De Mac van Apple en de Windows-pc hebben beide hun sterke en zwakke punten, en ze kunnen elkaar als systeem prima aanvullen. Nog niet zo lang geleden was het een hels karwei om een Mac en een pc in één netwerk te laten samenwerken, maar dat probleem is verleden tijd. We laten zien hoe u zo'n 'hybride netwerk' opzet.

Randapparatuur en software

Wanneer u al een Mac en een pc in huis hebt en u wilt ze samen laten werken in een netwerkje, dan kunt u direct aan de slag met de tips in dit artikel. Hebt u echter een pc en overweegt u om er een Mac bij te kopen omdat u daar zo veel positieve verhalen over hebt gehoord? Controleer dan eerst of alle randapparatuur die u in huis hebt wel geschikt is voor de Mac. Zijn er bijvoorbeeld OS X-drivers voor al uw apparaten ontwikkeld? Vroeger vormden de drivers een nijpender probleem dan tegenwoordig. Als u een moderne printer van een gerenommeerd merk hebt, mag u er bijvoorbeeld wel van uitgaan dat hij zowel vanaf een pc als vanaf een Mac kan worden aangestuurd. Hebt u echter een specifieke joypad voor het spelen van games of een dongle voor het gebruik van bepaalde software, dan is het raadzaam om eerst uit te zoeken of ze ook met de Mac overweg kunnen. Dat geldt uiteraard ook voor al uw software. Populaire pakketten zoals Photoshop en Office zijn ook beschikbaar in Mac-versies, maar als u met erg specifieke programma's werkt - bijvoorbeeld om de dienstregeling van uw modelspoorbaan te automatiseren - dan bestaat de kans dat de Mac die niet ondersteunt. Uiteraard is dat geen ramp omdat u ook uw pc aan het netwerk koppelt, maar het is wel een punt van overweging als u een Mac koopt met het concrete doel om hem binnen het netwerk te gebruiken.

©PXimport

Vooral bij oude randapparatuur moet u de compatibiliteit even controleren.

Boot Camp en Parallels

Apple's OS X (Mac) en Microsoft Windows (pc) groeien steeds meer naar elkaar toe. Toch zullen er altijd onderdelen zijn waarbij de twee systemen niet met elkaar kunnen samenwerken. Het kan dus gebeuren dat u op de Mac een bestand moet bewerken dat op uw netwerk staat, maar waarvoor u geen programma op uw Mac hebt (omdat het niet bestaat of omdat u het niet twee keer wilt kopen). Uiteraard kunt u naar de pc lopen waar het bestand op is opgeslagen (in de hoop dat die niet bezet is door een huisgenoot), maar als uw werkplek zich op de begane grond bevindt en de pc staat op zolder, dan is dat een onhandige actie. U zou eigenlijk wel willen dat de Mac even een soort pc was, en op zich kan die wens worden ingewilligd! Sinds Apple voor de Mac is overgestapt op Intel-processors, is het mogelijk om Windows te installeren op een Mac, in een 'dual boot'-systeem. Dit doet u met behulp van de Windows-dvd en het hulpprogramma Boot Camp binnen OS X. Hebt u geen zin om uw Mac opnieuw te starten zodat u onder Windows kunt werken, dan is Parallels ook een optie. Parallels kost € 79,99 en stelt u in staat om Windows als applicatie onder OS X te draaien. Zo wordt het beste van twee werelden met elkaar gecombineerd.

©PXimport

1. Windows voorbereiden

Zorg ervoor dat u uw IP-adres weet, want u hebt het nodig om OS X contact te laten maken. U vindt dit adres door te klikken op Start en cmd in te typen in het invoerveld. In het venster dat verschijnt, typt u ipconfig, waarna u uw IP-adres krijgt te zien. Schrijf het adres op, sluit het venster en klik op Start / Configuratiescherm / Geavanceerde instellingen voor delen. De eerste optie die u hier ziet is Netwerkdetectie. Kies hier voor Netwerkdetectie inschakelen, zodat andere computers de pc in het netwerk kunnen zien. Bestands- en printerdeling is de volgende optie die u inschakelt, deze zorgt ervoor dat gedeelde bestanden en printers ook toegankelijk zijn voor andere apparaten op het netwerk (mits u ze toegang geeft, uiteraard). Wat u kiest bij de optie Openbare mappen delen is aan u, wij kiezen bij deze optie voor Uitschakelen, simpelweg omdat we geen zin hebben om bestanden die we willen delen naar een openbare map te slepen. We delen immers gewoon de mappen waarin die bestanden staan. Bij Verbinding voor het delen van bestanden kunt u de standaardinstelling laten staan. Zorg ervoor dat Met wachtwoord beveiligd delen is ingeschakeld. Hierdoor is toegang voor deze machine voorbehouden aan mensen die er daadwerkelijk een gebruikersaccount voor hebben. Uiteraard hoeft u geen twintig accounts aan te maken, u kunt gewoon één gastaccount maken, bijvoorbeeld met de naam 'OSX'.

©PXimport

Door het delen te beveiligen met een wachtwoord, zorgt u ervoor dat mensen de pc alleen kunnen benaderen als ze een account hebben.

