Wie er nog aan twijfelt of miniLED genoeg te bieden heeft, mag die twijfels opbergen. Deze TCL 65C845 is een democratisch geprijsde subtopper televisie, die de beeldkwaliteit van hoger geprijsde modellen kan evenaren.

Niet slank, maar goed afgewerkt

De TCL C845 leent nagenoeg zijn volledig ontwerp van zijn voorganger, de TCL C835. Dat betekent dat je een mooi afgewerkte tv krijgt, met een donker titaniumkleurige rand, nauwelijks zichtbaar kader, en een stevige centrale voetplaat. Slank kunnen we hem niet noemen, al verbergen de afgeschuinde randen van het scherm dat wat. Maar zeker in vergelijking met miniled-concurrenten van bijvoorbeeld Samsung valt zijn relatief diep profiel toch op.

Lees ook: 5 televisies met Google TV

Bij de aansluitingen zijn er geen veranderingen ten opzichte van vorig jaar. Alle aansluitingen staan zijwaarts gericht, ook de stroomaansluiting. Die laatste staat vrij dicht tegen de rand, je moet de stroomkabel in een redelijk strakke bocht draaien om hem onzichtbaar te houden. Je vindt vier HDMI-aansluitingen. Twee daarvan leveren de volledige HDMI 2.1-bandbreedte van 48Gbps. Er is ondersteuning voor ALLM, VRR (HDMI VRR, AMD FreeSync en NVDIA G-Sync compatible) en 4K120. Gamers mogen naast die erg volledige lijst ook nog rekenen op een lage input-lag van 11,5ms (in 4K60) en 6,8 ms (in 2K120). Omdat ARC/eARC bovendien op een van de HDMI 2.0-poorten staat, hoef je geen HDMI 2.1-aansluiting te gebruiken voor een eventuele soundbar. Verder vinden we een composiet video en stereo cinch audio ingang, een USB-poort, een optische digitale uitgang, een hoofdtelefoonuitgang, ethernet, wifi en bluetooth. Zoals al enkele jaren kiest TCL voor een enkelvoudige tv-tuner, en kan je live tv niet opnemen of pauzeren. 

Ruim aanbod van Google TV

Er is weinig of niets veranderd aan de Google TV-interface. De registratie met een aparte TCL-account tijdens de installatie (naast die met een Google-account) is nu optioneel. Dat is een goede keuze, vorig jaar was die nog verplicht terwijl er eigenlijk geen enkele meerwaarde is.  Het platform zorgt voor een vlotte gebruikservaring, menu’s en apps reageren snel. Google TV biedt een zeer volledig aanbod apps, en naast ingebouwde Chromecast biedt TCL ook Airplay 2.

De echte vernieuwingen zitten in de onderdelen van de interface die TCL zelf kan aanpassen. Zo is de lijst met ingangen nu opgefrist als een lint onderaan het scherm. Je kan er zelf in bepalen wat er verschijnt, en dat kunnen ook apps zijn. Het bevat ook recent gebruikte apps. Iets gelijkaardigs zien we bij de instellingen. Daar is nu een lint met snelinstellingen dat je ook zelf kunt personaliseren.

TCL heeft ook de afstandsbediening aangepast. Op designvlak sluit die aan bij de vorige remote, een lange smalle, afgeronde vorm met handige en zacht te bedienen toetsen. Het is de layout die aangepast is. De afstandsbediening heeft opnieuw een numeriek toetsenblok en een aantal toetsen zijn van plaats verwisseld zodat de bediening terug iets intuïtiever is.

Dubbel zo veel dimming-segmenten

Waren we al erg tevreden over de C835, dan zijn er redenen om nog enthousiaster te zijn over deze opvolger. Hij gebruikt hetzelfde uitstekende VA-paneel als zijn voorganger, maar de achtergrondverlichting is onderverdeeld in dubbel zo veel segmenten; dit jaar zijn dat 48x12 (576). Met zo veel zones kan de C845 erg knappe contrasten voorleggen. Maar dat is niet alles, dankzij de uitstekende 12 bit-aansturing heeft TCL erg goede controle over hoeveel licht het in een bepaalde zone wil. Zo slaagt het erin om zonegrenzen goed verborgen te houden, en kleine lichtaccenten toch voldoende licht te geven zonder de volledige zone op te lichten.

Voor de kleinste lichtpunten, zoals sterren op een diepzwarte achtergrond blijft een OLED-tv weliswaar onverslagen, maar we bekeken heel wat contrastrijke beelden, en de C845 laat een uitzonderlijk goede indruk na. De aansturing kan ook snel bewegende beelden goed volgen, er is nauwelijks een nasleep te merken in de dimmingzones. Donkere scènes tonen mooi zwartdetail, zodat je ook dan niets van de actie mist. Contrast tot het uiterste drijven doen we met HDR-beelden, en zelfs dan blijft deze TCL uitstekend presteren. Het paneel heeft ook erg goede kijkhoek voor kleur en helderheid. Enkel voor contrast is dat wat beperkter, wie vrij schuin voor de tv zit, merkt wel contrastverlies en dan is het in donkere beelden wel mogelijk dat je zonegrenzen ziet.

