ID.nl logo
Netwerk met Mac en pc
© PXimport
Zekerheid & gemak

Netwerk met Mac en pc

De Mac van Apple en de Windows-pc hebben beide hun sterke en zwakke punten, en ze kunnen elkaar als systeem prima aanvullen. Nog niet zo lang geleden was het een hels karwei om een Mac en een pc in één netwerk te laten samenwerken, maar dat probleem is verleden tijd. We laten zien hoe u zo'n 'hybride netwerk' opzet.

Randapparatuur en software

Wanneer u al een Mac en een pc in huis hebt en u wilt ze samen laten werken in een netwerkje, dan kunt u direct aan de slag met de tips in dit artikel. Hebt u echter een pc en overweegt u om er een Mac bij te kopen omdat u daar zo veel positieve verhalen over hebt gehoord? Controleer dan eerst of alle randapparatuur die u in huis hebt wel geschikt is voor de Mac. Zijn er bijvoorbeeld OS X-drivers voor al uw apparaten ontwikkeld? Vroeger vormden de drivers een nijpender probleem dan tegenwoordig. Als u een moderne printer van een gerenommeerd merk hebt, mag u er bijvoorbeeld wel van uitgaan dat hij zowel vanaf een pc als vanaf een Mac kan worden aangestuurd. Hebt u echter een specifieke joypad voor het spelen van games of een dongle voor het gebruik van bepaalde software, dan is het raadzaam om eerst uit te zoeken of ze ook met de Mac overweg kunnen. Dat geldt uiteraard ook voor al uw software. Populaire pakketten zoals Photoshop en Office zijn ook beschikbaar in Mac-versies, maar als u met erg specifieke programma's werkt - bijvoorbeeld om de dienstregeling van uw modelspoorbaan te automatiseren - dan bestaat de kans dat de Mac die niet ondersteunt. Uiteraard is dat geen ramp omdat u ook uw pc aan het netwerk koppelt, maar het is wel een punt van overweging als u een Mac koopt met het concrete doel om hem binnen het netwerk te gebruiken.

©PXimport

Vooral bij oude randapparatuur moet u de compatibiliteit even controleren.

Boot Camp en Parallels

Apple's OS X (Mac) en Microsoft Windows (pc) groeien steeds meer naar elkaar toe. Toch zullen er altijd onderdelen zijn waarbij de twee systemen niet met elkaar kunnen samenwerken. Het kan dus gebeuren dat u op de Mac een bestand moet bewerken dat op uw netwerk staat, maar waarvoor u geen programma op uw Mac hebt (omdat het niet bestaat of omdat u het niet twee keer wilt kopen). Uiteraard kunt u naar de pc lopen waar het bestand op is opgeslagen (in de hoop dat die niet bezet is door een huisgenoot), maar als uw werkplek zich op de begane grond bevindt en de pc staat op zolder, dan is dat een onhandige actie. U zou eigenlijk wel willen dat de Mac even een soort pc was, en op zich kan die wens worden ingewilligd! Sinds Apple voor de Mac is overgestapt op Intel-processors, is het mogelijk om Windows te installeren op een Mac, in een 'dual boot'-systeem. Dit doet u met behulp van de Windows-dvd en het hulpprogramma Boot Camp binnen OS X. Hebt u geen zin om uw Mac opnieuw te starten zodat u onder Windows kunt werken, dan is Parallels ook een optie. Parallels kost € 79,99 en stelt u in staat om Windows als applicatie onder OS X te draaien. Zo wordt het beste van twee werelden met elkaar gecombineerd.

©PXimport

1. Windows voorbereiden

Zorg ervoor dat u uw IP-adres weet, want u hebt het nodig om OS X contact te laten maken. U vindt dit adres door te klikken op Start en cmd in te typen in het invoerveld. In het venster dat verschijnt, typt u ipconfig, waarna u uw IP-adres krijgt te zien. Schrijf het adres op, sluit het venster en klik op Start / Configuratiescherm / Geavanceerde instellingen voor delen. De eerste optie die u hier ziet is Netwerkdetectie. Kies hier voor Netwerkdetectie inschakelen, zodat andere computers de pc in het netwerk kunnen zien. Bestands- en printerdeling is de volgende optie die u inschakelt, deze zorgt ervoor dat gedeelde bestanden en printers ook toegankelijk zijn voor andere apparaten op het netwerk (mits u ze toegang geeft, uiteraard). Wat u kiest bij de optie Openbare mappen delen is aan u, wij kiezen bij deze optie voor Uitschakelen, simpelweg omdat we geen zin hebben om bestanden die we willen delen naar een openbare map te slepen. We delen immers gewoon de mappen waarin die bestanden staan. Bij Verbinding voor het delen van bestanden kunt u de standaardinstelling laten staan. Zorg ervoor dat Met wachtwoord beveiligd delen is ingeschakeld. Hierdoor is toegang voor deze machine voorbehouden aan mensen die er daadwerkelijk een gebruikersaccount voor hebben. Uiteraard hoeft u geen twintig accounts aan te maken, u kunt gewoon één gastaccount maken, bijvoorbeeld met de naam 'OSX'.