Nu u de bestandsdeling in Windows hebt ingeschakeld, moet u nog aangeven welke mappen u via uw netwerk wilt delen. Windows 7 is voorzien van een speciale wizard die dit onderdeel gebruiksvriendelijker maakt, maar opvallend genoeg maakt hij het ook wat omslachtiger. Klik in Windows Verkenner met de rechtermuisknop op het station of de map die u wilt delen en vervolgens op Delen met / Geavanceerd delen.... In het venster dat verschijnt, klikt u op de knop Geavanceerd delen. Plaats een vinkje bij Deze map delen en geef de map een zogenaamde 'sharenaam', bijvoorbeeld Muziek. Standaard heeft de gebruikersgroep Iedereen leestoegang. U kunt iedereen volledige toegang geven, maar dat is uiteraard niet veilig. Wanneer u een speciaal gebruikersaccount hebt aangemaakt, zoals we in de vorige tip het account 'OSX' tot leven hebben geroepen, dan kunt u dit account rechten geven. Klik op Machtigingen / Toevoegen en typ OSX (of de eventuele andere naam van het aangemaakte account) bij Geef objectnamen op en klik op Namen controleren. Als de naam is gevonden, klikt u op OK. U klikt nu op het account OSX en plaatst voor alle opties een vinkje bij Toestaan (voor zover u deze zaken ook echt wilt toestaan, uiteraard). Klik twee maal op OK en vervolgens op Sluiten. Het bewuste station of de map is nu gedeeld en beveiligd met een wachtwoord.

©PXimport

Het is wel zo veilig om mappen alleen te delen met specifieke gebruikersaccounts.

2. OS X voorbereiden

Uiteraard dient u ook wat voorbereidingen te treffen binnen OS X. Klik op Systeemvoorkeuren en vervolgens op Delen. In het venster dat nu verschijnt, klikt u op Bestandsdeling. Een prettige eigenschap van OS X is dat u niet naar uw IP-adres hoeft te zoeken, dit wordt namelijk automatisch in dit venster getoond. Noteer dit adres wederom, zodat u het kunt ingeven binnen Windows. Klik op de knop Opties en vervolgens op Deel bestanden en mappen via SMB (Windows). Selecteer vervolgens het account waarvoor u het delen wilt inschakelen. Klik op Gereed en vervolgens op het plusteken in het deelvenster Gedeelde Mappen om aan te geven welke mappen u wilt delen. Nu kunt u per map aangeven wie lees- en schrijfrechten heeft. Het werkt uiteraard het snelst als u iedereen lees- en schrijfrechten geeft, zodat iedereen binnen het netwerk zonder probleem door de bestanden op de Mac kan bladeren. Dat is handig, maar het levert natuurlijk wel risico's op. Het is daarom verstandig om het plusteken aan te klikken en een gastgebruiker aan te maken voor OS X, bijvoorbeeld met de naam 'Windows7', en daar een wachtwoord aan te koppelen. Op die manier kunt u alleen lees- en schrijfrechten toekennen aan het betreffende account, en dat is wel zo veilig.

©PXimport

Het is verstandig om alleen lees- en schrijfrechten toe te kennen aan één specifiek account.

3. OS X benaderen

In deze tip kunt u lezen hoe gemakkelijk het is om verbinding te maken met uw Mac in het netwerk. Hebt u ervoor gekozen om lees- en schrijfrechten voor gedeelde mappen toe te kennen aan iedereen, dan hoeft u verder helemaal niets meer te doen. Als u Windows Verkenner opent, wordt uw Mac automatisch getoond onder het kopje 'Netwerk'. U kunt simpelweg op de computernaam klikken en door de gedeelde mappen bladeren, als ware het een 'gewone' pc. Hebt u voor meer veiligheid gekozen en een gebruikersaccount aangemaakt, dan moet een extra stap worden gezet. Klik in het linkerdeelvenster van de verkenner op Computer en vervolgens in het menu bovenin op Netwerkverbinding maken. Kies een stationsletter (bijvoorbeeld de M voor Mac) en typ \\xxx.xxx.x.x\gedeeld in het invoerveld, waarbij u de x'en vervangt voor het IP-adres dat u in tip 2 hebt genoteerd, en het woord 'gedeeld' door de naam van de gedeelde map. Vink de opties Opnieuw verbinding maken bij aanmelden en Verbinding maken met andere referenties aan. De laatstgenoemde optie vinkt u aan omdat de gebruikersnaam en het wachtwoord van uw Windows-account waarschijnlijk niet overeenkomen met de gebruikersnaam en het wachtwoord van het account dat u op de Mac hebt aangemaakt. Is dat wel het geval, dan hoeft u de genoemde optie niet aan te vinken.

©PXimport

Wanneer u een account hebt aangemaakt in OS X, kan Windows deze gegevens gebruiken om een netwerkstation aan te maken.

