No More Ransom bestaat een jaar. Het samenwerkingsverband tussen de politie en beveiligingsbedrijven is naar eigen zeggen erg succesvol, al moet er nog heel veel gedaan worden voor ransomware echt effectief kan worden bestreden.

Precies een jaar geleden drukten agenten van het Team High Tech Crime op een symbolische rode knop om nomoreransom.org online te brengen. Tijdens een presentatie samen met Europol en beveiligingsbedrijven Kaspersky en McAfee (toen nog onderdeel van Intel) begon het initiatief, dat in een jaar uitgroeide tot succes.

Gratis tools

No More Ransom is een website waar gratis tools worden aangeboden om ransomware te ontsleutelen. Slachtoffers kunnen er een geïnfecteerd bestand uploaden om te zien of er een tool beschikbaar is die de files kan ontsleutelen. Ook staan er tips op de website waarmee slachtoffers zich beter kunnen wapenen tegen ransomware.

Balans opmaken

Nu het initiatief een jaar oud is, willen de makers graag de balans opmaken. Op de website van de politie worden indrukwekkende cijfers genoemd: 28.000 slachtoffers geholpen, 104 verschillende soorten ransomware die kunnen worden ontsleuteld, 109 aangesloten partners en 1,3 miljoen bezoekers tot nu toe.

Verschillende cijfers

Wat ontbreekt is een schatting van het bedrag dat daarmee is 'gered' van de slachtoffers. Dat cijfer werd een tijd lang vaak genoemd door zowel de politie als de deelnemende beveiligingsbedrijven, die trots claimden miljoenen euro's te hebben gered die anders naar ransomwarecriminelen zouden gaan. De politie noemde daarbij vorig jaar een bedrag van 1,35 miljoen euro, terwijl Kaspersky het had over een miljoen dollar.

Aanmerkingen

Dit keer is het bedrag wijselijk weggelaten. Het gaat immers altijd alleen om schattingen - niemand kan precies berekenen hoeveel geld er wordt bespaard door No More Ransom, tenzij ieder slachtoffer dat wordt geholpen de losgeldeis aan de politie laat weten. Dat gebeurt niet, dus moeten de oprichters het doen met berekeningen op de achterkant van een bierviltje: 2.500 slachtoffers (in oktober) keer een gemiddelde van 500 euro = 1,3 miljoen euro bespaard.

Metingen

Ook op het aantal geholpen slachtoffers is wel wat aan te merken. Hoewel de politie heel stellig voor 28.000 gaat is het verre van zeker dat dat het daadwerkelijke aantal slachtoffers is - al kan dat aantal alleen maar omhoog. No More Ransom maakt voor die cijfers gebruik van data van beveiligingsbedrijven, die meten hoe vaak een tool wordt ingezet en hoeveel bestanden daarmee worden ontsleuteld. Sommige bedrijven die meedoen meten dat echter niet, of meten op een heel andere manier waardoor definitieve cijfers kunnen afwijken. In ieder geval is wel zeker dat het gaat om minimaal 28.000 systemen.

'Do (not) pay!'

Er zijn weinig definitieve cijfers bekend over hoeveel slachtoffers uiteindelijk betalen voor ransomware, maar de roep dat niet te doen wordt alleen maar luider. Al langer roepen zowel de politie als de diverse beveiligingsbedrijven het mantra 'Do not pay', en zeker nu No More Ransom een succes blijkt wordt dat narratief alleen maar sterker. "Dat is zeker het geval nu blijkt dat er eindelijk een alternatief voor betalen is", zegt Raj Samani, de CTO van McAfee in gesprek met PCM.

Maar eigenlijk...

