Naast Android, iOS en het marginalere Windows Phone zagen we tijdens het Mobile World Congress nog een mobiel besturingssysteem dat onze aandacht trok: Ubuntu Touch. Dat heeft een aantrekkelijke nieuwe functie waarmee een telefoon kan worden omgetoverd tot computer: Convergence. Werkt dat een beetje? We gingen ermee aan de slag!

Ubuntu Touch is verre van nieuw. Canonical timmert met het besturingssysteem al een paar jaar aan de weg, maar krijgt maar moeilijk voet aan de grond in een markt die wordt gedomineerd door Android en iOS.
 

Telefoons met goede specificaties

Canonical is nu echter de samenwerking aangegaan met een aantal fabrikanten, met het Chinese Meizu als belangrijkste naam voorop. Die heeft de Meizu Pro 5 Ubuntu Edition gemaakt, een smartphone met prima specificaties waar Ubuntu op draait. Denk daarbij aan een 5,7"-amoled-scherm, een 3,050mAh-accu, 3 GB aan RAM en een vingerafdrukscanner - op het eerste gezicht een prima telefoon dus.

Vorig jaar werkte Canonical voor Ubuntu Touch ook al samen met het Spaanse BQ, dat de eerste Ubuntu-budgettelefoons in Europa uitbracht. BQ heeft nu naast een nieuwe telefoon ook een eigen tablet met Ubuntu, waar we op het Mobile World Congress in Barcelona een demonstratie van kregen.
 

Buggy demonstratie

Ubuntu Touch zit nog steeds 'in de ontwikkelfase'

Die bleek niet altijd succesvol te zijn. Tijdens een korte demonstratie van meerdere toestellen liepen de tablets regelmatig vast en konden bepaalde functies niet worden opgeroepen, wat door de aanwezige helpers steevast werd afgewimpeld met het commentaar dat Ubuntu Touch nog 'in de ontwikkelfase zit'.
 

Bekende UI

Wat we er echter wel van konden zien, is niet heel slecht. Ubuntu Touch heeft namelijk een aantal UI-elementen die je bekend voorkomen als je het desktop-OS gebruikt, met de 'Scopes' als belangrijkste. Scopes zijn een soort homeschermen, waar je meerdere van hebt en daar je van links naar rechts doorheen doorheen kunt scrollen. Op één zo'n Scope heb je bijvoorbeeld als je apps staan, maar er zijn ook Scopes waar je een nieuwsfeed kunt plaatsen, of een Scope met widgets zoals het weer.

Ubuntu Touch moet het erg hebben van gebaren, wat erg wennen is omdat die niet meteen intuïtief werken. Door van de rechterkant van het scherm naar binnen te vegen krijg je een app-switcher, en van de andere kant krijg je een lijst met je favoriete apps die je zelf kunt bewerken.
 

Continuumvergence

Convergence lijkt veel op Continuum

De belangrijkste functie van Ubuntu Touch zit echter achter de schermen. Het Touch heeft een feature die 'Convergence' heet, waarmee je een tablet of telefoon kunt koppelen aan een beeldscherm en daarop verder kunt werken. Klinkt bekend? Dat kan kloppen, want Microsoft heeft met Continuum een soortgelijke functie.
 

Langgekoesterde wens

Het idee om een smartphone om te bouwen tot computer is een droom die vooral mobiele werkers al jaren koesteren, maar de techniek was daar tot nu toe nog niet echt daar voor. De vraag is of het dat nu wel is, ondanks de goede bedoelingen van Microsoft en Canonical - we zagen bijvoorbeeld al dat Continuum in de praktijk niet heel goed werkt.

Convergence probeert hetzelfde te doen. Met een dongle of een usb-c-kabel sluit je de tablet aan op een beeldscherm, waardoor je open apps op het beeldscherm verschijnen. Ondertussen blijft het mogelijk om je telefoon te gebruiken als bijvoorbeeld een touchpad, maar je kunt er ook nog andere apps op gebruiken.
 