4. Windows benaderen

Andersom moet u vanuit OS X natuurlijk ook uw Windows-pc kunnen benaderen. Zorg er in OS X voor dat Finder het actieve programma is (bijvoorbeeld door ergens op het bureaublad te klikken) en klik vervolgens op Ga / Verbind met server. In het veld Serveradres typt u vervolgens smb://xxx.xxx.x.x, waarbij u de x'en vervangt door het IP-adres dat u in tip 1 hebt genoteerd. Klik vervolgens op Verbind. Er verschijnt nu een venster waarin u de gebruikersnaam en het wachtwoord invult van het gebruikersaccount dat u zojuist hebt aangemaakt (u kunt natuurlijk ook inloggen met het administrator-account). Hierna klikt u op Verbind. U krijgt nu de vraag welke mappen u wilt toevoegen, waarbij de mappen worden getoond die binnen Windows zijn gedeeld (zoals de Openbare mappen, als u die niet hebt uitgeschakeld bij tip 1). Klik op een map (of houd Shift ingedrukt om meerdere mappen te selecteren) en klik op OK. Wanneer u nu een Finder-venster opent, ziet u het netwerkstation onder het kopje Gedeeld. Klik hierop om door de mappen en bestanden te bladeren alsof ze gewoon op de Mac staan. In tegenstelling tot wat we straks in tip 5 uitleggen, hoeft u bij deze methode geen aparte software te installeren om bestanden weg te kunnen schrijven op de Windows-schijf.

©PXimport

Nadat u verbinding hebt gemaakt met de pc, ziet u hem in Finder onder het kopje Gedeeld.

5. Automatisch verbinden

Wanneer u in Windows een verbinding maakt met een netwerkschijf, kunt u in het venster aangeven dat u deze verbinding automatisch wilt laten herstellen wanneer u de pc opstart. Dat kan handig zijn, maar het heeft ook nadelen. Zo kan deze optie er in sommige gevallen voor zorgen dat Word voortdurend 'blijft hangen' tijdens het opslaan van een document, omdat het programma een netwerkschijf zoekt die het niet kan vinden. Dat laatste is bijvoorbeeld het geval als u op een laptop werkt die u hebt meegenomen naar uw werk, zodat het apparaat geen verbinding kan maken met het lokale IP-adres dat u thuis hebt ingesteld. Wellicht is dit de reden waarom Apple deze functie in OS x wat heeft verstopt.

Ondanks de mogelijke problemen, kan het toch wenselijk zijn om het automatisch verbinden in te schakelen. Het is immers erg vervelend om steeds opnieuw een netwerkverbinding aan te moeten maken. Om automatisch verbinding te maken, opent u Systeemvoorkeuren, klikt u op Gebruikers en groepen en vervolgens in het verschenen scherm op het tabblad Inloggen. Hier ziet u de programma's en services die automatisch worden gestart wanneer u OS X start. Klik op het plusteken onderin en blader naar het netwerkstation. Klik op één van de gedeelde mappen om hem toe te voegen. U hoeft dit uiteraard maar voor één map te doen, want hierdoor wordt OS X gedwongen om verbinding te maken, waardoor de hele netwerkschijf automatisch in Finder verschijnt.

©PXimport

Door een gedeelde map toe te voegen aan de lijst met programma's die automatisch worden gestart, wordt er steeds automatisch een verbinding gelegd.

6. Schrijftoegang

De kans bestaat dat u dit allemaal wat omslachtig vindt, omdat u alleen een netwerkverbinding wilt leggen om bestanden snel van de ene naar de andere computer te krijgen. U zou kunnen denken dat het aanleggen van een 'hybride' Mac/pc-netwerk te veel moeite is, en dat het beter is om een externe schijf te kopen die u de ene keer aan de pc hangt en de andere keer aan de Mac. Een logische gedachte, maar u zult erachter komen dat dit standaard niet lukt. Het probleem is dat OS X niet in staat is om bestanden buiten een netwerk om weg te schrijven op een schijf die in NTFS is geformatteerd. Dit euvel kunt u gelukkig omzeilen middels NTFS-3G for Max OS X. Dit gratis programma kunt u downloaden via NTFS-3G for Max OS X en het zorgt ervoor dat u vanaf uw Mac probleemloos bestanden op kunt slaan op een externe pc-schijf. Let op: de site biedt ook software aan met de naam Tuxera NTFS for Mac. Dit programma kunt u niet voor dit doeleinde gebruiken, en u moet er bovendien voor betalen.

©PXimport

Standaard kunt u vanuit een Mac geen bestanden wegschrijven naar een externe Windows-schijf. NTFS-3G for Max OS X omzeilt deze beperking.

7. Printerdeling

Het delen van printers kon vroeger aardig problematisch zijn, zeker als het moest gebeuren tussen een Mac en een pc. Zowel Windows als OS X zijn op dit vlak echter sterk verbeterd. Los daarvan kunt u steeds meer printers rechtstreeks op uw router aansluiten, maar zelfs als u een usb-printer hebt, kunt u hem eenvoudig delen. Belangrijk is daarbij dat niet alleen bestandsdeling, maar ook printerdeling is ingeschakeld in de vensters die in tip 1 en tip 2 aan de orde kwamen. Een netwerkprinter toevoegen doet u op dezelfde manier als waarop u een printer normaliter aansluit. Het enige verschil is dat u vervolgens vanuit uw Mac of pc niet voor de lokale printer, maar voor de netwerkprinter kiest. Wordt de printer op de een of andere manier toch niet herkend, dan is er een hulpmiddel dat u kunt inschakelen. Surf naar Apple Support en download Bonjour Print Services voor Windows. Bonjour heeft een wizard aan boord die helpt om alsnog de printer te vinden die op uw Mac is aangesloten. Eenmaal geïnstalleerd binnen Windows, helpt het programma eventueel ook om vanuit de Mac de printer te vinden die aan uw Windows-pc is gekoppeld.

