Facebook en privacy zijn nu niet twee termen die lekker met elkaar boteren over het algemeen. Toch moet ook het grootste sociale netwerk ter wereld zich gewoon aan de wet houden. We duiken in het beleid van Facebook om te achterhalen hoe veilig je gegevens er zijn.

Het is geen geheim dat Facebook een groot deel van zijn inkomsten te danken heeft aan de verkoop van gerichte advertenties. Om deze dienst zo optimaal mogelijk te leveren aan zijn klanten, de adverteerders, gebruikt Facebook de persoonsgegevens van al zijn gebruikers om profielen op te stellen. Aan de hand van die profielen kan Facebook gebruikers vervolgens in categorieën indelen, waarmee adverteerders voor hen interessante doelgroepen kunnen bereiken. Dit gebeurt dus ook met de persoonlijke gegevens van de 9,6 miljoen Nederlandse Facebook-gebruikers. Hoe Facebook met persoonsgegevens omgaat, raakt dus veel mensen in Nederland.

Geen gebrek aan informatie

Aan een gebrek aan informatie ligt het bij Facebook niet. Facebook biedt heel veel informatie aan over (het gebruik van) zijn diensten en de daarbij behorende gegevensverwerkingen. Daar doet Facebook het goed. Maar het bedrijf biedt (minstens) dertien bronnen van informatie aan die verspreid zijn over verschillende pagina’s van de website. Daar komt bij dat niet alle voor privacy relevante informatie in het gegevensbeleid te vinden is.

Dat Facebook informatie over de gegevensverwerking op gelaagde wijze aanbiedt, is op zich een pluspunt en in overeenstemming met de informatieplicht. Een gelaagde informatiestructuur wordt ook aanbevolen door de Europese privacy-toezichthouders. De belangrijkste doeleinden van de verwerking moeten echter wel in de eerste laag van informatie te vinden zijn, in dit geval in het gegevensbeleid. Maar omdat verschillende belangrijke aspecten van de gegevensverwerking alleen genoemd worden in onderliggende documenten en niet (ook) in het gegevensbeleid, worden gebruikers niet voldoende geïnformeerd over de gegevensverwerkingen met de grootste impact op hun privacy. Er ontbreekt in het gegevensbeleid een duidelijk overzicht van de belangrijke verwerkingen. Deze verwerkingen worden uitsluitend in allerlei verschillende (onderliggende) documenten beschreven.

Zo verwerkt Facebook een veelheid aan persoonsgegevens, waaronder ook gegevens van gevoelige aard (zoals locatiegegevens, ook van vrienden, en gegevens over surfgedrag en appgebruik) en intieme informatie uit het profiel, zoals het bijzondere persoonsgegeven seksuele geaardheid voor advertentiedoeleinden. Facebook hoort in het gegevensbeleid te verduidelijken welke persoonsgegevens zij verwerkt voor advertentiedoeleinden en dat zij deze persoonsgegevens zowel op directe als op indirecte wijze verkrijgt. Dit doet Facebook echter niet.

Welke gegevens worden verzameld?

Het eerste deel van het gegevensbeleid van Facebook zet uitgebreid uiteen welke soorten gegevens worden verzameld. Facebook biedt gebruikers dus wel een volledig beeld van de informatie die het verkrijgt. Ook onder het kopje ‘Hoe gebruiken we deze gegevens?’ legt Facebook gebruikers haarfijn uit voor welke doeleinden de gegevens gebruikt worden. Wat vervolgens minder duidelijk is, is het antwoord op de vraag welke gegevens voor welk doeleinde worden gebruikt.

Zo zegt Facebook dat het voor advertentiedoeleinden ‘de gegevens in ons bezit’ gebruikt, met een hyperlink naar de hoofdpagina van het gegevensbeleid. Op die pagina luidt het eerste kopje: ‘Wat voor soorten gegevens worden verzameld?’ Daar beschrijft Facebook welke soorten gegevens er worden verzameld bij gebruik van de diensten van Facebook. Betekent dit dat alle verzamelde gegevens worden gebruikt voor advertentiedoeleinden? Dat lijkt weer tegenstrijdig met de uitspraak van Facebook dat bijzondere persoonsgegevens niet voor advertentiedoeleinden worden gebruikt.

Facebook biedt in ieder geval geen duidelijk overzicht van de soorten persoonsgegevens die worden verwerkt voor advertentiedoeleinden.

Betekent het bovenstaande dat Facebook alle persoonsgegevens voor advertentiedoeleinden gebruikt? Dus ook bijzondere persoonsgegevens? Volgens Facebook is dat laatste niet (meer) het geval. Maar in het advertentieselectieproces stelt Facebook adverteerders nog steeds in staat om advertenties te richten op gebruikers die geselecteerd zijn op hun seksuele voorkeur.

Voor bijzondere persoonsgegevens geldt in beginsel een verwerkingsverbod, tenzij een wettelijke uitzondering van toepassing is. Een uitzonderingsgrond kan zijn de uitdrukkelijke toestemming van de gebruikers. Facebook vraagt in zijn algemene voorwaarden toestemming voor het gebruik van (bijzondere) persoonsgegevens voor advertentiedoeleinden.

Een geldige toestemming op basis van privacywetgeving kan echter niet via algemene voorwaarden worden verkregen. Een algemene toestemming zonder dat precies is aangegeven wat het doel is van de verwerking waarmee wordt ingestemd, is onvoldoende. Dat betekent dat de informatie over het doel van de verwerking niet in de algemene voorwaarden moet worden opgenomen, maar in een aparte toestemmingsclausule.

Cookies

De AP heeft geconcludeerd dat Facebook via meer dan de helft van de 500 best bezochte websites in Nederland cookies plaatst, en daarmee informatie over het surfgedrag en appgebruik van Facebook-gebruikers buiten de Facebook-dienst verzamelt. Facebook verzamelt deze gegevens, zoals ook in het cookiebeleid staat beschreven, via de ‘Vind ik leuk’-knoppen op websites. Dit gebeurt echter ook als een gebruiker niet op die knop klikt of al is uitgelogd bij Facebook.

Facebook wijst gebruikers hier weer niet op. Wel biedt Facebook via zijn cookiebeleid een overzicht aan van derde partijen die via Facebook cookies kunnen plaatsen en informeert Facebook gebruikers via zijn cookiebeleid over het bestaan van controlemogelijkheden waarmee gebruikers het tonen van gerichte advertenties op basis van hun gedrag buiten Facebook kunnen beïnvloeden.

Conclusie en reactie Facebook

Al met al is het duidelijk dat Facebook wel zijn best doet om zijn gebruikers te voorzien van informatie, maar voor een netwerk met meer dan een miljard gebruikers is het nog niet voldoende.

Facebook laat in een reactie weten: “Gebruikers zelf controle geven over hun privacy staat voorop bij Facebook. We hebben ons beleid in de afgelopen jaren sterk vereenvoudigd om gebruikers te laten begrijpen hoe wij informatie gebruiken om Facebook beter te maken. We hebben ook teams van specialisten die zich primair bezighouden met privacy en bescherming daarvan. Zo hebben zij functies ontwikkeld die gebruikers meer keuzemogelijkheden en controle over hun gegevens hebben gegeven. Facebook voldoet aan Europese wetgeving voor gegevensbescherming en we zijn ons ook verder aan het voorbereiden op de invoering van de AVG (algemene verordening gegevensbescherming).”

Tekst: Lora Mourcous (SOLV advocaten)

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.