Peggy van ID.nl wil nu eindelijk van de overtollige kilo's af. Om dat te bereiken, gaat ze onder begeleiding 6 weken lang sporten en haar voeding aanpassen. Hoe het haar vergaat, kun je volgen op ID.nl. Dit is haar verslag van de derde week. "Drie weken overleefd, ik ben best trots op mezelf."

Lezen hoe het Peggy verging in haar eerste week? Klik dan hier. Nieuwsgierig naar week 2? Klik dan hier.

⏰ Maandag 23 januari

Dag 1 van week 3. Maandag vergaderdag op het werk. Ik was niet op mijn best (ik word sowieso niet leuker van veel vergaderen. Ik hou van kort, bondig en concreet, en dat zijn vergaderingen met veel mensen meestal niet). Moe, beetje blegh, veel ouwehoeren en o ja: ik moet ook nog sporten vanavond. Beetje op tijd naar huis, wat gegeten en dat sportpak aan. Toch ook wel weer prima, anders lig ik een beetje lamlendig te doen op die bank.

We hadden eerst 40 minuten food seminar van diëtiste Mara. Sowieso leuk om haar live te zien in plaats van alleen maar advies en berichten via de app. Ik weet best wel wat over voeding (jarenlang diverse diëten volgen, daar steek je toch iets van op), maar in combinatie met sporten is het weer even anders. En je leert ook altijd weer wat nieuws.

Eiwitten zijn belangrijk voor je herstel en zorgen voor minder spierpijn en een sneller herstel. Daarom is elke dag een portie zuivel belangrijk, vooral na het sporten en dan bij voorkeur de magere varianten. In kwark zitten bijvoorbeeld weer meer eiwitten dan in yoghurt. Na het sporten eet ik dus een bakje kwark met wat vers fruit (vooruit, een kant-en-klaar bakje van de Appie). Beide vind ik lekker, dus geen straf. We hebben het ook gehad over de verschillen tussen verzadigde en onverzadigde vetten. Onverzadigd is beter en zit bijvoorbeeld in vette vis als zalm en makreel. Verzadigde vetten zitten bijvoorbeeld in kokosolie, waar iedereen opeens hysterisch mee aan het koken is (hippe hypegedoe), maar gewoon olijfolie is eigenlijk veel beter. Die kan ik dus afvinken.

En… GÉÉN ALCOHOL! Oké, deze zes weken dan, maar alcohol is dus sowieso slecht voor je. Draagt nergens aan bij, behalve een leuke avond en hoofdpijn de volgende dag. Maar toch, af en toe een wijntje mag toch wel? Daar zijn toch ook wel onderzoeken over?!

©Thanakorn - stock.adobe.com

Ik eet drie keer per dag (op de sportavonden vier keer), maar idealiter is vijf à zes keer per dag beter. Dit in verband met piekmomenten en ook zorgen vijf tot zes eetmomenten voor optimale spieropbouw en herstel. Dat zorgt op zijn beurt weer voor hogere rustverbranding. Bij minder eetmomenten heb je na je voeding hogere pieken en diepere dalen (het gaat dan over honger en je bloedsuikerspiegel), in plaats van een constantere lijn bij meer eetmomenten.

Ik ben niet zo’n rauwkost- en fruitfan. Ik heb een collega die dagelijks een zak wortelen wegknaagt. Ik eet dan gewoon liever niks. En fruit het liefst schoongemaakt en wel voor mijn neus gezet (ik heb een oud-collega/vriendin die dat op mijn vorige werk om vier uur ’s middags altijd voor me deed, 💕). Maar een handje noten is ook een goeie optie en die mogen ook best gebrand zijn, zolang ze maar niet gezouten zijn. Food for thought dus… Nootjes it is om in elk geval aan vier eetmomenten te komen. Kleine stapjes.

PS Fitbit vergeten aan te zetten 🙁.

©OlgaKriger

⏰ Woensdag 25 januari

Dag 2 van week 3. Fitbit (bijna) op tijd aangezet, jeej! 🥳

Ik was maandag moe, maar vandaag was next-level. Ik dacht serieus: ik kom niet vooruit vanavond! Bizar dat ik dus op de terugweg in de auto lekker mee zat te blèren met Beyoncé (All the single ladies, all the single ladies, who oh oh – nou ja, vriendinnen, je weet wel). Vol energie dus naar huis. Echt ON-GE-LO-FE-LIJK, lekker getraind! Ik denk morgen afstervende buikspieren en bilspieren (over de armen heb ik het gewoon niet meer; on-going toestanden), maar hé: er zitten daar dus spieren, en wie had dat ooit gedacht?