Maar achter de schermen klinkt ook een ander geluid. Ja, betalen voor ransomware ondersteunt criminaliteit en geeft nooit de garantie dat een slachtoffer zijn bestanden terug krijgt, zegt de politie. Slachtoffers worden in het toekomst waarschijnlijk opnieuw getroffen en zijn moeilijker te beschermen, zeggen de beveiligingsbedrijven. In werkelijkheid weet iedereen wel dat betalen in sommige gevallen zin heeft. Off the record zijn er best verhalen bekend van bedrijven die failliet waren gegaan als ze het losgeld niet hadden betaald, en zelfs de politie durft het extreem grijze gebied te doorkruisen door te zeggen dat de logica zegt dat betalen zin heeft.

Relatief grote kans

Criminelen gooien hun eigen business-model in als ze bestanden niet ontsleutelen. De kans is relatief groot dat je je bestanden daarom toch terugkrijgt", vertelde Team High Tech Crime-coördinator Ton Maas vorig jaar aan PCM. Hij doelt daarmee op het feit dat ransomware vaak draait om 'betrouwbaarheid': een slachtoffer dat googelt en ziet dat hij bij een bepaalde vorm van ransomware zijn bestanden toch niet terugkrijgt, gaat niet betalen. Andersom, als er veel succesverhalen over een specifiek gijzelvirus zijn, zal hij dat eerder proberen. De kans dat je je bestanden terugkrijgt is dus redelijk groot - maar dat kan de politie natuurlijk nooit zeggen.

Het is daarom moeilijk te zeggen hoeveel gebruikers wel of niet betalen voor ransomware, maar het is wel een feit dat er met No More Ransom tenminste een kans is om het fenomeen te bestrijden.

Te weinig aangiftes

Wat wel tegenvalt is het aantal aangiftes dat wordt gedaan na een ransomware-aanval. Dat vertelt John Fokker van het Team High Tech Crime in een interview aan PCM. Hij wil niet speculeren over de reden dat het aantal aangiftes achterblijft, maar waarschijnlijk heeft dat te maken met het feit dat veel slachtoffers denken dat de politie weinig met aangiftes kan.

Lastig proces

Ook het aangifteproces is niet altijd even handig. No More Ransom vertelt bijvoorbeeld op de website wel wat een slachtoffer moet doen en moet meenemen, maar aangifte kan niet online worden gedaan, alleen op het bureau. Voor veel slachtoffers is dat te veel gedoe, zeker als het gaat om een relatief laag bedrag en een abstracte misdaad zoals ransomware.

Eigen schuld

Een deel van de gebruikers denkt bovendien dat het hun eigen schuld is dat ze slachtoffer zijn geworden van gijzelsoftware en dat ze daarom minder recht op hulp hebben. In sommige gevallen denken slachtoffers zelfs dat ze zelf iets verkeerd hebben gedaan, bijvoorbeeld als ze ransomware hebben binnengehaald bij het (illegaal) downloaden van een film.

Voorkomen blijft beter dan No More Ransom

Ondanks alle maatregelen is het nog steeds het slimst om je gewoon goed te beschermen tegen ransomware. Maak daarom goede backups en controleer die regelmatig, en zorg dat je leert hoe phishing-mails eruit zien. Dan krijg je met een beetje geluk helemaal nooit te maken met No More Ransom.

Bij ID.nl zijn we dol op kwaliteitsproducten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we binnen een bepaald thema naar zulke deals. Ben je op zoek naar een goedkope soundbar waarmee je het tv-geluid kunt verbeteren? Vandaag hebben we vijf interessante modellen voor je gespot.

Denon DHT-S216

Zoek je een betaalbare soundbar van een bekend hifimerk? In dat geval is de Denon DHT-S216 een interessante kandidaat. Ondanks zijn lage prijskaartje oogt de behuizing erg chic. De stoffen afwerking aan de voorzijde geeft dit audiosysteem een luxe uitstraling. Vanwege de bescheiden hoogte van slechts zes centimeter zet je de DHT-S216 probleemloos voor de meeste televisies neer. Daarnaast kun je het apparaat ook ophangen. Je combineert deze soundbar bij voorkeur met een middelgrote of grote smart-tv, want de behuizing meet 89 centimeter lang.