©PXimport

Het is tegenwoordig meestal geen probleem meer om printers te delen. Mocht het toch niet lukken, dan kan Bonjour uitkomst bieden.

8. Internet delen (Windows 7)

We gaan er in dit artikel van uit dat u een router gebruikt, omdat deze apparaatjes tegenwoordig niet veel meer kosten en de eenvoudigste manier bieden om verschillende netwerkapparaten met elkaar te laten communiceren. Hebt u geen router en komt er een Mac in huis die u toch graag met internet wilt verbinden, dan kunt u Windows 7 op uw Windows-pc zó configureren dat de bestaande netwerkverbinding wordt gedeeld. Om dit voor elkaar te krijgen, moet de pc zijn voorzien van een ethernetverbinding (die ervoor zorgt dat de pc op internet is aangesloten) en wifi-functionaliteit (die ervoor zorgt dat de Mac op internet is aangesloten). De snelste manier om een netwerk van computer naar computer (oftewel 'ad-hoc') in te stellen binnen Windows, is door te klikken op het pictogram voor draadloos netwerk in het systeemvak en vervolgens te kiezen voor Netwerkcentrum openen / Draadloze netwerken beheren. Klik daarna op de knop Toevoegen en vervolgens op Een ad-hocnetwerk maken / Volgende. Geef een naam in voor het draadloze netwerk, vul een beveiligingssleutel in en klik wederom op Volgende. Het draadloos netwerk is nu gereed, maar internet is nog niet gedeeld. Klik onderin het venster dat is verschenen op Internetverbinding delen inschakelen. Andere computers binnen het draadloze bereik van uw pc kunnen nu via wifi gebruikmaken van uw internetverbinding.

©PXimport

U kunt in Windows 7 eenvoudig uw internetverbinding draadloos delen.

9. Internet delen (OS X)

Als u dacht dat internetdeling in Windows 7 gemakkelijk was, dan hebt u nog niet gezien hoe eenvoudig dit werkt in OS X. Open Systeemvoorkeuren en klik op Delen. Klik nu links in het menu op Internetdeling. Hierbij geldt dat uw Mac moet zijn verbonden met een LAN. Standaard zijn Macs voorzien van een draadloze internetfunctionaliteit, zodat u zich daar geen zorgen over hoeft te maken. In het uitklapmenu selecteert u Ethernet, aangezien dit de verbinding is die moet worden gedeeld. Vervolgens plaatst u in het gebied daaronder een vinkje bij de optie Wi-Fi, waarmee de manier wordt aangeduid waarop u de ethernetverbinding gaat delen. Klik nu op Wi-Fi-opties, geef het draadloze netwerk een naam en plaats een vinkje bij Activeer codering als u het draadloze netwerk wilt beveiligen met een wachtwoord. Zodra u alles naar wens hebt ingesteld, klikt u links op het vinkje voor de optie Internetdeling. U krijgt nu een waarschuwing te zien. Lees deze door en klik vervolgens op Start. Andere computers binnen het draadloze bereik van uw Mac kunnen nu via wifi gebruikmaken van uw internetverbinding.

©PXimport

Ook binnen OS X is het eenvoudig om draadloos een internetverbinding te delen.

Server

In dit artikel gaan we uit van de situatie waarbij u een Mac koopt terwijl u al een Windows-pc hebt, of waarbij precies het omgekeerde speelt (u hebt een Mac, en koopt of krijgt er een Windows-pc bij). We gaan er daarbij niet van uit dat u al drie of vier computers in huis hebt. Is dat wel het geval en wilt u een centrale locatie inrichten voor de opslag van al uw bestanden, dan is het wellicht handiger om een aparte machine als server in te richten. U hoeft daarbij niet direct te denken aan een machine waarop u Windows Server of OS X Server installeert (met al het onderhoud dat daarbij hoort). Wanneer u één computer gebruikt als aangewezen opslagmedium, hoeft u niet alle computers afzonderlijk met elkaar te verbinden. De server dient dan immers als doorgeefluik.

Vergeet je voldoende voorraden in te slaan in huis? Vind je te vaak voedsel in de koelkast waarvan de houdbaarheid verstreken is? Heb je moeite om huishoudelijke taken te plannen? Met Grocy heb je een oplossing om je huishouden te beheren. Het programma is gratis, webgebaseerd en eenvoudig op je eigen thuisserver te installeren.

Bedrijven beheren hun voorraden en taken doorgaans met ERP-software (Enterprise Resource Planning) om alles in goede banen te leiden. In de meeste huishoudens gebeurt dit ad hoc of met de hulp van een boodschappen-app. Maar toch kan het nuttig zijn om specifieke software te gebruiken om je huishoudelijke voorraden en taken te optimaliseren.

Een van die oplossingen is Grocy, dat op de website wordt omschreven als ‘ERP beyond your fridge’. De naam Grocy verwijst naar groceries (Engels voor boodschappen), en de focus ligt op het beheer van je boodschappen en voorraden in je koelkast en andere plaatsen in huis. Maar het gaat verder: je kunt er ook je huishoudelijke taken mee inplannen en handleidingen van huishoudelijke apparaten bij de hand houden.