©PXimport

Door het delen te beveiligen met een wachtwoord, zorgt u ervoor dat mensen de pc alleen kunnen benaderen als ze een account hebben.

Nu u de bestandsdeling in Windows hebt ingeschakeld, moet u nog aangeven welke mappen u via uw netwerk wilt delen. Windows 7 is voorzien van een speciale wizard die dit onderdeel gebruiksvriendelijker maakt, maar opvallend genoeg maakt hij het ook wat omslachtiger. Klik in Windows Verkenner met de rechtermuisknop op het station of de map die u wilt delen en vervolgens op Delen met / Geavanceerd delen.... In het venster dat verschijnt, klikt u op de knop Geavanceerd delen. Plaats een vinkje bij Deze map delen en geef de map een zogenaamde 'sharenaam', bijvoorbeeld Muziek. Standaard heeft de gebruikersgroep Iedereen leestoegang. U kunt iedereen volledige toegang geven, maar dat is uiteraard niet veilig. Wanneer u een speciaal gebruikersaccount hebt aangemaakt, zoals we in de vorige tip het account 'OSX' tot leven hebben geroepen, dan kunt u dit account rechten geven. Klik op Machtigingen / Toevoegen en typ OSX (of de eventuele andere naam van het aangemaakte account) bij Geef objectnamen op en klik op Namen controleren. Als de naam is gevonden, klikt u op OK. U klikt nu op het account OSX en plaatst voor alle opties een vinkje bij Toestaan (voor zover u deze zaken ook echt wilt toestaan, uiteraard). Klik twee maal op OK en vervolgens op Sluiten. Het bewuste station of de map is nu gedeeld en beveiligd met een wachtwoord.

©PXimport

Het is wel zo veilig om mappen alleen te delen met specifieke gebruikersaccounts.

2. OS X voorbereiden

Uiteraard dient u ook wat voorbereidingen te treffen binnen OS X. Klik op Systeemvoorkeuren en vervolgens op Delen. In het venster dat nu verschijnt, klikt u op Bestandsdeling. Een prettige eigenschap van OS X is dat u niet naar uw IP-adres hoeft te zoeken, dit wordt namelijk automatisch in dit venster getoond. Noteer dit adres wederom, zodat u het kunt ingeven binnen Windows. Klik op de knop Opties en vervolgens op Deel bestanden en mappen via SMB (Windows). Selecteer vervolgens het account waarvoor u het delen wilt inschakelen. Klik op Gereed en vervolgens op het plusteken in het deelvenster Gedeelde Mappen om aan te geven welke mappen u wilt delen. Nu kunt u per map aangeven wie lees- en schrijfrechten heeft. Het werkt uiteraard het snelst als u iedereen lees- en schrijfrechten geeft, zodat iedereen binnen het netwerk zonder probleem door de bestanden op de Mac kan bladeren. Dat is handig, maar het levert natuurlijk wel risico's op. Het is daarom verstandig om het plusteken aan te klikken en een gastgebruiker aan te maken voor OS X, bijvoorbeeld met de naam 'Windows7', en daar een wachtwoord aan te koppelen. Op die manier kunt u alleen lees- en schrijfrechten toekennen aan het betreffende account, en dat is wel zo veilig.

©PXimport

Het is verstandig om alleen lees- en schrijfrechten toe te kennen aan één specifiek account.