Een pluspunt is dat je de soundbar op vrijwel elke televisie kunt aansluiten. De achterzijde telt twee HDMI-poorten, een optische ingang en een analoge aansluiting. Dat is erg netjes voor een product in deze prijsklasse. Mooi meegenomen is dat de DHT-S216 videostreams met een meerkanaals audiospoor kan verwerken, zoals Dolby Digital en DTS Virtual:X. De betere films en series klinken hierdoor ruimtelijk. Verder kun je ook nog muziek streamen. Koppel een smartphone of tablet via bluetooth en kies in een willekeurige muziek-app een leuke afspeellijst.

JBL Bar 2.0 All-in-One MK2

Deze compacte soundbar van JBL matcht prima met een wat kleinere televisie. De strak vormgegeven behuizing meet namelijk 61,4 × 5,6 × 9 centimeter. Nuttig voor wie bijvoorbeeld het geluid van een slaapkamer-tv wil upgraden. Met een uitgangsvermogen van 80 watt is de Bar 2.0 All-in-One MK2 behoorlijk krachtig. Je verbindt dit audiosysteem via HDMI of een optische ingang met een beeldbuis. Bij geschikte films, series en tv-programma’s kan de soundbar een Dolby Digital-audiospoor verwerken. Verder is er een bluetooth-adapter ingebouwd, waardoor je rechtstreeks vanaf een mobiel apparaat liedjes streamt.

De Bar 2.0 All-in-One MK2 is maar 5,6 centimeter hoog, zodat hij waarschijnlijk niet jouw tv-scherm blokkeert. Ophangen kan trouwens ook, want de fabrikant levert een eenvoudige muurmontageset mee. Gebruik voor de bediening de knoppen bovenop de behuizing of de inbegrepen afstandsbediening. Benieuwd naar ervaringen van andere gebruikers? Deze onafhankelijke reviewers komen tot een gezamenlijk oordeel van een 8,2.

Bose TV Speaker

Normaal gesproken hebben producten van de Britse audiospecialist Bose een behoorlijke prijs, maar dat valt bij deze soundbar alleszins mee. Een enkele webshop duikt zelfs net onder de prijsgrens van tweehonderd euro. Buiten een schappelijk prijskaartje heeft de Bose TV Speaker ook nog eens een goede reputatie. Zo krijgt dit product van ruim dertig Kieskeurig.nl-bezoekers een gemiddelde beoordeling van een 8,3. Een pluspunt is dat je het apparaat op verschillende manieren met een televisie kunt verbinden. Kies tussen HDMI, de optische aansluiting of de analoge 3,5mm-geluidsingang. Een nuttige functie is dat je met de dialoogfunctie menselijke stemmen kunt versterken. Daarnaast heeft de afstandsbediening een knop om het basniveau op te voeren.

Zoals je van een Bose-product mag verwachten, leent het audiosysteem zich ook goed voor het luisteren van muziek. Verbind een smartphone of tablet via bluetooth en laat je favoriete afspeellijsten op deze soundbar los. Met een maximaal vermogen van honderd watt realiseert de TV Speaker in een kleine tot middelgrote kamer een vol geluid. De stijlvolle behuizing is voor soundbar-begrippen erg compact. Zo bedragen de afmetingen slechts 59,4 × 5,6 × 10,2 centimeter. Houd er rekening mee dat de fabrikant geen HDMI-kabel meelevert.

Lees ook: Zo vind je de ideale soundbar voor jouw televisie

Sharp HT-SBW182

De Sharp HT-SBW182 is een goedkope soundbar met een losse subwoofer. Je zet deze basspeaker neer op een willekeurige plek op de vloer. Een kabel trekken is niet nodig, want de subwoofer communiceert draadloos met de soundbar. Logischerwijs is dit audiosysteem een goede keuze voor liefhebbers van een flinke portie bas. De HT-SBW182 voorziet films en series van een diepe laagweergave. Het totale vermogen bedraagt maximaal 160 watt, waardoor je het volume flink kunt opschroeven.