1 Grocy installeren

Grocy installeer je op je eigen server. Hoewel er ook een Windows-desktopprogramma voor bestaat (Grocy Desktop) is het voordeel van de serverversie dat je er toegang tot hebt vanaf al je apparaten, ook je tablet of smartphone. Dat is handig wanneer je in huis met taken bezig bent en even snel op je mobiele apparaat iets wilt opzoeken of aanpassen. Grocy heeft ook een mobiele app die met je eigen server verbindt.

Het team van LinuxServer.io biedt een Docker-image aan om Grocy op je server te draaien.

Maak op je Linux-server een bestand compose.yml aan met de volgende inhoud:

Wijzig /path/to/grocy/config naar het pad op je Linux-server waar je de data van Grocy wilt plaatsen. Voer dan in dezelfde directory als waarin je het bestand compose.yml hebt opgeslagen dit commando uit:

Dat downloadt het image en start de container.

Op de website vind je ook een live-demo.

2 Aanmelden en instellingen

Surf nu naar http://ip-adres:9283, waarbij je in plaats van ip-adres het werkelijke interne ip-adres van je Linux-server gebruikt. In het aanmeldvenster log je in met gebruikersnaam admin en wachtwoord admin. Daarna krijg je een Stock overview met 0 producten te zien, maar het is aanbevolen om eerst het standaardwachtwoord te wijzigen. Doe dat door bovenaan rechts op de gebruikersnaam admin te klikken en dan Change password.

Je kunt daarna meerdere gebruikers aanmaken voor alle gezinsleden, die je elk specifieke rechten kunt geven. Het is ook nuttig om voor verschillende apparaten verschillende gebruikers aan te maken. Je kunt immers per gebruiker enkele instellingen aanpassen in het menu dat onder het icoontje naast de gebruikersnaam opent. Stel bijvoorbeeld bij een gebruiker voor een tablet in de keuken in dat het scherm aanblijft, zodat de tablet niet in slaapmodus gaat terwijl je je handen vol hebt. Overigens kun je de taal naar Nederlands wijzigen via het icoontje van de moersleutel rechtsboven en dan User settings te kiezen.

Indien gewenst stel je Grocy voor individuele gebruikers specifieke rechten in.

3 Locaties en hoeveelheidseenheden

Voordat je de virtuele voorraad kunt vullen, is het nodig om een aantal basisgegevens in te vullen. Klik hiervoor links op Beheer masterdata. Maar voordat je producten kunt aanmaken, dien je eerst locaties en hoeveelheidseenheden te definiëren. Locaties zijn fysieke locaties in je huis. Dat kunnen kamers zijn (keuken, berging, kelder), maar je kunt het zo specifiek maken als je wilt, bijvoorbeeld voorraadkast, snoepkast of theehoekje. Het is aanbevolen om sowieso locaties aan te maken voor je koelkast en diepvries, omdat de houdbaarheid van producten die hier in- en uitgaan speciale aandacht vereist. Klik dus links op Locaties en dan bovenaan op Toevoegen. Maak zo een voor een de benodigde locaties aan. Vink zeker Is diepvries aan bij je diepvries.

Bij Hoeveelheidseenheden vul je alle eenheden van hoeveelheden in voor producten die je koopt. Denk daarbij aan een fles, pak, blik, brik, stuk, sneetje, milliliter, gram enzovoort. Het is mogelijk om pas naar gelang je producten toevoegt hier eenheden te definiëren, maar maak alvast enkele algemene aan.

Je kunt ook Productcategorieën aanmaken. Dit is niet strikt noodzakelijk, maar door producten aan categorieën toe te kennen, heb je bijvoorbeeld altijd een overzicht van wat je op het gebied van fruit, snoep, deegwaren enzovoort in huis hebt. Ook Winkels zijn optioneel. Je kunt hiermee de prijsgeschiedenis van producten in verschillende winkels volgen.

Definieer in Grocy de locaties waar je producten bijhoudt.

4 Producten definiëren

Om een product te definiëren, klik je links, nog altijd onder Beheer masterdata, op Producten en dan bovenaan op Toevoegen. Je ziet nu een heleboel velden om in te vullen, waarvan de meeste optioneel zijn; de verplichte velden zijn rood-omkaderd. Voor iets eenvoudigs als een wc-rol hoef je alleen maar de naam in te voeren, de standaardlocatie en de eenheden voor de voorraad, aankoop, verbruik en voor prijzen. Die drie laatste zijn standaard hetzelfde als de eenheid voor de voorraad. Je kunt ook een afbeelding uploaden.

Van de optionele velden is Minimale voorraadhoeveelheid heel handig. Hierin voer je in hoeveel je altijd van het product in huis wilt hebben, gerekend in de voorraadeenheid. Als je voorraad onder dit aantal komt, toont Grocy het product in een andere achtergrondkleur in je voorraad. Klik tot slot op Opslaan en doorgaan, waarna je optioneel een streepjescode voor het product kunt toevoegen en specifieke conversies van hoeveelheden, zoals hoeveel gram per pak. Klik daarna op Opslaan en terugkeren naar producten.

Een product heeft diverse mogelijke eigenschappen.

5 Producten aankopen en verbruiken

Zodra een product aan de masterdata is toegevoegd, kun je aankopen van dit product hier registreren. Klik links op Aankoop (ditmaal niet meer onder Beheer masterdata), kies het product of klik op het icoontje om de streepjescode te scannen. Vul de hoeveelheid en de eenheid in en eventueel een vervaldatum. Gaat het om een product zonder vervaldatum, vink dan Verloopt nooit aan. Als je het product daarna op meerdere locaties wilt opslaan, kun je een deel van je voorraad verplaatsen door links op Overdragen te klikken.