3. OS X benaderen

In deze tip kunt u lezen hoe gemakkelijk het is om verbinding te maken met uw Mac in het netwerk. Hebt u ervoor gekozen om lees- en schrijfrechten voor gedeelde mappen toe te kennen aan iedereen, dan hoeft u verder helemaal niets meer te doen. Als u Windows Verkenner opent, wordt uw Mac automatisch getoond onder het kopje 'Netwerk'. U kunt simpelweg op de computernaam klikken en door de gedeelde mappen bladeren, als ware het een 'gewone' pc. Hebt u voor meer veiligheid gekozen en een gebruikersaccount aangemaakt, dan moet een extra stap worden gezet. Klik in het linkerdeelvenster van de verkenner op Computer en vervolgens in het menu bovenin op Netwerkverbinding maken. Kies een stationsletter (bijvoorbeeld de M voor Mac) en typ \\xxx.xxx.x.x\gedeeld in het invoerveld, waarbij u de x'en vervangt voor het IP-adres dat u in tip 2 hebt genoteerd, en het woord 'gedeeld' door de naam van de gedeelde map. Vink de opties Opnieuw verbinding maken bij aanmelden en Verbinding maken met andere referenties aan. De laatstgenoemde optie vinkt u aan omdat de gebruikersnaam en het wachtwoord van uw Windows-account waarschijnlijk niet overeenkomen met de gebruikersnaam en het wachtwoord van het account dat u op de Mac hebt aangemaakt. Is dat wel het geval, dan hoeft u de genoemde optie niet aan te vinken.

©PXimport

Wanneer u een account hebt aangemaakt in OS X, kan Windows deze gegevens gebruiken om een netwerkstation aan te maken.

4. Windows benaderen

Andersom moet u vanuit OS X natuurlijk ook uw Windows-pc kunnen benaderen. Zorg er in OS X voor dat Finder het actieve programma is (bijvoorbeeld door ergens op het bureaublad te klikken) en klik vervolgens op Ga / Verbind met server. In het veld Serveradres typt u vervolgens smb://xxx.xxx.x.x, waarbij u de x'en vervangt door het IP-adres dat u in tip 1 hebt genoteerd. Klik vervolgens op Verbind. Er verschijnt nu een venster waarin u de gebruikersnaam en het wachtwoord invult van het gebruikersaccount dat u zojuist hebt aangemaakt (u kunt natuurlijk ook inloggen met het administrator-account). Hierna klikt u op Verbind. U krijgt nu de vraag welke mappen u wilt toevoegen, waarbij de mappen worden getoond die binnen Windows zijn gedeeld (zoals de Openbare mappen, als u die niet hebt uitgeschakeld bij tip 1). Klik op een map (of houd Shift ingedrukt om meerdere mappen te selecteren) en klik op OK. Wanneer u nu een Finder-venster opent, ziet u het netwerkstation onder het kopje Gedeeld. Klik hierop om door de mappen en bestanden te bladeren alsof ze gewoon op de Mac staan. In tegenstelling tot wat we straks in tip 5 uitleggen, hoeft u bij deze methode geen aparte software te installeren om bestanden weg te kunnen schrijven op de Windows-schijf.

©PXimport

Nadat u verbinding hebt gemaakt met de pc, ziet u hem in Finder onder het kopje Gedeeld.

5. Automatisch verbinden

Wanneer u in Windows een verbinding maakt met een netwerkschijf, kunt u in het venster aangeven dat u deze verbinding automatisch wilt laten herstellen wanneer u de pc opstart. Dat kan handig zijn, maar het heeft ook nadelen. Zo kan deze optie er in sommige gevallen voor zorgen dat Word voortdurend 'blijft hangen' tijdens het opslaan van een document, omdat het programma een netwerkschijf zoekt die het niet kan vinden. Dat laatste is bijvoorbeeld het geval als u op een laptop werkt die u hebt meegenomen naar uw werk, zodat het apparaat geen verbinding kan maken met het lokale IP-adres dat u thuis hebt ingesteld. Wellicht is dit de reden waarom Apple deze functie in OS x wat heeft verstopt.

Ondanks de mogelijke problemen, kan het toch wenselijk zijn om het automatisch verbinden in te schakelen. Het is immers erg vervelend om steeds opnieuw een netwerkverbinding aan te moeten maken. Om automatisch verbinding te maken, opent u Systeemvoorkeuren, klikt u op Gebruikers en groepen en vervolgens in het verschenen scherm op het tabblad Inloggen. Hier ziet u de programma's en services die automatisch worden gestart wanneer u OS X start. Klik op het plusteken onderin en blader naar het netwerkstation. Klik op één van de gedeelde mappen om hem toe te voegen. U hoeft dit uiteraard maar voor één map te doen, want hierdoor wordt OS X gedwongen om verbinding te maken, waardoor de hele netwerkschijf automatisch in Finder verschijnt.

©PXimport

Door een gedeelde map toe te voegen aan de lijst met programma's die automatisch worden gestart, wordt er steeds automatisch een verbinding gelegd.

