Je overweegt om een warmtepomp in je woning of bedrijfspand te (laten) installeren, maar mag dat zomaar in Nederland Regeltjesland? Voor welke typen warmtepompen heb je wanneer een vergunning nodig? En welke vergunningen moet je dan precies aanvragen? Je komt het hieronder allemaal te weten.

Eerst het goede nieuws: meestal hoef je geen vergunning aan te vragen voor een warmtepomp. Of het nou een hybride warmtepomp is of een lucht-luchtwarmtepomp, veel modellen zijn qua formaat geschikt om binnen de regels voor het decoreren van je eigen woning te vallen.

Je hoeft volgens de landelijke wet geen vergunning aan te vragen als de kast van een warmtepomp minder dan 1 meter hoog is en 2 meter lang. Let wel, dit is vanaf de grond gemeten; als de kast van je warmtepomp op een verhoging staat of aan de muur hangt, meet je het hoogteverschil bij het berekenen mee. Deze regels gelden ook voor een warmtepomp op je balkon of onder de carport. Als de kast groter is, wordt het gezien als een aanbouw en moet je een vergunning aanvragen.

Of je vervolgens toestemming krijgt, is moeilijk te zeggen, want de regels en afspraken verschillen per gemeente. Bovendien speelt het bestemmingsplan van het betreffende pand ook een rol.

©Davivd

Soorten warmtepompen en vergunningen

©RossandHelen

Historische panden en andere uitzonderingen

Een uitzondering op het installeren van warmtepompen zonder vergunning, is een historisch pand. Meestal weet je van tevoren al dat je in een historisch pand of monument woont of werkt, wat betekent dat alles binnen en buiten cosmetisch intact moet blijven. Vandaar dat je in het geval van monumentale panden altijd een vergunning nodig hebt als je een warmtepomp van welke aard dan ook wilt plaatsen.

Sommige modellen warmtepompen gebruiken PVT-panelen voor de opwarming, en hoewel je die buiten op het dak plaatst, hoef je daar niet per se een omgevingsvergunning voor aan te vragen. Belangrijk hierbij is wel dat ze in lijn met het dak worden geplaatst. Ze mogen niet tegen de rand staan, ook niet op een plat dak. Stel dat je de PVT-panelen ergens anders buiten wilt plaatsen, bijvoorbeeld in de tuin, dan moet er wél een omgevingsvergunning komen.

Heb je eenmaal alle vergunningen rond en ben je de trotse bezitter van een warmtepomp, dan kan er alsnog roet in het eten worden gegooid. Sommige warmtepompen produceren meer geluid dan anderen en er zijn gevallen bekend waarbij buren daar juridisch werk van hebben gemaakt. In het Burgerlijk Wetboek staan er regels over het veroorzaken van hinder, en daar valt geluidsoverlast ook onder. Zorg dus dat je je buren tevreden houdt als je buiten een grote warmtepompinstallatie bouwt.

Benieuwd of jouw huis geschikt is voor een warmtepomp? Op deze punten moet je letten voor je een keuze maakt

Welke vergunningen moet je aanvragen?

Ten eerste moet je een omgevingsvergunning aanvragen als je wilt afwijken van het bestemmingsplan. In de meeste gevallen is de bestemming ‘Wonen’ of ‘Tuin’, maar het is sowieso belangrijk om je goed in te lezen over de exacte bestemming van jouw pand en of een warmtepomp daar binnen past. In het bestemmingsplan van jouw gemeente staan de exacte regels en afmetingen van bouwwerken vermeld.

Hier vind je ook informatie over een eventuele meldplicht. Sommige gemeenten hebben specifieke meldplichten voor warmtepompen, en er staat een boete op als je geen melding doet. Controle vindt echter niet vaak plaats. Als je gaat graven, bijvoorbeeld voor een geothermische warmtepomp, moet je daarnaast een omgevingsvergunning voor bouwen aanvragen.

Wat je kunt verwachten van het indienen van de vergunning, verschilt per gemeente. Houd er rekening mee dat de aanvraag een bouwtekening en een uitgebreid installatieplan moet bevatten. Om er zeker van te zijn dat je vergunningaanvraag wordt goedgekeurd, kun je het best een specialist of installatiebedrijf inhuren om het document en de aanvraag op te stellen. Dat kost wat, maar het scheelt ook een hoop stress.

Het is eveneens belangrijk dat je berekent hoeveel vermogen een warmtepomp voor jouw woning nodig heeft. Lees hier meer over hoe je dat berekent.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.