Peggy van ID.nl wil nu eindelijk van de overtollige kilo's af. Om dat te bereiken, gaat ze onder begeleiding 6 weken lang sporten en haar voeding aanpassen. Hoe het haar vergaat, kun je volgen op ID.nl. Dit is haar verslag van de derde week. "Drie weken overleefd, ik ben best trots op mezelf."

Lezen hoe het Peggy verging in haar eerste week? Klik dan hier. Nieuwsgierig naar week 2? Klik dan hier.

⏰ Maandag 23 januari

Dag 1 van week 3. Maandag vergaderdag op het werk. Ik was niet op mijn best (ik word sowieso niet leuker van veel vergaderen. Ik hou van kort, bondig en concreet, en dat zijn vergaderingen met veel mensen meestal niet). Moe, beetje blegh, veel ouwehoeren en o ja: ik moet ook nog sporten vanavond. Beetje op tijd naar huis, wat gegeten en dat sportpak aan. Toch ook wel weer prima, anders lig ik een beetje lamlendig te doen op die bank.

We hadden eerst 40 minuten food seminar van diëtiste Mara. Sowieso leuk om haar live te zien in plaats van alleen maar advies en berichten via de app. Ik weet best wel wat over voeding (jarenlang diverse diëten volgen, daar steek je toch iets van op), maar in combinatie met sporten is het weer even anders. En je leert ook altijd weer wat nieuws.

Eiwitten zijn belangrijk voor je herstel en zorgen voor minder spierpijn en een sneller herstel. Daarom is elke dag een portie zuivel belangrijk, vooral na het sporten en dan bij voorkeur de magere varianten. In kwark zitten bijvoorbeeld weer meer eiwitten dan in yoghurt. Na het sporten eet ik dus een bakje kwark met wat vers fruit (vooruit, een kant-en-klaar bakje van de Appie). Beide vind ik lekker, dus geen straf. We hebben het ook gehad over de verschillen tussen verzadigde en onverzadigde vetten. Onverzadigd is beter en zit bijvoorbeeld in vette vis als zalm en makreel. Verzadigde vetten zitten bijvoorbeeld in kokosolie, waar iedereen opeens hysterisch mee aan het koken is (hippe hypegedoe), maar gewoon olijfolie is eigenlijk veel beter. Die kan ik dus afvinken.

En… GÉÉN ALCOHOL! Oké, deze zes weken dan, maar alcohol is dus sowieso slecht voor je. Draagt nergens aan bij, behalve een leuke avond en hoofdpijn de volgende dag. Maar toch, af en toe een wijntje mag toch wel? Daar zijn toch ook wel onderzoeken over?!

©Thanakorn - stock.adobe.com

Ik eet drie keer per dag (op de sportavonden vier keer), maar idealiter is vijf à zes keer per dag beter. Dit in verband met piekmomenten en ook zorgen vijf tot zes eetmomenten voor optimale spieropbouw en herstel. Dat zorgt op zijn beurt weer voor hogere rustverbranding. Bij minder eetmomenten heb je na je voeding hogere pieken en diepere dalen (het gaat dan over honger en je bloedsuikerspiegel), in plaats van een constantere lijn bij meer eetmomenten.

Ik ben niet zo’n rauwkost- en fruitfan. Ik heb een collega die dagelijks een zak wortelen wegknaagt. Ik eet dan gewoon liever niks. En fruit het liefst schoongemaakt en wel voor mijn neus gezet (ik heb een oud-collega/vriendin die dat op mijn vorige werk om vier uur ’s middags altijd voor me deed, 💕). Maar een handje noten is ook een goeie optie en die mogen ook best gebrand zijn, zolang ze maar niet gezouten zijn. Food for thought dus… Nootjes it is om in elk geval aan vier eetmomenten te komen. Kleine stapjes.

PS Fitbit vergeten aan te zetten 🙁.

©OlgaKriger

⏰ Woensdag 25 januari

Dag 2 van week 3. Fitbit (bijna) op tijd aangezet, jeej! 🥳

Ik was maandag moe, maar vandaag was next-level. Ik dacht serieus: ik kom niet vooruit vanavond! Bizar dat ik dus op de terugweg in de auto lekker mee zat te blèren met Beyoncé (All the single ladies, all the single ladies, who oh oh – nou ja, vriendinnen, je weet wel). Vol energie dus naar huis. Echt ON-GE-LO-FE-LIJK, lekker getraind! Ik denk morgen afstervende buikspieren en bilspieren (over de armen heb ik het gewoon niet meer; on-going toestanden), maar hé: er zitten daar dus spieren, en wie had dat ooit gedacht?