6. Schrijftoegang

De kans bestaat dat u dit allemaal wat omslachtig vindt, omdat u alleen een netwerkverbinding wilt leggen om bestanden snel van de ene naar de andere computer te krijgen. U zou kunnen denken dat het aanleggen van een 'hybride' Mac/pc-netwerk te veel moeite is, en dat het beter is om een externe schijf te kopen die u de ene keer aan de pc hangt en de andere keer aan de Mac. Een logische gedachte, maar u zult erachter komen dat dit standaard niet lukt. Het probleem is dat OS X niet in staat is om bestanden buiten een netwerk om weg te schrijven op een schijf die in NTFS is geformatteerd. Dit euvel kunt u gelukkig omzeilen middels NTFS-3G for Max OS X. Dit gratis programma kunt u downloaden via NTFS-3G for Max OS X en het zorgt ervoor dat u vanaf uw Mac probleemloos bestanden op kunt slaan op een externe pc-schijf. Let op: de site biedt ook software aan met de naam Tuxera NTFS for Mac. Dit programma kunt u niet voor dit doeleinde gebruiken, en u moet er bovendien voor betalen.

©PXimport

Standaard kunt u vanuit een Mac geen bestanden wegschrijven naar een externe Windows-schijf. NTFS-3G for Max OS X omzeilt deze beperking.

7. Printerdeling

Het delen van printers kon vroeger aardig problematisch zijn, zeker als het moest gebeuren tussen een Mac en een pc. Zowel Windows als OS X zijn op dit vlak echter sterk verbeterd. Los daarvan kunt u steeds meer printers rechtstreeks op uw router aansluiten, maar zelfs als u een usb-printer hebt, kunt u hem eenvoudig delen. Belangrijk is daarbij dat niet alleen bestandsdeling, maar ook printerdeling is ingeschakeld in de vensters die in tip 1 en tip 2 aan de orde kwamen. Een netwerkprinter toevoegen doet u op dezelfde manier als waarop u een printer normaliter aansluit. Het enige verschil is dat u vervolgens vanuit uw Mac of pc niet voor de lokale printer, maar voor de netwerkprinter kiest. Wordt de printer op de een of andere manier toch niet herkend, dan is er een hulpmiddel dat u kunt inschakelen. Surf naar Apple Support en download Bonjour Print Services voor Windows. Bonjour heeft een wizard aan boord die helpt om alsnog de printer te vinden die op uw Mac is aangesloten. Eenmaal geïnstalleerd binnen Windows, helpt het programma eventueel ook om vanuit de Mac de printer te vinden die aan uw Windows-pc is gekoppeld.

©PXimport

Het is tegenwoordig meestal geen probleem meer om printers te delen. Mocht het toch niet lukken, dan kan Bonjour uitkomst bieden.

8. Internet delen (Windows 7)

We gaan er in dit artikel van uit dat u een router gebruikt, omdat deze apparaatjes tegenwoordig niet veel meer kosten en de eenvoudigste manier bieden om verschillende netwerkapparaten met elkaar te laten communiceren. Hebt u geen router en komt er een Mac in huis die u toch graag met internet wilt verbinden, dan kunt u Windows 7 op uw Windows-pc zó configureren dat de bestaande netwerkverbinding wordt gedeeld. Om dit voor elkaar te krijgen, moet de pc zijn voorzien van een ethernetverbinding (die ervoor zorgt dat de pc op internet is aangesloten) en wifi-functionaliteit (die ervoor zorgt dat de Mac op internet is aangesloten). De snelste manier om een netwerk van computer naar computer (oftewel 'ad-hoc') in te stellen binnen Windows, is door te klikken op het pictogram voor draadloos netwerk in het systeemvak en vervolgens te kiezen voor Netwerkcentrum openen / Draadloze netwerken beheren. Klik daarna op de knop Toevoegen en vervolgens op Een ad-hocnetwerk maken / Volgende. Geef een naam in voor het draadloze netwerk, vul een beveiligingssleutel in en klik wederom op Volgende. Het draadloos netwerk is nu gereed, maar internet is nog niet gedeeld. Klik onderin het venster dat is verschenen op Internetverbinding delen inschakelen. Andere computers binnen het draadloze bereik van uw pc kunnen nu via wifi gebruikmaken van uw internetverbinding.

©PXimport

U kunt in Windows 7 eenvoudig uw internetverbinding draadloos delen.