Met een lengte van 74 centimeter is deze soundbar niet zo lang. Je kunt hem met een kleine of middelgrote smart-tv combineren. Verbind beide apparaten met een optische kabel of HDMI-snoertje. Daarnaast is er nog een analoge 3,5mm-audiopoort. Tot slot bevindt zich in de behuizing een bluetooth-ontvanger, zodat je muziek vanaf een mobiel apparaat kunt streamen. Je past met de aanwezige equalizer de geluidsinstellingen naar eigen smaak aan.

TCL S45H

TCL timmert in de drukbezette televisiemarkt de laatste jaren stevig aan de weg. Bij ID.nl zijn we gek op producten die veel bieden voor weinig, en de TCL S45H (ook wel S45HE) past perfect in dat plaatje. Voor een bedrag ver onder de honderd euro haal je met deze soundbar een flinke audio-upgrade in huis. Verwacht geen losse subwoofer die de vloer laat trillen; dit is een compact 2.0-kanaals alles-in-één systeem. Toch weet TCL indruk te maken met ondersteuning voor zowel Dolby Atmos als DTS Virtual:X, features die je doorgaans pas in veel duurdere modellen terugvindt.

Dankzij het slimme ‘Dual Bass’-systeem en de speciale akoestische kamers klinken films en series een stuk voller en ruimtelijker dan via je standaard tv-speakers. Bovendien is hij met HDMI eARC, optische aansluiting en Bluetooth 5.2 helemaal bij de tijd. Zoek je een betaalbare oplossing voor de slaapkamer of een kleine woonkamer zonder gedoe met extra kabels en kasten? Dan biedt dit model absoluut waar voor je geld.

Je smartphone is tegenwoordig veel meer dan een telefoon; het is de kluis van je digitale leven. Bankzaken, privéfoto's, e-mails en locatiegegevens: het staat er allemaal op. Het goed beveiligen van die toegang is dus geen overbodige luxe. Maar kies je voor het ouderwetse wachtwoord, je vingerafdruk of toch je gezicht? Wij leggen de voor- en nadelen van elke methode naast elkaar.

De klassieker: pincode of wachtwoord

Elke telefoon vraagt erom bij het opstarten: een code. Dit is de basisbeveiliging. Zonder code kun je vaak geen gezichtsherkenning of vingerafdruk instellen. Maar is het ook de beste methode voor dagelijks gebruik?

©ID.nl

Pincode of wachtwoord: de voordelen

• Veiligheid in eigen hand

Het sterke aan een code is dat het in je hoofd zit. Maar een code als 1234 of 0000 is zo gekraakt. Maar kies je voor een langere cijferreeks? Dan is het voor iemand die je smartphone in handen krijgt digitaal gezien nagenoeg onmogelijk om de code te kraken. Voeg je ook letters toe, (zie kader), dan is dit digitaal gezien de moeilijkste methode om te kraken.

• Juridisch sterker

Een interessant weetje: in veel rechtsgebieden val je met een toegangscode onder het zwijgrecht. De politie mag je vaak niet dwingen je code af te staan. Je vinger op een scanner leggen kan in sommige situaties wel als dwangmiddel worden ingezet.

Pincode of wachtwoord: de nadelen

• Afkijken

Iemand die in de trein over je schouder meekijkt, heeft je pincode zo gezien. Ook vette vingers op het scherm kunnen je patroon verraden.

• Gemak

Tachtig keer per dag een lange code intikken gaat vervelen. Mensen kiezen daardoor vaak voor een te simpele code, en dat maakt het juist onveilig.

