De verschillen tussen smartphones en tablets worden steeds kleiner. Zo zag bijvoorbeeld de Huawei Mediapad 7 Youth, een tablet van 7 inch die eigenlijk een telefoon is, onlangs het levenslicht. Maar ook Samsung breidt het aanbod van tablets en smartphones verder uit. De nieuwste loot aan de stam in Samsung’s ‘voor elk wat wils’-productaanbod, is de Galaxy Tab3. In deze review alles over de 8 inch-versie van deze nieuwe Tab-generatie.

Design

Wie de Galaxy Tab3 voor het eerst in zijn handen houdt - en eerder te maken heeft gehad met de Galaxy S4-smartphone – zal letterlijk het idee krijgen hier te maken te hebben met een grote variant van de Samsung-telefoon. Maar dat is positief. Met de bouwkwaliteit van de S4 is het namelijk dik in orde, en zo is het ook met de Galaxy Tab3.

©PXimport

Met zijn 7,4 millimeter is de Galaxy Tab3 lekker dun.

Het apparaat is strak afgewerkt, nergens voel je randjes die uitsteken of onderdelen die loszitten. Bij de camera aan de achterkant is een lichte verdikking zichtbaar, maar die mag eigenlijk geen naam hebben. Er zit een fysieke thuisknop aan de voorkant van het apparaat, aan de zijkant vind je de volumeregeling, een aan/uit-knop en een uitsparing met klepje voor de extra geheugenkaart (MicroSD). Deze zijn ook allemaal zo ontworpen dat ze lijken op te gaan in de rest van de tablet, en dat zorgt ervoor dat de Tab3 prettig is in het gebruik.

De randen om het scherm zijn aan de zijkant erg dun gemaakt, een designkeuze die Apple ook bij de iPad mini heeft doorgevoerd ten opzichte van eerdere versies van de populaire tablet uit Cupertino. Al met al lijkt het bij deze 8 inch Samsung Galaxy Tab3 daardoor alsof je te maken hebt met een volwaardige tablet met een redelijke schermgrootte. Dat is dus gezichtsbedrog, want een standaard tablet is toch al snel ruim 2 inch groter en dat merk je.

Formaat en beeldscherm

Uiteindelijk is het voor jou als consument nog lastig kiezen: er zijn tablets van 7, 8, 9 of 10 inch op de markt, van vele verschillende fabrikanten. En ook Samsung bestrijkt inmiddels deze complete reikwijdte aan schermformaten. Zelfs deze Galaxy Tab3 is verkrijgbaar in een 7, 8 en 10,1 inch-variant.

©PXimport

De kleurweergave van het 8 inch-beeldscherm is zeer levendig.

Het scherm van de door ons geteste Tab3 is dus 8 inch groot. Over de kwaliteit van het beeldscherm kunnen we kort zijn: daarmee is het, ondanks de wat magere schermresolutie, dik in orde. Kleuren komen helder over en contrasten komen lekker door. De Tab3 haalt niet de helderheid van een iPad met Retina-display, maar dat mag je ook niet verwachten voor dit prijskaartje.

Wie een tablet vooral gebruikt voor entertainment, browsen en niet voor zakelijke of zware toepassingen, heeft aan de Samsung Galaxy Tab3 een goede tablet. Hij is ook niet te groot of te zwaar voor in je bagage, maar ook zeker niet te klein om flink actief te zijn op sociale media of snel te e-mailen. Daarnaast kan je de Tab3 ook nog eens gebruiken als afstandsbediening voor je tv.

Handzaam is het sleutelwoord voor deze tablet. Omdat de Tab3 helemaal van plastic is, scheelt dit behoorlijk in gewicht (314 gram). Zelf heb ik een ‘gewone’ iPad (600 gram) en ik merk dat ik die vaak uit mijn tas laat vanwege het gewicht. De Tab3 heb ik tijdens de testperiode overal mee naartoe genomen en dat is echt een groot pluspunt.