9. Internet delen (OS X)

Als u dacht dat internetdeling in Windows 7 gemakkelijk was, dan hebt u nog niet gezien hoe eenvoudig dit werkt in OS X. Open Systeemvoorkeuren en klik op Delen. Klik nu links in het menu op Internetdeling. Hierbij geldt dat uw Mac moet zijn verbonden met een LAN. Standaard zijn Macs voorzien van een draadloze internetfunctionaliteit, zodat u zich daar geen zorgen over hoeft te maken. In het uitklapmenu selecteert u Ethernet, aangezien dit de verbinding is die moet worden gedeeld. Vervolgens plaatst u in het gebied daaronder een vinkje bij de optie Wi-Fi, waarmee de manier wordt aangeduid waarop u de ethernetverbinding gaat delen. Klik nu op Wi-Fi-opties, geef het draadloze netwerk een naam en plaats een vinkje bij Activeer codering als u het draadloze netwerk wilt beveiligen met een wachtwoord. Zodra u alles naar wens hebt ingesteld, klikt u links op het vinkje voor de optie Internetdeling. U krijgt nu een waarschuwing te zien. Lees deze door en klik vervolgens op Start. Andere computers binnen het draadloze bereik van uw Mac kunnen nu via wifi gebruikmaken van uw internetverbinding.

©PXimport

Ook binnen OS X is het eenvoudig om draadloos een internetverbinding te delen.

Server

In dit artikel gaan we uit van de situatie waarbij u een Mac koopt terwijl u al een Windows-pc hebt, of waarbij precies het omgekeerde speelt (u hebt een Mac, en koopt of krijgt er een Windows-pc bij). We gaan er daarbij niet van uit dat u al drie of vier computers in huis hebt. Is dat wel het geval en wilt u een centrale locatie inrichten voor de opslag van al uw bestanden, dan is het wellicht handiger om een aparte machine als server in te richten. U hoeft daarbij niet direct te denken aan een machine waarop u Windows Server of OS X Server installeert (met al het onderhoud dat daarbij hoort). Wanneer u één computer gebruikt als aangewezen opslagmedium, hoeft u niet alle computers afzonderlijk met elkaar te verbinden. De server dient dan immers als doorgeefluik.

▼ Volgende artikel
Haar voor je geld: 5 stylingtangen en föhns voor een piekfijne Moederdag
© Prostock-studio
Gezond leven

Haar voor je geld: 5 stylingtangen en föhns voor een piekfijne Moederdag

Op zoek naar een leuk cadeau voor moeder? Maak niet de fout om aan te komen met wasmiddel, een stofzuiger of iets anders uit de categorie 'nuttig', maar verras haar met iets waar ze écht blij van wordt. We hebben voor jou een selectie gemaakt van vijf föhns en stijltangen die door andere gebruikers gewaardeerd worden met minimaal een 8. Zo laat je haar (haar) deze Moederdag echt shinen!

DYSON Airwrap I.D. Straight + Wavy Multistyler

De Dyson Airwrap I.D. is een veelzijdige 6-in-1 multistyler die droogt, krult, golft, gladmaakt, volume geeft en pluizig haar temt. Dankzij intelligente warmte- en luchtstroomregeling hoef je je geen zorgen te maken over (hitte)beschadiging van je haar. Het conische Airwrap-opzetstuk met taps toelopende punt maakt het mogelijk om dichter bij de haaraanzet te stylen. In de praktijk betekent dat: strakkere krullen met behoud van volume en veerkracht. Handig: via bluetooth kun je het apparaat koppelen aan de MyDyson-app voor gepersonaliseerde stylinginstellingen.

Toepassingen: drogen, krullen, golven, gladmaken, volume geven, pluizig haar temmen Bijgeleverde accessoires: Fast Dryer, Flyaway + Smoother, Conisch Airwrap, 40mm Airwrap lang, zachte gladmakende borstel, grote ronde volumeborstel, opbergcase, filterreinigingsborstel Consumentenscore op Kieskeurig.nl: 8,8

BaByliss Hydro Fusion 2100 (D773DE)

De BaByliss Hydro Fusion 2100 is een krachtige föhn met een vermogen van 2100 watt, uitgerust met geavanceerde plasmatechnologie en een dubbel ionensysteem. Deze technologie hydrateert het haar en vermindert pluizigheid tijdens het drogen, wat resulteert in glad en glanzend haar. Met een gewicht van slechts 420 gram en een 2,5 meter lange kabel is deze föhn licht en gebruiksvriendelijk. De meegeleverde diffuser is ideaal voor het definiëren van natuurlijke krullen en textuur.

Toepassing: drogen, gladmaken, krullen definiëren Bijgeleverde accessoires: smalle blaasmond, diffuser Consumentenscore op Kieskeurig.nl: 8,6

Remington ONE Dry & Style (D6077)

De Remington ONE Dry & Style is een veelzijdige föhn met een 2000 watt motor die luchtstromen tot 120 km/u genereert voor snel drogen. Dankzij de Thermacare-sensor wordt de luchttemperatuur gereguleerd om het haar te beschermen tegen oververhitting. Met acht warmte- en snelheidsinstellingen kun je de föhn aanpassen aan jouw haartype. De vier meegeleverde opzetstukken, waaronder een diffuser en een flyaway-tamer, maken het mogelijk om verschillende stijlen te creëren.

