van alweer nieuwe minileds, maar toch zien we geen uitgesproken verbetering. De metingen geven waardes aan die overeenkomen met die van het voorgaand model. En dat is echt nog steeds meer dan uitstekend. De piekhelderheid in de goed gekalibreerde HDR Film-beeldmodus kwam uit op 2246 nits op het 10%-venster. Het volledig witte beeld haalde 934 nits. Dat het kleurbereik van de quantum dots onveranderd is, is dan weer geen verrassing, 96% P3 is overigens een topresultaat. Zelfs zonder verbetering blijft dit TCL-model in de kop van het peloton zitten.

Meer weten over al die termen? Lees ook: Tv-jargon: dit betekenen al die technische termen en afkortingen

Al dat licht en kleur correct inzetten, is ook een belangrijke vereiste voor het beste beeld. Met ondersteuning voor HDR10+ en vooral Dolby Vision IQ zit je op dat vlak al gebeiteld. Zeker Dolby Vision IQ levert dankzij de Precision Detail-implementatie (nieuw dit jaar) de mooiste beelden. Precision Detail diept het contrast nog wat verder uit, waardoor details scherper in beeld komen en er een gevoel van diepte in het beeld zit.

Wat betekent HDR voor een televisie en wat voor verbetering mag je eigenlijk verwachten? 📺 Lees ook: Wat is HDR?

Ook standaard HDR10-beelden zien er erg knap uit. De tv toont heel wat witdetail en speelt zijn intense kleuren bijzonder goed uit. Enkel in zeer heldere scènes verliest de tv wat witdetail, maar dat verstoort het beeld niet. Dynamische tonemapping zou dat moeten oplossen, maar hier zien we geen verbetering tegenover vorig jaar. Als je deze instelling activeert, worden donkere en middentinten iets helderder en win je een beetje witdetail. Wij zien er geen echte meerwaarde in, zeker de hogere standen maken het beeld te helder. Kijk je bij veel omgevingslicht, dan is het wel een mogelijke keuze.

Goede beeldverwerking 

Volgens TCL zijn er wat kleine verbeteringen in de beeldverwerking, maar we zagen tijdens de test zelf in elk geval geen opvallende verschillen. De upscaling is goed, maar niet uitzonderlijk, en zeker bij content van lage kwaliteit en/of resolutie, zoals dvd, is het beeld wat zacht. In de Film-beeldmodus optimaliseer je dat door de scherpte iets te verhogen.

De processor werkt willekeurige ruis goed weg, maar blijft wat worstelen met MPEG-ruis die zichtbaar is als blokvorming in beeld. Gelukkig heeft de processor meer succes bij het elimineren van kleurstroken in zachte kleurovergangen, die laat enkel wat punten liggen bij de zwaarste tests.

De bewegingsscherpte is prima en net als vorig jaar biedt TCL de optie om het beeld op een verversingssnelheid van 240 Hz te laten werken. Met Full-HD-beelden gaat dat zonder compromissen, maar met 4K-beelden offer je in ruil voor die verhoogde verversingssnelheid een beetje verticale resolutie op. Dat verlies is beperkt en voor sport lijkt het ons een prima keuze, omdat je dan maximale bewegingsscherpte hebt. Voor games en film houd je het beter op 120 of 144 Hz, we denken dat de verbeterde bewegingsscherpte niet opweegt tegen het resolutieverlies (hoe klein ook).

Google TV

TCL kiest met Google TV voor een zeer goede smart tv-omgeving met het grootste aanbod aan apps. Andere pluspunten zijn Chromecast en Airplay, en de aanbevelingen gesorteerd per genre over verschillende diensten heen. Dat laatste is overigens alleen een pluspunt als je veel streaming-abonnementen hebt, anders zie je vooral aanbevelingen voor programma's die je toch niet kunt kijken.

De gebruikservaring is vlot, het toestel reageert snel op al onze commando’s. TCL zet zowel de ingangen als een reeks belangrijke instellingen in een lint onderaan het scherm in beeld. Dat lint roep je op met één knop op de afstandsbediening. Een volledig overzicht van de mogelijkheden vind je in het artikel over Google TV of in de review van de TCL 65C845. 

Speciale afstandsbediening

Over de nieuwe afstandsbediening zijn onze gevoelens gemengd. Op het eerste gezicht ziet die er modern en luxueus uit. Het cijfertoetsenbord is weg, wat de afstandsbediening compacter maakt. Het lage profiel van de toetsen en de zilverkleurige afwerking versterken het luxegevoel. Maar in gebruik ontdekken we ook wat minpunten: zo is de toetsaanslag relatief zwaar, en heeft hij een vrij luide en goedkoop klinkende klik. En waar is de volumeknop? Die is verhuisd naar de zijkant van de afstandsbediening. Om die te gebruiken moet je je grip aanpassen, bijzonder onhandig. TCL moet dat ergens ook beseft hebben, de zijwaartse toetsen van de D-pad kun je ook gebruiken om het volume aan te passen.

©TCL

Degelijke audiokwaliteit

TCL leunt nog steeds op Onkyo voor de audio-oplossing. Dit model kreeg een configuratie van 6x 10 watt, 2.2.2-kanaals, met ondersteuning voor Dolby Atmos en DTS:X. Dat laatste is nieuw, daarmee kun je nu alle high-end filmsoundtracks op deze tv beluisteren. Tijdens onze Dolby Atmos-test ging er echter wel iets mis, want een deel van het geluid leek soms weg te vallen.

TCL heeft ons probleem bevestigd en het is nu wachten op een software-update. Bij onze andere tests liet de tv wel een prima indruk achter. Je kunt flink wat volume halen, waarbij de processor niet hardhandig hoeft in te grijpen om vervorming tegen te gaan. Onze muziek klonk goed, met wat beperkte bas. De hoogte-effecten van Dolby Atmos en DTS:X kwamen licht door in onze filmfragmenten met dank aan de opwaarts gericht Dolby Atmos-luidsprekers – een mooi effect. Voor deze prijs is de audiokwaliteit prima, maar een goede soundbar zal het mooie beeld veel beter aanvullen.

©TCL

Conclusie

TCL mikt op een steeds hogere positie in de markt, maar de verbeterde specificaties vertalen zich niet altijd in betere prestaties, zo blijkt. Dat is misschien niet zo verrassend, aangezien de prestaties van dit model al uitstekend waren, zeker in deze prijsklasse.

De TCL 65C855 moet afrekenen met twee schoonheidsfoutjes, de ietwat vreemd geplaatste volumeknop was te vermijden geweest. Voor de Dolby Atmos-bug verwachten we dat TCL met een software-update komt.

Net als vorig jaar levert de dynamische tonemapping geen sterk verbeterd beeld op, maar ook zonder die functie is de tv ook in staat om prachtige HDR-beelden te tonen. Voor een scherpe prijs heeft de 65C855 een zeer goede beeldkwaliteit, prima geluidskwaliteit, Google TV én de nodige gamefeatures. Of je nu in een goed verduisterde ruimte zit of in een kamer met veel daglicht: deze TCL laat je genieten, naar wat voor films, series, sport of games je ook kijkt.

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.