Zelfde architectuur

Er zit echter een groot verschil tussen Continuum en Convergence, want waar de Windows-feature vooral een nieuwe app emuleert werken de Ubuntu-apps allemaal volgens dezelfde onderliggende architectuur zodat apps alleen maar groter geschaald worden. Ubuntu Touch werkt namelijk ook mobiel op een ARM-architectuur, wat de desktop-versie ook doet - in tegenstelling tot Windows 10-apps die op x86 werken. Dat betekent dat er in de praktijk straks veel meer apps moeten werken met Convergence, in plaats van Continuum waarbij de 'app-gap' helaas nog een probleem is.
 

Convergence lijkt interessant maar heeft nog een lange weg te gaan

Uiteindelijk moet je een telefoon ook met wifi of Miracast verbinden met het scherm, maar die functie werkt nog erg buggy, onstabiel en met veel lag. Canonical zegt dat het echter nog een work in progress is.
 

Interessant, maar nog niet af

Convergence ziet er erg interessant uit en zou Ubuntu Touch wel eens een aantrekkelijk alternatief kunnen maken voor zakelijke gebruikers, zeker als die in de ICT-hoek zitten. Ubuntu heeft namelijk ook een terminal waarmee het verbinden met servers bijvoorbeeld een stuk makkelijker wordt. Of Ubuntu een waardige concurrent is voor Android, is maar de vraag. Daar moet het besturingssysteem nog even voor doorgroeien. Maar interessant klinkt het wel.

De jaarwisseling 2025/2026 is het laatste keer dat we zelf vuurwerk mogen afsteken. Reken maar dat er dus heel wat siervuurwerk de lucht in gaat op oudejaarsavond! Natuurlijk wil je daar foto's van maken, maar het blijft lastig om dit spektakel goed vast te leggen met een telefoon. Vaak eindig je met bewogen strepen of een overbelichte waas op je scherm. Met de juiste voorbereiding en instellingen maak je dit jaar foto's die wél de moeite waard zijn om te bewaren.

Begin met een schone lens door er even een microvezeldoekje overheen te halen. Vette vingers veroorzaken namelijk vlekken waardoor het felle licht van het vuurwerk minder goed wordt vastgelegd. Controleer daarnaast of je nog voldoende opslagruimte vrij hebt op je toestel. Omdat je waarschijnlijk veel beelden achter elkaar schiet, loopt je geheugen sneller vol dan je denkt. Vergeet ook niet om je batterij volledig op te laden, want als het koud is, gaat de accu van je smartphone sneller leeg.  

Stabiliteit voor scherpe beelden

Lichtflitsen in het donker fotograferen vraagt om een langere sluitertijd. Hierdoor is elke kleine beweging van je handen direct zichtbaar als een onscherpe vlek. Gebruik bij voorkeur een klein statief of een smartphonehouder om je toestel stil te houden. Heb je die niet bij de hand? Leun dan tegen een muur of lantaarnpaal en houd je smartphone met beide handen stevig vast. Gebruik in geen geval de digitale zoom. Dit verlaagt de kwaliteit van je foto aanzienlijk en maakt de korreligheid alleen maar erger.

©ID.nl

Lichtsporen vastleggen met iPhone

Heb je een iPhone, dan is de functie Live Photos je beste vriend tijdens de jaarwisseling. Zorg dat het ronde icoontje voor Live Photos bovenin je camera-app geel gekleurd is. Nadat je de foto hebt gemaakt, open je deze in de Foto's-app. Tik linksboven op het woordje 'Live' en kies uit het menu voor 'Lange belichting'. Je telefoon voegt dan alle beelden uit de opname samen tot één foto. Hierdoor veranderen de losse lichtpuntjes in vloeiende, lichtgevende banen tegen een donkere lucht. Gebruik hierbij bij voorkeur een statief of zet je iPhone ergens stabiel neer. Wanneer je namelijk los uit de hand fotografeert, worden de bewegingen die je zelf maakt ook meegenomen, en dat kan zorgen voor een wazig eindresultaat.

De Pro-modus op Android gebruiken

Veel Android-telefoons hebben een Pro-modus waarmee je handmatig de sluitertijd aanpast. Open deze stand in je camera-app en zoek naar de letter 'S' (Sluitertijd). Voor vuurwerk werkt een sluitertijd tussen de twee en vier seconden vaak het best. Houd de ISO-waarde laag, bijvoorbeeld op 100, om ruis in de donkere delen te voorkomen. Omdat de sluiter nu langer openstaat, is een statief echt een vereiste. Je krijgt dan de bekende foto's waarbij je de hele weg van de vuurpijl als een lichtspoor ziet.