Android 4.2.2

De Samsung Galaxy Tab3 draait op Android 4.2.2, ook wel bekend als Jelly Bean. Dat besturingssysteem draait tegenwoordig op nogal wat smartphones en tablets; hiermee onderscheidt de Tab3 zich dan ook niet van andere tablets in deze prijscategorie. Samsung heeft wel zijn eigen TouchWiz-softwareschil over Android gelegd, wat je onder anderen terugziet in de navigatie tussen de verschillende tabbladen met apps en in de navigatie op je beginscherm.

©PXimport

Qua design doet de nieuwe tablet erg denken aan de Galaxy S4-smartphone.

Vrijwel alles is aanpasbaar: de volgorde van apps, de locatie, waar je de zoekbalk van Google wilt hebben. Samsung heeft ook een hele batterij aan eigen apps voor-geïnstalleerd op de Tab3. Om deze te gebruiken moet je wel eerst inloggen met een Samsung-account. Heel spannend is dat allemaal niet en de toegevoegde waarde die al die Samsung-apps bieden, zal per gebruiker verschillen.

Prestaties

De Samsung Galaxy Tab3 is voorzien van een 1,5 Ghz dualcore-processor. Omdat je met een tablet veel zult browsen en veelvuldig wisselt tussen apps, is het natuurlijk wel prettig als je hierbij niet teveel hoeft te wachten totdat hij klaar is met nadenken. Daar laat Samsung met de Tab3 wel wat kansen liggen. Het apparaat ziet er mooi uit, is handzaam van formaat en lekker licht, maar de prestaties qua snelheid laten te wensen over. Samsung had er wel een iets snellere processor in mogen drukken om de rekenkracht van het apparaat te doen toenemen. Eigenlijk is de Tab3 niet snel genoeg voor de veelgebruiker.

©PXimport

De Galaxy Tab3 is erg licht, waardoor hij makkelijk is mee te nemen.

Erg belangrijk bij tablets vind ik de batterijduur. Je smartphone hang je automatisch al geregeld aan de lader, maar voor je tablet zit dit waarschijnlijk wat minder goed in je systeem. Daarom is het handig als hij lang meegaat, en dat doet de Galaxy Tab3 zeker wel. Een dikke 6,5 uur. Ik spaarde hem daarbij niet. Ik liet de schermhelderheid lekker hoog staan en liet ook alle verbindingen (Bluetooth, wifi) gewoon open staan omdat dit gangbaar is in dagelijks gebruik.

Conclusie

Samsung levert met de Tab3 een prima tablet af. Maar veel meer dan ‘prima’ is het apparaat helaas niet. De 8 inch-Tab3 blinkt absoluut uit wat betreft bouwkwaliteit, formaat, gewicht en kleurweergave, maar laat dure punten liggen op het gebied van snelheid en schermresolutie. Het grootste probleem van de tablet is wat mij betreft nog wel het prijskaartje: slechts drie tientjes goedkoper dan de iPad mini. Had Samsung de prijs rond de 250 euro vastgesteld, dan was de aanschaf aanzienlijk beter te verantwoorden. Dat neemt overigens niet weg dat je voor 300 euro alsnog een zeer degelijke Android-tablet in huis haalt.

Samsung Galaxy Tab3 (8 inch)

Prijs € 299,-

Besturingssysteem Android 4.2.2

Processor 1.5 GHz (dualcore)

Scherm FTF LCD 8 inch (1280 x 800 pixels)

Intern geheugen 16 GB (uitbreidbaar met microSD)

Formaat 124 x 210 x 7,4 millimeter

Gewicht 314 gram

Aansluitingen micro-usb, koptelefoon (3,5mm)

Camera achterkant 5 megapixel (720p video)

Camera voorkant 1,3 megapixel

Verbindingen Bluetooth 4.0, wifi, gps

Pluspunten

Handzaamheid formaat en gewicht

Mooie afwerking

Scherm helderheid en contrast

Batterijduur

Geheugen uitbreidbaar tot 64 GB

Minpunten

Snelheid

Prijs

Samsung softwareschil

Schermresolutie

Veel nutteloze apps

SCORE: 7/10

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.