Chromecast-speakers kun je combineren in groepen die simultaan hetzelfde nummer of dezelfde playlist afspelen. Hoe je zo'n groep precies maakt, leggen we uit in dit artikel.

Wat is Chromecast en in welke apparaten zit het?

Chromecast is een technologie van Google om over het netwerk muziek of video van een mobiel toestel naar een ander apparaat te sturen. Dat kan een draadloze speaker zijn, of je tv. Of iets anders. De functie zit ingebouwd in waanzinnig veel apparaten. Zo hebben heel veel soundbars Chromecast-ondersteuning. Ook muziekversterkers of AV-receivers bieden het vaak, al moet je bij die type toestellen toch goed checken of een cast-functie aanwezig is. 

Heb je een Chromecast-toestel in huis? Dan verschijnt er in bijna alle streaming-apps op je telefoon of tablet een cast-icoontje waarop je kunt tikken om muziek of video naar dat toestel te sturen. Hoewel Chromecast een technologie is van Google, vind je het vaak ook bij apps die op je iPhone of iPad staan.

Zeg casting, niet streaming

Muziek of video van een mobiel toestel naar een tv of speaker sturen? Als je echt de puntjes op de i wilt zetten, dan moet je bij Chromecast het werkwoord 'casten' gebruiken, niet 'streamen' gebruiken. Al doet iedereen (wij ook!) het wel. Waarom een ander werkwoord? Dat komt omdat Chromecast net anders werkt dan gewone streaming. Vanaf het moment dat je in de Netflix- of YouTube-app op het cast-icoontje drukt, vloeit de mediastream van de servers van het contentbedrijf rechtstreeks naar je tv of speaker. Niet langer 'over' je smartphone heen. Dat is bij AirPlay of bluetooth wél het geval. Als de batterij van je telefoon bij die laatste op is, dan stopt de muziek. Chromecast heeft op dat vlak dus wel een voordeel. 

Nog even over dat casten…

Omdat Chromecast een product van Google is, kan het wel eens dat een bepaalde functie of optie opeens anders heet dan in dit artikel. In tegenstelling tot Apple is Google namelijk niet altijd heel consequent met namen of met menu's. Over de jaren heen is het zelfs heel wispelturig geweest als het gaat om de naam 'Chromecast' zelf. 

©JBL

Strikt genomen is 'Chromecast' de naam van de media-adapters die Google zelf verkoopt. Is het ingebouwd in een product van iemand anders, dan zie je tegenwoordig 'Google Cast' staan. Vroeger was dat anders, en in de praktijk zie je toch apps en fabrikanten nog altijd het label 'Chromecast' hanteren. Maar eigenlijk staat Google Cast en Chromecast voor hetzelfde.

Groeperen: hoe werkt het?

Het groeperen van speakers bij Google Chromecast verloopt wat anders dan bij concurrende systemen. In de app van Sonos of HEOS bijvoorbeeld, kies je muziek en tik je de kamers aan waarin je die wilt horen. Bij Chromecast moet je vooruit plannen: je maakt een groep aan met daarin de gekozen speakers en je geeft die groep een naam. Daarna verschijnt de groep als een extra (virtuele) speaker in de lijst van beschikbare toestellen wanneer je in een streaming-app op het Cast-icoontje tikt. 

Stel dat je in thuis drie speakers met Chromecast hebt: eentje in de woonkamer, eentje in de keuken en eentje in de slaapkamer. Als je een groep maakt met de toestellen in de woonkamer en keuken, geef je deze bijvoorbeeld de naam 'Beneden'. Als je dan in de Disney+-app op het cast-icoontje tikt, zie je Woonkamer, Keuken, Slaapkamer én Beneden. Eentje extra dus. 

©Jamie Biesemans

Is de speaker al in Google Home ingesteld?

Om een speakergroep te maken, heb je de Google Home-app nodig. Deze app is beschikbaar voor Android en iOS. Om hem te gebruiken, moet je wel beschikken over een Google-account. Vroeger kon je sowieso niet ontsnappen aan Google Home omdat je via deze app ook je Chromecast-apparaat moest instellen. Je gebruikte onder meer om het te verbinden met je wifi-netwerk en te koppelen aan je Google-account. Dat is dan weer nodig als je de Google Assistant wilt gebruiken om je speaker te bedienen.