Thuis even op de blitste slimme weegschaal van Tanita gaan staan en daar is al verbetering te zien in álles (tenminste, voor zover ik het allemaal begrijp). Maar mijn metabolische leeftijd is in twaalf dagen tijd al gedaald van 58 jaar (aargh!) naar 55 jaar. Nog maar twaalf jaar te gaan in drieënhalve week – makkie! Ben wel heel benieuwd hoe deze cijfers eruitzien tegenover de handmatige meting bij Krachtmeester (zie de video met mijn motivatie en begin meting).

©PW | ID.nl

©PW | ID.nl

Ik mocht geen kleding meer shoppen van mezelf, want kasten vol en met een beetje mazzel pas ik over een paar weken het grootste gedeelte weer zonder afknellingen of uitpuilende rollen. Maar waar ik zeker niet genoeg van heb, is sportkleding. Want als je niet sport, heb je ook geen sportkleding nodig. Ik heb nu dus één knap setje dat steeds in de was gaat (want zweet, getsie!) en de volgende sessie weer aan. Ik mocht van mezelf nu dus wel online shoppen voor sportkleding. A whole new world (om maar even in het meezingthema te blijven). Duimen dat er wat bij zit, want eerlijk: sportkleding zit lekker maar doet nog niet heel veel voor mijn profiel.

⏰ Zaterdag 28 januari

Dag 3 van week 3. Het leek wel of ik aanvoelde dat het een "ik ben moe, lamlendig, een beetje futloos – en had ik al gezegd dat ik moe ben?" week zou worden (ondanks de fijne training met boost aan energie afgelopen woensdag), had ik voor vrijdagavond een Yin Yoga in combinatie met een klankschalensessie geboekt. Ik doe af en toe Yin Yoga als ik een onrustig hoofd en lijf heb, om te ontspannen en even aan helemaal niks te hoeven denken. Daarbij heeft dat ontspannen en even niks denken trouwens wel altijd even een aanloopje nodig...

Zo ligt deze keer de buurvrouw een paar matjes verderop te ademen alsof ze solliciteert naar een hyperventilatie-aanval en is mijn directe buurvrouw uitvoerig haar zelf meegebrachte kussens aan het opkloppen, alsof ze thuis visite krijgt. Maar goed, dat moet ik dus loslaten en verder niet over nadenken, maar voelen. En ik voel veel. In mijn lijf. Spieren, heel veel spieren. Veel meer dan normaal. Normaal als in vóór mijn al drie weken durende sportleven. Uiteindelijk zorgen de klankschalen ervoor dat mijn hoofd langzaam leeg kabbelt en ik vlak voor het einde nog net niet kwijlend wakker word. Joe joe, namasté! 🙏🏼

En toen dus volledig ontspannen naar de buitentraining. Met een nieuwe zandbak en een andere trainer: Assi in plaats van Patrick. Kort samengevat:  🥵🤬🥵 Het was heel zwaar (ik ontdekte later zelfs een 'piekmoment' in mijn Fitbit-rapportage). We moesten rennen door het mulle zand, duintrappen op sprinten (slepen, sjokken, douwen), tussendoor natuurlijk nog wat burpees en nog veel meer. Het is nu een halfuur na de training en ik heb nog steeds een hoofd als een 🍅. Maar de zon scheen, we hadden veel publiek ('kijk ze gaan, die stumperds hahaha!') en de trainer glimlachte af en toe toch een beetje. EN IK BEN OP DE HELFT 💪🏼 Drie weken overleefd, en ik ben best trots op mezelf!

PS: O, en die nieuwe sportkleding: niet gelukt! Te kort, te niet-zwart (oranje is leuk, op de muur, maar niet in een sportpak), te strak of geen fijn stofje. Deze meid blijft dus lekker fanatiek wassen na elk sportuurtje. Ondertussen zoek ik nog even door naar fijne sportkleding voor iemand van 1,90 meter lang met een kleine maat bij de dikkemensenmode (die denken dat volslanke mensen hele korte beentjes en armpjes hebben en sowieso altijd grote borsten) en de grootste maat bij de gewonemensenmode… Een uitdaging!

Week 3, check ✅ We zitten op de helft en het lijkt soms al iets makkelijker te gaan. Laat week 4 maar komen!

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.