Toepassing: drogen, gladmaken, krullen definiëren, pluizig haar temmen Bijgeleverde accessoires: smalle blaasmond, diffuser, flyaway-tamer, opbergtas Consumentenscore op Kieskeurig.nl: 8,4

Philips StyleCare Prestige BHB876/00

De Philips StyleCare Prestige BHB876/00 is een automatische krultang met een slimme krultechnologie die het haar automatisch oprolt en krult. Met drie temperatuurinstellingen (170°C, 190°C en 210°C), drie timerinstellingen (8s, 10s, 12s) en drie instelbare krulrichtingen kun je verschillende krulstijlen creëren, van losse golven tot strakke krullen - Philips zelf heeft het over 27 verschillende looks. De verticale grip en de langere cilinder maken het mogelijk om meer haar in één keer te stylen. De keratine-keramische coating beschermt het haar tegen hittebeschadiging.

Toepassing: automatisch krullen Bijgeleverde accessoires: staafreinigingsaccessoire Consumentenscore op Kieskeurig.nl: 8,6

Rowenta Infinite Looks 14-in-1 (CF4231)

De Rowenta Infinite Looks 14-in-1 is een alles-in-één multistyler die het mogelijk maakt om te krullen, stijlen, volume toe te voegen en meer. Met een conische krultang, een 32 mm ronde verwarmde borstel en een 2-in-1 stijltang/krimper kun je eindeloos variëren in haarstijlen. De keramische coating zorgt voor glad en glanzend haar. De set wordt geleverd met diverse accessoires, waaronder haarclips en een opbergtas, voor gebruiksgemak en veelzijdigheid.

Toepassing: krullen, stijlen, krimpen, volume toevoegen Bijgeleverde accessoires: conische krultang, ronde borstel, stijltang/krimper, haarclips, opbergtas Consumentenscore op Kieskeurig.nl: 9,3

▼ Volgende artikel
Review Xiaomi 15 Ultra – Camerasmartphone verfijnd
© Wesley Akkerman
Huis

Review Xiaomi 15 Ultra – Camerasmartphone verfijnd

Vorig jaar introduceerde Xiaomi met de 14 Ultra een moderne camerasmartphone, en met de Xiaomi 15 Ultra zien we dat de fabrikant flink aan verfijning doet. Gigantische stappen vooruit hoef je echter niet te verwachten. Maar dat geldt gelukkig ook voor het prijskaartje: ook dat is niet gigantisch gestegen.

Uitstekend
Conclusie

Xiaomi speelt het dit jaar op veilig, en dat is op zich geen bezwaar. De stap van de 14 Ultra naar de 15 Ultra is echter klein, waardoor een upgrade voor bestaande gebruikers weinig toevoegt. Bekende minpunten blijven: een relatief beperkt updatebeleid, vooraf geïnstalleerde apps en AI-functies die niet overtuigen. Verder wordt de Snapdragon 8 Gen 3 (Elite)-chipset flink heet bij hoge belasting – maar dat is meer een Qualcomm-probleem. Geen enkele smartphonefabrikant lijkt dat probleem op te kunnen lossen. Kies je voor de 15 Ultra, dan krijg je wel een krachtige camerasmartphone die heel wat in zijn mars heeft.

Plus- en minpunten
  • Kwaliteit foto's en video's
  • Verschillende opnamemogelijkheden
  • Snel besturingssysteem
  • Prachtig beeldscherm
  • Veel invloed op uitkomst foto's en video's
  • Bloedsnelle processor
  • Periscooplens van 200 megapixel
  • Prijs is behoorlijk hoog
  • Overige functies zijn modern, maar niet uniek
  • Wat vooraf geïnstalleerde apps
  • Dure Photography Kit
  • Updatebeleid kan beter
  • Chipset wordt bloedheet

Dat gezegd hebbende kost de Xiaomi 15 Ultra nog steeds 1499 euro, maar daar krijg je dan 16 GB aan werkgeheugen en 512 GB aan interne opslagruimte voor terug. Koppel dat aan de Qualcomm Snapdragon 8 Elite-chipset, waarmee onder meer ook de Galaxy S25 Ultra en Zenfone 12 zijn uitgerust, en je houdt een indrukwekkend pakket over. Maar eerlijk is eerlijk, daar betaal je dan ook een flinke duit voor. En we vonden de OnePlus 13 destijds al prijzig…

Over de processor hebben we inmiddels veel geschreven in andere recensies. De cpu is extreem krachtig en eigenlijk overgekwalificeerd voor dagelijkse dingen als mailen, bellen of WhatsAppen. Zwaardere taken vormen dan ook geen probleem: – er zal geen Android-game zijn die hier niet soepel op draait. Die rekenkracht heeft wel een nadeel. Onder hoge belasting wordt de chipset gloeiendheet, en die warmte verspreidt zich over het hele toestel.