Thuis even op de blitste slimme weegschaal van Tanita gaan staan en daar is al verbetering te zien in álles (tenminste, voor zover ik het allemaal begrijp). Maar mijn metabolische leeftijd is in twaalf dagen tijd al gedaald van 58 jaar (aargh!) naar 55 jaar. Nog maar twaalf jaar te gaan in drieënhalve week – makkie! Ben wel heel benieuwd hoe deze cijfers eruitzien tegenover de handmatige meting bij Krachtmeester (zie de video met mijn motivatie en begin meting).

©PW | ID.nl

©PW | ID.nl

Ik mocht geen kleding meer shoppen van mezelf, want kasten vol en met een beetje mazzel pas ik over een paar weken het grootste gedeelte weer zonder afknellingen of uitpuilende rollen. Maar waar ik zeker niet genoeg van heb, is sportkleding. Want als je niet sport, heb je ook geen sportkleding nodig. Ik heb nu dus één knap setje dat steeds in de was gaat (want zweet, getsie!) en de volgende sessie weer aan. Ik mocht van mezelf nu dus wel online shoppen voor sportkleding. A whole new world (om maar even in het meezingthema te blijven). Duimen dat er wat bij zit, want eerlijk: sportkleding zit lekker maar doet nog niet heel veel voor mijn profiel.

⏰ Zaterdag 28 januari

Dag 3 van week 3. Het leek wel of ik aanvoelde dat het een "ik ben moe, lamlendig, een beetje futloos – en had ik al gezegd dat ik moe ben?" week zou worden (ondanks de fijne training met boost aan energie afgelopen woensdag), had ik voor vrijdagavond een Yin Yoga in combinatie met een klankschalensessie geboekt. Ik doe af en toe Yin Yoga als ik een onrustig hoofd en lijf heb, om te ontspannen en even aan helemaal niks te hoeven denken. Daarbij heeft dat ontspannen en even niks denken trouwens wel altijd even een aanloopje nodig...

Zo ligt deze keer de buurvrouw een paar matjes verderop te ademen alsof ze solliciteert naar een hyperventilatie-aanval en is mijn directe buurvrouw uitvoerig haar zelf meegebrachte kussens aan het opkloppen, alsof ze thuis visite krijgt. Maar goed, dat moet ik dus loslaten en verder niet over nadenken, maar voelen. En ik voel veel. In mijn lijf. Spieren, heel veel spieren. Veel meer dan normaal. Normaal als in vóór mijn al drie weken durende sportleven. Uiteindelijk zorgen de klankschalen ervoor dat mijn hoofd langzaam leeg kabbelt en ik vlak voor het einde nog net niet kwijlend wakker word. Joe joe, namasté! 🙏🏼

En toen dus volledig ontspannen naar de buitentraining. Met een nieuwe zandbak en een andere trainer: Assi in plaats van Patrick. Kort samengevat:  🥵🤬🥵 Het was heel zwaar (ik ontdekte later zelfs een 'piekmoment' in mijn Fitbit-rapportage). We moesten rennen door het mulle zand, duintrappen op sprinten (slepen, sjokken, douwen), tussendoor natuurlijk nog wat burpees en nog veel meer. Het is nu een halfuur na de training en ik heb nog steeds een hoofd als een 🍅. Maar de zon scheen, we hadden veel publiek ('kijk ze gaan, die stumperds hahaha!') en de trainer glimlachte af en toe toch een beetje. EN IK BEN OP DE HELFT 💪🏼 Drie weken overleefd, en ik ben best trots op mezelf!

PS: O, en die nieuwe sportkleding: niet gelukt! Te kort, te niet-zwart (oranje is leuk, op de muur, maar niet in een sportpak), te strak of geen fijn stofje. Deze meid blijft dus lekker fanatiek wassen na elk sportuurtje. Ondertussen zoek ik nog even door naar fijne sportkleding voor iemand van 1,90 meter lang met een kleine maat bij de dikkemensenmode (die denken dat volslanke mensen hele korte beentjes en armpjes hebben en sowieso altijd grote borsten) en de grootste maat bij de gewonemensenmode… Een uitdaging!

Week 3, check ✅ We zitten op de helft en het lijkt soms al iets makkelijker te gaan. Laat week 4 maar komen!

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.