Kijk je een voetbalwedstrijd op tv, dan zie je logo’s op het veld “geprojecteerd” worden en dankzij duizenden LED-lampjes kunnen bedrijven hun producten aanprijzen op de borden aan de zijkant van het veld. Er zijn nog veel meer manieren waarop technologie heeft veranderd hoe wij kijken naar sport.

Livestreaming

Het is een voor de hand liggende technologische ontwikkeling, maar wel eentje die genoemd moet worden: livestreaming en smartphones zorgen ervoor dat je je uit werk niet naar je televisie thuis hoeft te snellen om niks van de wedstrijd te missen.

Je kunt nu overal op je telefoon kijken naar de wedstrijd. Zo kun je zelfs stiekem onder werktijd genieten van wie er nu weer voorloopt in de Tour de France, zonder dat je daarvoor een enorme televisie naast je hoeft te hebben. Je kunt het gewoon aan hebben staan op je telefoon.

Sociale media

Sociale media maakt je sportbeleving ook anders. Dat kan heel positief zijn, bijvoorbeeld als een team achter-de-schermen beelden deelt van voor de wedstrijd of je tijdens de wedstrijd update over waarom bepaalde keuzes worden gemaakt.

Het kan echter ook negatief zijn. Zo is Neymar regelmatig in het nieuws omdat hij zich op Instagram zeer ongenuanceerd en negatief uitte over de arbitrage en de VAR in de wedstrijd van Paris Saint-Germain tegen Manchester United. Over het algemeen geldt social media gelukkig vooral als een positief middel om fans te binden met een sportclub en ze extra informatie te geven over het wel en wee van de club, de spelers en specifieke wedstrijden.

Instant replays

Vroeger kon er met een foto worden gekeken wie er het eerste over de finish was, maar tegenwoordig kan er veel meer dankzij camera’s die in 360 graden kunnen filmen. De scheidsrechter op het veld kan via een oortje snel schakelen met de videoscheidsrechter, die dankzij al die camera’s perfect kan terugkijken of een speler bijvoorbeeld een hands heeft gemaakt.

Sommige puristen zijn hier niet voor en vinden dat technologie hier teveel bemoeienis heeft met iets dat mensenwerk zou moeten zijn. Maar door al die camera’s kunnen ook sportcommentatoren de wedstrijd van alle hoeken en gaten bekijken en word je wel van het snelste en beste commentaar voorzien. Dankzij ball-tracking-technologie houden camera’s bovendien altijd hun ogen op de bal.

Het is bovendien mogelijk om in 3D een soort model te zien van een bepaalde goal, zoals bijvoorbeeld veel wordt gebruikt in de basketball. Dat zie je in bovenstaande video.

Sabermetrics

Eerst was het iets wat we zagen in het boek en de film Moneyball: een Yale-economystudent zette spelerdata in om zo een topteam neer te zetten, maar inmiddels wordt het veel meer gebruikt. Via Sabermetrics krijg je als kijker inzicht in de statistieken achter een speler of team. Het wordt veel gebruikt in de American Football, maar ook in groeiende mate in voetbal.

AZ heeft zelfs Billy Beane (de man achter Moneyball) bereid gevonden om ze te adviseren op het gebied van spelersstatistieken. Je ziet als kijker door big data bijvoorbeeld hoeveel kilometer een speler heeft gelopen voor hij werd gewisseld. En spelers gebruiken deze data, maar ook dat van de camera’s om hun speelwijze te verbeteren.

De toekomst

In de toekomst wordt verwacht dat bijvoorbeeld virtual reality een grotere rol kan spelen in het bekijken van een sport. Je kunt daarmee praktisch naast de speler lopen in het veld, of virtueel naast Koning Willem-Alexander zitten op een perfecte plek om een Olympische wedstrijd te kijken.

Ook belooft de komst van 5G een heleboel voor sport. Amsterdam en de Johan Cruyff-arena testen momenteel het 5G-netwerk om bezoekers van de voetbalkampioenschappen binnenkort snel te kunnen melden dat ze beter een andere uitgang kunnen nemen, als er bij de ene uitgang drukte is.

Kortom, het kijken van een sport is door technologie in grote mate veranderd. Er kan nu zo precies worden bekeken waar de bal zich op elke seconde van de wedstrijd bevindt en waar welke speler precies stond, dat er steeds minder discussie kan zijn over bepaalde situaties op het veld.

Je hebt sowieso als fan aanzienlijk meer informatie tot je beschikking dankzij de data die wordt verzameld over elke speler. Vervolgens kun je ook nog op social media lezen wat de speler van de wedstrijd vond. Door technologie ben je dus niet alleen beter op de hoogte tijdens de wedstrijd, maar ook al ervoor en soms nog lang daarna.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.