©ID.nl

2. Lekker snel (maar niet altijd even veilig): vingerafdrukscanner

De vingerafdrukscanner is mateloos populair vanwege het enorme gebruiksgemak: in één soepele beweging pak je je telefoon en ben je vrijwel direct binnen. Toch is het belangrijk om te weten dat de ene scanner de andere niet is en dat dit systeem zowel sterke als zwakke punten heeft.

Vingerafdrukscanner: de voordelen

• Snelheid

Het is vaak de snelste manier om je telefoon te openen, zeker als de scanner in de aan-knop verwerkt zit.

• Betrouwbaarheid (bij de juiste techniek)

Heb je een toestel met een fysieke scanner (achterop/zijkant) of een moderne ultrasone scanner (zoals in de Samsung S-serie)? Dan is de beveiliging uitstekend. Ultrasone scanners maken een 3D-map van je vinger en zijn zeer moeilijk te foppen.

Vingerafdrukscanner: de nadelen

• Natte vingers en pleisters

Heb je natte handen? Dan weigeren veel scanners dienst. Ook met een pleister om je vinger herkent de telefoon je niet. Tip: zorg daarom dat je vingerafdrukken van allebei je handen opslaat.

• Ongewenste toegang

Een klein (maar reëel) risico is dat iemand toegang krijgt terwijl je slaapt of bewusteloos bent, door voorzichtig je vinger op de scanner te leggen.

• Onveilige optische scanners

Veel budget-telefoons hebben een 'optische scanner' onder het scherm. Deze maakt een 2D-foto van je vinger. Dit is minder veilig en makkelijker te foppen dan de ultrasone varianten.

©ID.nl

Gezichtsherkenning: gemak of schijnveiligheid?

Telefoon ontgrendelen door ernaar te kijken voelt als magie. Maar pas op: hier zit de grootste valkuil voor consumenten.

Gezichtsherkenning: de voordelen

• Ultiem gemak

Je hoeft niets aan te raken. Kijken is openen. Ideaal als je bijvoorbeeld handschoenen draagt in de winter.

• Extreem veilig (alleen bij 3D)

Heb je een iPhone (FaceID) of een dure Android met 3D-sensoren? Dan worden er duizenden onzichtbare puntjes op je gezicht geprojecteerd om diepte te meten. Dit is amper te misleiden.

Gezichtsherkenning: de nadelen

• Schijnveiligheid (bij 2D)

Veel goedkopere Android-telefoons gebruiken simpelweg de selfiecamera (2D-herkenning). Dit is niet veilig. Soms is een foto van jou (van Facebook of Instagram) al genoeg om in te breken. Gebruik dit type gezichtsherkenning zeker nooit voor je bank-app.

• Toegang tijdens slaap

Als je niet oplet, kan iemand je telefoon voor je gezicht houden terwijl je slaapt om hem te ontgrendelen. Tip: Zet in de instellingen altijd de optie "Aandacht vereist" of "Ogen open" aan. Dan werkt het alleen als je echt naar het scherm kijkt.

Vingerafdruk, pincode of gezichtsherkenning: wat is het best?

Wat de slimste keuze is, hangt volledig af van je toestel. Heb je een iPhone of een high-end Android-telefoon met 3D-scan? Dan kun je gerust gebruikmaken van gezichtsherkenning; dat is niet alleen snel en makkelijk, maar ook veilig. Bezit je echter een middenklasse- of budgettoestel, kies dan liever voor de vingerafdrukscanner. De gezichtsherkenning op deze modellen is namelijk vaak onveilig.

Vergeet ook de basis niet: zorg altijd voor een sterke toegangscode (liefst alfanumeriek of langer dan vier cijfers) als back-up. Start je telefoon bovendien af en toe opnieuw op. Hierdoor wordt de biometrische beveiliging tijdelijk uitgeschakeld, waardoor je telefoon op zijn veiligst is.

📱Ook interessant: Help! Ik ben het wachtwoord van mijn Apple ID vergeten