Inmiddels zijn de regels wat minder streng, en kun je al casten naar aan apparaat dat niet via Google Home is aangemeld. Om te groeperen moet je het echter wél instellen via Home. Mocht dat nodig zijn, dan moet je eerst in de Home-app onderaan op Apparaten tikken en dan op de blauwe knop Toevoegen. Je doorloopt dan een stappenplan. Zorg dat de speaker of het toestel aanstaat en dat je in de buurt staat met je smartphone. Het apparaat zal dan automatisch gevonden worden.

Zo maak je een groep

De werkwijze is op een Android-toestel of Apple-apparaat nagenoeg hetzelfde. Je opent de Google Home-app en tikt onderaan op Instellingen. Bij een tablet kan Instellingen ook wel links in een balk te vinden zijn.

©Jamie Biesemans

Je ziet bij het instellingenscherm onderaan een knop Toevoegen. Als je hier op drukt, zie je een lijstje mogelijkheden verschijnen. Selecteer Speakergroep Maken en selecteer de speakers die je in een groep wilt stoppen. In de volgende stap kun je deze speakergroep een eigen naam geven. Druk daarna op OK en je bent klaar.

©Jamie Biesemans

Hierna kun je in een streaming-app, zoals Apple Music of YouTube, op het cast-icoon tikken. De speakergroep zie je dan tussen de aanwezige speakers en audiotoestellen verschijnen.

Groepen aanpassen

Wat als je achteraf een nieuwe speaker koopt en die aan een groep wilt toevoegen? Of andersom, een audiotoestel uit een groep halen? Dan moet je weer naar Google Home en tik je op Instellingen. Je ziet dan een rij genaamd Apparaten, groepen en ruimtes. Tik op het > teken ernaast, en tik in het volgende scherm op Speakergroepen.

©Jamie Biesemans

Je krijgt dan een lijst te zien van alle speakergroepen. Selecteer de groep die je wilt aanpassen en tik dan op Apparaten kiezen om speakers te verwijderen of toe te voegen. De Groep verwijderen is een andere optie.

©Jamie Biesemans

Wat kun je niet?

Een tikje onhandig is dat je muziek die op één speaker speelt, niet zomaar kunt uitbreiden naar een speakergroep. Je moet in je streaming-app eerst het casten naar die ene speaker stoppen en dan weer starten door op de speakergroep te tikken. 

In de woonkamer staat de spannende voetbalfinale te spelen via de tv en soundbar, maar je moet toch even een paar dingen regelen in de keuken. Hapjes klaarmaken voor je vrienden, we zeggen maar iets. Kun je dan het geluid van die match via Chromecast doorsturen naar je keukenspeaker zodat je alles kunt volgen? Het korte antwoord is: nee. De Chromecast-technologie is ontworpen rond streamende audio en video. Het kan dus niet het geluid dat binnenkomt in de soundbar (van de tv) naar elders casten. Ook niet als je die soundbar in een groep stopt met de speaker in de keuken. Dit kan wel met 'echte' multiroomplatforms, zoals van Sonos, Bluesound en HEOS.

Lees ook: Multiroom: een muzieksysteem voor heel je huis

Hoewel wachtwoordloze technieken als toegangssleutels snel terrein winnen, doe je er voorlopig goed aan slim om te gaan met je huidige wachtwoorden. De tips en (gratis) tools in dit artikel helpen je bij het opzetten van degelijk wachtwoordbeheer.

Cloudbeheer

Telkens hetzelfde wachtwoord gebruiken voor meerdere apps en diensten is sterk af te raden, maar verschillende complexe wachtwoorden onthouden lukt haast niet zonder een wachtwoordbeheerder. Een degelijke, gratis optie is het opensource Bitwarden. Kies eerst een hoofdwachtwoord en installeer daarna de desktop-app, browserextensies (voor automatisch invullen) en/of de mobiele app. Je wachtwoordkluis wordt end-to-end versleuteld in de cloud bewaard en wordt via je account gesynchroniseerd. Kies bij voorkeur bitwarden.eu als serverlocatie. Je kunt ook creditcards en andere gevoelige gegevens in je kluis bewaren.

Lokaal beheer

Bitwarden is een uitstekende wachtwoordmanager, maar functies als TOTP-authenticatie (Time-based One-Time Password) zijn alleen beschikbaar in de betaalde versie. Misschien stoort het je ook dat je wachtwoordkluis in de cloud wordt opgeslagen. Een gratis, opensource-alternatief is KeePassXC. Deze bewaart alles lokaal in een versleuteld bestand, van wachtwoorden en creditcards tot notities. De app werkt volledig offline, ondersteunt ook TOTP-authenticatie en vult inloggegevens automatisch in via een browserextensie. Wil je toch synchronisatie, dan kun je de database delen via een cloudopslagdienst als Google Drive of Dropbox, of met Syncthing.