Een product verbruiken doe je door links op Verbruiken te klikken. Je kiest het product en eventueel de locatie waaruit je het verbruikt. Daarna klik je op OK om het uit de voorraad te halen of Markeer als geopend om het te openen. Het zit dan nog altijd in je voorraad, maar voor producten met een houdbaarheid na opening begint de termijn nu te tellen. Je kunt ook aangeven dat je het product uit je voorraad haalt omdat het bedorven is of een specifiek voorraaditem selecteren wanneer je er enkele met meerdere vervaldatums hebt, of geopende en nog niet geopende.

Wanneer je een product verbruikt, past Grocy je voorraad aan.

6 Minder verspilling

Als je van al je voeding, cosmetica en andere producten met houdbaarheidsdatum de juiste gegevens bijhoudt in Grocy, krijg je in de voorraad altijd duidelijk te zien welke producten over datum zijn en welke binnen vijf dagen verlopen. Zo kun je op tijd die producten gebruiken zodat je ze niet hoeft weg te gooien.

Ook de producten die te weinig in voorraad zijn, krijgen een andere achtergrondkleur in de voorraad, zodat je ziet welke producten je moet aanvullen. In Boodschappenlijst kun je zelfs met één klik op een knop al die producten aan je boodschappenlijstje toevoegen, en met andere knoppen de producten die over datum zijn. Je kunt ook handmatig nog andere producten aan je boodschappenlijstje toevoegen.

Alle producten worden overigens per productcategorie getoond voor wat meer overzicht. Doe je uiteindelijk je boodschappen, dan kun je de aangekochte producten onmiddellijk in het lijstje afvinken om ze aan je voorraad toe te voegen.

Je voorraad geeft je een onmiddellijk overzicht van wat je eerst moet verbruiken en aankopen.

7 Gerelateerde producten

Wanneer je een product aanmaakt, kun je dit ook linken aan een ‘parent product’. Dat is handig als je bijvoorbeeld verschillende soorten, merken of hoeveelheidsverpakkingen van een product hebt die elk een eigen barcode hebben, terwijl het voor je voorraad of recepten niet uitmaakt welk van die producten je kiest. Stel dat je altijd drie repen chocola in je voorraad wilt hebben, maar het niet uitmaakt of het pure chocolade of melkchocolade is, dan kies je bij die twee laatste de chocolade als ‘parent product’.

Of stel dat je soms een pak van zes eieren koopt en soms een pak van twaalf. Dan definieer je een product ei, en twee producten 6 eieren en 12 eieren die naar het product ei verwijzen als ‘parent product’. Als voorraadeenheid neem je bij die twee laatste stuk, want je slaat eieren per stuk op. Als aankoopeenheid neem je echter doos, want je koopt die producten per doos.

Als je dit product opslaat, kun je onder de streepjescode ook hoeveelheidseenheid-conversies instellen voor dit product, waarin je dan instelt dat een doos uit zes stuks bestaat. En als je dan bij ei hebt gedefinieerd dat je altijd zes eieren wilt hebben en dan een doos van twaalf koopt en er zeven uit verbruikt, wordt er in je voorraad getoond dat je nog vijf eieren hebt en je de voorraad moet aanvullen.

Definieer een doos eieren met verwijzing naar het product ‘ei’.

8 Recepten

Het is ook mogelijk om recepten aan Grocy toe te voegen. Je geeft het recept een naam en vult het aantal porties in. Beschrijf de bereiding in het tekstveld en klik dan op Opslaan en doorgaan. Voeg daarna één voor één de benodigde ingrediënten toe.

Zodra je dit recept hebt opgeslagen, komt het in de lijst van recepten terecht, waarbij direct getoond wordt voor welke recepten je alle ingrediënten op voorraad hebt of welke recepten je het best binnenkort maakt om producten die bijna over de datum zijn te gebruiken.

Voor elk recept kun je ook het gewenst aantal porties aanpassen. Grocy rekent alle benodigde ingrediënten dan om. Als je bij de onderliggende producten de prijs en het aantal calorieën hebt ingevuld, krijg je hier te zien hoeveel het kost om dit recept te bereiden en hoeveel calorieën je ermee binnenkrijgt. Ontbrekende ingrediënten voeg je overigens eenvoudig toe aan je boodschappenlijstje met een klik op het winkelwagentje bovenaan. En links onder Maaltijdplan kun je recepten op een specifieke dag inplannen.

Link producten uit je voorraad aan de ingrediëntenlijst van je recept.

9 Klusjes

Een ander menu-onderdeel is Klusjes, waarmee je periodieke klusjes kunt inplannen en aan leden van je huishouden kunt toekennen. Je definieert eerst je klusjes onder Beheer masterdata. Voeg een klusje toe, geef het een naam, en kies de frequentie en startdatum. Je kunt ook instellen aan welke gebruiker het klusje toegewezen wordt, en zelfs welk product je bij het uitvoeren van het klusje verbruikt en in welke hoeveelheid. Dat is handig bijvoorbeeld als je bij het inruimen van de vaatwasmachine telkens een vaatwastablet verbruikt.

