Microsoft heeft ontwikkelaarsplatform GitHub overgenomen. De aquisitie van 7,9 miljard euro is zeker niet de grootste van het bedrijf, maar misschien wel de meest invloedrijke. Het is namelijk precies de kant die het bedrijf de laatste jaren op is gegaan.

Het gaat niet slecht met Microsoft. Wie oppervlakkig naar het Redmondse bedrijf kijkt ziet misschien een techbedrijf dat het meerdere keren niet voor elkaar kreeg om iets te bereiken in mobiele telefonie, en waarvan het bekendste product een besturingssysteem is voor een platform dat steeds minder belangrijk wordt.

Maar dat is allemaal schijn. In werkelijk is Microsoft nog steeds financieel erg gezond. Sterker nog, het is inmiddels zelfs https://www.businessinsider.nl/microsoft-alphabet-beurswaarde/ groter dan Google-moederbedrijf Alphabet. Onder leiding van nieuwe ceo Satya Nadella heeft Microsoft de laatste jaren weer aan relevantie weten te winnen.

Boze ontwikkelaars

Met de overname van GitHub ging 7,5 miljard dollar gemoeid. Er gingen al tijden geruchten over een overname, maar inmiddels is die definitief aangekondigd.

Niet iedereen is daar even blij mee. Veel ontwikkelaars stappen uit frustratie en baldadigheid over naar concurrenten zoals GitLab. De Nederlandse startup laat weten een vertienvoudiging te zien van het aantal dagelijkse aanmeldingen.

Je kunt je daarbij afvragen hoe groot de exodus is. Harde cijfers zijn er nog niet, dus grote kans dat de gefrustreerde GitHub-gebruikers net zo zijn als Facebook-gebruikers na het Cambridge Analytica-schandaal.

Openheid

De grootste frustratie zit voor ontwikkelaars in de mate van openheid bij Microsoft. GitHub is het epicentrum van open source-software, waar je code gratis kunt delen zonder addertjes onder het gras en zonder angst dat het door een commercieel bedrijf wordt misbruikt. De ontwikkelaars die nu weg stappen van GitHub zijn bang dat Microsoft die filosofie uiteindelijk de nek omdraait, en dat GitHub straks een commercieel platform wordt waarbij al die vrijheden langzaam verdwijnen. Dat is niet wat Microsoft zelf belooft, maar in een dergelijk geval moet je natuurlijk eerst zien, en dan pas geloven.

Goed nieuws voor GitHub

Voor GitHub is de overname goed nieuws. In typische Silicon Valley-stijl is het bedrijf waanzinnig populair en heeft het miljoenen opgehaald in venture capital, maar desondanks krijgt GitHub het niet voor elkaar geld te verdienen.

Dat levert risico's op voor ontwikkelars. Programmeurs en bedrijven die samen miljarden uren aan werk opslaan op een platform dat verlies lijdt lijkt geen gezonde langetermijnstrategie - wat als je plotseling alles kwijtraakt omdat het bedrijf over de kop gaat? Toegegeven, die kans is niet groot, maar is nog kleiner nu Microsoft de eigenaar is.

Gouden zet voor Microsoft

Maar wat is nou het voordeel voor Microsoft zelf? Een paar jaar geleden was het nog ondenkbaar geweest dat het bedrijf zich met GitHub zou bemoeien. Microsoft is altijd fel anti-open-source geweest, met een quote van voormalig ceo Steve Ballmer als tekenend voorbeeld:

Inmiddels is een duidelijke omslag te zien. Die is vooral in gang gezet door de nieuwe ceo Satya Nadella. Hij is veel minder stoïcijns over samenwerking met andere partijen, waaronder open source-platformen als Linux. Onder Nadella's leiding bracht Microsoft zijn Office-applicaties uit voor Android en iOS, en was het Word/Excel/Powerpoint-trio één van de belangrijkste launchtitels van de iPad Pro.

Écht opvallend was het feit dat Windows 10 Bash-integratie kreeg, en dat het bedrijf SQL Server voor Linux uitbracht.

Lees ook: Waarom Microsoft nu ineens Linux omarmt

Van Windows naar de cloud

Al die ontwikkelingen tonen aan dat Windows voor Microsoft allang niet meer het belangrijkste product is. Waarom zou het bedrijf de upgrade anders gratis weggeven toen die net uitkwam? Dat was geen wanhoopspoging om meer mensen op het platform te houden, want Windows is nog steeds oppermachtig qua gebruikersaantallen. Sterker nog, Windows 10 is een belangrijke factor in de discussie over open source-software. Het hele platform is gebouwd op Progressive Web App-technologie, wat uit zichzelf open is.

Voor Microsoft is 'de cloud' het belangrijkst. API's, platforms zoals Azure, en ontwikkeltools die daarop werken zijn de toekomst.

Integratie met Azure

Uiteraard is die verschuiving naar open source niet volledig altruïstisch. Microsoft wil zoveel mogelijk ontwikkelaars op Azure krijgen, het belangrijke cloudplatform waarmee het bedrijf concurreert met Amazons Web Services. Een goede integratie van GitHub met ontwikkeltools voor Azure is dan ook een gouden zet.

Het is dan wel van levensbelang dat GitHub open blijft. Het zou de doodsteek zijn als Microsoft het platform dichttimmert en ontwikkelaars dwingt om Azure of andere tools te gebruiken. Dat lijkt Microsoft wel te beseffen. "We zijn bewust van de verantwoordelijkheid die we met deze samenwerking hebben", schrijft Nadella in een blogpost. "We zijn toegewijd aan de GitHub-gemeenschap, en zorgen dat de ontwikkelaars daar voorop blijven staan en dat GitHub een onafhankelijk en open platform blijft."

Binding met ontwikkelaars

De overname speelt ook in op Microsofts langetermijnstrategie die steeds meer aansluiting zoekt bij ontwikkelaars. Microsoft biedt nu al een flink aantal tools aan voor ontwikkelaars. Visual Studio Code en .NET Core zijn bijvoorbeeld ook al open source, en Microsoft had ooit een eigen codeplatform waarmee het ontwikkelaars probeerde binnen te halen (dat vorig jaar werd gesloten). Aangezien GitHub nog steeds hét platform is voor ontwikkelaars is de binding met die groep niet te onderschatten.

Tot slot ziet Microsoft waarschijnlijk ook kansen voor vacatures, al zal dat aspect minder zwaar wegen. Een GitHub-pagina is voor veel ontwikkelaars een belangrijk deel van hun cv. Een goede integratie met LinkedIn, dat Microsoft vorig jaar voor een recordbedrag overnam, kan daar een belangrijke rol in spelen.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!