Algoritme

Bij wachtwoordbeheerders als Bitwarden en KeePassXC worden je wachtwoorden opgeslagen. LessPass pakt het anders aan. Deze bewaart niets, maar genereert je wachtwoorden telkens opnieuw via een algoritme op basis van je hoofdwachtwoord, gebruikersnaam en sitenaam. Uit veiligheidsoverwegingen gebruik je hiervoor liefst de browserextensie of mobiele app, zodat alles lokaal gebeurt. Omdat nergens iets wordt opgeslagen, is dit systeem veilig, maar je moet bij elke herberekening wel exact dezelfde gegevens ingeven. Automatisch invullen of ondersteuning voor notities ontbreekt helaas.

Browsers

Gebruik je bijna uitsluitend je browser voor allerlei aanmeldingen, dan kun je ook de ingebouwde wachtwoordbeheerfunctie gebruiken. Deze zit in de meeste Chromium-browsers en in Firefox. In Chrome ga je naar Instellingen / Jij en Google / Synchronisatie en Google-services. Schakel de functie in en zorg dat bij Beheren wat je synchroniseert ook Wachtwoorden en toegangssleutels is aangevinkt. Wil je liever niet synchroniseren, dan kun je wachtwoorden ook handmatig exporteren en importeren via Instellingen / Automatisch invullen en wachtwoorden / Google Wachtwoordmanager. Kies daar Instellingen en Wachtwoorden exporteren. Je kunt het opnieuw inladen via Wachtwoorden importeren. Verwijder eventueel het csv-bestand na gebruik. Firefox biedt vergelijkbare opties.

2FA

Zelfs met een degelijke wachtwoordbeheerder blijven wachtwoorden een zwakke schakel: ze zijn te eenvoudig, je vergeet of verliest ze, je geeft ze in op phishing-sites of malware onderschept ze. Daarom is het aangeraden om 2FA, oftewel tweestapsverificatie, te activeren. Daarbij is naast je wachtwoord een extra factor nodig, zoals een pincode, TOTP, sms, pushmelding, biometrie of een beveiligingssleutel. Een handig overzicht van sites en diensten die 2FA ondersteunen, met info over de gebruikte methoden en links naar de instelinstructies, vind je op https://2fawebsites.github.io en op de thematische https://2fa.directory.

Authenticator

Er bestaan meerdere verificatiemethoden voor 2FA, maar vrijwel alle diensten ondersteunen verificatie zowel via sms als via TOTP. Bij TOTP is geen internet of gsm-netwerk nodig, wat het minder kwetsbaar maakt voor onderschepping of sim-swapping. Om zulke codes te genereren heb je een TOTP-authenticator-app nodig. Goede gratis opties zijn Google Authenticator, Microsoft Authenticator (ondersteunt geen wachtwoordbeheer en autofill meer), Aegis Authenticator en Authy. Alle vier ondersteunen TOTP en bieden een back-upfunctie. Wil je je codes exporteren, dan lukt dit het best met Google of Aegis. Deze laatste is ook opensource, maar is enkel beschikbaar voor Android. Authy is veelzijdigst, want bruikbaar op Android, iOS, macOS en Windows.

Herstelcodes

De meeste diensten met 2FA laten je ook herstelcodes gebruiken. Deze bieden een uitweg als je tijdelijk geen toegang hebt tot andere aanmeldopties, bijvoorbeeld bij verlies van je smartphone. Bewaar deze herstelcodes tevens digitaal, zoals in het notitiegedeelte van je favoriete wachtwoordmanager, in een versleutelde VeraCrypt-container of in een versleuteld cloudbestand. Bij Google vind je tot 10 herstelcodes via https://myaccount.google.com/security, bij Back-upcodes. Bij Microsoft is dit beperkt tot één code: ga naar https://account.microsoft.com/security, klik op Beheren hoe ik me aanmeld en kies Een nieuwe code genereren.

Gehackt?

Het is verstandig om regelmatig te controleren of een van je login-id's al in een online datalek voorkomt. Dit kan via Have I Been Pwned. Hier vul je e-mailadres in en je ziet meteen hoeveel en welke datalekken er zijn. Klik bovenaan op Notify Me voor een gratis melding zodra je adres in een nieuw lek opduikt. Klik op Passwords om te controleren of een wachtwoord reeds voorkomt in een datalek.