Als je daarna links op Klusjes klikt (deze keer niet onder Beheer masterdata), dan krijg je alle klusjes te zien die er moeten gebeuren en voor elk klusje wanneer het moet worden uitgevoerd, de laatste keer dat het is gebeurd en aan wie het is toegewezen.

Een gekleurde achtergrond wijst erop met welke klusjes je te laat bent, welke er vandaag moeten gebeuren en welke er binnen de vijf dagen moeten worden gedaan. Wanneer je een klusje hebt gedaan, klik je op het groene icoontje om het als gedaan te markeren of op het grijze icoontje om het deze keer over te slaan. Met een klik op de drie puntjes kun je ook een klusje op een andere datum opnieuw inplannen of een klusjesdagboek bekijken.

Behoud het overzicht over je huishoudelijke klusjes dankzij Grocy.

10 Taken

Zaken die je eenmalig of slechts sporadisch hoeft te doen, kun je in het onderdeel Taken definiëren en opvolgen. Om het overzicht te bewaren, definieer je alvast wat categorieën van taken in Beheer masterdata / Taakcategorieën. Denk daarbij aan categorieën zoals Tuin, Huis, Hobby enzovoort.

Daarna maak je onder Taken een nieuwe taak met een klik op Toevoegen. Je geeft de taak een naam, een uiterste datum, optioneel een categorie en finaal ook een gebruiker waaraan je de taak toewijst.

Wanneer je op deze manier taken hebt toegevoegd, krijg je onder Taken een overzicht, waarbij de taken worden gesorteerd op de uiterlijke datum waarop ze moeten worden uitgevoerd. Taken die je al had moeten uitvoeren, krijgen een rode achtergrond, taken die voor vandaag zijn gepland blauw en de taken die je de komende vijf dagen moet uitvoeren geel.

Je kunt filteren op categorie en status, en zoeken op een term wanneer je veel taken in je lijstje hebt. Heb je een taak uitgevoerd, dan vink je die gewoon af.

Vergeet nooit meer taken dankzij het overzicht van Grocy.

11 Batterijen en kalender

Ook je oplaadbare batterijen kun je in Grocy onderbrengen. Definieer een batterij onder Beheer masterdata / Batterijen, geef ze een naam, omschrijving en beschrijf in welk apparaat je ze gebruikt. Voer dan in om de hoeveel dagen je die batterij moet opladen.

Daarna krijg je onder Batterijen (deze keer niet onder Beheer masterdata) te zien wanneer je batterijen het laatst geladen zijn en wanneer de volgende laadcyclus is gepland. Net zoals bij de taken en dergelijke krijg je hier ook met een gekleurde achtergrond de status van het laden van de batterijen te zien. En laad je een batterij op, dan klik je hier eenvoudig op het groene knopje ervoor om de status aan te passen.

Uiteindelijk komen alle gebeurtenissen samen in de kalender. Daar zie je in één oogopslag welke taken je dient uit te voeren, wanneer je klusjes zijn ingepland, wanneer producten vervallen, wanneer je welke maaltijden hebt gepland en wanneer je batterijen weer zou moeten opladen.

Met een klik op de gebeurtenis in de kalender ga je door naar de desbetreffende Grocy-pagina. Je kunt deze kalender ook delen door middel van een url in iCal-formaat, maar dan moet je wel zorgen dat de gebruiker of het programma waarmee je dit deelt toegang tot je Grocy-installatie heeft zonder authenticatie.

Grocy verzamelt al je taken, klusjes, vervaldata, maaltijden en batterijlaadbeurten in één kalender.

12 Apparaten en meer

Een laatste functionaliteit die Grocy aanbiedt, vind je onder Apparaten. Hier voeg je een apparaat toe waar je notities bij maakt en een gebruikershandleiding uploadt. Zo heb je altijd de handleidingen van al je apparaten bij de hand. Het pdf-document wordt in de webinterface van Grocy getoond.

Verder is Grocy ook uitgebreid aan te passen. Zo kun je aan elke entiteit (zoals een product of een klusje) eigen velden toevoegen, voor als je extra informatie wilt bijhouden. Dat doe je in Beheer masterdata / Gebruikersvelden. Je kunt zelfs volledig nieuwe objecten definiëren in Beheer masterdata / Gebruikersentiteit. Al met al is Grocy dus een krachtig en flexibel hulpmiddel om je huishouden te optimaliseren.

Houd de handleidingen van al je apparaten bij op één plaats.

De Samsung Galaxy S25 Edge is een opvallend dunne en lichte smartphone, maar wel een met een groot scherm. Met name jongere vrouwen zien zo'n type toestel wel zitten, stelt Samsung. Is de S25 Edge daadwerkelijk een goede keuze? Je leest het in deze review.

Als je de S25 overweegt, is het goed om te weten dat deze smartphone onderdeel uitmaakt van de S25-serie. Die is begin 2025 uitgebracht en bestaat uit de S25, S25 Plus en S25 Ultra. De prijzen van deze toestellen lopen ook in deze volgorde op. De S25 Edge debuteert eind mei voor een adviesprijs van 1249 euro, waarmee hij zich qua prijs tussen de S25 Plus en S25 Ultra nestelt. Een stevige prijs voor een dunne telefoon dus. 