Timing en compositie bepalen

Het moment waarop je afdrukt is bepalend voor het eindresultaat. Werk je met een normale sluitertijd, dan is de burst-modus handig: houd de ontspanknop ingedrukt wanneer een pijl de lucht in gaat. Zo leg je de hele explosie vast en kies je achteraf de mooiste foto uit de reeks. Denk ook na over de compositie van je beeld. Een foto van alleen de lucht is vaak wat kaal. Probeer elementen uit de omgeving mee te nemen, zoals silhouetten van gebouwen of bomen. Dit geeft context en maakt het plaatje een stuk interessanter.

🎆 Snelle checklist 🎆

De geur van versgebakken oliebollen hoort bij december. Toch ziet niet iedereen het zitten om met een pan heet vet aan de slag te gaan. Oliebakken in de airfryer lijkt dan een aantrekkelijk alternatief: minder luchtjes en ook nog eens minder vet. Maar levert bakken in een airfryer dezelfde oliebol op, of moet je toch de frituurpan uit het vet halen?

Oliebollen bakken in de airfryer, kan dat? Het korte antwoord is duidelijk: nee, een traditionele oliebol bak je niet in een airfryer. Klassiek oliebollenbeslag is vloeibaar en heeft direct contact met hete olie nodig om zijn vorm en structuur te krijgen. Een airfryer is in de basis een compacte heteluchtoven. Zonder een bad van hete olie kan het beslag niet snel genoeg stollen. Wie het toch probeert, ziet het deeg door het mandje zakken of uitlopen tot een platte, taaie schijf. Dat ligt niet aan het recept, maar aan de techniek.

Waarom hete olie onmisbaar is

Zodra je het beslag van de oliebol in de hete olie van de frituurpan schept, ontstaat er vrijwel direct een korstje om de buitenkant. Binnen in de bol ontstaat stoom, waardoor de bol uitzet en luchtig wordt. Die combinatie van afsluiten en opblazen zorgt voor de typische oliebolstructuur. In een airfryer ontbreekt die directe warmteoverdracht. Hete lucht is simpelweg minder krachtig dan hete olie. Zonder direct contact met heet vet kan het beslag niet snel genoeg stollen. Daardoor blijft een echte oliebol uit de airfryer onmogelijk.

©Gegenereerd door AI

Wat wel kan: kwarkbollen uit de airfryer

Wie toch iets zelf wil maken in de airfryer, moet het klassieke oliebollenbeslag loslaten. Met een steviger beslag, bijvoorbeeld op basis van kwark, kun je ballen vormen die hun vorm behouden. Deze bollen garen prima in de hete lucht en krijgen een mooie bruine buitenkant. De uitkomst lijkt qua vorm op een oliebol, maar de structuur is compacter en de smaak meer broodachtig. Denk aan iets tussen een zoet broodje en een scone. Lekker, lichter en prima als alternatief, maar: het is geen oliebol zoals je die van de kraam kent.

Wat ook goed kan: oliebollen opwarmen in de airfryer

Waar de airfryer wel echt tot zijn recht komt, is bij het opwarmen van gekochte oliebollen. In de magnetron worden ze snel slap en taai. In de airfryer gebeurt het tegenovergestelde. Door de bollen een paar minuten op ongeveer 180 graden te verwarmen, wordt de korst weer knapperig en warmt de binnenkant gelijkmatig op. Je oliebollen smaken weer alsof je ze net gebakken (of gehaald) hebt!

Samenvatting

Wil je de échte oliebol, dan heb je twee opties: zelf bakken in een frituurpan of halen bij de kraam. Bakken in de airfryer kan niet, omdat vloeibaar beslag niet geschikt is voor hete lucht. Je kunt bijvoorbeeld wel kwarkbollen maken, maar dat is toch anders. De grootste winst zit in het opwarmen van kant-en-klare oliebollen: in de airfryer gaat dat snel, ze worden heerlijk knapperig en je hebt geen last van frituurlucht in huis.

🎆 Vuurwerk op je Galaxy Smartphone? 👇