In Chrome kun je via chrome://password-manager/checkup?start=true eveneens een wachtwoordcheck uitvoeren. Je ziet ook hoeveel wachtwoorden zwak zijn of worden hergebruikt.

Anti-phishing

Wachtwoorden bieden weinig bescherming tegen phishing-sites, dus zorg ervoor dat je hiertegen zo goed mogelijk beveiligd bent. In je browser, zoals Chrome, ga je naar Instellingen, kies Privacy en beveiliging / Beveiliging en activeer bij voorkeur Geoptimaliseerde beveiliging bij Safe Browsing, of anders Standaardbeveiliging. Daarnaast kun je via DNS phishing-sites al blokkeren voor ze laden. Een optie is het gebruik van de nieuwe Europese publieke DNS4EU-resolvers. Kies hier voor Protective resolution (86.54.11.1 en 86.54.11.201), eventueel aangevuld met kinderbescherming en/of advertentieblokkering. Op de site vind je stap-voor-stap-instructies.

E-mailadres

Veel diensten laten je een e-mailadres opgeven ingeval je je wachtwoord vergeet of je account wordt geblokkeerd. Je ontvangt dan een mail om je identiteit te bevestigen en een herstellink te krijgen. Gebruik hiervoor liefst niet je hoofdadres, want als iemand dat via een datalek bemachtigt, kan die herstelmails onderscheppen en je accounts via wachtwoordherstel overnemen. Je kiest dus beter een apart e-mailadres dat je nergens anders voor gebruikt. Bij Google kun je dit instellen op https://myaccount.google.com/security, bij Herstelmailadres.

Lees ook: Zo meld je phishing in Outlook en Gmail

Browserprofiel

Voor gevoelige accounts zoals online bankieren of je wachtwoordkluis kun je overwegen een apart browserprofiel te gebruiken. Malafide scripts of extensies uit je standaardprofiel worden zo niet geactiveerd. Zo beperk je ook tracering en fingerprinting, en voorkom je dat je per ongeluk ingelogd blijft, aangezien je in dat profiel geen andere sites bezoekt.

In Chrome maak je een nieuw profiel aan via het profielicoon rechtsboven. Kies Chrome-profiel toevoegen. Je kunt inloggen met een Google-account of klikken op Doorgaan zonder account. Kies een zoekmachine, vul een profielnaam in, selecteer een opvallend thema en klik op Klaar.

Aanmeldpogingen

Bij sommige diensten, zoals Google en Microsoft, ontvang je automatisch een e-mail of pushmelding zodra een nieuw apparaat of een nieuwe browser inlogt. Zo kun je snel ingrijpen, bijvoorbeeld door je wachtwoord aan te passen of verdachte sessies uit te loggen. Bij Google ga je naar https://myaccount.google.com/security. Scrol naar Je apparaten en klik op Apparaten beheren. Selecteer een sessie en kies Uitloggen. Bij Microsoft ga je naar https://account.microsoft.com/security en klik je op Mijn aanmeldactiviteiten weergeven.

Beveiligingssleutel

Je kunt een fysieke beveiligingssleutel (zoals de meeste YubiKeys) ook gebruiken om je wachtwoordkluis te openen in combinatie met je hoofdwachtwoord.

Installeer eerst Yubikey Manager en start dit programma. Ga naar Applications/OTP en klik op Configure bij een vrij slot. Kies Challenge-response en klik op Generate voor een geheime sleutel. Vink Require touch aan voor extra veiligheid. Bevestig met Finish.

Open vervolgens je database in KeePassXC en ga naar Database / Databasebeveiliging. Kies Aanvullende bescherming toevoegen / Challenge-Response toevoegen. Selecteer het juiste slot van je ingeplugde beveiligingssleutel en bevestig met OK.

Browserwachtwoorden

Gebruik je meerdere browsers en zoek je het wachtwoord van een specifieke site, wil je alle wachtwoorden exporteren voor import in een andere browser, of is je systeem gecrasht en wil je de wachtwoorden uit je browserprofielen halen? Dan kan het gratis WebBrowserPassView handig van pas komen (let op: je virusscanner kan een foutpositief geven). Pak het zip-bestand uit met het wachtwoord wbpv28821@ en start de portable app. Je krijgt een overzicht van alle gevonden sites en log-ins. Via Bestand / Geselecteerde items opslaan kun je exporteren naar diverse csv-formaten, zoals voor Chrome, KeePass en Firefox.