©Rens Blom

Bijzonder slank ontwerp

Want dun, dat is de S25 Edge zeker. Hij meet slechts 5,8 millimeter, exclusief de camerabalk die wat extra uitsteekt. De geringe dikte zie je bijvoorbeeld terug bij de usb-c-poort, waar nauwelijks een rand omheen zit.

©Rens Blom

Ook in je hand voel je dat de S25 Edge dunner is dan andere smartphones. Maakt dat iets uit? Mwah, de een zal het cool vinden, terwijl de ander er een hoesje omheen doet en daarna weinig aandacht heeft voor de dikte van het toestel. Hieronder zie je de S25 Edge onder een Apple iPhone 16. Ja, de Samsung-telefoon is dunner, maar niet zó dun dat de iPhone oogt als een koelkast.

©Rens Blom

Wat je sowieso merkt, is het gewicht. De smartphone weegt 163 gram, en dat is echt weinig voor een telefoon met een 6,7-inch scherm. Het verschil met andere toestellen bedraagt enkele tientallen grammen, waardoor de S25 Edge comfortabeler in de hand ligt en minder aanwezig is in je broekzak. Minder comfortabel is typen op de S25 Edge als hij bijvoorbeeld op tafel ligt. Het toestel wiebelt dan nogal omdat het camera-eiland achterop duidelijk uitsteekt.

©Rens Blom

Het camera-eiland van de S25 Edge steekt duidelijk uit.

Volgens Samsung is de S25 Edge ondanks zijn dunne en lichte behuizing heel stevig – stevig genoeg om het toestel in de achterzak van je spijkerbroek te laten als je gaat zitten. Wij hebben ons inderdaad geen zorgen gemaakt om de degelijkheid, maar zeggen erbij dat we er ook niet op uit zijn geweest om de smartphone te beschadigen.

Een prettige zekerheid is de IP68-certificatie, die duidelijk maakt dat de telefoon tegen stof en water kan. De andere S25-modellen hebben ook een IP68-certicering. Draadloos opladen kan de S25 Edge ook, met maximaal 15 watt. Dat is niet heel rap, maar prima voor wie zijn toestel bijvoorbeeld 's nachts oplaadt.

Kortere accuduur

Over opladen gesproken: dat moet de S25 Edge waarschijnlijk elke nacht. Om de smartphone zo licht en dun te krijgen, is er gekozen voor een kleine accu van 3900 mAh. Ter vergelijking: veel smartphones met een even groot scherm hebben een 5000 tot 5500 mAh-accu. De accu in Samsungs Galaxy S25 Plus moet het doen met 4900 mAh. Het is dan ook niet vreemd dat de S25 Edge minder lang meegaat op een acculading en geen fantastische accuduur biedt. Jammer, maar het valt ons eerlijk gezegd nog mee. We kunnen de telefoon normaal gesproken met wat aandacht tot het slapengaan gebruiken. Op drukke dagen lukt dat zeker niet en is een powerbank of oplader al vóór het avondeten nodig.

Opladen via de usb-c-kabel kan met maximaal 25 watt, en dat is niet zo snel. Maar doordat de accu aan de kleine kant is, is de accu toch lekker snel vol. Niettemin kunnen veel concurrerende smartphones een stuk sneller opladen.

©Rens Blom

Specificaties

De overige specificaties van de S25 Edge weten echter wel te overtuigen en passen meer bij de hoge prijs van 1249 euro. We noemen een vliegensvlugge Qualcomm Snapdragon 8 Elite-processor met 12 GB werkgeheugen, minimaal 256 GB opslagcapaciteit en zeven jaar software-updates. Deze specificaties heeft de Edge-versie overgenomen van zijn S25-broers.

©Rens Blom

Het scherm lijkt geleend van de S25 Plus en is van uitstekende kwaliteit: kleurrijk, lekker fel als het moet en soepel ogend dankzij de 120Hz-verversingssnelheid. 

Interessant zijn de camera's. Dat zijn er slechts twee: een hoofdcamera en een groothoekcamera. Een zoomcamera, zoals aanwezig in de andere S25-modellen, is weggelaten om de Edge-versie zo dun te maken. Zoomen doet de Edge daarom via de hoofdcamera door een uitsnede te maken van een – let op – 200 megapixel-foto. Een prima methode, al is de echte smartphonefotograaf beter af met een toestel met een losstaande, geavanceerde zoomcamera.

Onderstaande serie foto's toont van boven naar beneden de hoofdcamera, de groothoekcamera en de zoommodus.

©Rens Blom

Conclusie: Samsung Galaxy S25 Edge kopen?

Al met al hebben we de Samsung Galaxy S25 Edge met veel plezier gebruikt, op de kortere accuduur na. En dat vinden we toch wel een heel belangrijk punt in een smartphone – zeker in een dure smartphone. De prijs vormt bovendien ons tweede struikelblok. De S25 Edge heeft een adviesprijs van 1249 euro, terwijl je de S25 Plus inmiddels al hebt voor zo'n 900 euro. Die telefoon biedt een betere accuduur in ruil voor een wat dikkere en zwaardere behuizing, en lijkt verder sprekend op de S25 Edge. Wij adviseren de meeste mensen daarom de S25 Plus, al willen we dat advies wat afzwakken als de S25 Edge sterk in prijs daalt. De kortere accuduur is echter een blijvend aandachtspunt.