©Wesley Akkerman

Prestaties dalen onder druk, maar het gebruik blijft soepel

Daar hebben meerdere premium smartphones van dit moment last van. Geen enkele Elite-telefoon kan het hoofd koel houden. Anders dan bij andere smartphones met dezelfde processor lijkt het erop dat Xiaomi de prestaties afknijpt. Vrijwel direct nadat we het toestel onder druk zetten, zakken de prestaties naar tachtig procent van het vermogen. Dat blijft een kwartier stabiel, waarna ze verder zakken – maar in de praktijk merk je daar weinig van.

Het grote oled-paneel van 6,7 inch is net zo high-end als de processor en vrijwel gelijk aan dat van de 14 Ultra. De verschillen zijn klein: een sterkere beschermlaag die beter tegen krassen en vallen zou moeten beschermen, en een iets hogere piekhelderheid van 3200 nits in plaats van 3000. Kleuren ogen rijk en natuurlijk, en dankzij de hoge verversingssnelheid voelt alles soepel aan.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Snel en uitgebreid

De accu heeft wel een boost gekregen. Xiaomi maakt gebruik van een relatief nieuwe batterijtechnologie (met meer siliciumcarbide, net als de OnePlus 13) om meer vermogen in de accu te stoppen. Dit keer is dat iets meer dan 5400 mAh. Daarmee houd je het twee dagen uit op een volle accu, afhankelijk van wat je doet. Opladen gaat nog altijd razendsnel met 90 watt via de kabel en 80 watt draadloos. Met de juiste oplader heb je het toestel binnen 40 minuten vol.

Net als zijn voorganger draait ook de Xiaomi 15 Ultra op HyperOS, dit keer gebaseerd op Android 15. De software is snel en overzichtelijk, maar lijkt in de praktijk nog altijd op het oude MIUI. Je krijgt bovendien te maken met wat overbodige apps en een beperkte updatebeleid (slechts vier upgrades). Het systeem biedt wel voldoende ruimte voor personalisatie. Zo kun je dit keer meer doen met het vergrendelscherm, maar op een Galaxy S25 is het aantal opties uitgebreider.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

120x

AI-mogelijkheden, alleen met een account

En net zoals op veel andere smartphones kom je ook op de Xiaomi 15 Ultra flink wat AI-opties tegen. Het gros daarvan werkt op basis van Google Gemini. Dit is dan ook de standaard-assistent die je tegenkomt wanneer je de powerknop ingedrukt houdt. Verder beschikt de smartphone over de handige zoekfunctie Circle to Search. Uiteraard moet je dan wel inloggen met een Google-account, anders kun je daar geen gebruik van maken.

Nu zullen veel mensen dat standaard doen. Maar helaas moet je óók inloggen met een Xiaomi-account als je de exclusieve AI-toestelopties wilt gebruiken. Als je dat doet, houd er dan rekening mee dat niet alles vlekkeloos werkt. Je hebt altijd een internetverbinding nodig, je moet plugs-in downloaden en je moet rekening houden met AI-fouten. De opvulfunctie (een AI-functie waarmee je een deel van een foto kunt laten opvullen, bijvoorbeeld wanneer je iets weghaalde, zoals een persoon of boom) laat duidelijke softwarefouten zien; je kunt het beter bij de opties houden die Google standaard aanbiedt.

©Wesley Akkerman

4,3x

©Wesley Akkerman

2x

Dat mooie camerasysteem

Net zoals bij de Xiaomi 14 Ultra draait het bij de Xiaomi 15 Ultra natuurlijk allemaal om het camerasysteem. Dat is waar een groot deel van die 1500 euro naartoe gaat. Net als bij de voorganger kun je ook nu kiezen uit twee duidelijke modi: Leica Vivid of Authentic. Met de eerste optie ogen foto's wat meer verzadigd en geschikt voor sociale media, terwijl de tweede mogelijkheid beelden op een veel natuurlijke manier vastlegt.