Toegangssleutels

Een mooie afsluiter lijkt ons een tip rond passkeys, oftewel toegangssleutels. Immers, steeds meer diensten (en wachtwoordmanagers) ondersteunen deze aanmeldmethode waarbij je geen wachtwoord meer hoeft in te voeren. Een passkey is een cryptografisch sleutelpaar: de publieke sleutel wordt bewaard bij de onlinedienst, terwijl de (afgeleide) private sleutel veilig op je toestel blijft, zoals je pc, smartphone of een fysieke beveiligingssleutel zoals een Yubikey.

Zo maak je een toegangssleutel aan bij Google. Ga naar https://g.co/passkeys en meld je aan. Klik twee keer op Toegangssleutel maken. Je toestel stelt nu een methode voor, zoals gezichtsherkenning, vingerafdruk of pincode. Bevestig de koppeling. Vanaf nu kun je je bij Google aanmelden vanaf dit toestel, zonder wachtwoord.

Fairphone lanceert de vernieuwde Fairbuds XL. Deze modulaire koptelefoon belooft nu ook het geluid en comfort te bieden dat je voor 249 euro mag verwachten. Met nieuwe drivers en zachtere oorkussens pakt de fabrikant de eerdere kritiekpunten aan. Handig: je kunt je oude model zelf eenvoudig upgraden.

De Nederlandse fabrikant Fairphone heeft deze week de vernieuwde versie van de Fairbuds XL gepresenteerd. Deze modulaire koptelefoon is een doorontwikkeling van het model dat in 2023 werd gelanceerd. Waar de eerste generatie vooral een statement maakte op het gebied van repareerbaarheid, belooft deze nieuwe versie ook op audiogebied en draagcomfort een inhaalslag te maken. De koptelefoon is daardoor ontworpen om jarenlang mee te gaan en is per direct verkrijgbaar.

©Fairphone

Verbeterde audiokwaliteit en materialen

De belangrijkste upgrade ten opzichte van de voorganger zit in de geluidsweergave en het fysieke ontwerp. De nieuwe Fairbuds XL beschikt over 40 mm dynamische drivers en ondersteuning voor aptX HD, wat moet zorgen voor een gedetailleerder geluidsbeeld en high-res audio via bluetooth. Fairphone heeft daarnaast gekeken naar de feedback over het draagcomfort. De nieuwe modellen zijn uitgerust met zachtere oorkussens van 'birdseye-mesh' en een ademende hoofdband, waardoor de koptelefoon ook tijdens langere luistersessies prettig moet blijven zitten. Het design is beschikbaar in de kleuren Forest Green en Horizon Black.

Modulair ontwerp voor lange levensduur

Wat de Fairbuds XL onderscheidt in de markt van consumentenelektronica is de verregaande modulariteit. De koptelefoon is opgebouwd uit negen losse modules die door de gebruiker zelf te vervangen zijn. Dit betekent dat bij een defect of slijtage niet het hele apparaat weggedaan hoeft te worden, maar dat onderdelen zoals de batterij, de oorkussens of de hoofdband eenvoudig vervangen kunnen worden. Technisch biedt het apparaat verder dual-point connectiviteit, een IP54-certificering voor spatwaterdichtheid en een accuduur tot 30 uur.

Zoals gebruikelijk bij het Amsterdamse bedrijf ligt de nadruk sterk op duurzaamheid en eerlijke materialen. De koptelefoon bestaat voor ongeveer 50 procent uit gerecyclede grondstoffen, waaronder gerecycled aluminium en zeldzame aardmaterialen in de magneten. Ook wordt er bij de assemblage gebruikgemaakt van fabrieken die draaien op zonne-energie en investeert het bedrijf in leefbare lonen voor fabrieksarbeiders.

©Fairphone

Compatibel met het vorige model

Een opvallende keuze van Fairphone is de compatibiliteit met de eerste generatie Fairbuds XL. De fabrikant benadrukt dat technologie moet meegroeien met de gebruiker. Bezitters van het 2023-model hoeven daarom geen volledig nieuwe koptelefoon aan te schaffen om te profiteren van de geluidsverbeteringen. De nieuwe drivers zijn namelijk ook als los onderdeel verkrijgbaar en kunnen eenvoudig in het oude model worden geïnstalleerd. Hiermee voegt Fairphone daadwerkelijk de daad bij het woord wat betreft het verlengen van de levensduur van elektronica.

©Fairphone

Prijs en beschikbaarheid

De vernieuwde Fairbuds XL is per direct verkrijgbaar in Nederland. De adviesprijs voor de koptelefoon bedraagt 249 euro. Hij is te koop via de webwinkel van Fairphone en bij geselecteerde retailers.