Is OpenVPN je vpn-provider, dan wil je van die dienst misschien ook wel gebruik maken op je smartphone. Erg eenvoudig is dat alleen niet. Lees hier hoe je OpenVPN installeert op een Android-toestel of een iPhone.

OpenVPN is opensource, dat geeft het een voordeel ten opzichte van de concurrentie omdat het openlijk bestudeerd kan worden. Door alle ogen die meekijken wordt de software als geheel veiliger. Bovendien is OpenVPN erg fijn naar eigen hand te zetten en is het lastig om te blokkeren in het netwerk, omdat je OpenVPN op poort 443 (https-poort) kunt gebruiken. Helaas is er een groot nadeel voor de eindgebruiker: het is niet eenvoudig in te stellen. Geen van de grote mobiele besturingssystemen hebben namelijk native ondersteuning voor OpenVPN.

Voordat we doorgaan met het instellen van OpenVPN, is het eerst handig om de betreffende configuraties en terminologie op te frissen, omdat dat alles zo direct eenvoudiger zal maken.

Afhankelijk van je OpenVPN-provider krijg je of een compleet ovpn-bestand of drie losse bestanden of een combinatie van beide. Die drie bestanden staan uit een ca.crt-bestand (dit is het rootcertificaat van de certificaatautoriteit), een client.crt-bestand (dit is het certificaat voor de client, jouw smartphone dus) en een client.key (de privésleutel voor de client).

Je hebt alle drie de bestanden nodig om verbinding te maken met OpenVPN plus wat instellingen. Veel vpn-providers leveren alle drie ineen in de vorm van een ovpn-bestand, maar dat hoeft dus niet altijd het geval te zijn. Soms krijg je wel een ovpn-bestand, maar wordt er alsnog verwezen naar de losse crt- (soms ook .cert) en key-bestanden.

In een ovpn-configuratiebestand bevinden zich de locaties van het ca.crt-, client.crt- en client.key-bestand, het adres van de OpenVPN-server en de poort, of er compressie wordt gebruikt, of er ‘tap’ of ‘tun’ wordt gebruikt en welke type encryptie en welk protocol er worden gebruikt.

Hoe het werkt

OpenVPN werkt als volgt: het gebruikt tls/ssl om de verbinding te versleutelen. Daardoor heeft elke client zijn eigen certificaat dat ondertekend is door de certificaatautoriteit, je vpn-provider. Dit heeft als voordeel dat elke gebruiker die met de server verbindt een eigen encryptiesleutel heeft. Stel, je beveiligt de encryptie met een enkel wachtwoord, dan kan een aanvaller met dat wachtwoord alle verbindingen ontsleutelen. Overigens kan OpenVPN wel op die laatste manier gebruikt worden, maar gebeurt dat vaak niet.

Met aparte certificaten kunnen alleen die verbindingen met dat certificaat worden ontsleuteld. In het OpenVPN-certificaat, of elk certificaat eigenlijk, zit informatie over de eigenaar, evenals de publieke sleutel en een hash om te controleren dat de informatie klopt. Met die publieke sleutel kun jij versleutelde informatie naar de server sturen, omdat de server het alleen met de bijbehorende privésleutel kan ontsleutelen. Hetzelfde geldt andersom: de client.key, je privésleutel, is nodig zodat jij met jouw publieke sleutel versleutelde data verstuurd door de server kan ontsleutelen.

OpenVPN op Android

Om OpenVPN op Android werkend te krijgen, is het nodig een aparte app te gebruiken, namelijk OpenVPN Connect. Download en installeer de app en open deze achteraf. Na het installeren open je het app-menu met de menuknop en tik je op Import. Voor Android heb je een aantal mogelijkheden om de benodigde configuratiebestanden te importeren, maar de eenvoudigste manier is via de sd-kaart. Indien je OpenVPN-provider het ondersteunt, kun je ook een Access Server-profiel gebruiken. Daarvoor vul je de hostnaam, gebruikersnaam en wachtwoord in die je hebt gekregen van je provider.

Is dat niet het geval, dan plaats je je configuratiebestanden op je sd-kaart. Je kunt daarvoor of je apparaat verbinden met een pc en zo de bestanden overzetten of de bestanden direct op je Android-toestel binnenhalen. Je kunt ook de bestanden naar jezelf mailen, maar dat is niet erg veilig, in het geval een aanvaller al toegang heeft of ooit krijgt tot je e-mail. Staan je bestanden op je Android, kies dan voor Import Profile from SD Card en blader naar de betreffende map met het ovpn-bestand. Vul daarna je gebruikersnaam en wachtwoord in en je kunt verbinding maken.

Handige configuratie-opties in de Android-app zijn onder andere de optie Battery Saver. OpenVPN zal dan de verbinding pauzeren op het moment dat de telefoon vergrendeld is, omdat de kans aanwezig is dat je het dan toch niet nodig hebt. Ook Seamless Tunnel is handig, maar dat is weer het andere uiterste: dan wordt de internettoegang geblokkeerd als er geen vpn-verbinding actief is. Reconnect on reboot is ook handig, die optie spreekt voor zich.

©PXimport

OpenVPN op iOS

Voor iOS gebruik je ook de app OpenVPN Connect, voor iOS hier te download. Ook hier is het nodig om het OpenVPN-profiel op je smartphone te krijgen. Dat gaat iets lastiger, omdat je niet direct toegang hebt tot het bestandssysteem van iOS. Daarvoor kun je weer het eenvoudigste het profiel naar jezelf mailen en dan openen, of je kunt het opslaan in je favoriete cloudservice en het bestand dan binnenhalen en openen met OpenVPN Connect. Als je het écht veilig wilt houden, is het een beter idee om het profiel offline toe te voegen aan je iOS-apparaat.

Daarvoor sluit je je smartphone of tablet aan je pc aan en open je iTunes. In iTunes ga je dan naar je telefoon en klik je op Apps. In de lijst onderaan bij Bestandsdeling klik je op OpenVPN Connect en klik je op Blader. Selecteer dan het ovpn-bestand en eventueel de extra bijbehorende bestanden en synchroniseer je smartphone. Terug in de app verschijnt het profiel, waarna je het kunt toevoegen met de groene plusknop. Het kan nodig zijn om in te loggen met gebruikersnaam en wachtwoord. Daarna kun je verbinding maken. Je vindt de instellingen van OpenVPN in de app Instellingen van iOS.

©PXimport

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.