Veel extra helderheid

Dat extra aantal dimmingzones levert betere contrastprestaties, maar dat is niet alles. Een nieuw type leds in de achtergrondverlichting levert nog een flinke upgrade. We meten namelijk een piekhelderheid van 2.200 nits, en dat is in de HDR Film beeldmode die uitstekend gekalibreerd is, een verbetering van 50% ten opzichte van de C835. Daarmee plaats de C845 zich op hetzelfde niveau als bijvoorbeeld een Samsung QN90C, die toch wel flink duurder is. Op een volledig wit veld levert hij bovendien nog 940 nits, een ongeziene prestatie. Quantum dots staan garant voor een enorm breed kleurbereik van 94% P3.

Hoe vertaalt zich dat in HDR-beelden? In één woord, indrukwekkend. De combinatie van sterk contrast, heel veel licht en rijke kleuren zet HDR-beelden echt prachtig in de verf. Daar komt nog eens bij dat TCL zijn dynamische tonemapping voor HDR10 heeft verbeterd, en je nu kunt kiezen uit drie instellingen. “Detail” accentueert kleine lichtaccenten, “Helderheid” optimaliseert de algemene helderheid van het beeld, en “Gebalanceerd” is een mix tussen beide. Alle modes verbeteren ook de weergave van zwartdetail. Je kan het ook uitschakelen, als je werkelijk het oorspronkelijke beeld wenst te zien, maar experimenteer zeker eens met deze instelling. Vooral als je kijkt bij wat omgevingslicht is bijvoorbeeld “Detail” een vrij veilige keuze.

De film beeldmode is zeer goed gekalibreerd, al merken we in HDR een lichtjes koele kleurtemperatuur, waardoor de helderste tinten wat blauwer ogen. Mocht je dat wensen, dan kan de TCL C845 via Calman automatisch gekalibreerd worden.

Goede beeldverwerking

Onder de motorkap gebruikt dit model dezelfde chipset als vorig jaar, en we herkennen dan ook dezelfde karakteristieken in de beeldverwerking. De mooie upscaling maakt het beeld soms wat zacht. Er is prima ruisonderdrukking, maar blokvorming ten gevolge van zware MPEG-compressie blijft moeilijk weg te werken. De TCL heeft een aparte instellingen om kleurbanden in gradiënten te vermijden, en die werkt goed tenzij de banding erg sterk is.

Toch heeft TCL ook hier iets nieuws te bieden. Vorig jaar kon het paneel al 4K aan 144 Hz aan, maar dat is enkel nuttig voor pc-gamers. Dit jaar kan dat nog steeds, maar kan het lcd-paneel ook tot 240Hz refreshrate aan. Dat kan met Full HD-content, of met 4K-beelden al verlies je in dat geval een beetje verticale resolutie. We waren aangenaam verrast door die optie. Het resolutieverlies is erg beperkt, en er is een duidelijke verbetering in de bewegingsscherpte. Snel bewegende voorwerpen hebben dan geen vage rand meer. Je kan die mode ook voor films gebruiken. Dat levert als bijkomend voordeel dat de processor dan iets minder fouten laat optekenen wanneer je voor motion interpolation kiest. Snelle camerabewegingen hebben dan geen schokken meer.

Puike Onkyo audio

De beeldprestaties van de TCL C845 zijn beter dan verwacht, de audioconfiguratie van de C845 ligt meer in lijn met zijn subtopper classificatie. Een twee maal twintig Watt stereo-opstelling met downfiring luidsprekers, en een extra twintig Watt woofermodule in de rug, van de hand van Onkyo is typerend voor deze categorie. De tv ondersteunt Dolby Atmos en DTS HD (maar geen DTS:X). Onze filmfragmenten klinken krachtig, met een goed stereobeeld, en zelfs redelijk wat diepgang. Dolby Atmos tests demonsteren een prima surroundeffect, maar zonder hoogte-gevoel. De diepste basklanken ontbreken, maar dat mag geen verrassing zijn. Zelfs met heel wat muziek vonden we de prestaties prima.

Conclusie

Er staat blijkbaar geen maat op de ambities van TCL. Deze 65C845 is geprijsd als een redelijke middenklasser, maar levert beeldprestaties die we eerder verwachten bij hoger geprijsde modellen. Het is een prachtige allround-tv die zowel voor film, sport als games, ongeacht je kijkomgeving, verduisterd of juist goed verlicht, hele mooie beelden laat optekenen. De uitstekende bewegingsscherpte dankzij de optie voor een 240Hz refreshrate is vrij uniek. Doe er de prima audio bij, en het uitgebreide Google TV-aanbod, en het plaatje is compleet. Een aanrader.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.