Kijk je een voetbalwedstrijd op tv, dan zie je logo’s op het veld “geprojecteerd” worden en dankzij duizenden LED-lampjes kunnen bedrijven hun producten aanprijzen op de borden aan de zijkant van het veld. Er zijn nog veel meer manieren waarop technologie heeft veranderd hoe wij kijken naar sport.

Livestreaming

Het is een voor de hand liggende technologische ontwikkeling, maar wel eentje die genoemd moet worden: livestreaming en smartphones zorgen ervoor dat je je uit werk niet naar je televisie thuis hoeft te snellen om niks van de wedstrijd te missen.

Je kunt nu overal op je telefoon kijken naar de wedstrijd. Zo kun je zelfs stiekem onder werktijd genieten van wie er nu weer voorloopt in de Tour de France, zonder dat je daarvoor een enorme televisie naast je hoeft te hebben. Je kunt het gewoon aan hebben staan op je telefoon.

Sociale media

Sociale media maakt je sportbeleving ook anders. Dat kan heel positief zijn, bijvoorbeeld als een team achter-de-schermen beelden deelt van voor de wedstrijd of je tijdens de wedstrijd update over waarom bepaalde keuzes worden gemaakt.

Het kan echter ook negatief zijn. Zo is Neymar regelmatig in het nieuws omdat hij zich op Instagram zeer ongenuanceerd en negatief uitte over de arbitrage en de VAR in de wedstrijd van Paris Saint-Germain tegen Manchester United. Over het algemeen geldt social media gelukkig vooral als een positief middel om fans te binden met een sportclub en ze extra informatie te geven over het wel en wee van de club, de spelers en specifieke wedstrijden.

Instant replays

Vroeger kon er met een foto worden gekeken wie er het eerste over de finish was, maar tegenwoordig kan er veel meer dankzij camera’s die in 360 graden kunnen filmen. De scheidsrechter op het veld kan via een oortje snel schakelen met de videoscheidsrechter, die dankzij al die camera’s perfect kan terugkijken of een speler bijvoorbeeld een hands heeft gemaakt.

Sommige puristen zijn hier niet voor en vinden dat technologie hier teveel bemoeienis heeft met iets dat mensenwerk zou moeten zijn. Maar door al die camera’s kunnen ook sportcommentatoren de wedstrijd van alle hoeken en gaten bekijken en word je wel van het snelste en beste commentaar voorzien. Dankzij ball-tracking-technologie houden camera’s bovendien altijd hun ogen op de bal.

Het is bovendien mogelijk om in 3D een soort model te zien van een bepaalde goal, zoals bijvoorbeeld veel wordt gebruikt in de basketball. Dat zie je in bovenstaande video.

Sabermetrics

Eerst was het iets wat we zagen in het boek en de film Moneyball: een Yale-economystudent zette spelerdata in om zo een topteam neer te zetten, maar inmiddels wordt het veel meer gebruikt. Via Sabermetrics krijg je als kijker inzicht in de statistieken achter een speler of team. Het wordt veel gebruikt in de American Football, maar ook in groeiende mate in voetbal.

AZ heeft zelfs Billy Beane (de man achter Moneyball) bereid gevonden om ze te adviseren op het gebied van spelersstatistieken. Je ziet als kijker door big data bijvoorbeeld hoeveel kilometer een speler heeft gelopen voor hij werd gewisseld. En spelers gebruiken deze data, maar ook dat van de camera’s om hun speelwijze te verbeteren.

De toekomst

In de toekomst wordt verwacht dat bijvoorbeeld virtual reality een grotere rol kan spelen in het bekijken van een sport. Je kunt daarmee praktisch naast de speler lopen in het veld, of virtueel naast Koning Willem-Alexander zitten op een perfecte plek om een Olympische wedstrijd te kijken.

Ook belooft de komst van 5G een heleboel voor sport. Amsterdam en de Johan Cruyff-arena testen momenteel het 5G-netwerk om bezoekers van de voetbalkampioenschappen binnenkort snel te kunnen melden dat ze beter een andere uitgang kunnen nemen, als er bij de ene uitgang drukte is.

Kortom, het kijken van een sport is door technologie in grote mate veranderd. Er kan nu zo precies worden bekeken waar de bal zich op elke seconde van de wedstrijd bevindt en waar welke speler precies stond, dat er steeds minder discussie kan zijn over bepaalde situaties op het veld.

Je hebt sowieso als fan aanzienlijk meer informatie tot je beschikking dankzij de data die wordt verzameld over elke speler. Vervolgens kun je ook nog op social media lezen wat de speler van de wedstrijd vond. Door technologie ben je dus niet alleen beter op de hoogte tijdens de wedstrijd, maar ook al ervoor en soms nog lang daarna.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!