Binnen de overzichtelijke camera-app tref je behoorlijk veel opties aan waarmee je foto's precies zo kunt maken zoals je wilt. Toegegeven, op een Sony Xperia 1-model tref je meer knopjes en opties aan, maar we zijn van mening dat Xiaomi een mooie middenweg vindt tussen functionaliteit en ontwerp. Je raakt niet snel verdwaald binnen de app, aangezien alles netjes en op logische plekken neergezet is. Kudos, want dat is ook wel eens anders.

©Wesley Akkerman

1x

©Wesley Akkerman

1x

200 megapixel

Ten opzichte van de 14 Ultra is er niet ontzettend veel veranderd. Begrijp ons niet verkeerd, dat bedoelen we niet negatief. De 14 Ultra maakt immers immens mooie foto's en bij de 15 Ultra is dat niet anders. Nieuw is dit keer de periscooplens van 200 megapixel, die tot 4,3 keer optisch kan inzoomen. Dat is iets lager dan de vijf keer op de vorige Ultra, maar dit keer zijn de sensor en de resolutie hoger en is de opening sneller. Dat levert in de praktijk betere foto's op.

De andere drie camera's beschikken over 50 megapixel en presteren grotendeels hetzelfde. Het systeem kiest veelal automatisch de juiste brandpuntafstanden voor je wanneer je wat instellingen aanpast, waardoor je behoorlijk gemakkelijk mooie foto's maakt. Het reageert bovendien bijzonder snel. Je kunt heel snel een kiekje ergens van maken. Echter, foto's openen gaat dan wat trager – het is duidelijk dat er nog flink wat nabewerking plaatsvindt.

©Wesley Akkerman

2x

©Wesley Akkerman

4,3x

Mooie foto's

Over het algemeen maakt de Xiaomi 15 Ultra mooi belichte foto's met een fijn en subtiel contrast, waar kleuren precies vastgelegd worden zoals in het echt (in de Authentic-modus, waar we het meest mee gespeeld hebben). De groothoekcamera is de minst sterke van het stel, met iets eenvoudigere specificaties en zonder optische beeldstabilisatie. Toch kun je er prima mee uit de voeten. Zeker als je even stil blijft staan, levert ook deze lens gewoon mooie beelden op.

Ook is het jammer dat de variabele diafragma-opening van de Xiaomi 14 Ultra is verdwenen. In plaats daarvan krijg je nu een vaste f/1.63-opening. Die zorgt voor een korte scherptediepte, waardoor je soms onbedoeld veel waas in beeld krijgt. Tegelijkertijd levert dat juist een sterk diepte-effect op, wat handig is als je daar bewust naar zoekt. Portretmodus is daardoor minder vaak nodig. Afhankelijk van wat je belangrijk vindt, kan dit dus ook positief uitpakken.

©Wesley Akkerman

10x

Het beste systeem?

Het systeem doet an sich niets onder voor de concurrentie. Sterker nog: waarschijnlijk is dit de beste smartphonecamera-ervaring van dit moment. Dat komt door de grote hoeveelheid opties en de algemene camerakwaliteit, waar we bijna niets over te klagen hebben. Ook niet in het donker. Het systeem laat genoeg licht door voor foto's die gedetailleerd en kleurrijk ogen. Daarnaast legt het details in de schaduw ook goed vast.

Tegelijk met de Xiaomi 15 Ultra brengt het bedrijf wederom een nieuwe fotografiekit op de markt. Voor zover wij hebben kunnen zien is dit hetzelfde product als van de Xiaomi 14 Ultra. De kit biedt extra ringen, een powerbank en een cameraknop en kost 199 euro. Het is leuk om te zien dat Xiaomi hier in investeert, want het zou je ervaring kunnen verbeteren. Maar echt essentieel vinden we het pakket niet. Extra lenzen moet je helaas zelf nog apart kopen.

©Wesley Akkerman

0,5x

Xiaomi 15 Ultra kopen?

Xiaomi speelt het dit jaar op veilig, en dat is op zich geen bezwaar. De stap van de 14 Ultra naar de 15 Ultra is echter klein, waardoor een upgrade voor bestaande gebruikers weinig toevoegt. Bekende minpunten blijven: een relatief beperkt updatebeleid, vooraf geïnstalleerde apps en AI-functies die niet overtuigen. Verder wordt de Snapdragon 8 Gen 3 (Elite)-chipset flink heet bij hoge belasting – maar dat is meer een Qualcomm-probleem. Geen enkele smartphonefabrikant lijkt dat probleem op te kunnen lossen. Kies je voor de 15 Ultra, dan krijg je wel een krachtige camerasmartphone die heel wat in zijn mars heeft.